Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania
|
|
- Julian Sokołowski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Przekzałcenie Laplace a i jego zaoowania
2 Funkcje pecjalne i dyrybucje Funkcja koku jednokowego (nazywana również funkcją Heaviide a) ( ) gdy > gdy < ( ) gdy gdy > < ( ) ( )
3 f a e > < e a ( ) f f ( ) A f ( ) f A ( ) ( 3) f + 3
4 f ( ) ( ) ( ) + ( ) ( ) f ( ) ( ) ( ) ( ) ( )
5 f ( ) inπ + inπ( ) ( ) f in π ( ) ( ) ( ) in π
6 E K i() C u() E con Kondenaor nie był naładowany, czyli u() dla <. dla < u E E dla > du gdy i( ) C d gdy? Ładunek zgromadzony na kondenaorze: dla < CE dla > Cu( ) q Skąd ię wziął???
7 W obwodzie rzeczywiym K r i() u( ) E C u() E u E e rc E r i( ) d E i C u d r rc e rc q ( ) i ( τ ) dτ CE e ( ) CE
8 u E e rc d E i C u d r rc e Uwórzmy ciąg { r }, aki, że lim rn n n Orzymamy wówcza ciąg napięć un E e n n E i ciąg prądów du n E rnc in C e ( ) n d r? r C Przyjmijmy E oraz uwórzmy ciąg, C Wówcza n n r n n n ( e n ) ( ) u du in n d n n e
9 n u( ) i( ) n u( ) i( ) i3( ) n 3 u3( ) i4( ) u4( ) n 4 n ( ) δ( )
10 Obliczmy całkę prądu i ( ) ne n ( ) n n n i d ne d nie zależy od n (!!!) n ne d Powinno więc być lim i d δ d n n n i du d n W granicy, gdy n δ? d d ( ) ( )
11 ( ) δ dla ( ) δ d Elemenarna definicja dyrybucji Diraca lim δ d δ d ε ε > ε lim δ d δ d ε ε > + ε + + ( ) δ d gdy δ d < gdy > ( τ ) τ δ( τ ) dτ ( ) d d δ
12 Właność próbkująca i filrująca dyrybucji Diraca Jeżeli f() je ciągła w punkcie, o δ ( ) δ f f δ d ( ) δ d ( ) f f f właność próbkująca właność filrująca δ() ( co) δ() δ() Ogólniej, jeżeli f() je ciągła w punkcie, o δ( ) δ( ) f f δ( ) d δ( ) d f f f
13 Różniczkowanie funkcji nieciągłych f ( ) co f d f ( ) d co d ( ) + co ( ) d d d in + co δ δ in + f ( ) δ( )
14 f ( ) 3 f ( ) 3 4 f ( ) δ( ) 3 4 ( ) 3δ 3 f ( ) 4δ( ) ( ) δ ( ) δ 4
15 Z właności filrującej: Obliczanie całek dyrybucyjnych δ( ) d f f w zczególności, dla δ d ( ) f f Pod warunkiem, że funkcja f () je ciągła w punkcie b a δ f d f gdy a < < b gdy < a lub > b Całka nie je określona gdy a lub b
16 coδ d ln δ d ln co δ ( ) d + e + co δ ( ) d + e ( ) e δ d
17 E K i() C u() E con Kondenaor nie był naładowany, czyli u() dla <. u E CEδ ( ) i C du CE d δ ( τ ) dτ δ( τ ) dτ q i CE CE
18 Splo funkcji, y( ) x dowolne funkcje Sploem funkcji x i y nazywa ię funkcję z( ), określoną jako d d z x y x τ y τ τ x τ y τ τ y x Właności plou: przemienność: łączność: rozdzielność względem dodawania: mnożenie plou przez ałą : x( ) y( ) y( ) x( ) x y w x y w + + x x y x y x y a x y ax y x ay
19 x i y dla < Jeżeli x( ) y( ) < y ( τ ) x ( τ ) x ( τ ) y ( τ ) τ τ y( ) x x τ y τ d τ, <,
20 Przykład e in ( ) x y τ ( ) z x y e inτ τ τ dτ ( τ ) < ( τ ) ( τ ) > ( τ ) τ τ τ z( ) e in τ d τ τ ( ) e ( co in ) ( ) τ + τ e ( co + in ) ( )
21 Splo funkcji i dyrybucji Diraca τ ( ) x ( ) ( τ ) x ( τ ) τ x ( τ ) x ( ) δ δ d ( ) x ( ) ( τ ) x ( τ ) τ x ( τ ) x ( ) τ δ δ d x x δ x τ δ τ dτ
22 Przekzałcenie Laplace a Rozważmy dowolną funkcję (dyrybucję). Tranformaą Laplace a nazywa ię naępujące przekzałcenie całkowe L { } f f e d F ( ) f ( ) f ( ) Gdzie σ + j ω je zepolonym paramerem przekzałcenia, nazywanym zepoloną pulacją. Obzar Γ na płazczyźnie zepolonej nazywa ię obzarem zbieżności ranformay Laplace a, jeżeli dla każdego Γ całka Laplace a je zbieżna. Tranformaa Laplace a inieje jeżeli obzar zbieżności je niepuy. Wymaga o, aby f była funkcją ypu wykładniczego, zn. M ρ > f < M ρ e
23 M ρ > f < M ρ e Warunek en oznacza, że warość bezwzględna funkcji f () nie może ronąć zybciej niż jakakolwiek funkcja wykładnicza Nie ą funkcjami ypu wykładniczego: g f e ( ) f Funkcje akie nie opiują żadnych przebiegów fizycznych f Wzykie funkcje, opiujące przebiegi fizyczne, ą funkcjami ypu wykładniczego, czyli inieją ich ranformay Laplace a
24 Przykłady możliwych obzarów zbieżności ranformay Laplace a funkcji ypu wykładniczego na płazczyźnie. odcięa zbieżności σ Im Im Re Re Γ Γ σ > σ Im Im Re Re Γ Γ σ < σ
25 Odwrone przekzałcenie Laplace a Wzór Riemanna-Mellina L c+j d πj { } F F e f ( ) c j Ze wzoru Riemanna-Mellina orzymuje ię funkcję przyczynową dla <. f Twierdzenie o jednoznaczności przekzałcenia Laplace a Jeżeli f i f dla < o L { } L { } f f f f
26 L f () oryginał F () ranformaa { } L f F F f Souje ię również oznaczenie F ( ) f { } Przykład. δ( ) f F δ e d ( ) δ Uwaga! + { } ( ) L ( ) δ e d δ
27 Przykład. a f e, a R a ( ) a F e e d e d ( a) ' δ u u v' e v e a a ( a) a e + δ e d a a Całka będzie zbieżna, gdy Re{ a} >. Wówcza a a czyli e a ( ) F
28 a f e, a R a { } + + ( a) + pod warunkiem, że ( ) a F e e d e d e, a a Re > a. Wnioek: Jeżeli f () je funkcją (nie zawiera kładników dyrybucyjnych), o jako dolną granicę całkowania można przyjąć zarówno jak i +.
29 Właności przekzałcenia Laplace a Soować będziemy oznaczenia, f F g G. Liniowość + + a f a g a F a G. Przeunięcie w dziedzinie ξ e f F ξ, ξ dowolna liczba (rzeczywia, zepolona, urojona) 3. Różniczkowanie (dyrybucyjne) oryginału d d f f F f ( )
30 4. Całkowanie (dyrybucyjne) oryginału f ( τ ) dτ F ( ) 5. Przeunięcie w dziedzinie ( ) ( ) f F e 6. Różniczkowanie ranformay f d d F ( )
31 7. Skalowanie f a F, a > a a 8. Splo w dziedzinie + ( τ ) ( τ ) d τ f g f g F G 9. Mnożenie funkcji w dziedzinie c+ j f ( ) g ( ) F ( ) G ( ) F G ( ) d πj πj λ λ λ c j
32 Tranformay elemenarnych funkcji e a n ( n ) δ( ) ( ) ( ) ( ) ( )! + a n inω ω + ω ( ) coω + ω
33 Przykład. e e 3 ( ) e f 3 3 e e f 3 3 ( ) + 3 d d + 3 ( + 3 ) + L f ( ) F ( ) ( ) 3 e { } ( + 3) + 3 ( + 3) Inaczej ( ) ( ) 3 ( + ) + ( + 3) ( + 3)
34 Przykład. f ( ) 3( ) ( ) + 4( ) ( ) ( 4) ( 4) ( 4) f { } e + e e e L f ( ) F ( ) 3e + 4e + e 4
35 Przykład 3. in ( ω + θ ) f F coθ inω + inθ coω f F F ω F ( ) L{ f ( ) } F coθ + F inθ F + ω + ω ( ω θ + θ ) co in + ω
36 Tranformaa funkcji okreowej f f kt, k,,..., f dla < f ( ) F ( ) ft ( ) T FT ( ) f f T F F T ( ) ( ) F ( ) F e T T F f f f T T T F FT e ( ) T
37 Przykład f() 3 T T inπ + inπ( ) ( ) f T { T } L F f L f ( ) F ( + e ) π + π ( ) π( + e ) ( )( ) FT { } e + π e
38 R E K R C u() E con. Warunek począkowy u R R + R ( ) E C du + u ( ) E, > d R R { } { } u U, du U ( ) u ( ), { E} L L L d E C U ( ) u( ) + U ( ) R R E U E CR + Cu ( ) + R R R + R E C + C + R R
39 L U ( ) u { }? CR + R R + R R ( ) C + + R RC U E E R + R u E R R R + RC e
40 Obliczanie ranforma odwronych Niech L F ( ) M, L( ), M ( ) wielomiany, L( ) < M ( ) n Ponado n M k Wówcza F() można rozłożyć na ułamki proe gdzie F n k ck L k c F k k k Tranformaa odwrona f F c k { } e k n k Czyli pierwiaki mianownika (bieguny funkcji F()) ą jednokrone k
41 Przykład. F ( + )( + 3) c c c c F ( + )( + 3) c + F ( + ) c3 + 3 F 3 F 3 L { } ( e e ) 3 f F +
42 Przykład. F ( ) ( + + j3)( + j3) Można pozukiwać rozkładu na ułamki proe o poaci F c c c3 + + j3 + j3 + + j3 + j Obliczenia ą żmudne i meoda je mało efekywna. W przypadku, gdy bieguny ranformay ą zepolone będziemy pozukiwać rozkładu o poaci: F c k + k
43 F c k + k c + 4c + 3c + k + k ( ) ( ) Z porównania wpółczynników wielomianów liczników przy jednakowych poęgach orzymujemy naępujący układ równań: c k c k : + 3, : 4 + 9, : 3c 65, c k k 5 F 5 + ω a ω inω ( ) e inω ( ) ω ( a) 5 + a + coω ( ) e coω ( ) ω ( a) ω a ω F ( ) ( ) ( ) 5 e ( co3 in 3 ) f
44 L F ( ), L( ), M ( ) wielomiany, L( ) < M ( ) n M m m k k k αk, M M n α k α k kroność pierwiaka k Rozkład na ułamki proe ma eraz poać F m k kl α l kl ( α l) k l c ( ) k αk l d c k F αk l! d k αk k L c k kl kl l k e c l ( ) ( l )! ( ) m αk m αk ckl l k k ckl l f ( ) L { F ( ) } e ( ) e!! ( l ) k l k l ( l )
45 Przykład 3. F 3 ( + ) + ( + ) ( + ) c c c c c F αk l d ckl k F αk l! d ( α l) ( + ) 3 αk k k k, α 3, l,,3 k 3 l 3 c3 ( + ) F ( ) l c + F d 3 d +! d d l c + F d 3 d + 3! d d
46 F n n ( n )! ( ) ( ) e ( + ) 3 3 e + ( + ) f + + e
47 L F ( ), L( ), M ( ) wielomiany, L( ) M ( ) n M Ograniczymy ię do przypadku Wówcza L( ) L ( ) F ( ) k +, L M M < M k kδ ( ) L M n { } δ L f L F k ( ) + L M Przykład 4. F L + + f F + { } δ e
48 Przykład 5. F F L ( + ) ( + ) + ( + ) { } δ δ ( ) e f F + + Przykład 6. F F ( ) ( ) L f F + { } ( δ e in )
49 Niech k Φ i i e, i Φ F Wówcza L L { Φ i ( ) } ϕi ( ) ( ) Φ e i ϕ { i } i ( i ) ( i ) k, i L i M f ( ) L F ( ) Przykład 7. F i ( ) ( ) { } ϕ e + e i i i i e + e ( + 4) e L 4 ( ) ( ) ( ) { } ( e ) e ( ) + e f F
50 Prawa Kirchhoffa w poaci operaorowej I prawo Kirchhoffa W każdym węźle k K a i k k ( ) K zbiór gałęzi incydennych z wybranym węzłem a k L akik ( ) k K al i i I k K { }, L { } k k k k k K a I k k ( ) W każdym węźle obwodu algebraiczna uma ranforma prądów je równa
51 Schema obwodu Operaorowy chema zaępczy i ( ) i ( ) I ( ) I ( ) i3 ( ) I ( ) i ( ) + i ( ) i ( ) I ( ) I ( ) I ( )
52 II prawo Kirchhoffa W każdym oczku k L b u k k ( ) L zbiór gałęzi worzących wybrane oczko b k L bkuk ( ) k L bl u u U k L { }, L { } k k k k k L b U k k ( ) W każdym oczku w obwodzie algebraiczna uma ranforma napięć na gałęziach worzących o oczko je równa
53 Schema obwodu Operaorowy chema zaępczy u ( ) U ( ) u ( ) u 3 ( ) U ( ) U 3 ( ) u4 ( ) U 4 ( ) u ( ) + u ( ) u ( ) + u ( ) U ( ) U ( ) U ( ) U ( )
54 Prawo Ohma Rezyor Schema obwodu Operaorowy chema zaępczy i ( ) I ( ) u i u ( ) Ri Gu U I U ( ) RI GU L { u( ) } L Ri( ) { }
55 Indukor Schema obwodu Operaorowy chema zaępczy I ( ) L LiL ( ) i ( ) u u ( ) il L di d ( ) U ( ) U LI Li L I ( ) i L ( ) L { } { } u L L di d LL{ i( ) } Li ( ) L U ( ) + i L L U ( ) I ( )
56 Kondenaor Schema obwodu Operaorowy chema zaępczy uc ( ) i ( ) I ( ) CuC ( ) u ( ) du i ( ) C d U ( ) ( ) I CU Cu C I ( ) u C ( ) L { i ( )} { } L C du d CL{ u( ) } Cu ( ) C U ( ) u + C C I ( ) U ( )
57 Źródła auonomiczne Schema obwodu Operaorowy chema zaępczy e( ) E ( ) L e ( ) E { } iz ( ) I z ( ) z L { } I i z
58 Przykład. Sany nieualone w obwodach RLC Warunki począkowe: E 6 V con, R Ω, R Ω, L H, C F. u?? L i( ) E R i u E A, C V. R + R R + R
59 Konruujemy operaorowy chema zaępczy LiL ( ) u c C I ( ) E ( ) uc E ( ) + RI ( ) + LI ( ) LiL ( ) + I ( ) + C E u C LiL ( ) E + uc I, U ( ) I ( ) + L + R + C C
60 Po podawieniu danych liczbowych I U Tranformay odwrone ą odpowiednio równe ( + ) i e co in A, ( ) ( ) u 6 4e co V.
61 Przykład. R C I () R C I 3 () e() L R u() E() U () I () L R U() e(), V, R Ω, R Ω, C L H, F. u? + ( ) ( ) e E e + ( ) U E U U ( ) E I ( ) + + U R I I C R C I ( ) U ( ) L I 3 ( ) U ( ) R I + I + I 3
62 U ( ) E + U ( ) + U ( ) R + L R C E ( ) R + U e ( ) C L R R + C U e ( ) ( ) ( ) 3 ( ) u e co in ( ) + e in
63 Funkcje immiancji Dwójnik I U U I Y Z funkcja admiancji dwójnika funkcja impedancji dwójnika Z Y Y Z Funkcje impedancji i admiancji nozą wpólną nazwę funkcji immiancji dwójnika
64 Prawo Ohma w poaci operaorowej U Z I I Y U Rezyor RI ( ), U I GU G R Z Y R G
65 Indukor LI ( ) U L U ( ) I Z Y L L Kondenaor CU ( ) I C I ( ) U Y Z C C
66 Łączenie dwójników Połączenie zeregowe Z Z( ) Z ( ) Z n( ) n Z Z k k Połączenie równoległe Y( ) Y ( ) Y( ) Yn( ) n Y ( ) Y k k
67 Przykład. R 5Ω, L H. Z ( ) L + R + 5, Y ( ). Z L + R + 5 Przykład. R R Ω, C F. C Y ( ) C +, Z ( ). R + Y ( ) C + + R
68 Przykład 3. R R L C Ω, 4 4Ω, H, F. LCR + L + RR C + R + R + + C + CR + + R Z L + R Y + Z
69 Z Z Y Wymierne rzeczywie funkcje zmiennej zepolonej lub F F { } { } F ( ) Im Im Jeżeli dwójnik je zbudowany z elemenów RLC ą o funkcje rzeczywie dodanie { } F ( ) { } Re Re
70 Przykład E 3V con, R Ω, R Ω, 4 L H, C F. u ( )? Warunki począkowe i L u C
71 E U C + Z ( ) E R E Z ( ) + Z ( ) L + R + C + R ( + )( + 3) ( 3 + ) ( ) u 3e e V.
72 Równoważność źródeł Z() E() I z () Y() E Z I z ( ) Y Y I z ( ) Y E Z Z
73 Meoda napięć węzłowych ( ) ( ) ( ) Y U I n n n Y kk (), Y mm () uma admiancji gałęzi połączonych z węzłem k, (m) Y mk (), Y km () uma admiancji gałęzi łączących węzły k i m wzięa ze znakiem minu
74 I n () k I nk () Algebraiczna uma ranforma prądów źródłowych (wydajności prądowych źródeł prądowych) dopływających do węzła k, przy czym prądy dopływające bierzemy ze znakiem plu, a wypływające ze znakiem minu Jeżeli układ zbudowany je ylko z elemenów RLC, e, i z o Y Y, czyli Y Y km mk n n
75 Przykład α i( ) iz in A, R Ω, R Ω, L H, C F, α 5. u? Warunki począkowe: L { } I i z z + i L u C
76 Operaorowy chema zaępczy: I() I z () R L U n ( ) U n ( ) C α I ( ) R U() I ( ) z U n ( ) U n ( ) I z ( ) R L L U n + C U n I L + + R L α α U R n ( ) I U n R
77 + R L L U n( ) Iz( ) α U n( ) C + + R L R L + U n + U n( ( ) ( + ) U ( ) Un ( ) ( )( + 3)( + ) 3 ( + + ) u 5e 7e co 6in V. Obwód nie je BIBO abilny!!!
Temat 4. ( t) ( ) ( ) = ( τ ) ( τ ) τ = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) = ( ) Podstawowe własności dystrybucji δ(t) (delta Diraca)
Tema 4 Opracował: Leław Dereń Kaedra Teorii Sygnałów Inyu Telekomunikacji Teleinformayki i Akuyki Poliechnika Wrocławka Prawa auorkie zarzeżone Podawowe właności dyrybucji δ() (dela Diraca) ( ) δ gdy (
Bardziej szczegółowoPrzekształcenie Laplace a. Definicja i własności, transformaty podstawowych sygnałów
Przekzałcenie Laplace a Deinicja i właności, ranormay podawowych ygnałów Tranormaą Laplace a unkcji je unkcja S zmiennej zepolonej, kórą oznacza ię naępująco: L[ ] unkcja S nazywana bywa również unkcją
Bardziej szczegółowoWykład 4: Transformata Laplace a
Rachunek prawdopodobieńwa MAP164 Wydział Elekroniki, rok akad. 28/9, em. leni Wykładowca: dr hab. A. Jurlewicz Wykład 4: Tranformaa Laplace a Definicja. Niech f() będzie funkcją określoną na R, przy czym
Bardziej szczegółowo{ } = ( ) Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania. Rozdział Obliczanie transformat Laplace a i transformat odwrotnych
Rozdział 8 Przekzałcenie aplace a i jego zaoowania Opracował: eław Dereń Inyu Telekomunikacji Teleinformayki i Akuyki Prawa auorkie zarzeżone 8 Obliczanie ranforma aplace a i ranforma odwronych NajwaŜniejze
Bardziej szczegółowoWYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VIII Przekształcenie Laplace a
8. Geneza przekzałcenia Laplace a. Wykład VIII Przekzałcenie Laplace a Warunek bezwzględnej całkowalności w przedziale niekończonym, nakładany na oryginały przekzałceń Fouriera, bardzo ogranicza ich klaę.
Bardziej szczegółowoObwody prądu zmiennego
Obwody prądu zmiennego Prąd stały ( ) ( ) i t u t const const ( ) u( t) i t Prąd zmienny, dowolne funkcje czasu i( t) t t u ( t) t t Natężenie prądu i umowny kierunek prądu Prąd stały Q t Kierunek poruszania
Bardziej szczegółowo1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej
. Funkcje zepolone zmiennej rzeczywitej Jeżeli każdej liczbie rzeczywitej t, t α, β] przyporządkujemy liczbę zepoloną z = z(t) = x(t) + iy(t) to otrzymujemy funkcję zepoloną zmiennej rzeczywitej. Ciągłość
Bardziej szczegółowoDystrybucje, wiadomości wstępne (I)
Temat 8 Dystrybucje, wiadomości wstępne (I) Wielkości fizyczne opisujemy najczęściej przyporządkowując im funkcje (np. zależne od czasu). Inną drogą opisu tych wielkości jest przyporządkowanie im funkcjonałów
Bardziej szczegółowo1 Przekształcenie Laplace a
Przekztałcenie Laplace a. Definicja i podtawowe właności przekztałcenia Laplace a Definicja Niech dana będzie funkcja f określona na przedziale [,. Przekztałcenie (tranformatę Laplace a funkcji f definiujemy
Bardziej szczegółowo( ) ( ) ( τ) ( t) = 0
Obliczanie wraŝliwości w dziedzinie czasu... 1 OBLICZANIE WRAśLIWOŚCI W DZIEDZINIE CZASU Meoda układu dołączonego do obliczenia wraŝliwości układu dynamicznego w dziedzinie czasu. Wyznaczane będą zmiany
Bardziej szczegółowo16. CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW SLS
OBWODY I SYGNAŁY Wykła 6 : Carakeryyki czaowe ukłaów SS 6. CHAATEYSTYI CZASOWE UŁADÓW SS 6.. SPOT FUNCJI A) DEFINICJA Niec ane bęą wie unkcje () i () całkowalne w każym przeziale (, ),
Bardziej szczegółowoPrzeksztacenie Laplace a. Krzysztof Patan
Przeksztacenie Laplace a Krzysztof Patan Wprowadzenie Transformata Fouriera popularna metoda opisu systemów w dziedzinie częstotliwości Transformata Fouriera umożliwia wykonanie wielu użytecznych czynności:
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrotechniki
Wydział Mechaniczno-Energeyczny Podsawy elekroechniki Prof. dr hab. inż. Juliusz B. Gajewski, prof. zw. PWr Wybrzeże S. Wyspiańskiego 27, 50-370 Wrocław Bud. A4 Sara kołownia, pokój 359 Tel.: 7 320 320
Bardziej szczegółowoCHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH
CHARAKERYSYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadani Chararyyi czaow uładów. Odpowidź oową wyznacza ię z wzoru: { } Problm: h L G X Wyznaczyć odpowidz oową i impulową całującgo z inrcją G h L G gdzi: Y X
Bardziej szczegółowoPrawa Kirchhoffa. I k =0. u k =0. Suma algebraiczna natężeń prądów dopływających(+) do danego węzła i odpływających(-) z danego węzła jest równa 0.
Prawa Kirchhoffa Suma algebraiczna natężeń prądów dopływających(+) do danego węzła i odpływających(-) z danego węzła jest równa 0. k=1,2... I k =0 Suma napięć w oczku jest równa zeru: k u k =0 Elektrotechnika,
Bardziej szczegółowoWYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a
WYKŁAD r. Elemey rachuku operaorowego Podawą rachuku operaorowego je zw. przekzałceie Laplace a, mające poać przekzałceia całkowego, przyporządkowujące fukcjom pewe owe fukcje, iego argumeu. Mówi ię, że
Bardziej szczegółowoPrzekształcenie Z. Krzysztof Patan
Przekształcenie Z Krzysztof Patan Wprowadzenie Przekształcenie Laplace a można stosować do sygnałów i systemów czasu ciągłego W przypadku sygnałów czy systemów czasu dyskretnego do wyznaczenia transmitancji
Bardziej szczegółowoWykład 4 Metoda Klasyczna część III
Teoria Obwodów Wykład 4 Meoda Klasyczna część III Prowadzący: dr inż. Tomasz Sikorski Insyu Podsaw Elekroechniki i Elekroechnologii Wydział Elekryczny Poliechnika Wrocławska D-, 5/8 el: (7) 3 6 fax: (7)
Bardziej szczegółowoGranica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Bardziej szczegółowo28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126
Problem Dirichleta, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126 28 maja, 2012 Funkcje harmoniczne Niech będzie operatorem Laplace a w
Bardziej szczegółowoPrzekształcenia całkowe. Wykład 1
Przekształcenia całkowe Wykład 1 Przekształcenia całkowe Tematyka wykładów: 1. Liczby zespolone -wprowadzenie, - funkcja zespolona zmiennej rzeczywistej, - funkcja zespolona zmiennej zespolonej. 2. Przekształcenie
Bardziej szczegółowoFUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006
FUNKJE ZESPOLONE Lista zadań 25/26 Opracowanie: dr Jolanta Długosz Liczby zespolone. Obliczyć wartości podanych wyrażeń: (2 + ) ( ) 2 4 i (5 + i); b) (3 i)( 4 + 2i); c) 4 + i ; d) ( + i) 4 ; e) ( 2 + 3i)
Bardziej szczegółowoTemat ćwiczenia: STANY NIEUSTALONE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Badanie obwodów II-go rzędu - pomiary w obwodzie RLC A.M.D. u C
aboraorium eorii Obwodów ABOAOIUM AMD6 ema ćwiczenia: SANY NIEUSAONE W OBWODAH EEKYZNYH Badanie obwodów II-go rzędu - pomiary w obwodzie Obwód II-go rzędu przedawia poniżzy ryunek.. ównanie obwodu di()
Bardziej szczegółowoWykład 5 Elementy teorii układów liniowych stacjonarnych odpowiedź na dowolne wymuszenie
Wykład 5 Elemeny eorii układów liniowych sacjonarnych odpowiedź na dowolne wymuszenie Prowadzący: dr inż. Tomasz Sikorski Insyu Podsaw Elekroechniki i Elekroechnologii Wydział Elekryczny Poliechnika Wrocławska
Bardziej szczegółowoFunkcje analityczne. Wykład 3. Funkcje holomorficzne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) z = x + iy A
Funkcje analityczne Wykład 3. Funkcje holomorficzne Paweł Mleczko Funkcje analityczne (rok akademicki 206/207) Funkcje zespolone zmiennej zespolonej Funkcje zespolone zmiennej zespolonej Niech A C. Funkcja
Bardziej szczegółowoLaboratorium Wirtualne Obwodów w Stanach Ustalonych i Nieustalonych
ĆWICZENIE 1 Badanie obwodów jednofazowych rozgałęzionych przy wymuszeniu sinusoidalnym Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest Poznanie podstawowych elementów pasywnych R, L, C, wyznaczenie ich wartości na
Bardziej szczegółowoPrzygotowanie do Egzaminu Potwierdzającego Kwalifikacje Zawodowe
Przygotowanie do gzaminu Potwierdzającego Kwalifikacje Zawodowe Powtórzenie materiału Opracował: mgr inż. Marcin Wieczorek Obwód elektryczny zespół połączonych ze sobą elementów, umożliwiający zamknięty
Bardziej szczegółowoWYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VII Przekształcenie Fouriera.
7. Całka Fouriera w posaci rzeczywisej. Wykład VII Przekszałcenie Fouriera. Doychczas rozparywaliśmy szeregi Fouriera funkcji w ograniczonym przedziale [ l, l] lub [ ] Teraz pokażemy analogicznie przedsawienie
Bardziej szczegółowoCAŁKI NIEOZNACZONE C R}.
CAŁKI NIEOZNACZONE Definicja 1 Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I, jeżeli F (x) = f(x) dla każdego x I. Np. funkcjami pierwotnymi funkcji f(x) = sin x na R są cos x, cos x+1, cos
Bardziej szczegółowoWykład 7 Transformata Laplace a oraz jej wykorzystanie w analizie stanu nieustalonego metodą operatorową część II
Wykład 7 Transformata aplace a oraz jej wykorzystanie w analizie stanu nieustalonego metodą operatorową część II Prowadzący: dr inż. Tomasz Sikorski Instytut Podstaw lektrotechniki i lektrotechnologii
Bardziej szczegółowoq s,t 1 r k 1 t k s q k 1 q k... q n 1 q n q 1 i ef e, v 1 q,
Maemayka finanowa i ubezpieczeniowa - 3 Przepływy pienięŝne 1 Warość akualna i przyzła przepływów dykrenych i ciągłych Oprocenowanie - dykonowanie ciągłe ze zmienną opą (iłą). 1. Sopy przedziałami ałe
Bardziej szczegółowoMETODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ
METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ Wykład 6 Transformata Laplace a Funkcje specjalne Przekształcenia całkowe W wielu zastosowaniach dużą rolę odgrywają tzw. przekształcenia całkowe
Bardziej szczegółowo5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego
5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Definicja 5.1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu drugiego nazywamy równanie postaci F ( x, y, y, y ) = 0, (12) w którym niewiadomą jest funkcja y =
Bardziej szczegółowoPodstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude
Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki Opracował: Mgr inż. Marek Staude Część 2 Analiza obwodów w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym Przypomnienie ostatniego wykładu Prąd i napięcie Podstawowe
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 2 Pojęcia podstawowe obwodów prądu zmiennego
Pracownia Wstępna - - WYKŁAD 2 Pojęcia podstawowe obwodów prądu zmiennego Układy złożone z elementów biernych Bierne elementy elektroniczne to : opór R: u ( = Ri( indukcyjność L: di( u( = L i pojemność
Bardziej szczegółowoPEWNE ZASTOSOWANIA TEORII DYSTRYBUCJI I RACHUNKU OPERATOROWEGO W TEORII RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH
PEWNE ZASTOSOWANIA TEORII DYSTRYBUCJI I RACHUNKU OPERATOROWEGO W TEORII RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH WŁADYSŁAW KIERAT Oliver Heaviside w latach 1893-1899 opublikował trzytomową monografię: Elektromagnetic Theory,
Bardziej szczegółowoMaciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone
Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Całki nieoznaczone 1. Definicja całki nieoznaczonej Definicja 1. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I, jeżeli F (x) =
Bardziej szczegółowoDo podr.: Metody analizy obwodów lin. ATR 2003 Strona 1 z 5. Przykład rozwiązania zadania kontrolnego nr 1 (wariant 57)
o podr.: Metody analizy obwodów lin. T Strona z Przykład rozwiązania zadania kontrolnego nr (wariant 7) Zgodnie z tabelą Z- dla wariantu nr 7 b 6, c 7, d 9, f, g. Schemat odpowiedniego obwodu (w postaci
Bardziej szczegółowoGranice funkcji. XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #8 1 / 21
Granice funkcji XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #8 1 / 21 Granica funkcji Definicje Granica właściwa funkcji w punkcie wg Heinego Liczbę g nazywamy granicą właściwą funkcji f w punkcie
Bardziej szczegółowoCałka nieoznaczona Andrzej Musielak Str 1. Całka nieoznaczona
Całka nieoznaczona Andrzej Musielak Sr Całka nieoznaczona Całkowanie o operacja odwrona do liczenia pochodnych, zn.: f()d = F () F () = f() Z definicji oraz z abeli pochodnych funkcji elemenarnych od razu
Bardziej szczegółowoGranica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus 3 listopada 06r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna. 1. Ciągi
Analiza matematyczna 1. Ciągi Definicja 1.1 Funkcję a: N R odwzorowującą zbiór liczb naturalnych w zbiór liczb rzeczywistych nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość tego odwzorowania w punkcie n nazywamy n
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrotechniki
Podstawy elektrotechniki Odpowiedzialny za przedmiot (wykłady): dr hab. inż. Tomasz Chady prof. ZUT Ćwiczenia: dr inż. Krzysztof Stawicki ks@zut.edu.pl e-mail: w temacie wiadomości proszę wpisywać STUDENT
Bardziej szczegółowoTemat ćwiczenia: STANY NIEUSTALONE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Wprowadzenie A.M.D.
aboraorium Elekroechniki i elekroniki ABORAORIUM AMD6 ema ćwiczenia: SANY NIEUSAONE W OBWODAH EEKRYZNYH Wprowadzenie Przejście od jednego anu pracy układu elekrycznego złożonego z elemenów R,, do innego
Bardziej szczegółowoLekcja 5. Temat: Prawo Ohma dla części i całego obwodu
Lekcja 5. Temat: Prawo Ohma dla części i całego obwodu Prąd płynący w gałęzi obwodu jest wprost proporcjonalny do przyłożonej siły elektromotorycznej E, a odwrotnie proporcjonalne do rezystancji R umieszczonej
Bardziej szczegółowoPracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 2. Analiza obwodów liniowych przy wymuszeniach stałych
Pracownia Automatyki i lektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie ĆWCZN Analiza obwodów liniowych przy wymuszeniach stałych. CL ĆWCZNA Celem ćwiczenia jest praktyczno-analityczna ocena złożonych
Bardziej szczegółowoSTAŁY PRĄD ELEKTRYCZNY
STAŁY PRĄD ELEKTRYCZNY Natężenie prądu elektrycznego Wymuszenie w przewodniku różnicy potencjałów powoduje przepływ ładunków elektrycznych. Powszechnie przyjmuje się, że przepływający prąd ma taki sam
Bardziej szczegółowo1 Relacje i odwzorowania
Relacje i odwzorowania Relacje Jacek Kłopotowski Zadania z analizy matematycznej I Wykazać, że jeśli relacja ρ X X jest przeciwzwrotna i przechodnia, to jest przeciwsymetryczna Zbadać czy relacja ρ X X
Bardziej szczegółowoElektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 1 Literatura 3 2 Elektrostatyka 4 2.1 Pole elektryczne....................
Bardziej szczegółowo1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną?
1. Liczby zespolone 1.1. Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną? 1.2. Doprowadzić do postaci a + ib liczby zespolone (i) (1 13i)/(1 3i),
Bardziej szczegółowo[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)
PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES wykład 4 Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia) Obszar zdyskretyzowany trójkątami U = [ u v u v u v ] T stopnie swobody elementu P = [ P ]
Bardziej szczegółowoMatematyczne Metody Fizyki II
Matematyczne Metody Fizyki II Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 1 M. Przybycień (WFiIS AGH) Matematyczne Metody Fizyki II Wykład 1 1 / 16 Literatura
Bardziej szczegółowoLekcja 9. Pierwsze i drugie prawo Kirchhoffa. 1. I prawo Kirchhoffa
Lekcja 9. Pierwsze i drugie prawo Kirchhoffa 1. I prawo Kirchhoffa Pierwsze prawo Kirchhoffa mówi, że dla każdego węzła obwodu elektrycznego suma algebraiczna prądów jest równa zeru. i 0 Symbol α odpowiada
Bardziej szczegółowoElektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/\~tanas Spis treści 1 Literatura 3 2 Elektrostatyka 4 2.1 Pole elektryczne......................
Bardziej szczegółowoElektrotechnika Skrypt Podstawy elektrotechniki
UNIWERSYTET PEDAGOGICZNY Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Instytut Techniki Edukacja Techniczno-Informatyczna Elektrotechnika Skrypt Podstawy elektrotechniki Kraków 2015 Marcin Kapłan 1 Spis treści:
Bardziej szczegółowo9. METODY SIECIOWE (ALGORYTMICZNE) ANALIZY OBWODÓW LINIOWYCH
OBWOD SGNAŁ 9. METOD SECOWE (ALGORTMCZNE) ANALZ OBWODÓW LNOWCH 9.. WPROWADZENE ANALZA OBWODÓW Jeżeli przy badaniu obwodu elektrycznego dane są parametry elementów i schemat obwodu, a poszukiwane są napięcia
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone. x + 2 = 0.
Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą
Bardziej szczegółowoDr inż. Agnieszka Wardzińska 105 Polanka Konsultacje: Poniedziałek : Czwartek:
Dr inż. Agnieszka Wardzińska 105 Polanka agnieszka.wardzinska@put.poznan.pl cygnus.et.put.poznan.pl/~award Konsultacje: Poniedziałek : 8.00-9.30 Czwartek: 8.00-9.30 Impedancja elementów dla prądów przemiennych
Bardziej szczegółowoPole magnetyczne magnesu w kształcie kuli
napisał Michał Wierzbicki Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli Rozważmy kulę o promieniu R, wykonaną z materiału ferromagnetycznego o stałej magnetyzacji M = const, skierowanej wzdłuż osi z. Gęstość
Bardziej szczegółowoFunkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Teoria. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.
Funkcje wymierne Jerzy Rutkowski Teoria Przypomnijmy, że przez R[x] oznaczamy zbiór wszystkich wielomianów zmiennej x i o współczynnikach rzeczywistych. Definicja. Funkcją wymierną jednej zmiennej nazywamy
Bardziej szczegółowo1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5)
. Liczby zespolone Zadanie.. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone () i +i, () 3i, (3) ( + i 3) 6, (4) (5) ( +i ( i) 5, +i 3 i ) 4. Zadanie.. Znaleźć moduł i argument główny
Bardziej szczegółowoPodstawowe wyidealizowane elementy obwodu elektrycznego Rezystor ( ) = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( τ ) i t i t u ( ) u t u t i ( ) i t. dowolny.
Tema. Opracował: esław Dereń Kaedra Teorii Sygnałów Insyu Telekomunikacji Teleinformayki i Akusyki Poliechnika Wrocławska Prawa auorskie zasrzeżone Podsawowe wyidealizowane elemeny obwodu elekrycznego
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA WROCŁAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRONIKI. Zakład Teorii Obwodów ANALOGOWA. Zbigniew Świętach dr inż.
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRONIKI Zakład Teorii Obwodów TECHNIKA ANALOGOWA Zbigniew Świętach dr inż. Czwórniki - program wykładu Koncepcja czwórnika Równania czwórnika, parametry własne czwórnika
Bardziej szczegółowoSiła elektromotoryczna
Wykład 5 Siła elektromotoryczna Urządzenie, które wykonuje pracę nad nośnikami ładunku ale różnica potencjałów między jego końcami pozostaje stała, nazywa się źródłem siły elektromotorycznej. Energia zamieniana
Bardziej szczegółowoMatematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)
Matematyka II Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 208/209 wykład 3 (27 maja) Całki niewłaściwe przedział nieograniczony Rozpatrujemy funkcje ciągłe określone na zbiorach < a, ),
Bardziej szczegółowoElektryczność i Magnetyzm
Elektryczność i Magnetyzm Wykład: Piotr Kossacki Pokazy: Kacper Oreszczuk, Magda Grzeszczyk, Paweł Trautman Wykład ósmy 21 marca 2019 Z ostatniego wykładu Dywergencja pola, Twierdzenie Gaussa Prawo Gaussa
Bardziej szczegółowoInduktor i kondensator. Warunki początkowe. oraz ciągłość warunków początkowych
Termin AREK73C Induktor i kondensator. Warunki początkowe Przyjmujemy t, u C oraz ciągłość warunków początkowych ( ) u ( ) i ( ) i ( ) C L L Prąd stały i(t) R u(t) u( t) Ri( t) I R RI i(t) L u(t) u() t
Bardziej szczegółowoGenerator. R a. 2. Wyznaczenie reaktancji pojemnościowej kondensatora C. 2.1 Schemat układu pomiarowego. Rys Schemat ideowy układu pomiarowego
PROTOKÓŁ POMAROWY LABORATORUM OBWODÓW SYGNAŁÓW ELEKTRYCZNYCH Grupa Podgrupa Numer ćwiczenia 3 Nazwisko i imię Data wykonania ćwiczenia Prowadzący ćwiczenie Podpis Data oddania sprawozdania Temat BADANA
Bardziej szczegółowoO pewnym twierdzeniu S. Łojasiewicza, J. Wloki, Z. Zieleżnego
O pewnym twierdzeniu S. Łojasiewicza, J. Wloki, Z. Zieleżnego Jan Ligęza Instytut Matematyki Wisła Letnia Szkoła Instytutu Matematyki wrzesień 2010 r. [1] S. Łojasiewicz, J. Wloka, Z. Zieleżny; Über eine
Bardziej szczegółowoFunkcje. Część druga. Zbigniew Koza. Wydział Fizyki i Astronomii
Funkcje Część druga Zbigniew Koza Wydział Fizyki i Astronomii Wrocław, 2015 GRANICA I CIĄGŁOŚĆ FUNKCJI Granica funkcji Funkcja f: R A R ma w punkcie x 0 granicę g wtedy i tylko wtedy gdy dla każdego ciągu
Bardziej szczegółowo1 Całki nieoznaczone: całkowanie jako operacja (prawie) odwrotna do różniczkowania
1 Całki nieoznaczone: całkowanie jako operacja (prawie) odwrotna do różniczkowania 1.1 Podstawowe definicje Def. Funkcję F nazywamy funkcją pierwotną funkcji f, określonej w przedziale otwartym P (skończonym
Bardziej szczegółowoCałki nieoznaczone. 1 Własności. 2 Wzory podstawowe. Adam Gregosiewicz 27 maja a) Jeżeli F (x) = f(x), to f(x)dx = F (x) + C,
Całki nieoznaczone Adam Gregosiewicz 7 maja 00 Własności a) Jeżeli F () = f(), to f()d = F () + C, dla dowolnej stałej C R. b) Jeżeli a R, to af()d = a f()d. c) Jeżeli f i g są funkcjami całkowalnymi,
Bardziej szczegółowoMetody analizy obwodów w stanie ustalonym
Metody analizy obwodów w stanie ustalonym Stan ustalony Stanem ustalonym obwodu nazywać będziemy taki stan, w którym charakter odpowiedzi jest identyczny jak charakter wymuszenia, to znaczy odpowiedzią
Bardziej szczegółowoPrzykładowe zadania na egzamin z matematyki - dr Anita Tlałka - 1
Przykładowe zadania na egzamin z matematyki - dr Anita Tlałka - 1 Zadania rozwiązywane na wykładzie Zadania rozwiązywane na ćwiczeniach Przy rozwiązywaniu zadań najistotniejsze jest wykazanie się rozumieniem
Bardziej szczegółowoObwody rozgałęzione. Prawa Kirchhoffa
Obwody rozgałęzione. Prawa Kirchhoffa Węzeł Oczko - * - * * 4-4 * 4 Pierwsze prawo Kirchhoffa. Suma natęŝeń prądów wchodzących do węzła sieci elektrycznej jest równa sumie natęŝeń prądów wychodzących z
Bardziej szczegółowoPodstawy Automatyki. Wykład 2 - matematyczne modelowanie układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 2 - matematyczne modelowanie układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2019 Wstęp Obiekty (procesy) rzeczywiste, a co za tym idzie układy regulacji, mają właściwości nieliniowe,
Bardziej szczegółowoPrawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe i charakterystyki ich rozkładów 13 października 2014 Zmienne losowe Wartość oczekiwana Dystrybuanty Słowniczek teorii prawdopodobieństwa, cz. II Definicja zmiennej losowej i jej
Bardziej szczegółowo1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną?
1. Liczby zespolone 1.1. Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną? 1.2. Doprowadzić do postaci a + ib liczby zespolone (i) (1 13i)/(1 3i),
Bardziej szczegółowoPrzetwarzanie sygnałów dyskretnych
Przetwarzanie sygnałów dyskretnych System dyskretny p[ n ] r[ n] Przykłady: [ ] = [ ] + [ ] r n a p n a p n [ ] r n = 2 [ + ] + p[ n ] p n 2 r[ n] = a p[ n] + b n [ ] = [ ] r n a p n n [ ] = [ + ] r n
Bardziej szczegółowo1 Szeregi potęgowe. 1.1 Promień zbieżności szeregu potęgowego. Wydział Informatyki, KONWERSATORIUM Z MATEMATYKI, 2008/2009.
Szeregi potęgowe Definicja.. Szeregiem potęgowym o środku w punkcie R nazywamy szereg postaci: gdzie x R oraz c n R dla n = 0,, 2,... c n (x ) n, Przyjmujemy, że 0 0 def =. Liczby c n nazywamy współczynnikami
Bardziej szczegółowoĆw. 8 Weryfikacja praw Kirchhoffa
Ćw. 8 Weryfikacja praw Kirchhoffa. Cel ćwiczenia Wyznaczenie całkowitej rezystancji rezystorów połączonych równolegle oraz szeregowo, poprzez pomiar prądu i napięcia. Weryfikacja praw Kirchhoffa. 2. Zagadnienia
Bardziej szczegółowoWarunek zaliczenia wykładu: wykonanie sześciu ćwiczeń w Pracowni Elektronicznej
Elektronika cyfrowa Warunek zaliczenia wykładu: wykonanie sześciu ćwiczeń w Pracowni Elektronicznej Część notatek z wykładu znajduje się na: http://zefir.if.uj.edu.pl/planeta/wyklad_elektronika/ 1 Pracownia
Bardziej szczegółowoZestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19
Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zad 1. Znaleźć rozwiązania ogólne u = u(x, y) następujących równań u x = 1, u y = 2xy, u yy = 6y, u xy = 1, u x + y = 0, u xxyy = 0. Zad 2. Znaleźć
Bardziej szczegółowoMetody rozwiązywania ob o w b o w d o ów ó w e l e ek e t k r t yc y zny n c y h
Metody rozwiązywania obwodów elektrycznych ozwiązaniem obwodu elektrycznego - określa się wyznaczenie wartości wszystkich prądów płynących w rozpatrywanym obwodzie bądź wartości wszystkich napięć panujących
Bardziej szczegółowoZasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim
Zasada pędu i popędu, kręu i pokręu, energii i pracy oraz d Alembera bryły w ruchu posępowym, obroowym i płaskim Ruch posępowy bryły Pęd ciała w ruchu posępowym obliczamy, jak dla punku maerialnego, skupiając
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrotechniki
Podstawy elektrotechniki Odpowiedzialny za przedmiot (wykłady): dr hab. inż. Tomasz Chady prof. ZUT Ćwiczenia: dr inż. Krzysztof Stawicki ks@zut.edu.pl e-mail: w temacie wiadomości proszę wpisywać STUDENT
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 6 OBWODY NIELINIOWE PRĄDU STAŁEGO Podstawy teoretyczne ćwiczenia
ĆWCZENE 6 OBWODY NELNOWE RĄD STAŁEGO Cel ćwiczenia: poznanie podstawowych zjawisk zachodzących w nieliniowych obwodach elektrycznych oraz pomiar parametrów charakteryzujących te zjawiska. 6.1. odstawy
Bardziej szczegółowoWYKŁAD FIZYKAIIIB 2000 Drgania tłumione
YKŁD FIZYKIIIB Drgania łumione (gasnące, zanikające). F siła łumienia; r F r b& b współczynnik łumienia [ Nm s] m & F m & && & k m b m F r k b& opis różnych zjawisk izycznych Niech Ce p p p p 4 ± Trzy
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Kierunek: Rodzaj przedmiotu: przedmiot obowiązkowy dla wszystkich specjalności Rodzaj zajęć: wykład, ćwiczenia Analiza zespolona Complex Analysis Matematyka Poziom kwalifikacji: II stopnia
Bardziej szczegółowoC d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:
Zadanie. Obliczyć przebieg napięcia na pojemności C w sanie przejściowym przebiegającym przy nasępującej sekwencji działania łączników: ) łączniki Si S są oware dla < 0, ) łącznik S zamyka się w chwili
Bardziej szczegółowoFunkcje analityczne. Wykład 1. Co to są i do czego służą funkcje analityczne? Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017)
Funkcje analityczne Wykład 1. Co to są i do czego służą funkcje analityczne? Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) Paweł Mleczko Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 1. Sprawy organizacyjne
Bardziej szczegółowoCałka podwójna po prostokącie
Całka podwójna po prostokącie Rozważmy prostokąt = {(x, y) R : a x b, c y d}, gdzie a, b, c, d R, oraz funkcję dwóch zmiennych f : R ograniczoną w tym prostokącie. rostokąt dzielimy na n prostokątów i
Bardziej szczegółowoPracownia fizyczna i elektroniczna. Wykład marca Krzysztof Korona
Pracownia fizyczna i elektroniczna Wykład. Obwody prądu stałego i zmiennego 8 marca 0 Krzysztof Korona Plan wykładu Wstęp. Prąd stały. Podstawowe pojęcia. Prawa Kirchhoffa,. Prawo Ohma ().4 Przykłady prostych
Bardziej szczegółowoPrawa wielkich liczb, centralne twierdzenia graniczne
, centralne twierdzenia graniczne Katedra matematyki i ekonomii matematycznej 17 maja 2012, centralne twierdzenia graniczne Rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych, centralne twierdzenia graniczne
Bardziej szczegółowoPojęcia podstawowe 1
Tomasz Lubera Pojęcia podsawowe aa + bb + dd + pp + rr + ss + Kineyka chemiczna dział chemii fizycznej zajmujący się przebiegiem reakcji chemicznych w czasie, ich mechanizmami oraz wpływem różnych czynników
Bardziej szczegółowoAnaliza Funkcjonalna - Zadania
Analiza Funkcjonalna - Zadania 1 Wprowadzamy następujące oznaczenia. K oznacza ciało liczb rzeczywistych lub zespolonych. Jeżeli T jest dowolnym zbiorem niepustym, to l (T ) = {x : E K : x funkcja ograniczona}.
Bardziej szczegółowoV. Jednorodne układy równań różniczkowych liniowych o stałych współczynnikach
V. Jednorodne układy równań różniczkowych liniowych o stałych współczynnikach 1. Niezależność wielomianów, funkcji wykładniczych i trygonometrycznych W paragrafie tym podamy pewien lemat 1 potrzebny w
Bardziej szczegółowoRÓWNANIE RÓśNICZKOWE LINIOWE
Analiza stanów nieustalonych metodą klasyczną... 1 /18 ÓWNANIE ÓśNICZKOWE INIOWE Pod względem matematycznym szukana odpowiedź układu liniowego o znanych stałych parametrach k, k, C k w k - tej gałęzi przy
Bardziej szczegółowoArytmetyka. Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm
Arytmetyka Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm Zbiory liczbowe Zbiór liczb naturalnych N = {1,2,3,4, }. Zbiór liczb całkowitych Z = {, 3, 2, 1,0,1,2,3, }. Zbiory liczbowe Zbiór liczb wymiernych
Bardziej szczegółowoWykład 7: Szeregi liczbowe i potęgowe. S 1 = a 1 S 2 = a 1 + a 2 S 3 = a 1 + a 2 + a 3. a k
Wykład 7: Szeregi liczbowe i potęgowe. Definicja 1. Niech (a n ) - ustalony ciąg liczbowy. Określamy nowy ciąg: S 1 = a 1 S 2 = a 1 + a 2 S 3 = a 1 + a 2 + a 3. S n =. Ciąg sum częściowych (S n ) nazywamy
Bardziej szczegółowo