ROZPRAWY INŻYNIERSKIE

Podobne dokumenty
ROZPRAWY INŻYNIERSKIE

ARCHIWUM BUDOWY MASZYN

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Spis treści Rozdział I. Membrany izotropowe Rozdział II. Swobodne skręcanie izotropowych prętów pryzmatycznych oraz analogia membranowa

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ Z TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

ROZPRAWY INŻYNIERSKIE

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła.

Wzór Żurawskiego. Belka o przekroju kołowym. Składowe naprężenia stycznego można wyrazić następująco (np. [1,2]): T r 2 y ν ) (1) (2)

Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)

Elektrostatyka, cz. 1

3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

Defi f nicja n aprę r żeń

ZASTOSOWANIE RÓWNANIA BOUSSINESQUE A DO OKREŚLANIA NAPRĘŻEŃ W GLEBIE WYWOŁANYCH ODDZIAŁYWANIEM ZESTAWÓW MASZYN

Przykładowe zadania na egzamin z matematyki - dr Anita Tlałka - 1

y + p(t)y + q(t)y = 0. (1) Z rozwiązywaniem równań przez szeregi potęgowe związane są pewne definicje.

Egzamin maturalny z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawną odpowiedź.

WYKORZYSTANIE SYSTEMU Mathematica DO ROZWIĄZYWANIA ZAGADNIEŃ PRZEWODZENIA CIEPŁA

Równania Maxwella. Wstęp E B H J D

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

Stochastyczne równania różniczkowe, studia II stopnia

Aby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania

Wykład FIZYKA II. 4. Indukcja elektromagnetyczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

Zadanie 1. Wektor naprężenia. Tensor naprężenia. Zależność wektor-tensor.

Przekształcenia liniowe

Drgania układu o wielu stopniach swobody

4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

ROZPRAWY INŻYNIERSKIE CLXV

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

Promieniowanie dipolowe

RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych. Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych

TRAJEKTORIE WARTOŚCI WŁASNYCH PÓL SIŁ WEWNĘTRZNYCH W TARCZACH I PŁYTACH ANIZOTROPOWYCH

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

Elektrodynamika. Część 2. Specjalne metody elektrostatyki. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI MAJ 2013 POZIOM PODSTAWOWY. Czas pracy: 170 minut. Liczba punktów do uzyskania: 50 WPISUJE ZDAJĄCY

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne.

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

Drgania i fale II rok Fizyk BC

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI MAJ 2013 POZIOM PODSTAWOWY. Czas pracy: 170 minut. Liczba punktów do uzyskania: 50 WPISUJE ZDAJĄCY

Załóżmy, że obserwujemy nie jedną lecz dwie cechy, które oznaczymy symbolami X i Y. Wyniki obserwacji obu cech w i-tym obiekcie oznaczymy parą liczb

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI MAJ 2013 POZIOM PODSTAWOWY. Czas pracy: 170 minut. Liczba punktów do uzyskania: 50 WPISUJE ZDAJĄCY

Elementy geometrii analitycznej w R 3

{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.

M10. Własności funkcji liniowej

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

Dwie proste mogą być względem siebie prostopadłe, równoległe albo przecinać się pod kątem innym niż prosty..

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Drgania. O. Harmoniczny

Metoda elementów skończonych

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

Procesy stochastyczne 2.

1 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2017 poziom podstawowy M A T E M A T Y K A 28 LUTEGO Instrukcja dla zdającego Czas pracy: 170 minut

Michał Praszałowicz, pok strona www: th- wykład 3 godz. za wyjątkiem listopada Egzamin: esej max.

Rozdział 8. Analiza fourierowska. 8.1 Rozwinięcie w szereg Fouriera

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5

RÓWNANIE SCHRÖDINGERA NIEZALEŻNE OD CZASU

Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4

ANALIZA MATEMATYCZNA 2.2B (2017/18)

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2018 poziom podstawowy M A T E M A T Y K A 14 MARCA Instrukcja dla zdającego Czas pracy: 170 minut

Termodynamika. Część 12. Procesy transportu. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

α k = σ max /σ nom (1)

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

4. Elementy liniowej Teorii Sprężystości

1 Równania różniczkowe zwyczajne

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

d J m m dt model maszyny prądu stałego

Spis treści. Rozdział I. Wstęp do matematyki Rozdział II. Ciągi i szeregi... 44

PŁYTY OPIS W UKŁADZIE KARTEZJAŃSKIM Charakterystyczne wielkości i równania

PRÓBNY ARKUSZ MATURALNY Z MATEMATYKI

Praca domowa - seria 2

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Wytrzymałość materiałów

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

WYKŁAD 3 OGÓLNE UJĘCIE ZASAD ZACHOWANIA W MECHANICE PŁYNÓW. ZASADA ZACHOWANIA MASY. 1/15

Strumień Prawo Gaussa Rozkład ładunku Płaszczyzna Płaszczyzny Prawo Gaussa i jego zastosowanie

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

1. Liczby zespolone i

Transkrypt:

P O L S K A A K A D E M I A N A U K INSTYTUT PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI ROZPRAWY INŻYNIERSKIE KWARTALNIK TOM V ZESZYT 3 WARSZAWA 1957 P A Ń S T W O W E W Y D A W N I C T W O tf A U K O W E

STAN NAPRĘŻENIA WYWOŁANY W PRZESTRZENI SPRĘŻYSTEJ DZIAŁANIEM ŹRÓDŁA CIEPŁA ZMIENIAJĄCEGO SIĘ W CZASIE W SPOSÓB, HARMONICZNY Niech w punkcie A, który przyjmiemy za początek układu współrzędnych, działa skupione źródło ciepła o wydajności W, zmieniające się w sposób harmoniczny. Źródło to wywoła również w sposób harmoniczny zmieniające się pole temperatury T oraz w sposób harmoniczny zmieniające się,pole naprężeń aij. Załóżmy, że częstotliwość drgań źródła ciepła jest nieznaczna, tak że zjawisko rozpatrywane traktować można jako quasi-statyczne. Pominiemy zatem w równaniach przemieszczeniowych teorii sprężystości wyrazy zawierające przyśpieszenia przemieszczeń. Pole temperatury określone jest przez (ii) v * T ^ We wzorze tym k A/gc, przy czym X jest-przewodnictwem właściwym, Q gęstością a c jest ciepłem właściwym. Ilość ciepła Q wytwarzana przez źródło na jednostkę czasu i objętości wynosi Q =WQC. Symbol <5 oznacza funkcję > i r a c a. Ze względu na harmoniczny charakter działania źróldła przyjmiemy (12) T(x v z t) = U(x y g)e''"'" 8 ' W(t) =W 1 e'' lll '~ s '.- Równanie (1.1) doprowadzimy zatem do postaci Rozwiązaniem tego równania w układzie współrzędnych walcowych przy założeniu, że w nieskończoności T = 0, jest funkcja Wn CC -f2 2\l/2 J J o o Po wykonaniu odpowiednich całkowań otrzymamy (1.5) U =-. vr^'expl Ri/iti), R = {x 2 + y 2 -f- z a ) 1 f2. 4 nic 511

Zważywszy na wzór (1.2) otrzymujemy (1.6) T = -^~R- 1 exp i(cot e) 4 &t rc Pole temperatu-ry 1 T otrzymamy jako część rzeczywistą funkcji (1.6): Dla wyznaczenia stanu naprężenia wygodnie jest posłużyć się potencjałem termosiprężystego odkształcenia $. Funkcja ta związana jest z polem temperatury związkiem, [1], (1.8) F a 0 = -;j^a,t. Tutaj v jest stałą Poissona, a at jest współczynnikiem rozszerzalności cieplnej. Ze względu na harmoniczne działanie źródła przyjmujemy, że (1.9) ' 0(x,y,z,t) = W(x,y,z)e i^t- \ Zatem (1.10) f 72^=X=^a ' u - Rozwiązanie tego równania, zważywszy na związek (1.4), ma postać (1.11) W= ^ ^ f fatf+y 2 )- 1 (tf+yz+ir!)- 1 J Q (ar)cosyzdady t o d albo po wykonaniu zaznaczonych całkowan (1.12) tp=^± Część rzeczywista funkcji 0 ze wzoru (1.9) przyjmuje postać 2 cot + ej + sin(wt e). 1 Zakładamy, że W (t) = W o cos (ut E). "W przypadku W<t) = Wosin (cot e)"należy brać 'Urojoną część funkcji T. 2 Zakładamy, że i tutaj W (t) =» Wo cos (<ut e).' 512

Znajomość funkcji 0 zezwala na wyznaczenie stanu naprężenia ze związków (1.14) <ry didj (i, j = x,y, z). Tutaj dij oznacza symbol K r o n e c k e r a. W -rozpatrywanym zagadnieniu mamy do czynienia z symetrią sferyczną. We współrzędnych sferycznych, otrzymamy też najprostsze wyrażenia na składowe stanu naprężenia. Mamy mianowicie Orr = 2 G dr a (1.15) " ""tlś-"'*!' G r cp z== 0, = 0, CT/,ł = 0, d0 Korzystając ze wzoru (1-13) znajdziemy, że w (1.16) ( -7i v) 2n co cos w t ==; 0! a r # = 0,. = 0. Na rysunku la podano wykres funkcji a 9V, na rysunku lb wykres funkcji o rr dla kilku wartości parametrów /J, = R yio/2k, r = iot e. Niech w przestrzeni sprężystej działają źródła ciepła jednostajnie, rozmieszczone na osi z. Mamy tu do czynienia z zagadnieniem osiowo symetrycznym. Równanie przewodnictwa cieplnego tna tu postać.. 1rn d2 T 1 dt _ 1 dt_w., v ll- 17) d^ + T~dV~ k dt k 6{r> - 51S

Dla źródła liniowego o wydajności W na jednostkę długości i przy założeniu, że zmienia się ono w czasie w sposób harmoniczny, przyjmiemy, że (1.18) T(r,t) = L7(r)e'^- E >, W = W o e'<«"- >. v W 0 Ga t l v 2 ni Sr T f Rys. la Równanie (1.17) doprowadzamy zatem do postaci Rozwiązaniem równania (1.19) jest funkcja ( L 2 0 ) 514

Tutaj K Q (r]/irj) jest zmodyfikowaną funkcją Bessę la trzeciego rodzaju tzw. funkcją Basseta, Tak więc (1.21) l + vw 0 Gat-./ a> l v ' 2nk V 2fc co 2k T 9n T 8 8 Zważywszy, że Rys. lb fcw/a K v (r i/i łj) = ker (r i kei v (r gdzie funkcje ker v (z), kei v (z) są funkcjami Relvina, możemy rzeczywistą część funkcji (1.21) wyrazić wzorem T = r l/^) cos Rozprawy Inżynierskie 11 515 s i n

Z równania (1.23) +! J dr* r dr 1 v wyznaczymy funkcję 0 korzystając ze wzoru (1.20) w postaci Znajomość funkcji CP pozwala na wyznaczenie naprężeń zespolonych na podstawie wzorów (1.24) a? r = -2Gyp 4 2G^J a% 0 Otrzymamy tutaj (1.25) = G* 1 + " r, 9 C T rr r a/ Z Lr 1, Naprężenia a rr i a v g> uzyskamy jako część rzeczywistą funkcji a% i ctycp. Otrzymamy mianowicie 1 V JICO co w (1.26) / r / \1 1 1 i l / TTT) sin (cot e) -\ ;sin (cot e)\, \ V 2/c/J r J :r u rl/ ^- cos (cot e) kei 0 I r 1 / ^r- I sin (co t e), Gry = 0. Rozważmy jeszcze następujące zagadnienie. Niech w przestrzeni sprężystej w płaszczyźnie x = działają równomiernie rozłożone źródła ciepl- 5.16

ne. Wydajność tych źródeł na 1 jednostkę płaszczyzny x = $ oznaczamy przez W = W o e' (u '~*'. Równanie przewodnictwa ciepła ma tu postać d 2 T 1 d T' Wprowadzając funkcję T (x, t) U(x) e' {lól ~^ doprowadzamy równanie różniczkowe cząstkowe (1.27) do równania zwyczajnego (1.28) ^~- Rozwiązaniem tego równania jest (1.29) U = ^Ł fia^ + iri)- 1 cos a(x f) da = ~^- Ci*7>~ i/2 exp [ (a S) ]/ii]] Stąd o (1.30). T=^(i 5? )~ 1 / 2 exp[i.(a)t «) (a Część rzeczywista powyższej funkcji określa poszukiwane pole temperatury: (1.31) T = 4^- (r?)" 1 ' 2 exp [ (x f) }/rj ] cos [co t e (x i Równanie (1.8) redukuje się do postaci (1.32) Ze wzorów (1.14) widoczne jest, że a xx = 0, a zx = 0, oz y = 0, a xy = oraz (1.33) a yy = azz = Zatem X cos \cot e (x i Na rysunku 2 przedstawiono funkcję a yy dla rozmaitych wartości parametrów ii (x ) ]/co/2 k oraz % co t e. 517

518] g,

1519]

Niech w płaszczyźnie ar = działa dodatnie płaskie źródło ciepła,, a w płaszczyźnie x = ujemne źródło ciepła. W tym przypadku w płaszczyźnie x = 0 mamy T = 0 oraz o>y = 0, a xx = Q. Mamy tutaj do czynienia z przypadkiem półprzestrzeni sprężystej (x > 0), w której w płaszczyźnie x = działa płaskie źródło ciepła. W przypadku x> naprężenia Oyy, Ozz otrzymamy ze wzorów (1.35) a a a 2k[1 _ v) [ ) jexp ~(a: Xcos Dla x<l należy na miejsce (x I) wstawić {i x). Na rysunku 3 przedstawiono funkcję a yy dla rozmaitych wartości parametrów n i T. Uzyskane rozwiązania dla źródła ciepła zmieniającego się w czasie w.sposób harmoniczny posłużyć mogą dla skonstruowania rozwiązań dla. źródeł ciepła zmieniających się w sposób periodyczny w czasie. Rozwijając funkcję W (t) w szereg Fouriera (1.36) W(t)= ^ A n cos (n co t e ), otrzymamy pole temperatury i pole naprężeń jako wynik superpozycji poszczególnych wyrazów harmonicznych. I tak w przypadku działania w nieograniczonej przestrzeni sprężystej źródła o wydajności W (t) zmieniającego się w czasie w sposób periodyczny otrzymamy dla pola temperatury następujące wyrażenie: Ponadto uzyskane rozwiązania posłużyć mogą do wyznaczenia pola temperatury i naprężeń w przypadku źródeł ciepła rozmieszczonych w dowolnym obszarze F przestrzeni sprężystej. Jeśli w obszarze F działa źródło ciepła harmoniczne w czasie i będące funkcją miejsca, to pole temperatury wyrazimy w następujący sposób: co gdzie 520 ID R=[(x X cos I cot e Rl/ - ) 2 + (y : iff -j~(z C) s ] i^2.

Literatura cytowana w tekście [1] E. M e 1 a n i H. P a r c u s, Wdrmespannungen stationdrer Temperaturfelder, Wiedeń 1953. Pesrałie HAIIPHJ-KEHHOE COCTOHHHE B yjipyrom npoctpahctbe, BbI3BAHH0E flehctbhem HCTOHeHKATBnJIA, H3MEHflIOin;ErOCH rapmohhheokh ' BO BPEMEHH Pa6oTa 3a,o;aeTca identic* onpe^ejimtb HanpajKeHHoe coctoanne, BBIeMCTBMeM MCTo^HMKa TenJia, r3meh.hioiri;eroch rapmohj-raeckm BO PaccMaTpMBaHDTCH nocjieaobatejibho: fleiictbwe coc.peflotoneh- MCTOHHMKa, JIWHeMHOro MCTOHHMKa M HaKOHeij; rtjiockoro MCTO t IHMKa, B 6ecK0HeHH0M ynpyrom npoctpahctbe. M3 peniehmh ypab- TenjionpoBo^HocTM (1.1) nojiynaiot nójie TeMnepaTypt.1. IIpK MC- TeHu;M:ajia Tepaioynpyroro nepemerąehmh 0, cbh3ahhoro c TeMnepaTypopł ypabhehwem (1.8)., onpeflenniot M3 ypabhehmm (1.14) co- CTaBJiaroni;He HanpHJKeHHoro COCTOHHMH ay, 3aflaHa pemaetch npm rrpe- He6pejKeHMM jihepu;wohh&imjt. Summary THE STATE OF STRESS IN AN ELASTIC SiPAOE DUE TO A SOURCE OF HEAT VARYING-, WITH TIME UN A HARMONIC MANNER This paper seeks to determine stresses due to a heat source varying with time in a harmonic manner. A concentrated, linear and plane source is considered in an infinite elastic space. From the solution of the heat equation (1.1), the temperature field is obtained. Using the thermoelastic potential of displacements 0, related to the temperature by the Eq. (1.8), the stress components at) are found from the Eqs. (1.14). The problem is solved disregardmg the inertia forces. It is therefore considered to be a quasi-static problem. ZAKŁAD MECHANIKI OSltODKOW CIĄGŁYCH IPPT PAN Praca została złożona w Redakcji dnia 12 -marda 1957 r.