WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

Podobne dokumenty
WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Bryła fotometryczna i krzywa światłości.

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Temat: WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

WYZNACZANIE BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ LAMP I OPRAW OŚWIETLENIOWYCH

SPRAWDZANIE PRAWA MALUSA

Pomiar mocy i energii

POMIAR WSPÓŁCZYNNIKÓW ODBICIA I PRZEPUSZCZANIA

OBLICZANIE ROZKŁADÓW NATĘśENIA OŚWIETLENIA I ROZKŁADÓW LUMINANCJI

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

Ćwiczenie nr 6 Temat: BADANIE ŚWIATEŁ DO JAZDY DZIENNEJ

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

BADANIA CHARAKTERYSTYK HYDRAULICZNYCH KSZTAŁTEK WENTYLACYJNYCH

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Badanie parametrów fotometrycznych opraw parkowych z lampami sodowymi

I. Elementy analizy matematycznej

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY METODĄ STOKESA

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Refraktometria. sin β sin β

Grupa: Elektrotechnika, Studia stacjonarne, II stopień, sem. 1. wersja z dn Laboratorium Techniki Świetlnej

WYWAŻANIE STATYCZNE WIRUJĄCYCH ZESTAWÓW RADIOLOKACYJNYCH

Pomiary parametrów akustycznych wnętrz.

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Pneumatyczne pomiary długości

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

TRANZYSTOR BIPOLARNY CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE

TEMAT: POMIAR LUMINANCJI MATERIAŁÓW O RÓśNYCH WŁAŚCIWOŚCIACH FOTOMETRYCZNYCH

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

Ćw. 1. Wyznaczanie wartości średniego statycznego współczynnika tarcia i sprawności mechanizmu śrubowego.

Ć W I C Z E N I E N R M-6

WSPOMAGANE KOMPUTEROWO POMIARY CZĘSTOTLIWOŚCI CHWILOWEJ SYGNAŁÓW IMPULSOWYCH

Sprawozdanie powinno zawierać:

± Δ. Podstawowe pojęcia procesu pomiarowego. x rzeczywiste. Określenie jakości poznania rzeczywistości

Współczynnik przenikania ciepła U v. 4.00

Analiza rodzajów skutków i krytyczności uszkodzeń FMECA/FMEA według MIL STD A

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

Za: Stanisław Latoś, Niwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwiczenia z geodezji II [red.] J. Beluch

Techniki świetlne. Wykład 3. Geometryczne systemy prezentacji właściwości fotometrycznych źródeł światła i opraw oświetleniowych

ANALIZA DOKŁADNOŚCI OBLICZANIA OBJĘTOŚCI MAS ZIEMNYCH

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

3. ŁUK ELEKTRYCZNY PRĄDU STAŁEGO I PRZEMIENNEGO

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK DYNAMICZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY. Zakład Budowy i Eksploatacji Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA

Laboratorium ochrony danych

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Rachunek niepewności pomiaru opracowanie danych pomiarowych

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium Ćw. 12

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

STATYSTYCZNA ANALIZA WYNIKÓW POMIARÓW

Przykład projektowania łuku poziomego nr 1 z symetrycznymi klotoidami, łuku poziomego nr 2 z niesymetrycznymi klotoidami i krzywej esowej ł

Pomiary bezpośrednie i pośrednie obarczone błędem przypadkowym

MIĘDZYNARODOWE UNORMOWANIA WYRAśANIA ANIA NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

BADANIE STATYCZNYCH WŁAŚCIWOŚCI PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

Metody badań kamienia naturalnego: Oznaczanie współczynnika nasiąkliwości kapilarnej

Metody analizy obwodów

Funkcje wielu zmiennych

OCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA

Ćwiczenie nr 1 WAHADŁO MATEMATYCZNE Instrukcja dla studenta

Wyznaczanie długości fali światła metodą pierścieni Newtona

Kształtowanie się firm informatycznych jako nowych elementów struktury przestrzennej przemysłu

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

Polaryzacja i ośrodki dwójłomne. Częśd II

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

AUTOMATYKA I STEROWANIE W CHŁODNICTWIE, KLIMATYZACJI I OGRZEWNICTWIE L3 STEROWANIE INWERTEROWYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM W TRYBIE PD ORAZ PID

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

(a) (b) (c) o1" o2" o3" o1'=o2'=o3'

7.8. RUCH ZMIENNY USTALONY W KORYTACH PRYZMATYCZNYCH

Sprawozdanie powinno zawierać:

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu

Geometria analityczna

1. SPRAWDZENIE WYSTEPOWANIA RYZYKA KONDENSACJI POWIERZCHNIOWEJ ORAZ KONDENSACJI MIĘDZYWARSTWOWEJ W ŚCIANIE ZEWNĘTRZNEJ

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Analiza danych OGÓLNY SCHEMAT. Dane treningowe (znana decyzja) Klasyfikator. Dane testowe (znana decyzja)

Dzień dobry. Miejsce: IFE - Centrum Kształcenia Międzynarodowego PŁ, ul. Żwirki 36, sala nr 6

EUROELEKTRA. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej. Rok szkolny 2013/2014

ZESZYTY NAUKOWE NR x(xx) AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE. Metody wymiarowania obszaru manewrowego statku oparte na badaniach rzeczywistych

DOKUMENT NORMATYWNY 01-5/ET/2008 Oprawy oświetleniowe. Iet-115

5. Rezonans napięć i prądów

KURS STATYSTYKA. Lekcja 1 Statystyka opisowa ZADANIE DOMOWE. Strona 1

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu

Transkrypt:

Grupa: Elektrotechnka, sem 3., wersja z dn. 14.1.015 Podstawy Technk Śwetlnej Laboratorum Ćwczene nr 5 Temat: WYZNACZANE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ Opracowane wykonano na podstawe następującej lteratury: 1) Laboratorum z technk śwetlnej (praca zborowa pod redakcją Władysława Golka). Skrypt nr 179. Wydawnctwo Poltechnk Poznańskej, Poznań 1994 ) J.Bąk, W.Pabjańczyk: Podstawy technk śwetlnej. Wydawnctwo Poltechnk Łódzkej, Łódź 1994 3) PN-91 E-04040/0 Pomary promenowana optycznego. Pomary fotometryczne. Pomar śwatłośc 1. PODSTAWOWE WADOMOŚC W technce śwetlnej podstawowym sposobem przedstawena cech fotometrycznych źródła śwatła, bądź oprawy ośwetlenowej jest prezentacja bryły fotometrycznej. Bryła fotometryczna jest to powerzchna zamknęta utworzona z końców wektorów o wspólnym początku o długośc proporcjonalnej do śwatłośc źródła śwatła w danym kerunku. Ze względu na symetre rozróżnamy bryły fotometryczne: obrotowo-symetryczne, neobrotowo-symetryczne, symetryczne względem określonych płaszczyzn. Rys. 1. Zdjęce oprawy ośwetlenowej odpowadająca jej bryła fotometryczna o symetr obrotowej Krzywa śwatłośc jest to krzywa przedstawana najczęścej we współrzędnych begunowych łącząca końce wektorów śwatłośc, która powstaje po przecęcu bryły fotometrycznej płaszczyzną ponową przechodzącą przez środek śwetlny źródła śwatła w funkcj kąta γ. Kąt γ lczony jest zwykle od półos skerowanej ku dołow. Dla projektorów, które wysyłają strumeń śwetlny w obrębe newelkego kąta bryłowego, krzywe śwatłośc (dla uzyskana wększej dokładnośc odczytu) przedstawa sę we współrzędnych prostokątnych. Rys.. Krzywe śwatłośc przedstawone w układze współrzędnych begunowych oraz prostokątnych 1

Według PN-91 E-04040/0 Pomary promenowana optycznego. Pomary fotometryczne. Pomar śwatłośc fotometryczny środek śwetlny obektu pomarowego defnowany jest jako umowny punkt przyjęty jako początkowy przy pomarach oblczenach fotometrycznych. Środek śwetlny źródeł śwatła odpowada środkow geometrycznemu powerzchn promenującej śwatło, a w przypadku źródeł z odbłyśnkam, środek śwetlny pokrywa sę ze środkem geometrycznym płaszczyzny otworu wyjścowego. Środek śwetlny obektu pomarowego pownen znajdować sę w os optycznej ławy fotometrycznej lub w ścśle określonym punkce gonofotometru, zależnym od rodzaju jego konstrukcj. Środek śwetlny opraw ośwetlenowych pownen pokrywać sę ze środkem śwetlnym lampy w przypadku opraw jednolampowych, w których lampa ne jest osłonęta lub jest osłonęta elementam przezroczystym lub neprzezroczystym, ale tworzącym czarną lub neśwecącą otwartą komorę. Pownen także pokrywać sę ze środkem geometrycznym powerzchn głównego otworu otwartego oprawy w przypadku opraw jednoźródłowych gdy źródło jest osłonęte neprześwecalnym elementam tworzącym bałą lub śwecącą powerzchnę. neosłonęta lampa lampa w oprawe z odbłyśnkem Rys. 3. Przykładowe środk śwetlne żarówk (lampy) oprawy ośwetlenowej z odbłyśnkem wg [3] W celu jednoznacznego określana właścwośc fotometrycznych lamp opraw ośwetlenowych koneczne jest przyjęce jednoznacznych określeń os odnesena. Na ponższym rysunku zaznaczone zostały ose: poprzeczna, wzdłużna optyczna. Rys. 4. Ose oprawy ośwetlenowej Rys. 5. Układ płaszczyzn C kątów γ Oś optyczna jest to prosta przechodząca przez środek śwetlny źródła/oprawy ośwetlenowej, której kerunek jest zgodny z kerunkem śwatłośc maksymalnej lub kerunkem os symetr układu geometrycznego oprawy. Oś wzdłużna jest prostą przechodzącą przez środek źródła/oprawy ośwetlenowej, której kerunek jest zgodny z wększym wymarem źródła śwatła. Oś poprzeczna jest prostą przechodzącą przez środek źródła/oprawy ośwetlenowej, której kerunek jest zgodny z mnejszym wymarem źródła śwatła.

. WYZNACZANE BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ Pomary bryły fotometrycznej Bryłę fotometryczną wyznacza sę na fotometrze ramennym (gonometrze) w układze którego schemat przedstawony jest na ponższym rysunku. Rys. 6. Schemat układu pomarowego, UZ układ zaslający, /U mernk prądu fotoelektrycznego, FP fotoprzetwornk, O - oś obrotu ramena fotometru, F ramę fotometru, Z badany obekt (lampa, oprawa ośwetlenowa). Zastępując układ pomarowy: fotoprzetwornk, mernk prądu fotoelektrycznego, woltomerz - luksomerzem Możemy oblczyć śwatłość Cγ w określonej półpłaszczyźne C oraz w określonym kące γ na podstawe: Cγ = ECγ r [cd] (1) gdze: E Cγ - wskazane luksomerza w określonej półpłaszczyźne C oraz w określonym kące γ [lx] r - długość ramena fotometru [m] (długość ranena fotometru zastosowanego w trakce wykonywana ćwczena r = 1.89 m) 3

3. WYZNACZANE STRUMENA ŚWETLNEGO NA PODSTAWE BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ W ćwczenu wykorzystano metodę strumen cząstkowych, która polega na sumowanu strumen cząstkowych wypromenowanych w obrębe newelkch kątów bryłowych Δ ω. Sposób oblczana strumena dla bryły obrotowo-symetrycznej Strumeń cząstkowy Δφ gdze: Δφ Δω zawarty w kące bryłowym Δω oblczany jest ze wzoru () Δ ω śr. Δω () = Δω Δ ω śr. Δω - średna śwatłość w obrębe kąta bryłowego Kąt bryłowy jest to część przestrzen trójwymarowej ogranczona przez półproste wychodzące z werzchołka kąta bryłowego (ze środka śwetlnego) przechodzące przez pewną ustaloną krzywą zamknętą (bryłę fotometryczną) Rys. 7. lustracja kąta bryłowego Strumeń śwetlny całoprzestrzenny φ 0 (całkowty) oblczany jest ze wzoru (3). φ = n n ΔφΔω = śrδω Δω (3) = 1 = 1 0 gdze: n lczba przedzałów na jake podzelono kąt bryłowy całoprzestrzenny Z przedzałem kąta bryłowego Δ ω zwązany jest przedzał kąta płaskego Δ γ : [ cos γ cos( γ + Δγ )] Δ ω = π (4) Ostateczne cząstkowy strumeń śwetlny oblczany jest ze wzoru (5). 4

Δφ [ cos γ cos( γ + Δγ )] = π śrδγ Δ ω (5) 60-965 Poznań gdze: śr. Δγ - średna śwatłość w obrębe kąta bryłowego ogranczonego kątem płaskm Δ γ Sprawność eksploatacyjna oprawy ośwetlenowej η opr to stosunek strumena całkowtego oprawy, który jest zmerzony w określonej temperaturze otoczena Φ opr (najczęścej 5 0 C) do sumy strumen śwetlnych lamp tej oprawy dzałających z tym samym osprzętem na zewnątrz oprawy w określonej temperaturze otoczena Φ źr (najczęścej 5 0 C). Φopr η opr = 100% (6) Φ źr Jeśl wyznaczone krzywe śwatłośc mają służyć do celów katalogowych należy dokonać przelczena śwatłośc na 1000 lumenów źródła γ 1000wg zależnośc (7). 1000 γ 1000 = γ [cd/1000lm] (7) ( Φ0) źr gdze : γ - śwatłość kerunkowa w kące γ wyrażona w [cd] ( Φ 0 ) źr - strumeń śwetlny lampy (w przypadku oprawy ośwetlenowej jest to strumeń lampy lub suma strumen lamp zamontowanych w oprawe) 5

3. POMARY Połączyć układ pomarowy według schematu z rysunku 1 oraz wskazówek prowadzącego ćwczene. Dla źródeł śwatła opraw ośwetlenowych wskazanych przez prowadzącego ćwczene wyznaczyć bryły fotometryczne śwatłośc. Pomary dla źródeł śwatła wykonać dla dwóch wzajemne prostopadłych półpłaszczyzn C 0 C 90 oraz zmany kąta g w zakrese od 0 180 co 10. W przypadku opraw ośwetlenowych pomary wykonać dla dwóch wzajemne prostopadłych półpłaszczyzn C 0 C 90 oraz zmany kąta g w zakrese od 0 90 co 10. Wynk fotometrowana zameścć w tabel. W trakce trwana zajęć należy wykonać oblczena strumena śwetlnego badanych źródeł śwatła opraw ośwetlenowych. Całkowty strumeń śwetlny żarówk oraz oprawy ośwetlenowej należy wylczyć metodą strumen cząstkowych (zależność 3). Sprawność oprawy η opr wyznaczyć na podstawe zależnośc 6. Ponadto wykreślć, wskazówek prowadzącego, krzywe śwatłośc żarówek oraz opraw ośwetlenowych. Przelczyć wartośc śwatłośc na 1000 lm źródła śwatła (7). Przeprowadzć analzę uzyskanych wynków. Sformułować wnosk. 6

4. TABELE POMAROWE Wyznaczane bryły fotometrycznej śwatłośc źródła śwatła Rozdaj źródła śwatła:... Dane źródła śwatła: Moc: P n =...[W] Katalogowy strumeń śwetlny badanego źródła śwatła ( Napęce znamonowe: U n =...[V] Napęce pomarowe: U pom. =...[V] Φ ) źr 0 =...[lm] γ E 0 [ lx] E 90 [ lx] E śr [ lx] [ cd] 0 10 0 30 40 50 60 70 80 90 100 110 10 130 140 150 160 170 180 γ 1000 γ [ cd / 1000lm] E 0 + E E 90 śr = γ = E długość ramena fotometru: r = 1.89 m śr r γ 1000 1000 = γ ( Φ0) źr 7

Wyznaczane bryły fotometrycznej śwatłośc oprawy ośwetlenowej Nazwa badanej oprawy ośwetlenowej:... Rozdaj źródła śwatła... Dane źródła śwatła: Moc: P n =...[W] Katalogowy strumeń śwetlny źródła śwatła( Napęce znamonowe: U n =...[V] Napęce pomarowe: U pom. =...[V] Φ ) źr 0 =...[lm] γ E 0 [ lx] E 90 [ lx] E śr [ lx] [ cd] 0 10 0 30 40 50 60 70 80 90 γ 1000 γ [ cd / 1000lm] E 0 + E E 90 śr = γ = E długość ramena fotometru: r = 1.89 m śr r γ 1000 1000 = γ ( Φ0) źr 8

5. TABELE DO OBLCZENA STRUMENA ŚWETLNEGO Oblczane strumena śwetlnego źródła śwatła γ γ [ cd ] Δγ śrδ γ cd [ ] Δ ω [sr] Δ [lm] φ Δω 0 0 10 0,095 10 10 0 0,83 0 0 30 0,463 30 30 40 0,68 40 40 50 0,774 50 50 60 0,897 60 60 70 0,993 70 70 80 1,058 80 80 90 1,091 90 90 100 1,091 100 100 110 1,058 110 110 10 0,993 10 10 130 0,897 130 130 140 0,774 140 140 150 0,68 150 150 160 0,463 160 160 170 0,83 170 170 180 0,095 180 - - - - - γ + γ +Δγ śr Δγ = - średna arytmetyczna śwatłośc w przedzale ogranczonym kątem płaskm Δ γ [ cos γ cos( γ + Δ )] Δ ω= π γ - powązane kąta bryłowego z kątem płaskm ΔφΔω = śrδγ Δω - strumeń cząstkowy wypromenowywany w kące bryłowym Δω φ 0 = n Δφ Δω = 1 Φ0= 9

Oblczane strumena śwetlnego oprawy ośwetlenowej γ γ [ cd ] Δγ śrδ γ cd [ ] Δ ω [sr] Δ [lm] φ Δω 0 0 10 0,095 10 10 0 0,83 0 0 30 0,463 30 30 40 0,68 40 40 50 0,774 50 50 60 0,897 60 60 70 0,993 70 70 80 1,058 80 80 90 1,091 90 - - - - - γ + γ +Δγ śr Δγ = - średna arytmetyczna śwatłośc w przedzale ogranczonym kątem płaskm Δ γ [ cos γ cos( γ + Δ )] Δ ω= π γ - powązane kąta bryłowego z kątem płaskm ΔφΔω = śrδγ Δω - strumeń cząstkowy wypromenowywany w kące bryłowym Δω φ 0 = n Δφ Δω = 1 Φ0= 10

6. UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH BEGUNOWYCH DO WYKREŚLENA KRZYWYCH ŚWATŁOŚC 11