Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α

Podobne dokumenty
Teoria Sygnałów. III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 7 [ ] ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Analiza częstotliwościowa dyskretnych sygnałów cyfrowych

LABORATORIUM SYMSE Układy liniowe

Teoria Sygnałów. II Inżynierii Obliczeniowej. Wykład /2019 [ ] ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 5 ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Transformacja Hilberta. sgn( + = + = + lim.

cos(ωt) ω ( ) 1 cos ω sin(ωt)dt = sin(ωt) ω cos(ωt)dt i 1 = sin ω i ( 1 cos ω ω 1 e iωt dt = e iωt iω II sposób: ˆf(ω) = 1 = e iω 1 = i(e iω 1) i ω

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ.

Szeregi trygonometryczne Fouriera. sin(

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

16, zbudowano test jednostajnie najmocniejszy dla weryfikacji hipotezy H

Hipotezy ortogonalne

EKSTREMA FUNKCJI EKSTREMA FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ. Tw. Weierstrassa Każda funkcja ciągła na przedziale domkniętym ma wartość najmniejszą i największą.

15. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I

Zastosowanie metody najmniejszych kwadratów do pomiaru częstotliwości średniej sygnałów o małej stromości zboczy w obecności zakłóceń

1 n 0,1, exp n

Pomiary parametrów napięć i prądów przemiennych

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga!

Egzamin dla Aktuariuszy z 15 marca 2010 r. Matematyka Finansowa

Teoria Sygnałów. II rok Informatyki Stosowanej Studia Niestacjonarne

OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI METODĄ TYPU B

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

Statystyka Wykład 9 Adam Ćmiel A3-A4 311a

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli

ANALIZA OBWODÓW DLA PRZEBIEGÓW SINUSOIDALNYCH METODĄ LICZB ZESPOLONYCH

Różniczkowanie funkcji rzeczywistych wielu zmiennych. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

Przetwarzanie sygnałów biomedycznych

FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

3. OPTYMALIZACJA NIELINIOWA

Tw: (O promieniu zbieżności R szeregu potęgowego ) Jeżeli istnieje granica. to R = ) ciąg liczb zespolonych

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Uogólnione wektory własne

przegrody (W ) Łukasz Nowak, Instytut Budownictwa, Politechnika Wrocławska, lukasz.nowak@pwr.wroc.pl 1

1. Relacja preferencji

X, K, +, - przestrzeń wektorowa

Wcześniej zajmowaliśmy się przypadkiem, w którym zależność między wielkościami mierzonymi dało się przedstawić przy pomocy funkcji: = 3

Mh n. 2 ε. h h/ n n. Ekstrapolacja Richardsona (szacowanie błędu) błąd. ekstrapolowana wartość całki I. kwadratury z adaptowanym krokiem

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA BUDYNKÓW

ANALIZA FOURIEROWSKA szybkie transformaty Fouriera

Portfel złożony z wielu papierów wartościowych

Weryfikacja modelu. ( ) Założenia Gaussa-Markowa. Związek pomiędzy zmienną objaśnianą a zmiennymi objaśniającymi ma charakter liniowy

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH. 1. Renty

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

PODSTAWOWE ROZKŁADY SKOKOWE

Obliczanie długości łuku krzywych. Autorzy: Witold Majdak

ROZDZIAŁ I. WPROWADZENIE DO METODY ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

f f x f, f, f / / / METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH niech N = 2 (2 równania różniczkowe zwyczajne liniowe I-rz.) lub jedno II-rzędu

Wstęp do Rachunku Prawdopodobieństwa, IIr. WMS

Teoria Sygnałów. II Inżynieria Obliczeniowa. Wykład 13

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera

X i T (X) = i=1. i + 1, X i+1 i + 1. Cov H0. ( X i. k 31 ) 1 Φ(1, 1818) 0, 12.

8.1 Zbieżność ciągu i szeregu funkcyjnego

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

0, co implikuje tezę. W interpretacji geometrycznej: musi istnieć punkt, w którym styczna ( f (c)

dr Michał Konopczyński Ekonomia matematyczna ćwiczenia

1. Granica funkcji w punkcie

Wykład III. Granice funkcji. f : R A R, A przedział. f określona w x. K M x. lim. lim. Granice niewłaściwe:

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Półprzewodniki (ang. semiconductors).

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

TESTY NORMALNOŚCI. ( Cecha X populacji ma rozkład normalny). Hipoteza alternatywna H1( Cecha X populacji nie ma rozkładu normalnego).

Obserw. przejść wymusz. przez pole EM tylko, gdy różnica populacji. Tymczasem w zakresie fal radiowych poziomy są ~ jednakowo obsadzone.

Jego zależy od wysokości i częstotliwości wypłat kuponów odsetkowych, ceny wykupu, oczekiwanej stopy zwrotu oraz zapłaconej ceny za obligację.

opisać wielowymiarową funkcją rozkładu gęstości prawdopodobieństwa f(x 1 , x xn

Jak zwiększyć efektywność i radość z wykonywanej pracy? Motywacja do pracy - badanie, szkolenie

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

Powinowactwo chemiczne Definicja oraz sens potencjału chemicznego, aktywność Termodynamiczne funkcje mieszania

Czy sterowanie predykcyjne wymaga dokładnej optymalizacji?

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

Pomiary bezpośrednie i pośrednie obarczone błędem przypadkowym

Pochodna funkcji. Niech f : A R, a A i załóżmy, że istnieje α > 0 taka, że

Wykład 6. Klasyczny model regresji liniowej

Pienińskich Portali Turystycznych

ĆWICZENIE 5 BADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

Współczynnik korelacji rangowej badanie zależności między preferencjami

Wykład 19. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ grudnia 2011

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

Wykład 11. a, b G a b = b a,

σ r z wektorem n r wynika

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

III. LICZBY ZESPOLONE

Ćwiczenia 11_12 KLASYCZNY MODEL REGRESJI LINIOWEJ

Transkrypt:

ora Sygałów rok Gozyk rok ormatyk Stosowaj Wykład 4 Własośc przkształca ourra własość. Przkształc ourra jst low [ β g ] βg dowód: rywaly całkowa jst opracją lową. własość. wrdz o podobństw [ ] dowód : rywaly całkowa przz podstawa. własość 3. symtr π dowód: tż trywaly własość 4. Przsuęc w dzdz czasu przsuęc przstrz dowód: tż trywaly al [ ] t t t [ ] d t dt t dt

własość 6. wrdz o modulacj dowód: własość 5. Przsuęc w dzdz częstotlwośc dowód: d acto dowód dtyczy jak dla poprzdj własośc. [ ] [ ] [ ] cos [ ] [ ] d d d d cos cos [ ]? s A l wyos wrdz o modulacj

własość 7. O pochodj w dzdz czasu Jżl : - sygał st jgo kolj pochod aż do rzędu - są cągł, - pochoda rzędu stj praw wszędz, -sygał wszystk jgo pochod aż do rzędu posadają trasormaty ourra, czyl dostatcz szybko dążą do zra dla t ± to zachodz: [ ] dowód: d d π π π stąd: d d { } d π d d d d d d d d d ϕ własość 8. O całkowau w dzdz czasu Jśl ukcja spła astępujący waruk: warukow ograczoośc wyraża t dt Dowód: jsl al czyl lm t dt Φ to Φ wc Φ ϕ Φ t dt dϕ d lub t dt to zachodz: co jst rówoważ

własość 9. wdmo splotu dwóch sygałów [ g ] G dowód: [ g ] t G t g t dt t t dt G t dt G d t g t Na podstaw twrdza o wzajmośc moża woskować, ż zachodz astępując twrdz: d dt [ g ] [ G ] π własość. wdmo ukcj korlacj dwóch sygałów t g * t dt G ϕ * g Dowód: wystarczy podstawć do dowodu twrdza o sploc za g ukcję g * t własość. wrdz o wzajmośc Raylgha g * d G * d π dowód: π g * d π π d g * d g * d d G* d Na podstaw twrdza o wzajmośc moża woskować, ż zachodz astępując twrdz: własość. wrdz Parsvala d d dowód : wyka wprost z poprzdgo twrdza.

Zstaw wzorów twrdzń r Własość Wzór Przkształc ourra jst low wrdz o podobństw 3 wrdz o przsuęcu 4 wrdz o przsuęcu 5 wrdz o przsuęcu trasormaty o modulacj 6 wrdz o różczkowau 7 wrdz o różczkowau trasormaty 8 wrdz o całkowau 9 wrdz Parsvala wrdz o wzajmośc Raylgha wrdz o sploc [ β ] β [ ] [ ] [ cos ] [ ] [ ] [ ] t dt d d g d G d [ ] [ g ] G Klka podstawowych trasormat ourra Przykład: Oblczyć trasormację ourra ukcj Π gdz Π mpuls prostokąroy o szrokośz Π π s π d Sc π sc d Π d s Wosk z tw. o symtr własość 3 Klka uwag: m szrszy mpuls tym węższa ukcja sc a odwrót Brak częstotlwośc */ w wdm Choć wdmo jst ukcją o ograczoym ośku ma skończoą rgę wosk z własośc Aby sygał mał skończo wdmo mus mć skończoy czas trwaa

Przykład: Oblczyć trasormację ourra dlta ukcj : d d d d własość próbkująca dlty Draca gdz jst stałą ukcją jdostkową w przdzal -, własość 4 własość 5 Przdstawmy obc zwązk trasormacj ourra z szrgam ourra. Rozpoczyamy od rozwęca dystrybucj Sza t c Współczyk rozwęca są rów: c Oblczmy jszcz trasormację ourra ukcj sza. Nch będz sygałm mpulsowym okrśloym w przdzal -/,/, zaś jgo wdmm. Ozaczmy jako przdłuż okrsow sygału. Sygał możmy zapsać w postac: d d π gdz d w szrg ourra Sza to ukcja okrsowa. π π l d węc c cos Jst to ukcja rzczywsta - parzysta t t cos d Jst to rówż dystrybucja grzbowa, al o j odlgłośc prążków -

Na podstaw twrdza o sploc możmy węc otrzymać: t t t t t t π π korzystając z własośc ozaczając otrzymamy oraz z uwag a to, ż wdmo sygału okrsowgo ma postać: π otrzymujmy pamętaj π Wosk: współczyk rozwęca sygału okrsowgo w zspoloy szrg ourra są okrślo przz wartośc wdma środkowgo lmtu tgo sygału w puktach. [ t t ] Okrsowość w dzdz czasu daj w rzultac próbkowa w dzdz częstotlwośc. Przykład: t u t t [ t ]

[ ] [ ] s cos d d d u u d d d d d sg d sg sg jszcz trasormaty uogólo cztrch popularych ukcj: Klka podstawowych trasormat ourra cd.

Cd. podstawowych trasormat ourra