LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Podobne dokumenty
Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie ciepła właściwego c p dla powietrza

TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

OKREŚLENIE CHARAKTERYSTYK POMPY WIROWEJ I WYZNACZENIE PAGÓRKA SPRAWNOŚCI

Badanie efektu Halla w półprzewodniku typu n

Kalorymetria paliw gazowych

LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 16

Ćwiczenie nr 3. Wyznaczanie współczynnika Joule a-thomsona wybranych gazów rzeczywistych.

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu.

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Pomiar ciepła spalania paliw gazowych

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Niepewności pomiarowe

Obligacja i jej cena wewnętrzna

Termoanemometr wzorcowanie sondy. Pomiar rozkładu prędkości termoanemometrem.

Ćwiczenie 107. Przemiany gazowe. Tabela I: Część C07. Prawo Boyle a Temperatura gazu przed sprężeniem t. Tabela II: Część C09. Przemiana izochoryczna

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą

Część A. PRZEPŁYWOMIERZE ZWĘŻKOWE

OŚRODKI JEDNOSKŁADNIKOWE

POLITECHNIKA OPOLSKA

Ćwiczenie nr 3. Bilans cieplny urządzenia energetycznego. Wyznaczenie sprawności cieplnej urządzenia kotłowego zasilanego gazem ziemnym

ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

Niezawodność elementu nienaprawialnego. nienaprawialnego. 1. Model niezawodnościowy elementu. 1. Model niezawodnościowy elementu

Analiza wyników symulacji i rzeczywistego pomiaru zmian napięcia ładowanego kondensatora

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora.

Termodynamika techniczna

4. MODELE ZALEŻNE OD ZDARZEŃ

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 2

LABORATORIUM Z FIZYKI TECHNICZNEJ Ć W I C Z E N I E N R 4 SPRAWDZANIE PRAWA PROMIENIOWANIA STEFANA-BOLTZMANNA

WYZNACZANIE CIEPŁA WŁAŚCIWEGO POLIMERU BIOKOMPATYBILNEGO METODĄ STANDARDOWEJ SKANINGOWEJ KALORYMETRII RÓŻNICOWEJ (DSC).

Statystyka opisowa. () Statystyka opisowa 24 maja / 8

Metody oceny efektywności projektów inwestycyjnych

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH. Sprężarka tłokowa

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

Podstawy Automatyzacji Okrętu

t - kwantyl rozkładu t-studenta rzędu p o f stopniach swobody

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n

[ ] 1. Zabezpieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego Przeponowe naczynie wzbiorcze. ν dm [1.4] Zawory bezpieczeństwa

Karta katalogowa Konwektory kompaktowe Kermi

Politechnika Częstochowska Wydział Inżynierii Mechanicznej i Informatyki. Sprawozdanie #2 z przedmiotu: Prognozowanie w systemach multimedialnych

DYNAMIKA PŁYNÓW. Przepływ płynów Strumień płynu Płyn idealny Linie prądu Równanie ciągłości strugi Prawo Bernoulli ego Zastosowania R.C.S. i PR.B.

KOOF Szczecin:

4.2. Obliczanie przewodów grzejnych metodą dopuszczalnego obciążenia powierzchniowego

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA LABORATORYJNA

INSTRUKCJA NR 06-2 POMIARY TEMPA METABOLIZMU METODĄ TABELARYCZNĄ

Praca domowa nr 1. Metodologia Fizyki. Grupa 1. Szacowanie wartości wielkości fizycznych Zad Stoisz na brzegu oceanu, pogoda jest idealna,

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Skręcalność właściwa sacharozy. opiekun ćwiczenia: dr A. Pietrzak

u (1.2) T Pierwsza zasada termodynamiki w formie różniczkowej ma postać (1.3)

E5. KONDENSATOR W OBWODZIE PRĄDU STAŁEGO

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Ć W I C Z E N I E N R C-5

BADANIE PRĄDNIC TACHOMETRYCZNYCH

Kinetyczna teoria gazów. Zjawiska transportu : dyfuzja transport masy transport energii przewodnictwo cieplne transport pędu lepkość

Szacowanie składki w ubezpieczeniu od ryzyka niesamodzielności

Politechnika Poznańska

Kongruencje Wykład 4. Kongruencje kwadratowe symbole Legendre a i Jac

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

ZADANIA Z CHEMII Rozkład energii w stanie równowagi termicznej. Entropia (S) Kwantowanie energii

Dobór przekroju żyły powrotnej w kablach elektroenergetycznych

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

Sprawność pompy ciepła w funkcji temperatury górnego źródła ciepła

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III

Ć W I C Z E N I E N R C-6

WYCENA KONTRAKTÓW FUTURES, FORWARD I SWAP

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Temat: Wyznaczanie charakterystyk baterii słonecznej.

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

Estymacja przedziałowa

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA UCZNIÓW KLAS I

Podstawowe człony dynamiczne

PODSTAWY AUTOMATYKI 7. Typowe obiekty i regulatory

Opis techniczny. Strona 1

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

Rozpuszczalność gazów w cieczach. Prawo Henry ego

D-1 WYDZIAŁ PPT LABORATORIUM Z ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI. i czasowe. ĆWICZENIE NR 7. Sygnały Elektryczne parametry częstotliwościowe

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych. i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 1 gimnazjum

Podstawowe przemiany cieplne

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

Wytrzymałość śruby wysokość nakrętki

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTRONIKI PROSTOWNIKI

Ćwiczenie 2 ESTYMACJA STATYSTYCZNA

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Ćwiczenie XII: PRAWO PODZIAŁU NERNSTA

Laboratorium Sensorów i Pomiarów Wielkości Nieelektrycznych. Ćwiczenie nr 1

POMIAR PARAMETRÓW SYGNAŁOW NAPIĘCIOWYCH METODĄ PRÓKOWANIA I CYFROWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁU

Zatem przyszła wartość kapitału po 1 okresie kapitalizacji wynosi

Wpływ warunków eksploatacji pojazdu na charakterystyki zewnętrzne silnika

STATYSTYKA I ANALIZA DANYCH

Analiza gazów spalinowych

Transkrypt:

INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSTRUKCJA LABORATORYJNA Tema ćwiczeia: WYZNACZANIE POJEMNOŚCI CIEPLNEJ WŁAŚCIWEJ GAZÓW PRZY STAŁYM CIŚNIENIU

Wyzaczaie ojemości cielej właściwej gazów rzy sałym ciśieiu. Wrowadzeie eoreycze Przy ieskończeie małym rzyroście emeraury d, cieło ochłoięe rzez ciało (gaz) wyraża się wzorem: dq c = cd. () Wielkość dqc J c =, () d kg K azywa się rzeczywisym ciełem właściwym (ojemością cielą właściwą). Jeżeli zaa jes zależość c od emeraury (c = c()), o cieło ochłoięe rzez ciało ogrzae od emeraury do wyraża wzór: q c, = c() d. (3) Zwykle cieło właściwe zwiększa się wraz ze wzrosem emeraury. Gaz doskoały jes o hioeyczy gaz, kórego drobiy ie rzyciągają się wzajemie, są ieskończeie małe i szywe (z. wewąrz drobi ie wysęują drgaia). Wobec ych założeń cieło właściwe gazu doskoałego jes sałe i iezależe od emeraury. Wzór (3) uraszcza się wedy do zależości: q = c ( ) c,. (4) Jeżeli emeraura gazu ie jes zby wysoka, o drgaia aomów w drobiach są iewielkie i gaz rzeczywisy może być rakoway jako doskoały. Gaz ółdoskoały różi się od doskoałego ym, że w jego drobiach wysęują drgaia. Eergia ych drgań jes zależa od emeraury. Dla gazów ółdoskoałych obowiązuje więc wzór (3). Wzór e może być zaisay rówież w osaci: gdzie: q c, ( ) c - średie cieło właściwe dla zakresu emeraury do, c - średie cieło właściwe w zakresie emeraury do. W ablicach odawae są warości = c c = c, (5) c. Cieło właściwe zależy od rodzaju rzemiay ermodyamiczej jakiej odlega gaz odczas dorowadzaia lub odrowadzaia cieła.. Przemiaa izochorycza gaz jes ogrzeway lub oziębiay zachowując sałą objęość; v=idem, c = c v.. Przemiaa izobarycza odczas ogrzewaia lub ochładzaia ie zachodzą zmiay ciśieia; = idem, c = c. Między c i c v zachodzi związek: c = c R R idywiduala sała gazowa. v + Isrukcja laboraoryja

Wyzaczaie ojemości cielej właściwej gazów rzy sałym ciśieiu 3 Wymieioe wyżej rzemiay są elemearymi rzemiaami jakim może odlegać gaz.. Ois ćwiczeia. Zasada omiaru Podczas ćwiczeia dokoyway jes omiar cieła właściwego gazu rzy sałym ciśieiu. Zasada omiaru jes asęująca: rzeływający w rurze gaz odgrzeway jes elekryczym grzejikiem. Mierzy się srumień gazu, rzyros emeraury gazu w grzejiku oraz moc grzejika P. Zakłada się, że srumień cieła wydzielaego rzez grzejik jes rówy mocy elekryczej grzejika ( Q & = P ) i że cieło jes ochłaiae rzez rzeływający gaz oraz częściowo oddawae do ooczeia. Aalogiczie do wzoru (3) moża aisać: () Q & = G& c d + Q& o. (6). Jeżeli gaz orakujemy jako doskoały i omiiemy cieło do ooczeia o: ( ) Q & = G & c (7) c Q& = G & ( ) Jeżeli rozważaym gazem jes owierze, o moża rakować je jako dwuaomowy gaz doskoały. Dla owierza masa drobiowa M = 8.96 kg/kmol więc ( Mc ) c = M. Wyzaczoą a odsawie omiarów warość c ależy orówać z warością wyzaczoą według ablic dla owierza.. Trakując gaz jako ółdoskoały i omijając cieło sra do ooczeia obliczoa warość c wg zależości (8) jes warością średią dla zakresu emeraury do : Q& = & c G ( ) (8). (9) Warość ablicową średiej ojemości cielej właściwej moża wyzaczyć z zależości: ( Mc ) ( Mc ) ( Mi) ( Mi) M( ) = =. () M( ) c ( Mi ) - molowa ealia właściwa dla gazu ółdoskoałego (ależy odczyać z ablic). Isrukcja laboraoryja

Wyzaczaie ojemości cielej właściwej gazów rzy sałym ciśieiu 4. Ois saowiska badawczego 8 o C 4 6 7 5 9 3 3 W Rys. Schema saowiska omiarowego Schema saowiska rzedsawioo a rysuku, a kórym ozaczoo:. rura rzeływowa,. sirala grzeja, 3. izolacja ciela rury rzeływowej, 4. ermoara NiCr-Ni do omiaru emeraury gazu zimego, 5. ermoara NiCr-Ni do omiaru emeraury gazu o ogrzaiu, 6. rzełączik ermoar, 7. wskaźik emeraury, 8. roamer, 9. zawór regulacyjy aężeia rzeływu,. isalacja srężoego owierza,. waomierz,. auorasformaor do regulacji mocy grzejika, 3. osłoa..3 Zasada działaia układu Gaz jes dosarczay z sieci srężoego owierza. Naężeie rzeływu jes regulowae zaworem 9. Gaz rzeływa rzez roamer 8 i rurę rzeływową. W rurze gaz jes odgrzeway za omocą sirali grzejej, a jego emeraura a dolocie i wylocie jes mierzoa ermoarami (odowiedio 4 i 5). Moc grzejika regulowaa jes za omocą auorasformaora. Odczyu mocy wydzieloej w grzejiku dokouje się a waomierzu. Przewody od ermoar wyrowadzoe są do rzełączika 6. Na wyświelaczu cyfrowym 7 dokouje się odczyu warości emeraury..4 Wielkości mierzoe Temeraurę gazu mierzy się ermoarami NiCr-Ni umieszczoymi w srumieiu gazu rzed ( ) i za ( ) grzejikiem. Siła ermoelekrycza ermoary jes auomayczie rzeliczaa a różicę emeraury, a wskaźik emeraury jes wyosażoy w czujik mierzący emeraurę ooczeia. Isrukcja laboraoryja

Wyzaczaie ojemości cielej właściwej gazów rzy sałym ciśieiu 5 W związku z owyższym a wyświelaczu wskazywaa jes wros warość emeraury w daym ukcie omiarowym. Moc grzejika mierzoa jes waomierzem. Dla zwiększeia dokładości omiaru mocy ależy wykorzysać właściwe zakresy waomierza. Srumień gazu odczyuje się a roamerze, kóry jes wycechoway w działkach dla owierza o emeraurze = ºC i ciśieiu = 35 Pa. Aby określić objęość srumieia owierza ależy skorzysać z charakerysyki roameru, z kórej odczyuje się aężeie rzeływu V & w m 3 /h. Poieważ w omieszczeiu laboraoryjym z reguły aują waruki ieco różiące się od waruków zamioowych roameru ależy zredukować odczyaą z charakerysyki warość do waruków rzeczywisych. Moża o zrobić zaisując rówaie sau Claeyroa dla waruków zamioowych i waruków rzeczywisych. Po uroszczeiu orzymuje się: T V & = V& T () V & - odczy z charakerysyki roameru, V & - rzeczywisy srumień gazu, T - emeraura gazu a dolocie do rury rzeływowej, K T - emeraura zamioowa dla roameru, 93.5 K - ciśieie bezwzględe a dolocie do rury rzeływowej, w dmuchawie, odaje rowadzący ćwiczeie) - ciśieie zamioowe dla roameru, 35 Pa = + (rzyros ciśieia o Masę srumieia owierza oblicza się z zależości: G & = V & ρ, () rzy czym gęsość gazu ρ określa się w oarciu o ablice własości owierza dla emeraury T lub oblicza z rówaia Claeyroa dla aramerów a dolocie do rury rzeływowej. Do obliczeń c masę srumieia owierza G & ależy wyrazić w kg/s. 3. Program ćwiczeia. Za omocą zaworu 9 usawić zadae aężeie rzeływu owierza.. Po usawieiu okręeł auorasformaora a włączyć układ do sieci. 3. Usawić żądaą moc grzejika. 4. W odsęach czasu zadaych rzez rowadzącego odczyywać warości emeraury gazu a dolocie i wylocie oraz moc grzejika. Pomiar rowadzić aż do chwili osiągięcia sau usaloego (ok. 5 mi). Objawem sau usaloego są sałe warości emeraury. 5. Po osiągięciu sau usaloego odczyać i zaoować wskazaia roameru, waomierza i wyświelacza cyfrowego (warości emeraury). 6. Z charakerysyki roameru odczyać odowiedio srumień gazu. 7. Z baromeru zajdującego się w hali laboraoryjej odczyać warość ciśieia ooczeia. 8. Zmieić moc grzejika i owórzyć czyości wymieioe w. 4 7. 9. Uwaga: ze względu a iebezieczeńswo ziszczeia saowiska ie rzekraczać mocy określoej a obudowie auorasformaora. Isrukcja laboraoryja

Wyzaczaie ojemości cielej właściwej gazów rzy sałym ciśieiu 6 4. Sorządzeie srawozdaia Wyiki omiarów ależy zaisywać a karcie omiarowej, kóra musi zosać zawierdzoa rzez rowadzącego ćwiczeie. Karę ależy dołączyć do srawozdaia. Srawozdaie owio zawierać: ) króki wsę, ) schema saowiska i króką charakerysykę meody omiarowej, 3) wyiki omiarów, 4) obliczeia warości c dla zadawaych mocy i srumiei, 5) wykres c = f () gdzie = -. Z wykresu odczyać warość c dla = ºC, 6) orówaie orzymaych warości omiarowych z warościami ablicowymi i wyikające sąd wioski, 7) uwagi a ema rzyczy różic (jeżeli będą zacze) między warościami orzymaymi a ablicowymi. LITERATURA ) J. Szargu: Termodyamika, PWN Warszawa, 99. ) J. Szymczyk, H. Góriak: Podsawy ermodyamiki, skry Poliechiki Śląskiej r 875, Gliwice 993. Isrukcja zakualizowaa 3..4 Isrukcja laboraoryja