PROGRAM WYCHOWAWCZY SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 23

SZKOŁA PODSTAWA NR 23 w Gliwicach PROGRAM WYCHOWAWCZY SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 23 2013-2016 G l i w i c e, u l. S i k o r n i k 1

Przepisy prawa obowiązujące w zakresie zadań objętych programem: 1. Ustawa z dnia 7 września 1991 R. o Systemie Oświaty (Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572, z późn. zm.); 2. Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 R. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. nr 97, poz. 674, z późn. zm); 3. Konwencji o prawach dziecka 4. Konstytucji Rzeczpospolitej. 5. Ustawa o systemie oświaty ze zmianami wynikającymi z ustawy z dnia 19 marca 2009 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 56, poz. 458). 6. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r. (tekst jednolity - Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473; z późn. zm.). 7. Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich z dnia 26 października 1982 r. (tekst jednolity - Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109; z późn. zm.). 8. Ustawa o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych z dnia 9 listopada 1995 r. (tekst jednolity - Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55; z późn. zm. Ostatnia nowelizacja z dnia 8 kwietnia 2010 r. - o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 529). 9. Rozporządzeniu MENiS z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonej uzależnieniem (Dz. U. z 2003 r. Nr 26, poz. 226). 10. Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 180, poz. 1493). Ustawa z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw Dz.U. 2010 nr 125 poz. 842 11. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485; z późn. zm.). 12. Ustawa o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 23 lipca 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 180 poz. 1108). 13. Rozporządzeniu MEN z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. 2012 poz. 977) 14. Rozporządzeniu MEN z dnia 27 maja 2009 r. w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich działania (Dz. U. z 2009 Nr 83, poz. 693). Rozporządzeniu MEN z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. z 2010 r. Nr 156, poz. 1047). 15. Rozporządzeniu MEN z dnia 17 listopada 2010 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych ( Dz. U. Nr 228; poz. 1491). 16. Rozporządzeniu MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. Nr 228 poz. 1490). 17. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 sierpnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U. 2013 poz. 957) 18. Rozporządzeniu MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz. U. Nr 228; poz. 1489). 19. Rozporządzeniu MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologicznopedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. Nr 228; poz. 1488). 20. Rozporządzeniu MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228; poz. 1487). 21. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz.U. 2012 nr 0 poz. 981). 1

Człowiek musi wierzyć, że rozumie i tworzy własne życie pełne ufności, które jest wzajemnym wpływaniem na siebie i splataniem się procesów rozumienia i tworzenia. Procesy te składają się z czterech podstawowych elementów, pozostających ze sobą w ścisłym związku. Oto one: Zaufanie rozumieć i tworzyć to czym jestem, być w harmonii z własnym poczuciem unikalności, być świadomym i mieć poczucie własnej istoty, mieć do siebie zaufanie, być sobą. Otwarcie być otwartym na informacje od innych, otwartość umożliwia porozumienie i swobodny przepływ informacji. Realizacja rozumieć i tworzyć własne drogi, tworzyć własną wyłaniającą się organiczną naturę, samorealizować się, być sobą. Wzajemna zależność rozumieć i tworzyć z drugą osobą wspólne istnienie, sposób życia- razem we wspólnocie, wzajemniej od siebie zależności, we wzajemnej bliskości, ale i wolności. [za J.Gibb J.Grochulska ] SZKOŁA ZAUFANIA, OTWARCIA, REALIZACJI, WZAJEMNEJ ZALEŻNOŚCI. Zaangażowania emocjonalnego i satysfakcji płynącej z realizacji własnych celów, gdzie atmosfera zaufania, akceptacji i wolności sprawia, że uczenie się staje się przyjemnością, a każdy ma możliwość: odczuwania własnej wartości kształcenie umiejętności z wykorzystaniem zdobytej wiedzy. 2

dążenia do osiągania własnych celów życiowych, wartości ważnych dla odnalezienia swego miejsca w świecie działania na gruncie obowiązujących norm rozwiązywania problemów w twórczy sposób odkrywania i rozwijania talentu zauważania potrzeb drugiego człowieka doskonalenie kompetencji komunikowania się NACZELNY CEL WYCHOWANIA: W wychowaniu chodzi właśnie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem. O to, ażeby bardziej był, a nie tylko miał; aby więc poprzez wszystko co ma, co posiada umiał bardziej i pełniej być człowiekiem, to znaczy ażeby również umiał bardziej być nie tylko z drugimi, ale i dla drugich. Jan Paweł II w UNESCO 2.06.1980r. ZADANIA SZKOŁY JAKO ŚRODOWISKA WYCHOWAWCZEGO. Szczęśliwy jest nie ten człowiek, którego prowadzono do wartości, ale ten co spotkał osoby, które pozwoliły wyrazić pełnię swojemu istnieniu. Zachwycony tą możliwością być może pozwoli sobie na to samo. / K.Wojcieszek/ Dzieci i młodzież czują instynktownie różnicę pomiędzy tymi, którzy im życzą prawdziwie dobrze, a tymi którzy ich traktują jedynie jako surowy materiał w jakimś planie. / B.Russell/ Stwarzanie warunków do kształtowania zachowań sprzyjających zdrowiu i bezpieczeństwu. Tworzenie uczniom warunków umożliwiających odkrycie przez siebie, uzyskanie poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwości m.in. przez pozytywną informację zwrotną. Zbudowanie jasnych praw i obowiązków, zasad i reguł, nakazów i zakazów obowiązujących w życiu społeczności szkolnej. Integrowanie wychowawczych działań szkoły i rodziny promowanie wartości szacunku, prawdy, sprawiedliwości, dobra, zdrowia, miłości, kreatywności i piękna. Tworzenie klimatu zaufania, akceptacji i wolności, gdzie otwartość i dialog umożliwia porozumienie i swobodny przepływ informacji. 3

Organizowanie różnorodnych wydarzeń, spotkań, uroczystości, wycieczek, akcji charytatywnych dających możliwość przeżyć wewnętrznych, bezinteresownego działania. Wychowawca poprzez zaproszenie do przyjaźni z samym sobą i z innymi ludźmi otwiera drogę do tej niezwykłej wymiany, którą jest wychowanie. Tylko wychowawca, który żyje prawdą nauczy prawdy. Tylko dobry udzieli dobroci na mocy upodobnienia w miłości. Z takiej relacji bierze się z resztą każdy i mistrz, i uczeń. /K.Wojcieszek ZADANIA NAUCZYCIELA WYCHOWUJĄCEGO: Patrz na każdego z twoich wychowanków jak artysta na materiał z którego chciałbyś stworzyć dzieło sztuki tylko nie zapominaj, że są to również istoty żywe, oryginale i twórcze. Im więcej będziesz stosował ten punkt widzenia tym więcej dasz dziecku możliwości prawidłowego rozwoju. Wzmacnianie prawidłowych relacji dziecka z rodziną opartych na miłości. Wspieranie prawidłowego rozwoju emocjonalnego społecznego, w tym koleżeństwa, przyjaźni. Ukazywanie sensu praw i obowiązków, zasad i reguł, nakazów i zakazów obowiązujących w życiu społecznym. Rozwijanie w uczniach postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych ludzi. Doprowadzenie uczniów do poznania siebie, swoich potrzeb, cech, możliwości. Udzielanie pomocy w zrozumieniu samego siebie. Uczenie szacunku dla siebie i innych osób. Ukazywanie uczniom konieczności doskonalenia samego siebie. Wspieranie uczniów w ich poszukiwaniu wartości przy promocji szacunku, prawdy, sprawiedliwości, dobra, zdrowia, miłości, kreatywności i piękna. Doskonalenie kompetencji komunikacji tzn. umiejętności mówienia i uważnego, skutecznego słuchania. Udzielanie pomocy w konstruktywnym rozwiązywaniu konfliktów. Rozwijanie wrażliwości na potrzeby innych ludzi /empatii/. Ukazywanie pozytywnych wzorów w historii, literaturze i w życiu. METODY PRACY: KRĄG UCZUĆ ROZMOWA POGADANKI DYSKUSJE 4

PSYCHODRAMY KRÓTKIE OPOWIADANIA RYSUNKI, PIOSENKI, UZUPEŁNIANIE ZADAŃ, PRZEDSTAWIENIA ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW GRY I ZABAWY WYCIECZKI UROCZYSTOŚCI SZKOLNE, APELE SPOTKANIA Z CIEKAWYMI LUDŹMI FORMY PRACY: PRACA W GRUPACH PRACA INDYWIDUALNA PRACA ZESPOŁOWA MISJA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 23 Szkoła Podstawowa nr 23 w Gliwicach przygotowuje na wysokim poziomie dzieci do dalszej edukacji. Pragniemy, aby uczniowie uczęszczający do naszej szkoły: potrafili się uczyć; rozwijali samodzielność, przedsiębiorczość, poczucie odpowiedzialności i wzajemnej pomocy; budowali poczucie własnej wartości, rozwijali swoje zainteresowania, pasje i talenty; opanowali kompetencje kluczowe, potrafili rozumować, korzystać z informacji, kształtować zdolność do krytycznego myślenia; byli przygotowani do dalszej edukacji; uczyli się ogólnej kultury, działali na gruncie obowiązujących norm; wyrównywali różnice w wiedzy i umiejętnościach; potrafili tworzyć atmosferę zaufania i otwartości, byli zintegrowani; wykazywali się zaangażowaniem społecznym; potrafili dbać o siebie i o innych ludzi. Szkoła Podstawowa nr 23 w Gliwicach zapewnia: jasno określone cele i zadania szkoły; atmosferę zaufania i otwartości; efektywne uczenie się na lekcjach; dostosowanie nauczania do indywidualnych możliwości ucznia; właściwy przepływ informacji szkoła-dom; bogatą ofertę zajęć rozwijających talenty i zainteresowania uczniów; organizowanie zajęć dodatkowych dla uczniów mających trudności w nauce; sprawiedliwy system oceniania; współpracę z rodzicami w sprawach wychowania i nauki dzieci; wysoko wykwalifikowaną kadrę; dobre wyposażenie w pomoce naukowe. 5

Model absolwenta Szkoły Podstawowej nr 23 w Gliwicach Absolwent Szkoły Podstawowej nr 23 w Gliwicach to obywatel Europy XXI wieku i człowiek który: w swoim postępowaniu dąży do prawdy; jest świadomy życiowej użyteczności zdobytej wiedzy i umiejętności przedmiotowych; posługuje się sprawnie językiem ojczystym; zna język obcy; wykorzystuje najnowsze techniki multimedialne; wie, gdzie szukać pomocy w rozwiązywaniu złożonych problemów; jest otwarty na europejskie i światowe wartości kultury; zna historię, kulturę oraz tradycje swojego regionu i narodu; umie rzetelnie pracować indywidualnie i w zespole; twórczo myśli; potrafi skutecznie się porozumiewać; dąży do samodoskonalenia; umie organizować swoją pracę; jest tolerancyjny; aktywny, ciekawy świata; uczciwy; kulturalny; obowiązkowy; dba o bezpieczeństwo własne i innych; przestrzega prawa; promuje zdrowy styl życia; jest życzliwie nastawiony do świata i ludzi. Skonstruowany w szkole PROGRAM WYCHOWAWCZY SZKOŁY jest spójny z programami nauczania, kształtuje postawy i umiejętności, które umożliwią w przyszłości realizację własnych celów. Ponadto pozwala na stworzenie w szkole atmosfery zaufania, akceptacji i wolności przez co sprawia, że uczenie się staje się przyjemnością, a każdy ma możliwość: odczuwania własnej wartości kształcenie umiejętności z wykorzystaniem zdobytej wiedzy. dążenia do osiągania własnych celów życiowych, wartości ważnych dla odnalezienia swego miejsca w świecie działania na gruncie obowiązujących norm rozwiązywania problemów w twórczy sposób odkrywania i rozwijania talentu zauważania potrzeb drugiego człowieka doskonalenie kompetencji komunikowania się Niniejszy PROGRAM WYCHOWAWCZY SZKOŁY zbudowany został przez uczniów, rodziców i nauczycieli, osadzony jest w tradycji szkoły i lokalnej społeczności, oraz uwzględnia zmiany zachodzące w tejże społeczności. Opracowany PROGRAM WYCHOWAWCZY SZKOŁY bierze pod uwagę: 6

wartości szczególnie ważne dla społeczności szkolnej, cele, które sobie stawia ta społeczność i zadania, które chce zrealizować, oraz ustalenia kto będzie realizatorem tych zadań. Początkiem tworzenia programu wychowawczego szkoły była diagnoza problemów wychowawczych w szkole. Przeprowadzono ankiety z uczniami, nauczycielami, rodzicami, wywiady oraz rozmowy, przeanalizowano podstawę programową szkoły podstawowej i wytyczne MEN dotyczące zdrowej i bezpiecznej szkoły. Wnikliwa analiza zebranych informacji pozwoliła określić zagadnienia, które znalazły się w programie wychowawczym szkoły. Kolejnym etapem pracy nad zbudowaniem PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO SZKOŁY była dyskusja w gronie nauczycieli nad sposobami realizowania postawionych w programie celów. Wspólnie wypracowane metody pracy stwarzają szansę spójności oddziaływań wychowawczych w szkole. Program wychowawczy szkoły charakteryzuje: wypracowane przez społeczność szkolną wartości, tradycje szkolne, obyczaje i uroczystości, zagadnienia lub problemy, których rozwiązanie jest najbardziej godne uwagi z punktu widzenia środowiska: uczniów, rodziców i nauczycieli. Realizacja programu wychowawczego szkoły, skuteczność stosowanych metod i środków, będzie monitorowana przez Zespół Wychowania. Realizacja celów programu ma spowodować: integrowanie środowiska szkolnego i otoczenia społecznego szkoły wokół wspólnie tworzonego i realizowanego programu wychowawczego szkoły wspólnota uczących się; rozwój umiejętności społecznych, emocjonalnych i życiowych uczniów, budowanie realistycznej samooceny, poczucia własnej wartości i szacunku dla innych w oparciu o cel ; budowanie powszechnej świadomości jaki jest wpływ klimatu społecznego szkoły na postawy i zachowania uczniów; promowanie szkoły bez takich zjawisk, jak: przemoc, używki, wagary i nietolerancja; poprawę komunikacji szkoła dom budowanie systematycznej współpracy dotyczącej wychowania i nauczania dzieci; zapewnienie efektywnej i dostępnej pomocy psychologiczno pedagogicznej świadczonej w szkole. Adresaci programu: uczniowie szkoły ; pracownicy szkoły; rodzice i opiekunowie uczniów; przedstawiciele środowiska lokalnego, organizacji pozarządowych i innych. 7

Przewidywane efekty realizacji Programu: rozwój umiejętności społecznych, emocjonalnych i życiowych uczniów w tym umiejętności współpracy w grupie rówieśników; budowanie realistycznej samooceny, poczucia własnej wartości i szacunku dla innych; budowanie powszechnej świadomości jaki jest wpływ klimatu społecznego szkoły (szkoły jako wspólnota ukierunkowana na cel- WSZECHSTRONNY ROZWÓJ UCZNIA, m.in.: silna motywacja do uczenia się, wzrost poczucia własnej wartości, wzrost wiedzy i umiejętności, umiejętność rozwiązywania spraw spornych i radzenia sobie w trudnych sytuacjach, umiejętność uczenia się, kreatywność i umiejętność współżycia z innymi ludźmi) na postawy i zachowania uczniów (szkoła bezpieczna i przyjaźnie wymagająca, w której wszystkich obowiązują określone zasady i normy) to szkoła, w której uczeń czuje się dobrze, chce do niej chodzić); promowanie szkoły bez takich zjawisk, jak: przemoc, agresja w tym agresja słowna, używki, wagary i nietolerancja; integrowanie środowiska szkolnego i otoczenia społecznego szkoły wokół tworzonego i realizowanego programu wychowawczego szkoły wspólnoty uczących się; uspołecznienie szkoły - zwiększenie wpływu rodziców i współpracy ze środowiskiem lokalnym; poprawę komunikacji szkoła dom rodzinny oraz systematyczna współpraca domszkoła; zwiększenie w życiu szkoły roli szczególnie: organizacji młodzieżowych w tym drużyn zuchowych oraz stowarzyszeń obywatelskich; zwiększenie kompetencji wychowawczych nauczycieli i rodziców; zwiększenie zakresu i dostępności pomocy psychologicznej i pedagogicznej ofiarom przemocy, a także uczniom sprawiającym trudności wychowawcze oraz ich rodzicom; poprawa stanu bezpieczeństwa uczniów; rozszerzenie oferty pozalekcyjnej adresowanej do uczniów; promowanie rozwiązań systemu pomocy psychologiczno pedagogicznej. W efekcie realizacji programu wychowawczego Szkoły Podstawowej nr 23 w Gliwicach: absolwent to obywatel Europy XXI wieku i człowiek który: w swoim postępowaniu dąży do prawdy; jest świadomy życiowej użyteczności zdobytej wiedzy i umiejętności przedmiotowych; posługuje się sprawnie językiem ojczystym; zna język obcy; wykorzystuje najnowsze techniki multimedialne; wie, gdzie szukać pomocy w rozwiązywaniu złożonych problemów; jest otwarty na europejskie i światowe wartości kultury; zna historię, kulturę oraz tradycje swojego regionu i narodu; umie rzetelnie pracować indywidualnie i w zespole; twórczo myśli; potrafi skutecznie się porozumiewać; dąży do samodoskonalenia; umie organizować swoją pracę; jest tolerancyjny; aktywny, ciekawy świata; uczciwy; 8

kulturalny; obowiązkowy; dba o bezpieczeństwo własne i innych; przestrzega prawa; promuje zdrowy styl życia; jest życzliwie nastawiony do świata i ludzi. W realizacji programu wychowawczego szkoły bierze udział cała społeczność szkolna. Niezwykle ważna jest SPÓJNOŚĆ ODDZIAŁYWAŃ. Ogromną rolę odgrywa współdziałanie DYREKCJI SZKOŁY, RODZICÓW UCZNIÓW, WYCHOWAWCÓW, NAUCZYCIELI UCZĄCYCH, PEDAGOGA SZKOLENGO I WSZYSTKICH PRACOWNIKÓW SZKOŁY. 9