SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2016-2019 1.1. Podstawowe informacje o przedmiocie/module Nazwa przedmiotu/ modułu ANTROPOMOTORYKA Kod przedmiotu/ modułu Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek) WYDZIAŁ WYCHOWANIA FIZYCZNEGO Nazwa jednostki realizującej przedmiot KATEDRA NAUK O ZDROWIU ZAKŁAD TEORII I METODYKI TRENINGU Kierunek studiów WYCHOWANIE FIZYCZNE Poziom kształcenia PIERWSZEGO STOPNIA Profil OGÓLNOAKADEMICKI Forma studiów STACJONARNE Rok i semestr studiów ROK STUDIÓW II, SEMESTR IV Rodzaj przedmiotu KIERUNKOWY Koordynator STANISŁAW CIESZKOWSKI, DR HAB. PROF. UR Imię i nazwisko osoby prowadzącej / osób prowadzących STANISŁAW CIESZKOWSKI, DR HAB. PROF. UR GRZEGORZ DOMINO, DR JUSTYNA LENIK, DR 1.2. Formy zajęć dydaktycznych, wymiar godzin i punktów ECTS Wykł. Ćw. Konw. Lab. Sem. ZP Prakt. Inne ( jakie?) Liczba pkt ECTS 10 25 4 1.3. Sposób realizacji zajęć zajęcia w formie tradycyjnej zajęcia realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość 1.4. Forma zaliczenia przedmiotu/ modułu ( z toku) ( egzamin, zaliczenie z oceną, zaliczenie bez oceny) EGZAMIN, ZALICZENIE Z OCENĄ 2. WYMAGANIA WSTĘPNE Podstawowe wiadomości z zakresu biologii, anatomii, antropologii, biochemii, fizjologii i mechaniki ogólnej. Wiedza: student posiada uporządkowaną wiedzę dotyczącą anatomii człowieka: układu narządu ruchu, układu oddechowego, układu krążenia oraz układu nerwowego, wie jakie jest zastosowanie i rola antropologii: osobniczy rozwój człowieka oraz zróżnicowanie współczesnej ludzkiej populacji oraz ma wiedzę dotyczącą podstaw biochemii wysiłku fizycznego, Umiejętności: student posiada umiejętność wskazania źródła zdobytej wiedzy identyfikacji poznanej dyscypliny naukowej, posiada umiejętność kojarzenia faktów pochodzących z różnych przedmiotów i potrafi korzystać z wiedzy zawartej w: równaniach, rysunkach, schematach, tabelach i wykresach odnoszących się do zagadnień związanych z anatomią, fizjologią, mechaniką itp., Kompetencje społeczne: student ma świadomość rozwoju różnych dyscyplin naukowych i posiada świadomość swojej wiedzy i umiejętności jak również jej niedostatków rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie 3. CELE, EFEKTY KSZTAŁCENIA, TREŚCI PROGRAMOWE I STOSOWANE METODY DYDAKTYCZNE 3.1. Cele przedmiotu C1 Systematyzacja, integracja i uogólnienie wiedzy o istocie oraz właściwościach motoryczności człowieka. C2 Zaznajomienie studentów z wewnętrznymi uwarunkowaniami oraz zewnętrznymi przejawami motoryczności człowieka.
C3 C4 Wyjaśnienie istoty procesu sterowania i regulacji ruchów jako podstawy uczenia się i nauczania czynności motorycznych. Analizowanie rozwoju motorycznego i możliwości jego skutecznej stymulacji w procesie wychowania fizycznego i treningu sportowego. 3.2 Efekty kształcenia dla przedmiotu/ Modułu ( wypełnia koordynator) EK ( efekt kształcenia) EK_01 EK_02 EK_03 Treść efektu kształcenia zdefiniowanego dla przedmiotu (modułu) posiada wiedzę związaną z rozwojem organizmu człowieka, wie jak prawidłowo wspomagać rozwój osobowości dziecka oraz diagnozować i prognozować rozwój fizyczny i psychiczny posiada wiedzę związaną z morfofunkcjonalnymi podstawami motoryczności człowieka, zna metody, formy i środki stosowane w kształtowaniu zdolności motorycznych oraz testy sprawności fizycznej służące diagnozowaniu zdolności motorycznych, Odniesienie do efektów kierunkowych (KEK) K_W02 K_W03 K_W05 EK_04 posiada umiejętność diagnostyki poziomu zdolności motorycznych, K_U04 EK_05 potrafi odnaleźć informacje związane z zagadnieniami z antropomotoryki, K_U06 EK_06 potrafi syntetyzować wiadomości, zna metodologię badań naukowych, zna metody statystyczne opracowania wyników badań oraz umie K_U17 interpretować i wyciągać wnioski. EK_07 dostrzega konieczność dbałości o sprawność, zdrowie i budowę własnego ciała, K_K01 EK_08 promuje zdrowy styl życia i aktywność fizyczną w rodzinie i środowisku lokalnym, K_K02 3.3 TREŚCI PROGRAMOWE (wypełnia koordynator) A. Problematyka wykładu Treści merytoryczne Motoryczność ludzka, jako przedmiot teoretycznego poznania. Rozwój badań nad motorycznością człowieka. Kierunki badań nad motorycznością człowieka ze szczególnym uwzględnieniem poszukiwań na potrzeby wychowania fizycznego. Miejsce antropomotoryki w systemie nauk o kulturze fizycznej Sprawność fizyczna i motoryczność człowieka: podstawowe pojęcia i ich aspekty. Sprawność fizyczna i jej znaczenie dla przejawów motoryczności człowieka. Koncepcja HR-F, jako teoretyczna podstawa kształcenia sprawności fizycznej Filogenetyczny rozwój motoryczności człowieka Przejawy i struktura motoryczności człowieka. Strona potencjalna i efektywna motoryczności. Uzdolnienia i umiejętności ruchowe Systematyka czynności ruchowych człowieka. Środowiskowe uwarunkowania sprawności fizycznej. Pojęcie środowiska i rodzaje czynników. Typy zmian przystosowawczych i ekosensytywność. Morfologiczne uwarunkowania motoryczności człowieka. Wielkość ciała człowieka a jego możliwości motoryczne. Dojrzewanie i wzrost a zmiany w motoryce. B. Problematyka ćwiczeń audytoryjnych, konwersatoryjnych, laboratoryjnych, zajęć praktycznych Treści merytoryczne Rozwój motoryczny człowieka w ontogenezie. Genetyczne uwarunkowania predyspozycji i zdolności motorycznych oraz problem wytrenowalności. Teoretyczne przesłanki procesu uczenia się i nauczania czynności ruchowych. Siła jako kondycyjna zdolność motoryczna. Wytrzymałość, jako kondycyjna zdolność motoryczna.
Szybkość, jako zdolność motoryczna; Zwinność, jako hybrydowa zdolność motoryczna; Gibkość, jako właściwość morfofunkcjonalna człowieka. Koordynacyjne zdolności motoryczne oraz ich znaczenie. Pomiar w badaniach nad sprawnością fizyczną i motorycznością człowieka. Przykładowe metody oceny sprawności fizycznej. Charakterystyka testów sprawności fizycznej. Symetria i asymetria a motoryczność człowieka. Podstawowe przesłanki konstrukcji i realizacji programu aktywności fizycznej. 3.4 METODY DYDAKTYCZNE Wykład: wykład problemowy i wykład z prezentacją multimedialną Ćwiczenia: analiza przypadków, praca w grupach, rozwiązywanie zadań, dyskusja, rozwiązywanie zadań i problemów, analiza i interpretacja uzyskanych wyników. 4 METODY I KRYTERIA OCENY 4.1 Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol efektu EK_01 EK_02 EK_03 EK_04 EK_05 EK_06 EK_07 EK_08 Metody oceny efektów kształcenia ( np.: kolokwium, egzamin ustny, egzamin pisemny, projekt, sprawozdanie, obserwacja w trakcie zajęć) ustna prezentacja, aktywny udział w ch,, kolokwium ustne ustna prezentacja, aktywny udział w ch Kolokwium ustne kolokwium ustne, aktywny udział w ch sprawozdanie pisemne, egzamin testowy Forma zajęć dydaktycznych ( w, ćw, ) 4.2 Warunki zaliczenia przedmiotu (kryteria oceniania) Warunki zaliczenia:
a) wykład zaliczenie bez oceny, b) -- zaliczenie z oceną, c) egzamin Formy zaliczenia: 1. Egzamin: a) pisemny, testowy (pierwszy termin), b) ustny (drugi termin). 2. Zaliczenie z oceną: a) sprawozdania pisemne z zagadnień związanych z pomiarami, b) kolokwium pisemne z wybranych zagadnień, c) odpowiedz ustna z wybranego tematu. Ocena zaliczeniowa zostanie ustalona na podstawie ocen cząstkowych, przy czym każda z nich musi być pozytywna. 5. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS Aktywność Liczba godzin/ nakład pracy studenta godziny zajęć wg planu z nauczycielem 35 przygotowanie do zajęć 25 udział w konsultacjach 8 czas na napisanie referatu/eseju 10 przygotowanie do egzaminu 20 udział w egzaminie 2 Inne (jakie?) SUMA GODZIN 100 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 4 1. PRAKTYKI ZAWODOWE W RAMACH PRZEDMIOTU/ MODUŁU wymiar godzinowy zasady i formy odbywania praktyk 2. LITERATURA Literatura podstawowa: 1. Drabik J.: Mierzenie sprawności fizycznej dzieci, młodzieży i dorosłych. AWF Gdańsk 1997. 2. Gierat B., Górska K. Biopsychiczne podstawy zdolności motorycznych. Studia nad motorycznością ludzką. Katowice: AWF, 1999. 3. Osiński W. Antropomotoryka. AWF Poznań, 2003 4. Raczek J., Mynarski W., Ljach W.I.: Kształtowanie i diagnozowanie koordynacyjnych zdolności motorycznych. AWF Katowice, 2002. 5. Raczek J.: Antropomotoryka. Teoria motoryczności człowieka w zarysie. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2010. 6. Szopa J., Mleczko E., Żak S.: Podstawy antropomotoryki. PWN, Warszawa -Kraków 1996. Literatura uzupełniająca: 1. Anderson J. R.: Uczenie się i pamięć. Integracja zagadnień. WSiP, Warszawa 1998. 2. Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. AWF Wrocław 1991. 3. Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 1991. 4. Drabik J.: Sprawność fizyczna i jej testowanie u młodzieży szkolnej. AWF Gdańsk 1992. 5. Górska T., Majczyński H.: Mechanizmy sterowania ruchami dowolnymi. W: Mózg i zachowanie. (red.) Górska T., Grabowska A., Zaspalska J. PWN Warszawa 1997. 6. Juras G. Koordynacyjne uwarunkowania procesu uczenia się utrzymywania równowagi ciała. AWF Katowice, 2003. 7. Osiński W. (red.): Motoryczność człowieka - jej struktura, zmienność i uwarunkowania. AWF Poznań, 1993.
8. Osiński W. (red.): Pomiar w badaniach nad motorycznością człowieka. W: Osiński W. (red.) Motoryczność człowieka - jej struktura zmienność i uwarunkowania. AWF Poznań, 1996. 9. Przewęda R.: Uwarunkowania poziomu sprawności fizycznej polskiej młodzieży szkolnej. AWF Warszawa 1985. 10. Raczek J., Król H., Bacik B.: Z badań nad określeniem obiektywnych kryteriów analizy i oceny cech ruchu. Cz. I - stałość ruchu. Antropomotoryka 1994, 11, 141-146. 11. Raczek J., Mynarski W., Ljach W.I.: Teoretyczno-empiryczne podstawy kształtowania i diagnozowania koordynacyjnych zdolności motorycznych. Studia nad motorycznością ludzką 4. AWF Katowice, 1998, 11-44. 12. Raczek J.: Koordynacyjne zdolności motoryczne (podstawy teoretyczno - empiryczne i znaczenie w sporcie. Sport Wyczynowy, 1991, 5-6, 8-19. 13. Raczek J.: Teoria motoryczności człowieka - przedmiot, zadania i metody badań. W: Osiński W. (red.) Motoryczność człowieka - jej struktura zmienność i uwarunkowania. AWF Poznań, 1996, 5-18. 14. Ulatowski W.: Teoria sportu. W: Trening. Kwartalnik Metodyczno-Szkoleniowy. Warszawa 1992, 1 (13), 185-195, 271-274. Akceptacja Kierownika Jednostki lub osoby upoważnionej