Statystyka algebraiczna

Podobne dokumenty
Geometria toryczna statystycznych binarnych modeli grafów

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 2. Aksjomatyczne ujęcie prawdopodobieństwa

Testowanie hipotez. Hipoteza prosta zawiera jeden element, np. H 0 : θ = 2, hipoteza złożona zawiera więcej niż jeden element, np. H 0 : θ > 4.

Prawdopodobieństwo. Prawdopodobieństwo. Jacek Kłopotowski. Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH. 16 października 2018

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ

Prawdopodobieństwo i statystyka

Spacery losowe generowanie realizacji procesu losowego

Procesy stochastyczne

Zadania z Algebry liniowej 3 semestr zimowy 2008/2009

WYKŁAD 3. Witold Bednorz, Paweł Wolff. Rachunek Prawdopodobieństwa, WNE, Uniwersytet Warszawski. 1 Instytut Matematyki

WYKŁADY ZE STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ wykład 3 - model statystyczny, podstawowe zadania statystyki matematycznej

Wykład 11: Martyngały: definicja, twierdzenia o zbieżności

Procesy stochastyczne

Prawdopodobieństwo i statystyka

Wykład 2 Zmienne losowe i ich rozkłady

Wykład 2 Hipoteza statystyczna, test statystyczny, poziom istotn. istotności, p-wartość i moc testu

WYKŁAD 1. Witold Bednorz, Paweł Wolff. Rachunek Prawdopodobieństwa, WNE, Instytut Matematyki Uniwersytet Warszawski

Testowanie hipotez statystycznych.

Statystyka i opracowanie danych Podstawy wnioskowania statystycznego. Prawo wielkich liczb. Centralne twierdzenie graniczne. Estymacja i estymatory

Statystyka i eksploracja danych

Metody probabilistyczne

Na A (n) rozważamy rozkład P (n) , który na zbiorach postaci A 1... A n określa się jako P (n) (X n, A (n), P (n)

Rodzinę spełniającą trzeci warunek tylko dla sumy skończonej nazywamy ciałem (algebrą) w zbiorze X.

PODSTAWOWE ROZKŁADY PRAWDOPODOBIEŃSTWA. Piotr Wiącek

Prawdopodobieństwo i statystyka

Statystyka i eksploracja danych

O pewnych związkach teorii modeli z teorią reprezentacji

Prawdopodobieństwo i statystyka

W2 Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)

Reprezentacje grafów nieskierowanych Reprezentacje grafów skierowanych. Wykład 2. Reprezentacja komputerowa grafów

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 5. Rozkłady łączne

Przykład 1 W przypadku jednokrotnego rzutu kostką przestrzeń zdarzeń elementarnych

Centralne twierdzenie graniczne

PEWNE FAKTY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA

Przestrzeń probabilistyczna

Prawdopodobieństwo i statystyka

Wykład z analizy danych: powtórzenie zagadnień z rachunku prawdopodobieństwa

Zmienne losowe, statystyki próbkowe. Wrocław, 2 marca 2015

Prawdopodobieństwo i statystyka Wykład I: Przestrzeń probabilistyczna

Na podstawie dokonanych obserwacji:

STATYSTYKA

Wykład 1 Zmienne losowe, statystyki próbkowe - powtórzenie materiału

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

WSTĘP. Tematy: Regresja liniowa: model regresji liniowej, estymacja nieznanych parametrów. Wykład:30godz., ćwiczenia:15godz., laboratorium:30godz.

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009

Wstęp do sieci neuronowych, wykład 11 Łańcuchy Markova

WYKŁADY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA I wykład 2 i 3 Zmienna losowa

Całki powierzchniowe w R n

Wykład 3 Jednowymiarowe zmienne losowe

Zadania egzaminacyjne

Biostatystyka, # 3 /Weterynaria I/

Wykład 13. Podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa

Szkice do zajęć z Przedmiotu Wyrównawczego

Metody probabilistyczne

Prawdopodobieństwo i statystyka

Elementy rachunku prawdopodobieństwa (M. Skośkiewicz, A. Siejka, K. Walczak, A. Szpakowska)

1 Elementy logiki i teorii mnogości

166 Wstęp do statystyki matematycznej

STATYSTYKA MATEMATYCZNA. rachunek prawdopodobieństwa

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Matematyka z el. statystyki, # 3 /Geodezja i kartografia II/

Metody probabilistyczne opracowane notatki 1. Zdefiniuj zmienną losową, rozkład prawdopodobieństwa. Przy jakich założeniach funkcje: F(x) = sin(x),

1 Elementy kombinatoryki i teorii prawdopodobieństwa

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

Rachunek Prawdopodobieństwa i Statystyka

Testowanie hipotez statystycznych.

Statystyka matematyczna dla leśników

Rozdział 1. Wektory losowe. 1.1 Wektor losowy i jego rozkład

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 4. Zmienne losowe

Wprowadzenie do struktur o-minimalnych

Wstęp do sieci neuronowych, wykład 12 Łańcuchy Markowa

Metody probabilistyczne

Algebra liniowa z geometrią

Wykład 10 Testy jednorodności rozkładów

Joanna Karłowska-Pik Procesy Poissona w geometrii stochastycznej

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny)

Zadania o numerze 4 z zestawów licencjat 2014.

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Testowanie hipotez statystycznych

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 4. Zmienne losowe

Algebra liniowa. 1. Macierze.

Kryptografia - zastosowanie krzywych eliptycznych

Prawdopodobieństwo i statystyka

Podstawowe modele probabilistyczne

Zmienne losowe i ich rozkłady. Momenty zmiennych losowych. Wrocław, 10 października 2014

6. Zmienne losowe typu ciagłego ( ) Pole trapezu krzywoliniowego

Pojęcie przestrzeni probabilistycznej

Algebra liniowa z geometria. - zadania Rok akademicki 2010/2011

Niech X i Y będą niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładach wykładniczych, przy czym Y EX = 4 i EY = 6. Rozważamy zmienną losową Z =.

1 Zbiory i działania na zbiorach.

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009

WYKŁAD 2. Zdarzenia losowe i prawdopodobieństwo Zmienna losowa i jej rozkłady

Prawdopodobieństwo i statystyka

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Modelowanie zależności. Matematyczne podstawy teorii ryzyka i ich zastosowanie R. Łochowski

Zadania do Rozdziału X

Transkrypt:

Trochę o wykorzystaniu geometrii algebraicznej w statystyce Seminarium z geometrii algebraicznej 4 stycznia 2007 r. Referat częściowo opracowany na podstawie folii Setha Sullivanta

Plan referatu 1 2 Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość 3 Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne 4

Krótka historia statystyki algebraicznej Choć wszystko zaczęło się znacznie wcześniej... 1998 Zostaje opublikowany artykuł [DS98]: wykorzystanie narzędzi algebry przemiennej w analizie statystycznej tablic kontyngencji. 2000 Ukazuje się monografia [PRW01]: pojawia się pojęcie statystyki algebraicznej, wiele obiektów statystyki znajduje swoje odpowiedniki w algebrze i geometrii. 2005 Pojawia się ksiażka [SP05]: frontalne zaatakowanie metod biologii obliczeniowej z wykorzystaniem geometrii algebraicznej, kilka ciekawych wyników oraz podsumowanie stanu wiedzy. w Europie, statystyka geometryczna za Oceanem.

Krótka historia statystyki algebraicznej Choć wszystko zaczęło się znacznie wcześniej... 1998 Zostaje opublikowany artykuł [DS98]: wykorzystanie narzędzi algebry przemiennej w analizie statystycznej tablic kontyngencji. 2000 Ukazuje się monografia [PRW01]: pojawia się pojęcie statystyki algebraicznej, wiele obiektów statystyki znajduje swoje odpowiedniki w algebrze i geometrii. 2005 Pojawia się ksiażka [SP05]: frontalne zaatakowanie metod biologii obliczeniowej z wykorzystaniem geometrii algebraicznej, kilka ciekawych wyników oraz podsumowanie stanu wiedzy. w Europie, statystyka geometryczna za Oceanem.

Krótka historia statystyki algebraicznej Choć wszystko zaczęło się znacznie wcześniej... 1998 Zostaje opublikowany artykuł [DS98]: wykorzystanie narzędzi algebry przemiennej w analizie statystycznej tablic kontyngencji. 2000 Ukazuje się monografia [PRW01]: pojawia się pojęcie statystyki algebraicznej, wiele obiektów statystyki znajduje swoje odpowiedniki w algebrze i geometrii. 2005 Pojawia się ksiażka [SP05]: frontalne zaatakowanie metod biologii obliczeniowej z wykorzystaniem geometrii algebraicznej, kilka ciekawych wyników oraz podsumowanie stanu wiedzy. w Europie, statystyka geometryczna za Oceanem.

Krótka historia statystyki algebraicznej Choć wszystko zaczęło się znacznie wcześniej... 1998 Zostaje opublikowany artykuł [DS98]: wykorzystanie narzędzi algebry przemiennej w analizie statystycznej tablic kontyngencji. 2000 Ukazuje się monografia [PRW01]: pojawia się pojęcie statystyki algebraicznej, wiele obiektów statystyki znajduje swoje odpowiedniki w algebrze i geometrii. 2005 Pojawia się ksiażka [SP05]: frontalne zaatakowanie metod biologii obliczeniowej z wykorzystaniem geometrii algebraicznej, kilka ciekawych wyników oraz podsumowanie stanu wiedzy. w Europie, statystyka geometryczna za Oceanem.

Cel referatu Czyli czego nie chcemy opowiedzieć. Chcemy: 1 Przedstawić sposób patrzenia algebraików na modele statystyczne. 2 Przedstawić kilka podstawowych problemów statystyki, w których algebra może pomóc. 3 Pokazać, jak rozmaitości algebraiczne pojawiaja się w rozważaniach statystyki algebraicznej. Nie chcemy: Szczegółowo opisywać narzędzi algebraicznych: bazy Gröbnera etc. Wchodzić w techniczne szczegóły.

Cel referatu Czyli czego nie chcemy opowiedzieć. Chcemy: 1 Przedstawić sposób patrzenia algebraików na modele statystyczne. 2 Przedstawić kilka podstawowych problemów statystyki, w których algebra może pomóc. 3 Pokazać, jak rozmaitości algebraiczne pojawiaja się w rozważaniach statystyki algebraicznej. Nie chcemy: Szczegółowo opisywać narzędzi algebraicznych: bazy Gröbnera etc. Wchodzić w techniczne szczegóły.

Model Probabilistyczny Krótka definicja Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Model probabilistyczny to trójka {Ω, F, P}, gdzie: Ω to przestrzeń zdarzeń elementarnych. F to σ-ciało w Ω. P miara probabilistyczna na F. Przykład (Rzut moneta) Ω = {O, R}. F = {, {O}, {R}, {O, R}}. P taka że P( ) = 0, P({O}) = P({R}) = 1 2, P(Ω) = 1.

Model Probabilistyczny Krótka definicja Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Model probabilistyczny to trójka {Ω, F, P}, gdzie: Ω to przestrzeń zdarzeń elementarnych. F to σ-ciało w Ω. P miara probabilistyczna na F. Przykład (Rzut moneta) Ω = {O, R}. F = {, {O}, {R}, {O, R}}. P taka że P( ) = 0, P({O}) = P({R}) = 1 2, P(Ω) = 1.

Model Statystyczny Definicje Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Definicja Zmienna losowa na przestrzeni probabilistycznej {Ω, F, P} nazywamy rzeczywiste F-mierzalne odwzorowanie X = X(ω) na Ω. Definicja Zbiór wartości X zmiennej losowej X nazywamy przestrzenia obserwacji. X może być zbiorem skończonym, przeliczalnym lub stanowić podzbiór R d.

Model Statystyczny Definicje Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Definicja Zmienna losowa na przestrzeni probabilistycznej {Ω, F, P} nazywamy rzeczywiste F-mierzalne odwzorowanie X = X(ω) na Ω. Definicja Zbiór wartości X zmiennej losowej X nazywamy przestrzenia obserwacji. X może być zbiorem skończonym, przeliczalnym lub stanowić podzbiór R d.

Model Statystyczny Definicje Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Definicja Przestrzeń próby X wraz z rodzina miar probabilistycznych P = {P θ : θ Θ} na σ-ciele zbiorów borelowskich X (lub σ-ciele wszystkich podzbiorów jeśli X skończony) nazywamy modelem statystycznym (oznaczmy zwykle jako M). Uwaga Od tej chwili będziemy zakładać, że zbiór X jest skończony. Z reguły będziemy go utożsamiać ze zbiorem [m] := {1, 2,..., m}.

Model Statystyczny Definicje Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Definicja Przestrzeń próby X wraz z rodzina miar probabilistycznych P = {P θ : θ Θ} na σ-ciele zbiorów borelowskich X (lub σ-ciele wszystkich podzbiorów jeśli X skończony) nazywamy modelem statystycznym (oznaczmy zwykle jako M). Uwaga Od tej chwili będziemy zakładać, że zbiór X jest skończony. Z reguły będziemy go utożsamiać ze zbiorem [m] := {1, 2,..., m}.

Simpleks probabilistyczny Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Definicja (Simpleks probabilistyczny) m = {p R m : p i = 1, p i 0 i } Jeśli X X = [m], to rozkład X jest punktem w m : ( ) P(X = 1), P(X = 2),..., P(X = m) = (p 1, p 2,..., p m ). Zatem m to wszystkie możliwe rozkłady prawdopodobieństwa na [m]. Z samej definicji model statystyczny rodzina rozkładów definiujaca model statystyczny dla przestrzeni [m] to pewien podzbiór m.

Simpleks probabilistyczny Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Definicja (Simpleks probabilistyczny) m = {p R m : p i = 1, p i 0 i } Jeśli X X = [m], to rozkład X jest punktem w m : ( ) P(X = 1), P(X = 2),..., P(X = m) = (p 1, p 2,..., p m ). Zatem m to wszystkie możliwe rozkłady prawdopodobieństwa na [m]. Z samej definicji model statystyczny rodzina rozkładów definiujaca model statystyczny dla przestrzeni [m] to pewien podzbiór m.

Przykład: Rozkład dwumianowy Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład (Rozkład dwumianowy Bin(n, θ)) X liczba sukcesów w n próbach; θ [0, 1] prawdopodobieństwo sukcesu w pojedynczej próbie. P(X = j) = ( ) m j θ j (1 θ) m j dla j = 0, 1,..., n. ( M m = { (1 θ) m, ( ) ) m 1 θ(1 θ) m 1,..., θ m : θ [0, 1]}. Na przykład dla m = 2: ) M 2 = { ((1 θ) 2, 2θ(1 θ), θ 2 }

Przykład: Rozkład dwumianowy Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład (Rozkład dwumianowy Bin(n, θ)) X liczba sukcesów w n próbach; θ [0, 1] prawdopodobieństwo sukcesu w pojedynczej próbie. P(X = j) = ( ) m j θ j (1 θ) m j dla j = 0, 1,..., n. ( M m = { (1 θ) m, ( ) ) m 1 θ(1 θ) m 1,..., θ m : θ [0, 1]}. Na przykład dla m = 2: ) M 2 = { ((1 θ) 2, 2θ(1 θ), θ 2 }

Przykład: Rozkład dwumianowy Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład (Rozkład dwumianowy Bin(n, θ)) X liczba sukcesów w n próbach; θ [0, 1] prawdopodobieństwo sukcesu w pojedynczej próbie. P(X = j) = ( ) m j θ j (1 θ) m j dla j = 0, 1,..., n. ( M m = { (1 θ) m, ( ) ) m 1 θ(1 θ) m 1,..., θ m : θ [0, 1]}. Na przykład dla m = 2: ) M 2 = { ((1 θ) 2, 2θ(1 θ), θ 2 }

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład: Niezależność dwóch zmiennych Definicja X = (X 1, X 2 ), X i [m i ], m = m 1 m 2. Zmienne X 1 i X 2 sa niezależne (X 1 X 2 ) dla wszystkich (i, j) [m 1 ] [m 2 ] zachodzi P(X 1 = i, X 2 = j) = P(X 1 = i) P(X 2 = j). Zatem równoważnie dla wszystkich (j 1, j 2 ) [m 1 ] [m 2 ]: m 2 p j1 j 2 = ( p j1 i 2 )( p i1 j 2 ). (1) i 2 =1 m 1 i 1 =1 M X1 X 2 = {p = [p ij ] i,j m : p spełnia (1)}.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład: Niezależność dwóch zmiennych Definicja X = (X 1, X 2 ), X i [m i ], m = m 1 m 2. Zmienne X 1 i X 2 sa niezależne (X 1 X 2 ) dla wszystkich (i, j) [m 1 ] [m 2 ] zachodzi P(X 1 = i, X 2 = j) = P(X 1 = i) P(X 2 = j). Zatem równoważnie dla wszystkich (j 1, j 2 ) [m 1 ] [m 2 ]: m 2 p j1 j 2 = ( p j1 i 2 )( p i1 j 2 ). (1) i 2 =1 m 1 i 1 =1 M X1 X 2 = {p = [p ij ] i,j m : p spełnia (1)}.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład: Niezależność dwóch zmiennych Definicja X = (X 1, X 2 ), X i [m i ], m = m 1 m 2. Zmienne X 1 i X 2 sa niezależne (X 1 X 2 ) dla wszystkich (i, j) [m 1 ] [m 2 ] zachodzi P(X 1 = i, X 2 = j) = P(X 1 = i) P(X 2 = j). Zatem równoważnie dla wszystkich (j 1, j 2 ) [m 1 ] [m 2 ]: m 2 p j1 j 2 = ( p j1 i 2 )( p i1 j 2 ). (1) i 2 =1 m 1 i 1 =1 M X1 X 2 = {p = [p ij ] i,j m : p spełnia (1)}.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład: Niezależność dwóch zmiennych Definicja X = (X 1, X 2 ), X i [m i ], m = m 1 m 2. Zmienne X 1 i X 2 sa niezależne (X 1 X 2 ) dla wszystkich (i, j) [m 1 ] [m 2 ] zachodzi P(X 1 = i, X 2 = j) = P(X 1 = i) P(X 2 = j). Zatem równoważnie dla wszystkich (j 1, j 2 ) [m 1 ] [m 2 ]: m 2 p j1 j 2 = ( p j1 i 2 )( p i1 j 2 ). (1) i 2 =1 m 1 i 1 =1 M X1 X 2 = {p = [p ij ] i,j m : p spełnia (1)}.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład: Niezależność dwóch zmiennych cd. Na przykład dla m 1 = m 2 = 2 dostajemy przecięcie dwuwymiarowej powierzchni z trójwymiarowym simpleksem probabilistycznym:

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Algebraiczny model statystyczny - AMS Definicja Wiele modeli statystycznych daje się przedstawić jako przecięcie m z obrazem przekształcenia wielomianowego. Definicja (Rozmaitość algebraiczna) Niech S k[p] := k[p 1,..., p m ]. Wówczas zbiór V k (S) := {a k m : f (a) = 0 f S} nazywamy rozmaitościa algebraiczna.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Algebraiczny model statystyczny - AMS Definicja Wiele modeli statystycznych daje się przedstawić jako przecięcie m z obrazem przekształcenia wielomianowego. Definicja (Rozmaitość algebraiczna) Niech S k[p] := k[p 1,..., p m ]. Wówczas zbiór V k (S) := {a k m : f (a) = 0 f S} nazywamy rozmaitościa algebraiczna.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Algebraiczny model statystyczny - AMS Definicja Wiele modeli statystycznych daje się przedstawić jako przecięcie m z obrazem przekształcenia wielomianowego. Definicja (Rozmaitość algebraiczna) Niech S k[p] := k[p 1,..., p m ]. Wówczas zbiór V k (S) := {a k m : f (a) = 0 f S} nazywamy rozmaitościa algebraiczna. Definicja (Algebraiczny model statystyczny - AMS) V (S) = V R (S) m

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Algebraiczny model statystyczny - AMS Definicja Wiele modeli statystycznych daje się przedstawić jako przecięcie m z obrazem przekształcenia wielomianowego. Definicja (Rozmaitość algebraiczna) Niech S k[p] := k[p 1,..., p m ]. Wówczas zbiór V k (S) := {a k m : f (a) = 0 f S} nazywamy rozmaitościa algebraiczna. Definicja (Algebraiczny model statystyczny - AMS) V (S) = V R (S) m

Algebraiczny model statystyczny Przykłady: Model niezależności i model dwumianowy Przykład (X 1 X 2 ) M x1 X 2 = V (S), gdzie Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość { m 2 m 1 m 2 m 1 S = p 11 ( p 1i2 )( p i1 1),..., p m1 m 2 ( p m1 i 2 )( i 2 =1 Przykład (Bin(m, θ)) i 1 =1 i 2 =1 M 2 = V (4p 0 p 2 p 2 1 ), a ogólnie M m = V (S m ), gdzie i 1 =1 } p i1 m 2 ). { p0 p 2 S m = ( m 2) p2 1 ) 2, p 0p ) 3 p 1p 2 ),..., p m 2p ) m p2 m 1 ) 2 }. ( m 1 ( m 3 ( m )( m 1 2 ( m m 2 ( m 1

Algebraiczny model statystyczny Przykłady: Model niezależności i model dwumianowy Przykład (X 1 X 2 ) M x1 X 2 = V (S), gdzie Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość { m 2 m 1 m 2 m 1 S = p 11 ( p 1i2 )( p i1 1),..., p m1 m 2 ( p m1 i 2 )( i 2 =1 Przykład (Bin(m, θ)) i 1 =1 i 2 =1 M 2 = V (4p 0 p 2 p 2 1 ), a ogólnie M m = V (S m ), gdzie i 1 =1 } p i1 m 2 ). { p0 p 2 S m = ( m 2) p2 1 ) 2, p 0p ) 3 p 1p 2 ),..., p m 2p ) m p2 m 1 ) 2 }. ( m 1 ( m 3 ( m )( m 1 2 ( m m 2 ( m 1

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Parametryczny algebraiczny model statystyczny Definicja Definicja (Parametryczny model statystyczny) Θ R d przestrzeń parametrów φ : Θ m funkcja ciagła φ(θ) m parametryczny model statystyczny Definicja (Parametryczny algebraiczny model statystyczny ) Niech φ = (φ 1,..., φ m ), gdzie φ i R[t 1,..., t d ] oraz niech Θ R d będzie zbiorem semialgebraicznym. Wówczas φ(θ) m nazywamy parametrycznym algebraicznym modelem statystycznym krócej: PAMS.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Parametryczny algebraiczny model statystyczny Definicja Definicja (Parametryczny model statystyczny) Θ R d przestrzeń parametrów φ : Θ m funkcja ciagła φ(θ) m parametryczny model statystyczny Definicja (Parametryczny algebraiczny model statystyczny ) Niech φ = (φ 1,..., φ m ), gdzie φ i R[t 1,..., t d ] oraz niech Θ R d będzie zbiorem semialgebraicznym. Wówczas φ(θ) m nazywamy parametrycznym algebraicznym modelem statystycznym krócej: PAMS.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Parametryczny algebraiczny model statystyczny Przykłady: Model niezależności i model dwumianowy Przykład (Bin(m, θ)) φ j (θ) = Przykład (X 1 X 2 ) Θ = m1 m2 ( ) m θ j (1 θ) j Θ = [0, 1]. j φ j1 j 2 (α, β) = α j1 β j2 = P(X 1 = j 1, X 2 = j 2 ) = p j1 j 2. Idea: Rozkłady brzegowe staja się parametrami modelu.

Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Parametryczny algebraiczny model statystyczny Przykłady: Model niezależności i model dwumianowy Przykład (Bin(m, θ)) φ j (θ) = Przykład (X 1 X 2 ) Θ = m1 m2 ( ) m θ j (1 θ) j Θ = [0, 1]. j φ j1 j 2 (α, β) = α j1 β j2 = P(X 1 = j 1, X 2 = j 2 ) = p j1 j 2. Idea: Rozkłady brzegowe staja się parametrami modelu.

Niezmienniki modelu Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Niech T k m, zdefiniujmy ideał: I(T ) = {f k[p] : f (a) = 0 a T } Dla zadanej parametryzacji φ definiujacej PAMS znaleźć wielomiany f 1,..., f k takie, że: Narzędzie: bazy Gröbnera. I(φ(Θ)) = f 1,..., f k.

Niezmienniki modelu Niektóre zastosowania Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość 1 Projektowaniu eksperymentu MCMC dla szukania p-value testów dla wielowymiarowych tablic kontyngencji (patrz [DS98]). 2 Wstawiajac empiryczne częstości dla danych do niezmienników możemy ocenić, czy model dobrze opisuje dane (wartości niezmienników powinny być bliskie zera).

Niezmienniki modelu Przykład: niezależność dwóch zmiennych Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład (X 1 X 2 )) M X1 X 2 = V ({p j1 j 2 ( m 2 i 2 =1 p j 1 i 2 )( m 1 i 1 =1 p i 1 j 2 )}) Te wielomiany nie generuja I(M X1 X 2 ). Dla P = p 11 p 1m1..... p m1 1 p M1 m 2 I(M X1 X 2 ) = 2 2 minory P + p i1 i 2 1 W rozważaniach geometrycznych porzucamy ostatnia część ideału. Dostajemy ideał jednorodny.

Niezmienniki modelu Przykład: niezależność dwóch zmiennych Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład (X 1 X 2 )) M X1 X 2 = V ({p j1 j 2 ( m 2 i 2 =1 p j 1 i 2 )( m 1 i 1 =1 p i 1 j 2 )}) Te wielomiany nie generuja I(M X1 X 2 ). Dla P = p 11 p 1m1..... p m1 1 p M1 m 2 I(M X1 X 2 ) = 2 2 minory P + p i1 i 2 1 W rozważaniach geometrycznych porzucamy ostatnia część ideału. Dostajemy ideał jednorodny.

Niezmienniki modelu Przykład: niezależność dwóch zmiennych Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład (X 1 X 2 )) M X1 X 2 = V ({p j1 j 2 ( m 2 i 2 =1 p j 1 i 2 )( m 1 i 1 =1 p i 1 j 2 )}) Te wielomiany nie generuja I(M X1 X 2 ). Dla P = p 11 p 1m1..... p m1 1 p M1 m 2 I(M X1 X 2 ) = 2 2 minory P + p i1 i 2 1 W rozważaniach geometrycznych porzucamy ostatnia część ideału. Dostajemy ideał jednorodny.

Niezmienniki modelu Przykład: niezależność dwóch zmiennych Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Przykład (X 1 X 2 )) M X1 X 2 = V ({p j1 j 2 ( m 2 i 2 =1 p j 1 i 2 )( m 1 i 1 =1 p i 1 j 2 )}) Te wielomiany nie generuja I(M X1 X 2 ). Dla P = p 11 p 1m1..... p m1 1 p M1 m 2 I(M X1 X 2 ) = 2 2 minory P + p i1 i 2 1 W rozważaniach geometrycznych porzucamy ostatnia część ideału. Dostajemy ideał jednorodny.

Twierdzenie o domknięciu Dlaczego rozważania geometryczne dla k = C? Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Większość rozważań geometrycznych dotyczacych modeli statystycznych prowadzi się nad ciałem liczb zespolonych. Twierdzenie (O domknięciu) V C (I(φ(C d ))) \ φ(c d ) ma wymiar < dim φ(c d ). To znaczy: rozmaitości dobrze przybliżaja parametryzację. Nie prawda nad R! Na przykład: φ : R R, φ(x) = x 2, to M = φ(r) = [0, ), ale V R (I(φ(R))) = R.

Twierdzenie o domknięciu Dlaczego rozważania geometryczne dla k = C? Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Większość rozważań geometrycznych dotyczacych modeli statystycznych prowadzi się nad ciałem liczb zespolonych. Twierdzenie (O domknięciu) V C (I(φ(C d ))) \ φ(c d ) ma wymiar < dim φ(c d ). To znaczy: rozmaitości dobrze przybliżaja parametryzację. Nie prawda nad R! Na przykład: φ : R R, φ(x) = x 2, to M = φ(r) = [0, ), ale V R (I(φ(R))) = R.

Twierdzenie o domknięciu Dlaczego rozważania geometryczne dla k = C? Modele statystyczne Algebraiczny model statystyczny Niezmienniki modelu Parametryzacja a rozmaitość Większość rozważań geometrycznych dotyczacych modeli statystycznych prowadzi się nad ciałem liczb zespolonych. Twierdzenie (O domknięciu) V C (I(φ(C d ))) \ φ(c d ) ma wymiar < dim φ(c d ). To znaczy: rozmaitości dobrze przybliżaja parametryzację. Nie prawda nad R! Na przykład: φ : R R, φ(x) = x 2, to M = φ(r) = [0, ), ale V R (I(φ(R))) = R.

Model toryczny Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Niech A N d m, h R m >0 : φ A,h : C d C m, φ A,h j (θ) = h j d i=1 θ a ij i Definicja φ A,h (θ) = 1 Z (θ) φa,h j (θ), Z (θ) = m j=1 Model toryczny: M A,h = φ A,h (R d >0 ) m. Rozmaitość toryczna: V A,h = φ A,h (C d ). φ A,h j (θ).

Model toryczny Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Niech A N d m, h R m >0 : φ A,h : C d C m, φ A,h j (θ) = h j d i=1 θ a ij i Definicja φ A,h (θ) = 1 Z (θ) φa,h j (θ), Z (θ) = m j=1 Model toryczny: M A,h = φ A,h (R d >0 ) m. Rozmaitość toryczna: V A,h = φ A,h (C d ). φ A,h j (θ).

Model toryczny Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Niech A N d m, h R m >0 : φ A,h : C d C m, φ A,h j (θ) = h j d i=1 θ a ij i Definicja φ A,h (θ) = 1 Z (θ) φa,h j (θ), Z (θ) = m j=1 Model toryczny: M A,h = φ A,h (R d >0 ) m. Rozmaitość toryczna: V A,h = φ A,h (C d ). φ A,h j (θ).

Model toryczny Przykład: rozkład dwumianowy Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Przykład (Bin(m, θ)) [ ] 0 1 m A =, h = [1, ( ) ( m m m 1 0 1,..., m m 1), 1] Z (θ) = ustalajac θ = θ 1 θ 1 +θ 2 φ A,h j (θ 1, θ 2 ) = m j=0 ( ) m θ j j 1 θm j 2, ( ) m θ j j 1 θm j 2 = (θ 1 + θ 2 ) m daje orginalna parametryzację.

Model toryczny Przykład: Niezależność dwóch zmiennych Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Przykład (X 1 X 2 ) A N (m 1+m 2 ) (m 1 m 2 ) z kolumnami postaci h = [1,, 1] Dla m 1 = 2, m 2 = 3 mamy: A = [ ej1 e j2 ], 1 1 1 0 0 0 0 0 0 1 1 1 1 0 0 1 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 1 0 0 1 φ A j 1 j 2 (α, β) = α j1 β j2 oraz Z (α, β) = m 1 m2 i=1 i 2 =1 α i 1 β i2 = 1..

Model toryczny Przykład: Niezależność dwóch zmiennych Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Przykład (X 1 X 2 ) A N (m 1+m 2 ) (m 1 m 2 ) z kolumnami postaci h = [1,, 1] Dla m 1 = 2, m 2 = 3 mamy: A = [ ej1 e j2 ], 1 1 1 0 0 0 0 0 0 1 1 1 1 0 0 1 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 1 0 0 1 φ A j 1 j 2 (α, β) = α j1 β j2 oraz Z (α, β) = m 1 m2 i=1 i 2 =1 α i 1 β i2 = 1..

Model toryczny Przykład: Niezależność dwóch zmiennych Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Przykład (X 1 X 2 ) A N (m 1+m 2 ) (m 1 m 2 ) z kolumnami postaci h = [1,, 1] Dla m 1 = 2, m 2 = 3 mamy: A = [ ej1 e j2 ], 1 1 1 0 0 0 0 0 0 1 1 1 1 0 0 1 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 1 0 0 1 φ A j 1 j 2 (α, β) = α j1 β j2 oraz Z (α, β) = m 1 m2 i=1 i 2 =1 α i 1 β i2 = 1..

Ideał toryczny Definicja Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Definicja (Ideał toryczny) I A,h := I(V A,h ), gdzie V A,h = φ A,h (C d ) nazywamy ideałem torycznym. Piszemy I A jeśli h = [1,..., 1]. Twierdzenie ([Stu96]) I A = p u p v : Au = Av dla u, v N m Uwaga W wielu przypadkach (również w obu przedstawionych wcześniej) wektor jedynek leży w przestrzeni rozpinanej przez wiersze A. Jeśli tak jest to I A jest ideałem jednorodnym.

Ideał toryczny Definicja Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Definicja (Ideał toryczny) I A,h := I(V A,h ), gdzie V A,h = φ A,h (C d ) nazywamy ideałem torycznym. Piszemy I A jeśli h = [1,..., 1]. Twierdzenie ([Stu96]) I A = p u p v : Au = Av dla u, v N m Uwaga W wielu przypadkach (również w obu przedstawionych wcześniej) wektor jedynek leży w przestrzeni rozpinanej przez wiersze A. Jeśli tak jest to I A jest ideałem jednorodnym.

Ideał toryczny Definicja Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Definicja (Ideał toryczny) I A,h := I(V A,h ), gdzie V A,h = φ A,h (C d ) nazywamy ideałem torycznym. Piszemy I A jeśli h = [1,..., 1]. Twierdzenie ([Stu96]) I A = p u p v : Au = Av dla u, v N m Uwaga W wielu przypadkach (również w obu przedstawionych wcześniej) wektor jedynek leży w przestrzeni rozpinanej przez wiersze A. Jeśli tak jest to I A jest ideałem jednorodnym.

Warunkowa niezależność Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Definicja (Warunkowa niezależność X Y X 1,..., X n ) X Y X 1,..., X n wtedy i tylko wtedy, gdy P(X = i, Y = j X 1 = i 1,..., X n = i n ) = P(X = i X 1 = i 1,..., X n = i n ) P(Y = j X 1 = i 1,..., X n = i n ) dla wszystkich dozwolonych i, j, i 1,..., i n.

Model graficzny Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Definicja (Model graficzny) Model graficzny to model statystyczny (X = [m 1 ] [m n ], M G ) dla zmiennej X = (X 1,..., X n ) wraz z grafem nieskierowanym G = {V = [n], E} taki, że rodzina rozkładów M G = {P θ : θ Θ} spełnia P θ (X 1 = i 1,..., X n = i n ) = 1 Ψ F (i F ), Z (θ) F C gdzie C to zbiór klik grafu G, a Ψ F sa funkcjami o dodatnich wartościach.

Model graficzny Graf a warunkowe niezależności Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Twierdzenie M G zapewnia X i X j X \ (X i, X j ) (i, j) / E Przykład zadaje tylko jedna niezależność tego typu: X 1 X 3 (X 2, X 4 )

Model graficzny Graf a warunkowe niezależności Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Twierdzenie M G zapewnia X i X j X \ (X i, X j ) (i, j) / E Przykład zadaje tylko jedna niezależność tego typu: X 1 X 3 (X 2, X 4 )

Model graficzny Globalna własność Markowa Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne A, B, C rozłaczne podzbiory zbioru wierzchołków grafu G. Mówimy, że zbiór C separuje zbiory A i B jeśli każda ścieżka w grafie pomiędzy wierzchołkiem z A a wierzchołkiem z B przechodzi przez wierzchołek w C. Istnieje bardzo ważna odpowiedniość pomiędzy teoriografowym pojęciem separowalności w grafie a relacja niezależności warunkowej. Ważna cecha modeli graficznych Model M G spełnia X A X B X C wtedy i tylko wtedy, gdy zbiór C separuje A i B w G.

Model graficzny Globalna własność Markowa Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne A, B, C rozłaczne podzbiory zbioru wierzchołków grafu G. Mówimy, że zbiór C separuje zbiory A i B jeśli każda ścieżka w grafie pomiędzy wierzchołkiem z A a wierzchołkiem z B przechodzi przez wierzchołek w C. Istnieje bardzo ważna odpowiedniość pomiędzy teoriografowym pojęciem separowalności w grafie a relacja niezależności warunkowej. Ważna cecha modeli graficznych Model M G spełnia X A X B X C wtedy i tylko wtedy, gdy zbiór C separuje A i B w G.

Model graficzny Globalna własność Markowa Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne A, B, C rozłaczne podzbiory zbioru wierzchołków grafu G. Mówimy, że zbiór C separuje zbiory A i B jeśli każda ścieżka w grafie pomiędzy wierzchołkiem z A a wierzchołkiem z B przechodzi przez wierzchołek w C. Istnieje bardzo ważna odpowiedniość pomiędzy teoriografowym pojęciem separowalności w grafie a relacja niezależności warunkowej. Ważna cecha modeli graficznych Model M G spełnia X A X B X C wtedy i tylko wtedy, gdy zbiór C separuje A i B w G.

Model graficzny Model graficzny jest modelem torycznym Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Model graficzny jest modelem torycznym. Kolumny A sa postaci F C ei F F oraz h = [1,..., 1]. Przykład C = {{1, 2, 4}, {2, 3, 4}} i dla (i 1, i 2, i 3, i 4 ) [m 1 ] [m 2 ] [m 3 ] [m 4 ] mamy: F C e F i F = e (1,2,4) i 1 i 2 i 4 e (2,3,4) i 2 i 3 i 4. Wówczas φ j (θ) = θ a j zadaje parametryzację modelu graficznego M G.

Model graficzny Model graficzny jest modelem torycznym Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Model graficzny jest modelem torycznym. Kolumny A sa postaci F C ei F F oraz h = [1,..., 1]. Przykład C = {{1, 2, 4}, {2, 3, 4}} i dla (i 1, i 2, i 3, i 4 ) [m 1 ] [m 2 ] [m 3 ] [m 4 ] mamy: F C e F i F = e (1,2,4) i 1 i 2 i 4 e (2,3,4) i 2 i 3 i 4. Wówczas φ j (θ) = θ a j zadaje parametryzację modelu graficznego M G.

Model i jego podmodel Parametryzacja modelu torycznego Ideał toryczny Modele graficzne Często analizujemy podmodele danego modelu. Np. dla M 0 : X Y Z, M 1 : X (Y, Z ) zachodzi inkluzja M 1 M 0. Pytanie: Jak dużo jest rozkładów z M 0, które nie sa w M 1? Prowadzi to do rozwiazania ciekawych problemów teoretycznych i praktycznych.

Modele grafów Prostsza wersja modeli graficznych Parametryzacja podobna, jak dla modeli graficznych lecz generatory F nie przebiegaja zbioru klik grafu G lecz zbiór jego krawędzi oraz izolowanych wierzchołków. Model grafu jest modelem graficznym wtedy i tylko wtedy, gdy G nie zawiera podgrafu pełnego o trzech wierzchołkach. dla [m 1 ] =... = [m n ] = {0, 1}.

Modele grafów Prostsza wersja modeli graficznych Parametryzacja podobna, jak dla modeli graficznych lecz generatory F nie przebiegaja zbioru klik grafu G lecz zbiór jego krawędzi oraz izolowanych wierzchołków. Model grafu jest modelem graficznym wtedy i tylko wtedy, gdy G nie zawiera podgrafu pełnego o trzech wierzchołkach. dla [m 1 ] =... = [m n ] = {0, 1}.

Modele grafów Prostsza wersja modeli graficznych Parametryzacja podobna, jak dla modeli graficznych lecz generatory F nie przebiegaja zbioru klik grafu G lecz zbiór jego krawędzi oraz izolowanych wierzchołków. Model grafu jest modelem graficznym wtedy i tylko wtedy, gdy G nie zawiera podgrafu pełnego o trzech wierzchołkach. dla [m 1 ] =... = [m n ] = {0, 1}.

Parametryzacja E(G) zbiór krawędzi, Iso(G) zbiór wierzchołków izolowanych. dla każdej krawędzi {j, k}: π j,k : n Z 2 Z 2 Z 2, e (1) i=1 i 1 e (2) i 2 e (n) i n e (j) i j e (k) i k, dla każdego wierzchołka izolowanego π k : n i=1 Z 2 Z 2, e (1) i 1 e (2) i 2 e (n) i n e (k) i k.

Parametryzacja E(G) zbiór krawędzi, Iso(G) zbiór wierzchołków izolowanych. dla każdej krawędzi {j, k}: π j,k : n Z 2 Z 2 Z 2, e (1) i=1 i 1 e (2) i 2 e (n) i n e (j) i j e (k) i k, dla każdego wierzchołka izolowanego π k : n i=1 Z 2 Z 2, e (1) i 1 e (2) i 2 e (n) i n e (k) i k.

Parametryzacja E(G) zbiór krawędzi, Iso(G) zbiór wierzchołków izolowanych. dla każdej krawędzi {j, k}: π j,k : n Z 2 Z 2 Z 2, e (1) i=1 i 1 e (2) i 2 e (n) i n e (j) i j e (k) i k, dla każdego wierzchołka izolowanego π k : n i=1 Z 2 Z 2, e (1) i 1 e (2) i 2 e (n) i n e (k) i k.

Parametryzacja cd. Definiujemy homomorfizm krat A G : n Z 2 Z 2 Z 2 Z 2 (2) i=1 v {j,k} E(G) π j,k (v) {k} Iso(G) {j,k} E(G) {k} Iso(G) π k (v). Macierz, która reprezentuje homomorfizm A G w bazie kraty n i=1 Z2 równej {e i1 i n : (i 1,..., i n ) {0, 1} n } będziemy również oznaczać przez A G.

Parametryzacja cd. Macierz A G indukuje parametryzację modelu torycznego oraz zadaje rozmaitość toryczna φ AG (C d ). Przestrzeń rozpinana przez wiersze A G zawiera wektor jedynek, a zatem ideał toryczny I AG jest jednorodny. Więcej: dla każdego π j,k, π k odpowiednie macierze zawieraja wektor jedynek w przestrzeni rozpinanej przez swoje wiersze. Każda parametryzacja modelu grafu o n wierzchołkach jest zatem postaci: P 1 P 3 P 2n 1, gdzie przestrzenie P 1 odpowiadaja wierzchołkom izolowanym, a P 3 krawędziom G.

Parametryzacja cd. Macierz A G indukuje parametryzację modelu torycznego oraz zadaje rozmaitość toryczna φ AG (C d ). Przestrzeń rozpinana przez wiersze A G zawiera wektor jedynek, a zatem ideał toryczny I AG jest jednorodny. Więcej: dla każdego π j,k, π k odpowiednie macierze zawieraja wektor jedynek w przestrzeni rozpinanej przez swoje wiersze. Każda parametryzacja modelu grafu o n wierzchołkach jest zatem postaci: P 1 P 3 P 2n 1, gdzie przestrzenie P 1 odpowiadaja wierzchołkom izolowanym, a P 3 krawędziom G.

Parametryzacja cd. Macierz A G indukuje parametryzację modelu torycznego oraz zadaje rozmaitość toryczna φ AG (C d ). Przestrzeń rozpinana przez wiersze A G zawiera wektor jedynek, a zatem ideał toryczny I AG jest jednorodny. Więcej: dla każdego π j,k, π k odpowiednie macierze zawieraja wektor jedynek w przestrzeni rozpinanej przez swoje wiersze. Każda parametryzacja modelu grafu o n wierzchołkach jest zatem postaci: P 1 P 3 P 2n 1, gdzie przestrzenie P 1 odpowiadaja wierzchołkom izolowanym, a P 3 krawędziom G.

Problem badania normalności φ G(C d ) Hipoteza Rozmaitość toryczna V G = φ G (C d ) zwiazana z binarnym modelem grafu G jest normalna wtedy i tylko wtedy, gdy G nie zawiera grafu pełnego o czterech wierzchołkach. Twierdzenie Jeśli G nie ma cykli, to V G jest normalna. Obliczenia pokazuja, że w przypadku grafów cyklicznych przynajmniej dla małej liczby wierzchołków to jest również prawda.

Problem badania normalności φ G(C d ) Hipoteza Rozmaitość toryczna V G = φ G (C d ) zwiazana z binarnym modelem grafu G jest normalna wtedy i tylko wtedy, gdy G nie zawiera grafu pełnego o czterech wierzchołkach. Twierdzenie Jeśli G nie ma cykli, to V G jest normalna. Obliczenia pokazuja, że w przypadku grafów cyklicznych przynajmniej dla małej liczby wierzchołków to jest również prawda.

Problem badania normalności φ G(C d ) Hipoteza Rozmaitość toryczna V G = φ G (C d ) zwiazana z binarnym modelem grafu G jest normalna wtedy i tylko wtedy, gdy G nie zawiera grafu pełnego o czterech wierzchołkach. Twierdzenie Jeśli G nie ma cykli, to V G jest normalna. Obliczenia pokazuja, że w przypadku grafów cyklicznych przynajmniej dla małej liczby wierzchołków to jest również prawda.

Większość interesujacych modeli statystycznych dla dyskretnych zmiennych losowych to parametryczne algebraiczne modele statystyczne. Zrozumienie algebry i geometrii φ(θ), φ(θ) oraz I(φ(Θ)) może okazać się użyteczne we wnioskowaniu. Poojawiło się kilka pozytywnych przykładów zastosowań statystyki algebraicznej. Problemy Ciagle dużym problemem pozostaje kwestia aplikacji niektórych metod dla rzeczywistych danych. Pozostaje niezbadane na ile geometria abstrakcyjnych rozmaitości pomoże w analizie statystycznej.

Większość interesujacych modeli statystycznych dla dyskretnych zmiennych losowych to parametryczne algebraiczne modele statystyczne. Zrozumienie algebry i geometrii φ(θ), φ(θ) oraz I(φ(Θ)) może okazać się użyteczne we wnioskowaniu. Poojawiło się kilka pozytywnych przykładów zastosowań statystyki algebraicznej. Problemy Ciagle dużym problemem pozostaje kwestia aplikacji niektórych metod dla rzeczywistych danych. Pozostaje niezbadane na ile geometria abstrakcyjnych rozmaitości pomoże w analizie statystycznej.

Większość interesujacych modeli statystycznych dla dyskretnych zmiennych losowych to parametryczne algebraiczne modele statystyczne. Zrozumienie algebry i geometrii φ(θ), φ(θ) oraz I(φ(Θ)) może okazać się użyteczne we wnioskowaniu. Poojawiło się kilka pozytywnych przykładów zastosowań statystyki algebraicznej. Problemy Ciagle dużym problemem pozostaje kwestia aplikacji niektórych metod dla rzeczywistych danych. Pozostaje niezbadane na ile geometria abstrakcyjnych rozmaitości pomoże w analizie statystycznej.

Większość interesujacych modeli statystycznych dla dyskretnych zmiennych losowych to parametryczne algebraiczne modele statystyczne. Zrozumienie algebry i geometrii φ(θ), φ(θ) oraz I(φ(Θ)) może okazać się użyteczne we wnioskowaniu. Poojawiło się kilka pozytywnych przykładów zastosowań statystyki algebraicznej. Problemy Ciagle dużym problemem pozostaje kwestia aplikacji niektórych metod dla rzeczywistych danych. Pozostaje niezbadane na ile geometria abstrakcyjnych rozmaitości pomoże w analizie statystycznej.

Większość interesujacych modeli statystycznych dla dyskretnych zmiennych losowych to parametryczne algebraiczne modele statystyczne. Zrozumienie algebry i geometrii φ(θ), φ(θ) oraz I(φ(Θ)) może okazać się użyteczne we wnioskowaniu. Poojawiło się kilka pozytywnych przykładów zastosowań statystyki algebraicznej. Problemy Ciagle dużym problemem pozostaje kwestia aplikacji niektórych metod dla rzeczywistych danych. Pozostaje niezbadane na ile geometria abstrakcyjnych rozmaitości pomoże w analizie statystycznej.

Większość interesujacych modeli statystycznych dla dyskretnych zmiennych losowych to parametryczne algebraiczne modele statystyczne. Zrozumienie algebry i geometrii φ(θ), φ(θ) oraz I(φ(Θ)) może okazać się użyteczne we wnioskowaniu. Poojawiło się kilka pozytywnych przykładów zastosowań statystyki algebraicznej. Problemy Ciagle dużym problemem pozostaje kwestia aplikacji niektórych metod dla rzeczywistych danych. Pozostaje niezbadane na ile geometria abstrakcyjnych rozmaitości pomoże w analizie statystycznej.

Persi Diaconis, Bernd Sturmfels. Algebraic algorithms for sampling from conditional distributions. Ann. Statist., 26(1):363 397, 1998. Giovanni Pistone, Eva Riccomagno, Henry P. Wynn. Algebraic Statistics: Computational Commutative Algebra in Statistics. Chapman&Hall, 2001. Bernd Sturmfels, Lior Patcher, redaktorzy. Algebraic Statistics for Computational Biology. Cambridge University Press, 2005. Bernd Sturmfels. Gröbner bases and convex polytopes, wolumen 8 serii University Lecture Series.

American Mathematical Society, Providence, RI, 1996.