Zasada Jourdina i zasada Gaussa

Podobne dokumenty
Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Opis układu we współrzędnych uogólnionych, więzy i ich reakcje, stopnie swobody

KORZYŚCI PŁYNĄCE ZE STOSOWANIA ZASADY PRAC WIRTUALNYCH NA PRZYKŁADZIE MECHANIKI OGÓLNEJ. 1. Wprowadzenie. 2. Więzy układu materialnego.

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

P 1, P 2 - wektory sił wewnętrznych w punktach powierzchni F wokół punktu A

CZ.1. ANALIZA STATYCZNA I KINETOSTATYCZNA MECHANIZMÓW

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

DOBÓR SERWOSILNIKA POSUWU. Rysunek 1 przedstawia schemat kinematyczny napędu jednej osi urządzenia.

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Mechanika analityczna: współrzędne, więzy, stopnie swobody, współrzędne uogólnione

Mechanika teoretyczna

2. STOPIEŃ KINEMATYCZNEJ NIEWYZNACZALNOŚCI

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Metoda Różnic Skończonych

Proces narodzin i śmierci

Mieczysław Wilk. Materiał pomocniczy do rozwiązywania kratownic płaskich. Mielec 2007







Zachowanie energii. W Y K Ł A D VI. 7-1 Zasada zachowania energii mechanicznej.

MIKROEKONOMIA Prof. nadzw. dr hab. Jacek Prokop



Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

Zaawansowane metody numeryczne

Podstawy mechaniki 2018_2019. Równowaga bryły sztywnej

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: Badania operacyjne. Temat ćwiczenia: Problemy rozkroju materiałowego, zagadnienia dualne

WYKŁAD 1 WPROWADZENIE DO STATYKI PŁYNÓW 1/23

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

ver ruch bryły

Stateczność układów ramowych

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

FUGATYWNOŚCI I AKTYWNOŚCI

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

2. PRAKTYCZ A REALIZACJA PRZEMIA Y ADIABATYCZ EJ

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

J. Wyrwał, Wykłady z mechaniki materiałów METODA SIŁ Wprowadzenie

Zastosowanie technik sztucznej inteligencji w analizie odwrotnej

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

Pomiar mocy i energii

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 7 16.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

ANALIZA WŁASNOŚCI SILNIKA RELUKTANCYJNEGO METODAMI POLOWYMI

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

Równoczesna wymiana ciepła przez konwekcję i promieniowanie

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Pole magnetyczne. Za wytworzenie pola magnetycznego odpowiedzialny jest ładunek elektryczny w ruchu

KONSPEKT WYKŁADU. nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH. Piotr Konderla

Ćw. 6 Pomiary oporu aerodynamicznego

1. Wstęp. 2. Macierz admitancyjna.

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

ż ż Ż Ł Ż Ś ć ż ć ż Ś

Wstęp do mechaniki. Wektory. Mnożenie wektorów... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek

± Δ. Podstawowe pojęcia procesu pomiarowego. x rzeczywiste. Określenie jakości poznania rzeczywistości

Materiały do laboratorium Projektowanie w systemach CAD-CAM-CAE. 1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych

I. Elementy analizy matematycznej

Metody gradientowe poszukiwania ekstremum. , U Ŝądana wartość napięcia,

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

Wytrzymałość Materiałów

Wyprowadzenie prawa Gaussa z prawa Coulomba

Mechanika teoretyczna

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

2. Charakterystyki aerodynamiczne płata

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.

IV.3 Ruch swobodny i nieswobodny. Więzy. Reakcje więzów

Mechanika teoretyczna

Elementy dynamiki mechanizmów

Ł Ł

MECHANIKA PŁYNÓW. Materiały pomocnicze do wykładów. opracował: prof. nzw. dr hab. inż. Wiesław Grzesikiewicz

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

cz.3 dr inż. Zbigniew Szklarski

Laboratorium ochrony danych


Ą ć

Funkcja momentu statycznego odciętej części przekroju dla prostokąta wyraża się wzorem. z. Po podstawieniu do definicji otrzymamy

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

KOMPUTEROWA SYMULACJA RUCHU CIAŁA SZTYWNEGO. WSPÓŁCZYNNIK RESTYTUCJI


Mechanika kwantowa Schrödingera

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

ż ż ć ż ż ż ć Ć ć ż ż ć ż

Transkrypt:

Zasada Jourdna zasada Gaussa Orócz zasady d Alemberta w mechance analtyczne stosue sę nne zasady waracyne. Są to: zasada Jourdana zasada Gaussa. Wyrowadzene tych zasad oarte est na oęcu rędkośc rzygotowane (rędkośc wrtualne) lub na oęcu rzyseszena rzygotowanego (rzyseszena wrtualnego). Zasada Jourdana bazue na oęcu rędkośc rzygotowane. Można ą sformułować nastęuąco: Podczas ruchu n unktów materalnych o węzach dealnych, holonomcznych dwustronnych sełnone są w układze nercalnym nastęuące zależnośc: w zase wektorowym ( P m & r ) δ r& = 0 = f ( t, r,..., ) = 0, =,2,...,w r gdze δ r& są dowolnym wektoram, zwanym rędkoścam rzygotowanym, sełnaącym warunk gdze δ = 0. r = grad f δ r& = 0, Prof. Edmund Wttbrodt

w zase skalarnym [ ( P x m & x ) δ x& + ( Py m && y ) δy& + ( Pz m&& z ) δz& ] = 0 = f ( t, x, y, z,..., x, y, z ) = 0 gdze & są dowolnym składowym, zwanym rędkoścam rzygotowanym, sełnaącym warunk δ x, δy&, δz = f x f f δ x& + + δy& δz& = 0, =,2,...,w y z rzy założenu, że δ = 0, δ = 0, δ = 0, dla =,2,...,. x y z Stosowane zasady Jourdana est wygodne w zagadnenach statycznych, kedy otrzebne est oblczene tylko wybrane sły reakc. Wówczas układ statyczne wyznaczalny, będący w równowadze, rzekształcamy myślowo w mechanzm o ednym stonu swobody. W tym celu zmenamy rzeczywstą odorę w odorę zastęczą o mnesze o eden lczbe kerunków zablokowanych. W mesce wrowadzonego możlwego kerunku ruchu rzykładamy składową sły reakc, którą chcemy oblczyć. Prof. Edmund Wttbrodt

Nektóre rodzae odór rzeczywstych odowedne odory zastęcze wraz z słam reakc możlwym rędkoścam rzygotowanym rzedstawono onże Prof. Edmund Wttbrodt

Prof. Edmund Wttbrodt

Stosuąc odaną zasadę, należy dokonać nastęuących rzekształceń: w celu oblczena reakc w odorze rzesuwne, która odbera tylko eden kerunek ruchu, usuwamy tę odorę, w kerunku rostoadłym do możlwego ruchu rzykładamy słę reakc nadaemy rędkość rzygotowaną, w celu oblczena składowe ozome reakc w rzegube łaskm, który odbera dwa kerunk ruchu, zamenamy rzegub na odorę w ostac suwaka ozomego łączącego sę z całem rzegubowo, w kerunku ozomym rzykładamy słę reakc nadaemy suwakow rędkość rzygotowaną, w celu oblczena składowe onowe reakc w rzegube łaskm, który odbera dwa kerunk ruchu, zamenamy rzegub na odorę w ostac suwaka onowego łączącego sę z całem rzegubowo, w kerunku ozomym rzykładamy słę reakc nadaemy suwakow rędkość rzygotowaną, w celu oblczena składowe ozome reakc w odorze wsornkowe łaske, która odbera trzy kerunk ruchu, zamenamy odorę na odorę w ostac suwaka ozomego sztywno ołączonego z całem, w kerunku ozomym rzykładamy słę reakc nadaemy suwakow rędkość rzygotowaną, w celu oblczena składowe onowe reakc w odorze wsornkowe łaske, która odbera trzy kerunk ruchu, zamenamy odorę na odorę w ostac suwaka onowego sztywno ołączonego z całem, w kerunku onowym rzykładamy słę reakc nadaemy suwakow rędkość rzygotowaną, w celu oblczena momentu utwerdzena w odorze wsornkowe łaske, która odbera trzy kerunk ruchu, zamenamy odorę na rzegub, rzykładamy moment utwerdzena Mu nadaemy cału rędkość rzygotowaną w ostac rędkośc kątowe w. Prof. Edmund Wttbrodt

Zasada Gaussa bazue na oęcu rzyseszena rzygotowanego. Jest ona sformułowana odobne ak zasady d Alemberta zasady Jourdana. Można wykazać, że trzy wsomnane zasady są równoważne. Są one trzema ostacam ogólnego równana dynamk analtyczne Prof. Edmund Wttbrodt