METODA STRZAŁÓW W ZASTOSOWANIU DO ZAGADNIENIA BRZEGOWEGO Z NADMIAROWĄ LICZBĄ WARUNKÓW BRZEGOWYCH

Podobne dokumenty
Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

APROKSYMACJA QUASIJEDNOSTAJNA

Optymalizacja belki wspornikowej

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

Metody gradientowe poszukiwania ekstremum. , U Ŝądana wartość napięcia,

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

mgr inż. Wojciech Artichowicz MODELOWANIE PRZEPŁYWU USTALONEGO NIEJEDNOSTAJNEGO W KANAŁACH OTWARTYCH

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW

Zaawansowane metody numeryczne

I. Elementy analizy matematycznej

OKREŚLENIE OPTYMALNEJ ODLEGŁOŚCI KONTURU ZE ŹRÓDŁAMI OD BRZEGU OBSZARU Z ZASTOSOWANIEM METODY ROZWIĄZAŃ PODSTAWOWYCH

PORÓWNANIE METOD OKREŚLANIA FUNKCJI CELU PRZY DOBORZE ROZSIEWACZY NAWOZÓW MINERALNYCH

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Materiały do laboratorium Projektowanie w systemach CAD-CAM-CAE. 1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: Badania operacyjne. Temat ćwiczenia: Problemy rozkroju materiałowego, zagadnienia dualne

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Modelowanie i obliczenia techniczne. Metody numeryczne w modelowaniu: Optymalizacja

dy dx stąd w przybliżeniu: y

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 2(88)/2012

Laboratorium ochrony danych

Wykład IX Optymalizacja i minimalizacja funkcji

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Proces narodzin i śmierci

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

7.8. RUCH ZMIENNY USTALONY W KORYTACH PRYZMATYCZNYCH

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

OPTYMALIZACJA ALGORYTMÓW WYZNACZANIA RUCHU CIECZY LEPKIEJ METODĄ SZTUCZNEJ ŚCIŚLIWOŚCI

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład IX

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium

Za: Stanisław Latoś, Niwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwiczenia z geodezji II [red.] J. Beluch

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

PROBLEM ODWROTNY DLA RÓWNANIA PARABOLICZNEGO W PRZESTRZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAROWEJ THE INVERSE PARABOLIC PROBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE

) będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie normalnym z następującymi parametrami: nieznaną wartością 1 4

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Programowanie Równoległe i Rozproszone

KONSPEKT WYKŁADU. nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH. Piotr Konderla

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

BADANIE DRGAŃ WŁASNYCH NAPĘDU ROBOTA KUCHENNEGO Z SILNIKIEM SRM

RÓWNOLEGŁY ALGORYTM POPULACYJNY DLA PROBLEMU GNIAZDOWEGO Z RÓWNOLEGŁYMI MASZYNAMI

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

WPŁYW PARAMETRÓW DYSKRETYZACJI NA NIEPEWNOŚĆ WYNIKÓW POMIARU OBIEKTÓW OBRAZU CYFROWEGO

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 11

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

SPRAWDZANIE PRAWA MALUSA

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

4. OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Model ASAD. ceny i płace mogą ulegać zmianom (w odróżnieniu od poprzednio omawianych modeli)

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda

Badanie współzależności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej

WYZNACZENIE ROZKŁADU TEMPERATUR STANU USTALONEGO W MODELU 2D PRZY UŻYCIU PROGRMU EXCEL

MODELOWANIE SIŁ SKRAWANIA PODCZAS OBWIEDNIOWO-PODZIAŁOWEGO SZLIFOWANIA KÓŁ ZĘBATYCH

PORÓWNANIE DWÓCH NIEOSOBLIWYCH METOD TREFFTZA NA PRZYKŁADZIE DWUWYMIAROWEGO ZAGADNIENIA LAPLACE A, CZ. 2

ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 5(96)/2013

2. STOPIEŃ KINEMATYCZNEJ NIEWYZNACZALNOŚCI

Weryfikacja hipotez dla wielu populacji

Statystyka Inżynierska

liniowym w przeciwnym przypadku mówimy o programowaniu nieliniowym.

SZTUCZNA INTELIGENCJA

WYKŁAD XIII METODY NUMERYCZNE W MODELOWANIU PROCESÓW

Badanie współzaleŝności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej. Badanie zaleŝności dwóch cech ilościowych. Analiza regresji prostej

KRZYWA BÉZIERA TWORZENIE I WIZUALIZACJA KRZYWYCH PARAMETRYCZNYCH NA PRZYKŁADZIE KRZYWEJ BÉZIERA

Metody Numeryczne 2017/2018

KURS STATYSTYKA. Lekcja 1 Statystyka opisowa ZADANIE DOMOWE. Strona 1

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

Metody obliczeniowe. wykład nr 2. metody rozwiązywania równań nieliniowych zadanie optymalizacji. Nr: 1

Analiza rodzajów skutków i krytyczności uszkodzeń FMECA/FMEA według MIL STD A

Podstawy teorii falek (Wavelets)

Analiza regresji modele ekonometryczne

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

NAFTA-GAZ marzec 2011 ROK LXVII. Wprowadzenie. Tadeusz Kwilosz

AERODYNAMICS I WYKŁAD 6 AERODYNAMIKA SKRZYDŁA O SKOŃCZONEJ ROZPIĘTOŚCI PODSTAWY TEORII LINII NOŚNEJ

II. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie!

Modelowanie komputerowe fraktalnych basenów przyciągania.


Stateczność układów ramowych

CZ.1. ANALIZA STATYCZNA I KINETOSTATYCZNA MECHANIZMÓW

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

MODELOWANIE PRZEPŁYWU POWIETRZA W KANAŁACH WENTYLACYJNYCH PIECZARKARNI

Metody analizy obwodów

Zastosowanie symulatora ChemCad do modelowania złożonych układów reakcyjnych procesów petrochemicznych

Funkcje i charakterystyki zmiennych losowych

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

Procedura normalizacji

Opracowanie metody predykcji czasu życia baterii na obiekcie i oceny jej aktualnego stanu na podstawie analizy bieżących parametrów jej eksploatacji.

Model ISLM. Inwestycje - w modelu ISLM przyjmujemy, że inwestycje przyjmują postać funkcji liniowej:

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

Praca podkładu kolejowego jako konstrukcji o zmiennym przekroju poprzecznym zagadnienie ekwiwalentnego przekroju


DIAGNOSTYKA WYMIENNIKÓW CIEPŁA Z UWIARYGODNIENIEM WYNIKÓW POMIARÓW EKPLOATACYJNYCH

Kształtowanie się firm informatycznych jako nowych elementów struktury przestrzennej przemysłu

Wyznaczanie lokalizacji obiektu logistycznego z zastosowaniem metody wyważonego środka ciężkości studium przypadku

WikiWS For Business Sharks

ZASTOSOWANIE ANALIZY HARMONICZNEJ DO OKREŚLENIA SIŁY I DŁUGOŚCI CYKLI GIEŁDOWYCH

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

Transkrypt:

RAFAŁ PALEJ, RENATA FILIPOWSKA METODA STRZAŁÓW W ZASTOSOWANIU DO ZAGADNIENIA BRZEGOWEGO Z NADMIAROWĄ LICZBĄ WARUNKÓW BRZEGOWYCH APPLICATION OF THE SHOOTING METHOD TO A BOUNDARY VALUE PROBLEM WITH AN EXCESSIVE NUMBER OF BOUNDARY CONDITIONS Streszczene Abstract W artykule przedstawono sposób zastosowana metody strzałów do rozwązywana nelnowego zagadnena brzegowego z nadmarową lczbą warunków brzegowych. W tego typu zagadnenach metoda strzałów wymaga wyznaczena welomanów nterpolacyjnych, których lczba rośne wykładnczo wraz ze wzrostem lczby nadwyżkowych warunków brzegowych. Ogólne można stwerdzć, że metoda strzałów zastosowana do zagadnena brzegowego z nadmarową lczbą warunków brzegowych polega na sukcesywnym obnżanu lczby parametrów podlegających wyznaczenu. Słowa kluczowe: nelnowe zagadnene brzegowe, metoda strzałów The paper deals wth the applcaton of the shootng method to a nonlnear boundary value problem wth an excessve number of boundary condtons. The shootng method appled to such a problem requres the establshng of nterpolaton polynomals, the number of whch s exponentally dependent on the number of excessve boundary condtons. In general, the applcaton of the shootng method to a nonlnear boundary value problem wth an excessve number of boundary condtons depends on successve lowerng of the number of unknown parameters. Keywords: nonlnear boundary value problem, shootng method Dr hab. nż. Rafał Palej, prof. PK, mgr nż. Renata Flpowska, Instytut Informatyk Stosowanej, Wydzał Mechanczny, Poltechnka Krakowska.

4. Wstęp Idea metody strzałów polega na zastąpenu zagadnena brzegowego zagadnenem początkowym (o neznanym parametrze) klkakrotnym rozwązanu go w celu ustalena takej wartośc tego parametru, dla której rozwązane zagadnena początkowego będze odpowadać rozwązanu zagadnena brzegowego. Zagadnene początkowe można rozwązywać w sposób teracyjny, zblżając sę do poszukwanej wartośc parametru za pomocą równań waracyjnych opsujących wrażlwość rozwązana na wartość wprowadzonego parametru []. Można też ostrzelać pożądany wynk metodą prób błędów, by wyznaczyć poszukwaną wartość wprowadzonego parametru po wcześnejszym wyznaczenu welomanu nterpolacyjnego, operając sę na uzyskanych wynkach [, 3]. Metodę strzałów można stosować zarówno do lnowych, jak nelnowych zagadneń brzegowych. Z reguły lczba warunków brzegowych odpowada rzędow równana różnczkowego. W artykule przedstawono sposób zastosowana metody strzałów do rozwązana nelnowego zagadnena brzegowego w przypadku, gdy lczba warunków brzegowych jest wększa od rzędu równana różnczkowego.. Sformułowane zagadnena Problem dotyczy zagadnena punktu materalnego poruszającego sę po gładkej krzywej w jednorodnym polu grawtacyjnym w próżn (rys. ). h y n B A β h N γ C α d Rys.. Grafczna lustracja zagadnena Fg.. A graphc llustraton of the problem Zagadnene brzegowe składa sę z nelnowego równana różnczkowego opsującego zwązek pomędzy zarysem krzywej płaskej a jej reakcją normalną oraz różnym zestawam warunków brzegowych. Równane różnczkowe, o którym mowa, wyprowadza sę na podstawe drugego prawa Newtona, zasady zachowana energ, wyrażena opsującego promeń krzywzny oraz zwązku wynkającego z geometrycznej nterpretacj pochodnej. Reakcja normalna N (rys. ) występująca podczas ruchu punktu materalnego po krzywej o równanu y(x) zwązana jest z zarysem tej krzywej jej pochodnym następującym zwązkem [4] h+ h y( x) N( x) = G + G y ( x) () 3 [ ( )] + [ y ( x)] + y x { } { } G x

5 Wprowadzając welkośc bezwymarowe, równane to przyjme postać η + η ψ ( ) ν ( ) = + ψ ( ) () 3 { [ ( )] } + ψ { [ ( )] } + ψ gdze: N ν = bezwymarowa reakcja normalna, G h η = bezwymarowa wysokość punktu B, d h η = d bezwymarowa wysokość punktu A nad punktem B, x = d bezwymarowa współrzędna nezależna, y ψ = d bezwymarowa współrzędna zależna. Elmnując z równana () ψ ( ), otrzymamy nelnowe równane różnczkowe ze względu na poszukwany zarys krzywej ψ () { + [ ψ ( )] } ν( ) [ ψ ( )] ψ ( ) = (3) [ η + η ψ ( ) ] W równanu tym reakcja normalna ν () ne ma sprecyzowanego zapsu. Jej postać zwązana jest z lczbą warunków brzegowych, jake można sformułować dla omawanego zagadnena. Ponżej przedstawone zostaną różne waranty zagadnena brzegowego, począwszy od klasycznego zawerającego dwa warunk brzegowe, a skończywszy na zagadnenu zawerającym pęć warunków brzegowych. Każdy z omawanych warantów będze rozwązany metodą strzałów. 3 3. Zagadnene brzegowe z dwoma warunkam brzegowym Aby poszukwane rozwązane równana (3) przechodzło przez punkty B C, muszą być spełnone następujące warunk brzegowe ψ () = (4) ψ () = η Mamy zatem do czynena z klasycznym zagadnenem brzegowym, w którym lczba warunków brzegowych odpowada rzędow równana różnczkowego. Zagadnene to da sę rozwązać przy założenu, że funkcja ν( ) ma zadaną postać. W metodze strzałów zastępujemy zestaw warunków brzegowych (4) zestawem warunków początkowych w postac ψ () = (5) ψ () = p gdze p jest neznanym parametrem.

6 Rozwązując klkakrotne zagadnene początkowe dla takch wartośc p, by rozwązane na prawym brzegu ψ () przyjmowało wartośc blske P = η, można sporządzć weloman nterpolacyjny P( p ), operając sę na uzyskanych wynkach. Rozwązując odwrotne zagadnene nterpolacj, polegające na znalezenu perwastka równana P( p), można wyznaczyć poszukwaną wartość p, dla której ψ () = η. Przyjęce ν( ) = const oznacza, że poszukwana krzywa cechować sę będze stałą reakcją normalną podczas ruchu punktu materalnego. Dla danych lczbowych: η = =,5767756986, η =,498857 ν() =, poszukwana wartość p wynos,3574. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego oraz reakcj normalnej zameszczono na rys.. η ψ ν Rys.. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego reakcj normalnej Fg.. The soluton of boundary value problem and the normal reacton force 4. Zagadnene brzegowe z trzema warunkam brzegowym Aby rozwązane równana (3) przechodzło przez punkty B C, a dodatkowo styczna do wykresu była nachylona do os w punkce C pod kątem α, muszą być spełnone następujące warunk brzegowe ψ () = ψ () = tg α ψ () =η Mamy teraz do czynena z zagadnenem brzegowym, w którym lczba warunków brzegowych jest o wększa od rzędu równana różnczkowego. Zagadnene to da sę rozwązać w przypadku, gdy funkcja ν() jest określona z dokładnoścą do jednego parametru oznaczonego podobne jak poprzedno symbolem p. W metodze strzałów można wykorzystać dwa perwsze warunk brzegowe (6) formułujące zagadnene początkowe rozwązać klkakrotne równane (3) dla takch wartośc p, by rozwązane na prawym brzegu ψ () przyjmowało wartośc blske P =η. Na podstawe uzyskanych wynków można, podobne jak poprzedno, sporządzć weloman nterpolacyjny P( p ). Rozwązane równana P( p) wyznacza poszukwaną wartość p. Sposób wyznaczana wartośc parametru p przedstawa ponższy schemat oblczenowy. (6)

7 P P P ( p) Rys. 3. Sposób wyznaczana wartośc parametru p Fg. 3. A block dagram presentng the way of computng parameter p Przyjęce ν ( ) =,5 p oznacza, że poszukwana krzywa cechować sę będze lnowo-zmenną reakcją normalną toru podczas ruchu punktu materalnego. Dla danych lczbowych: η η takch samych jak w punkce 3 oraz α =,5 poszukwana wartość p wynos,874. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego oraz reakcj normalnej zameszczony jest na rys. 4. η ψ ν Rys. 4. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego reakcj normalnej Fg. 4. The soluton of boundary value problem and the normal reacton force 5. Zagadnene brzegowe z czterema warunkam brzegowym Aby rozwązane równana (3) przechodzło przez punkty B C, a dodatkowo styczna do wykresu była nachylona do os w punktach C B odpowedno pod kątem α β, muszą być spełnone następujące warunk brzegowe ψ () = ψ () = tgα ψ () = η ψ () = tg β Mamy zatem do czynena z zagadnenem brzegowym, w którym lczba warunków brzegowych jest o wększa od rzędu równana różnczkowego. Zagadnene to można rozwązać w przypadku, gdy funkcja ν () jest określona z dokładnoścą do dwóch parametrów: p q. W metodze strzałów można wykorzystać dwa perwsze warunk brzegowe (7), które tworzą wraz z równanem (3) nelnowe zagadnene początkowe. Problem sprowadza sę do wyznaczena takch wartośc p q, dla których rozwązane równana (3) (7)

8 spełnać będze pozostałe warunk brzegowe (7). Rozwązując welokrotne zagadnene początkowe dla takch wartośc parametrów q = qj, by rozwązane na prawym brzegu ψ () = przyjmowało wartośc blske P = η oraz ψ () = Q przyjmowało j Pj wartośc blske Q = tg β, można sporządzć welomany nterpolacyjne, np. P ( p ). Roz- wązana równań P j ( p) wyznaczają wartośc pj = pj zapewnające spełnene trzecego warunku brzegowego dla każdej wartośc q j. Rozwązując z kole równane Q ( q) = Q, gdze gwazdka oznacza, że parametr p jest już odpowedno dobrany dla poszczególnych wartośc q j, otrzymamy poszukwaną wartość q. Rozwązując na konec równane P ( p), gdze gwazdka oznacza, że wartość parametru q jest już wyznaczona, otrzymamy poszukwaną wartość p. Sposób wyznaczana wartośc obu parametrów przedstawa schemat oblczenowy zameszczony na rys. 5. j j j q = q j P P j Q Q j j j Q ( q) = Q q = q P ( p) Rys. 5. Sposób wyznaczana wartośc parametrów: p q Fg. 5. A block dagram presentng the way of computng parameters: p and q η ψ ν Rys. 6. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego reakcj normalnej Fg. 6. The soluton of boundary value problem and the normal reacton force

9 Przyjęce ν ( ) = p q oznacza, że poszukwana krzywa cechować sę będze lnowo- -zmenną reakcją normalną podczas ruchu punktu materalnego. Dla danych lczbowych: η, η α, takch samych jak w punkce 4 oraz β = 35, poszukwane wartośc p q wynoszą odpowedno,894733,634. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego oraz reakcj normalnej zameszczono na rys. 6. 6. Zagadnene brzegowe z pęcoma warunkam brzegowym W poprzednm punkce na rozwązane równana różnczkowego (3) nałożone były cztery geometryczne warunk brzegowe narzucające wartośc poszukwanej funkcj jej pochodnej na obu końcach przedzału. Poszukując rozwązań tak sformułowanego zagadnena brzegowego dla ν ( ) = p q, =,3,..., można zauważyć, że wraz ze wzro- stem wykładnka maleje wartość reakcj normalnej na prawym końcu przedzału. Dla = 8 reakcja normalna przyjmuje wartość ujemną w tym punkce, co oznacza, że w przypadku węzów jednostronnych poruszający sę punkt strac kontakt z podłożem. Aby ne dopuścć do tego, należałoby dodać pąty, fzyczny warunek brzegowy, odnoszący sę do wartośc reakcj normalnej na prawym końcu przedzału. Aby zatem rozwązane równana (3) przechodzło przez punkty B C, a dodatkowo styczna do wykresu była nachylona do os w punktach C B odpowedno pod kątem α β oraz by reakcja normalna przyjmowała wartośc dodatne, muszą być spełnone następujące warunk brzegowe ψ () = ψ () = tgα ψ () =η ψ () = tgβ ν () = Mamy tym razem do czynena z zagadnenem brzegowym, w którym lczba warunków brzegowych jest o 3 wększa od rzędu równana różnczkowego. Zagadnene to można rozwązać w przypadku, gdy funkcja ν( ) będze określona z dokładnoścą do trzech parametrów: p, q r. Podobne jak poprzedno, można wykorzystać dwa perwsze warunk brzegowe (8), które tworzą wraz z równanem (3) nelnowe zagadnene początkowe. Problem sprowadza sę do wyznaczena takch wartośc p, q r, dla których rozwązane równana (3) spełnać będze pozostałe warunk brzegowe (8). Rozwązując welokrotne zagadnene początkowe dla takch wartośc parametrów, q = q r = r, by rozwązane na prawym brzegu ψ () przyjmowało j k jk jk wartośc blske P = η, ψ () = Q wartośc blske Q = tgβ oraz ν () = wartośc blske R =, można sporządzć odpowedne welomany nterpolacyjne, służące do wyznaczena poszukwanych parametrów. Budowane welomanów można rozpocząć np. od Pjk ( p ) określających zależność ψ jk () dla ustalonych j k. Rozwązana równań Pjk ( p) wyznaczają wartośc p jk jk jk jk jk Rjk (8) = p zapewnające spełnene trzecego warunku

brzegowego dla każdej pary q j r k. Rozwązując z kole równana Q k ( q) = Q, gdze gwazdka oznacza, że parametr p jest już odpowedno dobrany, otrzymamy wartośc q k zapewnające spełnene czwartego warunku brzegowego dla poszczególnych wartośc r k. q = q j r = rk P Q R jk jk jk P Q R P jk ( p) jk jk Q k ( q) = Q q k = q k R ( r) = R r = r P j ( p) j j Q ( q) = Q q = q P ( p) Rys. 7. Sposób wyznaczana wartośc parametrów: p, q warunek Fg. 7. A block dagram presentng the way of computng parameters: p, q and r Rozwązując następne równane R () r = R, gdze gwazdka oznacza, że wartość parametrów p q są tak wyznaczone, by spełnony był trzec czwarty warunek brzegowy,

otrzymamy poszukwaną wartość r gwarantującą spełnene pątego warunku. Po określenu wartośc r należy wyznaczyć następne welomany służące do wyznaczena wartośc kolejnego parametru. Mogą to być welomany P j ( p ), gdze gwazdka oznacza fakt dysponowana wskazaną wcześnej wartoścą parametru r. Rozwązana równań wyznaczają wartośc p j j P j ( p) = p zapewnające spełnene trzecego warunku brzegowego dla każdej wartośc q j wyznaczonej wartośc r. Rozwązując z kole równane Q ( q) = Q, gdze gwazdka oznacza, że wartośc pozostałych parametrów gwarantują spełnene trzecego pątego warunku, otrzymamy poszukwaną wartość q. Aby określć wartość p, należy wyznaczyć weloman P ( p ), gdze gwazdka oznacza tym razem znajomość pozostałych wartośc parametrów. Rozwązując na konec równane P ( p), otrzymamy poszukwaną wartość p. Sposób wyznaczana wartośc wszystkch parametrów przedstawa schemat oblczenowy zameszczony na rys. 7. 7 8 Przyjęce ν ( ) = p q r oznacza, że poszukwaną krzywą cechować będze welomanowy charakter zmennośc reakcj normalnej podczas ruchu punktu materalnego. Dla danych lczbowych: η, η, α β, takch samych jak w punkce 5, poszukwane wartośc p, q r wynoszą odpowedno,4896588,,9353783,58885537. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego oraz reakcj normalnej zameszczono na rys. 8. η ψ ν Rys. 8. Wykres rozwązana zagadnena brzegowego reakcj normalnej Fg. 8. The soluton of boundary value problem and the normal reacton force 7. Wnosk końcowe Sposób zastosowana metody strzałów w przypadku nadwyżk jednego warunku brzegowego jest tak sam jak w przypadku klasycznym. Nadwyżka dwóch warunków brzegowych wymaga wyznaczena welu welomanów nterpolacyjnych pozwalających na wylczene pośrednch wartośc jednego z parametrów, by w konsekwencj wyznaczyć poszukwane wartośc obu parametrów. Problem komplkuje sę w przypadku, gdy lczba nadwyżkowych warunków brzegowych jest wększa od dwóch. Lczbę nezbędnych welomanów można wyznaczyć ze wzoru rekurencyjnego k k = w = w + m, w =

gdze oznacza lczbę nadwyżkowych warunków brzegowych, a m lczbę punktów wyznaczających welomany nterpolacyjne. Jak wdać, lczba welomanów nterpolacyjnych rośne w sposób wykładnczy wraz ze wzrostem lczby nadwyżkowych warunków brzegowych. Przyjmując m = 5, lczba welomanów dla =,, 3 wynos odpowedno:, 7, 38, a lczba nezbędnych do rozwązana zagadneń początkowych wynos odpowedno: 5, 35, 9. W przypadku nadwyżk czterech warunków brzegowych należałoby wyznaczyć 94 welomany, po wcześnejszym rozwązanu 97 zagadneń początkowych. Omówony w artykule przypadek nadwyżk trzech warunków brzegowych ma znaczene praktyczne. Rozpatrując profl najazdu skoczn narcarskej pomędzy częścą startową progem, można wyznaczyć zarys spełnający narzucone warunk geometryczne, dla którego reakcja normalna toru będze przyjmowała najmnejszą możlwą wartość w bezpośrednm sąsedztwe z progem. Wartośc lczbowe η η zostały wylczone dla Welkej Krokw, dla której w wynku modyfkacj proflu najazdu sła bezwładnośc dzałająca na skoczka może zostać obnżona o ponad 6% w stosunku do proflu stnejącego. Lteratura [] R a o S.S., Appled Numercal Methods for Engneers and Scentsts, Prentce Hall, New Jersey. [] E p p e r s o n J.F., An Introducton to Numercal Methods and Analyss, John Wley & Sons Inc., New York. [3] Kncad D., Cheney W., Analza numeryczna, WNT, Warszawa 6. [4] Flpowska R., Zagadnene krzywej płaskej o sterowanej reakcj toru, I Kongres Mechank Polskej, Warszawa 7.