GENERACJA REALISTYCZNYCH METODA ENERGETYCZNA

Podobne dokumenty
POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

WYKŁAD 13 GENERACJA REALISTYCZNYCH OBRAZÓW SCEN 3-D, 3 METODA ENERGETYCZNA. Φ = P = [ W ], [ lm ] Plan wykładu: dt Q energia promienowania I = [ W/m

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów

Zaawansowane metody numeryczne

Wykład 15 Elektrostatyka

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

P 1, P 2 - wektory sił wewnętrznych w punktach powierzchni F wokół punktu A

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

Obroty. dθ, cząstka W Y K Ł A D VIII. Prędkość kątowa i przyspieszenie kątowe.

Analiza termodynamiczna ożebrowanego wymiennika ciepła z nierównomiernym dopływem czynników

Proces narodzin i śmierci

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Laboratorium Metod Statystycznych ĆWICZENIE 2 WERYFIKACJA HIPOTEZ I ANALIZA WARIANCJI

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Geom20.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC

Podstawy teorii falek (Wavelets)

EFEKTYWNA STOPA PROCENTOWA O RÓWNOWAŻNA STPOPA PROCENTOWA

MECHANIKA BUDOWLI 12

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Zależność natężenia oświetlenia od odległości

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Metody analizy obwodów

MECHANIKA OGÓLNA (II)

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

= ± Ne N - liczba całkowita.

Szybkie dzielenie. Szybkie dzielenie

Bryła fotometryczna i krzywa światłości.

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Twierdzenie Bezouta i liczby zespolone Javier de Lucas. Rozwi azanie 2. Z twierdzenia dzielenia wielomianów, mamy, że

Współczynnik przenikania ciepła U v. 4.00

I. Elementy analizy matematycznej

Zasada Jourdina i zasada Gaussa

Spis treści I. Ilościowe określenia składu roztworów strona II. Obliczenia podczas sporządzania roztworów

r śm równa się wypadkowej sile działającej na

Fizyka 7. Janusz Andrzejewski

Natalia Nehrebecka. Wykład 2

GENERACJA REALISTYCZNYCH

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Wyznaczenie współczynników q1=1,0. Wyznaczyć częstości drgań własnych oraz amplitudy drgań wymuszonych dla następującej belki:

KONSTRUOWANIE ENERGII POTENCJALNEJ ODDZIAŁYWANIA MIĘDZYMOLEKULARNEGO

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany


Problem plecakowy (KNAPSACK PROBLEM).

KURS CAŁKI WIELOKROTNE

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

METODY TWORZENIA MODELI DYNAMIKI MOBILNYCH ROBOTÓW KOŁOWYCH

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4.

Grafika komputerowa pomiędzy techniką świetlną a informatyką

Indukcja elektromagnetyczna Indukcyjność Drgania w obwodach elektrycznych

Wykład 2: Uczenie nadzorowane sieci neuronowych - I

ROZWIĄZYWANIE DWUWYMIAROWYCH USTALONYCH ZAGADNIEŃ PRZEWODZENIA CIEPŁA PRZY POMOCY ARKUSZA KALKULACYJNEGO

Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

OBLICZANIE ROZKŁADÓW NATĘśENIA OŚWIETLENIA I ROZKŁADÓW LUMINANCJI

SZTUCZNA INTELIGENCJA

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

brak podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej.

Wykład 2: Uczenie nadzorowane sieci neuronowych - I

NADZOROWANIE DRGAŃ UKŁADÓW NOŚNYCH ROBOTÓW PRZEMYSŁOWYCH Z ZASTOSOWANIEM STEROWANIA OPTYMALNEGO PRZY ENERGETYCZNYM WSKAŹNIKU JAKOŚCI

4. Zjawisko przepływu ciepła

Opracowanie pytań na egzamin Fizyka dla elektroników 1

EKONOMIA MENEDŻERSKA. Wykład 3 Funkcje produkcji 1 FUNKCJE PRODUKCJI. ANALIZA KOSZTÓW I KORZYŚCI SKALI. MINIMALIZACJA KOSZTÓW PRODUKCJI.


Termochemia Prawo Hessa Równania termochemiczne Obliczanie efektów cieplnych Prawo Kirchoffa

Definicje ogólne

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

± Δ. Podstawowe pojęcia procesu pomiarowego. x rzeczywiste. Określenie jakości poznania rzeczywistości

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ

MIKROEKONOMIA Prof. nadzw. dr hab. Jacek Prokop

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

NAFTA-GAZ marzec 2011 ROK LXVII. Wprowadzenie. Tadeusz Kwilosz

1. SPRAWDZENIE WYSTEPOWANIA RYZYKA KONDENSACJI POWIERZCHNIOWEJ ORAZ KONDENSACJI MIĘDZYWARSTWOWEJ W ŚCIANIE ZEWNĘTRZNEJ

Zapis informacji, systemy pozycyjne 1. Literatura Jerzy Grębosz, Symfonia C++ standard. Harvey M. Deitl, Paul J. Deitl, Arkana C++. Programowanie.

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Teoria Względności. Czarne Dziury

= = = A z powyższego: K

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

Weryfikacja hipotez dla wielu populacji

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Badanie energetyczne płaskiego kolektora słonecznego

BRYŁA SZTYWNA. Zestaw foliogramów. Opracowała Lucja Duda II Liceum Ogólnokształcące w Pabianicach

Laboratorium ochrony danych

Układy punktów materialnych i zasada zachowania pędu.

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE całki pojedyncze

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 WERYFIKACJA HIPOTEZ NIEPARAMETRYCZNYCH

Ocena precyzji badań międzylaboratoryjnych metodą odporną "S-algorytm"

Za: Stanisław Latoś, Niwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwiczenia z geodezji II [red.] J. Beluch

Transkrypt:

WYKŁAD GENERACJA REALISTYCZNYCH OBRAZÓW W SCEN 3-D, 3 METODA ENERGETYCZNA Plan wykładu: Welkośc fzyczne osuące śwatło Założena, dea metody enegetyczne Wsółczynnk szęż ężena otycznego - oblczane Algoytmy oblczenowe w metodze enegetyczne. Welkośc fzyczne osuące śwatło Radometa Fotometa Enega omenowana Q (Radant enegy) J (Joule( Joule) Moc omenowana P (Radant owe) W, J/s (Watt) Natęż ężene omenowana E (Radosty, Iadance) W/m Intensywność omenowana I (Radant Intensty) W/s Lumnanca enegetyczna L (Radance) W/m s Enega śwetlna (Lumnous enegy) Talbot Moc śwetlna (Lumnous owe) Lumen (lm( lm) Natęż ężene ośwetlena o (Lumnosty) Lux (lm/m ) Intensywność ośwetlena (Lumnous Intensty) Kandela (cd( lub lm/s s) Lumnanca (Lumnance) Nt (cd( cd/m, lm/m s)

Moc omenowana P (stumeń eneg) dq F P [ W ], [ lm ] dt Q enega omenowana Natęż ężene omenowana E E df da [ W/m ], [lx] Intensywnosć omenowana I df I [ W/s ], [cd[ cd] dw Lumnanca enegetyczna L de d F d F L [ W/m dw dw da dw da cosq s ], [nt[ nt] Steadan est obszaem oganczonym owezchną stożka (ysunek). Punkt P est śodkem sfey o omenu.. Kąt K t byłowy q eezentuący steadan odowada obszaow, dla któego ole owezchn wycnka owezchn sfey A est ówne. Kandela, cd,, ednostka śwatłosć w układze SI, est ną śwatłość,, aką osada w keunku nomalnym do owezchn cało o doskonale czane o owezchn /6-5 m utzymywane w temeatuze kzenęca latyny (4 K), znaduące sę od cśnenem atmosfey.

. Założena, dea metody enegetyczne Gool C., Toance K., Geenebeg D., Battale B., Modelng the Inteacton of Lght Between Dffuson Sufaces, SIGGRAPH 984. Metoda enegetyczna (adosty( method ) W metodze śledzena omen oblczena odbywały y sę zy założenu ustalonego sosobu zutowana (ustalonym ołożenu obsewatoa). W metodze enegetyczne ne czyn sę takego założena. Założena:. Modelowana scena zbudowana est ze skończone lczby łatów owezchn.. Płaty owezchn emtuą,, absobuą odbaą śwatło. 3. Emsa odbce sąs take same we wszystkch keunkach (dyfuza). 4. Cała a enega emtowana lub odbana zez łaty owezchn docea do nnych łat atów, zez któe est absobowana lub odbana (zachowane eneg). Równane enegetyczne dla łata owezchn: E natęż ężene omenowana łata te owezchn (W/m, lx) y v łat -ty E z v E natęż ężene omenowana łata te owezchn (W/m, lx) E łat -ty x v 3

Równane enegetyczne łata wąż ąże e omenstość łata E z ego emsą własną omenstoścam nnych łat atów E W + n F E E - natęż ężene omenowana tego łata (W/m, lx), E - natęż ężene omenowana tego łata (W/m, lx), W - emsa własna eneg z tego łata (W/m, lx), ρ - wsółczynnk odbca śwatła a dla tego łata, F - wsółczynnk szęż ężena otycznego tego łata z tym łatem, n - lczba łat atów owezchn na scene, Inacze ównane enegetyczne dla łata owezchn można zasać ako n E F E W W ównanu, newadomym sąs E oaz E,, ozostałe e welkośc są bezośedno zadane ak edno zadane ak W ρ, lub zale sceny ak wsółczynnk F. Równane enegetyczne dla sceny: () lub zależą od geomet Równane enegetyczne dla sceny est to układ ówna wnań. Poszczególne ównana układu sąs ównanam enegetycznym dla łat atów owezchn w ostac (), newadomym sąs E E. Równań w układze est tyle, le est łat atów owezchn na scene. 4

Zasany w ostac macezowe, układ ówna wnań wążą ążący omenstośc dla oszczególnych łat atów owezchn wygląda nastęu uąco: F F nf n F n F F n F F n n n F nn E E En W W W n Jest to układ n ównań lnowych z n newadomym (n( est acze duże). Rozwązane zane układu olega na wyznaczenu lczb E, E,, E,, E n czyl natęż ężeń ośwetlena dla łat atów owezchn sceny. W ewszych acach dotyczących cych metody enegetyczne do ozwązana zana układu stosowano secyfczny, teacyny algoytm Gaussa -Sedla. Poblemy metody:. Jak wyznaczyć wsółczynnk szęż ężena otycznego F?. Jak efektywne (być może e nawet w zyblżenu) ozwąza zać układ ówna wnań? 3. Oblczane wsółczynnk czynnków w szęż ężena otycznego Wsółczynnk szęż ężena otycznego natęż ężene omenowana zwązane zane z łatem na natęż ężene omenowana - tego łata. F atem - tym w okeśla ak tym wływa Wsółczynnk szęż ężena otycznego est bezwymaowy. 5

W lteatuze osane sąs óżne sosoby wyznaczana wsółczynnka szęż ężena otycznego: metody analtyczne, oate na achunku óżnczkowym, metody zyblżone, bazuące na dysketyzac model cągłych, metody obablstyczne, wykozystuące całkowane Monte- Calo. Metoda analtyczna wyznaczana wsółczynnka szęż ężena otycznego omędzy dwoma łatam owezchn Analzę owadz sę w tzech etaach;. Oblcza sę szęż ężene omędzy dwoma elementam óżnczkowym łat atów.. Oblcza sę szęż ężene omędzy elementem óżnczkowym ednego łata a dugm łatem. 3. Wyznacza sę szęż ężene omędzy oboma łatam.. Oblczene szęż ężena omędzy dwoma elementam óżnczkowym łat atów N N Θ Θ da da zy czym df d d H da H H gdy da est wdoczne z da w zyadku zecwnym da, 6

. Oblczene szęż ężena elementu da z łatem owezchn A. F d A H da 3. Oblczene szęż ężena łata owezchn A z łatem owezchn A. F A A A H da da Wyznaczene wsółczynnka szęż ężena otycznego F metodą analtyczną wymaga oblczana całek owezchnowych. W ewszych badanach nad metodą stosowano właśne tak sosób. Numeyczne wyznaczana wsółczynnka szęż ężena otycznego Cohen M., Geenbeg D. The Hem-cube; a Radosty Soluton fo Comlex Envonments Comute Gahcs, No 3, 985. Idea metody: hem-cube - ółsześcan N A komóka śodek elementu da 7

Każda ścana ółsześcanu odzelona est na ówn wną lczbę komóek. Płat owezchn A est zutowany na ółsześcan, zy czym śodkem oekc est śodek elementu da. N Była A Nektóe komók leżą wewnątz były, y, lub sąs zecęte zez byłę łę,, owstałą w wynku zutowana łata owezchn A na ółsześcan. Z każdą komók ką zwązany zany est wsółczynnk szęż ężena otycznego w ostac: D F D A gdze - Θ - ΔA - długość odcnka od śodka ół-sze sześcanu do śodka komók kąt t mędzy wektoem nomalnym komók a odcnkem o długod ugośc ole owezchn komók N ΔA Θ Θ D F D A 8

Jak oblczyć F dla zecętych zez byłę komóek ółsześcanu? Pzyadek gdy komóka leży y na góne g ścane ółsześcanu (x, y, z ) z Θ N x + y + N Θ y x D + y F ( x + ) D A Pzyadek gdy komóka leży y na góne g ścane ółsześcanu (x, y, z ) z y + z + N Θ N Θ y x z D F ( x + y + ) z D A 9

Algoytm wylczana wsółczynnka F :. Zgodne z odanym wzoam oblczyć wsółczynnk ΔF dla komóek, któe zaweaą zut łata A owezchn.. Wylczyć ws F d wsółczynnk czynnk ΔF., sumuąc c oblczone ozedno 3. Oblczyć F uśednaąc ws owezchn A. c wsółczynnk F d o 4. Algoytmy oblczenowe w metodze enegetyczne W maę dokładny os sceny wymaga zwykle użyca u znaczne lczby łat atów owezchn. Powadz to do oblemu ozwązana zana ukłą łądu n ównań lnowych z n newadomym Złożoność oblczenowa zadana est kwadatowa. Bezośedne ozwązane zane układu ówna wnań metoda teacyna Do ozwązana zana est ak wadomo układ ówna wnań lnowych zasany w notac macezowe w ostac: Ax b Iteacyna metoda ozwązana zana olega na geneac cągu wektoów ( ) ( ) ( ) ( n ) x, x,x zbeżnego do ozwązana zana układu.,, x,

Kolene zyblżena ozwązana zana okeśla sę zy omocy zależno nośc x ( n+ ) F ( n ) ( ) ( x ) x - dane (tzw. unkt statowy) Od konstukc funkc Φ zależy y odza algoytmu. Algoytm Gaussa-Sedla Ax b Macez A należy y zedstawć ako sumę tzech macezy, A D + L + G zy czym, oszczególne maceze sumy okeślone sąs nastęu uąco a D an a n G a an a n a L a a nn

Jeśl to skąd A D + L + G Ax Dx + Lx + Gx + b Lx b ( D + G )x Wyażene to ozwala otzymać funkcę Φ() dla algoytmu Gaussa-Sedla, któa ma ostać x ( n+ ) L b L Dx ( n ) L Gx ( n ) Wybeaąc c dowolny unkt statowy x () w kolenych teacach zblżamy sę do ozwązana zana ównana. Geneowane zyblżeń kończymy gdy zmana ozwązana zana w dwóch kolenych teacach est uż newelka. Pzykład:

ay-tacng adosty ay-tacng adosty 3

ay-tacng adosty 4