Grupy Coxetera i diagramy Coxetera Dynkina

Podobne dokumenty
Teoretyczne podstawy programowania liniowego

Programowanie liniowe

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

Diagonalizacja macierzy i jej zastosowania

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

Wektory i wartości własne

Algebra liniowa z geometrią

BRYŁY PLATOŃSKIE W CZTERECH WYMIARACH

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Iloczyn skalarny. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 10. wykład z algebry liniowej Warszawa, grudzień 2013

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) dla każdego s = (s.

Analiza funkcjonalna 1.

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same

Prawdopodobieństwo i statystyka

Funkcje analityczne. Wykład 2. Płaszczyzna zespolona. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Zadania egzaminacyjne

19 Własności iloczynu skalarnego: norma, kąt i odległość

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

1 Wartości własne oraz wektory własne macierzy

Statystyka i eksploracja danych

Algebry skończonego typu i formy kwadratowe

1 Zbiory i działania na zbiorach.

Procesy stochastyczne

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.

Endomorfizmy liniowe

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

Procesy stochastyczne

Zbiory wypukłe i stożki

Przestrzenie wektorowe

z = x + i y := e i ϕ z. cos ϕ sin ϕ = sin ϕ cos ϕ

Przekształcenia liniowe

Procesy stochastyczne

Prawdopodobieństwo i statystyka

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

Wektory i wartości własne

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Informacja o przestrzeniach Hilberta

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

Całki powierzchniowe w R n

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.

26 marzec, Łańcuchy Markowa z czasem ciągłym. Procesy Stochastyczne, wykład 7, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1136

Stereometria bryły. Wielościany. Wielościany foremne

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

Prawdopodobieństwo i statystyka

GEOMETRIA PRZESTRZENNA (STEREOMETRIA)

Chcąc wyróżnić jedno z działań, piszemy np. (, ) i mówimy, że działanie wprowadza w STRUKTURĘ ALGEBRAICZNĄ lub, że (, ) jest SYSTEMEM ALGEBRAICZNYM.

Formy kwadratowe. Rozdział 10

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2011

Ciała skończone. 1. Ciała: podstawy

Topologia - Zadanie do opracowania. Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski

Spacery losowe generowanie realizacji procesu losowego

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

1. Przekształcenia dwuliniowe oraz formy kwadratowe

F t+ := s>t. F s = F t.

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

w jednym kwadrat ziemia powietrze równoboczny pięciobok

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

jest rozwiązaniem równania jednorodnego oraz dla pewnego to jest toŝsamościowo równe zeru.

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler

Zestaw 2. Definicje i oznaczenia. inne grupy V 4 grupa czwórkowa Kleina D n grupa dihedralna S n grupa symetryczna A n grupa alternująca.

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 4. Wielościany. Budowa. Przekroje.

Matematyka dyskretna

9 Przekształcenia liniowe

1 Elementy logiki i teorii mnogości

Metody dekompozycji macierzy stosowane w automatyce

1.1 Definicja. 1.2 Przykład. 1.3 Definicja. Niech G oznacza dowolny, niepusty zbiór.

WEKTORY I WARTOŚCI WŁASNE MACIERZY. = λ c (*) problem przybliżonego rozwiązania zagadnienia własnego dla operatorów w mechanice kwantowej

ALGEBRA LINIOWA. Wykład 2. Analityka gospodarcza, sem. 1. Wydział Zarządzania i Ekonomii Politechnika Gdańska

Algebra linowa w pigułce

Kody blokowe Wykład 5a;

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

2. Definicja pochodnej w R n

Geometria wykreślna. 3. Równoległość. Prostopadłość. Transformacja celowa. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

Prawdopodobieństwo i statystyka

Logika Stosowana. Wykład 1 - Logika zdaniowa. Marcin Szczuka. Instytut Informatyki UW. Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017

Liga zadaniowa Seria I, 2014/2015, Piotr Nayar, Marta Strzelecka

PROCESY STOCHASTYCZNE. PEWNE KLASY PROCESÓW STOCHASTYCZNYCH Definicja. Procesem stochastycznym nazywamy rodzinę zmiennych losowych X(t) = X(t, ω)

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Postać Jordana macierzy

(4) x (y z) = (x y) (x z), x (y z) = (x y) (x z), (3) x (x y) = x, x (x y) = x, (2) x 0 = x, x 1 = x

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

10. Metody obliczeniowe najmniejszych kwadratów

1 Rozwiązywanie układów równań. Wyznaczniki. 2 Wektory kilka faktów użytkowych

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Definicje- Algebra III

Projekt matematyczny

Transkrypt:

Grupy Coxetera i diagramy Coxetera Dynkina Justyna Kosakowska Szczecin, kwiecień 2013

Cel wykładu Omówimy klasyfikację oraz pewne własności skończonych grup Coxetera. Wstęp Skończone grupy Coxetera odgrywają ważną rolę m.in. w klasyfikacji półprostych algebr i grup Liego; teorii grup algebraicznych. klasyfikacji wielościanów foremnych; Znana jest klasyfikacja skończonych grup Coxetera (wykorzystująca systemy pierwiastków oraz grafy Coxetera).

Oznaczenia M n (R) algebran n-macierzyowspółczynnikach wciele R; e 1,...,e n bazastandardowap.lin. R n ;, : R n R n R standardowyiloczynskalarny; O(n) =O(n,R) ={A M n (R) ; A A tr =E}grupa macierzy ortogonalnych(pełna grupa ortogonalna); grupao(n)jestizomorficznazgrupąo(r n )wszystkich liniowychortogonalnychprzekształceńf : R n R n (tzn. f(u),f(v) = u,v ); dalej będziemy utożsamiać te grupy;

Definicja Przekształcenieliniowes: R n R n nazywamyodbiciem, jeśliistniejehiperpłaszczyznapw R n (tzn.podprzestrzeń liniowawymiarun 1)taka,żes(x) =x,jeślix Poraz s(x) = x,jeślix P. Niech0 α P.WtedyodbiciewzględemPjestpostaci Oczywiścies α O(n). s α (x) =x 2 x,α α,α α. Problem Opisać skończone podgrupy w O(n) generowane przez odbicia.

Odbicia Każde odbicie s wyznacza jednoznacznie hiperprzestrzeń P oraz prostą L =P =αr,0 α P. Będziemystosowaćoznaczenias=s α,p =P α orazl =L α. Wektor α(tzw. pierwiastek) NIE jest jednoznacznie wyznaczonyprzezs(s α =s λα dla0 λ R). α P α L α

Dwa przykłady Niech m będziem-kątemforemnymwr 2 (ośrodkuciężkości w (0,0))orazniech H m :=O( m ) ={A O(2) ; A( m ) = m } ={E,R θ,r 2 θ,...,r m 1 θ,t,r θ T,R 2 θ T,...,R m 1 θ T}, gdzie R θ = ( cosθ sinθ sinθ cosθ ), T = oraz θ = 2π/m,(grupa dyhedralna). ( 1 0 0 1 GrupaH m jestgenerowanaprzezdwaodbicia:torazr θ T. ).

GrupyH 4,H 6 orazh 5 θ 2 θ 2 θ 2 1 1 1 R θ =s 2 s 1

Dwa przykłady NiechS n będziegrupąsymetryczną.wtedys n O(n) (permutacje wektorów bazowych). Transpozycja (ij)działajakodbicie:przeprowadzae i e j w (e i e j )orazjestniezmienniczenaprzestrzeni prostopadłejdoe i e j. ZatemgrupaS n jestgenerowanaprzezodbicia (i,i +1), 1 i n 1. Wiadomo,że (R n ) Sn = (e 1 +e 2 +...+e n )R.ZatemS n działa równieżna R n 1 orazs n O(n 1).

Uwaga NiechW O(n)będziepodgrupąorazniech V 0 =V 0 (W) = (R n ) W Wtedy R n =V 0 V 0 orazw(v 0 ) =V 0,W(V 0 ) =V 0. ZatemW O(m),gdziem=dim R V 0.Bezstratyogólności możnazałożyć,żev 0 =0. Definicja Skończoną podgrupę W O(n) generowaną przez odbicia oraztaką,żev 0 (W) =0będziemynazywaćgrupąCoxetera.

Definicja Niech W będzie grupą Coxetera oraz niech Φ = Φ W ={α, α ; α =1orazs α W}. Zbiór Φ nazywamy systemem pierwiastków grupy W. SystemypierwiastkówgrupH 4,H 6 orazh 5

Niecht R n będzietaki,że t,r 0dlakażdegor Φ. Definiujemy Φ + = Φ + t ={r Φ ; t,r >0} oraz Φ t = Φ + t.wtedy Φ = Φ+ t Φ t oraz Φ + t = Φ t. Ustalamy Φ +.Niech Φ + będzieminimalnympodzbiorem otejwłasności,żekażdyr Φ + jestkombinacjąliniową o nieujemnych współczynnikach elementów z. Taki zbiór nazywamy t-bazą(krótko: bazą) systemu Φ. Niech ={r 1,...,r n }będziebaząsystemu Φ(jestto równieżbazaliniowa R n ).Pierwiastkir 1,...,r n nazywamy prostymi pierwiastkami natomiast odpowiadające im odbicia s 1,...,s n fundamentalnymiodbiciamiww.

SystemypierwiastkówgrupH 4 orazh 6 Φ t Φ + Φ t Φ + Φ ={,,}, Φ + ={,}, ={}.

Twierdzenie Niech W O(n) będzie grupą Coxetera. Wtedy istnieje dokładnie jedna t-baza systemu Φ; każdat-bazasystemu Φjestbaząliniowąprzestrzeni R n ; jeśli, sąodp.t,t -bazami,toistniejew Wtakie, żew( ) =. Twierdzenie(Coxeter, 1934) W = s 1,...,s n ; (s i s j ) p ij =1,i,j =1,...,n, gdziep ij jestrzędemelementus i s j wgrupiew. Uwaga Grupą Coxetera nazywa się też każdą grupę posiadającą taką prezentację(wymagamyp ii =1,aledopuszczamyp ij = ).

Definicja SkończonygrafnieskierowanyQ= (V,E)zwaluacją ω :E NnazywamygrafemCoxetera,oiledlakażdej krawędzi i j jejwagaω ij =ω(i j )jestliczbą naturalną > 2. Definicja Niech W będzie grupą Coxetera generowaną przez {s 1,...,s n }.GrafQ W = ({1,...,n},E)zwaluacją p :E N,p(i j ) =p ij,gdzie E ={i j ;p ij >2},nazywamygrafemCoxetera grupyw. Q Hn = H n 2 : n

Twierdzenie NiechW 1,W 2 O(n)będągrupamiCoxetera.Jeśli Q W1 =Q W2,toistniejeT O(n)taki,żeTW 1 T 1 =W 2. Dowód Niech 1, 2 będąbazami(odpowiedniosystemu Φ W1 oraz Φ W2 ),którewyznaczajągrafq W1 =Q W2.Stąd 1 ={r 1,...,r n }oraz 2 ={r 1,...,r n}, gdzie r i,r j = r i,r j = cos( π p ij)( p ij =p ij)dlai,j. Def.p.lin.T : R n R n przezt(r i ) =r i.mamy więct O(n). T(r i ),T(r j ) = r i,r j = r i,r j,

Dowód Niechs i,s ibędąodbiciamiodpowiadającymiodpowiednio pierwiastkomr i,r i.mamys i =Ts i T 1.Istotnie, Ts i T 1 (r i ) =Ts i(r i ) =T( r i ) = r i orazdlaxtakiego,że x,r i =0zachodzi 0 = T 1 (x),t 1 (r i ) = T 1 (x),r i. Stąd Ts i (T 1 (x)) =T(T 1 (x)) =x. Ponieważodbicias 1,...,s n orazs 1,...,s n generują odpowiedniogrupyw 1 orazw 2,więcW 2 =TW 1 T 1.

Definicja Grupę Coxetera W nazywamy nieprzywiedlną, jeśli nie jest ona produktem dwóch nietrywialnych grup Coxetera. Stwierdzenie NiechWbędziegrupąCoxeteraorazQ W jejgrafemcoxetera. Grupa W jest nieprzywiedlna wtedy i tylko wtedy, gdy grafq W jestspójny. JeśliQ 1,...,Q m sąspójnymiskładowymigrafuq W,to W =W 1... W m orazq Wi =Q i (i =1,...,m). Wniosek Wystarczy podać klasyfikację nieprzywiedlnych grup Coxetera.

Twierdzenie JeśliWjestnieprzywiedlnągrupąCoxetera,toQ W jest jednym z poniższych grafów Coxetera-Dynkina. Uwaga Dla każdego grafu Coxetera-Dynkina Q istnieje grupa CoxeteraWtaka,żeQ W =Q. Piszemy i p ij j,jeślip ij >3oraz i j,jeślip ij =3.

A n : Grafy Coxetera-Dynkina (n 1wierzchołków) B n : 4 (n 2wierzchołków) D n : (n 4wierzchołków) F 4 : 4 H n 2 : n (n 5) I 3 : 5 I 4 : 5 E 6 : E 7 : E 8 :

Idea dowodu Z grafem Coxetera stowarzysza się macierz symetryczną tzw. macierz Coxetera. Graf Coxetera nazywamy dodatnio określonym, jeśli odpowiadająca mu macierz jest dodatnio określona. Pokazuje się, że graf Coxetera grupy Coxetera jest dodatnio określony. Dowodzi się, że jedynymi dodatnio określonymi grafami Coxetera są te wymienione powyżej. Dla każdego z powyższych grafów Coxetera wskazuje się (konstruuje) odpowiednią grupę Coxetera.

Wielościany/wielokomórki foremne wypukłe wielokątyforemnewypukłe m w R 2 ; bryłyplatońskiewr 3 ; w R 4 : 24-ścian(ścianami są trzywymiarowe ośmiościany); 120-ścian(ścianami są trzywymiarowe dwunastościany); 600-ścian(ścianami są trzywymiarowe czworościany); n-wymiarowesympleksywr n ; n-wymiarowekostkiwr n ; n-wymiarowe2 n -wielokomórki;

Typ H n 2 : n GrafemCoxeteragrupyH n =O( n )jest H n 2. Typ A n : GrafemCoxeteragrupyS n 1 jest A n. S 3 =H3 =O( 3 ); S 4 =O(T4 )(permutujewierzchołkiczworościanu foremnegot 4 ); S n+1 =O( n )(permutujewierzchołkisympleksu n wymiarun); Typ B n : 4 GrupaCoxetera:O(I n ),gdziei n jestn-wymiarowąkostką (I 3 =T 6 orazo(t 6 ) =O(T 8 )).

Typ D n : Grupa Coxetera: grupa symetrii n-wymiarowej demi-kostki. Typ I 3 : 5 GrupaCoxetera:O(T 12 ) =O(T 20 )jest I 3. Typ I 4 : 5 Grupa Coxetera: grupa symetrii foremnego 4-wymiarowego 120-ścianu(lub 600-ścianu).

Typ F 4 : 4 Grupa Coxetera: grupa symetrii foremnego 4-wymiarowego 24-ścianu. Typ E 6, E 7, E 8 E 6 : Grupy Coxetera: grupy symetrii półforemnych wielościanów opisanychw1900rokuprzezt.gosseta.sątotzw.6-ic,7-ic oraz 8-ic półforemne wielościany.