Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni

Podobne dokumenty
Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia.

3. Zadanie nr 21 z rozdziału 7. książki HRW

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu

Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wykład 2. Kinematyka. Podstawowe wielkości opisujące ruch. W tekście tym przedstawię podstawowe pojecia niezbędne do opiosu ruchu:

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

Część I. MECHANIKA. Wykład KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO. Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przestrzeni.

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

KINEMATYKA czyli opis ruchu. Marian Talar

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych. Rzuty

Kinematyka: opis ruchu

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Ćwiczenie: "Kinematyka"

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

A = (A X, A Y, A Z ) A X i + A Y j + A Z k A X e x + A Y e y + A Z e z wektory jednostkowe: i e x j e y k e z.

lub też (uwzględniając fakt, że poruszają się w kierunkach prostopadłych) w układzie współrzędnych kartezjańskich: x 1 (t) = v 1 t y 2 (t) = v 2 t

Kinematyka: opis ruchu

Elementy dynamiki klasycznej - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

Mechanika. Wykład 2. Paweł Staszel

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

Plan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi przedmiotu fizyka w zakresie rozszerzonym dla I klasy liceum ogólnokształcącego i technikum

WYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA ROZSZERZONA

Wykład FIZYKA I. 5. Energia, praca, moc. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

Zasady dynamiki Newtona. dr inż. Romuald Kędzierski

Wektor położenia. Zajęcia uzupełniające. Mgr Kamila Rudź, Podstawy Fizyki.

Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc.

MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

W efekcie złożenia tych dwóch ruchów ciało porusza się ruchem złożonym po torze, który w tym przypadku jest łukiem paraboli.

Proszę z rysunkami i wytłumaczeniem. Najlepiej w załączniku.

Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii

Fizyka I (mechanika), rok akad. 2011/2012 Zadania na ćwiczenia, seria 2

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Ruch prostoliniowy. zmienny. dr inż. Romuald Kędzierski

Prawa fizyki wyrażają związki między różnymi wielkościami fizycznymi.

Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Zasady dynamiki Newtona. Pęd i popęd. Siły bezwładności

Dr Kazimierz Sierański www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

Wstęp. Ruch po okręgu w kartezjańskim układzie współrzędnych

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

Zasady dynamiki Newtona

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

Przykładowe zdania testowe I semestr,

MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego

Mechanika klasyczna opiera się na trzech podstawowych prawach noszących nazwę zasad dynamiki Newtona. Przykładowe sformułowania tych zasad:

Treści dopełniające Uczeń potrafi:

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Rodzaje zadań w nauczaniu fizyki

Warsztat nauczyciela: Badanie rzutu ukośnego

Wstęp do równań różniczkowych

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 6.

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Ruch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Kinematyka: opis ruchu

09-TYP-2015 DYNAMIKA RUCHU PROSTOLINIOWEGO

Redukcja dowolnego układu wektorów, redukcja w punkcie i redukcja do najprostszej postaci

Mechanika teoretyczna

Plan wynikowy. z fizyki dla klasy pierwszej liceum profilowanego

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana

Zadania z mechaniki dla nanostudentów. Seria 3. (wykład prof. J. Majewskiego)

Materiały pomocnicze 6 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Mechanika ogólna / Tadeusz Niezgodziński. - Wyd. 1, dodr. 5. Warszawa, Spis treści

Praca, moc, energia. 1. Klasyfikacja energii. W = Epoczątkowa Ekońcowa

Elementy rachunku różniczkowego i całkowego

Oddziaływania. Wszystkie oddziaływania są wzajemne jeżeli jedno ciało działa na drugie, to drugie ciało oddziałuje na pierwsze.

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

5) W czterech rogach kwadratu o boku a umieszczono ładunki o tej samej wartości q jak pokazano na rysunku. k=1/(4πε 0 )

Prawa ruchu: dynamika

Podstawy fizyki sezon 1 V. Pęd, zasada zachowania pędu, zderzenia

MiBM sem. III Zakres materiału wykładu z fizyki

MECHANIKA 2 Wykład 3 Podstawy i zasady dynamiki

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

SIŁA JAKO PRZYCZYNA ZMIAN RUCHU MODUŁ I: WSTĘP TEORETYCZNY

Podstawy fizyki sezon 1 III. Praca i energia

Ruch. Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował.

Podstawy fizyki sezon 1 IV. Pęd, zasada zachowania pędu

Praca i energia. Zasada zachowania energii mechanicznej. Środek masy. Praca

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 26.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Kinematyka: opis ruchu

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Wstęp do równań różniczkowych

Wymagania edukacyjne do nowej podstawy programowej z fizyki realizowanej w zakresie rozszerzonym Kinematyka

Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!)

FIZYKA klasa 1 LO (4-letnie) Wymagania na poszczególne oceny szkolne Zakres rozszerzony

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

Plan wynikowy (propozycja)

Wektory, układ współrzędnych

Transkrypt:

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni Tabele wzorów matematycznych i fizycznych oraz obszerniejsze listy zadań do kursu są dostępne na stronie kocham.fizyke.pl oraz na stronach wykładowcy i prowadzących ćwiczenia rachunkowe. Student jest zobowiązany do wydrukowania ww. tabel i przynoszenia na zajęcia. Lista nr 2 ma za zadanie zdobycie przez studentów wiedzy matematyczno-fizycznej i nabycie umiejętności rozwiązywania prostych równań ruchu w oparciu o II zasadę dynamiki. 1. Dynamika rzutu ukośnego. Ciało o masie m wyrzucono przy powierzchni ziemi pod kątem ostrym α do poziomo nadając mu prędkość początkową v 0. A) Wyznaczyć składowe wektora prędkości początkowej ciała. B) Przyjmując, że: ciało wyrzucono z początku prostokątnego układu współrzędnych OXYZ, ciało porusza się w płaszczyźnie OXY, przy czym oś OX jest pozioma a OY pionowa, jedyną siłą działającą na ciało jest stała siła ciężkości (siła grawitacyjna) Q 1, dv i korzystając z II zasady dynamiki ( m = Fwypadkowa ) 2 oraz wzoru d V dt dr t = : a) wyznaczyć współrzędne wektorów: siły ciężkości Q = [Q x, Q y ] i przyspieszenia chwilowego ciała a = (a x, a y ) w przyjętym układzie współrzędnych, b) podać wektorową postać równania ruchu ciała (zastosować II zas. dynamiki) a następnie sformułować matematyczne skalarne postacie równań ruchu w kierunku osi OX i OY, c) całkując równanie ruchu z punktu b) i korzystając z podanych warunków początkowych wyznaczyć zależności od czasu składowych wektora prędkości chwilowej V(t) = [V x (t), V y (t)] = V x (t) i + V y (t) j, d) wyznaczyć zależność od czasu t długości V(t) = V(t) wektora prędkości chwilowej, e) całkując równanie ruchu z punktu c) i korzystając z podanych warunków początkowych wyznaczyć zależności od czasu składowych wektora (promienia) wodzącego 3 R(t) = [X (t), Y(t)] = X(t) i + Y (t) j, f) wyprowadzić równanie toru (trajektorii) ruchu ciała, tj. zależność Y(X), 1 Na oznaczenia wielkości fizycznych wektorowych będą używane zamiennie symbole: F, f (duża/mała litera ze strzałką nad nią) lub F, f (duża/mała litera pisane czcionką pogrubioną (bold)). Długości wektorów będą oznaczane symbolami F, f. da 2 Wyrażenie typu m B dt = da da x y daz jest równoważne układowi 3 równań skalarnych: m = Bx, m = By, m = Bz. dt dt dt 3 Wektor wodzący dla danego punktu A to wektor zaczepiony w początku prostokątnego układu współrzędnych i o końcu w punkcie A. W fizyce wektor wodzący jest wektorem położenia ciała względem początku układu współrzędnych. Długość wektora wodzącego, czyli promienia wodzącego, jest odległością punktu od początku układu współrzędnych. 1

g) wyznaczyć zasięg ruchu, czas t w wznoszenia się na największą wysokość Y max, wartość Y max, czas t s spadku z wysokości Y max, całkowity czas t c ruchu; czy prawdą jest, że t w = t s? h) pokazać, że w trakcie ruchu wartość sumy V 2 ( t) 2gY ( t) + jest stała, tj. nie zależy od czasu t; czego jest wyraz? Korzystając z tego wyniku obliczyć wartość prędkości z jaką ciało uderzy o powierzchnię, i) obliczyć pochodne względem czasu wyznaczonych zależności V x (t), V y (t), X (t) i Y(t), j) obliczyć wybrane wartości wyznaczonych wcześniej wielkości kinematycznych dla m = 0,2 kg, v 0 = (3, 4) = 3i +4j; wartości prędkości podano w jednostkach SI. 2. SAMODZIELNIE. Dynamika rzutu poziomego. Ciało o masie m rzucono poziomo z wysokości y 0 przy powierzchni ziemi nadając mu prędkość początkową v 0 = (v x0 0, v y0 = 0) = v x0 i. Wykonać samodzielnie polecenia pkt. A) i B) z zadania poprzedniego wzorując się na rozwiązaniu poprzedniego zadania. Obliczyć wybrane wartości wyznaczonych wcześniej wielkości kinematycznych dla m = 0,3 kg, v 0 = (5, 0) = 5i; wartości prędkości w SI. Jak zmienią się wyniki zadania, jeśli opisane ciało wyrzucimy z prędkością v 0 = (v x0 0, v y0 0) = v x0 i + v y0 j dla v y0 > 0 lub v y0 < 0? 3. SAMODZIELNIE. Dynamika ruchu ciała po równi pochyłej. Ciało o masie m spoczywające (v 0 = 0) początkowo na równi o wysokości H zaczyna zsuwać się wzdłuż równi. Współczynnik tarcia wynosi µ. W prostokątnym układzie współrzędnych, którego jedna z osi OX, jest równoległa do równi, a oś OY jest do niej prostopadła: a. wyznaczyć współrzędne wektorów sił przyłożonych do ciała: ciężkości Q = [Q x, Q y ], tarcia T = [T x, T y ] i siły reakcji równi R = [R x, R y ] oraz wektora przyspieszenia chwilowego ciała a = (a x, a y ) w przyjętym układzie współrzędnych, b. podać wektorową postać równania ruchu ciała (zastosować II zas. dynamiki) a następnie sformułować matematyczne postacie skalarnych równań ruchu w kierunku osi OX i OY, c. całkując równanie ruchu z punktu b) i korzystając z podanych warunków początkowych wyznaczyć zależności od czasu składowych wektora prędkości chwilowej V(t) = [V x (t), V y (t)], d. wyznaczyć zależność od czasu t długości V(t) = V(t) wektora prędkości chwilowej, e. całkując równanie ruchu z punktu c) i korzystając z podanych warunków początkowych wyznaczyć zależności od czasu składowych wektora (promienia) wodzącego R(t) = [X (t), Y(t)], f. wyznaczyć czas ruchu ciała po równi oraz wartość prędkości końcowej ciała, g. jak zmienią się wyniki zadania, jeśli ciało ruszy z prędkością v 0 0 w dół lub w górę równi? 2

3

4

5

6

7

Wrocław, 14 lutego 2013 W. Salejda 8