(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int. Cl. A61C8/00 ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2009/46 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Implant dentystyczny z połączeniem wewnętrznym (30) Pierwszeństwo: US (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2007/12 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 04/2010 (73) Uprawniony z patentu: Keystone Dental, Inc., Burlington, US PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: CARTER Robert D., Apple Valley, US (74) Pełnomocnik: Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. rzecz. pat. Hołyst Anna Warszawa skr. poczt. 335 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 76P25373PL EP B1 Opis STAN TECHNIKI 1. Dziedzina techniki [0001] Obecny wynalazek dotyczy ogólnie dziedziny implantów dentystycznych, a w szczególności implantu z połączeniem wewnętrznym. Wynalazek dotyczy również połączenia implantu z połączeniem wewnętrznym i uzupełniającego filaru, jak na przykład określono w EP ; US ; US Opis stanu techniki [0002] Obecnie w technice istnieje duża różnorodność implantów dentystycznych. Takie implanty dentystyczne mają zazwyczaj trzon z gwintem zewnętrznym do montażu i utrzymywania implantu w ustach pacjenta. Zakładanie implantu obejmuje wkręcenie implantu we wstępnie wywiercone lub nagwintowane miejsce przy użyciu elementu napędowego, takiego jak zapadkowy element napędowy lub inny środek obrotowy. Implant zawiera również obszar napędowy, który może znajdować się na zewnątrz albo wewnątrz. Aktualnie istnieją różne struktury zarówno do zewnętrznego, jak i wewnętrznego osadzania implantu. [0003] Podczas gdy wiele implantów dentystycznych osadzanych wewnętrznie zapewnia zadowalające przenoszenie momentu obrotowego i stabilność pomiędzy implantem a filarem, to nadal występują uszkodzenia połączenia implantu. Tym samym występuje nadal zapotrzebowanie na połączenie wewnętrzne lub implant osadzany wewnętrznie, które zapewnia lepsze przenoszenie

3 76P25373PL EP B1 momentu obrotowego i stabilność implant/ filar, o strukturze, która może również minimalizować uszkodzenia połączenia implantu. KRÓTKI OPIS WYNALAZKU [0004] Obecny wynalazek dotyczy implantu dentystycznego i połączenia implantu dentystycznego z zespołem filaru, a bardziej szczegółowo implantu dentystycznego z połączeniem wewnętrznym i połączonego implantu z połączeniem wewnętrznym i zespołu filaru jak zastrzeżono w odpowiednich zastrzeżeniach 1 i 9. [0005] Ogólnie, implant dentystyczny według obecnego wynalazku ma obszar napędowy lub podziałowy, który wyrównuje rozkład naprężeń i zapewnia zwiększone możliwości przenoszenia momentu obrotowego przez całe połączenie implantu, a tym samym zapewnia środki napędowe, które minimalizują uszkodzenia połączenia implantu i które nadają się do stosowania do wszystkich wymiarów implantów. Implant według obecnego wynalazku zawiera również obszar stabilizujący, dzięki któremu uzyskano implant i filar o bardzo stabilnym połączeniu. [0006] Obszar napędowy i podziałowy zawiera wiele mających takie same wymiary i takie same konfiguracje wklęsłych i wypukłych płatków, które są umieszczone pomiędzy średnicą mniejszą i średnicą główną. Taki układ płatkowy zapewnia powiększone pole powierzchni do styku z kluczem lub innym środkiem napędowym podczas instalowania, jak również zapewnia zewnętrzną ściankę implantu o grubości wystarczającej do

4 76P25373PL EP B1 polepszenia odporności połączenia implantu na uszkodzenia, zwłaszcza podczas przenoszenia obciążenia mimośrodowego. [0007] Obszar stabilizujący do minimalizowania względnego ruchu, tak zwanego mikro-ruchu, pomiędzy implantem a odpowiednim filarem, a tym samym polepszający stabilność pomiędzy implantem i takim filarem, zawiera zukosowaną powierzchnię umieszczoną pomiędzy sekcją napędową i podziałową a bliższym końcem implantu. Ta zukosowana powierzchnia pasuje do odpowiadającej jej zukosowanej powierzchni filaru. Kąt tej zukosowanej powierzchni jest wystarczający do utworzenia pasowania ciernego tak, żeby ustabilizować powierzchnię przejściową pomiędzy implantem a filarem. [0008] W związku z tym celem obecnego wynalazku jest zapewnienie implantu dentystycznego z połączeniem wewnętrznym i zespołu umożliwiającego polepszony moment obrotowy lub napędowy, przy równoczesnym minimalizowaniu uszkodzeń połączenia implantu podczas instalowania i stosowania. [0009] Innym celem obecnego wynalazku jest zapewnienie implantu dentystycznego z połączeniem wewnętrznym i zespołu, który zapewnia stabilność pomiędzy implantem a odpowiadającym mu filarem. [0010] Te i inne cele obecnego wynalazku staną się oczywiste odwołując się do rysunkow, opisu zalecanego przykładu wykonania i załączonych zastrzeżeń. OPIS RYSUNKÓW [0011] Figura 1 jest rzutem aksonometrycznym rozłożonego na

5 76P25373PL EP B1 podzespoły zespołu implantu dentystycznego według obecnego wynalazku. Figura 2 jest widokiem, częściowo w przekroju, zespołu implantu dentystycznego z Figury 1 w jego postaci zmontowanej, w widoku wzdłuż płaszczyzny cięcia przez jego środek podłużny. Figura 3 jest widokiem z góry patrząc od strony bliższego końca implantu dentystycznego według obecnego wynalazku. Figura 4 jest widokiem, częściowo w przekroju, patrząc wzdłuż linii przekrojowej 4-4 na Figurze 3. Figura 5 jest widokiem, częściowo w przekroju, patrząc wzdłuż linii przekrojowej 5-5 na Figurze 3. Figura 6 jest powiększonym, fragmentarycznym widokiem, częściowo w przekroju, części bliższego końca implantu dentystycznego według obecnego wynalazku. Figura 7 jest następnym przykładem wykonania układu płatkowego implantu dentystycznego według obecnego wynalazku. Figura 8 jest rzutem pionowym jednego przykładu wykonania filaru według obecnego wynalazku, patrząc od strony dalszego końca filaru. Figura 9 jest widokiem, częściowo w przekroju, filaru z Figury 8, patrząc wzdłuż linii przekrojowej 9-9 na Figurze 8. Figura 10 jest powiększonym, fragmentarycznym widokiem z boku części dalszego końca filaru z Figury 8 i 9 według obecnego wynalazku. Figura 11 jest powiększonym, fragmentarycznym widokiem, częściowo w przekroju, pokazującym powiązania pomiędzy

6 76P25373PL EP B1 implantem dentystycznym a filarem w strefie obszaru stabilizującego. Figura 12 jest powiększonym, fragmentarycznym widokiem, częściowo w przekroju, pokazującym powiązania pomiędzy implantem dentystycznym a filarem w strefie dalszego końca filaru i w obszarze napędowym. Figura 13 jest rzutem aksonometrycznym rozłożonego na podzespoły bezpośredniego narzędzia napędowego do instalowania implantu dentystycznego według obecnego wynalazku. Figura 14 jest widokiem, częściowo w przekroju, narzędzia z Figury 13 stosowanego do obracania implantu. Figura 15 jest rzutem aksonometrycznym rozłożonego na podzespoły zespołu oprawy uchwytu do instalowania implantu dentystycznego według obecnego wynalazku. Figura 16 jest widokiem, częściowo w przekroju, zespołu oprawy uchwytu z Figury 15 w postaci wstępnie zmontowanej wewnątrz implantu. OPIS KORZYSTNEGO PRZYKŁADU WYKONANIA [0012] Obecny wynalazek dotyczy implantu dentystycznego i zespołu implantu dentystycznego, a bardziej szczegółowo implantu z osadzeniem wewnętrznym lub z połączeniem wewnętrznym i odpowiedniego zespołu implantu dentystycznego. [0013] Nawiązując najpierw do Figur 1 i 2 pokazujących zespół 10 implantu dentystycznego w postaci rozłożonej na podzespoły (Figura 1) i w postaci zmontowanej lub połączonej (Figura 2). Zespół dentystyczny 10 zawiera implant

7 76P25373PL EP B1 dentystyczny 11, filar 12 i wkręt filarowy lub łączący 14. Implant dentystyczny 11 ma koniec dalszy 15, koniec bliższy 16, część trzonową 13 i wiele gwintów zewnętrznych 18 na trzonie. Filar ma koniec dalszy 19, koniec bliższy 20 i wewnętrzny otwór łączący 17. Wkręt łączący 14 ma koniec dalszy 21 i koniec bliższy 23. Wkręt 14 jest zaopatrzony w wiele gwintów zewnętrznych 24 w pobliżu jego końca dalszego 21 i w łeb 22 w pobliżu jego końca bliższego 23. Łeb 22 jest zaopatrzony w środki 25 do sprzęgania z kluczem, takie jak wewnętrzny sześciokąt, wewnętrzny kwadrat lub inną powierzchnię napędową. [0014] Nawiązując następnie do Figur 3, 4, 5 i 6, pokazano na nich różne widoki implantu dentystycznego 11. Implant 11 ma koniec dalszy 15, koniec bliższy 16 i środki utrzymujące implant w postaci gwintu zewnętrznego 18 na zewnętrznej powierzchni implantu. Te gwinty 18 umożliwiają instalowanie implantu oraz mocowanie i utrzymywanie implantu w żuchwie pacjenta po zainstalowaniu. Podczas gdy w korzystnym przykładzie wykonania pokazano środki utrzymujące implant jako zawierające pojedynczy ciągły gwint 18 na znacznej części zewnętrznej powierzchni implantu, takie środki utrzymujące mogą zawierać dowolne środki utrzymujące znane obecnie w tej technice albo które będą znane później w tej technice, do których należą, ale nie wyłącznie, gwinty wielokrotne, gwinty stożkowe, gwinty przemienne o różnych wysokościach, albo środki utrzymujące, które nie zawierają gwintów.

8 76P25373PL EP B1 [0015] Implant 11 zawiera ponadto ściankę zewnętrzną 26 usytuowaną w pobliżu końca bliższego 16. Jak pokazano na Figurach 4 i 5, ścianka 26 jest wyznaczona przez zewnętrzną, niegwintowaną, zasadniczo cylindryczną powierzchnię 28 i powierzchnię wewnętrzną 29. Powierzchnia 29 wyznacza i jest wyznaczona przez opisany dalej wewnętrzny układ płatkowy. Ponieważ powierzchnia 29 wyznacza zarówno płatki wypukłe, jak i wklęsłe, jak opisano poniżej, grubość ścianki 26 będzie się zmieniała od cienkich sekcji ściennych, jak pokazano na Figurze 4 do grubych sekcji ściennych, jak pokazano na Figurze 5. Zewnętrzny wymiar średnicowy ściany 26 wyznacza średnicę implantu w tym konkretnym obszarze implantu. [0016] Wnętrze implantu 11 zawiera obszar stabilizujący 30, obszar napędowy i podziałowy 31 oraz gwintowany wewnętrznie otwór 32. Obszar 30 zaczyna się na lub w pobliżu powierzchni 34 i kończy się w miejscu 33, gdzie przechodzi w obszar napędowy i podziałowy 31. Z kolei obszar 31 zaczyna się w lub wokół punktu 33 i kończy się na swoim końcu dalszym 42. Obszar umieszczania 44 znajduje się pomiędzy końcem dalszym 42 a otworem 32. Otwór 32 rozciąga się od obszaru 44 w kierunku końca dalszego 15 implantu 11. Gwinty wewnętrzne w otworze 32 pasują i sprzęgają się z gwintami zewnętrznymi 24 wkrętu 14, kiedy implant 11, filar 12 i wkręt 14 są w swoim położeniu zmontowanym, jak pokazano na Figurze 2. [0017] Jak pokazano najlepiej na Figurach 3 i 6, koniec bliższy 16 implantu 11 jest zaopatrzony w zasadniczo

9 76P25373PL EP B1 pierścieniową powierzchnię bliższą 34, która wyznacza część górną części ściennej 26. W razie potrzeby powierzchnia ta może być zaopatrzona w zaokrąglone krawędzie. Wewnętrzna zukosowana powierzchnia 35 rozciąga się od powierzchni 34 w kierunku końca dalszego 15 implantu. Ta powierzchnia 35 sama w sobie i w połączeniu z odpowiadającą jej powierzchnią w filarze tworzy obszar stabilizujący 30 implantu. Powierzchnia 35 jest wewnętrzną powierzchnią zasadniczo w kształcie stożka ściętego, która jest pochylona do wewnątrz, rozciągając się w kierunku końca dalszego 15 pod kątem A w stosunku do podłużnej linii środkowej 36 implantu 11 i połączonego zespołu implant/ filar. Korzystnie, powierzchnia 35 rozciąga się na odcinku, który wynosi około 10 do 40% średnicy implantu w obszarze napędowym lub podziałowym 31, jak opisano powyżej, bardziej korzystnie około 15 do 30% takiej średnicy implantu, a najbardziej korzystnie około 15 do 25% takiej średnicy implantu. [0018] Jak przedstawiono powyżej, powierzchnia 35 jest pochylona do wewnątrz w kierunku końca dalszego 15 pod kątem A. Kąt ten może być dowolnym kątem, który działa w ten sposób, że tworzy pasowanie cierne z odpowiednią powierzchnią filaru, jak opisano poniżej, a tym samym blokuje i/lub stabilizuje implant 11 z filarem 12. Jednakże, korzystnie, ten kąt A wynosi około 8 do około 40, bardziej korzystnie około 8 do około 30 a najbardziej korzystnie około 8 do około 20. Kąt A, jak pokazano na Figurze 6, wynosi około

10 76P25373PL EP B1 12. Ponadto, ten kąt A jest, korzystnie, większy niż kąt stożka Morse'a i mniejszy niż 45. [0019] Obszar napędowy i podziałowy 31 implantu ma układ płatkowy mający wiele zwróconych do wewnątrz płatków, które zawierają wiele rozciągających się na zewnątrz lub wklęsłych płatków 38 i podobną liczbę rozciągających się do wewnątrz wypukłych płatków 39. W korzystnym przykładzie wykonania, wklęsłe płatki 38 (jak również wypukłe płatki 39) są rozstawione kątowo w pewnych odstępach od siebie wynoszących około 60. Zatem w korzystnym przykładzie wykonania występuje sześć płatków wklęsłych 38 i sześć płatków wypukłych 39. Zarówno płatki wklęsłe 38 jak i płatki wypukłe 39 są wyznaczone przez części okręgów, przy czym strefa przejścia pomiędzy płatkami wklęsłymi i płatkami wypukłymi 39 składa się z łuków stycznych do okręgu każdego płatka wklęsłego 38 i sąsiadującego z nim płatka wypukłego 39. Jeszcze dalej, korzystne jest żeby okręgi, które tworzą części płatków wklęsłych 38 i okręgi, które tworzą części płatków wypukłych 39 miały nominalnie, a tym samym zasadniczo, ten sam promień. W szczególności, podczas gdy promienie zarówno płatków wklęsłych 38 jak i płatków wypukłych 39 w korzystnym przykładzie wykonania są skonstruowane i przeznaczone do tego, żeby były nominalnie takie same, to promienie jednych płatków 38 lub 39 są nieco większe, a drugich są nieco mniejsze niż promień nominalny, w celu dostosowania do tolerancji produkcyjnych i innych oraz w celu zapewnienia luzu podczas

11 76P25373PL EP B1 montażu. [0020] Nawiązując do Figury 3, okrąg przecinający skrajnie zewnętrzne punkty każdego z płatków wklęsłych 38 tworzy średnicę zewnętrzną lub główną układu płatkowego. Okrąg, który przecina skrajnie wewnętrzne punkty każdego z płatków wypukłych 39 tworzy średnicę wewnętrzną lub mniejszą układu płatkowego. Korzystnie, różnica pomiędzy średnicami główną 40 i mniejszą 41 jest utrzymywana jako możliwie mała, z równoczesnym zapewnieniem wystarczającego przenoszenia momentu obrotowego w celu obracania, a tym samym instalowania implantu w żuchwie pacjenta oraz również usuwania implantu, w razie takiej potrzeby. Ponieważ średnica mniejsza 41 musi być większa niż skrajnie zewnętrzna średnica gwintowanej części 32 w celu umożliwienia przechodzenia gwintowanej części 24 wkrętu, minimalizowanie różnicy średnicowej pomiędzy średnicą główną 40 a średnicą mniejszą 41 powoduje minimalizowanie średnicy głównej 40, a tym samym maksymalizuje grubość części ściennej 26 implantu. To z kolei maksymalizuje wytrzymałość mechaniczną implantu 11 i zmniejsza uszkodzenia połączenia implantu, zarówno podczas instalowania, jak i podczas stosowania. To zmniejszenie uszkodzeń ma szczególnie zastosowanie do sytuacji, w których występuje obciążenie pozaosiowe. Korzystnie, średnica mniejsza 41 wynosi około 60% do 90% średnicy głównej 40, bardziej korzystnie około 70% do 90%, a najbardziej korzystnie około 80% do 90%. [0021] Jak pokazano najlepiej na Figurze 6, obszar napędowy

12 76P25373PL EP B1 i podziałowy 31 rozciąga się od punktu 33 do końca dalszego 42. Punkt 33 wyznacza miejsce przejścia od obszaru 30 do obszaru 31, a tym samym punkt dalszy lub końcowy powierzchni 35 oraz koniec początkowy lub bliższy układu płatkowego. Korzystnie, każdy z płatków 38 i 39 rozciąga się od swojego końca bliższego 33 do swojego końca dalszego 42 wzdłuż zasadniczo równoległych linii. Zatem powierzchnie płatków 38 i 39 wyznaczone przez powierzchnię wewnętrzną 29 ściany 26 rozciągają się zasadniczo równolegle do podłużnej osi 36 implantu. Korzystnie, długość powierzchni 29 wyznaczającej płatki 38 i 39 pomiędzy punktem 33 a końcem dalszym 42 równa się w przybliżeniu podwójnej długości powierzchni 35. Ponadto, długość powierzchni 29 wynosi, korzystnie, około 20 do 60% średnicy implantu w obszarze napędowym lub podziałowym 31, bardziej korzystnie około 25 do 50% takiej średnicy implantu, a najbardziej korzystnie około 30 do 40% takiej średnicy implantu. [0022] Obszar napędowy i podziałowy 31 zawiera wiele rozciągających się na zewnątrz płatków wklęsłych 38 i wiele rozciągających się do wewnątrz lub wypukłych płatków 39. Te płatki 38 i 39 są częściami okręgów mających zasadniczo te same lub podobne promienie i mają ściany boczne wyznaczone przez powierzchnię 29, które są zasadniczo równoległe do siebie i do osi podłużnej 36 implantu. Średnica mniejsza 41 układu płatkowego jest większa niż średnica gwintowanego wewnętrznie otworu 32, a różnica pomiędzy średnicą mniejszą 41

13 76P25373PL EP B1 a średnicą główną 40 powinna być utrzymywana jako możliwie mała, ale równocześnie zapewniająca wystarczającą możliwość przenoszenia momentu obrotowego do instalowania implantu i usuwania go, w razie takiej potrzeby. Struktura ta zapewnia ściankę zewnętrzną 26 o zwiększonej średnicy w celu wytrzymywania, a tym samym zmniejszania, uszkodzeń połączenia implantu podczas instalowania lub stosowania, bez względu na wymiary implantu, a zwłaszcza w sytuacjach występowania obciążenia pozaosiowego. [0023] Chociaż korzystny układ płatkowy zawiera wiele płatków wklęsłych 38 i dopełniających do nich płatków wypukłych 39 utworzonych z części o zasadniczo równych promieniach, pewne zalety obecnego wynalazku można również uzyskać za pomocą układów płatkowych, które są tworzone z okręgów o nierównych promieniach lub tworzone z układów innych niż okręgi. Na przykład, można również brać pod uwagę płatki wypukłe i wklęsłe, które są utworzone jako części elips. Taki układ pokazano na Figurze 7, na której rozciągające się na zewnątrz płatki wklęsłe 38a i rozciągające się do wewnątrz płatki wypukłe 39a są wyznaczone przez części elips. W tych alternatywnych układach, podobnie zmieniają się odpowiednie układy obciążeń działających na filar i narzędzia napędowe oraz umieszczane głowice. [0024] Na Figurach 8, 9 i 10 pokazano jedną postać filaru 12 stosowanego z implantem 11. Filar 12 zawiera obszar 45 odpowiadający obszarowi 31 implantu. Ten obszar 45 zawiera

14 76P25373PL EP B1 układ płatkowy złożony z wielu zwróconych na zewnątrz płatków zawierający wiele rozciągających się na zewnątrz wypukłych płatków 46, które uzupełniają, i są skonstruowane tak, żeby się sprzęgały z płatkami wklęsłymi 38, oraz wiele płatków wklęsłych 48, które uzupełniają i są skonstruowane do sprzęgania się z płatkami wypukłymi 39. Zatem, po zmontowaniu, jak pokazano na Figurach 1 i 2, układ płatkowy 45 filaru jest skonstruowany do wprowadzania w, i osadzania, wewnątrz układu płatkowego obszaru 31. [0025] Wymiary płatków 46 i 48, włącznie z ich średnicami głównymi i mniejszymi, są w przybliżeniu, albo nieco mniejsze niż średnice główna 40 i mniejsza 41 płatków 38 i 39. Również, podobnie do układu płatkowego obszaru 31, płatki 46 i 48 mają ścianki boczne, które rozciągają się zasadniczo równolegle do siebie i zasadniczo równolegle do osi podłużnej 36 zespołu implantu. Korzystnie, długość płatków 46 i 48 pomiędzy ich końcem bliższym 49 i ich końcem dalszym 50 jest nieco krótsza niż odpowiadająca długość płatków 38 i 39. Zatem płatki 46 i 48 są skonstruowane tak, żeby wsuwały się w, odpowiednio, płatki 38 i 39, ze stosunkowo małymi tolerancjami. [0026] Koniec dalszy 19 filaru 12 zawiera i jest wyznaczony przez część wprowadzającą lub obszar 53, który zawiera zukosowaną powierzchnię wprowadzającą 51. Ta powierzchnia wprowadzająca 51 pomaga wprowadzać układ płatkowy 45 filaru 12 w mający układ płatkowy obszar 31 implantu 11. Kiedy filar i implant są w postaci zmontowanej, jak pokazano na Figurze 2,

15 76P25373PL EP B1 obszar wprowadzający 53 i powierzchnia 51 są umieszczone wewnątrz sekcji umieszczania 44 (Figury 2, 6 i 12). [0027] Część blokująca lub stabilizująca 57 filaru 12 jest umieszczona w sąsiedztwie końca bliższego 49 układu płatkowego 45 i rozciąga się od tego końca 49 do końca 54. Ta część 57 zawiera zukosowaną powierzchnię 52, która biegnie skośnie do wewnątrz od jej końca bliższego 54 w kierunku końca 49. Ta powierzchnia 52 jest powierzchnią zewnętrzną, zasadniczo w kształcie stożka ściętego, która tworzy kąt B z linią środkową 36 implantu i zespołu implantu po zmontowaniu. Korzystnie, ten kąt B jest taki sam jak kąt A, jednakże pewne zalety obecnego wynalazku można uzyskać przy kątach A i B, które są różne od siebie. Jednakże, korzystnie, kąt B wynosi około 8 do 40, bardziej korzystnie około 8 to 30, a najbardziej korzystnie około 8 to 20. [0028] Od bliższego końca 54 powierzchni 52 filaru rozciąga się na zewnątrz występ, który zawiera zwróconą w kierunku końca dalszego powierzchnię 55. Ta powierzchnia 55 ma ogólnie pierścieniowe ukształtowanie z zaokrąglonymi narożnikami. W niektórych ukształtowaniach filaru występ ten może być wyeliminowany. [0029] Kiedy filar jest zmonowany wewnątrz implantu 11, jak najlepiej pokazano na Figurach 2 i 11, powierzchnie 52 i 35 sprzęgają się ze sobą w sprzężeniu z pasowaniem ciernym. Pasowanie cierne pomiędzy powierzchniami zukosowanymi 52 i 35 zapewnia stożkowe sprzężenie blokujące pomiędzy tymi dwiema

16 76P25373PL EP B1 powierzchniami. Zapewnia to stabilność pomiędzy filarem 12, a implantem 11 w celu wykluczenia lub zmniejszenia wszelkiego kołysania lub mikro-ruchu pomiędzy filarem 12 a implantem 11. [0030] Filar 12 zawiera ponadto trzon główny 58 pomiędzy sekcją 57 a końcem bliższym 20. Ten trzon 58 podtrzymuje ząb protetyczny lub inne urządzenie. Przelotowy otwór 17 rozciąga się przez część trzonu 58 i przez część stabilizującą 57, układ płatkowy 45 i obszar wprowadzający 53. Ten przelotowy otwór 17 jest wyznaczony na swoim bliższym końcu przez otwór 59, a na swoim dalszym końcu przez otwór 60. Otwory 59 i 60 są połączone występem podtrzymującym 61 wkrętu filaru. [0031] Kiedy filar jest zmontowany i zainstalowany w pacjencie, jak pokazano na Figurze 2, wkręt 14 filaru przechodzi przez otwór 17, przy czym jego gwinty zewnętrzne 24 sprzęgają się z gwintami wewnętrznymi 32 implantu 11. Łeb 22 wkrętu 14 zawiera występ, który pasuje do występu 61 filaru i opiera się o niego. W miarę przemieszczania się wkrętu 14 filaru względem występu 61, powierzchnia 52 jest dociskana i wchodzi w powierzchnię 35, tak, że układ płatkowy 45 filaru jest umieszczony wewnątrz układu płatkowego 31 implantu. [0032] Przykład wykonania filaru, pokazany na Figurach 8, 9 i 10, jest filarem wstępnie skośnym, co skutkuje obciążeniem pozaosiowym. Zatem, po zmontowaniu, przelotowy otwór 17 jest ustawiony w linii z sekcjami 53, 45 i 57 filaru i osią podłużną 36 implantu, natomiast nie jest całkowicie ustawiony w linii z częścią trzonową 58 filaru. Filary mogą przyjmować

17 76P25373PL EP B1 różne konfiguracje, w tym filary wstępnie skośne o różnych kątach i filary proste, które nie są zaopatrzone ani przeznaczone do montowania pozaosiowego. W tych prostych filarach, przelotowy otwór 17 przechodziłby przez koniec dalszy 20 filaru. [0033] Figury pokazują dwa przykłady wykonania środków napędowych do instalowania implantu 11. W szczególności, Figury 13 i 14 ilustrują przykład wykonania napędu bezpośredniego, natomiast Figury 15 i 16 ilustrują implant ze wstępnie zmontowaną oprawą uchwytu. [0034] Nawiązując do Figur 13 i 14, napęd bezpośredni zawiera część prowadzącą 66, część napędową 65, część powierzchniową 68 i obszar obrotowy 69. Część prowadząca 66 zawiera ogólnie cylindryczną, niegwintowaną strukturę rozciągającą się ogólnie równolegle do podłużnej osi członu napędowego 63. Obszar 65 zawiera układ płatkowy zasadniczo pasujący do układu płatkowego 45 filaru (Figura 9) tak, że kiedy człon napędowy 63 jest wprowadzony w implant 11 i obrócony, układ płatkowy 65 pasuje do i sprzęga się z układem płatkowym 31 w relacji napędowej. Część obrotowa 69 może zawierać sześciokątny, kwadratowy lub dowolny inny środek, do którego można zastosować przyrząd z napędem mechanicznym lub bez niego lub tym podobny w celu obracania członu napędowego 63, a tym samym implantu 11. [0035] Figury 15 i 16 pokazują wstępnie zmontowany zespół zawierający implant i towarzyszący mu zespół oprawy uchwytu.

18 76P25373PL EP B1 Zespół ten zawiera oprawę 70 i wkręt zabezpieczający 71. Zespół przejściowy zawiera układ płatkowy 73 zasadniczo pasujący do układu płatkowego 45 filaru (Figura 9) tak, że kiedy oprawa 70 jest wprowadzona w implant 11 w jego postaci zmontowanej, jak pokazano na Figurze 16, układ płatkowy 73 pasuje do i sprzęga się z układem płatkowym 31 w relacji napędowej. Człon obrotowy 74 jest utworzony na końcu bliższym zespołu przejściowego 70 i może być w kształcie sześciokątnym, jak pokazano, kwadratowym lub dowolnym innym kształcie, w który wejdzie człon napędowy. Oprawa 70 zawiera centralny otwór lub przelotowy otwór 79, w który wchodzi wkręt 71. Otwór 79 zawiera gwintowaną wewnętrznie część 81 do chwytania wkrętu 71 wewnątrz zespołu przejściowego 70. Wkręt zawiera gwintowaną zewnętrznie część 75 na swoim końcu dalszym, wydłużony wałek 76 i łeb 78 ze szczeliną 77 lub innymi środkami obrotowymi. [0036] Po zmontowaniu z implantem 11, jak pokazano na Figurze 16, część płatkowa 73 jest wprowadzana w otwarty koniec implantu 11 w celu dopasowania do odpowiadającej części płatkowej 31 implantu. Wkręt 71 jest następnie wprowadzany przez otwarty koniec otworu 79 i koniec dalszy jest wkręcany w gwinty wewnętrzne 32 implantu 11. Wkręt 71 jest wkręcany do chwili sprzężenia dolnej powierzchni oprawy 78 z końcem bliższym 80 oprawy, tym samym silnie mocując zespół oprawy uchwytu wewnątrz implantu 11. [0037] Mając opisaną strukturę implantu dentystycznego i zespołu implantu dentystycznego według obecnego wynalazku,

19 76P25373PL EP B1 jego instalowanie należy rozumieć następująco. Najpierw, po przygotowaniu miejsca na implant w ustach pacjenta, implant jest instalowany poprzez jego obracanie, albo za pomocą bezpośredniego członu napędowego 63, takiego jak pokazano na Figurach 13 i 14, albo za pomocą wstępnie zmontowanej oprawy uchwytu, jak pokazano na Figurach 15 i 16. Po zainstalowaniu implantu na pożądanej głębokości instalowania, usuwa się z implantu człon napędowy 63 lub zespół oprawy uchwytu. Następnie w otwartym końcu implantu umieszcza się filar w taki sposób, że układ płatkowy 45 i powierzchnia 52 filaru są umieszczone wewnątrz i sprzężone z układem płatkowym 31 i powierzchnią 35 implantu. Wkręt 14 filaru jest następnie wprowadzany w otwarty koniec otworu 17 i obracany za pomocą klucza zapadkowego lub innego narzędzia obrotowego, znanego w technice. Obracanie wkrętu 14 dociska powierzchnię zukosowaną 52 do powierzchni zukosowanej 35, tworząc silne pasowanie cierne. Zapewnia to stabilność połączenia filaru i implantu. Keystone Dental, Inc. Pełnomocnik:

20 76P25373PL EP B1 Zastrzeżenia patentowe 1. Implant dentystyczny zawierający: trzon (13) mający oś podłużną, koniec bliższy (16) i koniec dalszy (15); środki (18) utrzymujące implant znajdujące się na zewnętrznej części wspomnianego trzonu (13); otwór wewnętrzny umieszczony wewnątrz części wspomnianego trzonu (13), który to wspomniany otwór wewnętrzny ma koniec bliższy na końcu bliższym (16) wspomnianego trzonu (13) i koniec dalszy; zwróconą do wewnątrz powierzchnię (35) mającą koniec bliższy i koniec dalszy (33), która to wspomniana powierzchnia rozciąga się od miejsca w pobliżu końca bliższego wspomnianego otworu wewnętrznego w kierunku końca dalszego wspomnianego otworu wewnętrznego, przy czym wspomniana powierzchnia jest zukosowana do wewnątrz w kierunku jej końca dalszego (33); zwrócony do wewnątrz obszar napędowy (31) umieszczony wewnątrz wspomnianego otworu wewnętrznego pomiędzy końcem dalszym (33) wspomnianej zwróconej do wewnątrz powierzchni

21 76P25373PL EP B1 (35) i końcem dalszym wspomnianego otworu wewnętrznego, przy czym wspomniany obszar napędowy (31) zawiera wiele płatków wklęsłych (38) i wiele płatków wypukłych (39) występujących na przemian ze wspomnianymi płatkami wklęsłymi (38), przy czym skrajnie zewnętrzne promieniowo punkty każdego ze wspomnianych płatków wklęsłych (38) leżą na okręgu wyznaczając średnicę główną (40) oraz skrajnie wewnętrzne promieniowo punkty każdego ze wspomnianych płatków wypukłych (39) leżą na okręgu wyznaczając średnicę mniejszą (41), gdzie co najmniej część zarówno wspomnianych płatków wklęsłych, jak i wypukłych (38, 39), ma albo układ kołowy albo eliptyczny; obszar umieszczania (44) usytuowany wewnątrz wspomnianego otworu wewnętrznego i pomiędzy końcem dalszym (42) wspomnianego obszaru napędowego (31) a końcem dalszym wspomnianego otworu wewnętrznego; oraz nagwintowaną wewnętrznie część (32) umieszczoną wewnątrz wspomnianego otworu wewnętrznego i pomiędzy wspomnianym obszarem umieszczania (44) a końcem dalszym (15) wspomnianego trzonu (13), przy czym wspomniana część gwintowana (32) ma średnicę mniejszą niż wspomniana średnica mniejsza (41). 2. Implant dentystyczny według zastrz. 1, w którym: koniec bliższy (16) wspomnianego trzonu jest otwarty; oraz wspomniana powierzchnia (35) jest zukosowana do wewnątrz w kierunku jej końca dalszego pod kątem około 8 do około

22 76P25373PL EP B1 40 w stosunku do osi podłużnej. 3. Implant dentystyczny według zastrz. 2, w którym wspomniana zwrócona do wewnątrz powierzchnia (35) jest zasadniczo powierzchnią stożka ściętego mającą wymiar średnicowy na swoim końcu bliższym i wymiar długościowy, przy czym wspomniany wymiar średnicowy jest mierzony w kierunku prostopadłym do wspomnianej osi podłużnej, a wspomniany wymiar długościowy jest mierzony w kierunku równoległym do wspomnianej osi podłużnej, w którym wspomniany wymiar długościowy jest w zakresie od około 15% do około 40% wspomnianego wymiaru średnicowego. 4. Implant dentystyczny według zastrz. 3, w którym wspomniany wymiar długościowy jest w zakresie od około 15% do około 25% wspomnianego wymiaru średnicowego. 5. Implant dentystyczny według zastrz. 1, w którym wspomniana średnica główna (40) wynosi około 60% do około 90% wspomnianego wymiaru średnicowego. 6. Implant dentystyczny według zastrz. 1, w którym wspomniana średnica mniejsza (41) wynosi około 60% do około 90% wspomnianej średnicy głównej (40). 7. Implant dentystyczny według zastrz. 1, w którym wspomniana zwrócona do wewnątrz powierzchnia (35) jest zasadniczo powierzchnią stożka ściętego zukosowaną w kierunku swojego końca dalszego pod kątem około 8 do około 30 względem wspomnianej osi podłużnej. 8. Implant dentystyczny według zastrz. 7, w którym wspomniana

23 76P25373PL EP B1 zwrócona do wewnątrz powierzchnia (35) jest zukosowana w kierunku swojego końca dalszego pod kątem około 8 do około 20 względem wspomnianej osi podłużnej. 9. Połączenie implantu dentystycznego (11) według zastrz. 1 i filaru (12) przystosowanego do łączenia ze wspomnianym implantem (11), w którym wspomniany filar (12) ma koniec bliższy (20) i koniec dalszy (19) i zawiera: pierwszą powierzchnię filaru (12) sprzęgająca się ze wspomnianą powierzchnią, kiedy wspomniany implant dentystyczny (11) i wspomniany filar (12) są połączone; drugą powierzchnię filaru (12) odpowiadającą wspomnianemu obszarowi napędowemu (31) i sąsiadującą ze wspomnianym obszarem napędowym (31) kiedy wspomniany implant dentystyczny (11) i wspomniany filar (12) są połączone; część montażową protezy; otwór centralny (17) rozciągający się przez co najmniej część wspomnianej części montażowej protezy i do końca dalszego (19) wspomnianego filaru (12); oraz wkręt (14) filaru rozciągający się przez wspomniany otwór centralny (17) i we wspomnianym gwintowanym wewnętrznie otworze, kiedy wspomniany implant dentystyczny (11) i wspomniany filar (12) są połączone. Keystone Dental, Inc. Pełnomocnik:

24

25

26

27

28

29

30