PL B1. POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, Wrocław, PL BUP 06/17. MAŁGORZATA CYKOWSKA-BŁASIAK, Kłobuck, PL EDWARD CHLEBUS, Wrocław, PL

Transkrypt

1 PL B1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl. A61C 8/00 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Implant stomatologiczny (73) Uprawniony z patentu: POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, Wrocław, PL (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 06/17 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 12/17 (72) Twórca(y) wynalazku: MAŁGORZATA CYKOWSKA-BŁASIAK, Kłobuck, PL EDWARD CHLEBUS, Wrocław, PL (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Katarzyna Paprzycka

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest implant stomatologiczny zawierający porowatą strukturę funkcjonalną i składający się z implantu kostnego oraz łącznika umieszczanego między implantem a koroną zęba. Implant kostny umieszczany jest w żuchwie, w celu zastąpienia brakującego zęba, natomiast na zamocowanym łączniku będzie umieszczana ceramiczna korona zęba, dostępna na rynku. Dzięki specjalnie zaprojektowanej konstrukcji implantu stomatologicznego według wynalazku następuje zwiększenie osteointegracji między implantem a otaczającą go tkanką. Z międzynarodowego zgłoszenia patentowego nr WO (A2) znany jest implant stomatologiczny, w którym gwint umieszczony na zewnętrznej powierzchni implantu stomatologicznego umożliwia umocowanie implantu w żuchwie. Dodatkowo zastosowano wycięcia wzdłuż gwintu, które mają uniemożliwić poruszanie się implantu po jego zaimplantowaniu. Wycięcie to ma kształt kwadratowy, sześciokątny lub ośmiokątny i ma za zadanie blokować implant. Dopuszczalny jest również przez Autorów patentu implant, który będzie miał tylko wycięcie z jednej strony implantu. Podobną budowę implantu zastosowano w polskim opisie patentowym nr PL (B1), który ujawnia implant do osteosyntezy, w którym implant ma kształt walca oraz cztery wycięcia w powierzchni zewnętrznej gwintu są znacznie większe. Ma się to przyczynić do lepszej osteosyntezy implantu w kości. Ponadto większa powierzchnia otworów w implancie pozwala na pozostawienie większej ilości masy kostnej. Z kolejnego opisu patentowego nr US (B2) znany jest cylindryczny implant stomatologiczny z otworami przebiegającymi przez cały implant w celu lepszego umocowania implantu w żuchwie. Tkanka wrastając wewnątrz otworów ustabilizuje implant. Rozwiązanie przedstawia w y- korzystanie jednego bądź wielu otworów, które tworzą kanały umożliwiające wrastanie tkanki we wnętrze implantu. W amerykańskim zgłoszeniu patentowym nr US (A1) ujawniono implant stomatologiczny, który ma dodatkowe dwa zaczepienia, kotwice umieszczane obwodowo wokół implantu w celu ustabilizowania implantu. Zaczepienie jest określone, jako wystające dwa walce z zewnętrznej powierzchni implantu, które jest umocowywane w specjalnie wydrążonych zagłębieniach na powierzchni implantu. Pozwalają przez to umocować implant wewnątrz tkanki kostnej, czyli pełnić funkcje haka mocującego implant. Z polskiego opisu patentowego nr PL (B1) znany jest implanto-dystraktor stomatologiczny, który w przelotowym otworze korpusu ma rozporową śrubę, której jeden koniec ma przyporządkowaną oporową stopkę, zaś drugi zakończony jest łącznikiem dla części protetycznej. Długość gwintowanego trzonu rozporowej śruby jest większa niż długość korpusu. Na zewnętrznej, nagwintowanej powierzchni korpusu, wykonany jest co najmniej jeden podłużny rowek usytuowany równolegle do jego podłużnej osi. Istota implantu stomatologicznego składającego się z implantu kostnego oraz łącznika, według wynalazku polega na tym, że implant kostny zawiera mikrogwint znajdujący się w górnej części implantu, strukturę porowatą umieszczoną w środkowej części implantu, gwint znajdujący się w dolnej części implantu oraz gniazdo, wewnątrz którego znajduje się gwint, do którego wkręcany jest łącznik za pomocą śruby. Korzystnie mikrogwint jest drobnozwojny i charakteryzuje się małym skokiem gwintu w zakresie od 0,2 do 0,8 mm. Korzystnie gwint znajdujący się w dolnej części implantu cechuje się skokiem gwintu w przedziale od 1 do 4 mm. Górna część implantu kostnego jest wyposażona w mikrogwint, który ma mały skok gwintu, jest on gęstszy, co umożliwia wkręcanie go w tkankę zbitą. Natomiast w dolnej części implantu skok gwintu jest znacznie większy, ponieważ część ta będzie znajdować się w tkance gąbczastej, która jest dość porowata. Zaletą wynalazku jest to, że znajdująca się w środkowej części implantu kostnego porowata struktura funkcjonalna umożliwia wrośnięcie tkanki we wnętrze implantu, powodując lepsze jego umocowanie oraz lepszą stabilizację. Ponadto po obciążeniu implantu (np. w trakcie spożywania żywności) naprężenia będą znacznie mniejsze niż dla implantów litych. Naprężenia te będą równomiernie rozmieszczone w implancie

3 PL B1 3 oraz w prętach struktury funkcjonalnej. Dzięki czemu po wrośnięciu tkanki we wnętrze takiej strukt u- ry naprężenia będą przekazywane z implantu do tkanki. Wpłynie to na lepsze umocowanie implantu oraz będzie dochodzić do przebudowy tkanki kostnej. Wynalazek jest bliżej przedstawiony w przykładzie wykonania oraz na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia cześć kostną implantu w widoku z przodu, fig. 2 przedstawia cześć kostną implantu w widoku od góry, fig. 3 przedstawia łącznik, fig. 4 przedstawia gotowy implant z łącznikiem wkręconym w część kostną. P r z y k ł a d 1 Implant stomatologiczny, składający się z implantu kostnego oraz łącznika, którego fragment został wypełniony strukturą funkcjonalną, porowatą składa się z czterech części. Implant kostny zawiera mikrogwint 1 o skoku gwintu 0,2 mm, znajdujący się w górnej części implantu, strukturę porowatą 2 umieszczoną w środkowej części implantu, gwint 3 o skoku gwintu 1 mm, znajdujący się w dolnej części implantu oraz gniazdo 4, wewnątrz którego znajduje się gwint 5, do którego wkręc a- ny jest łącznik 6 za pomocą śruby 7. Skok gwintu na śrubie 7 jest taki sam jak skok gwintu 5 wewnątrz implantu kostnego. Środkowa część implantu jest wypełniona strukturą porowatą 2 w celu umożliwienia wrośnięcia tkanki kostnej we wnętrze implantu. Wpłynie to na ustabilizowanie implantu w żuchwie. P r z y k ł a d 2 Implant stomatologiczny taki jak w przykładzie 1 z tą różnicą, że mikrogwint 1 ma skok gwintu 0,8 mm a gwint 3 ma skok gwintu 4 mm. Zastrzeżenia patentowe 1. Implant stomatologiczny, składający się z implantu kostnego oraz łącznika, znamienny tym, że implant kostny zawiera mikrogwint (1) znajdujący się w górnej części, strukturę porowatą (2) umieszczoną w środkowej części, gwint (3) znajdujący się w dolnej części oraz gniazdo (4), wewnątrz którego znajduje się gwint (5), do którego wkręcany jest łącznik (6) za pomocą śruby (7). 2. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że mikrogwint (1) jest drobnozwojny i charakteryzuje się małym skokiem gwintu w zakresie od 0,2 do 0,8 mm. 3. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że gwint (3) ma skok gwintu w przedziale od 1 do 4 mm.

4 4 PL B1 Rysunki

5 PL B1 5

6 6 PL B1 Departament Wydawnictw UPRP Cena 2,46 zł (w tym 23% VAT)