(12) OPIS PATENTOWY. (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/DE96/02405

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (21 ) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/DE96/02405 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , W097/22454, PCT Gazette nr 27/97 (19) PL (11) (11) B1 (51) IntCl7 B29C 41/14 A61F 6/04 (54) Nurnik do wytwarzania kształtowej prezerwatywy (30) Pierwszeństwo: ,DE, (73) Uprawniony z patentu: INNOVATION & ART GMBH, München, DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 26/97 (72) Twórcy wynalazku: Thomas Scholl, München, DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 10/01 (74) Pełnomocnik: Kamiński Zbigniew, Kancelaria Patentowa PL B1 (5 7 ) 1. Nurnik do wytwarzania kształtowej prezerwatywy, mający postać obrotowej bryły, złożony z cylindrycznego trzonu oraz z oddzielonej od niego wgłębieniem części kształtowej stanowiącej jego zakończenie, przy czym tworząca kształtowej części nurnika składa się z wypukłego odcinka z jednej strony łączącego się stycznie z tworzącą cylindrycznego trzonu zaś z drugiej - - z wklęsłym odcinkiem, tworzącym wgłębienie nurnika oraz z drugiego wypukłego odcinka, połączonego wklęsłym, łukowym odcinkiem z występem kształtującym zbiorniczek prezerwatywy, który jest zakończony półokrągłym odcinkiem o niewielkim promieniu, znamienny tym, że powierzchnia (11) nurnika (1), której tworząca jest styczna do pierwszego wypukłego odcinka (19) ma postać stożka ściętego (8) o kącie rozwarcia wynoszącym około 40, zaś powierzchnia (12) utworzona przez obrót drugiego wypukłego odcinka (21), ma postać stożka ściętego (9) o kącie rozwarcia wynoszącym około 50, przy czym stosunek średnicy (D5) mniejszych podstaw stożków (8, 9) stanowiącej jednocześnie najmniejszą średnicę wgłębienia (6) do średnicy (Dl) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,45 do 0,75, zaś stosunek średnicy (D2) większej podstawy stożka ściętego (9) do średnicy (D1) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,95 do 1,0, natomiast stosunek promienia (R2) wypukłego odcinka (19), łączącego się z cylindrycznym trzonem (2) do średnicy (Dl) tego trzonu jest większy od 0,75,... Fig. 1

2 Nurnik do wytwarzania kształtowej prezerwatywy Zastrzeżenia patentowe 1. Nurnik do wytwarzania kształtowej prezerwatywy, mający postać obrotowej bryły, złożony z cylindrycznego trzonu oraz z oddzielonej od niego wgłębieniem części kształtowej stanowiącej jego zakończenie, przy czym tworząca kształtowej części nurnika składa się z wypukłego odcinka z jednej strony łączącego się stycznie z tworzącą cylindrycznego trzonu zaś z drugiej - z wklęsłym odcinkiem, tworzącym wgłębienie nurnika oraz z drugiego wypukłego odcinka, połączonego wklęsłym, łukowym odcinkiem z występem kształtującym zbiorniczek prezerwatywy, który jest zakończony półokrągłym odcinkiem o niewielkim promieniu, znamienny tym, że powierzchnia (11) nurnika (1), której tworząca jest styczna do pierwszego wypukłego odcinka (19) ma postać stożka ściętego (8) o kącie rozwarcia wynoszącym około 40, zaś powierzchnia (12) utworzona przez obrót drugiego wypukłego odcinka (21), ma postać stożka ściętego (9) o kącie rozwarcia wynoszącym około 50, przy czym stosunek średnicy (D5) mniejszych podstaw stożków (8, 9) stanowiącej jednocześnie najmniejszą średnicę wgłębienia (6) do średnicy (Dl) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,45 do 0,75, zaś stosunek średnicy (D2) większej podstawy stożka ściętego (9) do średnicy (Dl) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,95 do 1,0, natomiast stosunek promienia (K2) wypukłego odcinka (19), łączącego się z cylindrycznym trzonem (2) do średnicy (D1) tego trzonu jest większy od 0,75, a ponadto stosunek promienia (R1) wklęsłego odcinka (20) tworzącego wgłębienie (6) do średnicy (Dl) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,5 do 0,6, zaś stosunek średnicy (D3) występu (4) w jego najwęższym miejscu do średnicy (Dl) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,15 do 0,3, a stosunek maksymalnej średnicy (D4) tego występu (4) do średnicy (Dl) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,32 do 0,41, przy czym płaszczyzna połączenia występu (4) z drugim wypukłym odcinkiem (22) znajduje się w odległości od 45 do 65 mm od płaszczyzny (10.2), w której wgłębienie (6) ma najmniejszą średnicę (D5). 2. Nurnik według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek średnicy (D3) występu (4) w płaszczyźnie (10.4) połączenia z drugim wypukłym odcinkiem (21) kształtowej części (3) nurnika (1) do średnicy (D1) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,18 do 0,3, zaś stosunek maksymalnej średnicy (D4) tego występu (4) do średnicy (D1) cylindrycznego trzonu (2) wynosi od 0,3 do 0,4. 3. Nurnik według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek promienia (R4) półkolistego odcinka (23) zamykającego występ (4) do średnicy (D1) cylindrycznego trzonu (2) nurnika (1) wynosi 0, Nurnik według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek promienia (R3) krzywizny wklęsłego odcinka (22) łączącego pionowy występ (4) z drugim wypukłym odcinkiem (21) kształtowej części (3) nurnika (1) do średnicy (D1) jego cylindrycznego trzonu (2) wynosi przynajmniej 0, Nurnik według zastrz. 1, znamienny tym, że kształtowa część (3) nurnika (1) ma pierścieniowy rowek (17) usytuowany w obszarze najmniejszej średnicy (D5) wgłębienia (6). 6. Nurnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego kształtowa część (3) ma pierścieniowe rowki (17, 18) odległe od siebie o 1,5 mm, usytuowane w obszarze najmniejszej średnicy (D5) wgłębienia (6). * * * Przedmiotem wynalazku jest nurnik do wytwarzania kształtowej prezerwatywy, mającej specjalne zaokrąglenia podnoszące jej walory użytkowe. Z niemieckiego opisu patentowego nr DE oraz z międzynarodowego zgłoszenia nr W095/25622 znany jest kształtowy nurnik do wytwarzania prezerwatywy, składający

3 się z podłużnego, cylindrycznego trzonka zakończonego kształtową częścią, której tworząca ma kształt litery S. Część kształtowa nurnika jest połączona ze zbiorniczkiem. Ponadto część kształtowa ma wgłębienie uformowane w miejscu połączenia dwóch stożków ściętych, przylegających do siebie mniejszymi średnicami. Kąt rozwarcia wgłębienia wynosi od 60 do 120. Prezerwatywę wytwarza się przy użyciu tego nurnika poprzez trzykrotne zamaczanie w roztworze lateksu. Po każdym kolejnym zanurzaniu prezerwatywa jest suszona, a po ostatnim zanurzeniu jest zdejmowana z nurnika Trzy kolejne zanurzania nurnika w roztworze lateksu mają szczególne znaczenie, przy kształtach nurnika mającego stosunkowo małe promienie krzywizn. Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US znana jest prezerwatywa mająca część cylindryczną i kształtową część górną. Nie ma ona jednak zbiorniczka na swym górnym końcu. Promień krzywizny przewężenia prezerwatywy w górnej części jest taki sam w całym przewężeniu i przez to nie daje gwarancji dostatecznie dobrego dopasowania do budowy anatomicznej męskiego członka. Z austriackiego opisu patentowego nr AT znana jest, wykonana z gumy, prezerwatywa mająca górną kształtową część zaopatrzoną w szew. Prezerwatywa składa się z dwóch przylegających do siebie mniejszymi podstawami stożków ściętych, przy czym linia styku jest gładka. Nurnik do wytwarzania prezerwatywy ma tworzącą w kształcie litery S. Wadą tych znanych prezerwatyw jest ich stosunkowo niska wytrzymałość mechaniczna, a ich kształty nie odpowiadają współczesnym wymaganiom stawianym wyrobom tego rodzaju. Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji nurnika do wytwarzania prezerwatywy, o kształtach i wytrzymałości odpowiadających współczesnym wymaganiom. Cel ten zrealizowano według wynalazku przez opracowanie konstrukcji nurnika do wytwarzania prezerwatywy, mającego postać obrotowej bryły, złożonego z cylindrycznego trzonu oraz z oddzielonej od niego wgłębieniem części kształtowej stanowiącej jego zakończenie, przy czym tworząca kształtowej części składa się z wypukłego odcinka łączącego się z jednej strony stycznie z tworzącą cylindrycznego trzonu, zaś z drugiej - z wklęsłym odcinkiem, tworzącym wgłębienie oraz z drugiego wypukłego odcinka, połączonego wklęsłym odcinkiem z występem kształtującym zbiorniczek prezerwatywy, który jest zakończony półkolistym odcinkiem o niewielkim promieniu, charakteryzuje się tym, że powierzchnia nurnika, która jest styczna do pierwszego wypukłego odcinka ma postać stożka ściętego o kącie rozwarcia wynoszącym około 40, zaś powierzchnia utworzona przez obrót drugiego wypukłego odcinka, ma postać stożka ściętego o kącie rozwarcia wynoszącym około 50, przy czym stosunek średnicy mniejszych podstaw stożków, stanowiącej jednocześnie najmniejszą średnicę wgłębienia do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi od 0,45 do 0,75, zaś stosunek średnicy większej podstawy stożka ściętego do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi od 0,95 do 1,0, natomiast stosunek promienia wypukłego odcinka, łączącego się z cylindrycznym trzonem do średnicy tego trzonu jest większy niż 0,75, a ponadto stosunek promienia wklęsłego odcinka tworzącego wgłębienie do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi od 0,5 do 0,6, zaś stosunek średnicy występu w jego najwęższym miejscu do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi od 0,15 do 0,3, a stosunek jego maksymalnej średnicy do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi od 0,32 do 0,41, przy czym płaszczyzna połączenia występu z drugim wypukłym odcinkiem znajduje się w odległości od 45 do 65 mm od płaszczyzny, w której wgłębienie ma najmniejszą średnicę. Stosunek średnicy występu w płaszczyźnie połączenia z drugim wypukłym odcinkiem kształtowej części nurnika do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi od 0,18 do 0,3, zaś stosunek jego maksymalnej średnicy do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi od 0,3 do 0,4. Stosunek promienia półkolistego odcinka zamykającego występ do średnicy cylindrycznego trzonu wynosi 0,17. Stosunek promienia wklęsłego odcinka łączącego pionowy występ z drugim wypukłym odcinkiem kształtowej części nurnika do średnicy jego cylindrycznego trzonu wynosi przynajmniej 0,35. Kształtowa część nurnika ma przynajmniej jeden pierścieniowy rowek usytuowany w obszarze najmniejszej średnicy wgłębienia. Szczególnie korzystne jest wyposażenie nurnika w pionowy występ, pozwalający na formowanie w prezerwatywie zbiorniczka. Dzięki zaokrągleniom poszczególnych części nurnika

4 i jego wymiarom, zbiorniczek prezerwatywy, po jej wyjęciu z opakowania handlowego, ma gotową do użytku wyprostowaną postać. Taką postać zbiorniczek w stanie zwiniętym prezerwatywy może przyjmować tylko wtedy, gdy wewnątrz prezerwatywy na skutek jej kształtowania powstają w niej naprężenia rozciągające i ściskające powodujące, że zbiorniczek ma oś prostopadłą do płaszczyzny zwiniętej prezerwatywy. Kształt nurnika mającego gładkie zaokrąglenia powoduje, że elastyczny materiał, z którego wytwarza się prezerwatywę, w poszczególnych fazach zanurzania w nim nurnika rozkłada się na nim równomiernie. Unika się dzięki temu tworzenia niejednorodności materiału, które często są przyczyną wadliwości prezerwatywy. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia nurnik do wytwarzania prezerwatywy, w widoku z boku, fig. 2 - nurnik według fig. 1 z zaznaczonymi płaszczyznami pomiarowymi, w widoku z boku, fig. 3 - kształt występu do formowania zbiorniczka, w widoku z boku, a fig. 4 - zwiniętą prezerwatywę z wyprostowanym zbiorniczkiem, w widoku z boku. Nurnik 1 ma postać obrotowej bryły i składa się z cylindrycznego trzonu 2 i połączonej z nim bez szwu kształtowej części 3. Tworząca kształtowej części 3 składa się z wypukłego odcinka 19 o promieniu R2 łączącego się z jednej strony stycznie z tworzącą cylindrycznego trzonu 2, zaś z drugiej - z wklęsłym odcinkiem 20, tworzącym wgłębienie 6 o promieniu R1 oraz z drugiego wypukłego odcinka 21, połączonego wklęsłym odcinkiem 22 z występem 4 kształtującym zbiorniczek prezerwatywy, który jest zakończony półkolistym odcinkiem 23 o niewielkim promieniu, przy czym powierzchnia 11 styczna do pierwszego wypukłego odcinka 19 ma postać stożka ściętego 8 o kącie rozwarcia wynoszącym około 40, zaś powierzchnia 12 utworzona przez obrót drugiego wypukłego odcinka 21, ma postać stożka ściętego 9 o kącie rozwarcia wynoszącym około 50, przy czym stożki ścięte 8 i 9 są ze sobą połączone mniejszymi podstawami o średnicy D5, która stanowi jednocześnie najmniejszą średnicę wgłębienia 6. Stosunek średnicy D5 mniejszych podstaw stożków 8 i 9 do średnicy D l cylindrycznego trzonu 2 wynosi od 0,45 do 0,75, zaś stosunek średnicy D2 większej podstawy stożka ściętego 9 do średnicy D1 cylindrycznego trzonu 2 wynosi od 0,95 do 1,0. Stosunek promienia R2 wypukłego odcinka 19, łączącego się z cylindrycznym trzonem 2 do średnicy D1 tego trzonu jest większy niż 0,75, zaś stosunek promienia R1 wklęsłego odcinka 20 tworzącego wgłębienie 6 do średnicy D1 cylindrycznego trzonu 2 wynosi od 0,5 do 0,6. Stosunek średnicy D3 występu 4 w płaszczyźnie 10.4 połączenia z drugim wypukłym odcinkiem 21 do średnicy D1 cylindrycznego trzonu 2 wynosi od 0,15 do 0,3, a stosunek jego maksymalnej. średnicy D4 do średnicy D1 cylindrycznego trzonu 2 wynosi od 0,32 do 0,41, przy czym płaszczyzna 10.4 połączenia występu 4 z drugim wypukłym odcinkiem 21 znajduje się w odległości od 45 do 65 mm od płaszczyzny 10.2, w której wgłębienie 6 ma najmniejszą średnicę D5. W płaszczyźnie najmniejszej średnicy wgłębienia 6 nurnik 1 ma dwa rowki 17 i 18 znajdujące się w odległości około 1,5 mm od siebie. Na fig. 2 przedstawiono nurnik 1 według wynalazku z zaznaczonymi płaszczyznami wymiarowymi 10. Płaszczyzny te są prostopadłe do wzdłużnej osi nurnika 1. W płaszczyźnie 10.2 przebiegającej przez najwęższe miejsce wgłębienia 6 średnica D5 ma wartość od 15 mm do 25 mm, korzystnie 20 mm. W płaszczyźnie 10.3 pokrywającej się z większą średnicą stożka ściętego 9 średnica D2 wynosi około 34 mm. W płaszczyźnie 10.4 odpowiadającej płaszczyźnie połączenia występu 4 z drugim wypukłym odcinkiem 21, jego średnica D3 ma wartość około 10 mm, natomiast największa średnica D4 występu 4 mierzona w płaszczyźnie 10.5 wynosi 12 mm. Całkowita długość kształtowej części 3 nurnika 1 mierzona od płaszczyzny 10.1, w której następuje połączenie cylindrycznego trzonu 2 z kształtową częścią 3 wynosi około 100 mm. Odległość płaszczyzny 10.1 od płaszczyzny 10.4 przebiegającej przez największe przewężenie wgłębienia 6 wynosi 50 mm. Promień krzywizny R1 wgłębienia 6 wynosi 18 mm, zaś promień R2 wypukłego odcinka 19 łączącego się z cylindrycznym trzonem 2 jest większy niż 25 mm. Promień R3 odcinka 22 łączącego występ 4 z drugim wypukłym odcinkiem 21 wynosi 12 mm, zaś promień R4 półkolistego odcinka 23 zamykającego występ 4 wynosi 16 mm.

5 Na fig. 3 przedstawiono widok występu 4 i kształty odcinków 14 i 15 łączących ten występ z drugim wypukłym odcinkiem 21. Taki kształt połączenia występu 4 pozwala na wytworzenie w gotowej, zwiniętej prezerwatywie naprężeń, pozwalających na wyprostowanie się zbiorniczka prostopadle do płaszczyzny zwiniętej prezerwatywy. Na fig. 4 przedstawiono w widoku zwiniętą prezerwatywę wytworzoną za pomocą nurnika według wynalazku. W prezerwatywie tej, naprężenia powstałe w procesie wytwarzania oraz naprężenia spowodowane zwijaniem jej pierścienia 7, mają taki kierunek, że po jej wyjęciu z opakowania handlowego, zbiorniczek jest wyprostowany.

6 Fig. 4 Fig. 3

7 Fig. 2

8 Fig. 1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.