SCENARIUSZ ZAJĘĆ. Szkolenie finansowane ze środków Wojewody Kujawsko - Pomorskiego

Transkrypt

1 SCENARIUSZ ZAJĘĆ 1. Temat zajęć: Sztuka komunikacji i negocjacji 2. Czas trwania warsztatów/zajęć: 5godzin (2 h wykład + 2h warsztaty + 1 h dyskusja) 3. Cel główny: Zrozumienie znaczenia komunikacji 4. Cele szczegółowe: Analiza własnych możliwości i ograniczeń w procesie komunikacji. Świadomość blokad komunikacyjnych nadawanych i odbieranych oraz ich skutków Ćwiczenia w efektywnej komunikacji w sytuacjach życiowych 5. Metody realizacji zajęć (warsztaty, gra symulacyjna, itp.) Wykład Warsztaty Dyskusja 6. Środki dydaktyczne: Komputer, rzutnik Tabele do analizy komunikacji werbalnej i niewerbalnej podczas ćwiczenia w parach 7. Przebieg szkolenia: WYKŁAD: Sztuka komunikacji i negocjacji w rodzinie (2h) 1. Dojrzała komunikacja społeczna. Oddziaływanie środowiska. Zasoby i obciążenia autorefleksja. Kłopoty z porozumiewaniem się. Komunikacja i relacje. Style komunikowania się i typy zachowań. Blokady w komunikacji. 2. Współpraca czy rywalizacja a negocjacje interakcyjne. Koncepcja potrzeb psychicznych w ujęciu Maslowa. Wewnętrzne przekonania o podstawach skutecznego działania. Radzenie sobie z konfliktami.

2 Reguły skutecznych negocjacji. Trudności negocjacyjne przy silnym zaangażowaniu emocjonalnym. WARSZTATY: Sztuka komunikacji i negocjacji w rodzinie (2h) Treści kształcenia Empatia ćwiczenia rozumienia innych i dostrajania się Asertywnoś ć domaganie się uwagi innych osób, umiejętność respektowa nia własnych potrzeb Komunikacj a Świadomoś ć stosowanyc h blokad komunikacy jnych Świadomoś ć własnych emocji i ich związku z zachowanie m Metody realizacji Metoda problemowa Praca w parach Czas trwania 20 min 40 min Materiały do zajęć Przygotow ane dla uczestnikó w karty pracy do wypełnien ia i długopisy Czynności prowadzącego i uczestników a) Prowadzący wyjaśnia zadanie, dokonuje podziału uczestników w pary, ( te, w których występują lub przypadkowe). Prowadzący obserwuje mowę ciała uczestników. Pilnuje czasu wypowiedzi każdej ze stron w parze. b) Uczestnicy siadają w parach w sposób i w miejscu przez siebie wybranym i opowiadają sobie krótką, rzeczywistą lub wymyśloną sytuację, w której oczekują wsparcia psychicznego drugiej osoby. Każda historia trwa około 5 min, potem następuje zmiana. Uczestnicy zapisują na swoich kartach jakie zachowania partnera w poprzednim zadaniu odbierali jako wspierające, a jakie zmniejszały ich gotowość do zwierzania się. Wymieniają się kartkami. Ochotnicy analizują swoje odczucia w całej grupie. Definiowane są blokady Uwagi realizacyjne Wstępne wyjaśnienie prowadząceg o skupia uwagę uczestników na Ich sytuacji trudnej, którą chcą się podzielić z osobą bliską i analizowaniu własnych odczuć w trakcie tego.

3 Nawyki komunikacji. Analiza gotowości do wprowadza nia zmian Mikrona uczanie komunikacyjne zastosowane w trakcie ćwiczenia i analizowane są skutki ich stosowania na przykładzie sytuacji 30 min Uczestnicy, którzy mają taką gotowość, 2-3 pary po odczytaniu zastrzeżeń ponownie odgrywają scenkę starając się wyeliminować stosowane poprzednio blokady komunikacyjne. Druga osoba z pary dzieli się swoimi odczuciami. Grupa obserwuje. DYSKUSJA: 1 h Dyskusja występuje po wykładzie i warsztatach. Umożliwia uogólnianie doświadczeń z aktywnej pracy uczestników na zajęciach. Ułatwieniem dla tego procesu uogólniania jest wykład. Uczestnicy warsztatów jak i dyskusji mogą jednak tworzyć propozycje własnych typologii, schematów, modeli. W zależności od wieku uczestników sytuacje, w których najczęściej odczuwają oni dyskomfort w komunikacji rodzinnej i mają poczucie braku kompetencji w tym zakresie są różne. Dlatego też proponuje się rozpoczęcie zajęć od pracy w grupach i przedstawieniu sytuacji, które dla konkretnych uczestników zajęć najczęściej stanowią trudność i wzbudzają emocje negatywne. Etapy dyskusji 1. Podział grupy na 3 zespoły. Członkowie grupy ustalają na podstawie własnych doświadczeń przykład sytuacji z komunikacji w rodzinie będącej często zarzewiem konfliktu lub ich poczucia przegranej ( czas 15 mim). 2. Zespoły referują efekty swojej pracy. Grupa wybiera tę sytuację, która będzie przedmiotem dyskusji, tę która jest najbardziej reprezentatywna dla większości, odnosi się do ich doświadczeń. 3. Zadania dla całego zespołu: Sformułowanie tematyki w postaci pytania (samodzielnie lub z pomocą prowadzącego w zależności od stopnia dojrzałości grupy) Analiza przestawionej sytuacji pod kątem: Oczekiwań Przebiegu komunikacji i występujących w nich błędów komunikacyjnych

4 Możliwości konstruktywnego rozwiązania tej sytuacji. 8. Sposób ewaluacji / autoewaluacji szkolenia: Lista pytań dla prowadzącego, który w trakcie zajęć aktywności uczestników formułuje swoje uwagi, z możliwością uzupełnienia ich po zajęciach. a) Jak uczestnicy zareagowali na dobór par przez negocjatora? b) Czy wyjaśnienie ćwiczenia było czytelne dla uczestników, czy pojawiały się pytania? c) Jak uczestnicy zareagowali na propozycje wypełnienia tabeli blokad komunikacyjnych? d) Jaką gotowość mieli uczestnicy do analizy sytuacji przy całej grupie/ wychodzenia poza parę? e) Czy udało się doprowadzić do uogólnienia blokad komunikacyjnych? Załącznik: Ankieta dla uczestników Drodzy Uczestnicy! Mamy nadzieję, ze dzisiejsze spotkanie było pomocne. Zależy nam na otrzymaniu od Państwa informacji zwrotnych, dlatego prosimy o wypełnienie poniższej ankiety. Ankieta jest anonimowa. 1.Czy spotkanie pozwoliło Pani/ Panu uzyskać odpowiedzi na istotne dla Pani/Pana pytania? 2. Czy spotkanie dostarczyło Pani/Panu użytecznych wskazówek dotyczących sposobów radzenia sobie w różnych sytuacjach w codziennym życiu? 3. Czy spotkanie dostarczyło Pani/Panu użytecznych wskazówek, które pomogą zrozumieć i zmieniać relacje ze współmałżonkiem? 4. Która część spotkania podobała się Pani/Panu najbardziej? Dlaczego?

5