LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI
|
|
- Artur Rutkowski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI Ćwiczenie LP Projektowanie regulacji metoą linii pierwiastkowych Zaanie: Zaprojektować sposób stabilizowania owróconego wahała (rys.1) la małych ochyleń o położenia pionowego. Sygnałem sterującym ma być przyśpieszenie u= x/t wózka, którego masę można pominąć, a wielkością mierzoną ochylenie wahała o pionu θ. Wymagane ynamiczne wskaźniki jakości regulacji: czas ochozenia o nowego ochylenia zaanego (czas narastania opowiezi skokowej) t n 0.4s, czas ustalania (regulacji) t r s, opuszczalne przeregulowanie M p 15%. Wymagana okłaność statyczna: błą ustalony opowiezi skokowej e u 1%. Poane wymagania ynamiczne otyczące opowiezi skokowej przekłaają się na następujące położenia pary biegunów zespolonych sprzężonych ukłau II rzęu (powinny to być bieguny ominujące ukłau zamkniętego): 4.6 σ = =.3 (la tolerancji 1%) oraz t r ω ζ t n =3.9, (gzie ζ=0.5 la M p =15%). θ x r y l śroek masy mg f x Rys.1. Schemat ukłau owróconego wahała (cienkiego pręta o masie m i ługości l) Ruch poziomy śroka masy pręta opisuje równanie: m ( x+ lsin θ ) = fx (1) t Poobnie ruch pionowy śroka masy pręta opisuje równanie: m ( l cos θ ) = ry mg, () t - 1 -
2 gzie r y jest siłą reakcji położa. Równanie momentów ziałających wzglęem śroka masy ma postać: θ x J sin cos sin cos = ryl θ fxl θ= mgl θ ml θ (3) t t Po postawieniu za f x i r y opowienich wyrażeń z (1) i () otrzymujemy: ( ) θ x J + ml = mgl sin θ ml cos θ (4) t t Dla cienkiego pręta o ługości l i masie m moment bezwłaności wzglęem śroka masy J = ml /3. W celu uproszczenia ynamiki jako sygnał wejściowy (sterujący) potraktujemy x przyspieszenie postawy = u( t), Powouje to obniżenie o rzęu moelu, ale ograniczenie t się tylko o opisu ruchu obrotowego wahała. Otrzymujemy nieliniowe równanie ynamiki ruchu obrotowego wahała: θ mgl ml sin θ+ cos θ u = 0 (5) t J J e gzie: J e =J+ml =4ml /3 jest momentem bezwłaności pręta wzglęem końca. Równanie zlinearyzowane w otoczeniu położenia pionowego θ=0 przyjmuje postać: θ a θ= bu, (6) t gzie parametry a = mgl / Je oraz b=ml/j e. Transmitancję o u o θ obiektu zlinearyzowanego można wtey zapisać jako: θ( s) b G( s) = = (7) U ( s) s a Obiekt taki jest niestabilny, co wyraża się obecnością bieguna s=a w prawej półpłaszczyźnie zmiennej zespolonej s. Jeżeli wprowazimy zapis w formie równań stanu ze zmiennymi stanu x 1 =θ, x =θ/t, to równania ynamiki obiektu można przestawić w postaci: x = Ax + Bu, y = Cx + Du (8) t gzie: x=[x 1 x ] T wektor stanu, y=θ - wyjście ukłau (wielkość mierzona i regulowana). Macierze ukłau: A =, =, = [1 0], = 0 0 B C D (9) a b Uruchomienie ćwiczenia: Program realizacji ćwiczenia LP 1. Uruchomić MATLABa i przejść o foleru LP z wykorzystywanymi w ćwiczeniu plikami.. Uruchomić ostępny eytor (Worpa, Wor, eytor OpenOffice). 3. Z okna komen (Comman Winow) Matlaba uruchomić moel Simulinka lp.ml (rys.): >> lp 4. Skopiować moel Simulinka (menu: Eit->Copy moel) o eytora. e - -
3 I. Baanie ukłau z regulatorem P Transmitancja ukłau otwartego z moelem owróconego wahała zlinearyzowanym la małych ochyleń o położenia pionowego: Go () s = GR () s Gob() s = kp s b a przełącznik D iealne/d z inercją Rys.. Schemat blokowy Simulinka ukłau stabilizacji owróconego wahała z regulatorem PID Uwaga: W obliczeniach o transmitancji obiektu ołączony jest wzmacniacz o współczynniku wzmocnienia -1 i obliczenia są przeprowazane bez minusa w transmitancji obiektu i regulatora. Wartości k>0 (kp>0) opowiaają ujemnemu sprzężeniu zwrotnemu. 1. W oknie komen (Comman Winow) Matlaba wpisać parametry obiektu zaane przez prowazącego, np. a=3, b=1. Uruchomić skrypt wyznaczania linii pierwiastkowych: lp_p i poać kmin=0, kmax=00. Zarejestrować wykres linii pierwiastkowych (LP). Wartość parametru kp zmienia się liniowo. Ile linii pierwiastkowych jest na wykresie? Co oznacza rzasze lub gęstsze rozmieszczenie punktów na niektórych ocinkach linii pierwiastkowych? W pobliżu jakich punktów LP ma miejsce ten efekt?. Kierując się poleceniami z okna komen wskazać (kliknąć) na wykresie LP punkt na osi rzeczywistej (jeen z wóch biegunów rzeczywistych ukłau zamkniętego; wskazać punkt z zakresu (-3;-1))
4 3. Dla zaznaczonego punktu zanotować otrzymane w oknie komen wartości zmiennych selecte_point (współrzęne LP najbliżej zaznaczonego punktu) oraz ans (wartość współczynnik wzmocnienia kp la zaznaczonego bieguna). 4. Powtórzyć polecenie lp_p z kmin=0, kmax=00 i wskazać na wykresie LP punkt na osi urojonej (jeen z pary biegunów urojonych sprzężonych ukłau zamkniętego; wskazać punkt z zakresu (1j;5j)). 5. Dla zaznaczonego punktu zanotować otrzymane wartości zmiennych ans oraz selecte_point. 6. Przeprowazić wie symulacje ziałania ukłau zamkniętego (moelu lp.ml) i zarejestrować przebiegi czasowe la regulatora P z wartościami współczynnika wzmocnienia zanotowanymi w pkt. 3 i 5. Zanotowane wartości należy wpisywać w bloku kp w subsystemie REGULATOR. Rozpatrujemy regulator P, więc należy wyzerować współczynniki wzmocnienia gałęzi I i D regulatora wpisując w blokach: 1/Ti=0, T=0. Automatyczne opasowanie skali osi wykresów w oknie oscyloskopu następuje po naciśnięciu przycisku na belce menu okna. Wyniki ostatniej symulacji są zapamiętywane w zmiennej Matlaba - strukturze lp_ata i można je przestawić w oknie wykresu za pomocą polecenia (jest to plik skryptowy): plot_lp Na postawie otrzymanego przebiegu LP i przeprowazonych symulacji opowiezieć na pytanie: czy zastosowanie proporcjonalnego sprzężenia zwrotnego (regulatora P) umożliwia stabilizację ukłau zamkniętego? Czym różni się zachowanie ukłau zamkniętego w przypaku wóch biegunów rzeczywistych i pary biegunów urojonych sprzężonych? II. Baanie ukłau z iealnym regulatorem PD Transmitancja ukłau otwartego z iealnym regulatorem PD: Go () s = GR () s Gob() s = kp ( Ts + 1) s b a Należy wyznaczyć położenie zera regulatora PD tak, aby linie pierwiastkowe przechoziły przez punkty (bieguny ukłau zamkniętego) o współrzęnych s 1 = -σ ± jω zapewniające żąane przeregulowanie Mp i czas narastania tn. 7. W oknie komen Matlaba uruchomić skrypt projektowy: lp_p_z i poać wymagane wskaźniki jakości regulacji: tn=0.4, Mp=15. Zanotować otrzymane w oknie komen wartości parametrów regulatora: czasu wyprzezenia T i współczynnika wzmocnienia kp, a także położenie zera transmitancji ukłau otwartego s o =-1/T. 8. Uruchomić skrypt wyznaczania LP: lp_p_i i poać wartość nastawy T wyznaczonej w pkt. 7. Zarejestrować otrzymany wykres linii pierwiastkowych (LP) w funkcji parametru kp (kp=0:0.5:400). 9. Kierując się poleceniami z okna komen wskazać (kliknąć) na wykresie punkt na linii pierwiastkowej w jenym z wymaganych (spełniających specyfikacje ynamiczne) położeń biegunów ukłau zamkniętego oznaczonym symbolami. 10. Zanotować poane w oknie komen położenia biegunów i zer ukłau otwartego z regulatorem (początków i końców LP) oraz wartość kp la punktu LP najbliżej zaznaczonego (przy okłanym wskazaniu powinna być równa obliczonej w pkt. 7) i położenia biegunów ukłau zamkniętego la tej wartości kp (zaznaczone znakami + na wykresie LP). Sprawzić, czy wartość współczynnika wzmocnienia kp punktu wskazanego na wykresie LP zgaza się z wartością wyznaczoną w pkt Dla wartości parametrów T i kp regulatora otrzymanych w pkt. 7 zasymulować przebiegi czasowe w ukłazie (moel główny lp.ml Simulinka). Otrzymane wartości współczynników wstawić jako kp i T w bloku REGULATORA (parametr bloku 1/Ti=0). Przestawić wyniki na wykresie: plot_lp
5 Jak oanie zera regulatora PD zmieniło przebieg linii pierwiastkowych. Czy regulacja PD umożliwiła otrzymanie stabilnego ukłau zamkniętego? Czy linie pierwiastkowe przechozą przez położenia pary biegunów zespolonych sprzężonych zapewniających spełnienie przez ukła zamknięty wymagań ynamicznych? Czy otrzymany z symulacji przebieg opowiezi skokowej kąta ochylenia wahała o pionu spełnia wymagania ynamiczne otyczące przeregulowania Mp, czasu regulacji tr i czasu narastania tn? Jaka jest wartość błęu regulacji e u w stanie ustalonym i czy spełnia ona postawione w tym wzglęzie wymaganie? 1. (*) Powtórzyć symulację i zarejestrować wyniki la wukrotnie większej wartości współczynnika wzmocnienia regulatora kp. Skomentować, w jaki sposób zwiększenie kp wpłynęło na przebieg i wskaźniki jakości regulacji i amplituę sygnału sterującego? III. Baanie ukłau z regulatorem PD z inercją Z uwagi na fakt, że iealny człon różniczkujący nie jest realizowalny, w praktyce należy rozważyć ukła różniczkujący z inercją (różniczkujący rzeczywisty). Można la takiego ukłau założyć, że stała czasowa T=T / inercji jest np. =5 10 razy mniejsza o stałej T iealnego regulatora PD. W transmitancji ukłau otwartego: + 1 Ts 1 Ts + b b G s G s G s k k s + 1 s + 1 o() = R () ob() = 1 p + p T = s a T s a pojawia się trzeci biegun w punkcie s 3 = /T. Położenie zera regulatora zmienia się niewiele o czynnik (+1)/. 13. Uruchomić skrypt wyznaczania LP: lp_p_rz Poać wartość nastawy T wyznaczoną w pkt. 7 la iealnego regulatora PD oraz wartość zielnika, np. =5. Zanotować wartość stałej czasowej T=T/ poaną w oknie komen. Zarejestrować pełny wykres LP w funkcji parametru kp. 14. Kierując się poleceniami z okna komen wskazać na wykresie punkt na linii pierwiastkowej w jenym z wymaganych położeń biegunów ukłau zamkniętego. Zarejestrować wykres powiększony o obszaru takiego samego jak w pkt. 8. Ile linii pierwiastkowych jest na wykresie? 15. Zanotować poane w oknie komen położenia biegunów i zer ukłau otwartego z regulatorem (początków i końców LP) oraz wartość kp la punktu LP najbliżej zaznaczonego (powinna być zbliżona o wartości obliczonej w pkt. 7 la iealnego regulatora PD) i położenia biegunów ukłau zamkniętego la tej wartości kp (zaznaczone znakami + na wykresie LP). Porównać (na wykresach w tej samej skali) przebieg LP la regulatora PD z inercją (z pkt. 14) oraz la regulatora z iealnym ziałaniem D (z pkt. 8). Czy LP przechozą przez położenia (lub blisko) pary biegunów spełniających specyfikacje projektowe? Czy są to bieguny ominujące ukłau zamkniętego? Czy wartość parametru kp la zaznaczonego położenia wymaganego zmieniła się znacząco? O jakiej wartości kp (orientacyjnie) linie pierwiastkowe ukłau z regulatorem PD z inercją zaczynają obiegać o linii la regulatora z iealna częścią D? Czy położenie zera regulatora z inercją s o =-/[(+1)T] zmieniło się znacząco? 16. Przeprowazić w moelu lp.ml Simulinka symulację zachowania się ukłau la parametrów T i kp wyznaczonych w pkt. 7 la iealnego regulatora PD (1/Ti=0 jak poprzenio), ale z częścią różniczkującą D z inercją. W subsystemie REGULATOR ustawić przełącznik w położenie pracy D z inercją, a w bloku członu inercyjnego wpisać zanotowaną wartość stałej czasowej T=T/. Zarejestrować wyniki symulacji: plot_lp - 5 -
6 Czy przebieg regulacji różni się o wyniku otrzymanego w pkt. 11 la iealnego regulatora PD? 17. (*) Powtórzyć obliczenia projektowe i wyznaczanie LP jak w pkt linii la =10. Zarejestrować wyniki. Skomentować różnice wykresu LP i przebiegów czasowych z symulacji w porównaniu z wynikami otrzymanym w pkt. II la iealnego regulatora PD. IV. Baanie ukłau z iealnym regulatorem PID Doanie części całkującej I regulatora ma na celu sprowazenie o zera błęu regulacji w stanie ustalonym. Transmitancja ukłau otwartego z iealnym regulatorem PID: 1 b Go () s = GR () s Gob() s = kp + Ts + 1 Ts i s a Po sprowazeniu transmitancji regulatora o wspólnego mianownika: TT i s + Ts i + 1 b Go () s = GR () s Gob() s = kp Ts i s a Regulator PID mamy trzy parametry, a la poanych specyfikacji można są tylko wa równania projektowe: na część rzeczywistą sigma i urojoną omega położenia pary biegunów zespolonych sprzężonych ukłau zamkniętego zapewniających spełnienie specyfikacji projektowych. Zaanie nie ma jenoznacznego rozwiązania: jeną z nastaw regulatora PID trzeba przyjąć jako parametr wolny. 18. Projektowanie (obór nastaw) regulatora PID polega na numerycznym rozwiązaniu równania charakterystycznego ukłau zamkniętego la Ti zaanego przez prowazącego. Np. la Ti=1 w oknie komen należy wpisać (skopiować) polecenia: isp('dobieramy parametry iealnego reg. PID: Gr(s)= kp*(1/(ti*s) + T*s + 1)') Ti=1.0 T=fzero(@(T) pi_z(t,[a,b,ti]),0) kp=fzero(@(kp) pi_zk(kp,[a,b,ti,t]),0) zanotować wyznaczone wartości parametrów T i kp iealnego regulatora PID. Dla wyznaczonych parametrów ukła zamknięty ma parę biegunów w położeniach wynikających z poanych wymagań oraz trzeci biegun rzeczywisty. 19. Uruchomić skrypt wyznaczania LP: lp_pi_i 0. Poać wartości nastaw: przyjętą wartość Ti i wyznaczoną wartość T. Zarejestrować pełny wykres LP w funkcji parametru kp (kp=0:0.5:400). 1. Kierując się poleceniami z okna komen zaznaczyć na wykresie punkt na linii pierwiastkowej w miejscu oznaczonym symbolem. Zarejestrować wykres powiększony o obszaru takiego samego jak w pkt. 8.. Zanotować poane w oknie komen położenia biegunów i zer ukłau otwartego z regulatorem (początków i końców LP) oraz wartość kp la punktu LP najbliżej zaznaczonego (przy okłanym wskazaniu powinna być równa obliczonej w pkt. 18) i położenia biegunów ukłau zamkniętego la tej wartości kp (zaznaczone znakami + na wykresie LP). Czy wa biegunów spełniające specyfikacje projektowe są biegunami ominującymi ukłau zamkniętego? Gzie położony jest trzeci (rzeczywisty) biegun? Zwrócić uwagę na położenie zer ukłau otwartego (są to zera regulatora PID). 3. Dla otrzymanych wartości współczynników kp, Ti, T zasymulować przebiegi czasowe w ukłazie (okno lp Simulinka). Wartości kp, 1/Ti (owrotność!), T współczynników regulatora wpisać w opowienich blokach o takich nazwach w subsystemie REGULATOR. Przełącznik ma być ustawiony w położeniu pracy z iealnym członem D. Czy w opowiezi skokowej utrzymane są żąane wskaźniki jakości regulacji (zwrócić uwagę na wielkość przeregulowania i błą ustalony)? - 6 -
7 Jaki jest wpływ trzeciego bieguna ukłau zamkniętego na przebieg opowiezi skokowej (w porównaniu z zaprojektowanymi parametrami opowiezi skokowej ukłau -go rzęu)? 4. (*) Powtórzyć symulację i zarejestrować wyniki la wukrotnie większej wartości współczynnika wzmocnienia regulatora kp. Skomentować, w jaki sposób zwiększenie kp wpłynęło na przebieg i wskaźniki jakości regulacji i amplituę sygnału sterującego? 5. Powtórzyć obliczenia projektowe i wyznaczanie LP jak w o pkt la innej wartości Ti, np. Ti=0.5. Przeanalizować wpływ wartości Ti na przebieg linii pierwiastkowych i jakość regulacji. V. Baanie ukłau z regulatorem PID z inercją Poobnie jak w przypaku regulatora PD analizowanym w pkt. III w części D regulatora oajemy małą stałą czasową T=T/, gzie =5-10. Transmitancja ukłau otwartego: TT + 1 s T + T + s+ 1 G s G s G s k k s + 1 s s+ 1 i i 1 Ts b b o() = R () ob() = p p Ts T = i s a T s a 6. Uruchomić skrypt wyznaczania LP: lp_pi_rz i poać wybraną wartość parametru wolnego Ti oraz wartość T wyliczoną w pkt. 18 i zielnika, np. =5. Zanotować wartość stałej czasowej T=T/ poaną w oknie komen. Zarejestrować pełny wykres LP w funkcji parametru kp. 7. Kierując się poleceniami z okna komen wskazać na wykresie punkt na linii pierwiastkowej w jenym z wymaganych położeń biegunów ukłau zamkniętego. Zarejestrować wykres powiększony o obszaru takiego samego jak w pkt. 8. Ile linii pierwiastkowych jest na pełnym wykresie? 8. Zanotować poane w oknie komen położenia biegunów i zer ukłau otwartego z regulatorem (początków i końców LP) oraz wartość kp la punktu LP najbliżej zaznaczonego (powinna być zbliżona o wartości obliczonej w pkt. 18 la iealnego regulatora PID) i położenia biegunów ukłau zamkniętego la tej wartości kp (zaznaczone znakami + na wykresie LP). Porównać (na wykresach w tej samej skali) przebieg LP la regulatora PID z inercją (z pkt. 7) oraz la iealnego regulatora PID (pkt. 1). Czy LP przechozą przez położenia (lub blisko) biegunów spełniających specyfikacje projektowe. Czy wartość parametru kp la zaznaczonego położenia wymaganego zmieniła się znacząco? O jakiej wartości kp (orientacyjnie) linie pierwiastkowe ukłau z regulatorem PID z inercją zaczynają obiegać o linii la iealnego regulatora PID? Czy wa biegunów spełniające specyfikacje projektowe są biegunami ominującymi ukłau zamkniętego? Gzie położone są pozostałe wa (rzeczywiste) bieguny? Który z nich ma wyraźny wpływ na ynamikę skokowej ukłau zamkniętego? Czy położenie zer ukłau otwartego (regulatora PID z inercją) zmieniło się znacząco w porównaniu z położeniem zer ukłau otwartego z iealnym regulatorem PID? 9. Przeprowazić w moelu lp.ml Simulinka symulację zachowania się ukłau la parametrów kp, T i 1/Ti (owotność!) wyznaczonych w pkt. 18 la iealnego regulatora PID, ale z częścią różniczkującą D z inercją. W subsystemie REGULATOR ustawić przełącznik w położenie pracy D z inercją, a w bloku członu inercyjnego wpisać zanotowaną wartość stałej czasowej T=T/. Zarejestrować wyniki symulacji: plot_lp Czy przebieg regulacji różni się o wyniku otrzymanego w pkt. 3 la iealnego regulatora PID? 30. (*) Powtórzyć obliczenia projektowe i wyznaczanie LP jak w pkt. 6-9 linii la =10. Zarejestrować wyniki. Skomentować różnice wykresu LP i przebiegów czasowych z symulacji w porównaniu z wynikami otrzymanym w pkt. IV la iealnego regulatora PID
8 Czy na postawie uzyskanych wyników można stwierzić, czy regulacja PID wystarcza o zapewnienia wszystkich wymaganych wskaźników jakości (ynamicznych i statycznego otyczącego błęu w stanie ustalonym)? VI. Sprawzenie zakresu poprawności zlinearyzowanej aproksymacji obiektu 31. Dla nastaw zaprojektowanego w pkt. IV iealnego regulatora PID (przełącznik w subsystemie REGULATOR w położeniu D iealny ) przeprowazić symulacje zachowania się ukłau zamkniętego la 4 przypaków zmieniając ustawienia przełącznika wartości zaanej i przełącznika wyboru moelu obiektu na schemacie głównym moelu lp.ml: wartość zaana kąta theta_z=1 (1 raian 60, uży kąt ochylenia), moel obiektu zlinearyzowany, wartość zaana kąta theta_z=1, moel obiektu nieliniowy, wartość zaana kąta theta_z=0.1 (mały kąt ochylenia), moel obiektu zlinearyzowany, wartość zaana kąta theta_z=0.1, moel obiektu nieliniowy, Porównać przebiegi la takiej samej wartości zaanej i różnych moeli obiektu. Czy regulacja zaprojektowana la zlinearyzowanego moelu obiektu jest skuteczna la użego zaanego kąta ochylenia? Dlaczego? Co oznaczają nieliniowe oscylacje kąta w zakresie ±6.8 ra w ukłazie z nieliniowym moelem obiektu la theta_z=1? Rys.3. Schematy blokowe zlinearyzowanego (la małych ochyleń o położenia pionowego) i nieliniowego moelu owróconego wahała w subsystemie MODEL OBIEKTU - 8 -
9 VII. Baanie ukłaów regulacji z elementem nieliniowym o charakterystyce wzmacniacza z nasyceniem 3. Otworzć moel symulacyjny Simulinka lp_nl1.ml. Przeprowazić symulacje la poanych wartości skokowego sygnału zaanego: x=1, 3, 3.5 i zarejestrować wyniki. Uruchomić skrypt: lp_n1 wyznaczający LP la rozpatrywanego ukłau, ale bez uwzglęnienia nasycenia (la wzmacniacza liniowego). Korzystając z wykresu LP wyjaśnić wyniki symulacji traktując wzmacniacz w obszarze nasycenia jak wzmacniacz o współczynniku wzmocnienia zależnym o amplituy sygnału wejściowego A (rys. 4). Zmiana współczynnika wzmocnienia powouje przesuwanie się punktu pracy ukłau zamkniętego wzłuż linii pierwiastkowych. 33. Otworzyć moel symulacyjny lp_nl.ml. Przeprowazić symulacje la poanych wartości skokowego sygnału zaanego: x=1, 4, 8 i zarejestrować wyniki. Uruchomić skrypt: lp_n wyznaczający LP la rozpatrywanego ukłau ze wzmacniaczem liniowym. Przeprowazić analizę jak w punkcie poprzenim. K(A) zakres liniowy zakres nasycenia A Rys.4. Wzmacniacz z nasyceniem jako ukła o zmiennym wzmocnieniu zależnym o amplituy sygnału wejściowego Opracowanie sprawozania Opracować uzyskane wyniki, opisać i zastrzałkować wykresy linii pierwiastkowych (zgonie ze wzrostem parametru k), zaznaczyć bieguny i zera ukłau otwartego, opisać przebiegi czasowe na wykresach. Opowiezieć na pytania zaznaczone w programie realizacji ćwiczenia symbolem. Przeanalizować wpływ rozaju i parametrów regulatora na jakość regulacji. Skomentować la każego przypaku spełnienie wymagań co o jakości regulacji. Skomentować różnice przebiegów la moelu nieliniowego i zlinearyzowanego i zakres stosowalności zlinearyzowanej aproksymacji moelu obiektu. Częstochowa,
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA PRZEDMIOT : : LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI 7. Metoda projektowania
1. Regulatory ciągłe liniowe.
Laboratorium Podstaw Inżynierii Sterowania Ćwiczenie: Regulacja ciągła PID 1. Regulatory ciągłe liniowe. Zadaniem regulatora w układzie regulacji automatycznej jest wytworzenie sygnału sterującego u(t),
Automatyka i Regulacja Automatyczna Laboratorium Zagadnienia Seria II
Automatyka i Regulacja Automatyczna Laboratorium Zagadnienia Seria II Zagadnienia na ocenę 3.0 1. Podaj transmitancję oraz naszkicuj teoretyczną odpowiedź skokową układu całkującego z inercją 1-go rzędu.
Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów
Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Laboratorium Sterowania Procesami Ciągłych Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów. Obliczanie
Technika regulacji automatycznej
Technika regulacji automatycznej Wykład 3 Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 32 Plan wykładu Wprowadzenie Układ pierwszego rzędu Układ drugiego
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Do opisu członów i układów automatyki stosuje się, oprócz transmitancji operatorowej (), tzw. transmitancję widmową. Transmitancję widmową () wyznaczyć można na podstawie
4. UKŁADY II RZĘDU. STABILNOŚĆ. Podstawowe wzory. Układ II rzędu ze sprzężeniem zwrotnym Standardowy schemat. Transmitancja układu zamkniętego
4. UKŁADY II RZĘDU. STABILNOŚĆ Podstawowe wzory Układ II rzędu ze sprzężeniem zwrotnym Standardowy schemat (4.1) Transmitancja układu zamkniętego częstotliwość naturalna współczynnik tłumienia Odpowiedź
Podstawowe człony dynamiczne
. Człon proporcjonalny 2. Człony całkujący idealny 3. Człon inercyjny Podstawowe człony dynamiczne charakterystyki czasowe = = = + 4. Człony całkujący rzeczywisty () = + 5. Człon różniczkujący rzeczywisty
Automatyka i robotyka
Automatyka i robotyka Wykład 5 - Stabilność układów dynamicznych Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 43 Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli
Prowadzący(a) Grupa Zespół data ćwiczenia Lp. Nazwisko i imię Ocena LABORATORIUM 4. PODSTAW 5. AUTOMATYKI
Instytut Automatyki i Robotyki Prowadzący(a) Grupa Zespół data ćwiczenia Lp. Nazwisko i imię Ocena 1. 2. 3. LABORATORIUM 4. PODSTAW 5. AUTOMATYKI Ćwiczenie PA7b 1 Badanie jednoobwodowego układu regulacji
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA AUTOMATYKI I ELEKTRONIKI. Badanie układu regulacji dwustawnej
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA ATOMATYKI I ELEKTRONIKI ĆWICZENIE Nr 8 Badanie układu regulacji dwustawnej Dobór nastaw regulatora dwustawnego Laboratorium z przedmiotu: ATOMATYKA
INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr
Na prawach rękopisu o użytku służbowego INSTYTUT ENEROEEKTRYKI POITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr ABORATORIUM UKŁADÓW IMPUSOWYCH la kierunku AiR Wyziału Mechanicznego INSTRUKCJA ABORATORYJNA
Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania
Sposoby modelowania układów dynamicznych Co to jest model dynamiczny? PAScz4 Modelowanie, analiza i synteza układów automatyki samochodowej równania różniczkowe, różnicowe, równania równowagi sił, momentów,
REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ. T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia
REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ Y o (s) - E(s) B(s) /T I s K p U(s) Z(s) G o (s) Y(s) T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia
LABORATORIUM 5: Sterowanie rzeczywistym serwomechanizmem z modułem przemieszczenia liniowego
LABORATORIUM 5: Sterowanie rzeczywistym serwomechanizmem z modułem przemieszczenia liniowego Uwagi (pominąć, jeśli nie ma problemów z wykonywaniem ćwiczenia) 1. Jeśli pojawiają się błędy przy próbie symulacji:
Podstawy inżynierii sterowania Ćwiczenia laboratoryjne
Podstawy inżynierii sterowania Ćwiczenia laboratoryjne Laboratorium nr 4: Układ sterowania silnika obcowzbudnego prądu stałego z regulatorem PID 1. Wprowadzenie Przedmiotem rozważań jest układ automatycznej
UWAGA. Wszystkie wyniki zapisywać na dysku Dane E: Program i przebieg ćwiczenia:
Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z. metodami badania i analitycznego wyznaczania parametrów dynamicznych obiektów rzeczywistych na przykładzie mikrotermostatu oraz z metodami symulacyjnymi umożliwiającymi
Badanie stabilności liniowych układów sterowania
Badanie stabilności liniowych układów sterowania ver. 26.2-6 (26-2-7 4:6). Badanie stabilności liniowych układów sterowania poprzez analizę równania charakterystycznego. Układ zamknięty liniowy i stacjonarny
Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności
Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności y o e G c (s) z z 2 u G o (s) y () = () ()() () H(s) oraz jego wartością w stanie ustalonym. Transmitancja układu otwartego regulacji: - () = ()
Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych
Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie podstawowych własności członów liniowych
Laboratorium nr 3. Projektowanie układów automatyki z wykorzystaniem Matlaba i Simulinka
Laboratorium nr 3. Cele ćwiczenia Projektowanie układów automatyki z wykorzystaniem Matlaba i Simulinka poznanie sposobów tworzenia liniowych modeli układów automatyki, zmiana postaci modeli, tworzenie
Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI
Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI 12. Regulacja dwu- i trójpołożeniowa (wg. Holejko, Kościelny: Automatyka procesów ciągłych)
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 207/208
Laboratorium z podstaw automatyki
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Dobór parametrów układu regulacji, Identyfikacja parametrów obiektów dynamicznych Kierunek studiów: Transport, Stacjonarne
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 207/208
Symulacja pracy silnika prądu stałego
KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN POLITECHNIKA OPOLSKA MECHATRONIKA Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Symulacja pracy silnika prądu stałego Opracował: Dr inż. Roland Pawliczek Opole 016
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 206/207
Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Podstawy inżynierii sterowania Ćwiczenia laboratoryjne Laboratorium 3: Regulacja ciągła dr inż. Dominika Gołuńska dr inż. Szymon Łukasik 1. Regulatory ciągłe liniowe.
TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM
TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM AKADEMIA MORSKA Katedra Telekomunikacji Morskiej ĆWICZENIE 5 BADANIE STABILNOŚCI UKŁADÓW ZE SPRZĘŻENIEM ZWROTNYM 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest ugruntowanie
Automatyka i robotyka
Automatyka i robotyka Wykład 6 - Odpowiedź częstotliwościowa Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 37 Plan wykładu Wprowadzenie Podstawowe człony
Dobór typu regulatora i jego nastaw w procesie syntezy układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Robotyki
WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego Dobór typu regulatora i jego nastaw w procesie syntezy układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Robotyki mgr
1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI
Podstawy automatyki / Józef Lisowski. Gdynia, 2015 Spis treści PRZEDMOWA 9 WSTĘP 11 1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI 17 1.1. Automatyka, sterowanie i regulacja 17 1.2. Obiekt regulacji
Laboratorium z podstaw automatyki
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Analiza stabilności, dobór układów i parametrów regulacji, identyfikacja obiektów Kierunek studiów: Transport, Stacjonarne
PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.
PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. Sebastian Korczak Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia.
Techniki regulacji automatycznej
Techniki regulacji automatycznej Metoda linii pierwiastkowych Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 25 Plan wykładu Podstawy metody linii pierwiastkowych
Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe
Wstęp teoretyczny Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk częstotliwościowych układu regulacji oraz korekta nastaw regulatora na
K p. K o G o (s) METODY DOBORU NASTAW Metoda linii pierwiastkowych Metody analityczne Metoda linii pierwiastkowych
METODY DOBORU NASTAW 7.3.. Metody analityczne 7.3.. Metoda linii pierwiastkowych 7.3.2 Metody doświadczalne 7.3.2.. Metoda Zieglera- Nicholsa 7.3.2.2. Wzmocnienie krytyczne 7.3.. Metoda linii pierwiastkowych
Rys 1 Schemat modelu masa- sprężyna- tłumik
Rys 1 Schemat modelu masa- sprężyna- tłumik gdzie: m-masa bloczka [kg], ẏ prędkośćbloczka [ m s ]. 3. W kolejnym energię potencjalną: gdzie: y- przemieszczenie bloczka [m], k- stała sprężystości, [N/m].
Dobór parametrów regulatora - symulacja komputerowa. Najprostszy układ automatycznej regulacji można przedstawić za pomocą
Politechnika Świętokrzyska Wydział Mechatroniki i Budowy Maszyn Centrum Laserowych Technologii Metali PŚk i PAN Zakład Informatyki i Robotyki Przedmiot:Podstawy Automatyzacji - laboratorium, rok I, sem.
Geometria płaska - matura Przyprostokątne trójkąta prostokątnego mają długości 3 7cm poprowadzona z wierzchołka kąta prostego ma długość: 12
Geometria płaska - matura 010 1. Przyprostokątne trójkąta prostokątnego mają ługości 7cm i 4 7cm. Wysokość poprowazona z wierzchołka kąta prostego ma ługość: 1 5 A. 7cm B. cm C. 8 7cm D. 7 7cm 5 7. Miara
Transmitancje układów ciągłych
Transmitancja operatorowa, podstawowe człony liniowe Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia, G(s)) stosunek transformaty Laplace'a sygnału wyjściowego do transformaty Laplace'a sygnału wejściowego
DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu
Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Legnicy Laboratorium Podstaw Elektroniki i Miernictwa Ćwiczenie nr 17 WZMACNIACZ OPERACYJNY A. Cel ćwiczenia. - Przedstawienie właściwości wzmacniacza operacyjnego -
Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ
Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ Wprowadzenie Metody projektowania w dziedzinie częstotliwości mają wiele zalet: stabilność i wymagania
Badanie wpływu parametrów korektora na własności dynamiczne układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Automatyzacji
WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego Badanie wpływu parametrów korektora na własności dynamiczne układu regulacji Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Automatyzacji mgr inż.
UWAGA. Program i przebieg ćwiczenia:
Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z. metodami badania i analitycznego wyznaczania parametrów dynamicznych obiektów rzeczywistych na przykładzie mikrotermostatu oraz z metodami symulacyjnymi umożliwiającymi
Regulacja dwupołożeniowa.
Politechnika Krakowska Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Zakład eorii Sterowania Regulacja dwupołożeniowa. Kraków Zakład eorii Sterowania (E ) Regulacja dwupołożeniowa opis ćwiczenia.. Opis
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Legnicy Laboratorium Podstaw Elektroniki i Miernictwa Ćwiczenie nr 5 WZMACNIACZ OPERACYJNY A. Cel ćwiczenia. - Przedstawienie właściwości wzmacniacza operacyjnego - Zasada
Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych
Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z metodą wyznaczania odpowiedzi skokowych oraz impulsowych podstawowych obiektów regulacji.
Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji
Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Opracowanie: mgr inż. Krystian Łygas, inż. Wojciech Danilczuk Na podstawie materiałów Prof. dr hab.
PODSTAWY AUTOMATYKI I MIERNICTWA PRZEMYSŁOWEGO Laboratorium 3 Regulatory PID i ich strojenie, Regulacja dwupołożeniowa
Rok akademicki 2015/2016 Semestr letni PODSTAWY AUTOMATYKI I MIERNICTWA PRZEMYSŁOWEGO Laboratorium 3 Regulatory PID i ich strojenie, Regulacja dwupołożeniowa Wstęp teoretyczny: W układzie regulacji określa
analogowego regulatora PID doboru jego nastaw i przetransformowanie go na cyfrowy regulator PID, postępując według następujących podpunktów:
Cel projektu. Projekt składa się z dwóch podstawowych zadań, mających na celu zaprojektowanie dla danej transmitancji: G( s) = m 2 s 2 e + m s + sτ gdzie wartości m 2 = 27, m = 2, a τ = 4. G( s) = 27s
KO OF Szczecin:
XXXI OLIMPIADA FIZYCZNA (1981/198) Stopień III, zaanie teoretyczne T Źróło: Nazwa zaania: Działy: Słowa kluczowe: Komitet Główny Olimpiay Fizycznej; Anrzej Kotlicki; Anrzej Naolny: Fizyka w Szkole, nr
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Podsta Automatyki Transmitancja operatorowa i widmowa systemu, znajdowanie odpowiedzi w dziedzinie s i w
Metody Optymalizacji Laboratorium nr 4 Metoda najmniejszych kwadratów
Laboratorium Metod Optymalizacji 216 Metody Optymalizacji Laboratorium nr 4 Metoda najmniejszych kwadratów 1. Za pomocą funkcji lsqcurvefit dobrać parametry a i b funkcji: Posiadając następujące dane pomiarowe:
Informatyczne Systemy Sterowania
Adam Wiernasz Nr albumu: 161455 e-mail: 161455@student.pwr.wroc.pl Informatyczne Systemy Sterowania Laboratorium nr 1 Prowadzący: Dr inż. Magdalena Turowska I. Wykaz modeli matematycznych członów dynamicznych
PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - instrukcje i funkcje zewnętrzne. Grafika w Matlabie. Wprowadzenie do biblioteki Control System Toolbox.
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI MATLAB - instrukcje i funkcje zewnętrzne. Grafika w Matlabie. Wprowadzenie do biblioteki Control System Toolbox.
Część 1. Transmitancje i stabilność
Część 1 Transmitancje i stabilność Zastosowanie opisu transmitancyjnego w projektowaniu przekształtników impulsowych Istotne jest przewidzenie wpływu zmian w warunkach pracy (m. in. v g, i) i wielkości
1. Opis teoretyczny regulatora i obiektu z opóźnieniem.
Laboratorium Podstaw Inżynierii Sterowania Ćwiczenie:. Opis teoretyczny regulatora i obiektu z opóźnieniem. W regulacji dwupołożeniowej sygnał sterujący przyjmuje dwie wartości: pełne załączenie i wyłączenie...
Laboratorium z automatyki
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z automatyki Algebra schematów blokowych, wyznaczanie odpowiedzi obiektu na sygnał zadany, charakterystyki częstotliwościowe Kierunek studiów:
Opis matematyczny. Równanie modulatora. Charakterystyka statyczna. Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy. dla 0 v c.
Opis matematyczny Równanie modulatora Charakterystyka statyczna d t = v c t V M dla 0 v c t V M D 1 V M V c Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy v c (t )=V c + v c (t ) d (t
Podstawy Automatyki. Wykład 9 - Dobór regulatorów. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 9 - Dobór regulatorów. Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 Dobór regulatorów Podstawową przesłanką przy wyborze rodzaju regulatora są właściwości dynamiczne obiektu regulacji. Rysunek:
Laboratorium elementów automatyki i pomiarów w technologii chemicznej
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA Wydziałowy Zakład Inżynierii Biomedycznej i Pomiarowej Laboratorium elementów automatyki i pomiarów w technologii chemicznej Instrukcja do ćwiczenia Regulacja dwupołożeniowa Wrocław
układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej. Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:
Kryterium Nyquista Kryterium Nyquista pozwala na badanie stabilności jednowymiarowego układu zamkniętego na podstawie przebiegu wykresu funkcji G o ( jω) układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej.
Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ
Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ Kształtowanie charakterystyki częstotliwościowej Kształtujemy charakterystykę układu otwartego aby uzyskać: pożądane
UWAGA 2. Wszystkie wyniki zapisywać na dysku Dane E: (dotyczy symulacji i pomiarów rzeczywistych)
Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową i zasadą działania regulatorów ciągłych oraz ocena jakości regulacji ciągłej na przykładzie obiektu rzeczywistego (mikrotermostat) i badań symulacyjnych. Pytania
1 Postulaty mechaniki kwantowej
1 1.1 Postulat Pierwszy Stan ukłau kwantowomechanicznego opisuje funkcja falowa Ψ(r 1, r 2,..., r N, t) zwana także funkcją stanu taka, że kwarat jej moułu: Ψ 2 = Ψ Ψ pomnożony przez element objętości
(Wszystkie wyniki zapisywać na dysku Dane E:)
Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z zasadą działania regulatora dwustanowego oraz ocena, jakości regulacji dwupołożeniowej na przykładzie obiektu rzeczywistego (mikrotermostat) i badań symulacyjnych. UWAGA
Zastosowania nieliniowe wzmacniaczy operacyjnych
UKŁADY ELEKTRONICZNE Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Zastosowania nieliniowe wzmacniaczy operacyjnych Laboratorium Układów Elektronicznych Poznań 2008 1. Cel i zakres ćwiczenia Celem ćwiczenia jest
Analityczne metody kinematyki mechanizmów
J Buśkiewicz Analityczne Metoy Kinematyki w Teorii Mechanizmów Analityczne metoy kinematyki mechanizmów Spis treści Współrzęne opisujące położenia ogniw pary kinematycznej Mechanizm korowo-wozikowy (crank-slier
4. Właściwości eksploatacyjne układów regulacji Wprowadzenie. Hs () Ys () Ws () Es () Go () s. Vs ()
4. Właściwości eksploatacyjne układów regulacji 4.1. Wprowadzenie Zu () s Zy ( s ) Ws () Es () Gr () s Us () Go () s Ys () Vs () Hs () Rys. 4.1. Schemat blokowy układu regulacji z funkcjami przejścia 1
Automatyzacja. Ćwiczenie 9. Transformata Laplace a sygnałów w układach automatycznej regulacji
Automatyzacja Ćwiczenie 9 Transformata Laplace a sygnałów w układach automatycznej regulacji Rodzaje elementów w układach automatyki Blok: prostokąt ze strzałkami reprezentującymi jego sygnał wejściowy
UKŁADY JEDNOWYMIAROWE. Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM
UKŁADY JEDNOWYMIAROWE Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM 1 8. Wprowadzenie do części II W praktyce występują układy regulacji, których człony mogą przejawiać opóźnioną reakcję na sygnał wejściowy. Rozróżniamy
(Wszystkie wyniki zapisywać na dysku Dane E:)
Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową i zasadą działania PID oraz ocena jakości regulacji ciągłej na przykładzie obiektu rzeczywistego (mikrotermostat) i badań symulacyjnych. UWAGA Temperatura mikrotermostatu
Zastosowania liniowe wzmacniaczy operacyjnych
UKŁADY ELEKTRONICZNE Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Zastosowania liniowe wzmacniaczy operacyjnych Laboratorium Układów Elektronicznych Poznań 2008 1. Cel i zakres ćwiczenia Celem ćwiczenia jest
Metrologia Techniczna
Zakła Metrologii i Baań Jakości Wrocław, nia Rok i kierunek stuiów Grupa (zień tygonia i gozina rozpoczęcia zajęć) Metrologia Techniczna Ćwiczenie... Imię i nazwisko Imię i nazwisko Imię i nazwisko Błęy
Przekształcenie całkowe Fouriera
Przekształcenie całkowe Fouriera Postać zespolona szeregu Fouriera Niech ana bęzie funkcja f spełniająca w przeziale [, ] warunki Dirichleta. Wtey szereg Fouriera tej funkcji jest o niej zbieżny, tj. przy
Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji
Automatyka i sterowanie w gazownictwie Regulatory w układach regulacji Wykładowca : dr inż. Iwona Oprzędkiewicz Nazwa wydziału: WIMiR Nazwa katedry: Katedra Automatyzacji Procesów AGH Ogólne zasady projektowania
Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy
Automatyka i robotyka ETP2005L Laboratorium semestr zimowy 2017-2018 Liniowe człony automatyki x(t) wymuszenie CZŁON (element) OBIEKT AUTOMATYKI y(t) odpowiedź Modelowanie matematyczne obiektów automatyki
Ćwiczenie 4 - Badanie charakterystyk skokowych regulatora PID.
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie KATEDRA AUTOMATYKI LABORATORIUM Aparatura Automatyzacji Ćwiczenie 4. Badanie charakterystyk skokowych regulatora PID. Wydział EAIiE kierunek
Kryterium miejsca geometrycznego pierwiastków
7.5.3. Kryterium miejsca geometrycznego pierwiastków Wprowadzenie Miejsce geometryczne pierwiastków równania charakterystycznego układu zamkniętego (mgp) umożliwia między innymi wyznaczenie wymaganego
Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI
Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI 12. Regulacja dwu- i trójpołożeniowa (wg. Holejko, Kościelny: Automatyka procesów ciągłych)
Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Podstawy Automatyki laboratorium
Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest uzyskanie wykresów charakterystyk skokowych członów róŝniczkujących mechanicznych i hydraulicznych oraz wyznaczenie w sposób teoretyczny i graficzny ich stałych czasowych.
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA PRZEDMIOT : : LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI 3. Charakterystyki
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA PRZEDMIOT : : LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI 2. REPREZENTACJA
U L T R A ZAKŁAD BADAŃ MATERIAŁÓW
U L T R A ZAKŁAD BADAŃ MATERIAŁÓW Zał 1 instr Nr02/01 str. 53-621 Wrocław, Głogowska 4/55, tel/fax 071 3734188 52-404 Wrocław, Harcerska 42, tel. 071 3643652 www.ultrasonic.home.pl tel. kom. 0 601 710290
T zew. K cw. Rys. II.2.Pomieszczenie (3), PI T gz Wzory poniżej - dla Rys. II.1 na podstawie (I-1). Dla Rys. II.2 analogicznie na podstawie (I-2).
II. Jednoobwodowy układ regulacji (SISO Design) II.1. Pomieszczenie z grzejnikiem c.o. regulacja II.1.1 Regulacja jakościowa (gz) Założenia: PV, CV, regulator Rys. II.1.Pomieszczenie (), Rys. II..Pomieszczenie
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Teoria sterowania Odpowiedzi czasowe ciągłych i dyskretnych systemów dynamicznych Zadania do ćwiczeń laboratoryjnych
Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2
1 z 6 Zespół Dydaktyki Fizyki ITiE Politechniki Koszalińskiej Ćw. nr 3 Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2 Cel ćwiczenia Pomiar okresu wahań wahadła z wykorzystaniem bramki optycznej
Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 7 - obiekty regulacji Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Obiekty regulacji Obiekt regulacji Obiektem regulacji nazywamy proces technologiczny podlegający oddziaływaniu zakłóceń, zachodzący
Ćwiczenie nr 3 Układy sterowania w torze otwartym i zamkniętym
Ćwiczenie nr 3 Układy sterowania w torze otwartym i zamkniętym 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest analiza właściwości układu sterowania w torze otwartym, zamkniętym oraz zamkniętym z kompensacją zakłóceń.
przy warunkach początkowych: 0 = 0, 0 = 0
MODELE MATEMATYCZNE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Podstawową formą opisu procesów zachodzących w członach lub układach automatyki jest równanie ruchu - równanie dynamiki. Opisuje ono zależność wielkości fizycznych,
Dla naszego obiektu ciągłego: przy czasie próbkowania T p =2.
1. Celem zadania drugiego jest przeprowadzenie badań symulacyjnych układu regulacji obiektu G(s), z którym zapoznaliśmy się w zadaniu pierwszym, i regulatorem cyfrowym PID, którego parametry zostaną wyznaczone
KOMPUTERY W STEROWANIU. Ćwiczenie 5 Projektowanie kompensatora cyfrowego metodą symulacji
Wydział Elektryczny Zespół Automatyki (ZTMAiPC) KOMPUTERY W STEROWANIU Ćwiczenie 5 Projektowanie kompensatora cyfrowego metodą symulacji. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami projektowania
PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO ZAJĘĆ PROSZĘ O BARDZO DOKŁADNE
ĆWICZENIE 5) BADANIE REGULATORA PI W UKŁADZIE STEROWANIA PRĘDKOŚCIĄ OBROTOWĄ SILNIKA PRĄDU STAŁEGO PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO ZAJĘĆ PROSZĘ O BARDZO DOKŁADNE ZAPOZNANIE SIĘ Z TREŚCIĄ INSTRUKCJI CEL ĆWICZENIA:
REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI
REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI Wydanie 1 lipiec 2012 r. 1 1. Regulator wbudowany PI Oprogramowanie sterownika Servocont-03 zawiera wbudowany algorytm regulacji PI (opcja). Włącza się go poprzez odpowiedni
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa.
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa. 1. Wprowadzenie Regulator PID (regulator proporcjonalno-całkująco-różniczkujący,
Ćwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego"
Ćwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego" Opracowane w ramach projektu: "Informatyka mój sposób na poznanie i opisanie świata realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres
CYFROWE PRZTWARZANIE SYGNAŁÓW (Zastosowanie transformacji Fouriera)
I. Wprowadzenie do ćwiczenia CYFROWE PRZTWARZANIE SYGNAŁÓW (Zastosowanie transformacji Fouriera) Ogólnie termin przetwarzanie sygnałów odnosi się do nauki analizowania zmiennych w czasie procesów fizycznych.
Elektrodynamika. Część 2. Specjalne metody elektrostatyki. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektroynamika Część 2 Specjalne metoy elektrostatyki Ryszar Tanaś Zakła Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.phys.amu.eu.pl/\~tanas Spis treści 3 Specjalne metoy elektrostatyki 3 3. Równanie Laplace a....................