Piramida kompetencji - opis metodologii wraz z definicjami poszczególnych kompetencji oraz wskaźnikami behawioralnymi.

Transkrypt

1 Załącznik nr 3 do Opisu Produktu Finalnego Piramida kompetencji - opis metodologii wraz z definicjami poszczególnych kompetencji oraz wskaźnikami behawioralnymi. Piramida kompetencji jest jednym z elementów opracowanego produktu projektu innowacyjnego pt. Dojrzała Przedsiębiorczość innowacyjny model preinkubacji przedsiębiorczej osób w wieku

2 Piramida Kompetencji Przedsiębiorczych Jednym z kluczowych elementów innowacji projektu Dojrzała przedsiębiorczość - innowacyjny model preinkubacji przedsiębiorczej osób 50+ jest ocena uczestników pod kątem kompetencji sprzyjających przedsiębiorczości, czyli takich kompetencji, których przejawianie jest ważne przy zakładaniu i prowadzeniu własnej działalności gospodarczej. Określenie mocnych stron oraz obszarów do rozwoju w zakresie oczekiwanych kompetencji przedsiębiorczych jest jednym z kluczowych etapów preinkubacji przedsiębiorczości wśród osób w dojrzałym wieku. Rozwiązanie to jest zgodne z koncepcjami rozwoju zawodowego człowieka ujętymi w podejściach: uczenie się przez całe życie oraz zarządzanie kompetencjami. Koncepcja uczenia się przez całe życie nabiera szczególnego znaczenia w przypadku osób w wieku 50+, które wielokrotnie doświadczają marginalizacji zawodowej właśnie z powodu braku bądź dezaktywujących się kompetencji zawodowych. Wyniki badań jednoznacznie wskazują na fakt, że wraz z wiekiem spada motywacja do kształcenia. Zgodnie z raportem z wyników badań na zlecenie PARP Bilansu Kapitału Ludzkiego z 2012 r. (Bilans Kapitału Ludzkiego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, 2012) jedynie 20% Polaków w wieku w przedziale lat dokształcało się w jakiejkolwiek formie w roku poprzedzającym badanie. Najbardziej bierną grupą wśród tych osób byli ludzie starsi w grupie osób bezrobotnych w wieku od 50 do 64 lat 88% nie dokształcało się w żaden sposób, natomiast wśród pracujących, w tej samej grupie wiekowej, było to 78%. Optymistycznie nie nastraja fakt, że w dalszym ciągu chęć uczestnictwa w kursach i szkoleniach spada wraz z wiekiem w grupie wiekowej 50-59/64 lat deklaruje ją jedynie 9% respondentów. Powyższe dane potwierdzają zasadność oparcia się na koncepcji uczenia się przez całe życie, stanowiąc również dodatkowy argument za opracowaniem odrębnej metodologii doradczej i szkoleniowej dedykowanej dla tej grupy osób. Na potrzeby metodologii stosowanej w modelu preinkubacji przedsiębiorczej osób 50+ przyjęto podejście behawioralne, zgodnie z którym kompetencje zawodowe są rozpatrywane w ramach kategorii zachowań determinowanych wiedzą (o tym, jak należy się zachować), umiejętnościami (zachowania się w określony sposób) oraz 2

3 motywacją do zachowania się w określony sposób. Przejawianie kompetentnego zachowania w określonych warunkach sprzyja efektywnej realizacji zadań zgodnie z wymogami sytuacji (Filipkowska, Jurek, Molenda, 2004; Jurek, 2012). Behawioralne podejście do kompetencji stawia w centrum zainteresowań zachowania sprzyjające efektywności (Horton, 2010). Prekursorem tego podejścia jest McClelland (1973), który podkreślał rolę konkretnych zachowań, uznawanych za pożądane na danym stanowisku pracy z powodu ich wpływu na osiąganie oczekiwanych rezultatów. Kontynuatorami tego podejścia są między innymi Boyatzis (1982) autor modelu efektywnego wykonywania pracy oraz Spencer i Spencer (1993). Skoncentrowanie się w modelu kompetencyjnym na zachowaniach wiąże się ponadto z następującymi charakterystykami kompetencji: koncentrowanie się na zachowaniach przejawianych w trakcie wykonywania zadań, podatność kompetencji na proces uczenia się w efekcie nabywania doświadczenia, obserwowalność zachowań oraz dyspozycji warunkujących te zachowania oraz możliwość analizowania potrzeb rozwojowych w tym obszarze, uniwersalność oznaczająca możliwość zastosowania tych samych kompetencji w wielu różnych zadaniach. W jednym, jak i drugim podejściu szczególny nacisk kładziony jest na rozwój nowych umiejętności (m.in. umiejętności interpersonalnych) w kierunku podejmowania się coraz to nowych ról i zadań. W przypadku opracowanego modelu kreuje się możliwość doskonalenia (rozwoju lub nabywania kompetencji) w kierunku przedsiębiorczości, opierając się na motywacji osób do uczenia się i działania w tym kierunku. Aby móc zrealizować ten cel konieczne było zidentyfikowanie kompetencji kluczowych z perspektywy zakładania i prowadzenia własnej firmy, a także stworzenie narzędzi do ich badania. W pracach tych niezbędne okazało się również uwzględnienie kontekstu dojrzałego wieku osób korzystających różnych form wsparcia dostępnych w ramach modelu. 3

4 1. Przebieg prac nad Piramidą Kompetencji Przedsiębiorczych Proces tworzenia katalogu kompetencji, obejmującego nazwy, definicje oraz wskaźniki behawioralne obejmował następujące etapy: 1. Zogniskowany wywiad grupowy (grupa fokusowa). Warsztat zorganizowany podczas pierwszego Panelu Ekspertów z udziałem doradców zawodowych, osób w wieku 50+ oraz ekspertów z zakresu przedsiębiorczości. Podczas warsztatu niezależnie, w dwóch zespołach wypracowano kryteria (cechy), jakimi powinny się charakteryzować osoby w wieku powyżej 50 r.ż. zakładające własną działalność gospodarczą. Podczas warsztatu dyskutowano również najważniejsze bariery przedsiębiorczości w tej grupie wiekowej. Następnie podczas wspólnej dyskusji wybrano te właściwości (cechy, umiejętności), które powtarzały się najczęściej w obu grupach, a także spełniały kryterium rozwijalności koncentrowano się wyłącznie na tych aspektach, które można zmienić i doskonalić. Na podstawie wyników dyskusji uczestników grupy fokusowej opracowano zestaw kompetencji wraz z propozycją wskaźników behawioralnych, czyli zachowań, po których można poznać, że dana kompetencja jest przejawiana. 2. Badanie trafności metodą sędziów kompetentnych. Zadaniem sędziów (ekspertów zaangażowanych w pracę przy projekcie) było ocenienie na pięciopunktowej skali na ile zaproponowane stwierdzenia trafnie opisywały zidentyfikowane podczas wcześniejszego etapu kompetencje oraz na ile posiadanie poszczególnych kompetencji (przejawianie zachowań opisujących te kompetencje) jest ważne przy zakładaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej. Dodatkowo sędziowie mogli wskazać inne kompetencje (nie ujęte w zestawie), które ich zdaniem są kluczowe z perspektywy zakładania i prowadzenia własnej firmy przez osoby 50+. W efekcie przyjęto wszystkie kompetencje i większość opisujących je zachowań oraz zaproponowane trzy nowe kryteria. 3. Dyskusja moderowana. Gotowy do zastosowania w projekcie zestaw kompetencji przedsiębiorczych opracowano podczas dyskusji moderowanej 4

5 podczas jednego z Roboczych Spotkań Ekspertów. Podczas spotkania zweryfikowano nazwy, definicje oraz wskaźniki behawioralne opracowanych kompetencji. Tak opracowany materiał stał się podstawą do stworzenia kwestionariusza samooceny kompetencji przedsiębiorczych. 4. Weryfikacja opisów kompetencji przedsiębiorczych na podstawie doświadczeń z ich wykorzystywaniem. Na podstawie doświadczeń doradców zawodowych, pracujących z uczestnikami projektu Dojrzała przedsiębiorczość wprowadzono zmiany w nazwach oraz opisach kompetencji tak, aby ułatwić ich zrozumienie. Ostateczną wersję Piramidy Kompetencji Przedsiębiorczych zawiera Tabela nr 2, umieszczona na końcu załącznika. 2. Charakterystyka modelu kompetencji pt. Piramida Kompetencji Przedsiębiorczych Model jest zestawem kompetencji potrzebnych przy zakładaniu i prowadzeniu własnej firmy. Zawiera 10 kryteriów pogrupowanych w 4 kategorie zaprezentowane na Rysunku 1. Szczegółowy opis wskaźników behawioralnych przypisanych do każdej z kompetencji zamieszczono na końcu niniejszego opracowania (Tabela nr 2). Rysunek 1. Piramida Kompetencji Przedsiębiorczych. Kompetencje biznesowe: Nastawienie przedsiębiorcze Umiejętności sprzedażowe Budowanie relacji biznesowych Kultura i etyka w biznesie Kompetencje społeczne: Asertywność Komunikatywność Kompetencje osobiste: Radzenie sobie z niepewnością Organizacja pracy Kompetencje techniczne i specjalistyczne: Zakładanie i prowadzenie działalności biznesowej Obsługa komputera i urządzeń biurowych 5

6 Na samym dole piramidy umieszczone są kompetencje bazowe, nabywane przez całe życie, w trakcie realizacji różnych zadań (nie tylko zawodowych). W grupie kompetencji osobistych zdefiniowano Radzenie sobie z niepewnością oraz Organizację pracy. W grupie kompetencji technicznych i specjalistycznych wyróżniono Zakładanie i prowadzenie działalności biznesowej oraz Obsługa komputera i urządzeń biurowych. Obie grupy kompetencji uznano za najbardziej podstawowe dla preinkubowania przedsiębiorczości. Kolejnym kluczowym obszarem są kompetencje społeczne, w zakresie których zdefiniowano Asertywność oraz Komunikatywność. Ta grupa kompetencji stanowi spoiwo między umiejętnościami podstawowymi danej osoby, a otoczeniem, w tym również otoczeniem biznesowym. Na ostatnim piętrze piramidy zidentyfikowano cztery kompetencje biznesowe: Nastawienie przedsiębiorcze, Umiejętności sprzedażowe, Budowanie relacji biznesowych oraz Kultura i etyka w biznesie. Kompetencje z tej grupy w sposób najbardziej bezpośredni wpływają na powodzenie w prowadzeniu własnego przedsięwzięcia przy założeniu, że bardziej podstawowe kompetencje (społeczne, osobiste i techniczne) są przejawiane na dobrym poziomie. 3. Rozwój kompetencji przedsiębiorczych Elementem pracy nad rozwojem kompetencji przedsiębiorczych są działania doradcze uwzględniające predyspozycje i motywacje zawodowe człowieka. Do aspektów tych zaliczono hierarchię wartości oraz inne uwarunkowania składające się na gotowość do założenia własnego biznesu (dojrzałość pomysłu, wiara z sukces oraz motywacja). Aspekty te również stawią przedmiot diagnozy w ramach preinkubacji przedsiębiorczości osób w wieku 50+. W oparciu o zestaw zdefiniowanych kompetencji przedsiębiorczych leżących u podstaw skutecznego procesu preinkubacji przedsiębiorczej osób w wieku 50+ opracowano również materiały wspierające doradców w prac z klientami. Są to m.in.: Narzędzie dostępne w ramach aplikacji Life Design 50+ (moduł II) - Samoocena Kompetencji Przedsiębiorczych. Jest to kwestionariusz wykorzystywany w procesie doradczym, służące do szacowania luk kompetencyjnych oraz tworzenia wskazówek rozwojowych. 6

7 Katalog wskazówek rozwojowych, zawierający przykłady działań dla każdej z dziesięciu kompetencji. Fragment wskazówek rozwojowych dla jednej z kompetencji umieszczony jest w Tabeli nr 1. Rekomendowane działania rozwojowe są pogrupowane w czterech kategoriach: 1) Co mogę zrobić we własnym zakresie? a) Zachowania, na które powinieneś zwrócić uwagę b) Wskazówki na temat najczęściej popełnianych błędów c) Techniki i ćwiczenia, które możesz wykonać 2) Książki i opracowania, które możesz przeczytać 3) Co mogę zrobić we współpracy z innymi? 4) Rekomendowane tematy kursów i szkoleń Model szkoleń miękkich i twardych (programy szkoleń, wskazówki metodyczne dla trenerów, materiały szkoleniowe, testy wiedzy). Kwestionariusze dostępne online do określania hierarchii wartości zawodowych oraz poziomu gotowości do założenia własnej firmy. Tabela 1. Przykład wskazówek rekomendacyjnych, które są umieszczane w sposób automatyczny w raporcie, generowanym w module II aplikacji Life Design 50+. KOMUNIKATYWNOŚĆ Jasne wypowiadanie się, dostosowywanie tego, co się mówi do rozmówców, wzbudzanie zainteresowania tym, co chce się powiedzieć oraz uważne słuchanie innych. Co mogę zrobić we własnym zakresie? Zachowania, na które powinieneś zwrócić uwagę: Czy dbasz o to, aby wypowiadać się precyzyjnie i jasno? Czy zdarza Ci się coś powiedzie, a później to poprawić, aby mieć pewność, że Twoje wypowiedzi jasno przedstawiają Twoje intencje? Czy używasz innych sformułowań, argumentów i sposobów wyrażania swoich myśl w zależności od tego, z kim rozmawiasz? Czy robisz to świadomie? Czy dbasz o to, aby atrakcyjnie przedstawić to, co chcesz powiedzieć. Czy zastanawiasz się jak urozmaicić sowie wypowiedzi oraz jak trafić z nimi do odbiorców? Czy zawsze kiedy jest to wskazane upewniasz się, czy zostałeś dobrze zrozumiany przez odbiorców? Jakich technik w tym celu używasz? 7

8 Czy często sprawdzasz, czy dobrze rozumiesz to, co chcą przekazać inne osoby? W jaki sposób to robisz? Czy są to sposoby skuteczne, tzn. pozwalają uniknąć nieporozumień? Wskazówki na temat najczęściej popełnianych błędów: Zakładanie, że to co jest jasne dla ciebie musi być jasne dla innych. Każda osoba nieco inaczej patrzy na świat. Posiadamy różne opinie na ten sam temat, a także inaczej rozumiemy to, co nam się zdarza. Dlatego nie zakładaj, że inni myślą tak jak Ty i wiedzą dokładnie to samo. W ważnych sprawach mów tak, jakbyś chciał wytłumaczyć komuś swój punkt widzenia. Za szybkie mówienie. Pośpiech jest jedną z najczęstszych przyczyn nieporozumienia. Mów płynnie, ale powoli. Koncentruj się na tym, co mówisz i jak na to reagują inni. Jak trzeba, to powtarzaj najważniejsze kwestie. Unikaj skrótów myślowych. Brak okazywania zainteresowania wypowiedzią rozmówcy. Jednym ze sposobów okazywania zainteresowania dla wypowiedzi Twojego rozmówcy jest zadawanie mu pytań. W ten sposób pokazujesz, że słuchasz tego co on mówi oraz że jest dla Ciebie istotnym, by dowiedzieć się czegoś więcej. Nie upewnianie się czy dobrze zrozumiano rozmówcę. Podczas dyskusji staraj się jak najlepiej zrozumieć swojego rozmówcę. Doskonałym sposobem, aby upewnić się czy rozmówca i Ty macie to samo na myśli jest zadawanie pytań doprecyzowujących jego wypowiedź. Szczególnym rodzajem zadawania pytań może być parafrazowanie. Polega ono na tym, aby w trakcie rozmowy swoimi słowami podsumowywać to, co się usłyszało. Nie dostosowywanie komunikatu do odbiorcy w trakcie trudnej rozmowy. Nie do wszystkich trafiają argumenty, które nas przekonują, a także nie wszystkich interesuje to co, nas. W relacji z innymi warto skoncentrować się na rozmówcy jaka to jest osoba? Jaki jest jej poziom wiedzy? Jakich informacji oczekuje? Od odpowiedzi na powyższe pytania zależy to, w jaki sposób powinieneś formułować swoją wypowiedź, aby była najskuteczniejsza. Techniki i ćwiczenia, które możesz wykonać: Parafraza. Bardzo przydatne w rozmowach ze współpracownikami jest korzystanie z technik komunikacyjnych świadczących o umiejętności aktywnego słuchania. Jest to m.in. parafraza, czyli powtarzanie za Twoim rozmówcą jak zrozumiałeś to, co on powiedział. Przećwicz parafrazowanie wypowiedzi rozmówców. Parafrazę rozpocząć możesz na jeden z poniższych sposobów: Innymi słowy... Brzmi to jakby... Czy dobrze przypuszczam... Jeśli dobrze Pana rozumiem... Zakończyć zaś mógłbyś tak: Czy to jest to, co ma Pan na myśli? Tak Pan powiedział? To jest to, co chciałby Pan otrzymać? Zamiana oceny na opinię, czyli przećwicz stosowanie komunikatu Ja. W efektywnej komunikacji zawsze należy pamiętać, aby nie formułować oceniających zdać. Przećwicz zamianę ocen na opinię zamiast komunikatu Ty użyj komunikatu Ja. 8

9 OCENA komunikat z TY Ty jesteś... Jesteś... OPINIA komunikat z Ja Ja myślę, uważam... Moim zdaniem... Książki i opracowania, które możesz przeczytać: McKay M., Davis M., Fanning P. (2001), Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Stewart J., (2002). Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi, Warszawa Polskie Wydawnictwo Naukowe. Belbin M.,R (2003), Twoja rola w zespole, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Hamlin S. (2002). Jak mówić, żeby nas słuchali?, Petit. Co mogę zrobić we współpracy z innymi? Bierz udział w dyskusjach zespołowych. Jeżeli to możliwe zgłoś się do udziału w pracach dowolnego zespołu. Podczas każdego spotkania staraj się dzielić z innymi swoimi pomysłami i opiniami. Zabieraj jak najczęściej głos, wspieraj też dobre pomysły innych nawiązuj do nich podczas własnych wypowiedzi. Po kilku spotkaniach możesz zapytać swoich współpracowników o to, jak postrzegają Twój udział w zespole. Czy zawsze rozumieją co chcesz przekazać? Czy cenią sobie Twoją aktywność? Czy uważają, że masz duży wkład w efekty pracy grupy? Zapytaj szczerze i bądź gotowy na szczere odpowiedzi. Obserwuj osoby, które uznajesz za doskonałych słuchaczy. Co robią? Jakie są ich zachowania werbalne i niewerbalne? Porozmawiaj z nimi, dowiedz się, w jaki sposób nauczyli się aktywnego słuchania. Jak oceniają Ciebie jako partnera w rozmowie? Może mają jakieś sugestie co do Twojej pracy nad umiejętnościami słuchania. Rekomendowane tematy kursów i szkoleń Efektywna komunikacja w zespole Sztuka aktywnego słuchania Trening interpersonalny Techniki wywierania wpływu Sztuka perswazji Zarządzanie informacją 4. Innowacyjność modelu kompetencji przedsiębiorczych (Piramida Kompetencji) Zaproponowany model kompetencji przedsiębiorczych stworzony został na podstawie oryginalnych wyników prac zespołu ekspertów. Zarówno założenia leżące u podstaw wypracowanego modelu, jak i sam model odznaczają się innowacyjnością. Do najważniejszych charakterystyk modelu należą: 9

10 Preinkubacja przedsiębiorczości osób w wieku 50+. U podstaw tego celu leży założenie, że osoby dojrzałe, które aktualnie nie pracują, mogą nie mieć okazji do przeanalizowania możliwości założenia własnej działalności gospodarczej. Jednym z podstawowych elementów procesu preinkubacji przedsiębiorczości jest dostarczenie wiedzy na temat prowadzenia własnej firmy a także warunków jakie temu zadaniu sprzyjają. Uwzględnienie w rozwoju kompetencji przedsiębiorczych innych uwarunkowań zakładania własnej firmy (wartości oraz gotowość do prowadzenia biznesu). W przyjętym przez autorów modelu pracy z osobą radzącą się przyjęto podejście holistyczne, w którym decyzja o założeniu własnej działalności gospodarczej jest wynikiem oddziaływania wielu czynników, zarówno wewnętrznych (predyspozycje, kompetencje, kwalifikacje) ale również zewnętrznych (wymagania formalne, budżet, sytuacja rodzinna). Uwzględnienie w tworzonym modelu kompetencji specyfiki grupy wiekowej przy jednoczesnym uwzględnieniu uwarunkowań przedsiębiorczości. Opracowanie przyjaznego dla użytkowników/osób badanych narzędzia do określenia mocnych stron i obszarów do rozwoju w zakresie kompetencji przedsiębiorczych głównych nacisk w konstrukcji metody położony jest na jej rozwojowy i motywujący charakter. Bibliografia Boyatzis, R. E. (1982). The Competent Manager. A Model for Effective Performance. New York: John Wiley & Sons. Filipkowska, A., Jurek, P., Molenda, N. (2004). Pakiet Kompetencyjny. Metodologia i narzędzia. Sopot: Wydawnictwo ProFirma. Horton, S. (2010). Competencies In People Resourcing. W: S. Pilbeam, M. Corbridge, People Resourcing and Talent Planning. HRM in Practice, 4th Edition. Essex: Pearson Education Ltd., Jurek, P., (2012). Metody pomiaru kompetencji zawodowych. Zeszyt Informacyjno- Metodyczny Doradcy Zawodowego nr 54. Warszawa: Departament Rynku Pracy MPiPS. 10

11 McClelland, D. C. (1973). Testing for Competence Rather Than for Intelligence, American Psychologist, Jan. Bilans Kapitału Ludzkiego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Spencer, L. M., Spencer S. M. (1993). Competence at Work. Models for Superior Performance, New York: John Wiley & Sons Inc. 11

12 KOMPETENCJE BIZNESOWE Tabela 2. Definicje oraz wskaźniki behawioralne kompetencji wchodzących w skład Piramidy Kompetencji Przedsiębiorczych Kategoria Nazwa Definicja Wskaźniki behawioralne Nastawienie przedsiębiorcze Umiejętności sprzedażowe Budowanie relacji biznesowych Umiejętność doskonalenia produktów, szacowania i podwyższania opłacalności podejmowanych działań, analizowania rynku oraz konkurencji. Znajdywanie okazji do sprzedawania swoich produktów/ usług, pokazywanie korzyści wynikających z oferty, dopasowanie produktów/ usług do potrzeb klientów oraz doprowadzenie sprzedaży do końca. Umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi, promowanie własnej działalności wśród znajomych i potencjalnych partnerów biznesowych oraz nawiązywanie dąży do optymalizowania kosztów w celu podnoszenia zysku poszukuje pomysłów na zarabianie pieniędzy/ działalność zawodową poszukuje okazji do usprawnienia działania dąży do podnoszenia atrakcyjności oferowanych produktów, czy usług dokonuje bilansu potencjalnych kosztów i zysków podejmowanych działań na bieżąco analizuje rynek oraz działania konkurencji podejmuje opłacalne działania, czyli takie, które przynoszą korzyści poszukuje możliwości uruchomienia swojej działalności gospodarczej wychodzi z inicjatywą zaprezentowania potencjalnym klientom produktu/usługi dopytuje klienta o jego potrzeby, zainteresowania oraz oczekiwania wobec konkretnej gamy produktów/usług przekonuje klienta do korzyści wynikających ze skorzystania z prezentowanego produktu/usługi proponuje klientom produkty/usługi doskonale odpowiadające ich potrzebom i oczekiwaniom podejmuje opłacalne działania, dąży do sfinalizowania sprzedaży, skutecznie zachęcając klienta do podjęcia decyzji o zakupie nawiązuje kontakty z osobami opiniotwórczymi i decyzyjnymi utrzymuje trwałe relacje biznesowe buduje sieć kontaktów biznesowych (networking) poleca produkty/usługi partnerów biznesowych innym podmiotom atrakcyjnie prezentuje siebie i własną działalność gospodarczą w trakcie 12

13 KOMPETENCJE SPOŁECZNE Kultura i etyka w biznesie Asertywność Komunikatywno ść współpracy z innymi przedsiębiorcami. Budowanie zaufania poprzez postępowanie zgodnie z zasadami etyki biznesowej, sprawiedliwe traktowanie współpracowników i proponowanie rozwiązań korzystnych dla obu stron. Umiejętność mówienia wprost i z poszanowaniem innych o tym, co się myśli i oczekuje od innych, stawianie precyzyjnych granic i opieranie się manipulacji ze strony innych. Jasne wypowiadanie się, dostosowywanie tego, co się mówi do rozmówców, wzbudzanie zainteresowania tym, co chce się powiedzieć oraz uważne słuchanie innych. spotkań biznesowych i nieformalnych proponuje kompleksową ofertę w swoim otoczeniu biznesowym (oferuje produkty/ usługi, których nie proponują inne osoby/ firmy działające w otoczeniu, a które uzupełniają ofertę innych) poszukuje dostawców, którzy uzupełniliby lub pogłębiliby ofertę przestrzega zasad etyki biznesowej, choć okoliczności sprzyjają ich łamaniu lub omijaniu sprawiedliwie traktuje współpracowników utrzymuje oparte na wzajemnym zaufaniu relacje z kooperantami/ dostawcami szczerze prezentuje swoje stanowisko/ intencje nie oszukuje i nie wprowadza w błąd swoich kontrahentów proponuje rozwiązania korzystne dla obu stron interesów wprost i z szacunkiem dla innych wyraża swoje opinie, nawet jeżeli nie zgadza się z innymi stanowczo odmawia, gdy nie chce czegoś wykonać wprost i z poszanowaniem innych dzieli się swoją krytyczną oceną efektów działań innych wysłuchuje i uwzględnia w dzianiu opinie innych skutecznie opiera się manipulacjom i naciskom emocjonalnym ze strony innych osób śmiało wyraża swoje cele, potrzeby i oczekiwana wobec sytuacji i innych osób, nie naruszając ich granic precyzyjnie i jasno formułuje swoje wypowiedzi trafnie dostosowuje sposób i treść przekazu do odbiorców wzbudza zainteresowanie tym, co chce powiedzieć zachowuje spójność przekazu z mową ciała upewnia się, czy został/a dobrze zrozumiany/a przez odbiorców zadaje w tym celu konkretne pytania 13

14 KOMPETENCJE TECHNICZNE I SPECJALISTYCZNE KOMPETENCJE OSOBISTE Radzenie sobie z niepewnością Organizacja pracy Zakładanie i prowadzenie działalności biznesowej Obsługa komputera i urządzeń biurowych Umiejętność dostrzegania i adekwatnego oceniania ryzyka planowanych działań, podejmowanie działań zaradczych, a także prezentowanie odwagi w podejmowaniu przemyślanego ryzyka. Terminowe i dokładne wykonywanie zadań do samego końca, umiejętność zaplanowania i zorganizowania sobie zasobów potrzebnych do osiągnięcia wyznaczonych celów. Tworzenie i wprowadzanie w życie biznes planu, umiejętność prowadzenia dokumentacji związanej z zakładaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej oraz znajdywanie informacji na ten temat. Umiejętność obsługiwania takich urządzeń jak: drukarka, skaner, ksero; korzystanie z programów komputerowych, w tym z poczty elektronicznej, edytorów tekstów oraz arkuszy kalkulacyjnych. sprawdza, czy dobrze rozumie to, co chcą przekazać inne osoby okazuje zainteresowanie tym, co mówią inni ocenia prawdopodobieństwo wystąpienia oraz wagę ryzyk/ trudności wykonania zadań działa zdecydowanie i bez zwłoki podejmuje decyzje i działania we właściwym czasie, nawet nie dysponując kompletnymi danymi podejmuje działania pomimo obaw i niepewności inwestuje zasoby w działania obarczone ryzykiem, ale dające szansę na zysk podejmuje ryzykowne działania ukierunkowane na konkretny cel planuje przebieg działań planuje i zapewnia zasoby niezbędne do wykonania zadania dokładnie wykonuje zadania dotrzymuje terminów podejmuje działania ukierunkowane na rozwiązanie trudności finalizuje działania działa w sposób systematyczny poszukuje informacji na temat zakładania i funkcjonowania firmy tworzy biznes plan poprawnie wypełnia dokumentację związaną z zakładaniem i funkcjonowaniem firmy prawidłowo naliczania opłaty i podatki z tytułu prowadzenia działalności wie z jakich rozwiązań w tym zakresie korzystać wskazuje na korzystne rozwiązania prawno-księgowe związane z zatrudnieniem pracowników oraz świadczeniem usług obsługuje urządzenia biurowe takie jak: drukarka, skaner, ksero korzysta z Internetu, w tym wyszukuje w Internecie potrzebnych informacji korzysta z programów do obsługi poczty elektronicznej - odbiera i wysyła maile komunikuje się za pomocą komunikatorów internetowych, np. 14

15 skype zapisuje dokumenty do formatu pdf posługuje się edytorem tekstu posługuje się programem do tworzenia prezentacji multimedialnych posługuje się arkuszem kalkulacyjnym korzysta z programów do kompresji przy wysyłaniu dokumentów elektronicznych archiwizuje dane i tworzy kopie zapasowe zapisuje dane na różnych nośnikach, np. dysk przenośny, płyta CD przenosi dane z telefonu, aparatu fotograficznego na komputer 15