WYKŁAD 10. Rozdział 5: Drgania liniowych układów ciągłych. Część 2: Drgania swobodne belek Równanie drgań poprzecznych belki

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "WYKŁAD 10. Rozdział 5: Drgania liniowych układów ciągłych. Część 2: Drgania swobodne belek Równanie drgań poprzecznych belki"

Transkrypt

1 WYKŁAD Rodiał 5: Drgaia iiowych układów ciągłych Cęść : Drgaia swobode beek 5.5. Rówaie drgań poprecych beki Prymiemy astępuące ałożeia, dięki którym otrymamy iiowe rówaie drgań poprecych beki, iesprężoe drgaiami skrętymi i podłużymi: beka est smukła, co oaca, że e długość est acie więksa od wymiarów prekrou poprecego (co amie o rąd wiekości), prekró poprecy beki est stały i ma oś symetrii aeżącą do płascyy drgań beki, edyymi siłami wewętrymi w prekrou są momet gący wgędem osi prostopadłe do płascyy drgań i siła popreca aeżąca do te płascyy, bewładość obrotu eemetu beki w płascyźie drgań est pomiięta, pomiięty est wpływ ściaia a premiesceia poprece, prekroe poprece beki achowuą płaskość (hipotea Kirchhoffa), premiesceia poprece są małe (rędu grubości beki), obowiąue prawo Hooke a w reaci aprężeń i odkstałceń ormaych do prekrou. Ropatrmy bekę dowoie podpartą a końcach, poddaą rołożoemu obciążeiu ewętremu q ( x,. Bekę taką prykładowo podpartą obustroie pregubowo pokaao a Rys. 5.8a. W odróżieiu od struy, pręta i wału, będiemy budować rówaie drgań wymuseiem, które umożiwi badaie awiska reoasu beki w prypadku wymuseia harmoicego w casie. Rys. 5.8: Beka podparta pregubowo: a) kofiguraca i obciążeie poprece, b) ieskońceie mały eemet i siły wewętre Prawo Newtoa astosowae do eemetu beki ako puktu materiaego, prowadi do astępuącego rówaia ruchu: 6

2 Q A q, (5.) t gdie w ( x, oaca premiesceie poprece eemetu beki w układie współrędych pokaaym a Rys. 5.8a, Q Q( x, est siłą poprecą w prekrou beki, a, A oacaą odpowiedio gęstość materiału i poe prekrou beki. Rówaie ruchu obrotowego eemetu beki, pry ałożeiu pomiięcia bewładości obrotowe, ma postać statycą (est to rówaie mometów wgędem środka eemetu, Rys. 5.8b): M ( x, Q( x,. (5.) Ze statycych obiceń wytrymałościowych beek wiadomo, że prawdiwa est astępuąca aeżość międy mometem gącym i premiesceiem poprecym (w koweci osi i dodatiego aku mometu gącego a Rys. 5.8b): M EIw, gdie I oaca geometrycy momet bewładości prekrou beki wgędem ego osi główe cetrae, będące osią oboętą giaia. W dyamice aeżość ta prymue postać: M( x, EI. (5.) Podstawiaąc apierw (5.) do (5., a astępie (5.) do (5.), otrymuemy ieedorode iiowe rówaie drgań poprecych beki: Uwaga a t b q( x,, gdie a b EI. (5.) A Wyprowadaąc rówaie beki (5.) pomięiśmy tłumieie, które w recywiste bece może wyikać oporów ruchu w ośrodku ub tarcia wewętrego w materiae. Dokładiesa aaia drgań beek wymaga uwgędieia tych efektów Drgaia swobode beki be tłumieia Drgaia swobode beki maą miesce pry q i opisue e rówaie: a b. (5.) t Aby rowiąać rówaie drgań (5.) i wyacyć drgaia swobode kokrete beki, aeży do rówaia (5.) dołącyć waruki pocątkowe i waruki bregowe. Waruki pocątkowe (w icbie rówe rędowi rówaia drgań wgędem casu) maą postać 7

3 aaogicą do te, którą mieiśmy do cyieia w prypadku struy. Są to fukce miee x, opisuące rokład premiesceń pocątkowych i prędkości pocątkowych wdłuż beki: w( x,) w ( x,) v t,. (5.5) Fukce w ( ) i v ( ) ie mogą być adae dowoie. Powiy oe spełiać geometryce x x waruki bregowe wyikaące e sposobu podparcia beki (podobie było w prypadku struy, pręta i wału). Licba waruków bregowych wyosi (taki est rąd rówaia drgań e wgędu a Mogą oe dotycyć: a) premiesceń w b) mometu gącego mechaice). i kątów obrotu skraego prekrou (waruki bregowe geometryce), M i siły poprece Q w skraych prekroach (waruki Mechaice waruki bregowe prekładaą się a pochode cąstkowe premiesceia poprecego beki wgędem miee x, w wiąku aeżościami (5.) i (5.): M( x, EI, Q( x, EI. (5.6) Prypomimy e statyce teorii beek, że iocy EI osi awę stywości gięte beki. Romaitość waruków bregowych beek est acie więksa iż w prypadku struy. Na każdym bregów występuą dwa waruki bregowe. Prykłady pokaao a Rys x ). Rys. 5.9 Prykłady waruków bregowych beki Prykładowe waruki bregowe pokaae a Rys. 5.9 opisae są rówaiami: w (,, w (,, (a) w (,, M(, (,, (b) 8

4 ( M, (,, Q(, (,, (c) ( M, (,, Q(, k w(, EI (, k w(, s s, (d) M (, (,, w(, s(, (e) w, (, Q(, (,. (f) ( Zwróćmy uwagę a to, że waruki bregowe (a)(d) są rówaiami, których prawe stroy są rówe, a rówaia ie awieraą casu w sposób awy. Takie waruki bregowe aywamy edorodymi. Waruki bregowe (e) i (f) aeżą do kategorii waruków ieedorodych. Ich rówaia awieraą fukce s( i (, które są odpowiedio adaym aeżym od casu premiesceiem iiowym i kątowym prawego końca beki. Takie waruki bregowe oacaą wymuseie kiematyce drgań beki. Rowiąaia rówaia drgań swobodych beki (5.) posukuemy, podobie ak w prypadku struy, w postaci: w( x, T(. (5.7) Podobie ak w prypadku struy, postać rowiąaia (5.7) umożiwi am sformułowaie i rowiąaie agadień bregowego i pocątkowego. Metoda rowiąaia est taka sama, ae agadieie bregowe beki różi się od tego, które poaiśmy w prypadku struy, pręta i wału. Podstawiaąc rowiąaie (5.7) do rówaia ruchu (5.) i rodieaąc miee, otrymuemy: Aby rówaie (5.8) było spełioe da każde pary argumetów IV T (. (5.8) a T ( b ( x,, ewa i prawa stroa tego rówaia musą być rówe icbie stałe (ueme, co wyika preciwych aków T ( i T ( w ruchu harmoicym). Licbę tę możemy apisać ako ( ieaą a raie icbą ieuemą. Wyrażeie (5.8) geerue rówaie agadieia bregowego: k ), gdie k est IV k (, (5.9) które est iiowym rówaiem różickowym wycaym cwartego rędu e wgędu a x ora rówaie agadieia pocątkowego drugiego rędu e wgędu a t : 9

5 T ( k a T(. (5.5) b Rowiąaie ogóe rówaia agadieia bregowego (5.9) est odmiee od tego, które otrymaiśmy w prypadku struy. Podstawiaąc do tego rówaia rowiąaie w postaci e rt, otrymuemy rówaie charakterystyce: które ma rowiąaia: r ik, r k, (5.5) r ik, r k, r k, (5.5) gdie i urooe pierwiastki oaca edostkę urooą w diediie icb espooych. Moża pokaać, że r, r prowadą do harmoice cęści rowiąaia, a pierwiastki recywiste preciwe r,r - do ego cęści hiperboice. Tak więc, rowiąaie ogóe rówaia agadieia bregowego (5.9) moża apisać w postaci: Acoskx Bsi kxgcoshkx H sih kx, (5.5) gdie A, B, G, H oacaą stałe które aeży wyacyć a podstawie waruków bregowych, a k est ieaą esce icbą ieuemą. W drgaiach swobodych występuą tyko edorode waruki bregowe, które ie awieraą casu w sposób awy. Każdy cterech waruków bregowych geerue iiowe rówaie agebraice iewiadomymi stałymi A, B, G, H. Otrymuemy więc układ iiowych rówań agebraicych, który est edorody. Ma o ogóą postać: gdie współcyiki e i e e e e A e A e A e A e B e B e B e B e G e G e G e G e H H H H (5.5) są fukcami e e (cosk,si k,cosh k,sih k). Warukiem i i istieia ieerowych stałych A, B, G, H est erowa wartość wyacika główego układu (5.5). Waruek te prowadi do rówaia iewiadomą k: e ( k)... e......, (5.55) e ( k)... e które, w wiąku aeżością od fukci harmoicych cos k i si k, ma ieskońcoy ciąg rowiąań k ),( k),( k),...( k),..., który geerue ciąg icb k k,,... będących ( ( k) ( k), k

6 wartościami własymi agadieia bregowego. Każde wartości włase odpowiada fukca własa: A cosk x B si k x G coshk x H sih k x, (5.56) pry cym, e wgędu a erowość wyacika główego da każde wartości włase k k, edą e stałych A H moża pryąć dowoie. Oaca to, że faktycie układu rówań (5.5) możemy wyacyć tyko stosuki trech stałych do te, którą ustaiiśmy dowoie. Jeśi atem prymiemy A, to obicoe ie stałe są stosukami B / A, G / A, H / A. Prypomimy, że podobe stosuki w drgaiach swobodych układów o wieu stopiach swobody, awaiśmy współcyikami postaci drgań. Fukce włase (5.5) maą właściwość ortogoaości, która poega a tym, że całka iocyu dwu różych fukci własych a długości beki est rówa eru: gdy, gdy. (5.57) Uwaga Waruek ortogoaości fukci własych ma postać (5.57) da wsystkich beek, które a swych końcach ie są połącoe ciałami o masie skupioe. Maąc ciąg fukci własych, moża prystąpić do rowiąywaia agadieia pocątkowego i do kostrukci całego rowiąaia rówaia drgań swobodych beki. Wartości włase geeruą ciąg rówań agadieia pocątkowego: T ( k a T (, (5.58) których wyikaą cęstości włase ietłumioych drgań swobodych beki: EI k ab k. (5.59) Rowiąaie ogóe -tego rówaia (5.58) ma postać harmoicą: Podobie ak w prypadku struy stałe b T ( C cos t D si t. (5.6) D C, wyaca się waruków pocątkowych beki, korystaąc waruków ortogoaości fukci własych (5.57). Pełe rowiąaie rówaia drgań swobodych beki est ieskońcoym seregiem: w( x, ( C cos t D si. (5.6)

7 W ceu wyaceia stałych C, D waruki pocątkowe beki (5.6) apisuemy w postaci: w v C D,, a astępie możymy e stroami pre wybraą fukcę własą o umere wgędem x wdłuż beki. Otrymuemy astępuące dwie aeżości: (5.6) i całkumy w v C D,. (5.6) Ze wgędu a waruek ortogoaości fukci własych (5.57), seregów po prawe stroie aeżości (5.6) poostaą tyko wyray o umere. Zatem stałe C, D są astępuące: C, D v(, (5.6) gdie. W te sposób drgaia swobode ietłumioe beki, spełiaące adae waruki bregowe i waruki pocątkowe ostało w pełi okreśoe w postaci ieskońcoego seregu (5.6). Wyra tego seregu o umere opisue -tą postać drgań ietłumioych beki, o cęstości. Fukcę własą ( występuącą w -te postaci drgań aywamy - tą formą drgań własych (swobodych) beki. Prykład 5.5 Zaeźć wartości włase, fukce włase i cęstości włase edorode beki o długości prekrou A, stywości gięte EI i gęstości materiału pregubowo (obydwie podpory są typu a) a Rys. 5.9)., podparte obustroie, Waruki bregowe ropatrywae beki są typu (5.b), pokaaego a Rys. 5.9b. Ich rówaia, po wyrażeiu mometu gącego pre ugięcie beki, maą postać: ( w,, (,, w(,, (,. (a) Geeruą oe astępuące waruki bregowe fukci własych ( da x i x : ( ), (), ( ), ( ) (b)

8 Waruki (b), podstawioe do rowiąaia ogóego (5.5), prowadą do edorodego układu rówań a stałe A, B, G, H : G k A k G cosk Bsi k G coshk H sih k k Acosk k Bsi k k G coshk k H sih k Aby istiały ieerowe rowiąaia układu rówań edorodych (c), wyacik główy tego układu musi być rówy. Prowadi to do rówaia iewiadomą k (c) ub k, typu (5.55). Zauważmy edak wceśie, że dwóch pierwsych rówań układu (c) pry k wyika, że A G, a układ (c) uprasca się do dwóch rówań: Bsi k H sih k Bsi k H sih k Dodaąc te rówaia i biorąc pod uwagę, że pry pry B : k sih k, otrymuemy (d) H ora si k k, N. (e) Jedyą ieerową stałą poostae więc stała B, które wartość - pry erowym wyaciku główym moża pryąć dowoie, p. B da każde icby. Ciągi wartości własych, fukci własych i cęstości własych ropatrywae beki są więc astępuące: k, si x, EI, N. (f) Zauważmy, że wartości włase i fukce włase beki obustroie pregubowo podparte są takie same ak w prypadku struy. Cęstości włase są odmiee. Prykład 5.6 Bekę Prykładu 5. wygięto wstępie godie fukcą w ax( ), gdie a i x puscoo be prędkości pocątkowe. Wyacyć drgaia środkowego puktu beki. Wartości włase, fukce włase i cęstości włase beki acerpiemy Prykładu 5.5. Drgaia swobode maą ogóą postać (5.6), która pry erowe prędkości pocątkowe v ( i fukcach własych si x, uprasca się do: w( x, C si x cost. (a)

9 Do wyaceia poostaą stałe C. Założoy waruek pocątkowy apisuemy w postaci: ax( C si x. (b) Możąc rówość (b) stroami pre -tą fukcę własą, całkuąc stroami wdłuż beki i korystaąc ortogoaości fukci własych, otrymuemy ogóie: a w scegóości: a a C x( si x ( ) C, (c) a a a, C, C, C, C5,... (d) 8 7 Posukiwae drgaia swobode środkowego puktu beki ( x / ) opisue sereg: a w, t ( ) w którym wyray o umere parystym są rówe. cos t, (d) Prykład 5.7 Bekę Prykładu 5.5 podparto a ewym bregu pre utwierdeie, poostawiaąc prawy breg swobody (beka wsporikowa). Zaeźć pierwse try wartości włase i try cęstości włase ora okreśić ciąg fukci własych te beki. Zmiaa sposobu podparcia beki mieia asadico e wartości włase, fukce włase, a w kosekweci rówież e cęstości drgań swobodych. Waruki bregowe ropatrywae w tym prykładie beki są astępuące: ( w w,, (,, (,, (,. (a) Geeruą oe waruki bregowe da fukci własych ( : ( ), (), ( ), ( ), (b) które prowadą do astępuącego układu rówań edorodych a stałe A, B, G, H w rowiąaiu ogóym agadieia bregowego (5.5): G Bk Hk Ak cosk Bk si k Gk coshk Hk sih k k si k Bk cosk Gk sih k Hk coshk (c)

10 Z dwóch pierwsych rówań (c) wyika, że G, ora H B, atem układ (c) sprowada się do dwóch astępuących rówań a A, B pry k : (cosk coshk) B(si k sih k) ( si k sih k) B(cosk cosh k) (d) Biorąc pod uwagę, że (coshk) (sih k), rówaie wartości własych (wyikaące erowości wyacika główego układu (d) możemy sprowadić do postaci: cos, cosh Lewa stroa rówaia (e) est mootoicie rosąca w obsare gdie k. (e), atomiast prawa stroa est fukcą okresową, datego rówaie to ma ieskońceie wiee rowiąań. Jest to rówaie prestępe, które moża rowiąać graficie ub umerycie. Rowiąaie grafice pokaao a Rys. 5.. Try amiese icby dokładością do cterech miesc diesiętych wyosą: spełiaące rówaie (e), podae,875;,69; 7,855. (f) Odpowiadaące im try pierwse wartości włase ora cęstości włase są astępuące: k,875,69 7,855 EI EI EI, k, k ; k, k, k (g) Rys. 5.. Grafica iterpretaca rówaia wartości własych beki wsporikowe Rówaia (d) po podstawieiu k k są rówaiami a A, B aeżymi od siebie, atem edą tych stałych, p. postaci: gdie: B, moża pryąć dowoie i predstawić -tą fukcę własą w B cosk x si k x coshk x sih k x, (h) A si k sih k. (i) B cosk coshk 5

11 Wartość stałe B moża wybrać dowoie, p. B, ae moża też tak ą dobrać, aby wsystkie fukce włase da x miały wartość ub -. Będie tak wówcas, gdy: B cosk si k cosh k sih k. () Wykresy trech pierwsych fukci własych według woru (h) e stałą dowoą () pokaao a Rys. 5.. Rys. 5.. Try pierwse fukce włase beki wsporikowe Prykładu Dyskretyaca agadieia drgań swobodych beki metoda Rayeigha W te cęści wykładu predstawimy prybiżoą metodę obicaia pierwse cęstości włase ietłumioych drgań swobodych beek o różych warukach bregowych, rówież w prypadkach połąceia ich w prekroach bregowych ciałami o masie skupioe. Stosowaa tu metoda, aa ako metoda redukci mas Rayeigha, ie wymaga rowiąaia agadieia bregowego, które może być skompikowae i casochłoe. Wymaga prybiżoego okreśeia rokładu premiesceń poprecych beki ora rokładu prędkości, które wyikaą adaych waruków bregowych. Maąc ogóą wiedę dotycącą postaci drgań własych, możemy dobrym prybiżeiem prewidieć prebieg wybrae fukci włase (acęście pierwse) i a te podstawie sprowadić układ ciągły, akim est beka, do pewego astępcego układu o edym stopiu swobody. Jest to dyskretyaca, o które mówi tytuł te cęści wykładu. Ropatrmy bekę o aych parametrach geometrycych i materiałowych ora o adaych edorodych warukach bregowych, ieaeżych awie od casu. Zbuduemy 6

12 astępcy układ drgaący o edym stopiu swobody o masie m i stywości astępce sprężyy k. Kryterium rówoważości beki recywiste i układu astępcego będie rówość eergii potecae ora eergii kietyce obydwu układów w każde chwii Posukuąc w te sposób -te cęstości włase beki, buduemy układ astępcy właściwy do -te postaci drgań beki. Wyik prybiżeia będie tym epsy, im prewidyway rokład premiesceia i prędkości będie biżsy recywiste -te fukci włase roważae beki. Rokład te musi spełiać co amie geometryce waruki bregowe beki. Eergia kietyca beki w casie e drgań wyosi: w Ek A. (5.65) t t. Eergia potecaa E p wyika tyko odkstałceia sprężystego beki. Na podstawie statyce teorii beek, eergia odkstałceia eemetu beki o długości wyosi: de M ( x p EI ). (5.66) Biorąc pod uwagę aeżość międy mometem gącym i premiesceiem (5.6), eergię potecaą beki w casie e drgań możemy apisać w postaci całki: E p EI x. (5.67) Eergie kietyca i potecaa oscyatora astępcego predstawiaą się astępuąco: gdie y E k m y, E p k y, (5.68) oaca premiesceie oscyatora astępcego. Współrędą y moża utożsamiać dowoym premiesceiem recywiste beki, ocywiście poa puktami, których premiesceie w dae postaci rówa się eru. Nacęście est to premiesceie maksymae roważae postaci drgań. Fukcę w ( x, w wyrażeiach (5.66) i (5.67) wyrażamy w postaci: w( x, F( T(, (5.69) gdie F ( est fukcą możiwie dobre prybiżaącą ieaą fukcę własą ( ) ub wyżse. Niech x oaca pukt redukci, to est y ( x,. Podstawiaąc (5.69) do r aeżości (5.66) i (5.67) ora porówuąc odpowiedie eergie, otrymuemy: r x A F( m ( ) F xr, (5.7) 7

13 EI F k ( F xr. (5.7) Z aeżości (5.7) i (5.7) otrymuemy posukiwae parametry oscyatora astępcego masę astępcą: i stywość astępcą: m F( A (5.7) F( x ) r k F EI, (5.7) F( x ) a odpowiadaąca im kwadrat cęstości drgań wyosi: r F k EI. (5.7) m F( Cęstość est biska -te cęstości włase, eśi F ( est biska -te fukci włase ropatrywae beki. Uwaga Jeśi beka połącoa est e sprężyą ub ciałem o masie skupioe to eemety te maą swó udiał odpowiedio w eergii potecae i kietyce i w te sposób wpływaą a masę i stywość oscyatora astępcego, a więc rówież a ego cęstość drgań. Pokażemy to w edym prykładów. Prykład 5.8 Metodą Rayeigha osacować pierwsą cęstość drgań swobodych beki obustroie podparte pregubowo, Prykładu 5.5. Fukca kstałtu F ( we worach (5.7) musi spełiać geometryce waruki bregowe beki podparte pregubowo, których wyika, że: F ( ), F( ). (a) Naprostsą fukcą spełiaącą waruki (a) est fukca kwadratowa: F x x, (b) 8

14 która prybiża pierwsą fukcę własą ropatrywae beki. Zgodie wyrażeiem (5.7), kwadrat prybiżoe pierwse cęstości drgań swobodych beki wyosi: p EI [ F( ] [ F( ] EI ( x x Sama pierwsa cęstość drgań otrymaa w tym prybiżeiu wyosi: EI. (c) x ),95 EI. (d) p Porówuąc wyik prybiżoy (d) wyikiem Prykładu 5.5, stwierdamy, że błąd wgędy wyosi:,95,9. (e) W pierwsym prybiżeiu błąd,9% ie est akceptoway, datego dokoamy epsego prybiżeia, wymagaąc od fukci F( pregubowo podparte, to est dodatkowo, opróc waruków (a): spełieia wsystkich waruków bregowych beki F ( ), F ( ). (f) Aby spełić waruki (a) i (f), fukca F( musi być wieomiaem cwartego stopia: F x bx cx e, (g) w którym stałe wyosą: c e, b, d. Zatem fukca kstałtu i e druga pochoda maą postać: F( x x x, F x x. (h) Kwadrat pierwse cęstości włase w tym prybiżeiu wyosi: p EI (x 97,96 EI ( x x Cęstość własa i popełioy błąd wyosą tera odpowiedio:. (i) 9,9 EI 9,9 - p,,. () Zatem, ie ropatruąc awet rówaia drgań beki, metodą prybiżoą uyskaiśmy pierwsą cęstość drgań beki pregubowo podparte dokładością %. 9

15 Prykład 5.9 Zaeźć pierwsą cęstość drgań beki Prykładu 5.8, eśi w e środku umiescoo pukt materiay o masie m. Prymiemy fukcę kstałtu F( spełiaącą tyko geometryce waruki bregowe, a pukt redukci masy w środku beki ( Dodatkowe ciało o masie m k x r / ) : F x x, (a) umiescoe w środku beki ie wpływa a stywość astępcą, okreśoą we wore (5.7). Wyosi oa w ropatrywaym prypadku: 6EI k. (b) Rówość eergii kietyce beki i układu astępcego prowadi do rówaia: A F( m F( / ) m F( / ), (c) którego wyika, że masa oscyatora astępcego wyosi: m 8 x m 6 m. (d) 5 Zatem prybiżoą pierwsą cęstość drgań beki ciałem puktowym o masie m wyacoą a pomocą metody Rayeigha predstawia wór: 8 m 5 p. (e) 6EI Pytaia sprawdaące do Wykładu. Jakie są ałożeia w wyprowadeiu techicego rówaia beki?. Jaką postać ma techice rówaie beki?. Waruki pocątkowe i waruki bregowe beki.. Zagadieie bregowe beki i ego rowiąaie. 5. Co to est postać drgań swobodych beki? 6. Naskicować kika pierwsych fukci własych beki wsporikowe. 7. Jak obicamy cęstości drgań własych beki? 8. Co to są waruki ortogoaości fukci własych? 9. Jak opisaa est -ta postać drgań beki podparte obustroie pregubowo?. Metoda Rayeigha prybiżoego obicaia cęstości własych beek. 5

1. ALGEBRA Liczby zespolone

1. ALGEBRA Liczby zespolone ALGEBRA Licby espoloe Opracowaie: Vladimir Marcheko WYKŁAD Postać algebraica i trygoometryca licby espoloe; dodawaie, możeie, potęgowaie i dieleie licb espoloych A+B+C (Wstęp: pochodeie licb espoloych)

Bardziej szczegółowo

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys. 3.21. Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys. 3.21. Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił 3.7.. Reducja dowolego uładu sił do sił i par sił Dowolm uładem sił będiem awać uład sił o liiach diałaia dowolie romiescoch w prestrei. tm pucie ajmiem się sprowadeiem (reducją) taiego uładu sił do ajprostsej

Bardziej szczegółowo

III. LICZBY ZESPOLONE

III. LICZBY ZESPOLONE Pojęcie ciała 0 III LICZBY ZESPOLONE Defiicja 3 Niech K będie dowolm biorem Diałaiem wewętrm (krótko będiem mówić - diałaiem) w biore K awam każdą fukcję o : K K K Wartość fukcji o dla elemetów K oacam

Bardziej szczegółowo

LICZBY ZESPOLONE. j= -1, j = 1. Liczby zespolone będą oznaczane przez podkreślenie symbolu (litery), oznaczającej tę liczbę:

LICZBY ZESPOLONE. j= -1, j = 1. Liczby zespolone będą oznaczane przez podkreślenie symbolu (litery), oznaczającej tę liczbę: LICZBY ZESPOLONE 1. Historia licb espoloych Licby espoloe poawiły się w XVI w., w wiąku badaiami sposobów rowiąywaia rówań algebraicych treciego i cwartego stopia. Okaało się, że rowiąaia rówań treciego

Bardziej szczegółowo

Programowanie dynamiczne i modele rekurencyjne w ekonomii Wykład 3

Programowanie dynamiczne i modele rekurencyjne w ekonomii Wykład 3 Programowaie dyamice i modele rekurecyje w ekoomii Wykład 3 Michał Ramsa sierpia 0 Stresceie Wykład treci bauje główie a [, ro 7] i dotycy wykorystaia fukcji tworacych do rowiaywaia rekurecji Materiał

Bardziej szczegółowo

Rozdział 5: Drgania liniowych układów ciągłych

Rozdział 5: Drgania liniowych układów ciągłych WYKŁAD 9 Rozdział 5: Drgaia iiowych układów ciągłych zęść 1: Drgaia swobode stru, prętów i wałów 5.1. Wiadomości wstępe o ciągłych układach drgających W dotychczasowych rozważaiach rozpatrywaiśmy układy

Bardziej szczegółowo

MATERIAŁY POMOCNICZE DO WYKŁADU Z PODSTAW ZASTOSOWAŃ ULTRADŹWIĘKÓW W MEDYCYNIE (wyłącznie do celów dydaktycznych zakaz rozpowszechniania)

MATERIAŁY POMOCNICZE DO WYKŁADU Z PODSTAW ZASTOSOWAŃ ULTRADŹWIĘKÓW W MEDYCYNIE (wyłącznie do celów dydaktycznych zakaz rozpowszechniania) MATRIAŁY POMOCNICZ DO WYKŁADU Z PODSTAW ZASTOSOWAŃ ULTRADŹWIĘKÓW W MDYCYNI (wyłączie do celów dydaktyczych zakaz rozpowszechiaia) 4. Drgaia brył prętów, membra i płyt. ****************************************************************

Bardziej szczegółowo

1.8. PROSTE ŚCINANIE

1.8. PROSTE ŚCINANIE .8. PROSTE ŚCINNIE.8.. Wprowadeie Proste ściaie wstępuje wówcas, gd obciążeie ewętre redukuje się do wektora sił poprecej T, której kieruek pokrwa się główą, cetralą osią prekroju O. Prostm ściaie praktcie

Bardziej szczegółowo

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,, PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA Ruch cząstki ieograiczoy z klasyczego puktu widzeia W tym przypadku V = cost, przejmiemy V ( x ) = 0, cząstka porusza się wzdłuż osi x. Rozwiązujemy

Bardziej szczegółowo

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek Zajdowaie pozostałych pierwiastków liczby zespoloej, gdy zay jest jede pierwiastek 1 Wprowadzeie Okazuje się, że gdy zamy jede z pierwiastków stopia z liczby zespoloej z, to pozostałe pierwiastki możemy

Bardziej szczegółowo

, +, - przestrzeń afiniczna, gdzie w wprowadzono iloczyn

, +, - przestrzeń afiniczna, gdzie w wprowadzono iloczyn EUKLIDESOWA PRZESTRZEŃ AFINICZNA (WEKTOROWA) RZECZYWISTA Deiicja 1,, +, u = ( x x x ) v = ( y y y ),,..., 1 2,,..., 1 2 1 1 2 2 u/ v : = x y + x y +... + xy - aywamy ilocyem skalarym Możemy go rówież oacać

Bardziej szczegółowo

BADANIE ODKSZTAŁCEŃ SPRĘŻYNY ŚRUBOWEJ

BADANIE ODKSZTAŁCEŃ SPRĘŻYNY ŚRUBOWEJ LABORATORIU WYTRZYAŁOŚCI ATERIAŁÓW Ćiceie 0 BADANIE ODKSZTAŁCEŃ SRĘŻYNY ŚRUBOWEJ 0.. Wproadeie Sprężyy, elemety sprężyste mają bardo różorode astosoaie ielu kostrukcjach mechaicych. Wykorystuje się je

Bardziej szczegółowo

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona. Wykład - LICZBY ZESPOLONE Algebra licb espolonych, repreentacja algebraicna i geometrycna, geometria licb espolonych. Moduł, argument, postać trygonometrycna, wór de Moivre a.' Zbiór Licb Zespolonych Niech

Bardziej szczegółowo

Rozdział 5: Drgania liniowych układów ciągłych. , częstości własnych

Rozdział 5: Drgania liniowych układów ciągłych. , częstości własnych WYKŁAD Rozdział 5: Drgaia iiowych układów ciągłych Część : Drgaia wymuszoe eek 5.8. Drgaia eki wymuszoe rozłożoą siłą harmoiczą Rozatrzmy teraz ekę dowoie odartą a ou swych końcach, ez dołączoych uktów

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa III

Mechanika kwantowa III Mecaika kwatowa III Opracowaie: Barbara Pac, Piotr Petele Powtóreie Moet pędu jest wielkością pojęciowo bardo istotą, gdż dla wsstkic pól o setrii sfercej operator jego kwadratu ( ˆM koutuje ailtoiae (

Bardziej szczegółowo

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik Pierwiastki z liczby zespoloej Autorzy: Agieszka Kowalik 09 Pierwiastki z liczby zespoloej Autor: Agieszka Kowalik DEFINICJA Defiicja : Pierwiastek z liczby zespoloej Niech będzie liczbą aturalą. Pierwiastkiem

Bardziej szczegółowo

2. ELEMENTY TEORII PRĘTÓW SILNIE ZAKRZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9, 11, 13, 34, 51])

2. ELEMENTY TEORII PRĘTÓW SILNIE ZAKRZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9, 11, 13, 34, 51]) P Litewka Efektywny eement skońcony o dżej krywiźnie ELEENTY TEOII PĘTÓW SILNIE ZKZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9,, 3, 34, 5]) Premiescenia i odkstałcenia osiowe Pre pręty sinie akrywione romie się

Bardziej szczegółowo

x 1 2 3 t 1 (x) 2 3 1 o 1 : x 1 2 3 s 3 (x) 2 1 3. Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

x 1 2 3 t 1 (x) 2 3 1 o 1 : x 1 2 3 s 3 (x) 2 1 3. Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem 9.1. Izomorfizmy algebr.. Wykład Przykłady: 13) Działaia w grupach często wygodie jest zapisywać w tabelkach Cayleya. Na przykład tabelka działań w grupie Z 5, 5) wygląda astępująco: 5 1 3 1 1 3 1 3 3

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17 Egzami, 18.02.2017, godz. 9:00-11:30 Zadaie 1. (22 pukty) W każdym z zadań 1.1-1.10 podaj w postaci uproszczoej kresy zbioru oraz apisz, czy kresy ależą do zbioru (apisz TAK albo NIE, ewetualie T albo

Bardziej szczegółowo

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE . Oblicyć: ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH a) ( 7i) ( 9i); b) (5 i)( + i); c) 4+3i ; LICZBY ZESPOLONE d) 3i 3i ; e) pierwiastki kwadratowe 8 + i.. Narysować biór tych licb espolonych, które spełniają warunek:

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona Twierdzeie Cayleya-Hamiltoa Twierdzeie (Cayleya-Hamiltoa): Każda macierz kwadratowa spełia swoje włase rówaie charakterystycze. D: Chcemy pokazać, że jeśli wielomiaem charakterystyczym macierzy A jest

Bardziej szczegółowo

MES W ANALIZIE SPRĘŻYSTEJ UKŁADÓW PRĘTOWYCH

MES W ANALIZIE SPRĘŻYSTEJ UKŁADÓW PRĘTOWYCH MES W ANALIZIE SPRĘŻYS UKŁADÓW PRĘOWYCH Prykłady obliceń Belki Lidia FEDOROWICZ Jan FEDOROWICZ Magdalena MROZEK Dawid MROZEK Gliwice 7r. 6-4 Lidia Fedorowic, Jan Fedorowic, Magdalena Mroek, Dawid Mroek

Bardziej szczegółowo

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny Rówaie ogóle płaszczyzy w E 3. ae: P π i π o =[A,B,C] P (,y,z ) Wówczas: P P=[-,y-y,z-z ] P π PP PP= o o Rówaie () azywamy rówaiem ogólym płaszczyzy A(- )+B(y-y )+C(z-z )= ( ) A+By+Cz+= Przykład

Bardziej szczegółowo

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce! Iformatyka Stosowaa-egzami z Aalizy Matematyczej Każde zadaie ależy rozwiązać a oddzielej, podpisaej kartce! y, Daa jest fukcja f (, + y, a) zbadać ciągłość tej fukcji f b) obliczyć (,) (, (, (,) c) zbadać,

Bardziej szczegółowo

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii O pewych zastosowaiach rachuku różiczkowego fukcji dwóch zmieych w ekoomii 1 Wielkość wytwarzaego dochodu arodowego D zależa jest od wielkości produkcyjego majątku trwałego M i akładów pracy żywej Z Fukcję

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy 12. Dowieść, że istieje ieskończeie wiele par liczb aturalych k < spełiających rówaie ( ) ( ) k. k k +1 Stosując wzór a wartość współczyika dwumiaowego otrzymujemy ( ) ( )!! oraz k k! ( k)! k +1 (k +1)!

Bardziej szczegółowo

Arkusz ćwiczeniowy z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. W zadaniach od 1. do 21. wybierz i zaznacz poprawną odpowiedź. 1 C. 3 D.

Arkusz ćwiczeniowy z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. W zadaniach od 1. do 21. wybierz i zaznacz poprawną odpowiedź. 1 C. 3 D. Arkusz ćwiczeiowy z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE W zadaiach od. do. wybierz i zazacz poprawą odpowiedź. Zadaie. ( pkt) Liczbę moża przedstawić w postaci A. 8. C. 4 8 D. 4 Zadaie. ( pkt)

Bardziej szczegółowo

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a Prkład 6 Uogónione prawo Hooke a Zwiąki międ odkstałceniami i naprężeniami w prpadku ciała iotropowego opisuje uogónione prawo Hooke a: ] ] ] a Rowiąując równania a wgędem naprężeń otrmujem wiąki: b W

Bardziej szczegółowo

Zginanie Proste Równomierne Belki

Zginanie Proste Równomierne Belki Zginanie Proste Równomierne Belki Prebieg wykładu : 1. Rokład naprężeń w prekroju belki. Warunki równowagi. Warunki geometrycne 4. Zwiąek fiycny 5. Wskaźnik wytrymałości prekroju na ginanie 6. Podsumowanie

Bardziej szczegółowo

Drgania układów o wielu stopniach swobody

Drgania układów o wielu stopniach swobody Drgaia układów o wielu sopiach swobody Cechy układu o N sopiach swobody isieje dokładie N posaci drgań własych każda posaci drgań ormalych ma własą cęsość i ksał określoy pre sosuki ampliud Gdy układ wykouje

Bardziej szczegółowo

u t 1 v u(x,t) - odkształcenie, v - prędkość rozchodzenia się odkształceń (charakterystyczna dla danego ośrodka) Drgania sieci krystalicznej FONONY

u t 1 v u(x,t) - odkształcenie, v - prędkość rozchodzenia się odkształceń (charakterystyczna dla danego ośrodka) Drgania sieci krystalicznej FONONY Drgaia sieci krystaliczej FONONY 1. model klasyczy (iekwatowy) a) model ośrodka ciągłego (model Debye a) - przypadek jedowymiarowy - drgaia struy drgaia mogą być podłuże (guma, sprężya) i dwie prostopadłe

Bardziej szczegółowo

Drgania układów o wielu stopniach swobody

Drgania układów o wielu stopniach swobody Drgaia układów o wielu sopiach swobody N N N3 Jak mieiają się posacie drgań 3 N Im więksy ką achyleia pomiędy sąsiedimi sprężykami ym więksa siła kierująca, ym więksa cęsość drgań ω ω > ω ω 3 > ω N N Id..

Bardziej szczegółowo

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem:

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem: Relacje rekurecyje Defiicja: Niech =,,,... będzie astępująco zdefiiowaym ciągiem: () = r, = r,..., k = rk, gdzie r, r,..., r k są skalarami, () dla k, = a + a +... + ak k, gdzie a, a,..., ak są skalarami.

Bardziej szczegółowo

Fale skrętne w pręcie

Fale skrętne w pręcie ae skrętne w ręcie + -(+) eement ręta r π ) ( 4 Lokane skręcenie o () moment skręcając moduł stwności r romień ręta r 4 ) ( π Pod włwem wadkowego momentu eement ręta uskuje rsiesenie kątowe i sełnion jest

Bardziej szczegółowo

Dynamika układu punktów materialnych

Dynamika układu punktów materialnych Daka układu puktów ateralch Układ puktów ateralch est to bór puktów ateralch, w któr ruch każdego puktu est ależ od ruchu ch puktów. P,, P,,,, P sł ewętre P,,,,, sł wewętre, P Układ puktów ateralch sł

Bardziej szczegółowo

Chemia Teoretyczna I (6).

Chemia Teoretyczna I (6). Chemia Teoretycza I (6). NajwaŜiejsze rówaia róŝiczkowe drugiego rzędu o stałych współczyikach w chemii i fizyce cząstka w jedowymiarowej studi potecjału Cząstka w jedowymiarowej studi potecjału Przez

Bardziej szczegółowo

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne. Szeregi iczbowe. Szeregi potęgowe i trygoometrycze. wykład z MATEMATYKI Automatyka i Robotyka sem. I, rok ak. 2008/2009 Katedra Matematyki Wydział Iformatyki Poitechika Białostocka Szeregi iczbowe Defiicja..

Bardziej szczegółowo

Opis ruchu we współrzędnych prostokątnych (kartezjańskich)

Opis ruchu we współrzędnych prostokątnych (kartezjańskich) Opis ruchu we współrędch prosokąch (karejańskich) Opis ruchu we współrędch prosokąch jes podob do opisu a pomocą wekora wodącego, kórego pocąek leż w pocąku układu odiesieia. Położeie. Położeie puku A

Bardziej szczegółowo

W takim modelu prawdopodobieństwo konfiguracji OR wynosi. 0, 21 lub , 79. 6

W takim modelu prawdopodobieństwo konfiguracji OR wynosi. 0, 21 lub , 79. 6 achunek prawdopodobieństwa MP6 Wydiał Elektroniki, rok akad. 8/9, sem. letni Wykładowca: dr hab.. Jurlewic Prykłady do listy : Prestreń probabilistycna. Prawdopodobieństwo klasycne. Prawdopodobieństwo

Bardziej szczegółowo

ROZWIĄZANIE ZAGADNIENIA WŁASNEGO DLA NIEPRYZMATYCZNEGO ŁUKU KOŁOWEGO Z WYKORZYSTANIEM SZEREGÓW CZEBYSZEWA

ROZWIĄZANIE ZAGADNIENIA WŁASNEGO DLA NIEPRYZMATYCZNEGO ŁUKU KOŁOWEGO Z WYKORZYSTANIEM SZEREGÓW CZEBYSZEWA CZASOPISMO INŻYNIERII LĄDOWEJ, ŚRODOWISKA I ARCHITEKTURY JOURNAL OF CIVIL ENGINEERING, ENVIRONMENT AND ARCHITECTURE JCEEA, t. XXX,. 6 (1/13), styceń-marec 13, s. 161-173 Piotr RUTA 1 Małgorata MEISSNER

Bardziej szczegółowo

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu Prybliżona teoria żyroskopu Żyroskopem naywamy ciało materialne o postaci bryły obrotowej (wirnika), osadone na osi pokrywającej się osią geometrycną tego ciała wanej osią żyroskopową. ζ K θ ω η ω ζ y

Bardziej szczegółowo

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005 Iteretowe Kółko Matematycze 2004/2005 http://www.mat.ui.toru.pl/~kolka/ Zadaia dla szkoły średiej Zestaw I (20 IX) Zadaie 1. Daa jest liczba całkowita dodatia. Co jest większe:! czy 2 2? Zadaie 2. Udowodij,

Bardziej szczegółowo

Model Lesliego. Oznaczmy: 0 m i liczba potomstwa pojawiającego się co jednostkę czasu u osobnika z i-tej grupy wiekowej, i = 1,...

Model Lesliego. Oznaczmy: 0 m i liczba potomstwa pojawiającego się co jednostkę czasu u osobnika z i-tej grupy wiekowej, i = 1,... Model Lesliego Macierze Lesliego i Markowa K. Leśiak Wyodrębiamy w populaci k grup wiekowych. Po każde edostce czasu astępuą arodziy i zgoy oraz starzeie (przechodzeie do astępe grupy wiekowe). Chcemy

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA OPOLSKA

POLITECHNIKA OPOLSKA POLITCHIKA OPOLSKA ISTYTUT AUTOMATYKI I IFOMATYKI LABOATOIUM MTOLOII LKTOICZJ 7. KOMPSATOY U P U. KOMPSATOY APIĘCIA STAŁO.. Wstęp... Zasada pomiaru metodą kompesacyją. Metoda kompesacyja pomiaru apięcia

Bardziej szczegółowo

Rysunek 1: Fale stojące dla struny zamocowanej na obu końcach; węzły są zaznaczone liniami kropkowanymi, a strzałki przerywanymi

Rysunek 1: Fale stojące dla struny zamocowanej na obu końcach; węzły są zaznaczone liniami kropkowanymi, a strzałki przerywanymi Aaliza fal złożoych Autorzy: Zbigiew Kąkol, Bartek Wiedlocha Przyjrzyjmy się drgaiu poprzeczemu struy. Jeżeli strua zamocowaa a obu końcach zostaie ajpierw wygięta, a astępie puszczoa, to wzdłuż struy

Bardziej szczegółowo

W wielu przypadkach zadanie teorii sprężystości daje się zredukować do dwóch

W wielu przypadkach zadanie teorii sprężystości daje się zredukować do dwóch Wykład 5 PŁASKI ZADANI TORII SPRĘŻYSTOŚCI Płaski sta arężeia W wielu rzyadkach zadaie teorii srężystości daje się zredukować do dwóch wymiarów Przykładem może być cieka tarcza obciążoa siłami działającymi

Bardziej szczegółowo

A = {dostęp do konta} = {{właściwe hasło,h 2, h 3 }} = 0, 0003. (10 4 )! 2!(10 4 3)! 3!(104 3)!

A = {dostęp do konta} = {{właściwe hasło,h 2, h 3 }} = 0, 0003. (10 4 )! 2!(10 4 3)! 3!(104 3)! Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycnej MAP037 wykład dr hab. A. Jurlewic WPPT Fiyka, Fiyka Technicna, I rok, II semestr Prykłady - Lista nr : Prestreń probabilistycna. Prawdopodobieństwo

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD Szeregi potęgowe Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C jeżeli jest -krotie różiczkowala i jej -ta pochoda jest fukcją ciągłą. Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C, jeżeli jest

Bardziej szczegółowo

1. Relacja preferencji

1. Relacja preferencji dr Mchał Koopczyńsk EKONOMIA MATEMATYCZNA Wykłady, 2, 3 (a podstawe skryptu r 65) Relaca preferec koszyk towarów: przestrzeń towarów: R + = { x R x 0} x = ( x,, x ) X X R+ x 0 x 0 =, 2,, x~y xf y x y x

Bardziej szczegółowo

PRZEKSZTAŁCENIE ZET. definicja. nst. Stąd po dokonaniu podstawienia zgodnie z definicją otrzymamy wyrażenie jak dla ciągu.

PRZEKSZTAŁCENIE ZET. definicja. nst. Stąd po dokonaniu podstawienia zgodnie z definicją otrzymamy wyrażenie jak dla ciągu. CPS 6/7 PREKSTAŁCENIE ET Defiicja rekstałceia Prekstałceie ET jest w diediie casu dyskretego odowiedikiem ciągłego rekstałceia Lalace a w diediie casu ciągłego. Podamy dwie rówoważe defiicje rekstałceia

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16 Egzami,.9.6, godz. :-5: Zadaie. ( puktów) Wyzaczyć wszystkie rozwiązaia rówaia z 4 = 4 w liczbach zespoloych. Zapisać wszystkie rozwiązaia w postaci kartezjańskiej (bez używaia fukcji trygoometryczych)

Bardziej szczegółowo

Prosta w 3. t ( t jest parametrem).

Prosta w 3. t ( t jest parametrem). Prosta w 3 by wyacy rówaie prostej w 3 wystarcy a jede put tej prostej i wetor adajcy jej ierue (way wetore ieruowy) Jei P = ( P yp P ) = [ p] to rówaia paraetryce prostej aj posta = P t : y = yp t t (

Bardziej szczegółowo

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Ekoeergetyka Matematyka. Wykład 4. UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Defiicja (Układ rówań liiowych, rozwiązaie układu rówań) Układem m rówań liiowych z iewiadomymi,,,, gdzie m, azywamy układ rówań postaci: a a a

Bardziej szczegółowo

Document: Exercise-03-manual --- 2014/12/10 --- 8:54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

Document: Exercise-03-manual --- 2014/12/10 --- 8:54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych Document: Exercise-03-manual --- 2014/12/10 --- 8:54--- page 1 of 8 PRZEDMIOT TEMAT KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydiał Mechanicny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3 1. CEL ĆWICZENIA Wybrane

Bardziej szczegółowo

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3:

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3: Szereg geometryczy Zad : Suma wszystkich wyrazów ieskończoego ciągu geometryczego jest rówa 4, a suma trzech początkowych wyrazów wyosi a) Zbadaj mootoiczość ciągu sum częściowych tego ciągu geometryczego

Bardziej szczegółowo

Gaz doskonały model idealnego układu bardzo wielu cząsteczek, które: i. mają masę w najprostszym przypadku wszystkie taką samą

Gaz doskonały model idealnego układu bardzo wielu cząsteczek, które: i. mają masę w najprostszym przypadku wszystkie taką samą Terodynaika 16-1 16 Terodynaika Założenia teorii kinetycno oekuarnej Ga doskonały ode ideanego układu bardo wieu cąstecek, które: i ają asę w najprostsy prypadku wsystkie taką saą, ii nie ają objętości

Bardziej szczegółowo

Temat 17. Model elektronów prawie swobodnych.

Temat 17. Model elektronów prawie swobodnych. Temat 7. Model elektroów prawie swobodych. 7.. Braki modelu elektroów swobodych Model elektroów swobodych pozwala dość dobrze opisać p. ciepło właściwe, przewodość cieplą i rozszerzalość cieplą. Model

Bardziej szczegółowo

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego. Transformator Φ r Φ M Φ r i i u u Φ i strumień magnetycny prenikający pre i-ty wój pierwsego uwojenia; siła elektromotorycna indukowana w i-tym woju: dφ ei, licba wojów uwojenia pierwotnego i wtórnego.

Bardziej szczegółowo

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD 1 PRAWA AUTORSKIE BUDOWNICTWOPOLSKIE.PL GRUDZIEŃ 2010 Rozpatrujemy belkę swobodie podpartą obciążoą siłą skupioą, obciążeiem rówomierie

Bardziej szczegółowo

BADANIE DRGAŃ WYMUSZONYCH PRZY POMOCY WAHADŁA POHLA

BADANIE DRGAŃ WYMUSZONYCH PRZY POMOCY WAHADŁA POHLA I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Istrukcja do ćwiczeia r 3 BADANIE DRGAŃ WYMUSZONYCH PRZY POMOCY WAHADŁA POHLA. Cel ćwiczeia Celem ćwiczeia jest pozaie szeregu zjawisk związaych z drgaiami

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometrią analityczną

Algebra liniowa z geometrią analityczną WYKŁAD. Elmtar fucj mij spoloj: wilomiay, pirwiasti jdości, fucja: pirwiast stopia, fucja wyładica, fucja logarytmica. Podstawow własości wilomiaów: podilość, twirdi Bout, podstawow twirdi algbry, suai

Bardziej szczegółowo

ZEWNĘTRZNA MODULACJA ŚWIATŁA

ZEWNĘTRZNA MODULACJA ŚWIATŁA ZWNĘTRZNA MOACJA ŚWATŁA . Wsęp Modulacją świała aywamy miay w casie paramerów fali świelej. Modulaorem jes urądeie, kóre wymusa miay paramerów fali w casie. Płaską falę moochromaycą rochodącą się w ośrodku

Bardziej szczegółowo

MACIERZE I WYZNACZNIKI

MACIERZE I WYZNACZNIKI MCIERZE I WYZNCZNIKI Defiicj Mcierą o współcyikch recywistych (espoloych) i wymire m x ywmy pryporądkowie kżdej pre licb turlych (i,k), i,,, m, k,,,, dokłdie jedej licby recywistej ik [ ik ] mx (espoloej)

Bardziej szczegółowo

Równania liniowe rzędu drugiego stałych współczynnikach

Równania liniowe rzędu drugiego stałych współczynnikach Rówaia liiowe rzędu drugiego stałyh współzyikah Rówaiem różizkowym zwyzajym liiowym drugiego rzędu azywamy rówaie postai p( t) y q( t) y r( t), (1) gdzie p( t), q( t), r( t ) są daymi fukjami Rówaie to,

Bardziej szczegółowo

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe MMF ćwiczia r - Rówaia różicow Rozwiązać rówaia różicow pirwszgo rzędu: y + y = y = y + y =! y = Wsk Podzilić rówai przz! i podstawić z y /( )! Rozwiązać rówaia różicow drugigo rzędu: 5 6 F F F F F (ciąg

Bardziej szczegółowo

Wprowadzenie. metody elementów skończonych

Wprowadzenie. metody elementów skończonych Metody komputerowe Wprowadzeie Podstawy fizycze i matematycze metody elemetów skończoych Literatura O.C.Ziekiewicz: Metoda elemetów skończoych. Arkady, Warszawa 972. Rakowski G., acprzyk Z.: Metoda elemetów

Bardziej szczegółowo

Materiał ćwiczeniowy z matematyki Marzec 2012

Materiał ćwiczeniowy z matematyki Marzec 2012 Materiał ćwiczeiowy z matematyki Marzec 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych oraz schemat oceiaia do zadań otwartych POZIOM PODSTAWOWY Marzec 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych Nr zad 3 5 6 7 8 9 0

Bardziej szczegółowo

3. Wykład III: Warunki optymalności dla zadań bez ograniczeń

3. Wykład III: Warunki optymalności dla zadań bez ograniczeń 3 Wkład III: Waruki optmalości dla zadań bez ograiczeń Podae poiże waruki optmalości dla są uogólieiem powszechie zach waruków dla fukci ede zmiee (zerowaie się pierwsze pochode i lokala wpukłość) 3 Twierdzeie

Bardziej szczegółowo

Rozmieszczenie liczb pierwszych

Rozmieszczenie liczb pierwszych Rozmieszczeie liczb pierwszych Euler Pierwszy owoczesy wyik pochodzi od Eulera: TWIERDZENIE: Szereg p primes p est rozbieży. Szkic dowodu: Dla s > zachodzi rówość ( ) = s = i= ( + p s i ) + p 2s i +....

Bardziej szczegółowo

CIĄGI LICZBOWE. Poziom podstawowy

CIĄGI LICZBOWE. Poziom podstawowy CIĄGI LICZBOWE Poziom podstawowy Zadaie ( pkt) + 0 Day jest ciąg o wyrazie ogólym a =, N+ + jest rówy? Wyzacz a a + Czy istieje wyraz tego ciągu, który Zadaie (6 pkt) Marek chce przekopać swój przydomowy

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16 Egzami,.6.6, godz. 9:-: Zadaie. puktów) Wyzaczyć wszystkie rozwiązaia rówaia z i w liczbach zespoloych. Zapisać wszystkie rozwiązaia w postaci kartezjańskiej bez używaia fukcji trygoometryczych) oraz zazaczyć

Bardziej szczegółowo

Mec Me han a ik i a a o gólna Wyp W a yp dko dk w o a w do d w o o w l o ne n g e o g o ukł uk a ł du du sił.

Mec Me han a ik i a a o gólna Wyp W a yp dko dk w o a w do d w o o w l o ne n g e o g o ukł uk a ł du du sił. echaika ogóla Wkład r 2 Wpadkowa dowolego układu sił. ówowaga. odzaje sił i obciążeń. odzaje ustrojów prętowch. Wzaczaie reakcji. Wpadkowa układu sił rówoległch rzłożeie układu zerowego (układ sił rówoważącch

Bardziej szczegółowo

Egzaminy. na wyższe uczelnie 2003. zadania

Egzaminy. na wyższe uczelnie 2003. zadania zadaia Egzamiy wstępe a wyższe uczelie 003 I. Akademia Ekoomicza we Wrocławiu. Rozwiąż układ rówań Æ_ -9 y - 5 _ y = 5 _ -9 _. Dla jakiej wartości parametru a suma kwadratów rozwiązań rzeczywistych rówaia

Bardziej szczegółowo

Siła ciężkości. Siła ciężkości jest to siła grawitacyjna wynikająca z oddziaływania na siebie dwóch ciał. Jej wartość obliczamy z zależności

Siła ciężkości. Siła ciężkości jest to siła grawitacyjna wynikająca z oddziaływania na siebie dwóch ciał. Jej wartość obliczamy z zależności Sła cężkośc Sła cężkośc jest to sła grawtacja wkająca oddałwaa a sebe dwóch cał. Jej wartość obcam aeżośc G gde: G 6,674 10-11 Nm /kg M m r stała grawtacja, M, m mas cał, r odegłość pomęd masam. Jeże mam

Bardziej szczegółowo

ZADANIA PRZYGOTOWUJĄCE DO SPRAWDZIANÓW W KLASIE DRUGIEJ.

ZADANIA PRZYGOTOWUJĄCE DO SPRAWDZIANÓW W KLASIE DRUGIEJ. ZADANIA PRZYGOTOWUJĄCE DO SPRAWDZIANÓW W KLASIE DRUGIEJ I Fukcja kwadratowa ) PODAJ POSTAĆ KANONICZNĄ I ILOCZYNOWĄ (O ILE ISTNIEJE) FUNKCJI: a) f ( ) + b) f ( ) 6+ 9 c) f ( ) ) Narysuj wykresy fukcji f

Bardziej szczegółowo

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1.

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1. Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1. Literatura do wykładu M. Gewert, Z. Skocylas, Analia matematycna 1; T. Jurlewic, Z. Skocylas, Algebra liniowa 1; Stankiewic, Zadania matematyki wyżsej dla wyżsych

Bardziej szczegółowo

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

c 2 + d2 c 2 + d i, 2 3. Wykład 3: Ciało liczb zespoloych. Twierdzeie 3.1. Niech C R. W zbiorze C określamy dodawaie: oraz możeie: a, b) + c, d) a + c, b + d) a, b) c, d) ac bd, ad + bc). Wówczas C, +, ) jest ciałem, w którym

Bardziej szczegółowo

Fraktale - wprowadzenie

Fraktale - wprowadzenie Fraktale - wprowadenie Próba definici fraktala Jak określamy biory naywane fraktalami? Prykłady procedur konstrukci fraktali W aki sposób b diała aą algorytmy generaci nabardie nanych fraktali? Jakie własnow

Bardziej szczegółowo

MACIERZE STOCHASTYCZNE

MACIERZE STOCHASTYCZNE MACIERZE STOCHASTYCZNE p ij - prawdopodobieństwo przejścia od stau i do stau j w jedym (dowolym) kroku, [p ij ]- macierz prawdopodobieństw przejść (w jedym kroku), Własości macierzy prawdopodobieństw przejść:

Bardziej szczegółowo

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania Modelowanie i oblicenia technicne Modelowanie matematycne Metody modelowania Modelowanie matematycne procesów w systemach technicnych Model może ostać tworony dla całego system lb dla poscególnych elementów

Bardziej szczegółowo

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A WYDZIAŁ BUDOWNICTWA, MECHANIKI I PETROCHEMII INSTYTUT INŻYNIERII MECHANICZNEJ ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE Optymaliacja transportu wewnętrnego w akładie mechanicnym

Bardziej szczegółowo

Elementy optyki zintegrowanej

Elementy optyki zintegrowanej Eleety optyki itegrowaej Dlacego w falowoie pole e- ie aika? W jaki sposób wygląa pole e- w falowoie? Jak buowae są struktury falowoowe o astosowań iterferoetrycych? Propagacja fali w falowoie Falowoy

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu.

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu. TEMATYKA: Optymaliacja nakładania wyników pomiarów Ćwicenia nr 6 DEFINICJE: Optymaliacja: metoda wynacania najlepsego (sukamy wartości ekstremalnej) rowiąania punktu widenia określonego kryterium (musimy

Bardziej szczegółowo

I. Podzielność liczb całkowitych

I. Podzielność liczb całkowitych I Podzielość liczb całkowitych Liczba a = 57 przy dzieleiu przez pewą liczbę dodatią całkowitą b daje iloraz k = 3 i resztę r Zaleźć dzieik b oraz resztę r a = 57 = 3 b + r, 0 r b Stąd 5 r b 8, 3 więc

Bardziej szczegółowo

ENERGIA SPRĘŻYSTA 1 1. BILANS ENERGETYCZNY 2. RÓWNANIE STANU, POTENCJAŁ SIŁ WEWNĘTRZNYCH

ENERGIA SPRĘŻYSTA 1 1. BILANS ENERGETYCZNY 2. RÓWNANIE STANU, POTENCJAŁ SIŁ WEWNĘTRZNYCH NRG SPRĘŻYST. BLNS NRGTYCZNY.. PODSTO POJĘC Układ ic - ciało (lub układ ciał) łożoe uktów aterialch Otoceie - obsar otacając układ ic Ziee stau terodaicego - araetr charakterujące sta układu i otoceia

Bardziej szczegółowo

Warsztaty metod fizyki teoretycznej

Warsztaty metod fizyki teoretycznej Warstat etod fiki teoretcej Zestaw 3 Kwatowaie prewodości elektrcej 16.10.008 Wprowadeie i sforułowaie agadieia Rowój auki i stosowaie cora doskoalsch etod eksperetalch doprowadił do badaia wielu jawisk

Bardziej szczegółowo

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi, 7 Liczby zespoloe Liczby zespoloe to liczby postaci z a + bi, gdzie a, b R. Liczbę i azywamy jedostką urojoą, spełia oa waruek i 2 1. Zbiór liczb zespoloych ozaczamy przez C: C {a + bi; a, b R}. Liczba

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone Zadaia z algebry liiowej - sem. I Liczby zespoloe Defiicja 1. Parę uporządkowaą liczb rzeczywistych x, y azywamy liczbą zespoloą i ozaczamy z = x, y. Zbiór wszystkich liczb zespoloych ozaczamy przez C

Bardziej szczegółowo

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx. CAŁKA NIEOZNACZONA Mówimy, że fukcja F () jest fukcją pierwotą dla fukcji f() w pewym ustaloym przedziale - gdy w kadym pukcie zachodzi F () = f(). Fukcję pierwotą często azywamy całką ieozaczoą i zapisujemy

Bardziej szczegółowo

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011 Egzami maturaly z matematyki CZERWIEC 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych oraz schemat oceiaia do zadań otwartych POZIOM PODSTAWOWY Poziom podstawowy czerwiec 0 Klucz puktowaia do zadań zamkiętych Nr

Bardziej szczegółowo

Zadania domowe z Analizy Matematycznej III - czȩść 2 (funkcje wielu zmiennych)

Zadania domowe z Analizy Matematycznej III - czȩść 2 (funkcje wielu zmiennych) Zadaia domowe z AM III dla grup E7 (semestr zimow 07/08) Czȩść Zadaia domowe z Aaliz Matematczej III - czȩść (fukcje wielu zmiech) Zadaie. Obliczć graice lub wkazać że ie istiej a: (a) () (00) (b) + ()

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi. Jarosław Wróblewski Aaliza Matematycza 1A, zima 2012/13 Ciągi. Ćwiczeia 5.11.2012: zad. 140-173 Kolokwium r 5, 6.11.2012: materiał z zad. 1-173 Ćwiczeia 12.11.2012: zad. 174-190 13.11.2012: zajęcia czwartkowe

Bardziej szczegółowo

Fizyka, II rok FS, FiTKE, IS Równania różniczkowe i całkowe, Zestaw 2a

Fizyka, II rok FS, FiTKE, IS Równania różniczkowe i całkowe, Zestaw 2a N : iyka II rok S itk IS Równania różnickowe i całkowe estaw 2a. Prosę definiować pojęcie fory kwadratowej a następnie podać acier fory kwadratowej i określić rąd fory (a!#%$ (b 2. Prosę określić rąd równania

Bardziej szczegółowo

Wykład 4: Fraktale deterministyczne i stochastyczne

Wykład 4: Fraktale deterministyczne i stochastyczne Wykład 4: Fraktale deterministycne i stochastycne Fiyka komputerowa 005 Kataryna Weron, kweron@ift.uni.wroc.pl Co to jest fraktal? Złożona budowa dowolnie mały jego fragment jest równie skomplikowany jak

Bardziej szczegółowo

,..., u x n. , 2 u x 2 1

,..., u x n. , 2 u x 2 1 . Równania różnickowe cąstkowe Definicja. Równaniem różnickowm cąstkowm (rrc) nawam równanie różnickowe, w którm wstępuje funkcja niewiadoma dwóch lub więcej miennch i jej pochodne cąstkowe. Ogólna postać

Bardziej szczegółowo

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic). Materiały dydaktycze Aaliza Matematycza Wykład Ciągi liczbowe i ich graice. Graice ieskończoe. Waruek Cauchyego. Działaia arytmetycze a ciągach. Podstawowe techiki obliczaia graic ciągów. Istieie graic

Bardziej szczegółowo

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy Klucz odpowiedzi do zadań zamkiętych oraz schematy oceiaia zadań otwartych Matematyka CZERWIEC 0 Schemat oceiaia Klucz puktowaia zadań zamkiętych Nr zad Odp 5 6 8 9 0 5 6 8 9 0 5 6 B C C B C C A A B B

Bardziej szczegółowo

Propagacja fali w falowodzie Falowody

Propagacja fali w falowodzie Falowody Propagacja fali w falowoie Falowoy Kąt graicy > si i g płytkowy paskowy Fala prowaoa w falowoie la i>ig i Brak spełieia waruku fala cęściowo wycieka poa falowó α płasc A i reń płasc α B α C Moy falowou

Bardziej szczegółowo