na dnie (lub w szczycie) pasma pasmo jest paraboliczne, ale masa wyznaczona z krzywizny niekoniecznie = m 0

Podobne dokumenty
Repeta z wykładu nr 3. Detekcja światła. Struktura krystaliczna. Plan na dzisiaj

Półprzewodniki samoistne. Struktura krystaliczna

Absorpcja związana z defektami kryształu

Teoria pasmowa. Anna Pietnoczka

Wprowadzenie do ekscytonów

Zjawiska zachodzące w półprzewodnikach Przewodniki samoistne i niesamoistne

Elektryczne własności ciał stałych

STRUKTURA PASM ENERGETYCZNYCH

Przewodność elektryczna ciał stałych. Elektryczne własności ciał stałych Izolatory, metale i półprzewodniki

Wykład IV. Półprzewodniki samoistne i domieszkowe

Wykład V Wiązanie kowalencyjne. Półprzewodniki

Funkcja rozkładu Fermiego-Diraca w różnych temperaturach

GAZ ELEKTRONÓW SWOBODNYCH POWYŻEJ ZERA BEZWZGLĘDNEGO.

2. Półprzewodniki. Istnieje duża jakościowa różnica między właściwościami elektrofizycznymi półprzewodników, przewodników i dielektryków.

Elementy teorii powierzchni metali

Budowa atomów. Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków

Teoria pasmowa ciał stałych

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Półprzewodniki. Półprzewodniki

Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach)

= a (a c-c )x(3) 1/2. Grafit i nanorurki węglowe Grafen sieć rombowa (heksagonalna) z bazą dwuatomową. Metody wytwarzania

Podstawy fizyki ciała stałego półprzewodniki domieszkowane

Przyrządy i układy półprzewodnikowe

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Gaz Fermiego elektronów swobodnych. Gaz Fermiego elektronów swobodnych

Fizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna

Wykład III. Teoria pasmowa ciał stałych

Struktura pasmowa ciał stałych

Rozszczepienie poziomów atomowych

Model wiązania kowalencyjnego cząsteczka H 2

TEORIA PASMOWA CIAŁ STAŁYCH

Wykład VI. Teoria pasmowa ciał stałych

Model elektronów swobodnych w metalu

METALE. Cu Ag Au

Fizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna

Pasmowa teoria przewodnictwa. Anna Pietnoczka

Stany skupienia materii

W1. Właściwości elektryczne ciał stałych

Teorie wiązania chemicznego i podstawowe zasady mechaniki kwantowej Zjawiska, które zapowiadały nadejście nowej ery w fizyce i przybliżały

Elektryczne własności ciał stałych

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Pasma energetyczne. Pasma energetyczne

Cel ćwiczenia: Wyznaczenie szerokości przerwy energetycznej przez pomiar zależności oporności elektrycznej monokryształu germanu od temperatury.

POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ FIZYKI TECHNICZNEJ I MATEMATYKI STOSOWANEJ EKSCYTONY. Seminarium z Molekularnego Ciała a Stałego Jędrzejowski Jaromir

Ciała stałe. Literatura: Halliday, Resnick, Walker, t. 5, rozdz. 42 Orear, t. 2, rozdz. 28 Young, Friedman, rozdz

Atomy wieloelektronowe

WIĄZANIA. Co sprawia, że ciała stałe istnieją i są stabilne? PRZYCIĄGANIE ODPYCHANIE

Elektronowa struktura atomu

Właściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków).

Elektron, atom, kryształ w polu magnetycznym

Wykład Budowa atomu 3

W5. Rozkład Boltzmanna

Przerwa energetyczna w germanie

Fizyka 3.3 WYKŁAD II

3.4 Badanie charakterystyk tranzystora(e17)

Wiązania chemiczne. Związek klasyfikacji ciał krystalicznych z charakterem wiązań atomowych. 5 typów wiązań

np. dla elektronów w kryształach; V(x+d) = V(x), d - okres periodyczności = wielkość komórki elementarnej kryształu

CZĄSTECZKA. Do opisu wiązań chemicznych stosuje się najczęściej metodę (teorię): metoda wiązań walencyjnych (VB)

Zaburzenia periodyczności sieci krystalicznej

Repeta z wykładu nr 5. Detekcja światła. Plan na dzisiaj. Złącze p-n. złącze p-n

Orbitale typu σ i typu π

Geometria cząsteczek wieloatomowych. Hybrydyzacja orbitali atomowych.

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Krawędź absorpcji podstawowej

Ćwiczenie Badanie zależności temperaturowej oporu elektrycznego metalu i półprzewodnika

Przejścia optyczne w strukturach niskowymiarowych

Badanie charakterystyki diody

Projekt FPP "O" Kosma Jędrzejewski

Liczby kwantowe elektronu w atomie wodoru

Złącze p-n: dioda. Przewodnictwo półprzewodników. Dioda: element nieliniowy

Modele kp wprowadzenie

1 i 2. Struktura elektronowa atomów, tworzenie wiązań chemicznych

półprzewodniki Plan na dzisiaj Optyka nanostruktur Struktura krystaliczna Dygresja Sebastian Maćkowski

Zasady obsadzania poziomów

Konwersatorium 1. Zagadnienia na konwersatorium

EFEKT HALLA W PÓŁPRZEWODNIKACH.

ZALEŻNOŚĆ OPORU ELEKTRYCZNEGO 57 METALU I PÓŁPRZEWODNIKA OD TEMPERATURY

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Wiązania chemiczne w ciałach stałych. Wiązania chemiczne w ciałach stałych

Przewodnictwo elektryczne ciał stałych. Fizyka II, lato

CHEMIA 1. INSTYTUT MEDICUS Kurs przygotowawczy na studia medyczne kierunek lekarski, stomatologia, farmacja, analityka medyczna ATOM.

Pasmo walencyjne Pasmo odszczepione spin orbitalnie Δ Fizyka Materii Skondensowanej Metale i półprzewodniki. Dynamika elektronów w krysztale

Podstawowe właściwości fizyczne półprzewodników WYKŁAD 1 SMK J. Hennel: Podstawy elektroniki półprzewodnikowej, WNT, W-wa 2003

C h można przedstawić w bazie wektorów bazowych grafenu (*) (**) Nanorurki węglowe (jednościenne)

Podstawy chemii obliczeniowej

Przewodnictwo elektryczne ciał stałych

Chemia Ogólna wykład 1

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Przejścia promieniste

Struktura elektronowa

Czym jest prąd elektryczny

Elektryczne własności ciał stałych

CZĄSTECZKA. Do opisu wiązań chemicznych stosuje się najczęściej jedną z dwóch metod (teorii): metoda wiązań walencyjnych (VB)

P R A C O W N I A

Skończona studnia potencjału

Właściwości kryształów

2. Elektrony i dziury w półprzewodnikach

elektryczne ciał stałych

VI. POMIAR ZALEŻNOŚCI OPORNOŚCI METALI I PÓŁPRZEWODNIKÓW OD TEMPERATURY

26 Okresowy układ pierwiastków

Fizyka atomowa r. akad. 2012/2013

Liczby kwantowe n, l, m l = 0 l =1 l = 2 l = 3

że w wyniku pomiaru zmiennej dynamicznej A, której odpowiada operator αˆ otrzymana zostanie wartość 2.41?

Elementy elektroniczne Wykłady 3: Półprzewodniki. Teoria złącza PN

Transkrypt:

Koncepcja masy efektywnej swobodne elektrony k 1 1 E( k) E( k) =, = m m k krzywizna E(k) określa masę cząstek elektrony prawie swobodne - na dnie pasma masa jest dodatnia, ale niekoniecznie = masie swobodnego elektronu m 0 (!) na dnie (lub w szczycie) pasma pasmo jest paraboliczne, ale masa wyznaczona z krzywizny niekoniecznie = m 0 ta masa to masa efektywna m * pasmo paraboliczne tzn. traktujemy elektrony jako swobodne kwazi-swobodne - nazywamy je kwazicząstkami (efekt sieci krystalicznej ukryty jest w masie efektywnej swobodnych kwazicząstek) - w szczycie pasma masa jest < 0 - w punkcie przegięcia E(k) masa może być = 0 Koncepcja dziury Sumaryczny wektor falowy w pasmie k = 0 w większości półprzewodników - pasmo walencyjne ma szczyt (energii) dla k=0

- pasmo przewodnictwa ma dno (energii) dla k=0 jeśli z pasma walencyjnego usuniemy elektron o pędzie k e to całkowity wektor falowy (pęd) układu wynosi -k e podobnie całkowity ładunek będzie +e taki brak elektronu w zapełnionym paśmie możemy traktować jak cząstkę o przeciwnym pędzie k h = -k e i przeciwnym ładunku jednoelektronowe wzbudzenia w takim pasmie (do co raz wyższych energii) wyglądają jak obniżanie energii takiej cząstki - taką kwazicząstkę nazywamy dziurą im niżej energetycznie leżał w paśmie walencyjnym usunięty elektron, tym większa jest energia układu tzn. tym większa jest energia dziury (!) w rzeczywistości pęd dziury to -k e i jeśli przy wzbudzeniach jej energia rośnie to pasmo dziurowe będzie wyglądało tak: widać, że krzywizna pasma dziurowego jest przeciwna do krzywizny pasma walencyjnego, zatem (nie mylić pasma dziurowego z pasmem walencyjnym! )

masa efektywna dziury : m = * * h m e zapełnione pasmo ma całkowity spin = 0 (wszystkie stany jednoelektronowe są zapełnione parami elektronów o spinach s=+1/ i s= -1/ ) - jeśli w zapełnionym pasmie N-ty elektron ma spin s, to spin odpowiadającej dziury jest -s podobna analogia istnieje dla pasma o N-n elektronach, tzn. o n dziurach Wrócmy jeszcze raz do TB i rozważmy grafit (grafen) - przybliżenie π-elektronowe sieć D sieć prosta sieć odwrotna sześciokątna sieć grafitu to sieć rombowa Bravais z dwoma () atomami (takimi samymi) węgla w bazie C 1s, s p elektrony powłoki n= biorą udział w wiązaniu hybrydyzacja sp - 3 orbitale zhybrydyzowane ( 10 o ) + jeden orbital p z - (orbital p z prostopadły do płaszczyzny rysunku)

elektrony obsadzające ten orbital decydują o własnościach fizycznych i chemicznych grafitu (najwyższe energetycznie najsłabiej związane z jądrami najbardziej zewnetrzne ) elementarne wektory sieci prostej (definiujące kom. element.) (w bazie kartezjańskiej X,Y) a 1 = 3 a a,, a = 3 a a, a = a i = a c-c (3) 1/ najbliżsi sąsiedzi dla danego atomu to: R1 = [ a / 3,0], R = [ a /( 3), a / ], R 3 = [ a /( 3), a / ] element macierzowy hamiltonianu pomiędzy orbitalami p z na sąsiednich atomach oznaczmy jako t element węzłowy oznaczymy jako ε ( H(k) E ) ϕ = S ϕ - jest macierzą x rozwiązując zagadnienie własne zaniedbując macierz nakrywania orbitali p z na sąsiednich węzłach (s=0) i kładąc ε = 0 (skalowanie energii, ε pojawia się tylko na elementach diagonalnych) [ 1+ 4cos( 3k a / )cos( k a / ) 4cos ( k / ) ] 1/ E( k) = ± t a x y + y

a dla S 0 : mamy teraz pasma ( +/- ) łatwo zauważyć, że w 6-ciu punktach K IBZ, przerwa wynosi 0, - każdy atom dostarcza 1 el. p z - elektrony na komórkę elementarną - ze względu na spin, tylko dolne pasmo jest zapełnione zatem grafit to semimetal (półmetal) ważne: w odróżnieniu od zwykłych półprzewodników, E(k) zmienia się liniowo! E(k) przypomina zależność dla tzw. relatywistycznych, bezmasowych cząstek Diraca, prędkość na poziomie Fermiego V ~ 10 6 m/s. Metale, półprzewodniki samoistne i domieszkowane Koncentracja swobodnych nośników (elektronów przewdonictwa) w metalach: potas K konfiguracja 1s s sp 6 3s 3p 6 4s 1 pasmo przewodnictwa ze stanu 4s - zapełnione do połowy metal

odległość miedzy atomami ~ 0.3 nm => 1 atom (lub elektron przewodnictwa) na 0. nm 3 koncentracja ~ x 10 el./cm 3 miedź Cu 1s s sp 6 3s 3p 6 3d 10 4s 1 pasmo pochodzące od orbitali d - pokrywa się z pasmem s => więcej elektronów w pasmie przewodnictwa koncentracja ~ 10 x większa, tzn. ~ 10 Półprzewodniki samoistne Np. krzem, Si :

w T=0K pasmo przewodnictwa (CB) nieobsadzone w T 0 obsadzenie na dnie CB zależy od stosunku E g / k B T w temp. pokojowej k B T ~ 30 mev o liczbie elektronów w CB decyduje głównie rozkład Fermiego-Diraca oraz możliwość wzbudzeń z VB do CB (drgania sieci fonony) C.Kittel, WFCS,

Si : E g = 1.1 ev, Ge : E g = 0.7 ev c. Kittel, WFCS Położenie poziomu Fermiego a. metal: energia najwyższego obsadzonego poziomu w temperaturze 0 K w CB; b. półprzewodnik samoistny: E F = 1 E g + 3 4 k B m T ln m h e ( ) (licząc od szczytu pasma walencyjnego; E g szerokość przerwy; m e/h - masy elektronów/dziur ) ale tak jest tylko w najprostszym modelu - CB i VB niezdegenerowane i opisane najprostszym modelem n(e) w rzeczywistości VB jest na ogół zdegenerowane, każde z pasm (i) składających się na VB ma inną gęstość n i (E)

c. przewodniki domieszkowane (niesamoistne): Domieszki Si domieszkowane As Si : 1s s sp 6 3s 3p As : 1s s sp 6 3s 3p 6 3d 10 4s 4p 3 + 1 proton + 1 elektron - związany na protonie (podobnie jak elektron w wodorze) ale w materiale Si C. Kittel, WFCS to jest domieszka donorowa obliczmy energię wiązania tego dodatkowego elektronu przyjmując zero energii na dnie pasma przewodnictwa równanie na funkcję obwiedni dla izotropowego pojedynczego pasma i słabego potencjału jonu domieszki:

p m * e χ( r ) κr = Eχ( r ) domieszka wodoropodobna; dno pasma = próg jonizacji (dno continuum) E n 1 * 4 m e 1 r / 1( r) e a = χ κ n 0 energia wiązania: wodór m * =1, κ stała dielektryczna próżni =1, E 1 = -13.6 ev ( -1/ w j.at.) półprzewodnik m * 0.1, κ 10, E 1-13.6 mev -0.014 ev płytkie w porównaniu do przerwy ~ 1 ev promień orbity Bohra (wodór a 0 =0.53 A): dla domieszki a * 0 = κ * m e o = 53A Domieszki akceptorowe c. Kittel, WFCS w odróżnieniu od poziomów donorowych, poziomy akceptorowe są w T=0 nieobsadzone

Przewodnictwo Metale - elektronowe Półprzewodniki samoistne - elektronowe i dziurowe Półprzewodniki niesamoistne donorowe - elektronowe akceptorowe - dziurowe Uwaga: elektrony obsadzające poziomy donorowe lub dziurowe nie biorą udziału w przewodnictwie, gdyż są to poziomy stany zlokalizowane Ekscytony Po wzbudzeniu elektronu z VB do CB mamy: - elektron kwaziswobodny - dziurę kwaziswobodną (o energii z zakresu VB) te dwie kwazicząstki mogą oddziaływać kulombowsko, mogą się związać energia wiązania i promień orbity podobnie jak dla domieszek ekscytony Motta-Wanniera - zdelokalizowane ekscytony Frenkla - zlokalizowane