ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY

Podobne dokumenty
Niepewności pomiarów

ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH

LABORATORIUM Z FIZYKI

Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

Spis treści. Przedmowa... XI. Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar Rozdział 2. Pomiar: liczby i obliczenia liczbowe... 16

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

Ćw. 32. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku.

Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu

WYKŁAD 8 ANALIZA REGRESJI

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

POMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH

SPRAWOZDANIE Z WYKONANEGO DOŚWIADCZENIA

Badanie efektu Dopplera metodą fali ultradźwiękowej

WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Doświadczenie B O Y L E

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Wyznaczanie prędkości dźwięku

Analiza korelacyjna i regresyjna

Badanie widma fali akustycznej

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych

Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia

Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze.

4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

BŁĘDY W POMIARACH BEZPOŚREDNICH

Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych: Fizyka dla elektroników 2

Ćw. 1&2: Wprowadzenie do obsługi przyrządów pomiarowych oraz analiza błędów i niepewności pomiarowych

SPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA

WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

Ćw. 1: Wprowadzenie do obsługi przyrządów pomiarowych

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

SMOP - wykład. Rozkład normalny zasady przenoszenia błędów. Ewa Pawelec

KOOF Szczecin:

CEL ĆWICZENIA: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z zastosowaniem diod i wzmacniacza operacyjnego

Podstawy opracowania wyników pomiarów

Badanie widma fali akustycznej

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

F = e(v B) (2) F = evb (3)

X Y 4,0 3,3 8,0 6,8 12,0 11,0 16,0 15,2 20,0 18,9

Temat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Ruch jednostajnie przyspieszony wyznaczenie przyspieszenia

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

przybliżeniema Definicja

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 3a

Laboratorium Fizyczne Inżynieria materiałowa. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wysmołek; Fizyka w Szkole nr 1, Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Tranzystor bipolarny LABORATORIUM 5 i 6

Projekt efizyka. Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta. Ćwiczenie wirtualne. Marcin Zaremba

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

Badanie ciał na równi pochyłej wyznaczanie współczynnika tarcia statycznego

Ćw. 18: Pomiary wielkości nieelektrycznych II

BADANIE DRGAŃ TŁUMIONYCH WAHADŁA FIZYCZNEGO

Uwaga: Nie przesuwaj ani nie pochylaj stołu, na którym wykonujesz doświadczenie.

Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej

Zmierzyłem i co dalej? O opracowaniu pomiarów i analizie niepewności słów kilka

Rozkład Gaussa i test χ2

m 0 + m Temat: Badanie ruchu jednostajnie zmiennego przy pomocy maszyny Atwooda.

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

Wyznaczanie sprawności grzejnika elektrycznego i ciepła właściwego cieczy za pomocą kalorymetru z grzejnikiem elektrycznym

Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych

Karta pracy do doświadczeń

Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Miechowie. Wyznaczenie zawartości dwutlenku węgla w napoju C-C (w kilogramach na metr sześcienny).

EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY

02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

R X 1 R X 1 δr X 1 R X 2 R X 2 δr X 2 R X 3 R X 3 δr X 3 R X 4 R X 4 δr X 4 R X 5 R X 5 δr X 5

WPROWADZENIE DO TEORII BŁĘDÓW I NIEPEWNOŚCI POMIARU

Zadanie 21. Stok narciarski

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

Wyznaczanie współczynnika sztywności sprężyny. Ćwiczenie nr 3

Zasady oceniania karta pracy

Ciśnienie i temperatura model mikroskopowy

Pracownia Astronomiczna. Zapisywanie wyników pomiarów i niepewności Cyfry znaczące i zaokrąglanie Przenoszenie błędu

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego

Fizyka (Biotechnologia)

Transkrypt:

ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY W trakcie doświadczenia przeprowadzono sześć pomiarów rezonansu akustycznego: dla dwóch różnych gazów (powietrza i CO), pięć pomiarów dla powietrza oraz jeden pomiar dla CO. Wyniki tego doświadczenia zawarto tabeli 1. Na podstawie danych zawartych w tabeli 1 obliczono okresy drgań, średnie położenia słupa wody w rezonansie oraz średnie długości ali dla poszczególnych częstotliwości. Przyjęto następujące oszacowanie błędów pomiaru częstotliwości: dla częstotliwości przyjęto, że błąd wynosi =0Hz. Niepewność wyznaczenia okresu ali akustycznej obliczono na podstawie pochodnej logarytmicznej jest ona różna dla różnych częstotliwości al: Δ Δ = 0Hz = Δ 1 1, zatem Δ 1 =. Niepewność wyznaczenia średniej długości ali oblicziono ze wzoru na odchylenie standardowe średniej arytmetycznej: n i 1 ( x i x) n( n 1). W przypadku, gdy niepewność przypadkowa osiąga wartość mniejszą niż 1 cm (dokładność odczytywania położenia słupa wody), przyjęto jako niepewność pomiaru wartość większą, zatem niepewność maksymalną Δ = 1cm (dla częstotliwości 100, 1300 i 1400 Hz). Obliczenia niepewności przypadkowych długości ali akustycznej (tylko dla CO) są podane w Tabeli 3, wklejonej z programu Excell. Zestawienie wszystkich danych zawiera tabela. Niepewności wyznaczenia częstotliwości oraz długości ali są obliczane w celu dokonania poprawnego zapisu tych wielkości w tabeli (ilość cyr znaczących), oraz w celu umieszczenia ich na wykresie w postaci wąsów. Tabela 1. Dane pomiarowe położenie słupa wody [Hz] [cm] 750 850 950 1100 100 1300 1400 dla CO: 100 7, 49, 74, 94 8, 5, 75, 94 5, 46, 66, 85 0, 45, 66, 87, 41, 57, 77 35, 58, 74, 91 0, 35, 50, 67, 81, 94 0, 3, 48, 64, 79, 98 17, 3, 46, 61, 76, 90 15, 31, 46, 60, 76, 88 17, 30, 44, 57, 70, 84, 95 15, 8, 40, 53, 65, 8, 95 15, 8, 40, 5, 65, 78, 89 14, 5, 35, 50, 6, 75, 87 14, 5, 36, 47, 57, 67, 81, 91 λ [m] 0., 0.5, 0.0, 0.4, 0.3, 0.19 0.1, 0.0, 0.19, 0.5, 0.1, 0.1 0.19, 0.16, 0.0, 0,16, 0.3, 0.16, 0.17 0.15, 0.15, 0.17, 0.14, 0.13, 0.1, 0.16, 0.16, 0.15, 0.19 0.15, 0.14, 0.15, 0.15, 0.14, 0.16, 0.15, 0.14, 0.16, 0.1 0.13, 0.14, 0.13, 0.13, 0.14, 0.11, 0.13, 0.1, 0.13, 0.1, 0.17, 0.13 0.13, 0.1, 0.1, 0.13, 0.13, 0.11, 0.11, 0.10, 0.15, 0.1, 0.13, 0.1 0.11, 0.11, 0.11, 0.10, 0.10, 0.14, 0.10 [m] 0.44, 0.50, 0.40, 0.48, 0.46, 0.38 0.4, 0.40, 0.38, 0.50, 0.4, 0.4 0.38, 0.3, 0.40, 0.3, 0.46, 0.3, 0.34 0.30, 0.30, 0.34, 0.8, 0.6, 0.4, 0.3, 0.3, 0.30, 0.38 0.30, 0.8, 0.30, 0.30, 0.8, 0.3, 0.30, 0.8, 0.3, 0.4 0.6, 0.8, 0.6, 0.6, 0.8, 0., 0.6, 0.4, 0.6, 0.4, 0.34, 0.6 0.6, 0.4, 0.4, 0.6, 0.6, 0., 0., 0.0, 0.30, 0.4, 0.6, 0.4 0., 0., 0., 0.0, 0.0, 0.8, 0.0 1

Tabela. Obliczenia T = 1 [ms] śr [m] u( śr) [m] 1.333 ± 0.036 0.443 0.019 1.176 ± 0.08 0.43 0.017 1.053 ± 0.03 0.363 0.01 0.909 ± 0.017 0.304 0.013 0.833 ± 0.014 0.9 0.0075 Δ = 0.010 0.769 ± 0.01 0.63 0.0085 Δ = 0.010 0.714 ± 0.011 0.45 0.0075 Δ = 0.010 dla CO: 0.833 ± 0.014 0.0 0.011 Tabela 3. Obliczenia niepewności wyznaczenia długości ali dla pomiarów rezonansu akustycznego w CO. Na podstawie danych zawartych w tabeli sporządzono wykresy zależności długości ali od okresu, uwzględniając niepewność wyznaczenia częstotliwości oraz niepewność średniej długości ali. Dzięki wyznaczeniu metodą najmniejszych kwadratów prostej najlepiej dopasowanej do punktów doświadczalnych możliwe stało się wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu, jako współczynnika kierunkowego prostej będącej wykresem zależności λ 1 teoretycznej: v = λ = λ T, gdzie v prędkość dźwięku., co wynika z zależności

Rysunek 1. Zależność długości ali od okresu T dla al akustycznych rozchodzących się w powietrzu i dwutlenku węgla. Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu: Wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów prosta przechodząca przez punkty doświadczalne wyznacza prędkość al akustycznych w powietrzu (współczynnik nachylenia prostej zależności długości ali od okresu). Wynosi ona 343±0 m/s. Niepewność pomiaru wynika z dopasowania prostej regresji. Wyznaczanie prędkości dźwięku w CO: Prędkość dźwięku w dwutlenku węgla obliczono z wzoru: v = λ = 0.0 m 100 1 s = 64 m s Ponieważ dokonany został tylko jeden pomiar, w związku z tym w celu oszacowania niepewności wyznaczenia prędkości dźwięku w dwutlenku węgla, skorzystano z różniczki zupełnej. Jako niepewność wyznaczenia długości ali akustycznej w CO przyjęto niepewność przypadkową u( )=0.011m, gdyż jest ona większa niż niepewność maksymalna Δ = 0.01m. 3

Δv = v λ Δλ + v Δ = Δλ + λδ = 100 1 s 0.011 m + 0.0 m 0 1 s = 17.6 m s Zatem zmierzona wartość prędkości ali akustycznej w dwutlenku węgla wynosi: v = 64 ± 18 m s Wyznaczanie współczynnika i liczby stopni swobody: Współczynnik Poissona : Prędkość dźwięku na podstawie praw gazowych jest opisana wzorem: v = κrt μ Dla danego gazu jego skład, a zatem masa molowa jest znana, więc znając temperaturę T można obliczyć współczynnik κ = C p CV. Wartość współczynnika Poissona zależy jedynie od liczby stopni swobody molekuł gazu i, która jest liczbą naturalną: κ = i+ wyznaczyć liczbę stopni swobody. i - z tego wzoru można 1. dla powietrza Masa molowa powietrza wynosi około = 8.84 0.01 g/mol Stała gazowa R = 8.31447 ± 0.000015 J mol K Temperatura w rurze rezonansowej wynosiła ok. 15 C z dokładnością do 5 C, czyli T = 88 ± 5 K Zatem dla powietrza: κ = μv = 0.09 kg mol 343 m s RT J 8.31447 mol K 88K = 1.44817 Niepewność wyznaczenia współczynnika (z pochodnej logaytmicznej): κ = μ μ + Δv v + ΔR R + ΔT T κ κ = 0.01 8.84 + 0 343 + 0.000015 8.31447 + 5 88 1.44817 = 0.19139 zatem: pow = 1.4 ± 0.0 4

. dla dwutlenku węgla Masa molowa CO około = 44,0095 0.0001 g/mol Zatem dla CO: κ = μv = 0.044 kg mol 64 m s RT J 8.31447 mol K 88K = 1.806586 Niepewność wyznaczenia współczynnika : κ = 0.0001 44.0095 + 18 64 + 0.000015 8.31447 + 5 88 1.806586 = 0.196874 zatem: CO = 1.8 ± 0.0 Liczba stopni swobody: i = κ 1 1. dla powietrza i = 1.44817 1 = 4.7079095 Niepewność wyznaczenia liczby stopni swobody i: i = κ κ 1 = 0.0 0.4 = 0.40 0.1764 =.68 Stąd: i pow = 4.7 ±.3. dla CO i = 1.806586 1 = 7.160955 Niepewność wyznaczenia liczby stopni swobody i: i = κ κ 1 = 0.0 0.8 = 0.40 0.0784 = 5.100 Stąd: i CO = 7.1 ± 5.1 5

Zestawienie wyników i wnioski: Tabela 4. Wyniki powietrze CO doświadczalne teoretyczne doświadczalne teoretyczne prędkość dźwięku 343 ± 0 m s 340.5 m s 64 ± 18 m s 60 68 m s współczynnik Poissona 1.4 ± 0.0 1.4 1.8 ± 0.0 1.333 ilość stopni swobody 4.7 ±.3 5 7.1 ± 5.1 6 Wartości tablicowe prędkości dźwięku w powietrzu są następujące: v = [331.5 + (0.6 T)]m/s, gdzie temperatura podawana jest w stopniach Celsjusza. Wzór ten wynika z równania gazu doskonałego. W laboratorium temperatura wynosiła około 0 C, natomiast pomiary dokonywane były w rurze rezonansowej, gdzie temperatura była niższa o około 5 stopni, z powodu ciągłego chłodzenia zimną wodą z rurociągów. Zatem dla T=15 C: v = 340.5 m/s. Uzyskana doświadczalnie prędkość dźwięku w powietrzu zgadza się w granicach niepewności z wartością tablicową. Dla temperatury pokojowej (0 C) prędkość dźwięku w powietrzu wynosi 343.5, czyli idealnie zgadza się z danymi eksperymentalnymi. Tablicowe wartości prędkości dźwięku w dwutlenku węgla wahają się od 60 m/s do 68 m/s. Otrzymany doświadczalnie wynik zgadza się w granicach błędu z obiema tymi wartościami. Współczynnik Poissona dla powietrza wynosi κ = 7 = 1.4, zgodnie z założeniem, że powietrze 5 składa się głównie z gazów dwuatomowych, których liczba stopni swobody wynosi 5. W przypadku dwutlenku węgla mamy do czynienia z gazem składającym się z cząsteczek trójatomowych, o nieliniowym położeniu, zatem liczba stopni swobody teoretycznie wynosi 6, a współczynnik Poissona κ = 8 6 = 1.333 Obliczone na podstawie wyników doświadczalnych liczba stopni swobody oraz współczynnik Poissona, zarówno dla powietrza, jak i dla dwutlenku węgla, są zgodne w granicach niepewności z danymi teoretycznymi. Duża wartość niepewności wynika głównie z niepewności wyznaczenia prędkości dźwięku, w mniejszym stopniu z niepewności temperatury (która była przyjęta jako 5K). Aby zminimalizować powyższe niepewności należałoby dokładniej wyznaczyć położenia słupa wody w rezonansie, lub/i wielokrotnie powtórzyć pomiary dla tej samej częstotliwości dźwięku, tak, aby podnieść statystykę, a tym samym dokładniej określić jaka długość ali akustycznej odpowiada danej częstotliwości. Niemniej jednak, zbieżność danych doświadczalnych z wartościami teoretycznymi jest zadowalająca, w związku z tym można uznać używaną w eksperymencie metodę wyznaczania prędkości dźwięku w gazach za poprawną. 6