czyli o szukaniu miejsc zerowych, których nie ma

Podobne dokumenty
Wstęp do metod numerycznych Rozwiazywanie równań algebraicznych. P. F. Góra

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

Stabilność II Metody Lapunowa badania stabilności

III. Funkcje rzeczywiste

1 Relacje i odwzorowania

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Iteracyjne rozwiązywanie równań

Propozycja szczegółowego rozkładu materiału dla 4-letniego technikum, zakres podstawowy i rozszerzony. Klasa I (90 h)

n=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = :

Chaotyczne generatory liczb pseudolosowych

Wstęp do analizy matematycznej

MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony

Propozycja szczegółowego rozkładu materiału dla 4-letniego technikum, zakres podstawowy. Klasa I (60 h)

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5)

BŁĘDY OBLICZEŃ NUMERYCZNYCH

Elementy metod numerycznych

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

Ciagi liczbowe wykład 4

Dekompozycje prostej rzeczywistej

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Interpolacja. Marcin Orchel. Drugi przypadek szczególny to interpolacja trygonometryczna

Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Wstęp do metod numerycznych 9. Rozwiazywanie równań algebraicznych. P. F. Góra

Finanse i Rachunkowość studia niestacjonarne Wprowadzenie do teorii ciągów liczbowych (treść wykładu z 21 grudnia 2014)

zbiorów domkniętych i tak otrzymane zbiory domknięte ustawiamy w ciąg. Oznaczamy

Układy równań i równania wyższych rzędów

Rozwiązywanie równań nieliniowych

Wykład z modelowania matematycznego.

Pochodna funkcji. Pochodna funkcji w punkcie. Różniczka funkcji i obliczenia przybliżone. Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji.

Zadanie 3 Oblicz jeżeli wiadomo, że liczby 8 2,, 1, , tworzą ciąg arytmetyczny. Wyznacz różnicę ciągu. Rozwiązanie:

Metody numeryczne I Równania nieliniowe

Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń

MATeMAtyka zakres rozszerzony

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.

Modelowanie wybranych pojęć matematycznych. semestr letni, 2016/2017 Wykład 10 Własności funkcji cd.

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne

Zagadnienia na egzamin poprawkowy z matematyki - klasa I 1. Liczby rzeczywiste

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 6. Metoda diagramowa. Obszary stabilności. P. F. Góra

ZAKRES PODSTAWOWY. Proponowany rozkład materiału kl. I (100 h)

Liczby zespolone. P. F. Góra (w zastępstwie prof. K. Rościszewskiego) 27 lutego 2007

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Zadania egzaminacyjne

1 Metody rozwiązywania równań nieliniowych. Postawienie problemu

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

Wprowadzenie Metoda bisekcji Metoda regula falsi Metoda siecznych Metoda stycznych RÓWNANIA NIELINIOWE

Wykład 10. Stwierdzenie 1. X spełnia warunek Borela wtedy i tylko wtedy, gdy każda scentrowana rodzina zbiorów domkniętych ma niepusty przekrój.

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

1. Wielomiany Podstawowe definicje i twierdzenia

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Zadania funkcje cz.1

Funkcje rzeczywiste jednej. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

1 Równania nieliniowe

WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I. dr. Elżbieta Kotlicka. Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki

6. FUNKCJE. f: X Y, y = f(x).

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

II. Funkcje. Pojęcia podstawowe. 1. Podstawowe definicje i fakty.

jest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R)

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

Przestrzenie wektorowe

Ciągi. Granica ciągu i granica funkcji.

Wielomiany podstawowe wiadomości

Ciągi liczbowe wykład 3

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA KLASA 1, ZAKRES PODSTAWOWY

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY

Teoria miary. WPPT/Matematyka, rok II. Wykład 5

Funkcje i ich własności. Energetyka, sem.1 (2017/2018) Matematyka #3: Funkcje 1 / 43

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

Równania poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie = Rozwiąż układ równań: (( + 1 ( + 2 = = 1

MATeMAtyka zakres podstawowy

1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =.

Metody numeryczne. Równania nieliniowe. Janusz Szwabiński.

Wstęp do metod numerycznych Zagadnienia wstępne Uwarunkowanie. P. F. Góra

Wstęp do metod numerycznych 9. Miejsca zerowe wielomianów. P. F. Góra

Analiza Funkcjonalna - Zadania

Przedmiotowe Ocenianie Z Matematyki - Technikum. obowiązuje w roku szkolnym 2016 / 2017

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Numeryczne zagadnienie własne

Arytmetyka. Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm

Na rysunku przedstawiony jest wykres funkcji f(x) określonej dla x [-7, 8].

Metody Numeryczne w Budowie Samolotów/Śmigłowców Wykład I

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Analiza I.2*, lato 2018

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Szeregi funkcyjne. Szeregi potęgowe i trygonometryczne. Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka

Wektor, prosta, płaszczyzna; liniowa niezależność, rząd macierzy

1 Pochodne wyższych rzędów

Transkrypt:

zerowych, których nie ma Instytut Fizyki im. Mariana Smoluchowskiego Centrum Badania Systemów Złożonych im. Marka Kaca Uniwersytet Jagielloński Metoda Metoda dla Warszawa, 9 stycznia 2006

Metoda -Raphsona f(x) 40 35 30 25 20 15 10 5 0-5 0.0 0.5 1.0 1.5 2.0 2.5 3.0 x Metoda Kiedy metoda zawodzi? Wielocykle Stabilność wielocykli Metoda dla f (z) = 0, f, z R lub C, (1) z n+1 = z n f (z n) f (z n ). (2)

Kiedy metoda zawodzi? 20 15 10 Metoda Kiedy metoda zawodzi? Wielocykle Stabilność wielocykli Metoda dla f(x) 5 0-5 -10-3 -2-1 0 1 2 3 x (odpowiada zerowemu mianownikowi w (2))

Wielocykle 3 2 1 f(x) = x 3 /4-5x/4 Metoda Kiedy metoda zawodzi? Wielocykle Stabilność wielocykli f(x) 0-1 -2 Metoda dla -3-3 -2-1 0 1 2 3 x Dwucykl pomiędzy punktami 1, 1 Istniej a także wielocykle wyższych rzędów Problem ten jest niedoceniany w podręcznikach analizy numerycznej

Wielocykle 3 2 1 f(x) = x 3 /4-5x/4 Metoda Kiedy metoda zawodzi? Wielocykle Stabilność wielocykli f(x) 0-1 -2 Metoda dla -3-3 -2-1 0 1 2 3 x Dwucykl pomiędzy punktami 1, 1 Istniej a także wielocykle wyższych rzędów Problem ten jest niedoceniany w podręcznikach analizy numerycznej

Stabilność wielocykli 3 f(x) = x 3 /4-5x/4 x 0 = -1.000002 x 0 = -1.000010 2 Metoda Kiedy metoda zawodzi? 1 Wielocykle Stabilność wielocykli f(x) 0-1 -2-3 -3-2 -1 0 1 2 3 x Metoda dla Załóżmy, że w metodzie z 1 z 2. Wówczas dla ε 1 z 1 + ε z 2 + f (z 1)f (z 1 ) [f (z 1 )] 2 ε = z 2 + g 1 ε. (3)

Jeżeli punkty z 1, z 2,..., z k tworza k-cykl (z 1 z 2 z k z 1 ), całkowity współczynnik wzmocnienia g = k g j = j=1 k j=1 f (z j )f (z j ) [ f (z j ) ] 2. (4) Metoda Kiedy metoda zawodzi? Wielocykle Stabilność wielocykli Metoda dla g < 1 stabilny wielocykl g > 1 niestabilny wielocykl Większość wielocykli jest niestabilna, ale zdarzaj a się wielocykle stabilne.

Metoda dla P n (z), z C, wielomian stopnia n. Definiuję Twierdzenie: z (0) = z, (5a) z (k) = z (k 1) P ( n z (k 1) ) ( ) z (k 1). (5b) P n Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda z (k) = z P n(z) P n(z) Ak(z) B k (z), (6) gdzie A k, B k sa wielomianami stopnia n k n.

Punkty wielocyklu dostajemy rozwiazuj ac równanie z (k) = z, a więc Równanie (7) ma n k n rozwiazań. A k (z) = 0 (7) Jeśli k jest liczba pierwsza, istnieje (n k n)/k różnych k-cykli. Jeśli k nie jest liczba pierwsza, trzeba odjać wielocykle niższego rzędu, gdyż składaja się one na "pozorny" k-cykl. N k = 1 n k n j N j, (8) k j D k gdzie D k to zbiór dzielników właściwych liczby k. Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda

A konkretnie ile? n = 2 n = 3 n = 4 n = 5 k = 2 1 3 6 10 k = 3 2 8 20 40 k = 4 3 18 60 150 k = 5 6 48 204 624 k = 6 9 116 670 2580 k = 7 18 312 2340 11160 k = 8 30 810 8160 48750 k = 9 56 2184 29120 217000 k = 10 99 5880 104754 976248 k = 11 186 16104 381300 4438920 k = 12 335 44220 1397740 20343700 k = 13 630 122640 5162220 93900240 k = 14 1161 341484 19172790 435959820 k = 15 2182 956576 71582716 2034504992 k = 16 4080 2690010 268431360 9536718750 k = 17 7710 7596480 1010580540 44878791360 ( 4.5 10 10 ) Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda

25 20 n = 2 n = 3 n = 4 n = 5 15 Metoda ln N k 10 5 0 2 4 6 8 10 12 14 16 k Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Entropia topologiczna: 1 S = lim k k ln N k = ln n. (9) Dodatnia entropia topologiczna s a zachowania chaotyczne.

25 20 n = 2 n = 3 n = 4 n = 5 15 Metoda ln N k 10 5 0 2 4 6 8 10 12 14 16 k Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Entropia topologiczna: 1 S = lim k k ln N k = ln n. (9) Dodatnia entropia topologiczna s a zachowania chaotyczne.

Gdzie one sa?! Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Baseny atrakcji miejsc zerowych wielomianu z 4 + 1

Przykład stabilnego wielocyklu Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Baseny atrakcji dla wielomianu z 3 2z + 2

Tłumiona metoda Jeżeli wyniki wskazuja, że metoda mogła wpaść na stabilny wielocykl, zaleca się przerwać iterację kilkoma krokami tłumionej metody : z k+1 = z k h P(z k) P (z k ), 0 < h < 1. (10) Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Trzeba pamiętać, żeby użyć naprawdę kilku kroków metody tłumionej metoda (10) także prowadzi do wielocykli, które także moga być stabilne.

Tłumiona metoda Jeżeli wyniki wskazuja, że metoda mogła wpaść na stabilny wielocykl, zaleca się przerwać iterację kilkoma krokami tłumionej metody : z k+1 = z k h P(z k) P (z k ), 0 < h < 1. (10) Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Trzeba pamiętać, żeby użyć naprawdę kilku kroków metody tłumionej metoda (10) także prowadzi do wielocykli, które także moga być stabilne.

Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Baseny atrakcji dla wielomianu z 3 2z + 2 w metodzie

Metoda Metoda dla A konkretnie ile? Gdzie one sa?! Przykład stabilnego wielocyklu Tłumiona metoda Baseny atrakcji dla wielomianu z 3 2z + 2 w tłumionej metodzie z h = 0.98. Obszar środkowy to fragment basenu atrakcji stabilnego czterocyklu.

Równanie (11) jest wyjatkowe: Cała górna półpłaszczyzna jest zbieżna do z = +i, cała dolna jest zbieżna do z = i. Metoda Metoda dla Wszystkie wielocykle i punkty do nich prowadzace leża na prostej Im z = 0. Wszystkie wielocykle sa niestabilne.

Szukamy zatem rzeczywistych miejsc zerowych równania (12) przy pomocy metody : x n+1 = 1 ) (x n 1xn. (13) 2 }{{} η(x n) 150 100 50 Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ 0 x n -50-100 -150-200 -250 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 n

Własności odwzorowania η Nie ma punktów stałych, ale ma mnóstwo wielocykli. Dla x 1 η(x) 1 2x, dla x 0 η(x). Każdy punkt ma dwa przeciwobrazy x ± = x ± x 2 + 1. (14) x = 0 odpowiada ucieczce do nieskończoności. Przeciwobrazami zera sa punkty ±1. Istnieje przeliczalnie wiele punktów, które po co najwyżej przeliczalnej ilości kroków uciekaja do nieskończoności. Zbiór ten jest gęsty w R. Symulacje sugeruja, że istnieje gęstość niezmiennicza, niezależna od wyboru punktu poczatkowego, poza skończonym zbiorem punktów { 1, 0, 1}. Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ

Gęstość niezmiennicza Równanie Frobeniusa-Perrona ρ(x) = Korzystajac z (14) dostajemy ( ) x 2 + 1 ρ(x) = x + x 2 + 1 ( ) x x 2 + 1 ρ δ (η(x) y) ρ(y) dy. (15) ( ρ ) x + x 2 + 1 ( ) x x 2 + 1. (16) Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ

Wnioski z równania (16) ρ(x) = ρ( x). ρ(0) = 2ρ(1). ρ(3 1/2 ) = 3ρ(3 1/2 ). Dla x 1, x 2 + 1 x oraz x x 2 + 1 (2x) 1. Zakładajac ciagłość ρ(x), dla x 1 ρ((2x) 1 ) ρ(0). Wobec tego równanie Frobeniusa-Perrona dla x 1 przybiera postać ρ(x) 2ρ(2x) = 1 ρ(0). (17) 2x 2 Przyjmujac ansatz ρ(x) = Cx α dla x 1, dostajemy Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ ρ(x) ρ(0) x 2 dla x. (18)

Metoda Ścisłe rozwiazanie równania Frobeniusa-Perrona (16) ρ(x) = 1 π (x 2 + 1) (19) Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ

Rzut stereograficzny Podstawmy Wówczas η(x) = cot 2πφ = tan π x = tan πφ. (20) ( 2φ + 1 ). (21) 2 Biorac pod uwagę okresowość funkcji tangens, widzimy, że przy podstawieniu (20) odwzorowanie (13) przechodzi w Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ ζ(φ) = 2φ + 1 2 mod 1. (22) Odwzorowanie (22) ma dodatni wykładnik Lapunowa λ = ln 2.

Rzut stereograficzny Podstawmy Wówczas η(x) = cot 2πφ = tan π x = tan πφ. (20) ( 2φ + 1 ). (21) 2 Biorac pod uwagę okresowość funkcji tangens, widzimy, że przy podstawieniu (20) odwzorowanie (13) przechodzi w Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ ζ(φ) = 2φ + 1 2 mod 1. (22) Odwzorowanie (22) ma dodatni wykładnik Lapunowa λ = ln 2.

Własności odwzorowania ζ ζ(φ) = 2φ + 1 2 mod 1. Metoda φ = 1 2 jest punktem stałym. Odpowiada "ucieczce do nieskończoności". Działanie odwzorowania ζ: Przesunięcie binarne + obcięcie + odwrócenie najstarszego bitu. 0.11100101... 2 0.0100101... 2 (23) Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ Wszystkie liczby o skończonych rozwinięciach binarnych daż a do φ = 0.1 2 = 1 2, czyli do nieskończoności. Zbiór tych liczb jest przeliczalny i gęsty na odcinku [0, 1].

Własności odwzorowania ζ ζ(φ) = 2φ + 1 2 mod 1. Metoda φ = 1 2 jest punktem stałym. Odpowiada "ucieczce do nieskończoności". Działanie odwzorowania ζ: Przesunięcie binarne + obcięcie + odwrócenie najstarszego bitu. 0.11100101... 2 0.0100101... 2 (23) Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ Wszystkie liczby o skończonych rozwinięciach binarnych daż a do φ = 0.1 2 = 1 2, czyli do nieskończoności. Zbiór tych liczb jest przeliczalny i gęsty na odcinku [0, 1].

Własności odwzorowania ζ (c.d.) Wszystkie liczby o okresowych rozwinięciach binarnych leża na wielocyklach. Ilość k-cykli znajdziemy liczac nietrywialnie różne ciagi binarne o długości k. Punkty o rozwinięciach binarnych okresowych od pewnego miejsca daż a do wielocykli. Liczby o skończonych lub (od pewnego miejsca) okresowych rozwinięciach binarnych sa wymierne, ale wobec tego liczby x = tan πφ sa niewymierne dla wymiernych φ (poza φ = { 3 4, 1 2, 1 4, 0} x = { 1,, 1, 0}). Liczby φ o nieokresowych, nieskończonych rozwinięciach binarnych oraz odpowiadajace im liczby x leża na trajektoriach chaotycznych. Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ

Własności odwzorowania ζ (c.d.) Wszystkie liczby o okresowych rozwinięciach binarnych leża na wielocyklach. Ilość k-cykli znajdziemy liczac nietrywialnie różne ciagi binarne o długości k. Punkty o rozwinięciach binarnych okresowych od pewnego miejsca daż a do wielocykli. Liczby o skończonych lub (od pewnego miejsca) okresowych rozwinięciach binarnych sa wymierne, ale wobec tego liczby x = tan πφ sa niewymierne dla wymiernych φ (poza φ = { 3 4, 1 2, 1 4, 0} x = { 1,, 1, 0}). Liczby φ o nieokresowych, nieskończonych rozwinięciach binarnych oraz odpowiadajace im liczby x leża na trajektoriach chaotycznych. Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ

Własności odwzorowania ζ (c.d.) Wszystkie liczby o okresowych rozwinięciach binarnych leża na wielocyklach. Ilość k-cykli znajdziemy liczac nietrywialnie różne ciagi binarne o długości k. Punkty o rozwinięciach binarnych okresowych od pewnego miejsca daż a do wielocykli. Liczby o skończonych lub (od pewnego miejsca) okresowych rozwinięciach binarnych sa wymierne, ale wobec tego liczby x = tan πφ sa niewymierne dla wymiernych φ (poza φ = { 3 4, 1 2, 1 4, 0} x = { 1,, 1, 0}). Liczby φ o nieokresowych, nieskończonych rozwinięciach binarnych oraz odpowiadajace im liczby x leża na trajektoriach chaotycznych. Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ

Własności odwzorowania ζ (c.d.) Wszystkie liczby o okresowych rozwinięciach binarnych leża na wielocyklach. Ilość k-cykli znajdziemy liczac nietrywialnie różne ciagi binarne o długości k. Punkty o rozwinięciach binarnych okresowych od pewnego miejsca daż a do wielocykli. Liczby o skończonych lub (od pewnego miejsca) okresowych rozwinięciach binarnych sa wymierne, ale wobec tego liczby x = tan πφ sa niewymierne dla wymiernych φ (poza φ = { 3 4, 1 2, 1 4, 0} x = { 1,, 1, 0}). Liczby φ o nieokresowych, nieskończonych rozwinięciach binarnych oraz odpowiadajace im liczby x leża na trajektoriach chaotycznych. Metoda Metoda dla Własności odwzorowania η Gęstość niezmiennicza Rzut stereograficzny Własności odwzorowania ζ

Metoda dla równania, n 2, x R, (24) prowadzi do odwzorowania η(x) = ( ) 1 1 2n x 1. (25) 2nx 2n 1 Odwzorowanie to w dziedzinie rzeczywistej ma własności podobne do odwzorowania (13): Brak punktów stałych. Dla x R dziedzina dzieli się na dwie części, w każdej części wzrost monotoniczny w przedziale (, + ). Każdy punkt rzeczywisty ma dokładnie dwa przeciwobrazy rzeczywiste. Powinno być tyle samo wielocykli. Metoda Metoda dla Zachowanie asymptotyczne Podstawienie x = tan πφ nie prowadzi do odwzorowania odcinkami liniowego.

Metoda dla równania, n 2, x R, (24) prowadzi do odwzorowania η(x) = ( ) 1 1 2n x 1. (25) 2nx 2n 1 Odwzorowanie to w dziedzinie rzeczywistej ma własności podobne do odwzorowania (13): Brak punktów stałych. Dla x R dziedzina dzieli się na dwie części, w każdej części wzrost monotoniczny w przedziale (, + ). Każdy punkt rzeczywisty ma dokładnie dwa przeciwobrazy rzeczywiste. Powinno być tyle samo wielocykli. Metoda Metoda dla Zachowanie asymptotyczne Podstawienie x = tan πφ nie prowadzi do odwzorowania odcinkami liniowego.

10 5 x 4 + 1 = 0 10 5 Metoda x n+1 0-5 x n+1 0-5 Metoda dla -10-3 -2-1 0 1 2 3 x n -10-3 -2-1 0 1 2 3 x n 1.0 1.0 Zachowanie asymptotyczne 0.9 0.9 0.8 0.8 0.7 0.7 0.6 0.6 φ n+1 0.5 φ n+1 0.5 0.4 0.4 0.3 0.3 0.2 0.2 0.1 0.1 0.0 0.0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6 0.7 0.8 0.9 1.0 0.0 0.0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6 0.7 0.8 0.9 1.0 φ n φ n

Zachowanie asymptotyczne Nie znamy ścisłego rozwiazania równania Frobeniusa-Perrona dla odwzorowania (25). Wiemy, że każdy punkt rzeczywisty ma dwa przeciwobrazy rzeczywiste. Dla x 1 możemy podać przybliżone wyrażenia na przeciwobrazy: η 1 (x) x + = 2n 2n 1 x, η 1 (x) x 1 = (2nx) 1/(2n 1). (26a) (26b) Metoda Metoda dla Zachowanie asymptotyczne Ponadto ρ(x ) ρ(0). (26c)

Równanie Frobeniusa-Perrona dla odwzorowania (25) w obszarze asymptotycznym ma przybliżona postać [ x 2n 2n 1 ρ(x) 2n ( )] 2nx 2n 1 ρ ρ(0) = 2n 1 (27) Prawa strona (27) jest stała. Lewa może być także stała tylko gdy (2n 1)(2n) 1/(2n 1). x const x 2n/(2n 1), x. (28) Metoda Metoda dla Zachowanie asymptotyczne

Numerycznie znaleziona gęstość niezmiennicza dla równania x 4 + 1 = 0 0.0025 Metoda ρ(x) 0.0020 0.0015 0.0010 0.0005 0.0000-16 -12-8 -4 0 4 8 12 16 x Ogony x 4/3. Rozkład dwumodalny (?!). Metoda dla Zachowanie asymptotyczne Na płaszczyźnie zespolonej dla dowolnego n 2 Takie samo zachowanie na każdej prostej e iπl/n, l = 0, 1,..., n 1. Większość wielocykli poza takimi prostymi.

Numerycznie znaleziona gęstość niezmiennicza dla równania x 4 + 1 = 0 0.0025 Metoda ρ(x) 0.0020 0.0015 0.0010 0.0005 0.0000-16 -12-8 -4 0 4 8 12 16 x Ogony x 4/3. Rozkład dwumodalny (?!). Metoda dla Zachowanie asymptotyczne Na płaszczyźnie zespolonej dla dowolnego n 2 Takie samo zachowanie na każdej prostej e iπl/n, l = 0, 1,..., n 1. Większość wielocykli poza takimi prostymi.

Nieoczekiwany zwiazek pomiędzy równaniem a odwzorowaniem φ n+1 = 2φ n + 1 2 mod 1. Poszukiwanie miejsc zerowych wielomianów metoda może być bardzo chaotyczne. Metoda Metoda dla Zwłaszcza jeśli miejsca te nie istniej a.

Nieoczekiwany zwiazek pomiędzy równaniem a odwzorowaniem φ n+1 = 2φ n + 1 2 mod 1. Poszukiwanie miejsc zerowych wielomianów metoda może być bardzo chaotyczne. Metoda Metoda dla Zwłaszcza jeśli miejsca te nie istniej a.

Nieoczekiwany zwiazek pomiędzy równaniem a odwzorowaniem φ n+1 = 2φ n + 1 2 mod 1. Poszukiwanie miejsc zerowych wielomianów metoda może być bardzo chaotyczne. Metoda Metoda dla Zwłaszcza jeśli miejsca te nie istniej a.