TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Podobne dokumenty
FUGATYWNOŚCI I AKTYWNOŚCI

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Wyznaczenie współczynnika podziału kwasu octowego pomiędzy fazą organiczną a wodną

WYKŁAD 8. Równowagi w układach jedno- i dwuskładnikowych

TERMODYNAMIKA II.A PROJEKT [WŁASNOŚCI PŁYNÓW ZŁOŻOWYCH - PODSTAWY] SPIS TREŚ CI. andrzej.magdziarz@agh.edu.pl.

13. Termodynamika - równania Gibbsa, Gibbsa-Duhema i wstęp do diagramów fazowych.

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

Zasady wyznaczania minimalnej wartości środków pobieranych przez uczestników od osób zlecających zawarcie transakcji na rynku terminowym

ZASADY WYZNACZANIA DEPOZYTÓW ZABEZPIECZAJĄCYCH PO WPROWADZENIU DO OBROTU OPCJI W RELACJI KLIENT-BIURO MAKLERSKIE

= σ σ. 5. CML Capital Market Line, Rynkowa Linia Kapitału

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

SPEKTROSKOPIA MOLEKULARNA

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Sieć kątowa metoda spostrzeżeń pośredniczących. Układ równań obserwacyjnych

Parametry stanu w przemianie izobarycznej zmieniają się według zależności

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

Zadania z kinetyki chemicznej z rozwiązaniami, część 3. W. Chrzanowski 2010

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Twierdzenie Bezouta i liczby zespolone Javier de Lucas. Rozwi azanie 2. Z twierdzenia dzielenia wielomianów, mamy, że

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

Ćwiczenia do wykładu Fizyka Statystyczna i Termodynamika

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Model ASAD. ceny i płace mogą ulegać zmianom (w odróżnieniu od poprzednio omawianych modeli)

Wykład 9. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)

Chemia fizyczna. Notatki z wykładów dr hab. Szczepana Zapotocznego

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów

I zasada termodynamiki

Wykład 7. Podstawy termodynamiki i kinetyki procesowej - wykład 7. Anna Ptaszek. 21 maja Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego

Podstawy termodynamiki

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +

µ (T ) - oznacza standardowy molowy potencjał chemiczny składnika czystego i pod

v! są zupełnie niezależne.

TERMODYNAMIKA. Termodynamika jest to dział nauk przyrodniczych zajmujący się własnościami

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt.

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY. Zakład Budowy i Eksploatacji Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA

Prężność pary nad roztworem

Stan równowagi chemicznej

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI BRYŁY SZTYWNEJ ZA POMOCĄ WAHADŁA TORSYJNEGO

Zaawansowane metody numeryczne

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Wykład 2. Anna Ptaszek. 7 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 2. Anna Ptaszek 1 / 1

WYKŁAD 2_2. 1.Entropia definicja termodynamiczna. przemiana nieodwracalna. Sumaryczny zapis obu tych relacji

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

WYSYCHANIE ZABYTKOWYCH MURÓW Z CEGŁY *

Wykład Turbina parowa kondensacyjna

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

Podstawowe definicje

MIKROEKONOMIA Prof. nadzw. dr hab. Jacek Prokop

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda

Zasada Jourdina i zasada Gaussa

F - wypadkowa sił działających na cząstkę.

Wykład 1-4. Anna Ptaszek. 6 września Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Fizykochemia biopolimerów - wykład 1-4.

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

Płyny nienewtonowskie i zjawisko tiksotropii

2 PRAKTYCZNA REALIZACJA PRZEMIANY ADIABATYCZNEJ. 2.1 Wprowadzenie

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

Zarządzanie ryzykiem w przedsiębiorstwie i jego wpływ na analizę opłacalności przedsięwzięć inwestycyjnych

WPŁYW SIŁY JONOWEJ ROZTWORU NA SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNEJ EFEKT SOLNY BRÖNSTEDA

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4.

Równowaga. równowaga metastabilna (niepełna) równowaga niestabilna (nietrwała) równowaga stabilna (pełna) brak równowagi rozpraszanie energii







IZOTERMA ADSORPCJI GIBBSA

Proces narodzin i śmierci

Materiały do ćwiczeń z matematyki. 3 Rachunek różniczkowy funkcji rzeczywistych jednej zmiennej

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 :

Wykład 3. Fizykochemia biopolimerów- wykład 3. Anna Ptaszek. 30 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego

EKONOMIA MENEDŻERSKA. Wykład 3 Funkcje produkcji 1 FUNKCJE PRODUKCJI. ANALIZA KOSZTÓW I KORZYŚCI SKALI. MINIMALIZACJA KOSZTÓW PRODUKCJI.

Wykład 15 Elektrostatyka

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Termodynamiczne modelowanie procesów spalania, wybuchu i detonacji nieidealnych układów wysokoenergetycznych

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

KINEMATYKA MANIPULATORÓW

Refraktometria. sin β sin β

Statystyka. Zmienne losowe

termodynamika fenomenologiczna p, VT V, teoria kinetyczno-molekularna <v 2 > termodynamika statystyczna n(v) to jest długi czas, zachodzi

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

Zadania treningowe na kolokwium

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 WERYFIKACJA HIPOTEZ NIEPARAMETRYCZNYCH

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

ZADANIA Z CHEMII Efekty energetyczne reakcji chemicznej - prawo Kirchhoffa





Sprężyny naciskowe z drutu o przekroju okrągłym

Modele wzrostu kryształów stałych

Transkrypt:

TRMODYNAMIKA TCHNICZNA I CHMICZNA Część IV TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW FUGATYWNOŚCI I AKTYWNOŚCI a) Wrowadzene Potenjał hemzny - rzyomnene de G n na odstawe tego, że otenjał termodynamzny G dla układu azowego rzyjmuje w warunkah równowag wartość mnmalną, wrowadza sę (z warunków stajonarnoś rozwązana otymalnego) warunek równowag: n j, T, G...,...,N TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW Z warunku równowag, z kole, wynka reguła az; S N S - lość ston swobody, N lość składnków układu lzba az układu r r lzba ogranzeń lmtująyh stężena składnków (n. dysojaja zy azeotroa) AKTYWNOŚĆ I FUGATYWNOŚĆ Dla roztworów doskonałyh otenjał hemzny wyraża sę wzorem: lnx gdze - standardowy otenjał hemzny w temeraturze rzy śnenu roztworu - można zasać ( T, ) TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 3 TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 4

Dla x a wę otenjał standardowy jest to otenjał hemzny zystego składnka w T, roztworu. Dla roztworów gazowyh doskonałyh, zęśej oeruje sę zależnośą: ( T) ln (T) gdze - otenjał standardowy zystego składnka od = atm w temeraturze T roztworu, rężność arjalna/ śnene TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 5 ząstkowe składnka ; dla roztworu doskonałego: y Dla roztworów rzezywstyh wrowadza sę tzw. aktywność a de zyl: a x lnx Dla roztworów gazów: TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 6 ( T) lna a, - aktywność śnenowa lna, Do określena wartoś aktywnoś, należy wrowadzć denyjne ewen stan odnesena (ozątkowy). Najzęśej rzyjmuje sę: a) stan substanj zystej dla ezy. stałego, a gdy x Ten stan ozątkowy jest dentyzny ze stanem standardowym b) stan roztworu neskońzene rozeńzonego, dla ezy,. stałego gazów a ) stan gazu doskonałego, dla gazów gdy ; lub y Stan ozątkowy określa jednoznazne stan standardowy. Dla dwu erwszyh denj stanu ozątkowego, stan standardowy zależy od T P, natomast dla trzeej tylko od T (bo ). gdy x TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 7 TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 8 a,

Fugatywność: Izotermzna zmana otenjału hemznego od śnena do dla składnka gazowego w roztworze doskonałym wyraża sę wzorem:,, y ( ln y ln ) ln TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 9 (oneważ otenjały standardowe są dentyzne) Wyhodzą z tego zasu Lews zdenował analogzne ugatywność rozatrują zmanę otenjału hemznego składnka w aze gazowej, ekłej stałej. Uwaga: używa sę główne do.gazowej Dla meszann,, rzy warunku: Dla zystego gazu mamy: rzy: ln lm * y, lm *, ln TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW zyl ugatywność zystego gazu jest równa śnenu dla (bardzo) nskh śneń ugatywność składnka w meszanne śnenu arjalnemu Uwag: ugatywność ma wymar śnena używa sę też wsółzynnka ugatywnoś ; y TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW ugatywność sełna te same zależnoś o otenjał hemzny ugatywność standardowa odnesona jest do tyh samyh warunków o otenjał hemzny Oblzane ugatywnoś zystyh gazów Poneważ: to : G G T, x T v v TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 3

G G T, x ln dla T, x =onst. (*) dln v d dla gazów doskonałyh ln ( ) T, x v TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 3 TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 4 d ln(/) d d ln * v * d Czyl: (**) dln(y ) v * d odejmujemy (*) (**) dln(/y ) (v v *)d dla zystyh gazów dln( /) (v v *)d z dln( /) d z g z ln d Rozwązane grazne g T r lub równane Lee-Kesslera: dla [T, x], v g () Roztwory Gazowe (arowe) dln v d - składnk w roztworze g ; () Pr TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 5 ałkujemy od *(gaz doskonały) do ln v d TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 6 4

oneważ dla ln y v d y dla y = (zysta substanja ) ln v d v objętość molowa Roztwór doskonały (hoć składnk mogą być nedoskonałe) v v y ln y Reguła Randalla-Lewsa o odjęu: ln y v vd TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 7 TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 8 Metoda grazna oblzana ugatywnoś składnka w roztworze ln y jest ząstkową unkją molową ln m ln y ln y Y ln gdze m n TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 9 TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 5

CICZ Cez będąa w równowadze ze swoją arą ma ugatywność równą ugatywnoś tej ary, zyl: g dla Natomast, gdy > (brak równowag) ugatywność ezy oblza sę z wzoru odstawowego: dln v d Jeżel x = to: dln v d TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW Przy założenu, że: v onst zyl, że objętość molowa zystego składnka ne zależy od śnena: ałkują w granah od do. otrzymujemy: v ln gdze,n jest równe,n ugatywnoś ary od zyl może być oblzane z wykresu tak jak dla gazów!!! TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW Uwaga: bardzo odobną zależność stosuje sę rzy oblzanu równowag ez-ara. Oblzane wsółzynnków aktywnoś D Z x Z Z x D Z gdze: Z symbol unkj termodynamznej, D Z Z - ząstkowa molowa Z składnka - nadmarowa unkja termodynamzna TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 3 G G G ln G x DG ; x ln x x ln ln x ln ln ln x ln TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 4 6

D G =Q= x ln Uwaga, trzeba znać ΔG = (, T, x ) aby oblzyć - taka zależność ne jest znana dla wszystkh gazów/ezy Czyl musmy używać zależnoś sememryznyh ln=q+ Q Q ). Równane Margulesa(emryzne) Q x x (Bx +Ax ) ln x x (A+(B-A)x ) ln x x (B+(A-B)x ) A ln x B ln x T,,x j j x TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 5 TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 6 ). Równane van Laara (emryzne) ln DG Ax Bx Bx A Ax Bx ln x ln A ln ln xln xln B ln ln x ln Ax B Ax Bx TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 7 UWAGI: A, B muszą meć te same znak dla ałego zakresu x - ne okazuje extremów Równane van Laara zostało orygnalne wyrowadzone rzy rzyjęu równana van der Waalsa, jako równana stanu. W lteraturze są odane relaje omędzy stałym A B równana van Laara a stałym van der Waalsa. Dokładność tyh zwązków jest jednak mała. TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 8 7

). Równane Wlsona jego modykaje ln ln ln ln x,, x,x x x,x,x x,,,x x x,x,x x V, ex V, ex,, V V gdze:, = (atrz roztwory weloskładnkowe) Zalety: równane Wlsona ma wbudowaną zależność od temeratury j można uważać za nezależne od T, stosuje sę do r-ów weloskładnkowyh, rzy użyu tylko j (tzn. oddzaływań omędzy dwoma ząstezkam). Wady: ne osuje równowag w układze ez-ez Należy wtedy stosować modykaję wg Tsuboka- Katayama T-K-Wlson equaton W lteraturze odane są wartoś: TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW,,,,,, 9 TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 3 3). R-ne NL (non-random two lqud equaton) albo r-ne Renona-Prausntza 4). Teora roztworów regularnyh 5). Model UNIQUAC (złon kombnatoryzny ozostałośowy) 6). Model UNIFAC ad.6 Jest to metoda addytywna oneważ zakłada, że gruy atomów wnoszą ewen harakterystyzny wkład do wartoś nezależny od h otozena. TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 3 Wartość ln oblza sę jako sumę: ln - zależnego od różn w budowe ząstek ln - zależnego od oddzaływań mędzyząstezkowyh Uwag: w welu równanah wystęują welokrotne erwastk rozszerzene na roztwory weloskładnkowe wg wzorów odobnyh do rozszerzena dla r-na Wlsona (oza van TRMODYNAMIKA Laara) ROZTWORÓW 3 8

G x ln( x j j j rzy = wływ temeratury (wływ śnena omja sę) generalne ln jest roorjonalny do (/T) w r-nu van Laara A(T ) T = A(T ) T B(T ) T = B(T ) T TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW 33 9