Badanie układu sterowania z regulatorem PID

Podobne dokumenty
POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Stabilność liniowych układów dyskretnych

2. Wyznaczyć K(s)=? 3. Parametry układu przedstawionego na rysunku są następujące: Obiekt opisany równaniem: y = x(

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOLOGII

5. Ogólne zasady projektowania układów regulacji

Schematy blokowe. Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. ELEMENTY SCHEMATU BLOKOWEGO

K p. K o G o (s) METODY DOBORU NASTAW Metoda linii pierwiastkowych Metody analityczne Metoda linii pierwiastkowych

Statyczne charakterystyki czujników

INSTRUKCJA Regulacja PID, badanie stabilności układów automatyki

1. Regulatory ciągłe liniowe.

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa.

KO OF Szczecin:

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Laboratorium. Sterowanie napędami elektrycznymi zagadnienia wybrane

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

= oraz = ; Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Transmitancja operatorowa

ĆWICZENIE 1 CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE DIOD P-N

Automatyka i sterowania

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA

interaktywny pakiet przeznaczony do modelowania, symulacji, analizy dynamicznych układów ciągłych, dyskretnych, dyskretno-ciągłych w czasie

PODSTAWY AUTOMATYKI I MIERNICTWA PRZEMYSŁOWEGO Laboratorium 3 Regulatory PID i ich strojenie, Regulacja dwupołożeniowa

Podstawy Automatyki. Wykład 9 - Dobór regulatorów. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Regulatory o działaniu ciągłym P, I, PI, PD, PID

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - Jakość układu regulacji. Dobór nastaw regulatorów PID. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Karol Cupiał

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

Układ regulacji ze sprzężeniem zwrotnym: - układ regulacji kaskadowej - układ regulacji stosunku

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji

Struktura układu regulacji

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-szeregowe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego

Programy CAD w praktyce inŝynierskiej

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

STEROWANIE WG. ZASADY U/f = const

Pomiar rezystancji. Rys.1. Schemat układu do pomiaru rezystancji metodą techniczną: a) poprawnie mierzonego napięcia; b) poprawnie mierzonego prądu.

Obiekt. Obiekt sterowania obiekt, który realizuje proces (zaplanowany).

Automatyka i robotyka

Analiza osiadania pojedynczego pala

Układ napędowy z silnikiem indukcyjnym i falownikiem napięcia

Regulator PID w sterownikach programowalnych GE Fanuc

Diagnostyka i monitoring maszyn część III Podstawy cyfrowej analizy sygnałów

Regulator PID w sterownikach programowalnych GE Fanuc

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Badanie wpływu parametrów korektora na własności dynamiczne układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Automatyzacji

Sterowanie jednorodnym ruchem pociągów na odcinku linii

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

PODSTAWY AUTOMATYKI 2 ĆWICZENIA

PROBLEM OBJĘTOŚCIOWEGO STEROWANIA SIŁĄ LUB MOMENTEM UKŁADU ELEKTROHYDRAULICZNEGO

SIMATIC S Regulator PID w sterowaniu procesami. dr inż. Damian Cetnarowicz. Plan wykładu. I n t e l i g e n t n e s y s t e m y z e

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ

Analiza efektów wzbogacania węgla w osadzarkach przy zmianach składu ziarnowego nadawy

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza

Wykład nr 1 Podstawowe pojęcia automatyki

i odwrotnie: ; D) 20 km h

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych

Wzmacniacz rezonansowy

Określenie maksymalnych składowych stycznych naprężenia na pobocznicy pala podczas badania statycznego

PRZEMIANA CZĘSTOTLWIOŚCI

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

UWAGA 2. Wszystkie wyniki zapisywać na dysku Dane E: (dotyczy symulacji i pomiarów rzeczywistych)

Zmiany zagęszczenia i osiadania gruntu niespoistego wywołane obciążeniem statycznym od fundamentu bezpośredniego

Regulator P (proporcjonalny)

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Idea metody LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA. Idea metody. Przykład. 1 s1,2 k

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ. T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia

SKRYPT STRONY LITERATURA STRONY: 48, 63

Podstawy Automatyki. Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Charakterystyka statyczna diody półprzewodnikowej w przybliŝeniu pierwszego stopnia jest opisywana funkcją

BADANIE ZALEŻNOŚCI PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU OD TEMPERATURY

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Dobór typu regulatora i jego nastaw w procesie syntezy układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Robotyki

LVI Olimpiada Matematyczna

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA AUTOMATYKI I ELEKTRONIKI. Badanie układu regulacji dwustawnej

STEROWANIE STRUMIENIEM Z MODULACJĄ WEKTOROWĄ

11. Dobór rodzaju, algorytmu i nastaw regulatora

Laboratorium z podstaw automatyki

Ć W I C Z E N I E N R E-7

λ = 92 cm 4. C. Z bilansu cieplnego wynika, że ciepło pobrane musi być równe oddanemu

EUROELEKTRA Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 2015/2016

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

KOMPUTEROWY MODEL UKŁADU STEROWANIA MIKROKLIMATEM W PRZECHOWALNI JABŁEK

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej

Zeszyty Problemowe Maszyny Elektryczne Nr 75/ NOWY, NIELINIOWY REGULATOR PRĄDU A DYNAMIKA KSZTAŁTOWANIA MOMENTU SILNIKA INDUKCYJNEGO

Dla naszego obiektu ciągłego: przy czasie próbkowania T p =2.

1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI

BALANSOWANIE OBCIĄŻEŃ JEDNOSTEK SEKCYJNYCH

LABORATORIUM Z AUTOMATYKI NAPĘDU ELEKTRYCZNEGO

Transkrypt:

Akademia Morka w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej eoria terowania Miroław omera. WPROWADZENE W układzie regulacji porównywana jet wartość pomierzona ze ygnałem zadanym i określana jet odchyłka łużąca do wyznaczenia ygnału terującego, który będzie zmniejzał tę odchyłkę do zera lub do bardzo małej wartości. Spoób w jaki regulator automatyczny wyznacza ygnał terujący nazywa ię rodzajem terowania. Ogólna truktura układu terowania z pojedynczą pętlą ujemnego przężenia zwrotnego pokazana zotała na ryunku. z(t) e(t) r(t) Skalowanie F( a(t) C( u(t) G( y(t) Korektor y zm (t) Filtr D( H( v(t) Ry.. Schemat blokowy typowego układu regulacji z pojedynczą pętlą ujemnego przężenia zwrotnego, gdzie: r (t) ygnał zadany (odnieienia), u (t) ygnał terujący, y (t) wyjście z obiektu (wielkość regulowana), e (t) ygnał uchybu = r(t) y(t), a (t) ygnał wykonawczy, y zm (t) wyjście z pętli przężenia (zmierzona i odfiltrowana wielkość regulowana), D ( tranmitancja filtru, H ( tranmitancja czujnika, C ( tranmitancja regulatora, F ( przetwarzanie ygnału wejściowego (kalowanie), z (t) zakłócenia działające na obiekt, v (t) zumy pomiarowe, Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera

eoria terowania Do wymagań najczęściej tawianych układom regulacji należą [3]: przeregulowanie M p% =...5% oraz minimalny cza regulacji t R (przebiegi zbliżone do aperiodycznych) przeregulowanie M p% = 5...5% oraz minimalny cza regulacji t R minimum całki z kwadratu uchybu: min e ( t) dt Dopuzczalne utalone zmiany uchybu regulacji zwykle przyjmuje ię równe (.5,...,5 )% wartości makymalnej ygnału regulowanego y(t).. RODZAJE REGULAORÓW YPU PD Spośród regulatorów uniweralnych w praktyce wykorzytywane ą natępujące []: regulator proporcjonalny P ( K P () regulator proporcjonalno całkujący P GR ( KP () regulator proporcjonalno różniczkujący PD G K ( ) (3) R ( P D regulator PD z realnym członem różniczkującym regulator proporcjonalno całkująco różniczkujący PD G R D GR( KP (4) n K ( K P D K P K D (5) regulator PD z realnym członem różniczkującym D GR( KP (6) Częto w praktyce przemyłowej potyka ię regulatory różniące ię od podanych typów. Na przykład charakterytyki regulatora PD oiąga ię przez zeregowe połączenie członów P oraz PD. W tym przypadku tranmitancja regulatora PD jet natępująca n D Gr ( KP (7) W innych wykonaniach regulatorów pod działania różniczkującego wyklucza ię ygnał wartości zadanej y z i uzykuje ię nieinteraktywną trukturę regulatora PD n D U( KP E( Y( (8) tnieje również truktura regulatora o potaci gdzie: n D U( KP Yz ( Y( Y( (9) K P wpółczynnik wzmocnienia regulatora, określany niekiedy przez zakre proporcjonalności x % K P P n Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera

eoria terowania D n tała czaowa całkowania tała czaowa różniczkowania tała czaowa filtru inercyjnego wytępującego czaami w członach różniczkowania najczęściej (.5.5) n D Dodać należy, że w układzie regulacji optymalne natawy regulatora ą na ogół różne dla uchybu nadążeniowego oraz uchybu powodowanego zakłóceniem. W praktycznych zatoowaniach, regulator PD trojony jet w układzie regulacji w którym akurat jet zatoowany. Reguły trojenia w krócie można treścić natępująco:. Utalenie wartości K p celem uzykania wymaganej prędkości odpowiedzi. Zwiękzanie wzmocnienia proporcjonalnego zwiękza prędkość odpowiedzi i redukuje uchyb w tanie utalonym.. Dobór terowania całkującego celem oiągnięcia pożądanej jakości w tanie utalonym (może zaitnieć konieczność korygowania wartości wzmocnienia K p ). Zwiękzanie działania całkującego pogarza tabilność, ale łuży do likwidacji uchybu w tanie utalonym. 3. Dodanie terowania różniczkującego celem zredukowania przeregulowań i poprawy czau regulacji. Zwiękzanie tałej różniczkowania poprawia tabilność i łuży do tłumienia ocylacji... Charakterytyki terowań P, oraz D Sterowanie proporcjonalne z natawą K P ma wpływ na zmniejzanie czau naratania i będzie zmniejzało uchyb w tanie utalonym, lecz nigdy nie będzie go eliminowało. Sterowanie całkujące z natawą K ma wpływ na eliminowanie uchybu w tanie utalonym, lecz pogarza odpowiedź w tanie przejściowym. Sterowanie różniczkujące z natawą K D ma wpływ na zwiękzenie tabilności układu, zmniejzając przeregulowanie i poprawiając odpowiedź przejściową. Wpływ natawy każdego terowania K P, K D oraz K na układ zamknięty zebrany zotał w tabeli pokazanej poniżej (tabela ). abela. Wpływ nataw regulatora PD na podtawowe wkaźniki jakości regulacji Cza naratania Przeregulowanie Cza regulacji Uchyb w tanie utalonym K P Zmniejzenie Zwiękzenie Mała zmiana Zmniejzenie K Zmniejzenie Zwiękzenie Zwiękzenie Eliminacja K D Mała zmiana Zmniejzenie Zmniejzenie Bez zmian Związki te nie zawze ą dokładnie takie jak podane w tabeli, faktycznie zmiana jednej z tych zmiennych może powodować zmianę pozotałych. Z tego powodu tabela ta powinna być używana jako odnieienie przy określaniu wartości K P, K oraz K D... Ogólne wytyczne dotyczące wyboru typu i doboru nataw regulatora PD Przy trojeniu regulatora PD dla danego układu należy wykonać natępujące kroki w celu uzykania pożądanej odpowiedzi. Wyznaczenie odpowiedzi układu regulacji z obiektem, ale bez regulatora i określenie co powinno zotać poprawione. Dodanie terowania proporcjonalnego w celu poprawienia czau naratania i zmniejzenia uchybu w tanie utalonym 3. Dodanie terowania różniczkującego w celu poprawienia przeregulowania 4. Dodanie terowania całkującego w celu wyeliminowania uchybu w tanie utalonym 5. Dotrojenie każdej z nataw K P, oraz D aż uzyka ię pożądaną odpowiedź całego układu. Zawze można poiłkować ię tabelą pokazaną w tym opracowaniu (tabela ), aby odzukać na jakie wielkości charakterytyczne wpływają pozczególne terowania. Nie jet konieczne zatoowanie Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 3

eoria terowania wzytkich trzech elementów regulatora (proporcjonalnego, różniczkującego, oraz całkującego) w pojedynczym układzie. Dla przykładu, jeśli regulator P daje wytarczającą odpowiedź, wówcza nie ma potrzeby toowania regulatora różniczkującego w układzie. Należy toować możliwie najprotzy regulator. Przykład Na ryunku.. przedtawiono układ terowania temperaturą przepływu powietrza. Zbiornik z gorącą wodą dotarcza wody, która wpływa do wymiennika ciepła w celu ogrzania powietrza. temperatury mierzy temperaturę powietrza na wylocie po i przeyła ją do układu porównującego z temperaturą odnieienia z. Różnica temperatur a jet przeyłana do regulatora o tranmitancji (. Wyjście regulatora, którym jet ygnał elektryczny jet przetwarzane na ygnał pneumatyczny przez przetwornik. Wyjście urządzenia wykonawczego teruje prędkością przepływu wody zaworem trójdrogowym. Na Ryunku. przedtawiono chemat blokowy układu. Zdefiniowane zotały natępujące parametry i zmienne: dm w jet przyrotem przepływu cieplnego płynu dm w KMu, K M =.54 kg//v, w temperatura wody w KRdM w, K R = 65 C/kg/, oraz po jet temperaturą wyjściową powietrza. Równanie wymiany ciepła pomiędzy wodą i powietrzem c d dt po Równanie temperatury czujnika m d dt m w po po m c m = []. (.) = []. (.) (a) Naryuj funkcjonalny chemat blokowy, który zawiera wzytkie tranmitancje układu. (b) Wyprowadź tranmitancję po (/ z ( kiedy ( =. (c) Dobierz typ regulatora PD i jego parametry. Zbiornik z ciepłą wodą Zawór. M w p(t) Przetwornik pneumatycznoelektryczny u(t) a(t) Dmuchawa Pobór powietrza p. M p Wymiennik ciepła temperatury m z Ogrzane powietrze po Ry... Schemat funkcjonalny układu terowania temperaturą przepływu powietrza Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 4

eoria terowania z a(t) u(t) Przetwornik elektrycznopneumatyczny p(t) Zawór dm w Wymiennik po ciepła m temperatury Ry... Schemat blokowy układu terowania temperaturą przepływu powietrza Rozwiązanie. Schemat blokowy zawierający tranmitancje wyznaczone w oparciu o równania różniczkowe (.) oraz (.) przedtawiony zotał na ryunku.3. e(t) r(t) = z a(t) u(t) 3.5 y(t) = PD po + b(t) = m + Ry..3. Schemat blokowy układu terowania temperaturą przepływu powietrza ranmitancja wypadkowa układu z ryunku.3 przy założeniu tranmitancji regulatora ( jet natępująca: 7. 3.5 G w ( (.3) 4.5 Układ z ryunku.3 zaimplementowany zotał w SMULNKU według chematu pokazanego na ryunku.4. Uzykiwane wyniki ymulacji przeglądane były w LView erze przy użyciu natępujących poleceń ool/linear analyi z menu modelu SMULNKU oraz poleceń Simulink/Get Linearized Model z menu LView-era. Ry..4. Model Simulinka do badania układu terowania temperaturą przepływu powietrza Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 5

e(t) y(t) eoria terowania Odpowiedź układu regulacji z obiektem, bez regulatora Odpowiedź układu bez regulatora (odpowiada to regulacji z regulatorem P, K P = ) znajduje ię na ryunku.5. Z ryunku tego widać, że pozotaje do kompenowania uchyb w tanie utalonym. (lub %) i przebieg ten ma ok. 5 % przeregulowanie. Oznacza, że trzeba będzie zatoować przynajmniej regulator P. Pierwzy krok trojenia: Dodanie wzmocnienia proporcjonalnego Pierwzym krokiem trojenia jet zazwyczaj zwiękzenie wzmocnienia regulatora K P w celu zmniejzenia czau naratania i zredukowania uchybu. W tym przypadku w układzie bez regulatora już wytępuje 5 % przeregulowanie, wydaje ię że będzie trzeba zmniejzyć to wzmocnienie gdyż dodanie całkowania jezcze pogorzy warunki tabilności. G K.5 (.4) R ( P Odpowiedź układu regulacji z takim regulatorem pokazana jet na ryunku 5. Widać tąd, że zwiękzył ię uchyb w tanie utalonym do 36 %. Odpowiedź kokowa układu.8.6.4. 5 5 5 t [].8.6.4. Przebieg uchy bu 5 5 5 t [] Ry..5. Odpowiedź układu y(t) i przebieg uchybu e(t) w odpowiedzi na wymuzenie kokowe układu regulacji z ryunku.3 przy tranmitancji regulatora (. Drugi krok trojenia : Dodanie terowania różniczkującego W celu zredukowania przeregulowania i zmniejzenia czau regulacji dodaje ię terowanie różniczkujące, które nie ma wpływu na uchyb w tanie utalonym. W tym przypadku nie ma ocylacji i działanie różniczkujące w regulatorze nie jet potrzebne. rzeci krok trojenia : Dodanie terowania całkującego Otatecznie dodaje ię terowanie całkujące w celu wyeliminowania uchybu utalonego. Do tranmitancji (.4) dodane zotanie działanie całkujące ze tała czaową całkowania = [] powtaje w ten poób regulator P o tranmitancji (.5). GR ( K P.5 (.5) Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 6

y(t) e(t) y(t) eoria terowania Odpowiedź układu z regulatorem P znajduje ię na ryunku.7. Uzykany zotał przebieg aperiodyczny o makymalnym przeregulowaniu mniejzym od [%]. eraz należałoby ponowić trojenie wzmocnienia K P..8.6 Odpowiedź kokowa układu: Kp =.5.4. 4 6 8 4 6 8 t [].8 Przebieg uchy bu: Kp =.5.6.4. 4 6 8 4 6 8 t [] Ry..6. Odpowiedź układu y(t) i przebieg uchybu e(t) w odpowiedzi na wymuzenie kokowe układu regulacji z ryunku.3 przy tranmitancji regulatora (. 5..4 Odpowiedź kokowa układu z regulatorem P..8.6.4. t R =.9 5 5 5 t [] Ry..7. Odpowiedź układu y(t) i przebieg uchybu e(t) w odpowiedzi na wymuzenie kokowe układu regulacji z ryunku.3 z zatoowaniem regulatora P o tranmitancji (.5) [] Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 7

eoria terowania 3. SROJENE PARAMERÓW REGULAORA PD W PRAKYCE Dla każdego proceu itnieje możliwość ściłej analizy teoretycznej układów terowania, która pozwala na dowolne wyznaczenie właściwości projektowanego układu, metodyka taka nie jet jednak przydatna w praktyce, gdyż w tym przypadku przy dobieraniu nataw regulatorów bardzo rzadko dyponuje ię dokładnymi danymi dotyczącymi obiektu. Zadanie doboru nataw regulatorów polega na takim utaleniu wartości parametrów, aby otrzymać zadowalające działanie układu terowania. 3.. Pomiary właności dynamicznych obiektów regulacji metodą koku jednotkowego Optymalne natawy regulatorów opracowywane ą zazwyczaj w potaci tabel, wykreów, wzorów empirycznych zwykle dla obiektów podzielonych na dwie klay: obiekty tatyczne i obiekty atatyczne, których charakterytyki aprokymuje ię natępującymi tranmitancjami []: obiekty tatyczne obiekty atatyczne G( o Ke o Ke e G( o () K () Spoób wyznaczania parametrów modelu K,, o odwzorowującego obiekt na podtawie odpowiedzi na kok jednotkowy pokazano na ryunku. y(t) y(t) K u Nachylenie R= K t t y = R = t y u y t t o o (a) (b) Ry.. Spoób określenia parametrów K,, o na podtawie odpowiedzi kokowej (jednotkowej) proceu. (a) dla obiektu tatycznego, (b) dla obiektu atatycznego. 3.. Metody doboru nataw regulatorów według zaad Zieglera-Nichola Na bazie oberwacji ekperymentalnych trategii trojenia regulatorów PD w proceach przemyłowych, Ziegler i Nichol zaproponowali dwie metody doboru nataw. Metody te wymagają pomiaru odpowiedzi układu i ą powzechnie toowane dla układów typu najczęściej potykanych w układach terowania (np. terowanie poziomem, temperaturą, ciśnieniem, przepływem, itd.). Metody doboru nataw opracowane przez Zieglera i Nichola opierająca ię odpowiedzi kokowej i możliwe ą do zatoowania w tych układach w których odpowiedź kokowa układu otwartego jet bez przeregulowań tak jak ta pokazana na ryunku a. Ziegler i Nichol opracowali dwie metody trojenia regulatorów dla takich modeli []. 3... Metoda bazująca na odpowiedzi kokowej Ziegler i Nichol zauważyli, że odpowiedź kokowa więkzości układów terowania ma kztałt podobny do tego z ryunku a. Krzywa ta może być otrzymana z danych ekperymentalnych lub ymulacji dynamicznej obiektu. Krzywa o kztałcie S jet charakterytyczna dla układów wyżzych rzędów. Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 8

eoria terowania ranmitancja () aprokymuje układy wyżzych rzędów protym układem rzędu z dodatkowym opóźnieniem o wyrażonym w ekundach. Stałe w równaniu () mogą być określone z odpowiedzi kokowej proceu. Jeśli tyczna naryowana jet w punkcie przegięcia krzywej odpowiedzi, wówcza nachylenie linii jet wyznaczane ze wzoru R=K/, a przecięcie tycznej z oią czau określa cza opóźnienia o. W pierwzej metodzie wybór parametrów regulatora opiera ię na wpółczynniku zanikania równym w przybliżeniu.5. Oznacza to, że dominująca kładowa przejściowa zanika do jednej czwartej wojej wartości makymalnej po jednym okreie ocylacji (ry. 3a). akie zanikanie odpowiada wpółczynnikowi =. w układzie rzędu i wartość ta utalona zotała na zaadzie kompromiu pomiędzy zybką odpowiedzią i wytarczającym zapaem tabilności. Autorzy ymulowali równania dla różnych układów na komputerze analogowym i troili parametry regulatorów, aż uzykali odpowiedzi przejściowe zanikające do 5% poprzedniej wartości w jednym okreie. Metoda Zieglera-Nichola bazująca na odpowiedzi kokowej daje dobre rezultaty gdy pełniony jet natępujący warunek []:.5 o.6 3... Metoda z wyznaczaniem wzmocnienia krytycznego W drugiej metodzie kryterium trojenia parametrów opiera ię na ocenie układu znajdującego ię na (a) Ry. 3. Przebiegi czaowe (a) kwadratowy wpółczynnik zanikania, (b) układ na granicy tabilności granicy tabilności. en algorytm trojenia może być toowany dla układów typu poiadających rząd >. Może być również zatoowana do amotrojenia regulatorów PD. Metoda ta możliwa jet do zatoowania jeśli możliwe jet znalezienie wzmocnienia przy którym wykre Nyquita przecina punkt krytyczny lub kiedy linia pierwiatkowa przecina oś liczb urojonych. Wzmocnienie to może być znalezione ekperymentalnie, wymaga ię wówcza zwiękzania wzmocnienia w układzie zamkniętym aż na wyjściu pojawią ię ocylacje o tałej amplitudzie. Jet to w niektórych zatoowaniach praktycznych bardzo niebezpieczna operacja. Zwiękza ię wzmocnienie proporcjonalne aż zauważy ię ocylacje o tałej amplitudzie, odpowiada to wzmocnieniu krytycznemu K kr (ry. 4) i ocylacjom o okreie oc (ry. 3b). Okre ocylacji powinien być mierzony kiedy amplituda ocylacji jet dość mała []. (b) r(t) e(t) u(t) Proce y(t) K kr Ry. 4. Określenie wzmocnienia krytycznego i okreu ocylacji Wzmocnienie tatyczne dla pętli otwartej układu Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 9

eoria terowania K o GH( Metoda trojenia bazująca na wzmocnieniu krytycznym daje dobre rezultaty gdy pełniony jet warunek: K o K kr lecz znów odpowiedź układu zamkniętego zawiera ocylacje. Parametry regulatora zaproponowane przez Zieglera i Nichola dla typowego regulatora pokazane ą w tabeli 3..3. nne optymalne reguły nataw regulatorów PD W tabelach i 3 zebrane zotały zaady doboru nataw regulatorów dla obiektów tatycznych i atatycznych opianych tranmitancjami () oraz () według kryteriów: % i % przeregulowania oraz minimum całki kwadratu uchybu [3]. abela. Natawy parametrów według zaad Zieglera-Nichola, yp regulatora Optymalne wartości parametrów Próba kokowa (R=K/, o, a=r o ) Granica tabilności (K kr,, oc ) K p D K p D P /a.5k kr P.9/a 3 o.45k kr oc /. PD./a o.5 o.6k kr oc / oc /8 abela. Optymalne natawy regulatorów w przypadku obiektów tatycznych z opóźnieniem (), a Ro yp regulatora Przeregulowanie % Minimum czau regulacji t R Przeregulowanie % Minimum czau regulacji t R min e ( t) dt K P D K P D K P D P.3/a.7/a P.6/a.8 o +.5.7/a o +.3 /a o +.35 PD.95/a.4 o.4 o./a. o.4 o.4/a.3 o.5 o abela 3. Optymalne natawy regulatorów w przypadku obiektów atatycznych z opóźnieniem () yp regulatora Przeregulowanie % Minimum czau regulacji t R Przeregulowanie % Minimum czau regulacji t R min e ( t) dt K P D K P D K P D P.37 o.7 o P 5.75.46 o o 3.7 o o o 4.3 o PD.65 5 o.3 o o. o.37 o o.5.36.6 o o o Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera

eoria terowania 4. DOBÓR NASAW Z WYKORZYSANEM KRYERUM ROUHA Strojenie tych parametrów może odbywać ię ręcznie metodą prób i błędów. Jednak zanim dokona ię ręcznego dotrajania parametrów regulatora warto wyznaczyć wartości nataw analitycznie i znaleźć ię w pobliżu punktu optymalnego, a natępnie próbować dotroić układ ręcznie metodą doświadczalną. Gdy znana jet tranmitancja pętli otwartej układ regulacji to dobór nataw regulatora PD można przeprowadzić analitycznie metodą ocylacyjną Ziegler-Nichola. może być w łatwy poób wykonany z wykorzytaniem kryterium Routha lub Nyquita. Kryterium Routha może być wykorzytane w układach w których nie wytępuje czyte opóźnienie, natomiat Nyquita w układach z opóźnieniem. Poniżzy przykład ilutruje wykorzytanie kryterium Routha do doboru nataw regulatora PD. Przykład W układzie z ryunku. należy dobrać natawy regulatora PD (5) przy użyciu ocylacyjnej reguły Zieglera-Nichola według wzorów zawartych w tabeli. Przy użyciu kryterium Routha wyznaczyć wzmocnienie krytyczne K kr oraz okre ocylacji oc. R( PD + 4 + 3 3 + 6 Y( Ry... Rozważany chemat układu. Rozwiązanie. ranmitancja regulatora PD wyrażona wzorem (5) jet natępująca G K R ( K P D K P K D (.) We wzorze (.) wytępują trzy parametry trojone, które wpływają na jakość pracy układu pokazanego na ryunku.. Według Zieglera-Nichola wartości trojonych parametrów mogą być wyznaczone na podtawie tabeli według natępujących wzorów K. 6 (.) P K kr oc (.3) oc D (.4) 8 Aby wyznaczyć wartości parametów regulatora PD potrzebna jet znajomość wzmocnienie krytyczne K kr oraz okreu ocylacji oc co wykonane zotanie przy użyciu kryterium Routha w układzie z ryunku.. R( K + 4 + 3 3 + 6 Y( Ry... PD z wyłączonym działaniem całkującuym i różniczkującym. Dla układu z ryunku. tranmitancja wypadkowa jet natępująca: Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera

eoria terowania i równanie charakterytyczne: ablica Routha dla równania (.6): Y( K( ) ( (.5) 4 3 R( 3 6 K K 4 3 M ( 3 6 K K (.6) 4 6 K 3 3 K K 48 K 3 39K 48 K K 8 K Na podtawie powyżzej tablicy uzykuje ię trzy warunki tabilności: K < 48 4.696 < K < 43.696 K > Z rozważenia tych trzech powyżzych warunków otrzymany zakre tabilności dla parametru K < K < 43.696 (.7) Układ znajdzie ię na granicy tabilności jeśli w tablicy Routha w wierzu pojawią ię ame zera, natomiat wpółczynnik w wierzu będzie więkzy od zera. Dla układu opianego równaniem charakterytycznym (.6) uzykuje ię wówcza warunek K + 39K + 8 =, czyli K kr = 43.696 (.8) Czętotliwość ocylacji wyznacza ię z wierza przy, w tym przypadku wielomian pomocniczy uzykany z wierza przy 48 K kr 3 K kr Podtawiając do równania (.9) warunek przy którym układ jet na granicy tabilności (.8) czyli K kr = 43.696 uzykuje ię z rozwiązania dwa pierwiatki przężone umiejcowione na oi urojonej w punktach, (.9) j j 3.7934 (.) W układzie z ryunku. pojawią ię ocylacje o tałej amplitudzie, gdy wzmocnienie będzie wynoiło K = 43.696 i okre tych ocylacji oc.6563 [ ] (.) 3.7934 Po podtawieniu do wzorów (.), (.3) oraz (.4) wyznaczonych wartości K kr = 43.696 oraz oc =.6563 [] uzykuje ię pozukiwane wartości parametrów regulatora PD zatoowanego w układzie z ryunku.. K P = 5.98,.888 [], D.7 [] (.) Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera

eoria terowania ĆWCZENA C.. Dla układu z ryunku C. dobierz parametry regulatora PD wykorzytując ocylacyjną metodę Ziglera-Nichola. Do wyznaczenia wzmocnienia krytycznego K kr oraz okreu ocylacji oc. Zatouj kryterium Routha. R( PD G( Y( Ry. C.. Schemat blokowy układu regulacji ranmitancje obiektów ą natępujące: a) G( 3 4 3 b) G( 5 3 3 c) G ( 3 6 8 d) G ( 3 5 7 3 e) G( 4 4 3 3 f) G ( 4 3 5 3 4 6 g) G( h) 4 3 3 3 3 3 38 4 G ( 4 3 3 4 5 ĆWCZENA W MALABE M.. Wokół ziemi poruza ię atelita, którego kąt utawienia może być zmieniany z ziemi. Dobierz regulator i utal jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Wybierz regulator i dobierz jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. ranmija Satelita z ( 5 + 5 z Ry. M.. Schemat blokowy układu regulacji ranmija 5 + 5 M.. Dla poniżzego układu wybierz regulator i utal jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. z.5 ( 5 3 + 47 + 85 3 Ry. M.. Schemat blokowy układu regulacji Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 3

eoria terowania M.3. Anetezja wykorzytywana jet w chirurgii do doprowadzenia człowieka do nieświadomości. Poniżej znajduje ię model terowania w anetezji. Wybierz regulator i utal jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. R( Pożądane ciśnienie krwi ( Dynamika ciała.5 +.5 Y( Aktualne ciśnienie krwi + Ry. M.3. Schemat blokowy układu regulacji M.4. Wybierz regulator i dobierz jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. R( (.5 5 + + Y( Ry. M.4. Schemat blokowy układu regulacji.5 +.5 + M.5. Wybierz regulator i dobierz jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. R( (. + 5 + 6 3 Y( + Ry. M.5. Schemat blokowy układu regulacji M.6. Wybierz regulator i dobierz jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. R( (.8 8 + 43 + 56 + 49 3 Y( Ry. M.6. Schemat blokowy układu regulacji + 5 M.7. Dla poniżzego układu wybierz regulator i dobierz jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 4

eoria terowania z.6 ( 5 3 + 47 + 85 3 Ry. M.7. Schemat blokowy układu regulacji M.8. Dla poniżzego układu wybierz regulator i utal jego parametry ręcznie i przy użyciu metod doboru nataw. Porównaj ze obą uzykane wyniki. z.6 ( 5 3 + 47 + 85 3 Ry. M.8. Schemat blokowy układu regulacji + ODPOWEDZ DO WYBRANYCH ĆWCZEŃ C. a) kr, oc 3.676, P 7.,.838, D.4534. b) kr 3, oc.899, P.8,.45, D.35. Literatura. Arendt R., majew D., Kotrzewki M., Kowalki Z., Morawki L., Laboratorium podtaw automatyki, Wyżza Szkoła Morka, Gdynia, 995.. Franklin, G F, Powell, J D & Emami-Naeini, A., Feedback Control of Dynamic Sytem, 3rd ed, Addion-Weley, 994. 3. Findeien W. (red.), Poradnik inżyniera automatyka, Wyd. zm., Wydawnictwo Naukowo- echniczne, Warzawa, 973. Otatnia aktualizacja: 3--6 M. omera 5