I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI BRYŁY SZTYWNEJ ZA POMOCĄ WAHADŁA TORSYJNEGO

Podobne dokumenty
Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

SPRAWDZANIE PRAWA MALUSA

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

Wyznaczenie współczynnika podziału kwasu octowego pomiędzy fazą organiczną a wodną

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

Sprawozdanie powinno zawierać:

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY METODĄ STOKESA

r i m r Fwyp R CM Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

SPEKTROSKOPIA MOLEKULARNA

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

2. OPIS ZAGADNIENIA Na podstawie literatury podręczniki akademickie, poz. [2] zapoznać się z zagadnieniem i wyprowadzeniami wzorów.

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Pneumatyczne pomiary długości

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

Warunek równowagi bryły sztywnej: Znikanie sumy sił przyłożonych i sumy momentów sił przyłożonych.

PF11- Dynamika bryły sztywnej.

Ile wynosi suma miar kątów wewnętrznych w pięciokącie?

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

ZASADY WYZNACZANIA DEPOZYTÓW ZABEZPIECZAJĄCYCH PO WPROWADZENIU DO OBROTU OPCJI W RELACJI KLIENT-BIURO MAKLERSKIE

Pomiar mocy i energii

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

Sieć kątowa metoda spostrzeżeń pośredniczących. Układ równań obserwacyjnych

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

POMIAR WSPÓŁCZYNNIKÓW ODBICIA I PRZEPUSZCZANIA

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Wyznaczanie momentów bezwładności brył sztywnych metodą zawieszenia trójnitkowego

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

T =2 I Mgd, Md 2, I = I o

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

WYSYCHANIE ZABYTKOWYCH MURÓW Z CEGŁY *

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

ver ruch bryły

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Ć W I C Z E N I E N R E-15

1. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie. drgań. kilkukrotnie sprawdzając z jaką niepewnością statystyczną możemy mieć do czynienia. pomiarze.

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI CIAŁ METODĄ WAHADŁA FIZYCZNEGO GRAWITACYJNEGO I SPRAWDZANIE TWIERDZENIA STEINERA ĆWICZENIE

WPŁYW SIŁY JONOWEJ ROZTWORU NA SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNEJ EFEKT SOLNY BRÖNSTEDA

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

M2. WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI WAHADŁA OBERBECKA

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Ć W I C Z E N I E N R M-6

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

Opis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.

Pomiary parametrów akustycznych wnętrz.

Zadania z kinetyki chemicznej z rozwiązaniami, część 3. W. Chrzanowski 2010

MIĘDZYNARODOWE UNORMOWANIA WYRAśANIA ANIA NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Ćwiczenie nr 1 WAHADŁO MATEMATYCZNE Instrukcja dla studenta

Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Rozwiązania zadań egzaminacyjnych (egzamin poprawkowy) z Mechaniki i Szczególnej Teorii Względności

S x. 2. Momenty statyczne JeŜeli zadanej figurze płaskiej o polu A przyporządkuje się prostokątny

Wyznaczanie modułu sprężystości za pomocą wahadła torsyjnego

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI BRYŁY METODĄ DRGAŃ SKRĘTNYCH

PRACOWNIA FIZYCZNA DLA UCZNIÓW WAHADŁA SPRZĘŻONE

WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

XL OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP II Zadania doświadczalne

TRANZYSTOR BIPOLARNY CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE

Bryła fotometryczna i krzywa światłości.

Ćwiczenie 362. Wyznaczanie ogniskowej soczewek metodą Bessela i pomiar promieni krzywizny za pomocą sferometru. Odległość przedmiotu od ekranu, [m] l

Obliczanie geometrycznych momentów figur płaskich 4

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

10 K A T E D R A FIZYKI STOSOWANEJ

WYZNACZANIE PRZERWY ENERGETYCZNEJ GERMANU

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta

Doświadczalne sprawdzenie drugiej zasady dynamiki ruchu obrotowego za pomocą wahadła OBERBECKA.

WSPOMAGANE KOMPUTEROWO POMIARY CZĘSTOTLIWOŚCI CHWILOWEJ SYGNAŁÓW IMPULSOWYCH

Wielokategorialne systemy uczące się i ich zastosowanie w bioinformatyce. Rafał Grodzicki

OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI METODĄ TYPU B

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 13 RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ. CZĘŚĆ 3

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI. Ćwiczenie Nr 1 KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ

Wyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa

I. Elementy analizy matematycznej

ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 2(88)/2012

Ćw. 26. Wyznaczanie siły elektromotorycznej ogniwa na podstawie prawa Ohma dla obwodu zamkniętego

Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego

WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

Zadanie domowe z drgań harmonicznych - rozwiązanie trzech wybranych zadań

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Transkrypt:

PACOWNA FZYCZNA, UMK TOUŃ nstrukja do ćwzena nr 9 * WYZNACZANE MOMENTU BEZWŁANOŚC BYŁY SZTYWNEJ ZA POMOCĄ WAHAŁA TOSYJNEGO. Cel ćwzena Wyznazene momentu bezwładnoś za pomoą wahadła torsyjnego (metoda dynamzna). Zagadnena do przygotowana Pojęe bryły sztywnej Moment bezwładnoś twerdzene Stenera Prawo Hooke a zakres jego stosowalnoś. Przyrządy pomarowe stoper taśma mernza śruba mkrometryzna suwmarka waga rut stalowy Pręt z entymetrową skalą Cężark Wahadło torsyjne * nstrukję wykonał Marusz Pwńsk Strona z 5

V. Przebeg ćwzena Za pomoą mary, pęokrotne wyznazyć długość wahadła L. Wynk zapsać w ponższej tabel. Tabela ługość wahadła. Lp.. 4. 5. L ługość wahadła L (m). Używają śruby mkrometryznej, w dzesęu mejsah wyznazyć średnę drutu r. Wynk zapsać w ponższej tabel. Tabela. Grubość drutu. Lp. Średna drutu r (m) Promeń drutu r (m).. r r Odhylają neobążone wahadło o kąt równy około 5º, wprawć je w drgana. Po ustalenu sę drgań, wyznazyć zas trwana 5 okresów (t ) na jego podstawe oblzyć t okres drgań wahadła T ( T ). 5 Uwaga : Pomar przeprowadzć w następująy sposób. Z hwlą, gdy wahadło przehodz przez położene równowag w prawo uruhomć stoper zaząć lzyć od zera. Każde następne wyhylene z położena równowag w prawo lzyć jako,,3, 4. Pęokrotne zmerzyć wymary odważnków (l, b, ) oraz wyznazyć h masę. Otrzymane wynk wpsać do tabel. Tabela Wymary odważnka nr o mase m = l (m) b = (m) = (m) l b l b Strona z 5

Tabela 4. Wymary odważnka nr o mase m = l (m) b = (m) = (m) l b 5. Wykonać po 5 pomarów odległoś perwszego naęa d od os obrotu na każdym z ramon wahadła torsyjnego. Oblzyć wartość średną. 6. W przypadku, gdyby wartoś różnły sę od sebe w znaząy sposób, należy wraz z opekunem ustawć pręt z podzałką w tak sposób, aby stalowy drut pokrywał sę z jego osą symetr. 7. Ustawć ężark w tak sposób, aby h ose symetr pokrywały sę z perwszym naęam na pręe z podzałką. 8. la tak obążonego wahadła torsyjnego, wyznazyć zas trwana 5 okresów (t ) na jego t podstawe oblzyć okres wahadła T ( T ). 5 9. Powtórzyć proedurę pomarową (punkty 5, 7, 8) dla dzewęu kolejnyh położeń ężarków (d, =, ), zgodnyh z dzewęoma kolejnym naęam na pręe.. Wynk wszystkh przeprowadzonyh pomarów zapsać w tabelah. Tabela 5. ane dotyząe drgań wahadła przy różnym ustawenu ężarków. t (s) t (s) t (s) t 3 (s) t 4 (s) t 5 (s) t 6 (s) t 7 (s) t 8 (s) t 9 (s) t (s) T (s) T (s) T (s) T 3 (s) T 4 (s) T 5 (s) T 6 (s) T 7 (s) T 8 (s) T 9 (s) T (s) Tabela 6. Odległoś ężarków d od os obrotu. Lp. d (m) d (m) d 3 (m) d 4 (m) d 5 (m) d 6 (m) d 7 (m) d 8 (m) d 9 (m) d (m). 4. 5. d Strona 3 z 5

V. Opraowane wynków Wartość momentu skręająego wyraża ponższe równane, 4 r, () L gdze oznaza moduł sztywnoś na skręane.. Za pomoą wzoru na okres drgań wahadła torsyjnego T, () można wyznazyć moment bezwładnoś neobążonego wahadła. W analogzny sposób, można równeż oblzyć moment bezwładnoś obążonego wahadła torsyjnego dla kolejnyh ustaweń ężarków (kolejnyh wartoś d ). 4. Moment bezwładnoś układu dwóh ężarków wyrażony jest w następująy sposób, (3) gdze oznaza oblzony moment bezwładnoś dla układu dwóh symetryzne umeszzonyh ężarków. 5. Cężark umeszzone symetryzne na pręe, są oddalone od os względem, której odbywa sę ruh ałego wahadła o odległość d, dlatego też, aby wyznazyć h moment bezwładnoś względem h os symetr, należy skorzystać z twerdzena Stenera Ostatezne, przyjmują, że M m m oraz zakładają, że masy obu ężarków są dentyzne, otrzymujemy zwązek: Md, (4) gdze oznaza moment bezwładnoś ężarka względem os przehodząej przez jego środek masy, równoległej do os obrotu wahadła torsyjnego. 6. Korzystają z powyższyh wzorów (, 3, 4), można ostatezne otrzymać równane Md T 4 4 Ad B, (5) gdze A 4 M, (6) oraz B 4. (7) 7. Na paperze mlmetrowym zrobć wykres T f ( d ). Odzytać z wykresu wartoś A B. 8. Znają wartość współzynnka A, oraz korzystają ze wzorów (6) (), oblzyć Następne wyznazoną wartość, podstawć do wzoru (), z którego należy oblzyć oraz. Z zależnoś (3) (4) oblzyć welkoś,. Uzupełnć Tabelę 7. nadają jej odpowedn nagłówek. Tabela 7. Lp.. d (m) T (s) ) ( d (m ) T (s ) (m kg) (m kg) (m kg) Strona 4 z 5

9. Znają wartość momentu kerująego oraz współzynnk B, korzystają ze wzoru (7) oblzyć.. Znają wymary walów (l,, ) oraz h masy, oblzyć momenty bezwładnoś dla każdego z walów, względem os przehodząej przez h środk masy prostopadłej do os wala (oś OO ). Skorzystać z ponższego wzoru: O m( ) ml (8) 4 l O V. Oena wynków pomarów Oszaować błąd maksymalny dla momentu bezwładnoś wala, wyznazonego dwoma metodam (za pomoą wykresu oraz na podstawe wymarów masy wala). Porównać przedyskutować otrzymane wynk.. Oszaować błąd maksymalny dla modułu sztywnoś na skręane wyznazonego na podstawe wykresu. Porównać otrzymany wynk z wartośą odzytaną z tabl. Korzystają z wykresów dokonać grafznej oeny błędu maksymalnego dla obu wyznazonyh wartoś ( 4. Porównać ze sobą oenć stosowane metody wyznazana momentu bezwładnoś. V. Lteratura A.Belsk,.Curyło, Podstawy metod opraowana pomarów, UMK, Toruń,r. 8. T.ryńsk, Ćwzena laboratoryjne z fzyk, PWN, Warszawa 977, s.5..esnk,.hollday, Fzyka, Tom, PWN, Warszawa 983, s.358. H.Szydłowsk, Praowna Fzyzna, PWN, Warszawa 977, s.7. Strona 5 z 5