Paradoksy log o i g czne czn i inne 4 marca 2010

Podobne dokumenty
Równoliczność zbiorów

Uwaga 1. Zbiory skończone są równoliczne wtedy i tylko wtedy, gdy mają tyle samo elementów.

Filozofia przyrody - Filozofia Eleatów i Demokryta

Filozofia, ISE, Wykład V - Filozofia Eleatów.

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

Logika i teoria mnogości Wykład Sformalizowane teorie matematyczne

WSTĘP ZAGADNIENIA WSTĘPNE

Elementy logiki i teorii mnogości

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

7Toruński Festiwal. Paradoks prawdziwości oczywistej nieprawdy, czyli kiedy zawodzi. Nauki i Sztuki. Magdalena Dąbkowska Agnieszka Perduta

Matematyka II - Organizacja zajęć. Egzamin w sesji letniej

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

Struktury formalne, czyli elementy Teorii Modeli

Elementy logiki. Zdania proste i złożone

Fizyka mało znana. Słynne paradoksy fizyki

Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów

7 Twierdzenie Fubiniego

Indukcja matematyczna. Matematyka dyskretna

Zasady krytycznego myślenia (1)

Kierunek i poziom studiów: matematyka, studia I stopnia, rok I. Sylabus modułu: Wstęp do matematyki (03-MO1S-12-WMat)

= A. A - liczba elementów zbioru A. Lucjan Kowalski

Andrzej Wiśniewski Logika II. Wykład 6. Wprowadzenie do semantyki teoriomodelowej cz.6. Modele i pełność

Struktura danych. Sposób uporządkowania informacji w komputerze.

Logika I. Wykład 1. Wprowadzenie do rachunku zbiorów

STATYSTYKA MATEMATYCZNA. rachunek prawdopodobieństwa

Twierdzenie Banacha-Tarskiego z punktu widzenia algebraika

Monoidy wolne. alfabetem. słowem długością słowa monoidem wolnym z alfabetem Twierdzenie 1.

1 Działania na zbiorach

Konstrukcja liczb rzeczywistych przy pomocy ciągów Cauchy ego liczb wymiernych

Piotr Chrząstowski-Wachtel Uniwersytet Warszawski. Czy logika jest logiczna?

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.

Egzamin z logiki i teorii mnogości, rozwiązania zadań

Początki informatyki teoretycznej. Paweł Cieśla

Pojęcie szeregu nieskończonego:zastosowania do rachunku prawdopodobieństwa wykład 1

Zeszyty naukowe nr 4

Rozkład figury symetrycznej na dwie przystające

LOGIKA I TEORIA ZBIORÓW

Wykład 10. Stwierdzenie 1. X spełnia warunek Borela wtedy i tylko wtedy, gdy każda scentrowana rodzina zbiorów domkniętych ma niepusty przekrój.

Definicja pochodnej cząstkowej

Zastosowania twierdzeń o punktach stałych

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

JEZYKOZNAWSTWO. I NAUKI O INFORMACJI, ROK I Logika Matematyczna: egzamin pisemny 11 czerwca Imię i Nazwisko:... FIGLARNE POZNANIANKI

WYKŁAD 2: PRELIMINARIA LOGICZNE

LOGIKA Dedukcja Naturalna

Ośrodkowość procesów, proces Wienera. Ośrodkowość procesów, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład, T. Byczkowski,

Filozofia analityczna szkoła analityczna a neopozytywizm

Tautologia (wyrażenie uniwersalnie prawdziwe - prawo logiczne)

Języki i operacje na językach. Teoria automatów i języków formalnych. Definicja języka

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ

Informatyka, I stopień

JEZYKOZNAWSTWO. I NAUKI O INFORMACJI, ROK I Logika Matematyczna: egzamin pisemny 18 czerwca Imię i Nazwisko:... I

Uwagi na temat twierdzenia Gödla

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 1. L. Kowalski, Statystyka, 2005

II Matematyka 2 stopnia( 3W). Logika i podstawy matematyki. Janusz Czelakowski. Wykład 8. Arytmetyka

Zbiory mocy alef zero

Paradoksalny rozkład kuli

Kierunek i poziom studiów: Matematyka, studia I stopnia, rok 1 Sylabus modułu: Wstęp do matematyki (Kod modułu: 03-MO1N-12-WMat)

Rekurencyjna przeliczalność

6.4 Podstawowe metody statystyczne

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ BAZY PRZESTRZENI WEKTOROWYCH

Układy równań i nierówności liniowych

1. Struktury zbiorów 2. Miara 3. Miara zewnętrzna 4. Miara Lebesgue a 5. Funkcje mierzalne 6. Całka Lebesgue a. Analiza Rzeczywista.

Metoda kategorii Baire a w przestrzeniach metrycznych zupełnych

LI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów)

... [a n,b n ] kn [M 1,M 2 ], gdzie a i M 1, b i M 2, dla i {1,..., n}. Wówczas: [a 1,b 1 ] k [a n,b n ] kn =(a 1 b 1 a 1

Dialog z przyroda musi byc prowadzony w jezyku matematyki, w przeciwnym razie przyroda nie odpowiada na nasze pytania.

Prawdopodobieństwo i statystyka

Wstęp do Matematyki (4)

Paradoxes. Filozoficzne zagadnienie paradoksów wiąże się z poznaniem.

Wstęp do logiki. Semiotyka cd.

Zasada indukcji matematycznej

Logika Stosowana. Wykład 1 - Logika zdaniowa. Marcin Szczuka. Instytut Informatyki UW. Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017

Twierdzenie Pitagorasa

Rozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone

Twierdzenia Gödla. Jerzy Pogonowski. Funkcje rekurencyjne. Zakład Logiki Stosowanej UAM

Pseudaria. Autor: Laura Robińska

9. Funkcje trygonometryczne. Elementy geometrii: twierdzenie

Doświadczenia i metodologia e-nauczania na UW. Jan Madey Uniwersytet Warszawski 2012

Wprowadzenie do Sztucznej

ZADANIA NA DOWODZENIE GEOMETRIA, cz. II Wojciech Guzicki

Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń

Rodzaje argumentów za istnieniem Boga

I. Podstawowe pojęcia i oznaczenia logiczne i mnogościowe. Elementy teorii liczb rzeczywistych.

Elementy logiki matematycznej

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Algebrę L = (L, Neg, Alt, Kon, Imp) nazywamy algebrą języka logiki zdań. Jest to algebra o typie

Elementy logiki matematycznej

Rachunek zdań. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Argumenty z intuicji matematycznej

Literatura. Leitner R., Zacharski J., Zarys matematyki wyŝszej dla studentów, cz. III.

Eugeniusz Żabski Czy zasada niesprzeczności jest "najpewniejszym prawem myślenia i bytu"? Filozofia Nauki 12/1,

Ciągi liczbowe wykład 3

n=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = :

Prawa wielkich liczb, centralne twierdzenia graniczne

RACHUNEK PREDYKATÓW 7

Logika matematyczna i teoria mnogości (I) J. de Lucas

Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.

F t+ := s>t. F s = F t.

Transkrypt:

Paradoksy logiczne i inne 4 marca 2010

Paradoks Twierdzenie niezgodne z powszechnie przyjętym mniemaniem, rozumowanie, którego elementy są pozornie oczywiste, ale wskutek zawartego w nim błędu logicznego lub nieostrości wyraŝeń prowadzące do wniosków sprzecznych ze sobą lub z uprzednio przyjętymi załoŝeniami. Encyklopedia Multimedialna PWN

Paradoks (potoczny) - twierdzenie niezgodne z powszechnie przyjętym mniemaniem Aporia - trudność myślowa, wynikająca z nieumiejętności rozstrzygnięcia wartości argumentów za i przeciw pewnej tezie Antynomia - sprzeczność, wynikająca z rozumowania uznanego za poprawne i przesłanek uznanych za prawdziwe Sofizmat - rozumowanie często świadomie błędne, mające na celu oszukanie słuchacza lub czytelnika

Paradoksy matematyczne Paradoks Banacha-Tarskiego: KaŜde dwa ograniczone podzbiory przestrzeni R 3 o niepustych wnętrzach są równowaŝne przez rozkład skończony. W szczególności dowolna kula jest równowaŝna dwóm kulom do niej przystającym.

Paradoksy matematyczne Prosty paradoks teorio-mnogościowy: Zbiór R jest równie liczny jak przedział [0, 1]. Paradoks Skolema-Löwenheima: Istnieje przeliczalny model teorii mnogości. W szczególności, w tym modelu prawdziwe jest zdanie stwierdzające istnienie zbiorów nieprzeliczalnych.

Aporie Zenon z Elei (460-370 p.n.e.) Paradoks strzały: W kaŝdym punkcie drogi strzała jest nieruchoma, nie moŝe więc tej drogi pokonać i dotrzeć do celu. Start Cel

Demokryt (przełom V i IV w. p.n.e.) Czy pola przekrojów stoŝka są jednakowe czy róŝne?

Antynomie Bertrand Russell (1872-1970) Paradoks Russella: Niech Z = { X: X X}. Czy Z Z? Jeśli Z Z, to spełnia warunek naleŝenia do Z, więc Z Z. Jeśli Z Z, to Z nie spełnia warunku naleŝenia do Z, więc Z Z. Z Z Z Z

Gra uniwersalna Ruch 1: Wybierz grę normalną. Ruch 2: Wykonaj Ruch 1 wybranej gry. Ruch 3, 4, 5, : Wykonaj kolejny ruch wybranej gry.

Paradoks kłamcy Epimenides (VI w.p.n.e.) Wszyscy Kreteńczycy są kłamcami Ja jestem kłamcą Eubulides (IV w. p.n.e.) To, co teraz mówię, jest kłamstwem (Paradoks kłamcy) czyli Z: Zdanie Z jest fałszywe

Dodatkowa wartość logiczna? Z: Zdanie Z jest fałszywe lub zdanie Z nie ma wartości logicznej Jeśli Z prawdziwe, to Z fałszywe lub nie ma wartości logicznej - a więc Z nie prawdziwe. Jeśli Z fałszywe, to Z prawdziwe (stwierdza prawdę) Jeśli Z nie ma wartości logicznej, to Z prawdziwe (stwierdza prawdę) Z: Zdanie Z nie jest prawdziwe

Z1: Zdanie Z2 jest fałszywe Z2: Zdanie Z1 jest prawdziwe Jeśli Z2 jest prawdziwe, to Z1 jest prawdziwe, więc Z2 jest fałszywe. Jeśli Z2 jest fałszywe, to Z1 nie jest prawdziwe, więc Z2 jest prawdziwe. Z1: Zdanie Z2 jest fałszywe Z2: Zdanie Z3 jest fałszywe Z3: Zdanie Z1 jest fałszywe itd...

Z1: Dla kaŝdego k>1, zdanie Zk jest fałszywe Z2: Dla kaŝdego k>2, zdanie Zk jest fałszywe... Zn: Dla kaŝdego k>n, zdanie Zk jest fałszywe... Jeśli Zn prawdziwe (dla pewnego n), to Zn+1, Zn+2, Zn+3, czyli wszystkie zdania Zk, gdy k>n, są fałszywe. Jednocześnie zdanie Zn+1 jest prawdziwe, bo zdania są fałszywe. Zn+2, Zn+3,

Dowody 1. Nieprawda, Ŝe A 2. Nieprawda, Ŝe B 3. Co najmniej jedno z tych trzech zdań jest fałszywe Wniosek: A lub B Jean Buridan (XIV w.) Dowód istnienia Boga: 1. Bóg istnieje 2. KaŜde zdanie w tej parze jest fałszywe Wniosek: Bóg istnieje.

Twierdzenie Gödla o niezupełności (I): Dla kaŝdej dostatecznie bogatej teorii niesprzecznej istnieje zdanie G takie, Ŝe ani G, ani G nie są jej twierdzeniami. Zdanie Gödla: G: nie istnieje dowód zdania G

Twierdzenie Gödla o niezupełności (II): Jeśli dostatecznie bogata teoria jest niesprzeczna, to jej niesprzeczności nie moŝna w niej udowodnić. Jeśli to A: teoria jest niesprzeczna, B: nie istnieje dowód zdania G A: Teoria jest niesprzeczna B: Nie istnieje dowód zdania G Jeśli A i A B, to B

Sofizmaty... Twierdzenie: e = π. Lemat: dla kaŝdej liczby naturalnej n prawdziwe jest zdanie Jeśli m n, to m = n. Dowód lematu: Dla n=1: jeśli m 1, to m=1, zatem m=n. ZałóŜmy, Ŝe zdanie z lematu jest prawdziwe dla pewnej liczby naturalnej n. Niech m n+1. Wtedy m 1 n i z załoŝenia indukcyjnego m 1 = n. Stąd m = n+1.

Dowód twierdzenia: 2 e 3 3 π 4 Z lematu, 2 = 3, zatem e = 3 Z lematu, 3 = 4, zatem π = 3. Stąd e = π

Trójkąt o dwóch kątach prostych

K O N I E C Dziękuję za uwagę