a) b) Rys. 6.1. Schemat ideowo-konstrukcyjny układu do przykładu 6.1 a) i jego schemat blokowy



Podobne dokumenty
WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

FUNKCJA KWADRATOWA. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI DRUGIEGO STOPNIA.

H. Dąbrowski, W. Rożek Próbna matura, grudzień 2014 r. CKE poziom rozszerzony 1. Zadanie 15 różne sposoby jego rozwiązania

Ruch unoszenia, względny i bezwzględny

G i m n a z j a l i s t ó w

Iloczyn skalarny

2. Funktory TTL cz.2

Co można zrobić za pomocą maszyny Turinga? Wszystko! Maszyna Turinga potrafi rozwiązać każdy efektywnie rozwiązywalny problem algorytmiczny!

Przykład 2.6. Przekrój złożony z trzech kształtowników walcowanych.

Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

4) Podaj wartość stałych czasowych, wzmocnienia i punkt równowagi przy wymuszeniu impulsowym

Z INFORMATYKI RAPORT


Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

III.3 Transformacja Lorentza prędkości i przyspieszenia. Efekt Dopplera

1. Wstęp. Pojęcie grafu przepływowego. Niech pewien system liniowy będzie opisany układem liniowych równań algebraicznych

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Semantyka i Weryfikacja Programów - Laboratorium 7

Przykład 6.2. Płaski stan naprężenia. Płaski stan odkształcenia.

Wektory [ ] Oczywiście wektor w przestrzeni trójwymiarowej wektor będzie miał trzy współrzędne. B (x B. , y B. α A (x A, y A ) to jest wektor

Metoda kropli wosku Renferta

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1

Całki oznaczone. wykład z MATEMATYKI

Elementy znajdujące się w opakowaniu mogą różnić się w zależności od kraju, w którym zakupiono urządzenie. Przewód zasilający do gniazdka ściennego

Rys Wyrównanie spostrzeżeń zawarunkowanych jednakowo dokładnych C. KRAKOWIANY

Szkice rozwiązań zadań zawody rejonowe 2019

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

1. Zestaw do oznaczania BZT i ChZT

Strategiczna polityka handlowa. Jan J. Michałek Leszek Wincenciak

Przykład 2.5. Figura z dwiema osiami symetrii

Matematyka stosowana i metody numeryczne

4. RACHUNEK WEKTOROWY

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Fizyka i astronomia Poziom podstawowy

Regionalne Koło Matematyczne

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwiązania zadania , 3 5, 7

Wspomaganie obliczeń za pomocą programu MathCad

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

KARTA WZORÓW MATEMATYCZNYCH. (a + b) c = a c + b c. p% liczby a = p a 100 Liczba x, której p% jest równe a 100 a p

Semantyka i Weryfikacja Programów - Laboratorium 2 Działania na ułamkach, krotki i rekordy

Autor: Zbigniew Tuzimek Opracowanie wersji elektronicznej: Tomasz Wdowiak

Karta oceny merytorycznej wniosku o dofinansowanie projektu konkursowego PO KL 1

Regulamin współpracy z pasażem

ROZWIĄZYWANIE MAŁYCH TRÓJKĄTÓW SFERYCZNYCH

Metoda prądów obwodowych

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania =

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza

PORÓWNANIE WYBRANYCH RÓWNAŃ KONSTYTUTYWNYCH STOPÓW Z PAMIĘCIĄ KSZTAŁTU

2. Tensometria mechaniczna

2.1. Określenie i rodzaje wektorów. Mnożenie wektora przez skalar

PRÓBNA MATURA Z MATEMATYKI Z OPERONEM LISTOPAD ,0. 3x 6 6 3x 6 6,

Wprowadzenie: Do czego służą wektory?

Przeguby precyzyjne KTR z łożyskowaniem ślizgowym lub igiełkowym

A. Zaborski, Rozciąganie proste. Rozciąganie

Analiza matematyczna i algebra liniowa

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje

SCHEMAT PUNKTOWANIA. Wojewódzki Konkurs Przedmiotowy z Matematyki dla uczniów gimnazjów. Rok szkolny 2012/2013. Etap rejonowy

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA EGZAMINACYJNEGO II

Definicje. r r r r. Struktura kryształu. Sieć Bravais go. Baza

Od wzorów skróconego mnoŝenia do klasycznych nierówności

Część 2 7. METODA MIESZANA 1 7. METODA MIESZANA

Materiały pomocnicze do ćwiczeń z przedmiotu: Ogrzewnictwo, wentylacja i klimatyzacja II. Klimatyzacja

Modelowanie i obliczenia techniczne. Model matematyczny w postaci transmitancji

Parada nierówności. Marcin Fryz. 15 czerwca a + b 2. ab 2. a + b + c. 3 abc. (2)

Leczenie protetyczne z zastosowaniem ruchomych protez częściowych zagadnienia wybrane

instrukcja do ćwiczenia 5.1 Badanie wyboczenia pręta ściskanego

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach

Modelowanie i obliczenia techniczne. Metody numeryczne w modelowaniu: Różniczkowanie i całkowanie numeryczne

Struktura energetyczna ciał stałych-cd. Fizyka II dla Elektroniki, lato

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

WYBRANE ZAGADNIENIA Z DYNAMIKI GAZÓW

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Ćwiczenia laboratoryjne z przedmiotu : Napędy Hydrauliczne i Pneumatyczne

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna.

XI. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Całka podwójna Całka podwójna po prostokącie. Oznaczenia:

1. LINIE WPŁYWOWE W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

Karta oceny merytorycznej wniosku o dofinansowanie projektu innowacyjnego testującego składanego w trybie konkursowym w ramach PO KL

Nauki ścisłe priorytetem społeczeństwa opartego na wiedzy Zbiór scenariuszy Mój przedmiot matematyka

1.5. Iloczyn wektorowy. Definicja oraz k. Niech i

2.27. Oblicz wartość wyrażenia 3 a Wykaż, że jeżeli x i y są liczbami dodatnimi oraz x+ y =16, to ( 1+

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A6, A7)

KONKURS MATEMATYCZNY. Model odpowiedzi i schematy punktowania

Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy)

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

Wykład 7: Pochodna funkcji zastosowania do badania przebiegu zmienności funkcji

Granica cigu punktów. ), jest zbieny do punktu P 0 = ( x0. n n. ) n. Zadania. Przykłady funkcji dwu zmiennych

Kodowanie liczb. Kodowanie stałopozycyjne liczb całkowitych. Niech liczba całkowita a ma w systemie dwójkowym postać: Kod prosty

Notatki do tematu Metody poszukiwania rozwiązań jednokryterialnych problemów decyzyjnych metody dla zagadnień liniowego programowania matematycznego

Regulamin świadczenia usług przez Ten Square Games sp. z o.o. (dalej również: Regulamin ) 1. Przedmiot Regulaminu, Usługodawca

Momenty bezwładności figur płaskich - definicje i wzory

dr Michał Konopczyński Ekonomia matematyczna ćwiczenia

do Regulaminu przyznawania środków finansowych na rozwój przedsiębiorczości w projekcie Dojrzała przedsiębiorczość

Metoda superpozycji: Sesja poprawkowa. Wykład 1

Transkrypt:

04 6. Ztoownie metod hemtów lokowh do nliz włśiwośi ukłdów utomtki Shemt lokow ukłdu utomtki jet formą zpiu mtemtznego modelu dnego ukłdu, n podtwie której, wkorztują zd przedtwione rozdzile 3.7, możn wznzć trnmitnję opertorową ukłdu lu inne form mtemtznego opiu włśiwośi przjętego modelu. W przpdku ukłdów złożonh z wielu elementów o znnh lu łtwh do określeni włśiwośih np. wrżonh w poti trnmitnji opertorowh, oprownie hemtu lokowego jet dogodną metodą formułowni mtemtznego opiu łego ukłdu. Shemt lokow tworz ię n podtwie hemtu ideowo-kontrukjnego ukłdu, nlizują oieg oddziłwń oieg informji wtępują pomiędz gnłem wejśiowm i gnłem wjśiowm ukłdu. Shemt lokow umożliwi oenę roli i miej kżdego elementu w wtępująm w dnm ukłdzie oiegu przekzwni i przetwrzni informji. Prwidłowość opiu mtemtznego ukłdu, reprezentownego przez jego hemt lokow, zleż od poprwnośi tego hemtu nie tlko w enie jego truktur lez tkże od poprwnośi określeni funkji pełnionh w ukłdzie przez jego element kłdowe, zego wrzem ą trnmitnje zpine w lokh reprezentująh pozzególne element. Metodkę tworzeni hemtów lokowh ukłdów i dni włśiwośi th ukłdów przedtwiono n przkłdh. Przkłd 6. R. 6.. Shemt ideowo-kontrukjn ukłdu do przkłdu 6. i jego hemt lokow

05 W ukłdzie złożonm z erwomotoru hdruliznego i dwóh dźwigni r. 6. gnłem wejśiowm jet przeunięie koń dźwigni -, wjśiowm przeunięie tłok iłownik hdruliznego. Wznzć hrktertką ttzną ukłdu i odpowiedź n wmuzenie kokowe. Dne : - tł zow erwomotoru, długośi rmion dźwigni : Rozwiąznie W elu zudowni hemtu lokowego dnego ukłdu nleż: 3, e 0, 5. - zidentfikowć wtępująe w nim oiegi oddziłwń, wwołne zminą wrtośi gnłu wejśiowego, - wkrć element przetwrzjąe te oddziłwni loki n hemie lokowm, - utlić trnmitnje pozzególnh elementów. Liz elementów wtępująh w hemie lokowm może ć więkz niż elementów kontrukjnh w hemie ideowo-kontrukjnm gdż niektóre element kontrukjne mogą przetwrzć nie tlko jedno oddziłwnie. Rozwżn ukłd zwier erwomotor hdrulizn element łkują i dwie dźwignie - i -e element proporjonlne. W hemie lokowm wtępują zter element. Oieg oddziłwń w ukłdzie utl ię zkłdją, że n wejśie ukłdu, znjdująego ię w tnie utlonm, jet wprowdzn gnł kokow przeunięie lewego koń dźwigni -. Anlizują kutki tej zmin nleż złożć, że w dlzm iągu położenie lewego koń dźwigni - nie zmieni ię. A wię, zmin położeni lewego koń dźwigni - zmin wielkośi wejśiowej powoduje orót tej dźwigni wokół prwego jej koń i powtnie przeunięi n hemie lokowm - r. 6. - jet to element o gnle wejśiowm, wjśiowm i trnmitnji opertorowej, ędąego jedną ze kłdowh koniezność ztoowni w hemie lokowm węzł umjnego wielkośi wejśiowej elementu łkująego. Przeunięie wwołuje ruh tłok iłownik zminę gnłu wjśiowego elementu łkująego n hemie złonu o trnmitnji, któr z kolei oddziłuje jednoześnie n dw element o nzwm rozgłęzieniem gnłu, przedtwinm n hemie w

06 poti węzł informjnego: dźwignię - i dźwignię -e. Dźwigni - pełni rolę elementu proporjonlnego, wtwrzjąego gnł wjśiow punkt orotu dźwigni znjduje ię terz n lewm jej końu, wię elementem proporjonlnm, wtwrzjąm gnł wjśiow. Dźwigni -e jet 3 e. Dlze e zmin wielkośi, powtłe pod wpłwem kłdowh i 3, przekzwne ą n wejśi elementu łkująego poprzez omówione już element proporjonlne. Sumownie gnłów, i 3 z odpowiednimi znkmi wrż n hemie węzeł umjn. Stoują reguł przekztłni hemtów lokowh otrzmuje ię trnmitnję opertorową 6. e e gdzie: Po przekztłenih otrzmuje ię k e k, e e e Dl złożonh dnh otrzmuje ię wrtośi: k 7, 9, 33. 6. Rozwżn ukłd m włśiwośi elementu inerjnego o wzmonieniu k 7 i tłej zowej przezło dziewięiokrotnie więkzej od tłej zowej erwomotoru. Z poti trnmitnji wnikją tkże wkzówki dl kontruktor - poprzez doór długośi rmion dźwigni i wielkośi iłownik hdruliznego, dedująej o jego tłej zowej, możn kztłtowć włśiwośi ttzne i dnmizne ukłdu. Równnie hrktertki ttznej ukłdu m potć 7 Skokow zmin wielkośi wejśiowej t t, wwołuje zminę przeunięi zgodnie z równniem t

07 t t 7 t e Przkłd 6. Nrowć hemt lokow erwomehnizmu hdruliznego przedtwionego n r. 6.. Oenić jego włśiwośi ttzne i dnmizne. Wielkośią wejśiową jet przeunięie koń dźwigni, wielkośią wjśiową jet przeunięie tłozk iłownik hdruliznego. Dne: tł zow erwomotoru hdruliznego, tł zow tłumik hdruliznego,,, długośi rmion dźwigni. R. 6.. Shemt erwomehnizmu hdruliznego do przkłdu 6. Rozwiąznie Wprowdzon w tnie utlonm ukłdu kokow zmin wielkośi wejśiowej powoduje orót dźwigni - wokół jej lewego, nieruhomego w tm momenie koń i ugięie prężn n hemie lokowm r. 6.3 jet to element o gnle wejśiowm, wjśiowm i trnmitnji opertorowej, wwołująe przemiezzenie tłozków rozdzielz hdruliznego i ruh tłok iłownik hdruliznego. łozko iłownik oddziłuje jednoześnie n dwie dźwignie - i - rozgłęzienie gnłu. Przemiezzją lew konie dźwigni - wwołuje przemiezzenie element o trnmitnji przemiezzją lew konie dźwigni - wwołuje przemiezzenie ;

08 element o trnmitnji przemiezzenie umownie gnłów. Przemiezzenie zmniejz poprzednie. Przemiezzenie wwołuje ruh tłok tłumik i tłozków rozdzielz umownie gnłów. W rozwżnm erwomehnizmie wtępuje dwuwejśiow element o gnłh wejśiowh i i gnle wjśiowm, nlogizn jk n r. 5.4. Zmieniją w hemie wg r. 5.4 odpowiednio oznzeni, otrzmuje ię hemt elementu jk n r. 6.3. Sgnł jet wejśiowm gnłem erwomotoru hdruliznego elementu łkująego o trnmitnji omówione kutki., którego gnł wjśiow wwołuje już Wrowują n hemie lokowm wkrte element i niezędne węzł, otrzmuje ię hemt łego ukłdu r. 6.3. R. 6.3. Shemt do przkłdu 6.: hemt lokow tłumik hdruliznego, - hemt lokow erwomehnizmu W elu wznzeni trnmitnji ukłdu wznzm trnmitnję jego zęśi oznzonej n r. 6.3 linią przerwną rnmitnj łego ukłdu m potć

09 Chrktertkę ttzną ukłdu możn wznzć n podtwie trnmitnji, korztją z zleżnośi 3.8 lim 0 Minownik trnmitnji ukłdu jet trójminem, podonie jk w przpdku złonu oljnego. W zleżnośi od wrtośi wrżeni 4, ukłd mógł mieć włśiwośi złonu oljnego gd, zeregowego połązeni dwóh złonów inerjnh o jednkowh tłh zowh gd lu zeregowego połązeni dwóh złonów inerjnh o różnh tłh zowh gd. Dl rzezwith, wię dodtnih, wrtośi prmetrów jet. Przkłd 6.3 R. 6.4. Shemt erwomehnizmu hdruliznego do przkłdu 6.3:, tłe zowe erwomotorów hdruliznh, C, C ztwnośi prężn, A, A powierzhnie znne tłoków przekłdni hdruliznej,,,, d długośi rmion dźwigni,,,,, l,,, w, w - przeunięi

0 Nrowć hemt lokow erwomehnizmu hdruliznego przedtwionego n r. 6.4. Wielkośią wejśiową jet przeunięie, wielkośią wjśiową przeunięie. Rozwiąznie Sgnł wejśiow ukłdu - przeunięie jet jedną ze kłdowh erwomotoru hdruliznego o tłej zowej o trnmitnji. Drugą kłdową gnłu wejśiowego erwomotoru jet przemiezzenie l korpuu rozdzielz erwomotoru. Po wprowdzeniu w tnie utlonm kokowej zmin wrtośi gnłu wejśiowego, tłok erwomotoru o tłej zowej przemiezz ię przemiezzenie w, oddziłują ezpośrednio n prężnę o ztwnośi C orz poprzez przekłdnię hdrulizną, erwomotor o tłej zowej i dźwignię --, wwołuje przeunięie i ruh koń prężn o ztwnośi C. W zleżnośi od przemiezzeń w i przeuw ię korpu rozdzielz przemiezzenie l erwomotoru o tłej zowej. Itotnm elementem ukłdu jet wię element o gnłh wejśiowh w i i gnle wjśiowm l. Do wznzeni równni ruhu tego elementu wkorztjm zdę uperpozji. Nieh l oznz przeunięie korpuu powodowne przemiezzeniem w prz 0, l - przeunięie korpuu powodowne przemiezzeniem prz w 0. Z równń równowgi ił otrzmuje ię: prz 0 w l C l C, kąd l C C C orz prz w 0 l C l C, kąd l C C C w Przeunięie korpuu rozdzielz jet umą przemiezzeń l i l, ztem

C C l t w t t C C C C Kolejnmi elementmi ukłdu ą: - przekłdni hdrulizn o równniu ruhu t A w t A - erwomotor hdrulizn o równniu ruhu d t t dt t - dźwigni ---d, wprwin w ruh przez erwomotor o tłej zowej, wkorztn do wtwrzni trzeh gnłów: t, t i gnłu wjśiowego ukłdu - t ; pełni wię jednoześni rolę trzeh elementów proporjonlnh o równnih ruhu t t t t d t t Przedtwiją opine element w poti loków z wpinmi trnmitnjmi i połązeniu linimi gnłowmi, otrzmuje ię hemt przedtwion n r. 6.5. R. 6.5. Shemt lokow do przkłdu 6.3 Przkłd 6.4 Wznzć trnmitnję opertorową, hrktertkę ttzną i odpowiedź kokową ukłdu przedtwionego n r. 6.6. Wielkośią wejśiową jet przeunięie tłozk

rozdzielz, wielkośią wjśiową przeunięie tłozk iłownik hdruliznego. Rozwiąznie R. 6.6. Shemt do przkłdu 6.4 Przedtwion n r. 6.6 ukłd, kłd ię z erwomotoru hdruliznego jko elementu łkująego o tłej zowej, tłumik hdruliznego jko elementu różnizkująego rzezwitego o tłej zowej orz dwóh dźwigni. Sgnł wejśiow ukłdu jet jedną ze kłdowh gnłu wejśiowego erwomotoru hdruliznego; drugą kłdową jet przemiezzenie korpuu rozdzielz, przmoownego do dźwigni -. Jego trnmitnj m potć Po wprowdzeniu kokowej zmin gnłu wejśiowego tłozko erwomotoru przemiezz ię ku górze, poiągją prwe końe ou dźwigni. Przemiezzenie dolnej dźwigni kztłtuje ię zgodnie z równniem t t Jet ono gnłem wejśiowm tłumik hdruliznego elementu różnizkująego rzezwitego o trnmitnji Sgnł wjśiow tłumik przeunięie, wwołuje również ruh dźwigni -, tworzą kłdową. Dźwigni - pełni w ukłdzie rolę dwuwejśiowego elementu proporjonlnego o równniu ruhu

3 t t t Uwzględniją wmienione związki pomiędz elementmi ukłdu otrzmuje ię hemt lokow - r. 6.7. R. 6.7. Shemt lokow ukłdu do przkłdu 6.4 N podtwie hemtu lokowego możn wznzć trnmitnję opertorową ukłdu Po przekztłenih otrzmuje ię B A gdzie: B A Chrktertkę ttzną ukłdu możn wznzć n podtwie trnmitnji, korztją z zleżnośi 3.8 lim 0 Równnie hrktertki ttznej możn tkże wznzć n podtwie nliz dziłni ukłdu. Rozptrwn ukłd znjduje ię w tnie utlonm tlko gd gnł wejśiow elementu łkująego jet równ zero 0 ; wted zzelin rozdzielz erwomotoru ą zmknięte. Pondto, w tnie utlonm kłdow gnłu jet równ zero, gdż wwołująe je przeunięie jko gnł wjśiow

4 elementu różnizkująego, w tnie utlonm też jet równe zero. Ztem, tn utlon wtąpi gd, kąd. Przkłd do modzielnego rozwiązni N r. 6.8 przedtwiono hemt ideowo kontrukjne mehniznh urządzeń utomtki do modzielnej nliz ih włśiwośi metodą hemtów lokowh. d R. 6.8. Przkłd mehniznh urządzeń utomtki