1/4(koła; okrągu) A A' P'(x)

Podobne dokumenty
TABELA PRZELICZENIOWA

TABELA PRZELICZENIOWA

TABELA PRZELICZENIOWA

gk T Rys.5 pionowa oś WYDRĄŻONE KORYTO Rys.6 symetrii Ł łuk kąta 90 &1k &1p pionowa oś Cięciwa=2* 3= 83, [mm] symetrii

Rys.5a. Grot stożka widziany jako trójkąt równoram. Dwa rysunki w jednym. W' 1h na kole Pkt W najbardziej. 23h na kole w4 2h na kole Ø3

Rys.1. str.1. 48h;0h 18h 19h 20h 21h 22h 46h. 44h r1 4h. 10h. 38h. 34h 14h. 32h 16h. 24h jest linią do przenoszenia szablonów

gk T GEOMETRIA WYKREŚLNA PRZESTRZENNA T (GK) W PRAKTYCE. SZTUKA TRASOWANIA CZ.1. Rys.3. Rys.4. Rysunek jest zbyt duży, zmniejszę go na str.2.

Koszalin dnia r Rys.1 o promieniu: r = 91, h;0h TABELA PRZELICZENIOWA wg (gk)

MAGAZYN WIEDZY NR 1 O GEOMETRII KULOWEJ. PROJEKT TWÓRCY (gk). PRZYPOMINA POMNIK. WALEC TRAPEZOWY Z KORYTEM KOŁO. Nr2 6h(48h) ELIPSA pionowa O

G T. Przyrząd graficzny o średnicy [KS] 48h w (gks). Dokładniejsze graficzne wyznaczanie kątów. Perspektywa. ϕ 7,00 cm ϕ 5,00 cm ϕ 3,00 cm

gk T Rozwiązanie Zadania nr1 - uzupełnienie

OBLICZENIE PRZEKROJU WALCA PO CIĘCIU SKOŚNYM. Rysunki i obliczenia dotyczą walca

Rys.1 pomocniczy. Okrąg z którego powstały łuki na rys.1b.

gk T MAŁA C 18h O 6h F

24h MAPA MAPA MAPA MAPA

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 1

gk T Jak wykorzystać poznaną wiedzę na przyrządach geometrii kulowej (gk), w sposób praktyczny. Rys.2a

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI - MODUŁ 11 Teoria planimetria

gk T Okrąg z punktami wg tarczy zegara (24h), przerobiony na turbinę obrotową. Uruchomienie fantazji. Rys.1 Rys.2

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Za czym odrzucisz, co mam do pokazania, zobacz kolejne strony pliku! TABELA ANALITYCZNA TRÓJKĄTA MK - TURBO Nr wzoru WZÓR: WYNIK: JM:

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

400% Rys.2a Negatyw *** ZASADA *** Rys.1a Pozytyw pł.(yz) Zabawa "włosem" musi być oparta na OPIS WYKONYWANYCH CZYNNOŚCI.

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

8. TRYGONOMETRIA FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE KĄTA OSTREGO.

POWIERZCHNIA CAŁK. I KONSTRUKCJA 1 ELEM. DENNICY ELIPSOIDALNEJ WYPUKŁEJ W WYK. "TURBO"

Mini tablice matematyczne. Figury geometryczne

Bank zadań na egzamin pisemny (wymagania podstawowe; na ocenę dopuszczającą i dostateczną)

gk T Zadania nr 2. opracował: inż. Kazimierz Barski dla wszystkich ludzi świata TECHNIKA Koszalin dnia r

Wskazówki do zadań testowych. Matura 2016

Skrypt 20. Planimetria: Opracowanie L6

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Podstawowe pojęcia geometryczne

Nr3 JEDNOPŁASZCZYZNOWY

23h 24h;0h(koła) 24[h]*15[ /h]=360[ ]

Rozwiązania zadań. Arkusz Maturalny z matematyki nr 1 POZIOM ROZSZERZONY. Aby istniały dwa różne pierwiastki równania kwadratowego wyróżnik

MATEMATYKA 8. Funkcje trygonometryczne kąta ostrego (α < 90 ). Stosunki długości boków trójkąta prostokątnego nazywamy funkcjami trygonometrycznymi.

LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI POMIAR PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2019

METODA RZUTÓW MONGE A (II CZ.)

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Krzywe stożkowe Lekcja V: Elipsa

KRZYŻÓWKA Może być np. równoboczny lub rozwartokątny. Jego pole to a b HASŁO:

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2019

KURS MATURA PODSTAWOWA Część 2

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE IV

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM

Geometria. Zadanie 1. Liczba przekątnych pięciokąta foremnego jest równa A. 4 B. 5 C. 6 D. 7

Geometria wykreślna. 5. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

CZ.I. PRZEDSTAWIA RYS. DO WYKORZYSTANIA PODCZAS PRAC TRASOWANIA BLACHY KOLAN HAMB."2d" i "3d". OMAWIA PROBLEMY Z TYM ZWIĄZANE.

1 Geometria analityczna

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY TRZECIEJ NA ROK SZKOLNY 2011/2012 DO PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM

ZBIÓR ZADAŃ Z MATEMATYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM W ZAKRESIE WYMAGAŃ KONIECZNYCH I PODSTAWOWYCH

Klasa 3. Trójkąty. 1. Trójkąt prostokątny ma przyprostokątne p i q oraz przeciwprostokątną r. Z twierdzenia Pitagorasa wynika równość:

Stożkiem nazywamy bryłę obrotową, która powstała przez obrót trójkąta prostokątnego wokół jednej z jego przyprostokątnych.

WYMAGANIA EGZAMINACYJNE DLA KLASY IV WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE

ARKUSZ X

Szkice rozwiązań zadań z arkuszy maturalnych zamieszczonych w 47. numerze Świata Matematyki, który można nabyć w sklepie na


Zadania przygotowawcze do konkursu o tytuł NAJLEPSZEGO MATEMATYKA KLAS PIERWSZYCH I DRUGICH POWIATU BOCHEŃSKIEGO rok szk. 2017/2018.

Pytania do spr / Własności figur (płaskich i przestrzennych) (waga: 0,5 lub 0,3)

Planimetria Uczeń: a) stosuje zależności między kątem środkowym i kątem wpisanym, b) korzysta z własności stycznej do okręgu i własności okręgów

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

DZIAŁ 1. LICZBY NATURALNE W DZIESIĄTKOWYM UKŁADZIE POZYCYJNYM. (32 GODZ.)

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii. Trójkąty. Trójkąt dowolny. Wielokąty trygonometria 1.

GEOMETRIA ELEMENTARNA

Wymagania na poszczególne oceny szkolne

MATEMATYKA KLASY III gimnazjum LICZBY I WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

wymagania programowe z matematyki kl. II gimnazjum

Odcinki, proste, kąty, okręgi i skala

MATEMATYKA Z PLUSEM DLA KLASY IV W KONTEKŚCIE WYMAGAŃ PODSTAWY PROGRAMOWEJ. II. Działania na liczbach naturalnych. Uczeń:

WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ. II. Działania na liczbach naturalnych. Uczeń:

Kąty, trójkąty i czworokąty.

Uczeo spełnia wymagania poziomu koniecznego oraz umie: porównywać liczby zapisane w różny sposób, obliczyć potęgę o wykładniku całkowitym,

ZESTAWY PYTAŃ NA USTNY EGZAMIN SEMESTRALNY Z MATEMATYKI SEMESTR I

Geometria płaska - matura Przyprostokątne trójkąta prostokątnego mają długości 3 7cm poprowadzona z wierzchołka kąta prostego ma długość: 12

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2016/2017 Ćwiczenia nr 9

O kula. w (gks). Rzutnie: (XZ); (YZ); (XY). A B (YZ) (XY) D sześciana

Skrypt 13. Koło i okrąg. Opracowanie: GIM3. 1. Okrąg i koło - podstawowe pojęcia (promień, średnica, cięciwa) 2. Wzajemne położenie dwóch okręgów

Geometria. Rodzaje i własności figur geometrycznych:

Wymagania edukacyjne z matematyki- klasa 4

Matematyka test dla uczniów klas drugich

Geometria. Planimetria. Podstawowe figury geometryczne

Wstęp Pierwsze kroki Pierwszy rysunek Podstawowe obiekty Współrzędne punktów Oglądanie rysunku...

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

Skrypt 29. Przygotowanie do egzaminu Koło i okrąg. Opracowanie: GIM3. 1. Obliczanie obwodów i pól kół - powtórzenie

Funkcje dwóch zmiennych

KLASA 3 Wiedza i umiejętności ucznia na poszczególne oceny

Wymagania na poszczególne oceny szkolne. Matematyka

Wymagania na poszczególne oceny szkolne

Wymagania na poszczególne oceny szkolne

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURA

Notatki przygotowawcze dotyczące inwersji na warsztaty O geometrii nieeuklidesowej hiperbolicznej Wrocław, grudzień 2013

Dopuszczający Dostateczny Dobry Bardzo dobry Celujący

Funkcje trygonometryczne

Przedmiotowe zasady oceniania Matematyka. Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny

Transkrypt:

skrypt Romany (R) 18h gk dla wszystkich ludzi świata Romana - imię mojej małżonki Nr 19h 17h Pierwsze kroki stawiane w geometrii kulowej (sferycznej) w praktyce. Motto: Patrzymy na to samo, widzimy coś innego. 11 Od tarczy zegara (24h) do jej eliptycznych odpowiedników (24h), aż po (48h) i w nieskończoność fraktalną. Rys.1 o promieniu: r= 91,673247220931700 [mm] 24h;0h Ł3= 33,2 [mm] Przyrząd w (gk) 23h 1h 1h*24mm/h+9,2mm "Słońce Majów" 22h &3= 20,750 [ ] Promień r= Obwód/(2*π) = 91,673247220931700 [mm] 2h [ /mm]; [h/mm]; [mm/h]; [ /h]; [h/ ]. Co zamienić, na co? [ ] [mm] 576[mm]*(1/360[ ])= 1,6000 [mm/ ] 21h 3h Ł2= 40,6 [mm] Przykł.1: L=4,321[ ] tj. L[ ]*1,6[mm/ ]= 6,91360000 [mm] 1,5h*24mm/h+4,6mm [mm] [ ] &2= 25,3750 [ ] Przykł.2: L=90,0[mm] tj. L[mm]*0,625[ /mm]= 56,2500 [ ] [h] [mm] 576[mm]*(1/24[h])= 24,000 [mm/h] 20h 4h Przykł.3: L=7,04[h] tj. L[h]*24,0[mm/h]= 168,960 [mm] 16h &4 b1(m)=r*sin(&4) P"(x) Y2 Y1=b &" &1 &3 A" &2 c/2 O &5 r1 &1 X3 X2=a=c/2 1/4(koła; okrągu) A A' P'(x) X1 P Y(e)A' 8h Ł1= 89,2 [mm] [mm] [h] 4h*24mm/h-6,8mm Przykł.4: L=17,07[mm] tj. L[mm]*0,041667[h/mm]= 0,71125 &1= 55,8 [ ] [ ] [h] 6h Przykł.5: L=139,3[ ] tj. L[h]*0,06667[h/ ]= 9,28667 [h] [h] [ ] 360[ ]*(1/24[h])= 15,000 [ /h] c - cięciwa (X) Wzór: c/2= r*sin(&) [mm] wysokość: (Y) Wzór: Y = r*cos(&) [mm] Radiany są obliczne z [ ], a stopnie z radianów [rad]. Przykład 6: L=71,95[ ] tj. formuła fx : ((=)radiany(l)) Przykład 6: 1,2557643968099200 24[h]*(1/576[mm])= 0,041667 [h/mm] 24[h]*(1/360[ ])= 0,06667 [h/ ] [rad] Przykład 7: L=1,965[rad] tj. formuła fx : ((=)stopnie(l)) Przykład 7: 112,58620674320700 [ ] Co się stanie, gdy promień r= 120,000 [mm]? Odpowiedź: nic. Wtedy trzeba używać mnożnik U: U=r(120)/r= 1,3089969389957500 Stąd obwód: Ob = 576[mm]*U= 753,98223686155000 [mm] Kiedy potrzebuję przeliczyć wymiar na innę jednostkę, szukam w mianowniku tę jednostkę. Sprawdzam czy ta jednostka przelicz.jest w liczniku. Jeśli to ona - jest OK.! 16,5h Kiedy wymyśliłem szablon listwowy A, to od razu skojarzyłem Ł4<12h:16,5h> tj. możliwość wykorzystania go do konstrukcji elipsy. W tej chwili pracuję Ł4= 108,000 [mm] 15h 9h nad bardzo trudnym tematem tj. ruch południkowy bryły. Robię to &4= 67,500 [ ] pierwszy raz. Wykonałem sporo pracy, lecz z powtarzalnym błędem. &4= 1,1780972450961700 [rad] W takiej sytuacji muszę ochłonąć i wrzucić bieg na luz, stąd ten plik. 14h 10h Ten będzie dobry plik, między innymi dlatego, że powstał w wyniku skojarzenia. Patrzycie Państwo na elipsę tę małą (Rys.5) i widzicie, tylko tę elipsę i nic więcej? Szkoda. 13h 12h 11h Stąd moje motto * PATRZYMY NA TO SAMO, WIDZIMY COŚ INNEGO*. Mam nadzieję, że wkrótce zmienię motto, na *PATRZYMY NA TO SAMO, WIDZIMY COŚ WIĘCEJ*. Wierzę w chęć poznawania prawdy, dociekania czegoś, co dziś nazywamy "ŚWIĘTĄ GEOMETRIĄ", co "jutro" zostanie obnażone. Na dzień dzisiejszy wierzę tylko w "harmonię" wszechświata. Natomiast mój plik - OSNOWA WSZECHŚWIATA, opracowałem wcześniej. Praca powstała z mojej wybujałej fantazji, która mnie wówczas całkowicie owładnęła. Teraz jestem na Ziemi i staram się dla Niej i Użytkowników coś pożytecznego zrobić. &1 &' 5h 7h str.1 GK T TECHNIKA Pierwsze kroki (gk). Sztuka trasowania Cz.8. opracował: inż. Kazimierz Barski Koszalin dnia 20.02.2013r TABELA PRZELICZENIOWA wg (gk) Obwodu koła: 24[mm/h]*24[h]=576mm (liczba całkowita) L - liczba z określonym mianem np. [ ]; [mm]; [h]; [mm/ ]; 360[ ]*(1/576[mm])= 0,6250 [ /mm] W ten sposób należy postęp.ze wszystkimi wymiarami [h]

&1= r = Mam zamiar sprawdzić jakie reguły analityczne decydują o wielkościach elips, przy fraktalnym ich powielaniu. Tworzenie ciągłe nowych elips z promieni wychodzących z centrum elipsy (Rys.5) mają nie tylko zachowany swój indy- A" A widualny własny kąt zawarty między osią pionową (0h), r1 Y1= b mała oś elipsy a kierunkiem indywidualnym poszczególnych promieni. Y(e)A' &1 A' Wymiary długości promieni, w każdej kolejnej elipsie są inne. Natomiast ich długości są równe w każdej elipsie. Ze str.1 przenoszę obliczony kąt &1= 0,9730210579868390 [rad] 55,750 91,673247220931700 [mm] długość promienia przyrządu [ ] &2= 25,3750 [ ] &2= 0,4428772976935610 [rad] X2=a=c/2 dla elipsy c/2 = r*sin(&2) = 39,285739372476800 [mm] X(e;o)A=X3 &3= 20,750 [ ] &3= 0,3621558197888230 [rad] X(e;o)=r=a= X2 X1= r*sin(&1) = 75,776166422024700 [mm] X3= r*sin(&3) = 32,479009914525100 [mm] Z proporcjonalności: r1= r*x3/x1 = 39,292780909538600 [mm] r1=c/2 Y1= b = r1*cos(&1)= 22,114170718731100 [mm] Uśrednienie: r1= 39,289260141007700 [mm] Z zależności w (gk): r1/y1=y1/y(e)a' Y(e)A'= 12,445964252391800 [mm] R2 Na (Rys.1) jest odc.(oa') jest promieniem elipsy o kącie: &5= atan(y(e)a')/x3= 0,36594 [rad] &5= 20,966844210272500 [ ] Jest pod kątem odmierzając od 0h: 90[ ]-&5= 69,0332 [ ] R1 Powierzchnia małej elipsy (24h) Rys.5. (OA')= ((X1)^2+(Y(e)A')^2)^0,5 F(24h)= a*b*π = 2 729,570911502290 [mm^2] (OA')= 34,782008441141500 [mm] Wiem na pewno, że liczba kątów w tym wielokacie nie zmienia się. Stąd jest to: wielokąt eliptyczny dwudziestocztero kątowy. kąt α=(360 /24h)/2=7,5[ ] koło Sukcesywnym zmianom będą podlegać długości promieni, które przyjmują charakter fraktalny, rosnąco-malejący, jak moje wszystkie fraktale. R1 Fraktale bez korzyści niosącej człowiekowi, są niewiele warte. R2 Zajmują miejsce w nauce, potwierdzając "harmonię" Wszechświata. Żeby była jasność. We wszystkich rysunkach występują te same okręgi kół. Chcę obliczyć b1(m) - promień pionowy (12h) elipsy wpisanej w wielokąt eliptyczny 24-kątowy. Proszę wyobrazić sobie okrąg w którym jest wpisana ta elipsa. W geometrii kulowej (gk) wprowadziłem zależność, którą powinniście Państwo znać, ponieważ dzięki niej można obliczyć promień elipsy. W tym przykładzie tej małej elipsy to odcinek: (OA') wychodzący z jej centum. C.dalszy obliczeń. Promień koła i elipsy (6h) jest identyczny: R1. R1= (r1)/(2*tan(α)) α = 7,5 [ ] α = 0,1308996938995750 [rad] R1=R1(e) = 149,21577965099400 [mm] Skoro obie elipsy zachowują ten sam kierunek promieni "składaków", to zachowują proporcjonalne wielkości wobec siebie. Zatem: X2/Y1=R1/b1(m) b1(m)= 83,986901593153800 [mm] Powierzchnia większej elipsy (24h) Rys.7. F1(24h)= R1*b1(m)*π = 39 370,976352452100 [mm^2] Ciąg dalszy obliczeń na str.5. (r1)/2 (r1)/2 Rys.2 O &5 Rys.3 str.2

Rys.4 str.3

Rys.6 22h Rys.5 22h 23h 24h 1h 2h Jestem małą elipsą 21h 3h lecz 20h 4h mogę 19h 5h się 18h 6h stać 17h 7h 16h 8h 15h 9h jak 14h 13h 12h 11h 10h olbrzymią Wszechświat! 23h 24h 1h 2h str.4 21h 3h 20h 4h 19h 5h 18h R1(e) 6h R2(e) Y1/2 17h 7h 16h P 8h 15h 9h Wielokąt eliptyczny dwudziestocztero kątowy, w niej wpisana ELIPSA 14h 10h P Przeciwprostokątna zamykającą trójkąt powstały z przyprostątnych półoś elipsy 13h 12h r/2 11h b1(m) b1(m) mała oś elipsy, lub najmniejszy promień (12h) elipsy "składaka"

22h Rys.7 23h 24h 1h 2h str.5 21h 3h 20h 4h 19h 5h 18h 6h 17h 7h 16h 8h 15h 9h 14h 10h 13h 12h 11h Dla sprawdzenia poprawności moich obliczeń i skuteczności mojego przyrządu " Słońce Majów" postanowiłem obliczyć przeciwprostokątną elipsy (Rys.6). Obie przyprostokątne są obliczone. To: R1(e) i b1(m). P(oblicz).= ((R1(e))^2+(b1(m))^2)^0,5 = 171,22835202171400 [mm] Teraz obliczę tę przeciwprostokątną przy pomocy odczytów na przyrządzie. Dla: P'(x), odczyt łuku wynosi Ł: 4,0[h]*24[mm/h]= 96,000 [mm] &'= 96,000[mm]*0,6250[ /mm] = 60,000 [ ] &'= 1,0471975511966000 [rad] P'(m)= r*sin(&') = P'(m)= 79,391360940738100 [mm] Dla: P"(x), odczyt łuku wynosi Ł: 15[h]*24[mm/h]+6,8[mm]-12[h]*24[mm/h]= 78,800 [mm] &"= 78,800[mm]*0,6250[ /mm] = 49,250 [ ] P"(m)= r*sin(&") = 69,448442099360200 [mm] P(x) = P'(m)+P"(m) P(x) = 148,83980304009800 [mm] &"= 0,8595746566072070 [rad] P= P(x)/sin(&') = 171,86540070266300 [mm] RÓŻNICA: P(oblicz.) - P = -0,6370486809491640 [mm] Oba wyniki są poprawnie obliczane, lecz wynik P(oblicz.) jest dokładniejszy, wynikający z obliczeń, a nie z dwóch dodatowych odczytów. Przejdę do porównań analitycznych. Udziały powierzchni elips tj.pierwszego "składaka" do małej: U= F1(24h)/F(24h)= 0000 Udział promieni pionowych (0h i 12h) w elipsach: U= b1(m)/y1= U= R1(e)/X2 = Oba wyniki udziałów U wskazują, iż zachodzi proporcjonalność wielkości. Ciekaw jestem, za którym razem elipsa osiągnie wielkość wszechświata. Póki co, wykonam obliczenia, które mam zamiar pokazać na wykresach. Umieszczę je w tabeli na następnej stronie, bo wtedy są ciekawsze.

str.6 Lp. x Wymiary [mm] przyprostokątne oś duża a poziome elipsy dla: 6h i 18h (24h) (b:g)*(y:ac) Wymiary [mm] przyprostokątne oś mała b pionowe elipsy dla: 0h i 12h (24h) (h:l)*(y:ac) Powierzchnia [mm^2] obliczeniowa, na podst. danych wymiarów podanych w kol.: b; c. wg wzoru: F=a*b*π π Pi() a (b:g) (h:l) (m:r) s 1 39,29 22,11 2 729,570911502290 3,14 2 149,22 83,99 39 370,97635245210 3,14 3 566,70 318,97 567 881,8500055810 3,14 4 2 152,27 1 211,42 8 191 054,056643330 3,14 5 8 174,05 4 600,81 118 146 699,9837970 3,14 6 31 044,05 17 473,31 1 704 132 657,474070 3,14 7 117 901,48 66 361,48 24 580 188 144,63640 3,14 8 447 775,33 252 032,75 354 541 441 698,1310 3,14 9 1 700 595,65 957 189,38 5 113 859 712 616,470 3,14 10 6 458 653,22 3 635 287,59 73 761 648 384 642,60 3,14 11 24 529 170,87 13 806 375,34 1 063 928 437 261 710,0 3,14 12 93 158 775,26 52 434 916,13 15 345 965 612 257 300,0 3,14 13 353 805 575,18 199 141 364,91 221 348 215 091 139 000,0 3,14 14 1 343 710 076,38 756 314 420,76 3 192 697 909 142 920 000,0 3,14 15 5 103 245 669,47 2 872 389 185,98 46 051 060 022 546 600 000,0 3,14 16 19 381 499 641,08 10 908 980 986,40 664 234 509 355 597 000 000,0 3,14 17 73 608 552 804,74 41 430 968 596,53 9 580 832 302 293 480 000 000,0 3,14 18 279 556 233 849,19 157 349 725 055,62 138 192 680 915 844 000 000 000,0 3,14 19 1 061 720 206 498,96 597 594 910 613,71 1 993 273 283 171 520 000 000 000 3,14 20 4 032 282 812 538,93 2 269 592 000 018,86 28 750 714 980 520 000 000 000 000 3,14 Udział powierzchni elipsy składaka, do poprzedniej elipsy składaka (t:x) 1,000000000000000 Udziały przyprostokatnych tj. oś duża a i oś mała b. (y:ac) 1,0000000000000000 Powierzchnia [mm^2] obliczeniowa, na podst. stałego udziału: 0000 wg wzoru: F=F(24h)*U (ad:aj) 2 729,570911502290 39 370,97635245210 567 881,8500055810 8 191 054,056643330 118 146 699,9837970 1 704 132 657,474070 24 580 188 144,63640 354 541 441 698,1310 5 113 859 712 616,470 73 761 648 384 642,60 1 063 928 437 261 710,0 15 345 965 612 257 300,0 221 348 215 091 139 000,0 3 192 697 909 142 920 000,0 46 051 060 022 546 600 000,0 664 234 509 355 597 000 000,0 9 580 832 302 293 480 000 000,0 138 192 680 915 844 000 000 000,0 1 993 273 283 171 520 000 000 000,0 28 750 714 980 520 000 000 000 000,0 500 000,00 Wykres wielkości półosi "a" kolejnych, rosnących elips składaków. 447 775,33 wielkość [mm] 400 000,00 300 000,00 200 000,00 100 000,00 0,00 39,29 149,22 566,70 2 152,27 8 174,05 31 044,05 117 901,48 1 2 3 4 5 6 7 8 kolejność rosnących elips składaków

str.7 300 000,00 250 000,00 Wykres wielkości półosi "b" kolejnych, rosnących elips składaków 252 032,75 wielkość [mm] 200 000,00 150 000,00 100 000,00 50 000,00 0,00 22,11 83,99 318,97 1 211,42 4 600,81 17 473,31 66 361,48 1 2 3 4 5 6 7 8 kolejność rosnących elips składaków 400 000 000 000,0 350 000 000 000,0 300 000 000 000,0 Wykres rosnących powierzchni [mm^2] elips składaków 354 541 441 698,1 wielkość [mm^2] 250 000 000 000,0 200 000 000 000,0 150 000 000 000,0 100 000 000 000,0 50 000 000 000,0 0,0-50 000 000 000,0 2 729,6 39 371,0 567 881,9 8 191 054,1 118 146 700,0 1 704 132 657,5 24 580 188 144,6 1 2 3 4 5 6 7 8 kolejność rosnących elips składaków