TENSOR W ZAPISIE LAGRANGE A I EULERA

Podobne dokumenty
III. KINEMATYKA OŚRODKA ODKSZTAŁCALNEGO


Równania liniowe. gdzie. Automatyka i Robotyka Algebra -Wykład 8- dr Adam Ćmiel,

3. Rozkład macierzy według wartości szczególnych

P=2kN. ød=4cm. E= MPa, ν=0.3. l=1m









1Coulomb 1Volt. Rys. 1. Schemat kondensatora płaskiego. Jednostką pojemności w układzie SI, jest Farad (F):

Metoda prądów obwodowych

Małe drgania wokół położenia równowagi.

ω a, ω - prędkości kątowe członów czynnego a i biernego b przy

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

ĆWICZENIE ANALIZA SITOWA I PODSTAWY OCENY GRANULOMETRYCZNEJ SUROWCÓW I PRODUKTÓW

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego.

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

dr inż. Zbigniew Szklarski

Rozwiązywanie zadań z dynamicznego ruchu płaskiego część I 9

- Badanie ruchu ciał pod wpływem działających na nie sił. - Badanie stanów równowagi. KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO

TEORIA WAGNERA UTLENIANIA METALI

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

2.Wytrzymałość materiałów

EKONOMIA MENEDŻERSKA. Wykład 2 Analiza popytu. Optymalna polityka cenowa. 1 ANALIZA POPYTU. OPTYMALNA POLITYKA CENOWA.

Rozpraszania twardych kul

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Proces decyzyjny: 1. Sformułuj jasno problem decyzyjny. 2. Wylicz wszystkie możliwe decyzje. 3. Zidentyfikuj wszystkie możliwe stany natury.

WYBRANE ZAGADNIENIA Z DYNAMIKI GAZÓW

dr inż. Zbigniew Szklarski

Przekształcenia automatów skończonych

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

mechanika analityczna 1 nierelatywistyczna L.D.Landau, E.M.Lifszyc Krótki kurs fizyki teoretycznej

Modelowanie sił skrawania występujących przy obróbce gniazd zaworowych

TEORIA PŁYT I POWŁOK (KIRCHHOFFA-LOVE)

4.3. Przekształcenia automatów skończonych

y zamieszkanie (adres placówki, jeśli wnioskodawcą jest nauczyciel lub pracownik socjalny) z kontaktowy (komórkowy lub stacjonarny)

Metody numeryczne. Wykład nr 7. dr hab. Piotr Fronczak

Wykład 2: Wektory DR INŻ. ZBIGNIEW SZKLARSKI

Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Elementy rachunku wariacyjnego

instrukcja do ćwiczenia 5.1 Badanie wyboczenia pręta ściskanego

Fizyka dla Informatyków Wykład 7 Mechanika Ośrodków Ciągłych

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Dynamika wymiany lokalnej

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Całkowanie numeryczne. Definicje, twierdzenia, algorytmy

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXVI Egzamin dla Aktuariuszy z 10 marca 2014 r. Część I


Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Ruch unoszenia, względny i bezwzględny

1. Rachunki bieżące prowadzone w złotych polskich, a) MultiStarter BUSINESS, MultiKonta: e- BUSINESS CLASS, BUSINESS CLASS, BUSINESS MEDICUS:

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

LISTA OBECNOŚCI EGZAMINY USTNE JĘZYK WŁOSKI B2/C R. PWP Kształcenie zawodowe na neofilologiach KUL na potrzeby rynku pracy

WYKŁAD nr Wielomian M (s) ma pierwiastki wielokrotne oraz równe zero

Zadania teorii plastyczności

ZESZYTY NAUKOWE NR 11(83) AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE. Fuzja danych nawigacyjnych w przestrzeni filtru Kalmana

VII.1 Pojęcia podstawowe.

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

Wytrzymałość Materiałów

S = 3,5 Data: r. Godzina: 09:09 PSZCZYNA pkt. 1 Położenie: N 50 00,267 E 18 57,219 Wysokość NPM: 248 m Odległość od źródła: 640 m

Analityczne metody kinematyki mechanizmów

Zadania do rozdziału 7.


1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Zagadnienie brachistochrony jako przyk lad zastosowania rachunku wariacyjnego

FLAC Fast Lagrangian Analysis of Continua

Wytrzymałość Materiałów I

Wytrzymałość materiałów II

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

Tydzień 1. Linie ugięcia belek cz.1. Zadanie 1. Wyznaczyć linię ugięcia metodą bezpośrednią wykorzystując równanie: EJy = -M g.

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

1 Definicja całki oznaczonej


Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabus) Fizyka, studia pierwszego stopnia

Defi f nicja n aprę r żeń

Wprowadzenie mechanikę ośrodków ciągłych termodynamikę procesów nieodwracalnych termomechanika


r i m r Fwyp R CM Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice


4. Nieliniowa metoda najmniejszych kwadratów

Podczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

MECHANIKA BUDOWLI 4. Słowa kluczowe: praca wirtualna, przemieszczenie wirtualne

Obliczenia naukowe Wykład nr 14

Politechnika Poznańska

Transkrypt:

TENSOR W ZAPISIE LAGRANGE A I EULERA N postwe skłowych wektor przemeszczeń obczmy skłowe tensor oksztłcen. Tensor oksztłcen może być w zpse Lgrnge b Eer. We współrzęnych Lgrnge rch cząsteczk est opsny ko fnkc wektor położen początkowego ( ) orz czs (t). We współrzęnych Eer rch cząsteczk est opsny ko fnkc wektor położen chwowego ( ) orz czs (t). Defnc tensor oksztłceń skończonych (żych): Lgrnge L v v Eer E v v Tensor oksztłceń Lgrnge Eer oksztłceń neskończene młych: e czy e ODKSZTAŁCENIA GŁÓWNE W kżym pnkce cł stneą wzemne prostopłe kernk, w których oksztłcen nowe (e, e, e b,, ) mą wrtośc ekstremne. Oksztłcen główne obczmy n postwe skłowych tensor oksztłceń. Oksztłcenom głównym ne towrzyszą zmny kątów oksztłcen postcowego. Wyznczmy e n postwe równn: gze:,, nezmennk tensor oksztłcen (nowy, kwrtowy, sześcenny)

INTENSYWNOŚĆ ODKSZTAŁCEŃ Reprezentcą oksztłcen w pnkce est ntensywność oksztłceń wyrżon skłowym oksztłcenm głównym b pełnym tensorem oksztłceń. Intensywność oksztłceń to oksztłcene nowe (enorone), którego występowne est równowżne obecnośc złożonego stn oksztłcen opsnego tensorem. e H H ) ( ) ( ) ( ) ( ) 6 H () ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) H Intensywność oksztłceń skł sę z oksztłceń nowych postcowych. PRZYROSTY ODKSZTAŁCENIA Są to neskończene młe zmny oksztłcen, co w ęc fnkcynym ozncz różnczkę oksztłcen. W zpse Lgrnge : Teorę stn oksztłcen neży włścwe rozptrywć operąc przyrostm oksztłcen, trktąc e ko różnczk poszczegónych skłowych stn oksztłcen. TENSOR PRĘDKOŚCI ODKSZTAŁCENIA Pochon tensor oksztłcen wzgęem czs est tensorem prękośc oksztłcen. t t znąc skłowe wektor ( ) możn obczyć skłowe tensor prękośc oksztłcen

Neży pmętć, że: t t t ODKSZTAŁCENIA LOGARYTICZNE Stose sę e o ops oksztłceń pstycznych. Zwne są równeż oksztłcenm rzeczywstym. D owonego eement nowego oksztłcnego pstyczne oksztłcene ogrytmczne możn zefnowć: n gze: chwow łgość eement nowego początkow łgość eement nowego Inn efnc oksztłcen ogrytmcznego: przyrost oksztłcen ogrytmcznego (rzeczywstego) est obczny ko przyrost łgośc eement nowego o łgośc chwowe tego eement koń n koń ożemy okreść oksztłcen ogrytmczne, które są oksztłcenm głównym w kernkch h,b,. h n h h b n b b n D kernków,, : n n

n gze:,, początkowe łgośc eementów w kernk,,,, końcowe łgośc eementów w kernkch os,, D mterł neścśwego otrzymemy: Stn oksztłcen w merze ogrytmczne okreśony est przez tensor oksztłcen. ε Śrene oksztłcene ogrytmczne : ( ) D mterł neścśwego. tensor oksztłceń głównych D tensor ε możn wyznczyć oksztłcene zstępcze (ntensywność oksztłceń ogrytmcznych (rzeczywstych)). Wrtość zeży o przebeg oksztłcen. D oksztłceń proporconnych ( : : const w czse oksztłcen) zstępcze oksztłcene obczmy wg zeżnośc: N ( ) ( ) ( ) D oksztłceń neproporconnych: Δ Δ Δ Δ gze: Δ przyrost ntensywnośc oksztłcen Δ, Δ, Δ przyrosty oksztłceń w kernkch,, Cłkowte zstępcze oksztłcene nowe otrzymmy przez smowne przyrostów Δ. n Δ 4

INNE IARY ODKSZTAŁCENIA PLASTYCZNEGO () Oksztłcene bezwzgęne Δ - Δhh -h Δbb -b (b) Oksztłcene wzgęne Δ ε Δh ε h h Δb ε b b Oksztłcene wzgęne est zwązne z oksztłcenem ogrytmcznym nstępącą zeżnoścą: ( ) n ε 5