TEORIA GRAFÓW I SIECI

Podobne dokumenty
TEORIA GRAFÓW I SIECI

TEORIA GRAFÓW I SIECI

TEORIA GRAFÓW I SIECI

TEORIA GRAFÓW I SIECI

Zofia Kruczkiewicz, Algorytmu i struktury danych, Wykład 14, 1

Algorytmiczna teoria grafów Przepływy w sieciach.

Teoria grafów podstawy. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Sortowanie topologiczne skierowanych grafów acyklicznych

BADANIA OPERACYJNE. dr Adam Sojda Pokój A405

TEORIA GRAFÓW I SIECI

Drzewa. Jeżeli graf G jest lasem, który ma n wierzchołków i k składowych, to G ma n k krawędzi. Własności drzew

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Niektóre własności 1-diagnozowalnych struktur typu PMC

Algorytmy i str ruktury danych. Metody algorytmiczne. Bartman Jacek

Harmonogramowanie przedsięwzięć

Graf. Definicja marca / 1

Planowanie przedsięwzięć

Drzewa spinające MST dla grafów ważonych Maksymalne drzewo spinające Drzewo Steinera. Wykład 6. Drzewa cz. II

SPÓJNOŚĆ. ,...v k. }, E={v 1. v k. i v k. ,...,v k-1. }. Wierzchołki v 1. v 2. to końce ścieżki.

Sieć (graf skierowany)

ANALIZA SIECIOWA PROJEKTÓW REALIZACJI

Programowanie sieciowe. Tadeusz Trzaskalik

doc. dr Beata Pułska-Turyna Zarządzanie B506 mail: mgr Piotr J. Gadecki Zakład Badań Operacyjnych Zarządzania B 505.

PROGRAMOWANIE SIECIOWE. METODA ŚCIEŻKI KRYTYCZNEJ

Modele i narzędzia optymalizacji w systemach informatycznych zarządzania

Matematyka dyskretna - 7.Drzewa

Rozdział 8 PROGRAMOWANIE SIECIOWE

Sieć (graf skierowany)

Czy istnieje zamknięta droga spaceru przechodząca przez wszystkie mosty w Królewcu dokładnie jeden raz?

ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE

Spacery losowe generowanie realizacji procesu losowego

Zadanie transportowe i problem komiwojażera. Tadeusz Trzaskalik

Wykład 3. Złożoność i realizowalność algorytmów Elementarne struktury danych: stosy, kolejki, listy

Definicja sieci. Sieć Petriego jest czwórką C = ( P, T, I, O ), gdzie: P = { p 1, p 2,, p n } T = { t 1, t 2,, t m }

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 5. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

G. Wybrane elementy teorii grafów

6. Wstępne pojęcia teorii grafów

Programowanie liniowe metoda sympleks

Wykład 8. Drzewo rozpinające (minimum spanning tree)

Zagadnienie najkrótszej drogi w sieci

Programowanie dynamiczne. Tadeusz Trzaskalik

t i L i T i

Programowanie liniowe. Tadeusz Trzaskalik

MATEMATYKA DYSKRETNA - MATERIAŁY DO WYKŁADU GRAFY

Tworzenie gier na urządzenia mobilne

7. Teoria drzew - spinanie i przeszukiwanie

Elementy modelowania matematycznego

Metody ilościowe w badaniach ekonomicznych

Uniwersytet Zielonogórski Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych

Marek Miszczyński KBO UŁ. Wybrane elementy teorii grafów 1

Wybrane podstawowe rodzaje algorytmów

Centralne twierdzenie graniczne

Planowanie drogi robota, algorytm A*

Wykładnicze grafy przypadkowe: teoria i przykłady zastosowań do analizy rzeczywistych sieci złożonych

BADANIA OPERACYJNE pytania kontrolne

Zarządzanie projektami

Szeregowanie zadań. Wykład nr 3. dr Hanna Furmańczyk

Digraf. 13 maja 2017

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Badania Operacyjne Ćwiczenia nr 2 (Materiały)

Matematyczne Podstawy Informatyki

Opis przedmiotu. Karta przedmiotu - Badania operacyjne Katalog ECTS Politechniki Warszawskiej

Metoda Tablic Semantycznych

Algorytmy aproksymacyjne i parametryzowane

Opis przedmiotu: Badania operacyjne

Złożoność obliczeniowa klasycznych problemów grafowych

Wstęp do programowania. Drzewa. Piotr Chrząstowski-Wachtel

Zagadnienia optymalizacji na grafach

Ogólne wiadomości o grafach

BADANIA OPERACYJNE i teoria optymalizacji. Prowadzący: dr Tomasz Pisula Katedra Metod Ilościowych

Rozdział 9 PROGRAMOWANIE DYNAMICZNE

Sprawozdanie do zadania numer 2

MODELE SIECIOWE 1. Drzewo rozpinające 2. Najkrótsza droga 3. Zagadnienie maksymalnego przepływu źródłem ujściem

Opis przedmiotu. Karta przedmiotu - Badania operacyjne Katalog ECTS Politechniki Warszawskiej

Problemy Decyzyjne dla Systemów Nieskończonych

Wstęp do sieci neuronowych, wykład 11 Łańcuchy Markova

Teoria Informacji i Metody Kompresji Danych

Programowanie dynamiczne i algorytmy zachłanne

Algorytmy grafowe. Wykład 1 Podstawy teorii grafów Reprezentacje grafów. Tomasz Tyksiński CDV

DWA ZDANIA O TEORII GRAFÓW. przepływ informacji tylko w kierunku

Podstawowe własności grafów. Wykład 3. Własności grafów

Metoda tabel semantycznych. Dedukcja drogi Watsonie, dedukcja... Definicja logicznej konsekwencji. Logika obliczeniowa.

Grafy (3): drzewa. Wykłady z matematyki dyskretnej dla informatyków i teleinformatyków. UTP Bydgoszcz

Kolorowanie wierzchołków Kolorowanie krawędzi Kolorowanie regionów i map. Wykład 8. Kolorowanie

Algorytmy równoległe. Rafał Walkowiak Politechnika Poznańska Studia inżynierskie Informatyka 2010

Wykłady z Matematyki Dyskretnej

a) 7 b) 19 c) 21 d) 34

(4) x (y z) = (x y) (x z), x (y z) = (x y) (x z), (3) x (x y) = x, x (x y) = x, (2) x 0 = x, x 1 = x

Programowanie liniowe całkowitoliczbowe. Tadeusz Trzaskalik

Indukowane Reguły Decyzyjne I. Wykład 3

Egzamin, AISDI, I termin, 18 czerwca 2015 r.

11. Pochodna funkcji

Algorytmy zachłanne. dr inż. Urszula Gałązka

0. ELEMENTY LOGIKI. ALGEBRA BOOLE A

Matematyczne Podstawy Informatyki

Programowanie liniowe metoda sympleks

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

Rozdział 1 PROGRAMOWANIE LINIOWE

Transkrypt:

TEORIA GRAFÓW I SIECI Temat nr 5: Sieci, drogi ekstremalne w sieciach, analiza złożonych przedsięwzięć (CPM i PERT) dr hab. inż. Zbigniew TARAPATA, prof. WAT e-mail: zbigniew.tarapata@wat.edu.pl http://tarapata.edu.pl tel.: 261-83-95-04, p.225/100 Zakład Badań Operacyjnych i Wspomagania Decyzji Instytut Systemów Informatycznych Wydział Cybernetyki, Wojskowa Akademia Techniczna

Definicja sieci S G, i i1, I j j 1, J, gdzie: G=W, U, P - graf : W X, i i i 1, j : U Y j, j 1, J najczęściej: Xi=R, Yj=R I 2

Definicja sieci stochastycznej bez zależności ξi oraz Ψj od czasu: i : W 0,1 i 1,,I i w PrAw gdzie: Aw pewne zdarzenie losowe dotyczące wierzchołka w, np. Aw wierzchołek w jest sprawny (działa); lub (i) : U 0,1 1 j, J j u PrAu j, gdzie: Au pewne zdarzenia losowe dotyczące gałęzi u, np. Au gałąź u jest sprawna; Au długość gałęzi u wynosi lu, itp. 3

Definicja sieci stochastycznej Przykład stochastycznego drzewa zdarzeń (pęknięcie zbiornika z amoniakiem) z prawodobieństwami zajścia poszczególnych zdarzeń opisanymi na łukach 4

Definicja sieci stochastycznej z zależnością ξi oraz Ψj od czasu: : W T 0,1 1, i I i w, t Pr Aw t i, gdzie:, T R 0, Aw,t pewne zdarzenie losowe dotyczące wierzchołka w i chwili t, np. Aw,t wierzchołek w jest sprawny do chwili t, itp. T zbiór opisujący czas; Przykład: W dowolnej sieci drogowej czas przejazdu między węzłami zależny jest od chwili, w której dotrzemy do węzła (rano korek do centrum, po południu od centrum ) i jest zmienną losową (nie jest stały). 5

Problem drzewa (karkasu) ekonomicznego Dla danej sieci S G, l, l : U R taki karkas, wyznaczyć * * * T W, U, P grafu G W, U, P * min LT L T TT, aby gdzie: T zbiór wszystkich karkasów grafu G; L T lu - koszt karkasu. uu (T ) UWAGA! Karkas (drzewo) najtańszy (ekonomiczne) = = minimalne drzewo rozpinające 6

Problem drzewa (karkasu) ekonomicznego Minimalne drzewo rozpinające dla grafu miast = = najtańszy (np. najkrótszy) sposób dotarcia z dowolnego miasta do każdego innego 7

Problem drzewa (karkasu) ekonomicznego algorytm Prim a 1. Wybieramy dowolny xw i wśród gałęzi incydentnych z nim wybieramy gałąź u I (nie pętlę) o najmniejszej wartości l(u I ). I I I I Tworzymy podgraf częściowy G W, U, P zawierający u I i wierzchołki incydentne z u I. Podstawiamy: II I II II II I G : W W, U, P - podgraf, W : W / W. 2. Wśród gałęzi uu takich, że I II x, u, y P y, u, x P, x W, y W wybieramy gałąź o najmniejszej wartości l(u). Gałąź tą dołączamy do U I : I I II II W : W y; W : W \ y. Postępowanie kończymy, gdy W II * I =. Wówczas T : G. 8

Problem drzewa (karkasu) ekonomicznego algorytm Prim a 9

Problem drzewa (karkasu) ekonomicznego algorytm Kruskala 1. W zbiorze U wybieramy gałąź (nie pętlę) o najmniejszej wartości l(u). I I I I Tworzymy podgraf częściowy G W, U, P złożony z tej gałęzi i wierzchołków z nią incydentnych. 2. Spośród niewybranych gałęzi, nie tworzących łańcuchów cyklicznych z podgrafem G I, wybieramy gałąź o najmniejszym l(u) i dołączamy ją do G I wraz z wierzchołkami incydentnymi. Za każdym razem przy wyborze następnej, najtańszej gałęzi, wyliczamy liczbę cyklomatyczną powstającego grafu częściowego i gałąź włączamy do zbioru gałęzi karkasu wyliczona liczba cyklomatyczna jest równa zeru. Postępowanie kończymy, gdy W I * I =W. Wówczas T : G. 10

Problem drzewa (karkasu) ekonomicznego algorytm Kruskala 11

Drogi ekstremalne w sieciach skierowanych Sieć standardowa dla problemu dróg ekstremalnych: S G,, l gdzie: l : UR l(u) koszt gałęzi uu; U(μ(x p,x k )) zbiór gałęzi drogi μ(x p,x k ) z wierzchołka x p do x k ; F p k ( x, x ) lu uu ( x p x k, ) - koszt drogi μ(x p,x k ). Definicja problemu wyznaczania drogi ekstremalnej: * D x p, x k, dla której w sieci S znaleźć taką drogę F lub F gdzie x p x k * p k p k ( x, x ) min F ( x, x ) ( x p, x k ) D( x * p k p k ( x, x ) max F ( x, x ) ( x p, x k ) D( x D, - zbiór wszystkich dróg prostych w G z x p do x k. p p, x, x k k ) ) 12

Drogi ekstremalne w sieciach skierowanych kilka spojrzeń Sieć drogowa miasta Bloomington w stanie Indiana w USA: droga najkrótsza vs. droga najprostsza 13

Drogi ekstremalne w sieciach skierowanych kilka spojrzeń Droga najkrótsza vs. droga najszybsza z Wrocławia do Warszawy 14

Drogi ekstremalne w sieciach skierowanych kilka spojrzeń Alternatywne drogi z WAT na Politechnikę Warszawską Która najlepsza? Zależy to od kryterium wyboru: najszybsza, najkrótsza, itd. 15

Drogi ekstremalne w sieciach klasyfikacja problemów N S jest cykliczna? N T Rodzaj ekstremalizacji min max l 0? l0? T N T Długości dróg cykl.>=0? N T Długości dróg cykl.<=0? N T Programowanie dynamiczne Programowanie całkowitoliczbowe pełny przegląd Metoda dendrytów dróg ekstremalnych 16

Drogi ekstremalne w sieciach acyklicznych programowanie dynamiczne * p k x, x? w I G I I W, U, P p x k x X p k x x x, x k ; X= nie istnieje x, x k - zbiór wierzchołków osiągalnych z x p w G I ; - zbiór wierzchołków, z których w G I osiągalny jest x k ; - zbiór wierzchołków, które mogą wystąpić w ; G X, U, P - podgraf generowany przez XW; p k W0, W1,, W K - warstwy w G; x W0 ; x WK X W X i - zbiór tzw. stanów uszczalnych w i-tym etapie; i U x u U y X x u y P :,, - zbiór tzw. sterowań uszczalnych dla stanu xx; m - liczba łuków w drodze μ; graf acykliczny!!! 17

Drogi ekstremalne w sieciach acyklicznych programowanie dynamiczne Funkcje etapowe: F x u l u F y x, u, i 0, K 1 F i, K, i1 i x extr uu x l u F i1 przy czym yx, u y X : x, u, yx, u P u x u F x, u F x i : i, K K i y x, u. przy czym x X j ; F x 0 K ; u K x ji Interpretacja: długość drogi ekstremalnej z x do x k wyznaczana jest na podstawie długości dróg ekstremalnych z następników x do x k. Innymi słowy: droga ekstremalna składana jest z odcinków dróg ekstremalnych 18

Drogi ekstremalne w sieciach acyklicznych programowanie dynamiczne, algorytm 1. Wyznaczyć X dla każdego etapu i 1, K ; i 2. Dla każdego wierzchołka x określić zbiór x, i : K 1 U ; 3. Dla każdego wierzchołka x X i wyznaczyć F * (x) oraz u * (x) (są to cechy wierzchołka x). Jeżeli i=0, to przejście do pkt. 4, w przeciwnym przypadku i:=i 1 i powtórz punkt 3; 4. Koniec algorytmu. 5. Długość drogi ekstremalnej określa F * (x p ), a drogę ekstremalną wyznaczają cechy u * (x), począwszy od wierzchołka początkowego x p, zgodnie z wyrażeniem x y x, u x, s 1,2, m s 1 s s,. 19

Drogi ekstremalne w sieciach acyklicznych programowanie dynamiczne, algorytm PRZYKŁAD W sieci S wyznaczyć najdłuższą drogę z x p = 1 do x k = 5. S 1 1 2 5 3 12 4 4 3 4 5 2 1 6 4 5 12 9 1 1 2 4 6 1 3 2 5 7 3 4 4 1 4 5 5 W 0 W 1 W 2 W 3 W 4 20

Drogi ekstremalne w sieciach acyklicznych programowanie dynamiczne, algorytm x p = 1, x k = 5, μmax(1,5) =? p x 1 1,2,3,4,5,6,7 X U U k x 5 1,2,3,4,5,6 0 X 1 5 1,2,3,4,5,6 1, X 2,4, X 6, X 3, X 5, 1 1 u 1,2, u1,3, u1,4, U 2 u 2,6, u2,3, U 3 u 3,5 4 u, u, U 5, U 6 u, u 4,3 4,5 2 Wartości poszczególnych funkcji etapowych tabela. x 5 3 6 2 4 1 i- nr etapu 4 3 2 1 1 0 F i x 0 2 4 14 6 15 y u x - u3,5 u6,5 u2,3 u4,3 u1,2, u x - 5 5 3 3 2 x 3 F i x 6,3 4 6,5 oraz u x przedstawia 21

Drogi ekstremalne w sieciach acyklicznych programowanie dynamiczne, algorytm x p = 1, x k = 5, μmax(1,5) =? p x 1 1,2,3,4,5,6,7 X U U k x 5 1,2,3,4,5,6 0 X 1 5 1,2,3,4,5,6 1, X 2,4, X 6, X 3, X 5, 1 1 u 1,2, u1,3, u1,4, U 2 u 2,6, u2,3, U 3 u 3,5 4 u, u, U 5, U 6 u, u 4,3 4,5 2 Wartości poszczególnych funkcji etapowych tabela. x 5 3 6 2 4 1 i- nr etapu 4 3 2 1 1 0 F i x 0 2 4 14 6 15 y u x - u3,5 u6,5 u2,3 u4,3 u1,2, u x - 5 5 3 3 2 x 3 F i x 6,3 4 6,5 oraz u x przedstawia 22

Drogi ekstremalne w sieciach acyklicznych programowanie dynamiczne, algorytm x p = 1, x k = 5, μmax(1,5) =? p x 1 1,2,3,4,5,6,7 X U U k x 5 1,2,3,4,5,6 0 X 1 5 1,2,3,4,5,6 1, X 2,4, X 6, X 3, X 5, 1 1 u 1,2, u1,3, u1,4, U 2 u 2,6, u2,3, U 3 u 3,5 4 u, u, U 5, U 6 u, u 4,3 4,5 2 Wartości poszczególnych funkcji etapowych oraz tabela. np. dla x=6 mamy x 5 3 6 2 4 1 i- nr etapu 4 3 2 1 1 0 * F 6 F i x 0 2 4 14 6 15 max 2 u u, u y u x - u3,5 u6,5 u2,3 u4,3 u1,2, u x - 5 5 3 3 2 x 3 F i x max max 1 6,3 4 6,5 u x przedstawia * l u F y 6, u 3 6,3 6,5 * * l u F 3, lu F 5 6,3 2,4 0 4 Z przeprowadzonych w tabeli wyliczeń wynika, że długość najdłuższej drogi μmax(1,5) wynosi F max 1,5 F0 1 15. Droga najdłuższa jest następująca (z x p =1 do x k =5): 1 u1,2 2 u2,3 3 u3,5 5. 3 6,5 3 23

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych Rozróżniamy dwa zasadnicze przypadki: I minimalizacja : l0 długość dróg cyklicznych 0, II maksymalizacja : l0 długość dróg cyklicznych 0. S jest cykliczna? N T Rodzaj ekstremalizacji min max l 0? l0? N T N T Długości dróg cykl.>=0? N T Długości dróg cykl.<=0? N T Sieć standardowa: gdzie: S=G,,l Programowanie dynamiczne G=W, U, P T=W, U I, P I - dendryt Programowanie całkowitoliczbowe pełny przegląd Metoda dendrytów dróg ekstremalnych 24

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych TWIERDZENIE Dendryt T o korzeniu x p, zawierający wszystkie wierzchołki osiągalne z x p w sieci S takiej, dla której zachodzi I (II), jest maksymalnym dendrytem dróg najkrótszych (najdłuższych) w tej sieci od wierzchołka x p dla każdego uu\u I zachodzi: gdzie: j i F x F x l u x i, u, x j P F(x) długość drogi od x p do x w T. x i l(u) u x j x i, u, x j P 25

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych Algorytm wyznaczania dendrytu dróg najkrótszych G=W, U - graf Berge a c(x)=f(x), g(x) - cechy xw, g(x) wybrany poprzednik x 1. x p cechujemy c(x p )=0,+, pozostałe wierzchołki c(x)=, +; 2. Dla każdego xw, y(x) jeżeli : F(y) F(x) l (x,y) to: F(y) : = F(x) + l(x,y); g(y) : = x; Wniosek z tezy poprzedniego Twierdzenia Postępowanie kontynuujemy óki jest to możliwe. 3. Tworzymy dendryt z łuków g(x), x. Maksymalny dendryt dróg prostych najdłuższych w S = G,, l maksymalny dendryt dróg prostych w S I = G,, -l. Antydendryt zmiana łuków na przeciwne. 26

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Iteracja nr 1 Przed Po - 0 > 7 stąd F(2)= 0 + 7 = 7-0 > 16 stąd F(3) = 0 + 16 = 16 - wierzchołek (1), którego następniki cechowane w bieżącej iteracji 27

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Iteracja nr 2 Przed Po - 7 > 2 stąd F(4)= 7 + 2 = 9 1 0-7 < 3 stąd F(1)=F(1) - wierzchołek (2), którego następniki cechowane w bieżącej iteracji 28

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Iteracja nr 3 Przed Po 2 16-9 > 3 stąd F(3)= 9 + 3 = 12 - wierzchołek (4), którego następniki cechowane w bieżącej iteracji - 9 > 1 stąd F(6)= 9 + 1= = 10 29

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Iteracja nr 4 Przed Po 4 12-10 < 4 stąd F(3)= F(3) - wierzchołek (6), którego następniki cechowane w bieżącej iteracji 30

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Iteracja nr 5 Przed Po 6-12 > 12 stąd F(5)= 12 + 12 = 24 - wierzchołek (3), którego następniki cechowane w bieżącej iteracji 31

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Tworzymy dendryt z łuków < g(x), x > startując z dowolnego wierzchołka. Postępowanie kontynuujemy aż do włączenia wszystkich wierzchołków, które mają lewą cechę g(x). 3 5 32

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Tworzymy dendryt z łuków < g(x), x > startując z dowolnego wierzchołka. Postępowanie kontynuujemy aż do włączenia wszystkich wierzchołków, które mają lewą cechę g(x). 4 3 5 33

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Tworzymy dendryt z łuków < g(x), x > startując z dowolnego wierzchołka. Postępowanie kontynuujemy aż do włączenia wszystkich wierzchołków, które mają lewą cechę g(x). 2 4 3 5 34

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Tworzymy dendryt z łuków < g(x), x > startując z dowolnego wierzchołka. Postępowanie kontynuujemy aż do włączenia wszystkich wierzchołków, które mają lewą cechę g(x). 2 4 1 3 5 35

Drogi ekstremalne w sieciach cyklicznych metoda dendrytu dróg ekstremalnych PRZYKŁAD (wyznaczanie dendrytu dróg najkrótszych, x p =1) Tworzymy dendryt z łuków < g(x), x > startując z dowolnego wierzchołka. Postępowanie kontynuujemy aż do włączenia wszystkich wierzchołków, które mają lewą cechę g(x). 2 4 1 6 3 5 36

Zakład Badań Operacyjnych i Wspomagania Decyzji Instytut Systemów Informatycznych Wydział Cybernetyki, Wojskowa Akademia Techniczna DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ dr hab. inż. Zbigniew TARAPATA, prof. WAT e-mail: zbigniew.tarapata@wat.edu.pl http://tarapata.edu.pl