Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów



Podobne dokumenty
Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

[ ] D r ( ) ( ) ( ) POLE ELEKTRYCZNE

Analiza termodynamiczna ożebrowanego wymiennika ciepła z nierównomiernym dopływem czynników

Wykład 15 Elektrostatyka

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Fizyka 7. Janusz Andrzejewski

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

elektrostatyka ver

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów

TECHNIKI INFORMATYCZNE W ODLEWNICTWIE

GENERACJA REALISTYCZNYCH METODA ENERGETYCZNA

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Wykład Półprzewodniki

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Siła. Zasady dynamiki

NADZOROWANIE DRGAŃ UKŁADÓW NOŚNYCH ROBOTÓW PRZEMYSŁOWYCH Z ZASTOSOWANIEM STEROWANIA OPTYMALNEGO PRZY ENERGETYCZNYM WSKAŹNIKU JAKOŚCI

Ocena precyzji badań międzylaboratoryjnych metodą odporną "S-algorytm"

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

Pole magnetyczne prąd elektryczny

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

II.6. Wahadło proste.

Podstawy teorii falek (Wavelets)

cz. 2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

dr inż. Zbigniew Szklarski

4. Zjawisko przepływu ciepła

P 1, P 2 - wektory sił wewnętrznych w punktach powierzchni F wokół punktu A

WYZNACZANIE SIŁ MIĘŚNIOWYCH I REAKCJI W STAWACH KOŃCZYNY DOLNEJ PODCZAS NASKOKU I ODBICIA

V. WPROWADZENIE DO PRZESTRZENI FUNKCYJNYCH

= ± Ne N - liczba całkowita.

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

Źródła pola magnetycznego

Sprawozdanie powinno zawierać:

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

Wykład 2: Uczenie nadzorowane sieci neuronowych - I

Kondensatory. Definicja pojemności przewodnika: C = q V. stosunek!adunku wprowadzonego na przewodnik do wytworzonego potencja!u.

MODELOWANIE PRĄDÓW WIROWYCH W ŚRODOWISKACH SŁABOPRZEWODZĄCYCH PRZY WYKORZYSTANIU SKALARNEGO POTENCJAŁU ELEKTRYCZNEGO

Wstęp. Prawa zostały znalezione doświadczalnie. Zrozumienie faktu nastąpiło dopiero pod koniec XIX wieku.

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

METEMATYCZNY MODEL OCENY

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Wykład z Podstaw matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 8. CAŁKI NIEOZNACZONE. ( x) 2 cos2x

Wykład Turbina parowa kondensacyjna

REZONATORY DIELEKTRYCZNE

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

Minimalizacja globalna, algorytmy genetyczne i zastosowanie w geofizyce

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

brak podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej.

Model klasyczny gospodarki otwartej

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Oddziaływania fundamentalne

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

II.3 Rozszczepienie subtelne. Poprawka relatywistyczna Sommerfelda

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

MECHANIKA OGÓLNA (II)

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

4. Prąd stały Prąd i prawo Ohma. C s. i = i = t. i S. j = V u prędkość unoszenia ładunków. r r

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

OPTYMALIZACJA ALGORYTMÓW WYZNACZANIA RUCHU CIECZY LEPKIEJ METODĄ SZTUCZNEJ ŚCIŚLIWOŚCI

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

dr inż. Zbigniew Szklarski

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Teoria Względności. Czarne Dziury

± Δ. Podstawowe pojęcia procesu pomiarowego. x rzeczywiste. Określenie jakości poznania rzeczywistości

Wykład 7. Podstawy termodynamiki i kinetyki procesowej - wykład 7. Anna Ptaszek. 21 maja Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego

16. Pole magnetyczne, indukcja. Wybór i opracowanie Marek Chmielewski

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

dy dx stąd w przybliżeniu: y

POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii Instytut Inżynierii Mechanicznej

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

EFEKTYWNA STOPA PROCENTOWA O RÓWNOWAŻNA STPOPA PROCENTOWA

ι umieszczono ladunek q < 0, który może sie ι swobodnie poruszać. Czy środek okregu ι jest dla tego ladunku po lożeniem równowagi trwa lej?

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

Indukcja elektromagnetyczna Indukcyjność Drgania w obwodach elektrycznych

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Transkrypt:

Fzyka, technologa oaz modelowane wzostu kyształów Stansław Kukowsk Mchał Leszczyńsk Instytut Wysokch Cśneń PAN 0-4 Waszawa, ul Sokołowska 9/37 tel: 88 80 44 e-mal: stach@unpess.waw.pl, mke@unpess.waw.pl Zbgnew Żytkewcz Instytut Fzyk PAN 0-668 Waszawa, Al. Lotnków 3/46 E-mal: zytke@fpan.edu.pl Wykład godz./tydzeń pątek 3.5 5.00 Intedyscyplnane Centum Modelowana UW Budynek Wydzału Geolog UW sala 3089 http://www.unpess.waw.pl/~stach/wyklad_ptwk_007/

Modelowane pocesów wzostu obaz mako Stansław Kukowsk Modelowane pocesów wzostu dwa obazy Modelowane - metody Modelowane - zagadnena pocesy fzyczne

Modelowane pocesów wzostu zagadnena Modelowane w skal makoskopowe - obazowane pocesów tanspotu podczas wzostu kyształów (masy, eneg pędu) - wyznaczane napężeń w stuktuach neednoodnych - wyznaczane własnośc elektycznych układów elektoncznych - wyznaczane własnośc optycznych układów elektoncznych Modelowane w skal atomowe - wyznaczane stuktuy mofolog kyształów - wyznaczane chaakteystycznych własnośc enegetycznych dla stanów ównowagowych - wyznaczane chaakteystycznych własnośc enegetycznych dla pocesów knetycznych

Modelowane pocesów wzostu metody Modelowane w skal makoskopowe - metoda skończone óżncy - metoda skończone obętośc - metoda elementu skończonego Modelowane w skal atomowe - metoda Monte Calo - metoda dynamk molekulane - metody ab nto - DFT

ρ (, t) C v Pawa zachowana cecz ścślwa v t (, t) ( ρ,t) ρ(, t) [ ρ(, t) t [ T(, t) t dv [ ρ(, t) v(, t) = 0 ( v(, t) ) v(, t) = p(, t) µ v(, t) ρ(, t) f (, t) ( v(, t) ) T(, t) = dv( κ T(, t) ) ε 6 zmennych: 3 składowe pędkośc, gęstość cśnene, tempeatua 5 ównań uchu ównane stanu ( ρ,t) 0 p = p =

v ρo t C (, t) v Pawa zachowana cecz neścślwa ( ρ,t) o ρ o [ T(, t) t dv = [ v(, t) 0 ( v(, t) ) v(, t) = p(, t) µ v(, t) ρ β ( T T ) f (, t) ( v(, t) ) T(, t) = dv( κ T(, t) ) ε o T o 5 zmennych: 3 składowe pędkośc, cśnene, tempeatua 5 ównań uchu Równane dodatkowe: ρ = ρ o

Waunk bzegowe - pędkość Powezchne cał stałych bez kystalzac eakc chemcznych powezchna matealna - (bak poślzgu) : v = (, t) 0 Powezchne cał stałych kystalzaca (powezchna nematealna) oaz bak poślzgu: v (, t) t(, t) = 0 ρl(, t) v(, t) c,l(, t) D,l c,l(, t) n = ρ, t u, t c, t D c, t s [ (, t) [ n(, t) ( ) ( ) ( ) ( ),s,l,s t n t n, t (, t) ( ) - wekto styczny do powezchn - wekto nomalny do powezchn

Waunk bzegowe - tempeatua Powezchne cał stałych doskonały kontakt ceplny : T l (, t) = T (, t) s Powezchne cał stałych kystalzaca (powezchna nematealna): [ Cv,l( ρl,t) ρl(, t) vl(, t) Cv,s ( ρs,t) ρs(, t) vs(, t) n(, t) = [ κ T (, t) κ T (, t) ρ (, t) u(, t) H n(, t) Q l l H - cepło kystalzac s s s Q cepło wydzelane pzez pomenowane

Waunk bzegowe kategoe matematyczne Waunek Dchleta ϕ Waunek Neumanna l ϕ (, t) = ϕ (, t) s (, t) n(, t) = f (, t) s Waunek meszany F [ ϕ(, t) n(, t) G[ ϕ(, t) = f (, t) s

Waunk bzegowe ntepetaca fzyczna Waunek Dchleta tempeatua, koncentaca: założene o ównowadze lokalne z nna fazą. T, t = T, t C, t = C, t l ( ) ( ) s Waunek Neumanna ustalone pzepływy, np. szybkość kystalzac, ozpuszczana D C (, t) n(, t) = R(, t) ( ) ( ) Waunek Dchleta składowa styczna pędkośc znka v l, t t, t = ( ) ( ) 0 Waunek meszany szybkość kystalzac w funkc pzesycena l s D C C C eq (, t) n(, t) = kσ = k Ceq

Metody ozwązywana ównań uchu technk pzyblżana Typowe ównane zachowana ( ρ) ( ρv ) t = Γ q Zastąpene pola skalanego ego epezentaca w węzłach satk Nazucene odpowednch waunków bzegowych Repezentaca otzymanego wynku apoksymaca pzez funkce, np. funkce skleane (splne functons)

Geneaca sec pepocessng Rodzae sec: Sec egulane (stuktualne) Sec blokowo-egulane (blokowo-stuktualne) Sec złożone Sec neegulane

Sec egulane (stuktualne) Sec egulane sec w któych można wpowadzć układ współzędnych Lne należące do te same odzny ne pzecnaą sę Lne należące do óżnych odzn pzecnaą sę tylko az Pzykłady sec egulanych, otogonalnych, edno- dwuwymaowych Pzykład sec egulane, neotogonalne, dwuwymaowe, zapoektowane do oblczana pzepływu pomędzy dwoma pzesunętym uam

Sec blokowo-egulane (blokowo -stuktualne) Sec w któe segmenty (blok są egulane). Cała sec ne spełna tego waunku, ale nektóe segmenty spełnaą go. Pzykład sec blokowo-egulane, neotogonalne, dwuwymaowe, zapoektowane do oblczana pzepływu w kanale wokół obektu o pzekou cylndycznym. W sec te węzły bzegowe są uzgodnone. Pzykład sec blokowo-egulane, neotogonalne, dwuwymaowe, zapoektowane do oblczana pzepływu wokół skzydła. W sec te węzły bzegowe ne są uzgodnone.

Sec złożone (sec typu Chmea) Odmana sec blokowo-egulanych w któych pewne blok nakywaą sę. Pzykład sec złożone, dwuwymaowe, zapoektowane do oblczana pzepływu w kanale wokół obektu o pzekou cylndycznym. W sec te bzeg są dopasowane. Wypełnone kółka oznaczaą elementy bzegowe w któych watośc są otzymywane popzez ntepolacę

Sec nestuktualne Sec pozwalaące wypełnć dowolny obsza pzestzen, np. sec tókątne. Pzykład sec neegulane, dwuwymaowe, zaweaące elementy tókątne czwookątne

Metody ozwązywana ównań uchu Typowe ównane zachowana ( ρ) ( ρv ) t = Γ q Metoda skończone óżncy fnte dffeence method Metoda skończone obętośc fnte volume method Metoda elementu skończonego fnte element method (MES)

Metoda skończone óżncy Eule XVIII w. zastąpene pochodnych óżncam watośc w węzłach satk ( ) ( ) 0 lm = Backwad dffeence scheme(bds) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Pzyblżena Cental dffeence scheme(cds) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Fowad dffeence scheme(fds) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )

Metoda skończone óżncy epezentaca wyższych pochodnych (paabolczna) Intepolaca pzez paabolę pzechodzącą pzez punkty (-), (), (): ( ) ( ) ( ) [ ( ) ( ) [ ( ) ( ) [ ( ) [ { } ( ) ( ) [ ( ) ( ) = Pochodne zędu dugego, np. CDS pzez punkty (-/), (/): ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) x ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) x ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) [ ( ) ( ) ( ) [ ( ) ( ) ( ) [ ( ) ( ) [ ( ) ( ) [ ( ) ( ) [ / / x = =

Metoda skończone obętośc Dzelmy cały obsza na obętośc kontolne (CV contol volumes) Całkuąc to ównane po obętośc kontolne używaąc twedzena Gaussa otzymuemy ( ) ( ) Γ = ρ ρ s v t ( ) Γ = ρ s v ( ) ( ) Γ = ρ V 3 S S d s d n d n v Różne typy sec stosowane w metodze skończone obętośc: lewa węzły sec są ustawone na śodku CV, pawa ścany CV są ustawone na śodku pomędzy węzłam

Metoda skończone obętośc mplementaca D Dla każdego elementu defnue sę węzeł w ego śodku, w któym są okeślone watośc pola. Implementaca metody skończone obętośc wymaga węc wyażena całek obętoścowych powezchnowych pzez watośc pola w tych węzłach Defnca skończone obętośc notaca stosowana dla sec katezańske dwuwymaowe

Metoda skończone obętośc mplementaca 3D Defnca skończone obętośc notaca stosowana dla sec katezańske tówymaowe

Metoda skończone obętośc - całk Całk powezchnowe F e = S e fd S = f e S e f e S e Watośc śedne z ogów ścany F e = S e fd S = f e S e ( f f ) ne se S e F e = S e fd Reguła Smpsona S = f e S e ( f 4f f ) ne 6 e se S e Całk obętoścowe Q P = Ω qd 3 V = q P Ω q P Ω

Metoda elementu skończonego (MES FEM) Pawo zachowana Γ [ 0 q = 0 dv Γ gad( ) q = Słaba (całkowa) postać pawa zachowana V d 3 V w { dv[ Γ q } = 0 w dowolna funkca Używamy twedzena Geena S d S 3 { n [ wγ ( ) } d V w q Γ( w ) V [ = 0

Własnośc metody elementu skończonego (MES FEM) Postać mocna ównana est ównanem óżnczkowym, a postać słaba ównanem całkowym W postac mocne wymaga sę aby funkca była dwukotne óżnczkowalna, natomast w postac słabe tylko az W postac słabe występue dowolna funkca współzędnych w(,t) Rozwązane w postac sumy (kombnac) funkc ntepolacynych - na małych częścach zwanych elementam. Elementy mogą meć dowolny kształt. Funkce ntepolacyne pownny odtwazać dowolną watość pola Funkce ntepolacyne pownny odtwazać dowolny gadent pola Pole pownno być cągła funkca współzędnych

Funkce ntepolacyne welomany: ntepolaca lnowa x(), x() paa punktów ( ) = ϕ[ x( ) ( ) = ϕ[ x( ) Intepolaca lnowa ( ) = α βx( ) Funkca pola w ntepolac lnowe: x x ( ) ( ) ( ) x x ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) x = ( x) = ( ) u( x) ( ) u ( x) x x x x Funkce ntepolacyne u u ( x) ( x) = = x x x( ) ( ) x( ) x x x( ) ( ) x( ) u u ( x( ) ) = u ( x( ) ) 0 = ( x( ) ) = 0 u ( x( ) ) =

Funkce ntepolacyne welomany: ntepolaca paabolczna x(), x(), x(k) tóka punktów ( ) = ϕ[ x( ) ( ) = ϕ[ x( ) ( k) = ϕ[ x( k) Funkca pola w ntepolac paabolczne: Funkce ntepolacyne u u u k ( x) = ( ) u ( x) ( ) u ( x) ( k) u ( x) ( ) [ x x( ) [ x x( k) x = u ( x( ) ) = u ( x( ) ) = 0 u ( x( k) ) = 0 [ x( ) x( ) [ x( ) x( k) ( ) [ x x( ) [ x x( k) x = u ( x( ) ) = 0 u ( x( ) ) = u ( x( k) ) = 0 [ x( ) x( ) [ x( ) x( k) ( ) [ x x( ) [ x x( ) x = u k ( x( ) ) = 0 u k ( x( ) ) = 0 uk( x( k) ) = [ x( k) x( ) [ x( k) x( ) k

Funkce ntepolacyne welomany: ntepolaca wyższych zędów x(), x()..., x(k) cąg punktów ( ) = ϕ[ x( ) ( ) = ϕ[ x( ) Funkca pola w ntepolac welomanowe: app ( x) = ( ) u ( x) ( k) = ϕ[ x( k) Funkce ntepolacyne u u u k ( ) [ x x( )... [ x x( k) x = u ( x( ) ) = u ( x( ) ) = 0 u ( x( k) ) = 0 [ x( ) x( )... [ x( ) x( k) ( ) [ x x( )... [ x x( k) x = u ( x( ) ) = 0 u ( x( ) ) = u ( x( k) ) = 0 [ x( ) x( )... [ x( ) x( k) ( ) [ x x( )... [ x x( ) x = u k ( x( ) ) = 0 u k ( x( ) ) = 0 uk( x( k) ) = [ x( k) x( )... [ x( k) x( ) Welomany wysokch zędów wcale ne są lepsze

Wybó funkc wagowe w(,t) 3 { n [ wγ ( app )} d [ w q Γ( w app ) 3 d = Rwd S V Metoda Galekna funkca wagowa est ozwązanem ównana w = (, t) = (, t) c u (, t) app Dodatkowy waunek funkca wagowa est otogonalna do eszty R: Rwd 3 = Otzymuemy ównane macezowe na watośc pola w węzłach (): V d 3 0 3 [ Γ( u u ) ( ) = d [ u q d { n [ u Γ ( )} V S app

Macez sztywnośc: V d 3 Równane macezowe 3 [ Γ( u u ) ( ) = d [ u q d { n [ u Γ ( )} K V K = f V d 3 [ Γ( u u ) Wekto sł - wekto źódeł oaz wekto waunków bzegowych: - Wekto źódeł s f = f - Wekto waunków bzegowych: f f s b S V d d 3 f b [ u q S { n [ u Γ ( )} app app

Rozwązane poblemu ozwązane nelnowego ównana macezowego A ( Φ) Φ = B Metody ozwązana np. kolenych podstaweń (SS succesve substtutons) znaduemy dowolny wekto B 0 : Φ ( )B = A Φ0 Φ ( )B Φ = ( )B = A Φ A Φ... Inne globalne metody, np. Newton-Raphson, Quas-Newton Metodą obecne stosowaną dla ozwązywana dużych poblemów est metoda Segegated Solve wydzelene kolene częśc wektoa ego zmana. Metoda wymaga duże lczby teac, ale umożlwa znalezena ozwązana dla duże lczby węzłów.

Waunk zbeżnośc: stnene ozwązana A ( Φ) Φ = B W każdym koku teacynym () est spełnone ównane : ( Φ ) Φ = B R A R eszta (esduum) o nome: Kytea zbeżnośc: R = Względne watośc may eszty R R ( ) o ε Względne zmany ozwązana w dwu kolenych kokach ε

Rodzae zbeżnośc Asymptotyczną zbeżność poceduy ozwązana ównana klasyfkue sę według eguły: V k wykładnk zbeżnośc: k= zbeżność lnowa, k= paabolczna k Łatwe spełnene kyteum eszty Łatwe spełnene kyteum względne zmany Rozwązane ednoczesne spełnene obydwu kyteów

Pzykład : zotemczny wymuszony pzepływ meszacz gazu Równana uchu: stała gęstość ceczy: ρ o v t (, t) dv = [ v(, t) 0 ( v(, t) ) v(, t) = p(, t) µ v(, t) Waunk bzegowe znka pędkość na powezchn cał stałych: v ( s, t) = 0 v = 000 mm/s Mchał Pawłowsk paca magsteska WF PW (Fdap)

Izotemczny wymuszony pzepływ: błąd ozwązana Duży pzepływ wysok błąd ozwązana Mały pzepływ nsk błąd ozwązana Mchał Pawłowsk paca magsteska WF PW (Fdap)

Wzost tempeatuy lasea nebeskego pzewodnctwo cepła Równana zmany tempeatuy: obsza poza stefa wydzelana cepła T(, t) C p κ T = 0 t Równana zmany tempeatuy: stefa wydzelana cepła C p T t (, t) κ T = ρ Waunk bzegowe: damentowy chp W 500µ T = T o 400µ 0µ 400µ 80µ Waunk bzegowe: eszta T o q = κ T = 0 Złącze p-n Stansław Kukowsk (Fdap)

Ewoluca czasowa tempeatuy w laseze CBW PAN Moc ceplna W = W 80 W 500µ 60 400µ 0µ 400µ 80µ T 40 0 T o 0 0 50 00 50 00 tme (µs) Złącze p-n Stansław Kukowsk (Fdap)

Konwekca natualna pzepływ galu w pocese kystalzac GaN Równana uchu v ρo t C (, t) v ( ρ,t) o ρ o [ T(, t) t dv = [ v(, t) 0 ( v(, t) ) v(, t) = p(, t) µ v(, t) ρ β ( T T ) f (, t) ( v(, t) ) T(, t) = dv( κ T(, t) ) ε o T o 5 zmennych: 3 składowe pędkośc, cśnene, tempeatua 5 ównań uchu Równane dodatkowe: ρ = ρ o

Konwekca natualna pzepływ galu w pocese kystalzac GaN T z T T3 T4 Waunk bzegowe v s = (, t) 0 T = T (, t) - z pomaów s Paweł Stąk (Fdap)

Konwekca natualna pzepływ galu w pocese kystalzac GaN Tempeatua Pędkość Paweł Stąk (Fdap)

T T5 T Konwekca w galu (Fdap) T4 T6 T4 N T4 T3 T v max = 0.96 mm/s v max = 3.57 mm/s

Konwekca w galu (Fdap) N v max = 0.96 mm/s v max = 3.57 mm/s

Teoa spężystośc Równana ównowag: f sła obętoścowa Pawo Hooke a: teno napężeńσ oaz odkształceń u : Tenso odkształceń wekto odkształceń Równana teo lnowe spężystośc 0 f = σ kl kl u = s σ = k l l k kl u u u 0 f u u s k l l k kl =

Elastyczne napężena w laseze GaN - Abaqus stuktua -wastwowa stuktua pełn napężona pawo Wegada dla stałych sec Zagadnene spężyste anzotopowe AlGaN bulk n-gan http://www.smula.com/

Zakzywena w stuktuy GaN/AlGaN - MES h = µm Podłoże: Gubość H = 60 µm Wymay cm x cm h = 50 µm h = 80 µm Oblczena S. Kukowsk/Abaqus Magnfcaton facto - 00

Pomene kzywzny powezchn 4500 6500 Radus[mm 4000 H sub =60 mkon 6000 448,0 446,6 3500 3000 5500 5000 445,3 443,9 44,5 44, ad[mm 500 000 500 4500 439,8 000 438,4 500 4000 437,0 0 0 50 00 50 00 50 300 3500 0 000 4000 6000 8000 0000 h[mkon Stoney fomula(dla h/h<0,05) Clyne fomula 6fH 6f κ = = κ = = R R H ( h H) 3 E laye = E substate f msft h laye thckness H substate thckness Doba zgodność z wynkam teo Stoney a-clyna dla mateałów zotopowych

Podzękowana dla ICM UW Za możlwość kozystana z opogamowana komecynego Fdap (ANSYS Inc.) oaz Abaqus (Dassault Systèmes) Wykozystane komputeów w amach gantu oblczenowego G5-9