KINEMATYKA ROLKOWYCH PRZEKŁADNI TOCZNYCH KINEMATICS OF THE ROLLER SCREW

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "KINEMATYKA ROLKOWYCH PRZEKŁADNI TOCZNYCH KINEMATICS OF THE ROLLER SCREW"

Transkrypt

1 Dr inŝ. Stanisław Warchoł, Katedra Konstrucji Maszyn, Politechnia Rzeszowsa KINEMATYKA ROLKOWYCH PRZEKŁADNI TOCZNYCH Streszczenie: W artyule zaprezentowano rozłady prędości i wyniające z nich zaleŝności dla róŝnych rozwiązań onstrucyjnych rolowych przeładni tocznych. Przedstawiono metodę wyznaczania przesuwu osiowego dla moŝliwych sojarzeń gwintów współpracujących elementów w róŝnych rozwiązaniach onstrucyjnych przeładni. Słowa luczowe: rolowe przeładnie toczne, przesuw osiowy, wsaźni inematyczny KINEMATICS OF THE ROLLER SCREW Abstract: The article presents the speed distributions and the results effect for different design solutions of the roller screw. Additionally article presenting method of determining the axial displacements on collaboration thread shapes in different design solutions of the roller screw. Keywords: roller screw, axial displacements, inematic parameters 1. WPROWADZENIE Do zamiany ruchu obrotowego na postępowy wyorzystywane są przeładnie typu zębni listwa zębata lub przeładnie śrubowe. Przeładnie śrubowe moŝna podzielić na: parę śruba narętą (rys.1a) lub przeładnie śrubowe toczne (rys.1b,c,d). Przeładnie te z olei moŝna podzielić ze względu na liczbę i rodzaj elementów pośrednich na: ulowe (rys.1b), rolowe (rys.1c), oraz przeładnie łoŝysowe (rys.1d). a) b) c) d) Rys.1. Przyłady przeładni śrubowych [3]: a) śruba naręta, b) ulowa przeładnia toczna, c) rolowa przeładnia toczna, d) przeładnia łoŝysowa Niniejszym artyuł dotyczy analizy inematyi rolowych przeładni tocznych. W zaleŝności od charateru współpracy roli, przeładnie te moŝna podzielić na: a). przeładnie rolowe o współpracy zewnętrznej; w tym typie przeładni rola współpracuje jedynie ze śrubą (rys.2a), b). współpracy wewnętrznej, tutaj rola współpracuje tylo z narętą (rys.2b), c). współpracy zewnętrznej i wewnętrznej, jest to najbardziej ogólne rozwiązanie, w tym rozwiązaniu rola współpracuje jednocześnie ze śrubą i z narętą (rys.2c). 1

2 Rys.2. Rodzaje rolowych przeładni tocznych [5]: a) rola współpracuje tylo ze śrubą, b) rola współpracuje tylo z narętą, c) rola współpracuje z oboma elementami równocześnie 2. ZALEśNOŚCI KINEMATYCZNE Rolową przeładnię toczną moŝna rozpatrywać podobnie do przeładni planetarnej. Rozłady prędości i zaleŝności z nich wyniające zaleŝą od rozwiązania onstrucyjnego. Kolorem zielonym przedstawiono prędości dla rozwiązania gdy elementem napędzającym jest śruba (nieruchoma naręta), natomiast olorem czerwonym w przypadu napędu pochodzącego od naręti (nieruchoma śruba). Rys.3. Rozład prędości, olor zielony napęd od śruby, olor czerwony napęd od naręti: a) rola umieszczona w orpusie naręti (współpraca tylo ze śrubą); b) rola umieszczona w jarzmie na wału (współpraca tylo z narętą); c) współpraca roli ze śrubą i narętą jednocześnie. 2

3 Dla rozpatrywanych przypadów przedstawionych na rys.3 oreślono związi między prędościami ątowymi i liniowymi [2], [4], tóre opisano zaleŝnościami: a). W przypadu gdy roli są umieszczone w orpusie naręti (rys.3a): dla napędu pochodzącego od śruby: ω ' = 0 d 2 S ω = ω R S d = ω S 2 R ω d V S 2S = S 1 2 dla napędu pochodzącego od naręti: ω ' = ω N d + d 2S 2R 1 R N d N 2 R ω ' d ω ( d + d N 2S 2R ) V = = R 2 2 (1) ω = ω = ω ( + ) (2) b). W przypadu gdy roli umieszczone są w jarzmie na wału (rys.3b): dla napędu pochodzącego od śruby: dla napędu pochodzącego od naręti: ω ' = ω S d + d ' 2S 2R ω = ω = ω + 1 R d S 2 R d + d ω V ω ' 2S 2R S = = + 1 R 2 2 ( ) ( ) ω ' = 0 ω D (3) V N 2N = (4) N 2 D ω = ω 2 N R N d 2 R c) W przypadu roli współpracują z oboma elementami (rys.3c): dla napędu pochodzącego od śruby: ω d ω ' 2 ω = S S = S 2 d + d S 2R ω S ω = R 2 ω d V S 2S = S ω d V = V = S 2S R 2 S1 4 d ω d V = V 2S = S 2S S2 R d + d 4 ( + 1) 2S 2R (5) dla napędu pochodzącego od naręti: d + 2 d ' S R + ω = ω = ω N 2 + N 2S 2R d + 2 d 2S 2R + 2 ω = ω = ω R N 2 d N 2 2 R ω D ω ( d + 2 d N 2N N 2S 2R ) V = = N ω ( d + 2 d N 2S 2R ) V = V = R 2 N 4 ( d d 2 ) ( + 1) (6) gdzie: ω S, ω R, ω N, ω prędości ątowe odpowiednio: śruby, roli, naręti, unoszenia roli; d 2S, d 2R, D 2N średnice toczne gwintu odpowiednio: śruby, roli, naręti; d średnica rozmieszczenia role, 3

4 parametr oreślony zaleŝnością: d = 2 S (7) d 2 R 3. WSKAŹNIK KINEMATYCZNY Poza zaleŝnościami wiąŝącymi prędości w ruchu obrotowym do inematyi naleŝy równieŝ wsaźni inematyczny będący waŝnym parametrem przeładni śrubowej. Wsaźni inematyczny przeładni śrubowej jest to wartość przesuwu osiowego elementu biernego przypadająca na jeden obrót elementu czynnego (napędzającego). W analizie wsaźnia inematycznego rolowej przeładni tocznej rozpatrzone zostaną następujące przypadi rozwiązań onstrucyjnych, w tórych rola współpracuje: tylo ze śrubą, ze śrubą i narętą jednocześnie, tylo z narętą. Przy napędzie pochodzącym od: śruby, naręti. Analizę przeprowadzono dla wszystich moŝliwych ombinacji par gwintów: śruba rola (tab.1), oraz rola naręta (tab.2). Tabela 1. MoŜliwe sojarzenia par gwintów pary śruba rola a b c d E f g h i j śruba γ S >0 γ S >0 γ S >0 γ S >0 γ S =0 γ S =0 γ S =0 γ S <0 γ S <0 γ S <0 γ S <0 rola γ R =0 γ R >0 γ R <0 γ R <0 γ R =0 γ R <0 γ R >0 γ R =0 γ R <0 γ R >0 γ R >0 γ S > γ R γ S < γ R γ S > γ R γ S < γ R Tabela 2. MoŜliwe sojarzenia par gwintów pary naręta rola a b c d e f g h i j naręta γ N >0 γ N >0 γ N >0 γ N >0 γ N =0 γ N =0 γ N =0 γ N <0 γ N <0 γ N <0 γ N <0 rola γ R =0 γ R <0 γ R >0 γ R >0 γ R =0 γ R <0 γ R >0 γ R =0 γ R >0 γ R <0 γ R <0 γ N > γ R γ N < γ R γ N > γ R γ N < γ R gdzie: γ i >0 oznacza prawy gwint na i-tym elemencie (γ s >0 śruba posiada gwint prawy), γ i =0 na i-tym elemencie są tylo pierścienie ołowe nie występuje gwint, γ i <0 oznacza lewy gwint na i-tym elemencie. 4

5 3.1. WSKAŹNIK KINEMATYCZNY DLA PARY ŚRUBA ROLKA, ROLKA WSPÓŁPRACUJE TYLKO ZE ŚRUBĄ Dla przypadu współpracy roli tylo ze śrubą i napędu pochodzącego od śruby analiza została przeprowadzona m.in. w [1] nie zawierała on jedna wszystich moŝliwych sojarzeń gwintów. Ponadto sposób wyznaczania został opisany równieŝ w [3] dlatego teŝ przedstawione tutaj zostaną tylo schematy dla zawartych w tab.1 moŝliwych sojarzeń ierunów pochylenia gwintu współpracujących elementów (śruby z rolą) obrazujące przesuniecie osiowe roli względem śruby (rys.4a-). Śrubę zaznaczono olorem niebiesim, rolę brązowym. 5

6 Rys.4. Schematy przesunięcia osiowego roli w rolowej przeładni śrubowej dla współpracy tylo ze śrubą dla sojarzeń gwintów poazane w tabeli 1; gdzie: γ S, γ R ąt wzniosu linii śrubowej odpowiednio: śruby, roli Dla aŝdego z przedstawionych przypadów przyjmując za dodatnią wartość przesuwu roli przesuw wyniający z ierunu wzniosu linii śrubowej śruby przesuniecie osiowe l roli względem śruby odniesione do jednego obrotu śruby opisane jest zaleŝnością: l = π d tg γ tg γ (8) 2S S R Zna + jest dla zgodnych ierunów pochylenia linii śrubowej gwintu śruby i roli, natomiast zna dla przeciwnych ierunów. Podstawiając zaleŝność na ąt wzniosu linii śrubowej gwintu otrzymano inną wersję wzoru (8): gdzie: n S, n R rotność gwintu odpowiednio śruby i roli, P podziała gwintu l = P n n (9) S R Korzystając z zaleŝności (9) otrzymano wielość przesunięcia osiowego roli względem śruby przy zadanym ącie obrotu śruby ϕ S w postaci: ϕs l ' = P n n (10) 2 π S R 3.2. WSKAŹNIK KINEMATYCZNY DLA PARY ŚRUBA ROLKA, ROLKA WSPÓŁPRACUJE Z OBOMA ELEMENTAMI W przypadu gdy rola współpracuje jednocześnie z oboma elementami (śrubą i narętą), gdy członem czynnym jest śruba (rys. 3c), a prędości ątowe opisane zaleŝnością (5) wartość przesuwu roli względem śruby na jeden jej obrót wyznacza się w następujący sposób. W wyniu obrotu śruby o jeden obrót punt K będący puntem styu śruby z rolą poona drogę π d 2S i znajdzie się na śrubie w puncie B. Wyniiem czego jest jego przesunięcie w ierunu osiowym o wartość L S. W tym samym czasie ten punt na rolce w wyniu obrotu roli względem osi śruby o ąt ϕ poona drogę (ϕ /(2 π)) π d 2S i znajdzie się on w puncie A 1. Co sutuje przesunięciem osiowym o wartość L R1, spowoduje to równieŝ przemieszczenie puntu styu na śrubie z puntu K do puntu B 1. Ponadto punt styu leŝący na rolce poona pozostałą drogę [1-ϕ /(2 π)] π d 2S i znajdzie się w puncie A, co sutuje dodatowym przesunięcie w ierunu osiowym o wartość L R2. Podobnie ja w poprzednio opisanym przypadu ze względu na zachowanie ciągłości styu punt A powinien się znaleźć w puncie A, czyli rola musi przesunąć się w ierunu osiowym o wartość l. Na rys. 5a przedstawiono schemat przesuwu osiowego roli względem śruby dla jednego z moŝliwych sojarzeń 6

7 gwintów współpracujących elementów. Punty A 1 i B 1 oreślają połoŝenie olejnego puntu styu wyniłego z ruchu obrotowego roli względem osi śruby. Rys.5a Schemat przesunięcia osiowego roli względem śruby w rolowej przeładni tocznej dla współpracy ze śrubą i narętą; śruba i rola posiadają gwint prawy Wobec czego schemat poazany na rys. 5a moŝna przedstawić w postaci (rys.5b): Rys.5b. Przeształcony schemat przesunięcia osiowego roli względem śruby w rolowej przeładni tocznej dla współpracy ze śrubą i narętą; śruba i rola posiadają gwint prawy Na podstawie schematu przedstawionego na rys. 5b wynia, Ŝe śruba obracając się woół własnej osi o ąt ϕ S w rzeczywistości wyona obrót względny woół własnej osi względem nowego połoŝenia puntu styu K 1 o ąt ϕ' S będący róŝnicą ątów ϕ S -ϕ. Na podstawie zaleŝności (5) otrzymano powiązania ątów obrotu ϕ i z ątem obrotu śruby ϕ S : ϕ ' = ϕ 2 ( + 1) S ϕ = ϕ R 2 S Korzystając z zaleŝności (11) otrzymano inna postać schematu poazanego na rys. 5b: (11) Rys.5c. Uproszczony schemat przesunięcia osiowego roli względem śruby w rolowej przeładni tocznej dla współpracy ze śrubą i narętą; śruba i rola posiadają gwint prawy 7

8 Analizując przypade przedstawiony na rys.5c. moŝna zauwaŝyć podobieństwo do przypadu z rys.4b. Analogiczne podobieństwo występuje między rysunami przedstawiającymi wielość przesuwu osiowego dla odpowiednich sojarzeń gwintu poazanych w tabeli 1. Na podstawie powyŝszego stwierdzenia wielość przesuwu osiowego l dla tego rozwiązania onstrucyjnego wyorzystując podobieństwo do wzoru (8) opisuje zaleŝność: l = d tg tg (12) π 2S ( γ γ S R ) Przeształcając otrzymano inną wersje wzoru (12): l = P n n (13) ( S R ) Na podstawie wzoru (13) otrzymano wielość przesunięcia osiowego roli względem śruby przy zadanym ącie obrotu śruby ϕ S : ϕs l ' = P n n (14) 2 π ( S R ) Wyonując modyfiację wyresu [1] zaleŝności przesunięcia l na jeden obrót śruby w funcji parametru 1/ = d 2R /d 2S przybierze postać ja na rys. 6. a) b) Rys.6. ZaleŜność przesunięcia osiowego l od stosunu średnic d 2R /d 2S, dla przypadu: a) rola współpracuje jedynie ze śrubą, b) rola współpracuje jednocześnie z oboma elementami. Analizując funcje l(d 2R /d 2S ) przedstawione na rys. 6 moŝna zauwaŝyć, Ŝe wraz ze wzrostem średnicy tocznej gwintu roli d 2R (przy stałej średnicy śruby d 2S ) osiowe przemieszczenie role dąŝy do wartości równej soowi gwintu śruby. W przypadu przeciwnych ierunów pochylenia linii śrubowych, gdy stosune średnic tocznych roli d 2R do śruby d 2S jest równy stosunowi ich rotności gwintów n R / n S d n przesunięcie nie występuje. Z rys. 6 widać Ŝe dla parametru 2R R d < n przesuw roli 2S S względem śruby będzie w przeciwną stronę niŝ przesuw wyniający z ierunu wzniosu linii śrubowej śruby. 8

9 NAPĘD OD NAKRĘTKI: W przypadu, gdy napęd pochodzi od naręti, wielość przesuwu osiowego roli względem śruby na jeden jej obrót ma przeciwny zwrot niŝ w przypadu napędu od śruby. Wobec czego wartości przesunięć osiowych roli względem śruby przy napędzie pochodzącym od naręti oblicza się z zaleŝności: dla przypadu gdy rola współpracuje jedynie ze śrubą: l = P n n (15) S R dla przypadu, w tórym rola współpracuje jednocześnie z oboma elementami (śrubą i narętą): l = P n n (16) ( S R ) Wyres przesuwu osiowego l taiego przypadu będzie lustrzanym odbiciem względem osi poziomej wyresu przedstawionego na rys WSKAŹNIK KINEMATYCZNY DLA PARY ROLKA NAKRĘTKA; ROLKA WSPÓŁPRACUJE TYLKO Z NAKRĘTKĄ Podobnie ja dla pary rola śruba, ten przypade równieŝ został opisany w [3]. Wobec czego tutaj zamieszczam tylo na rys.7a- schematy przesunięć osiowych elementów dla moŝliwych sojarzeń ierunów pochylenia gwintu współpracujących elementów (naręti i roli) przedstawionych w tabeli 2, oraz wzory opisujące ten wsaźni. Naręta poazana jest olorem zielonym, rola brązowym. 9

10 Rys.7. Schematy przesunięcia osiowego roli w rolowej przeładni śrubowej dla współpracy tylo z narętą dla sojarzeń gwintów poazane w tabeli 2; gdzie: γ N, γ R ąt wzniosu linii śrubowej odpowiednio: naręti, roli Przyjmując, Ŝe dodatnia wartość przesuwu osiowego roli odpowiada przesuwowi wyniającemu z ierunu wzniosu linii śrubowej naręti, przesuniecie osiowe l roli względem naręti przy jednym obrocie naręti opisane jest zaleŝnością: l = π D tg γ ± tg γ (17) 2N N R Zna + jest dla przeciwnych ierunów pochylenia linii śrubowej gwintu roli i naręti, natomiast zna dla zgodnych ierunów. Przeształcając zaleŝność (17) otrzymano: D l = P n ± 2 N n N d R 2 R Na podstawie zaleŝności (18) otrzymano wielość przesunięcia osiowego roli względem naręti przy zadanym ącie obrotu naręti ϕ N : ( ) ϕn l ' = P n ± + 2 n 2 π N R (18) (19) 10

11 3.4. WSKAŹNIK KINEMATYCZNY DLA PARY ROLKA NAKRĘTKA; ROLKA WSPÓŁPRACUJE Z OBOMA ELEMENTAMI Dla rozwiązania onstrucyjnego, w tórym rola współpracuje jednocześnie z oboma elementami (śrubą i narętą), gdy członem czynnym jest naręta (rys. 3c), a prędości ątowe opisane zaleŝnością (6) wartość przesuwu roli względem naręti na jeden jej obrót wyznacza się w następujący sposób. W wyniu obrotu naręti o jeden obrót punt K będący puntem styu roli z narętą poona drogę π D 2N i znajdzie się na narętce w puncie B. Sutuje to jego przesunięciem w ierunu osiowym o wartość L N. W tym samym czasie ten punt na rolce w wyniu obrotu roli względem osi śruby o ąt ϕ poona drogę (ϕ /(2 π)) π D 2N i znajdzie się on w puncie A 1. Sutiem czego jest przesunięcie w ierunu osiowym o wartość L R1. Ponadto spowoduje to równieŝ przemieszczenie puntu styu na narętce z puntu K do puntu B 1. Dodatowo punt styu leŝący na rolce poona pozostałą drogę [1-ϕ /(2 π)] π D 2S i znajdzie się w puncie A, wyniiem czego jest dodatowe przesunięcie w ierunu osiowym o wartość L R2. Podobnie ja w poprzednio przedstawianych przypadach ze względu na zachowanie ciągłości styu punt A powinien się znaleźć w puncie A, czyli rola musi przesunąć się w ierunu osiowym o wartość l (rys.8a). Rys.8a Schemat przesunięcia osiowego roli względem naręti w rolowej przeładni tocznej dla współpracy ze śrubą i narętą; naręta i rola posiadają gwint prawy Punty A 1 i B 1 są połoŝeniem puntu styu wyniłego z ruchu obrotowego roli względem osi naręti. Wobec czego schemat poazany na rys. 8a moŝna przedstawić w postaci (rys.8b): Rys.8b Przeształcony schemat przesunięcia osiowego roli względem naręti w rolowej przeładni tocznej dla współpracy ze śrubą i narętą; naręta i rola posiadają gwint prawy 11

12 Naręta obracając się woół własnej osi o ąt ϕ N w rzeczywistości wyona obrót woół własnej osi względem nowego połoŝenia puntu styu K 1 o ąt ϕ' N będący róŝnicą ątów ϕ N -ϕ. Na podstawie zaleŝności (6) otrzymano powiązania ątów obrotu ϕ i z ątem obrotu naręti ϕ N : + 2 ϕ ' = ϕ 2 ( + 1) N + 2 ϕ = ϕ R 2 N (20) Korzystając z zaleŝności (23) otrzymano: Rys.8c Uproszczony schemat przesunięcia osiowego roli względem naręti w rolowej przeładni tocznej dla współpracy ze śrubą i narętą; naręta i rola posiadają gwint prawy Analizując schemat przedstawiony na rys.8c. moŝna stwierdzić podobieństwo do schematu przedstawionego na rys.7d. Analogiczne podobieństwo występuje między schematami przedstawiającymi wielość przesuwu osiowego dla pozostałych sojarzeń gwintów poazanych w tabeli 2. Na podstawie powyŝszego stwierdzenia wielość przesuwu osiowego l dla tego rozwiązania onstrucyjnego wyorzystując podobieństwo do wzoru (17) opisuje zaleŝność: π 2N ( γ γ N R ) l = D tg ± tg Przeształcając otrzymano inną wersję wzoru (21): ( ) ( ( 2) ) l = P n n N ± + R Korzystając z wzoru (22) otrzymano wielość przesunięcia osiowego roli względem naręti przy zadanym ącie obrotu naręti ϕ N : ( ) ( ) ϕn l ' = P n ± + 2 n 2 π N R Zna + jest dla przeciwnych ierunów pochylenia linii śrubowej gwintu naręti i roli, natomiast zna dla zgodnych ierunów. (21) (22) (23) 12

13 a) b) Rys.9. ZaleŜność przesunięcia osiowego l od stosunu średnic d 2R /D 2N, dla przypadu: a) rola współpracuje jedynie z narętą, b) rola współpracuje jednocześnie z oboma elementami. ZaleŜności przesunięcia l na jeden obrót naręti w funcji parametru d 2R /D 2N prezentuje rys.9. Analizując funcje l(d 2R /D 2N ) przedstawione na rys.9 moŝna stwierdzić, Ŝe wraz ze wzrostem średnicy tocznej gwintu roli d 2R (przy stałej średnicy naręti D 2N ) osiowe przemieszczenie role dąŝy do wartości równej soowi gwintu naręti. Ze względów onstrucyjnych: d d 2R 1 R d D d D D 2R 2N R (24) 2N 2N W przypadu zgodnych ierunów pochylenia linii śrubowych, gdy stosune średnic tocznych roli d 2R do naręti D 2N jest równy stosunowi ich rotności gwintów n R / n N przesunięcie nie występuje. W przypadu gdy na rolce nie występuje linia śrubowa, a tylo pierścienie wówczas przesunięcie osiowe role względem naręti równa się doładnie soowi gwintu naręti 1. NAPĘD OD ŚRUBY: W przypadu napędu pochodzącego od śruby wielość przesuwu osiowego roli względem naręti ma przeciwną wartość niŝ w przypadu gdy napęd pochodził od naręti, jego wartość wyliczana jest z zaleŝności: dla współpracy roli tylo z narętą: D l = P n 2 N n N d R (25) 2 R dla współpracy roli z oboma elementami (śrubą i narętą): ( ) ( ( 2) ) l = P n n N ± + R (26) 1 W przypadu gdy γ S = γ R = γ N oraz ieruni pochylenia linii śrubowej śruby i roli są przeciwne a roli i naręti zgodne to przeładnia przestanie wyonywać swoje zadanie, a zacznie się zachowywać podobnie, ja przeładnia planetarna. 13

14 UWAGA: W przypadu ogólnym, gdy roli współpracują jednocześnie ze śrubą i narętą, przeładnię naleŝy zaprojetować ta, aby roli podczas pracy nie wyręcały się z naręti czyli l = 0, stąd na podstawie zaleŝności (21) wynia warune: γ N = γ (27) R 4. WNIOSKI Na podstawie przeprowadzonej analizy dotyczącej inematyi rolowych przeładni tocznych moŝna wyciągnąć następujące wniosi: przeładnia rolowa pozwala uzysać wsaźni inematyczny w bardzo szeroim zaresie (róŝnym od sou gwintu śruby lub naręti), moŝe pracować jao mechanizm sumujący bądź róŝnicowy, zaleŝnie od zastosowanych ierunów gwintów współpracujących elementów, mniejsze wartości przesuwu osiowego uzysuje w przypadu gdy rola współpracuje jednocześnie ze śrubą i naręta niŝ w przypadu współpracy tylo z jednym z nich, rola posiada więsze wartości prędości ątowych w przypadu napędu pochodzącego od naręti niŝ w przypadu napędu od śruby. LITERATURA: [1] Hojjat Y., M. Mahdi Agheli A comprehensive study on capabilities and limitations of roller screw with emphasis on slip tendency. Mechanism and Machine Theory [2] Latosze J., Furmani L.: Przeładnia śrubowa toczna obiegowa. Mechani 1968 nr 8. [3] Pisula J., Warchoł S.: Zastosowanie systemów CAD w analizach rolowych przeładni tocznych Mechani nr 2/2012. [4] Rejman E.: Rolowe przeładnie gwintowe. Zeszyty nauowe PRz, Mechania z.46. Rzeszów [5] Warchoł S.: Parametry symulacji obróbi elementów rolowych przeładni tocznych Mechani nr 10/2012. Badania realizowane w ramach Podarpaciego funduszu stypendialnego dla dotorantów. Projet współfinansowany ze środów Unii Europejsiej w ramach Europejsiego Funduszu Społecznego. 14

ZASTOSOWANIE SYSTEMÓW CAD W ANALIZIE ROLKOWYCH PRZEKŁADNI TOCZNYCH APPLICATION THE CAD SOFTWARE FOR THREAD ROLLER SCREW ANALYZE

ZASTOSOWANIE SYSTEMÓW CAD W ANALIZIE ROLKOWYCH PRZEKŁADNI TOCZNYCH APPLICATION THE CAD SOFTWARE FOR THREAD ROLLER SCREW ANALYZE Dr inŝ. Jadwiga Pisula, email: jpisula@prz.edu.pl Mgr inŝ. Stanisław Warchoł, email: warchols@prz.edu.pl Katedra Konstrukcji Maszyn, Politechnika Rzeszowska ZASTOSOWANIE SYSTEMÓW CAD W ANALIZIE ROLKOWYCH

Bardziej szczegółowo

THE COMPARATIVE ANALYSIS BETWEEN THREAD SHAPE AND COOPERATION TRACE FOR SELECTED DESIGN APPROACH FOR THE THREAD ROLLER SCREW

THE COMPARATIVE ANALYSIS BETWEEN THREAD SHAPE AND COOPERATION TRACE FOR SELECTED DESIGN APPROACH FOR THE THREAD ROLLER SCREW Mgr inŝ. Stanisław Warchoł, email: warchols@prz.edu.pl Katedra Konstrukcji Maszyn, Politechnika Rzeszowska ANALIZA PORÓWNAWCZA ZARYSÓW GWINTÓW I ŚLADÓW WSPÓŁPRACY DLA WYBRANYCH ROZWIĄZAŃ KONSTRUKCYJNYCH

Bardziej szczegółowo

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej Politechnia Poznańsa Instytut Technologii Mechanicznej Laboratorium Maszyny CNC Nr 2 Badania symulacyjne napędów obrabiare sterowanych numerycznie Opracował: Dr inż. Wojciech Ptaszyńsi Poznań, 3 stycznia

Bardziej szczegółowo

EXAMINATION ON THE TEST STAND FOR CONTACTS BETWEEN ROLLER AND BOLT IN THREAD ROLLER SCREW

EXAMINATION ON THE TEST STAND FOR CONTACTS BETWEEN ROLLER AND BOLT IN THREAD ROLLER SCREW Mgr inŝ. Jacek BERNACZEK, jbernacz@prz.edu.pl Dr hab. inŝ. Aleksander MAZURKOW, prof. PRz, almaz@prz.edu.pl Dr hab. inŝ. Mariusz SOBOLAK, prof. PRz, msobolak@prz.edu.pl Mgr inŝ. Bartłomiej SOBOLEWSKI,

Bardziej szczegółowo

Koła rowerowe malują fraktale

Koła rowerowe malują fraktale Koła rowerowe malują fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Rozważmy urządzenie sładającego się z n ół o różnych rozmiarach, obracających się z różnymi prędościami. Na obręczy danego oła, obracającego

Bardziej szczegółowo

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH Część 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH... 5. 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH 5.. Wprowadzenie Rozwiązywanie zadań z zaresu dynamii budowli sprowadza

Bardziej szczegółowo

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego /9 Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego Chodzi o wyznaczenie pochodnych cząstowych funcji błędu E względem parametrów elementów uładu

Bardziej szczegółowo

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Podstawy analizy wypadów drogowych Instrucja do ćwiczenia 1 Wyznaczenie prędości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Spis treści 1. CEL ĆWICZENIA... 3. WPROWADZENIE...

Bardziej szczegółowo

ANALYTICAL MODEL FOR DETERMINATE STATIC LOAD CAPACITY BETWEEN ROLLER AND BOLT IN THREAD ROLLER SCREW BASE ON HERTZ THEORY

ANALYTICAL MODEL FOR DETERMINATE STATIC LOAD CAPACITY BETWEEN ROLLER AND BOLT IN THREAD ROLLER SCREW BASE ON HERTZ THEORY Dr inŝ. Stanisław WARCHOŁ, warchols@prz.edu.pl Politechnika Rzeszowska, Katedra Konstrukcji Maszyn MODEL ANALITYCZNY DO WYZNACZANIA NOŚNOŚCI STATYCZNEJ I OBCIĄśALNOŚCI PARY ROLKA ŚRUBA W ROLKOWEJ PRZEKŁADNI

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne Wydział PRACOWNA FZYCZNA WFi AGH mię i nazwiso 1.. Temat: Ro Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wyonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne Cel

Bardziej szczegółowo

Koła rowerowe kreślą fraktale

Koła rowerowe kreślą fraktale 26 FOTON 114, Jesień 2011 Koła rowerowe reślą fratale Mare Berezowsi Politechnia Śląsa Od Redacji: Fratalom poświęcamy ostatnio dużo uwagi. W Fotonach 111 i 112 uazały się na ten temat artyuły Marcina

Bardziej szczegółowo

Wykres linii ciśnień i linii energii (wykres Ancony)

Wykres linii ciśnień i linii energii (wykres Ancony) Wyres linii ciśnień i linii energii (wyres Ancony) W wyorzystywanej przez nas do rozwiązywania problemów inżyniersich postaci równania Bernoulliego występuje wysoość prędości (= /g), wysoość ciśnienia

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego Politechnia Łódza FTIMS Kierune: Informatya ro aademici: 2008/2009 sem. 2. Termin: 16 III 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spetrometru siatowego Nr.

Bardziej szczegółowo

Pomiar prędkości i natęŝenia przepływu za pomocą rurek spiętrzających

Pomiar prędkości i natęŝenia przepływu za pomocą rurek spiętrzających Pomiar prędości i natęŝenia przepływu za pomocą rure spiętrzających Instrucja do ćwiczenia nr 8 Miernictwo energetyczne - laboratorium Opracowała: dr inŝ. ElŜbieta Wróblewsa Załad Miernictwa i Ochrony

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci

Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Ćwiczenie 4 - Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Strona 1/13 Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci Spis treści 1.Cel ćwiczenia...2 2.Wstęp...2 2.1.Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM EORI OBWODÓW I SYGNŁÓW LBORORIUM KDEMI MORSK Katedra eleomuniacji Morsiej Ćwiczenie nr 2: eoria obwodów i sygnałów laboratorium ĆWICZENIE 2 BDNIE WIDM SYGNŁÓW OKRESOWYCH. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

MODYFIKACJA KOSZTOWA ALGORYTMU JOHNSONA DO SZEREGOWANIA ZADAŃ BUDOWLANYCH

MODYFIKACJA KOSZTOWA ALGORYTMU JOHNSONA DO SZEREGOWANIA ZADAŃ BUDOWLANYCH MODYFICJ OSZTOW LGORYTMU JOHNSON DO SZEREGOWNI ZDŃ UDOWLNYCH Michał RZEMIŃSI, Paweł NOW a a Wydział Inżynierii Lądowej, Załad Inżynierii Producji i Zarządzania w udownictwie, ul. rmii Ludowej 6, -67 Warszawa

Bardziej szczegółowo

A. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna

A. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna A. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z wsaźniami esploatacyjnymi eletronicznych systemów bezpieczeństwa oraz wyorzystaniem ich do alizacji procesu esplatacji z uwzględnieniem przeglądów

Bardziej szczegółowo

4.15 Badanie dyfrakcji światła laserowego na krysztale koloidalnym(o19)

4.15 Badanie dyfrakcji światła laserowego na krysztale koloidalnym(o19) 256 Fale 4.15 Badanie dyfracji światła laserowego na rysztale oloidalnym(o19) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej sieci dwuwymiarowego ryształu oloidalnego metodą dyfracji światła laserowego. Zagadnienia

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 5 METODY OPTYMALIZACJI NIELINIOWEJ BEZ OGRANICZEŃ

WYKŁAD 5 METODY OPTYMALIZACJI NIELINIOWEJ BEZ OGRANICZEŃ WYKŁAD 5 METODY OPTYMALIZACJI NIELINIOWEJ BEZ OGRANICZEŃ Wstęp. Za wyjątie nielicznych funcji, najczęściej w postaci wieloianów, dla tórych ożna znaleźć iniu na drodze analitycznej, pozostała więszość

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW. Ćwiczenie N 2 RÓWNOWAGA WZGLĘDNA W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW. Ćwiczenie N 2 RÓWNOWAGA WZGLĘDNA W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie N RÓWNOWAGA WZGLĘDNA W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ . Cel ćwiczenia Pomiar współrzędnych powierzchni swobodnej w naczyniu cylindrycznym wirującym wokół

Bardziej szczegółowo

ZASTOSOWANIE SIECI NEURONOWEJ RBF W REGULATORZE KURSU STATKU

ZASTOSOWANIE SIECI NEURONOWEJ RBF W REGULATORZE KURSU STATKU Mirosław Tomera Aademia Morsa w Gdyni Wydział Eletryczny Katedra Automatyi Orętowej ZASTOSOWANIE SIECI NEURONOWEJ RBF W REGULATORZE KURSU STATKU W pracy przedstawiona została implementacja sieci neuronowej

Bardziej szczegółowo

M.A. Karpierz, Fizyka

M.A. Karpierz, Fizyka 5. Ruch falowy Fale Poruszać mogą się nie tylo obiety materialne, ale taże rozłady wartości różnych wielości fizycznych. Przemieszczające się zaburzenie (odstępstwa od wartości średniej) nazywane jest

Bardziej szczegółowo

Analiza rozkładu sił reakcji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego

Analiza rozkładu sił reakcji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego Pomiary Automatya obotya 7-8/2009 Analiza rozładu sił reacji podłoża podczas dynamicznie stabilnego chodu robota dwunożnego Teresa Zielińsa Maciej T. Trojnaci Praca stanowi ontynuację badań opisanych w

Bardziej szczegółowo

MODEL SYMULACYJNY MASZYNY RELUKTANCYJNEJ PRZEŁĄCZALNEJ

MODEL SYMULACYJNY MASZYNY RELUKTANCYJNEJ PRZEŁĄCZALNEJ Zeszyty Problemowe Maszyny Eletryczne Nr 93/2011 81 Piotr Bogusz, Mariusz Korosz, Adam Mazuriewicz, Jan Proop Politechnia Rzeszowsa MODEL SYMULACYJNY MASZYNY RELUKTANCYJNEJ PRZEŁĄCZALNEJ THE SIMULATION

Bardziej szczegółowo

Wykład 21: Studnie i bariery cz.1.

Wykład 21: Studnie i bariery cz.1. Wyład : Studnie i bariery cz.. Dr inż. Zbigniew Szlarsi Katedra Eletronii, paw. C-, po.3 szla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szlarsi/ 3.6.8 Wydział Informatyi, Eletronii i Równanie Schrödingera

Bardziej szczegółowo

ZASADY WYZNACZANIA BEZPIECZNYCH ODSTĘPÓW IZOLACYJNYCH WEDŁUG NORMY PN-EN 62305

ZASADY WYZNACZANIA BEZPIECZNYCH ODSTĘPÓW IZOLACYJNYCH WEDŁUG NORMY PN-EN 62305 ZASADY WYZNACZANIA BEZPIECZNYCH ODSTĘPÓW IZOLACYJNYCH WEDŁUG NORMY PN-EN 62305 Henry Boryń Politechnia Gdańsa ODSTĘPY IZOLACYJNE BEZPIECZNE Zadania bezpiecznego odstępu izolacyjnego to: ochrona przed bezpośrednim

Bardziej szczegółowo

13. 13. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE

13. 13. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE Część 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3. 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3.. Metoda trzech momentów Rozwiązanie wieloprzęsłowych bele statycznie niewyznaczalnych można ułatwić w znaczącym

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2. Analiza kinematyczna napędu z przekładniami

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2. Analiza kinematyczna napędu z przekładniami INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2 Analiza kinematyczna napędu z przekładniami 1. Wprowadzenie Układ roboczy maszyny, cechuje się swoistą charakterystyką ruchowoenergetyczną, często odmienną od charakterystyki

Bardziej szczegółowo

Wrocław 2003 STATECZNOŚĆ. STATYKA 2 - projekt 1 zadanie 2

Wrocław 2003 STATECZNOŚĆ. STATYKA 2 - projekt 1 zadanie 2 Wrocław 00 STATECZNOŚĆ STATYKA - projet zadanie . Treść zadania Dla ray o scheacie statyczny ja na rysunu poniżej należy : - Sprawdzić czy uład jest statycznie niezienny - Wyznaczyć siły osiowe w prętach

Bardziej szczegółowo

Struktura manipulatorów

Struktura manipulatorów Temat: Struktura manipulatorów Warianty struktury manipulatorów otrzymamy tworząc łańcuch kinematyczny o kolejnych osiach par kinematycznych usytuowanych pod kątem prostym. W ten sposób w zależności od

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja harmonogramów budowlanych - problem szeregowania zadań

Optymalizacja harmonogramów budowlanych - problem szeregowania zadań Mieczysław POŁOŃSKI Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowisa, Szoła Główna Gospodarstwa Wiejsiego, Warszawa, ul. Nowoursynowsa 159 e-mail: mieczyslaw_polonsi@sggw.pl Założenia Optymalizacja harmonogramów

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki Stabilność systemów sterowania kryterium Nyquist a Materiały pomocnicze do ćwiczeń termin

Bardziej szczegółowo

Nacinanie walcowych kół zębatych na frezarce obwiedniowej

Nacinanie walcowych kół zębatych na frezarce obwiedniowej POLITECHNIKA POZNAŃSKA Instytut Technologii Mechanicznej Maszyny technologiczne laboratorium Nacinanie walcowych kół zębatych na frezarce obwiedniowej Opracował: dr inŝ. Krzysztof Netter www.netter.strefa.pl

Bardziej szczegółowo

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań KAEDRA FIZYKI SOSOWANEJ PRACOWNIA 5 FIZYKI Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na ores drgań Wprowadzenie Ruch drgający naeży do najbardziej rozpowszechnionych ruchów w przyrodzie.

Bardziej szczegółowo

Temat: Generatory napięć sinusoidalnych wprowadzenie

Temat: Generatory napięć sinusoidalnych wprowadzenie Temat: Generatory napięć sinusoidalnych wprowadzenie. Generator drgań eletrycznych jest to urządzenie wytwarzające drgania eletryczne w wyniu przetwarzania energii eletrycznej,zwyle prądu stałego na energię

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw udowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 2017/2018

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g. zakres rozszerzony

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g. zakres rozszerzony WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 3g zares rozszerzony 1. Wielomiany bardzo zna pojęcie jednomianu jednej zmiennej; potrafi wsazać jednomiany podobne; potrafi

Bardziej szczegółowo

A4: Filtry aktywne rzędu II i IV

A4: Filtry aktywne rzędu II i IV A4: Filtry atywne rzędu II i IV Jace Grela, Radosław Strzała 3 maja 29 1 Wstęp 1.1 Wzory Poniżej zamieszczamy podstawowe wzory i definicje, tórych używaliśmy w obliczeniach: 1. Związe między stałą czasową

Bardziej szczegółowo

TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO

TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO Paweł PŁUCIENNIK, Andrzej MACIEJCZYK TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO Streszczenie W artykule przedstawiono

Bardziej szczegółowo

PROJEKTOWANIE PLANU PRZEPŁYWU ŁADUNKÓW W SYSTEMIE AGV

PROJEKTOWANIE PLANU PRZEPŁYWU ŁADUNKÓW W SYSTEMIE AGV Technologia i Automatyzacja ontażu 1/2013 PROJEKTOWAIE PLAU PRZEPŁYWU ŁADUKÓW W SYSTEIE AGV Alesander IEOCZY Streszczenie Artyuł zawiera opis podstawowych problemów projetowania systemu AGV oraz stosowanego

Bardziej szczegółowo

Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)

Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie) . Zdarzenia odstawy rachunu prawdopodobieństwa (przypomnienie). rawdopodobieństwo 3. Zmienne losowe 4. rzyład rozładu zmiennej losowej. Zdarzenia (events( events) Zdarzenia elementarne Ω - zbiór zdarzeń

Bardziej szczegółowo

METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ

METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ Problemy Kolejnictwa Zeszyt 5 97 Prof. dr hab. inż. Władysław Koc Politechnia Gdańsa METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ SPIS TREŚCI. Wprowadzenie. Ogólna ocena sytuacji geometrycznej

Bardziej szczegółowo

ZADANIE 52 INTERFERENCYJNY POMIAR KRZYWIZNY SOCZEWKI (pierścienie Newtona) Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie, przy znanej długości fali

ZADANIE 52 INTERFERENCYJNY POMIAR KRZYWIZNY SOCZEWKI (pierścienie Newtona) Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie, przy znanej długości fali ZADANIE 52 INTERFERENCYJNY POMIAR KRZYWIZNY SOCZEWKI (pierścienie Newtona) Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie, przy znanej długości fali świetlnej, promienia rzywizny soczewi płaso-wypułej

Bardziej szczegółowo

Stany stacjonarne w potencjale centralnym

Stany stacjonarne w potencjale centralnym 3.10.2004 14. Stany stacjonarne w potencjale centralnym 149 Rozdział 14 Stany stacjonarne w potencjale centralnym 14.1 Postawienie problemu 14.1.1 Przypomnienie lasycznego problemu Keplera Rozważmy cząstę

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw udowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 2016/2017

Bardziej szczegółowo

Wybrane rozkłady zmiennych losowych i ich charakterystyki

Wybrane rozkłady zmiennych losowych i ich charakterystyki Rozdział 1 Wybrane rozłady zmiennych losowych i ich charaterystyi 1.1 Wybrane rozłady zmiennych losowych typu soowego 1.1.1 Rozład równomierny Rozpatrzmy esperyment, tóry może sończyć się jednym z n możliwych

Bardziej szczegółowo

Kierunki racjonalizacji jednostkowego kosztu produkcji w przedsiębiorstwie górniczym

Kierunki racjonalizacji jednostkowego kosztu produkcji w przedsiębiorstwie górniczym Kieruni racjonalizacji jednostowego osztu producji w przedsiębiorstwie górniczym Roman MAGDA 1) 1) Prof dr hab inż.; AGH University of Science and Technology, Kraów, Miciewicza 30, 30-059, Poland; email:

Bardziej szczegółowo

Synteza układu regulacji mocy biernej silnika synchronicznego z mikroprocesorowo sterowanym blokiem zasilania wzbudzenia

Synteza układu regulacji mocy biernej silnika synchronicznego z mikroprocesorowo sterowanym blokiem zasilania wzbudzenia Marian HYLA Politechnia Śląsa, Katedra Energoeletronii, Napędu Eletrycznego i Robotyi doi:0.599/48.207.07.6 Synteza uładu regulacji mocy biernej silnia synchronicznego z miroprocesorowo sterowanym bloiem

Bardziej szczegółowo

Metody optymalizacji nieliniowej (metody programowania nieliniowego) Ewa Niewiadomska-Szynkiewicz Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej

Metody optymalizacji nieliniowej (metody programowania nieliniowego) Ewa Niewiadomska-Szynkiewicz Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej Metody optymalizacji nieliniowej metody programowania nieliniowego Ewa Niewiadomsa-Szyniewicz Instytut Automatyi i Inormatyi Stosowanej Ewa Niewiadomsa-Szyniewicz ens@ia.pw.edu.pl Instytut Automatyi i

Bardziej szczegółowo

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07)

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07) Wyład 9 Fizya 1 (Informatya - EEIiA 006/07) 9 11 006 c Mariusz Krasińsi 006 Spis treści 1 Ruch drgający. Dlaczego właśnie harmoniczny? 1 Drgania harmoniczne proste 1.1 Zależność między wychyleniem, prędością

Bardziej szczegółowo

ZARYS METODY OPISU KSZTAŁTOWANIA SKUTECZNOŚCI W SYSTEMIE EKSPLOATACJI WOJSKOWYCH STATKÓW POWIETRZNYCH

ZARYS METODY OPISU KSZTAŁTOWANIA SKUTECZNOŚCI W SYSTEMIE EKSPLOATACJI WOJSKOWYCH STATKÓW POWIETRZNYCH Henry TOMASZEK Ryszard KALETA Mariusz ZIEJA Instytut Techniczny Wojs Lotniczych PRACE AUKOWE ITWL Zeszyt 33, s. 33 43, 2013 r. DOI 10.2478/afit-2013-0003 ZARYS METODY OPISU KSZTAŁTOWAIA SKUTECZOŚCI W SYSTEMIE

Bardziej szczegółowo

ef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza

ef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza FUNKCJE WÓCH I TRZECH ZMIENNYCH (było w semestrze II) ef 1 (funcja dwóch zmiennych) Funcją f dwóch zmiennych oreśloną na zbiorze A R o wartościach w R nazywamy przyporządowanie ażdemu puntowi ze zbioru

Bardziej szczegółowo

Wpływ zamiany typów elektrowni wiatrowych o porównywalnych parametrach na współpracę z węzłem sieciowym

Wpływ zamiany typów elektrowni wiatrowych o porównywalnych parametrach na współpracę z węzłem sieciowym Wpływ zamiany typów eletrowni wiatrowych o porównywalnych parametrach na współpracę z węzłem sieciowym Grzegorz Barzy Paweł Szwed Instytut Eletrotechnii Politechnia Szczecińsa 1. Wstęp Ostatnie ila lat,

Bardziej szczegółowo

DSP-MATLAB, Ćwiczenie 5, P.Korohoda, KE AGH. Ćwiczenie 5. Przemysław Korohoda, KE, AGH

DSP-MATLAB, Ćwiczenie 5, P.Korohoda, KE AGH. Ćwiczenie 5. Przemysław Korohoda, KE, AGH DSP-MATLAB, Ćwiczenie 5, P.Korohoda, KE AGH Instrucja do laboratorium z cyfrowego przetwarzania sygnałów Ćwiczenie 5 Wybrane właściwości Dysretnej Transformacji Fouriera Przemysław Korohoda, KE, AGH Zawartość

Bardziej szczegółowo

Pomiary napięć przemiennych

Pomiary napięć przemiennych LABORAORIUM Z MEROLOGII Ćwiczenie 7 Pomiary napięć przemiennych . Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie sposobów pomiarów wielości charaterystycznych i współczynniów, stosowanych do opisu oresowych

Bardziej szczegółowo

, to niepewność sumy x

, to niepewność sumy x Wydział Fizyi UW (wersja instrucji 04.04a) Pracownia fizyczna i eletroniczna dla Inżynierii Nanostrutur oraz Energetyi i Chemii Jądrowej Ćwiczenie 6 Elementy testowania hipotez (z błędami złożonymi) oraz

Bardziej szczegółowo

Moduł stolika liniowego

Moduł stolika liniowego Podstawy Konstrucji Urządzeń Precyzyjnych Materiały pomocnicze do ćwiczeń projetowych część 1 Moduł stolia liniowego Presrypt opracował: dr inż. Wiesław Mościci Warszawa 2014 Materiały zawierają informacje

Bardziej szczegółowo

Komitet Główny Olimpiady Fizycznej; Kazimierz Rosiński: Fizyka w szkole nr 1, 1956; Czarnecki Stefan: Olimpiady Fizyczne I IV, PZWS, Warszawa 1956.

Komitet Główny Olimpiady Fizycznej; Kazimierz Rosiński: Fizyka w szkole nr 1, 1956; Czarnecki Stefan: Olimpiady Fizyczne I IV, PZWS, Warszawa 1956. V OLIMPIADA FIZYCZNA (955/956). Stopień wstępny, zad. doświadczalne D. Źródło: Nazwa zadania: Działy: Słowa luczowe: Koitet Główny Olipiady Fizycznej; Kaziierz Rosińsi: Fizya w szole nr, 956; Czarneci

Bardziej szczegółowo

Wyznaczenie równowagi w mechanizmie. Przykład 6

Wyznaczenie równowagi w mechanizmie. Przykład 6 Wyznaczenie równowagi w mechanizmie Przykład 6 3 m, J Dane: m, J masa, masowy moment bezwładności prędkość kątowa członu M =? Oraz siły reakcji 0 M =? M b F ma b a M J b F b M b Para sił F b M b F b h

Bardziej szczegółowo

ZASTOSOWANIE METODY MONTE CARLO DO WYZNACZANIA KRZYWYCH KINETYCZNYCH ZŁOŻONYCH REAKCJI CHEMICZNYCH

ZASTOSOWANIE METODY MONTE CARLO DO WYZNACZANIA KRZYWYCH KINETYCZNYCH ZŁOŻONYCH REAKCJI CHEMICZNYCH MONIKA GWADERA, KRZYSZTOF KUPIEC ZASTOSOWANIE METODY MONTE CARLO DO WYZNACZANIA KRZYWYCH KINETYCZNYCH ZŁOŻONYCH REAKCJI CHEMICZNYCH APPLICATION OF MONTE CARLO METHOD FOR DETERMINATION OF MULTIPLE REACTIONS

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 15. Rozdział 8: Drgania samowzbudne

WYKŁAD 15. Rozdział 8: Drgania samowzbudne WYKŁAD 5 Rozdział 8: Drgania samowzbudne 8.. Istota uładów i drgań samowzbudnych W tym wyładzie omówimy właściwości drgań samowzbudnych [,4], odróżniając je od poznanych wcześniej drgań swobodnych, wymuszonych

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja harmonogramów budowlanych - problem szeregowania zadań

Optymalizacja harmonogramów budowlanych - problem szeregowania zadań Mieczysław OŁOŃSI Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowisa, Szoła Główna Gospodarstwa Wiejsiego, Warszawa, ul. Nowoursynowsa 159 e-mail: mieczyslaw_polonsi@sggw.pl Założenia Optymalizacja harmonogramów

Bardziej szczegółowo

KO OF Szczecin:

KO OF Szczecin: VII OLIMPIADA FIZYZNA (1957/1958). Stopień III, zadanie doświadczalne D Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej; Stefan zarneci: Olimpiady fizyczna VII VIII. PZWS, Warszawa 1964, str. 66 75. Nazwa zadania:

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN ZAKŁAD MECHATRONIKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN ZAKŁAD MECHATRONIKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN ZAKŁAD MECHATRONIKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 4 Temat: Identyfiacja obietu regulacji

Bardziej szczegółowo

PRAKTYCZNY PRZYKŁAD OCENY ŚRODOWISKOWEGO RYZYKA ZDROWOTNEGO

PRAKTYCZNY PRZYKŁAD OCENY ŚRODOWISKOWEGO RYZYKA ZDROWOTNEGO PRAKTYCZNY PRZYKŁAD OCENY ŚRODOWISKOWEGO RYZYKA ZDROWOTNEGO Mgr Beata Malec, dr Mare Biesiada, dr Anicenta Buba Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowisowego, Sosnowiec Wstęp Zagrożenia zdrowotne stwarzane

Bardziej szczegółowo

METODA POMIARU DOKŁADNOŚCI KINEMATYCZNEJ PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWYCH

METODA POMIARU DOKŁADNOŚCI KINEMATYCZNEJ PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWYCH METODA POMIARU DOKŁADNOŚCI KINEMATYCZNEJ PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWYCH Dariusz OSTROWSKI 1, Tadeusz MARCINIAK 1 1. WSTĘP Dokładność przeniesienia ruchu obrotowego w precyzyjnych przekładaniach ślimakowych zwanych

Bardziej szczegółowo

Grupowanie sekwencji czasowych

Grupowanie sekwencji czasowych BIULETYN INSTYTUTU AUTOMATYKI I ROBOTYKI NR 3, 006 Grupowanie sewencji czasowych Tomasz PAŁYS Załad Automatyi, Instytut Teleinformatyi i Automatyi WAT, ul. Kalisiego, 00-908 Warszawa STRESZCZENIE: W artyule

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Podstawy Automatyki laboratorium

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Podstawy Automatyki laboratorium Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest uzyskanie wykresów charakterystyk skokowych członów róŝniczkujących mechanicznych i hydraulicznych oraz wyznaczenie w sposób teoretyczny i graficzny ich stałych czasowych.

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyi i Informatyi Stosowanej Aademia Górniczo-Hutnicza Wyład 12 M. Przybycień (WFiIS AGH Metody Lagrange a i Hamiltona... Wyład 12

Bardziej szczegółowo

Analiza nośności poziomej pojedynczego pala

Analiza nośności poziomej pojedynczego pala Poradni Inżyniera Nr 16 Atualizacja: 09/016 Analiza nośności poziomej pojedynczego pala Program: Pli powiązany: Pal Demo_manual_16.gpi Celem niniejszego przewodnia jest przedstawienie wyorzystania programu

Bardziej szczegółowo

WSPÓŁCZYNNIK GOTOWOŚCI SYSTEMU LOKOMOTYW SPALINOWYCH SERII SM48

WSPÓŁCZYNNIK GOTOWOŚCI SYSTEMU LOKOMOTYW SPALINOWYCH SERII SM48 TECHNIKA TRANSPORTU SZYNOWEGO Andrzej MACIEJCZYK, Zbigniew ZDZIENNICKI WSPÓŁCZYNNIK GOTOWOŚCI SYSTEMU LOKOMOTYW SPALINOWYCH SERII SM48 Streszczenie W artykule wyznaczono współczynniki gotowości systemu

Bardziej szczegółowo

Przestrzenne uwarunkowania lokalizacji źródeł sygnałów radiowych na bazie pomiaru częstotliwości chwilowej

Przestrzenne uwarunkowania lokalizacji źródeł sygnałów radiowych na bazie pomiaru częstotliwości chwilowej Cezary Ziółowsi Jan M. Kelner Instytut Teleomuniacji Wojsowa Aademia Techniczna Przestrzenne uwarunowania loalizacji źródeł sygnałów radiowych na bazie pomiaru częstotliwości chwilowej Problematya loalizacji

Bardziej szczegółowo

TEORIA MASZYN MECHANIZMÓW ĆWICZENIA LABORATORYJNE Badanie struktury modeli mechanizmów w laboratorium.

TEORIA MASZYN MECHANIZMÓW ĆWICZENIA LABORATORYJNE   Badanie struktury modeli mechanizmów w laboratorium. MiBM. Teoria maszyn i mechanizmów. Ćwiczenie laboratoryjne nr 1 str. 1 MiBM Akademia Górniczo-Hutnicza Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Mechaniki i Wibroakustyki TEORIA MASZYN MECHANIZMÓW

Bardziej szczegółowo

Temat: Prawo Hooke a. Oscylacje harmoniczne. Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, siła sprężysta, prawo Hooke a, oscylacje harmoniczne,

Temat: Prawo Hooke a. Oscylacje harmoniczne. Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, siła sprężysta, prawo Hooke a, oscylacje harmoniczne, sg M 6-1 - Teat: Prawo Hooe a. Oscylacje haroniczne. Zagadnienia: prawa dynaii Newtona, siła sprężysta, prawo Hooe a, oscylacje haroniczne, ores oscylacji. Koncepcja: Sprężyna obciążana różnyi asai wydłuża

Bardziej szczegółowo

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów Wykład 2 - Dobór napędów Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 Wstępny dobór napędu: dane o maszynie Podstawowe etapy projektowania Krok 1: Informacje o kinematyce maszyny Krok 2: Wymagania dotyczące

Bardziej szczegółowo

OCENA PORÓWNAWCZA OPORÓW RUCHU TOCZNEGO KULI W BIEŻNIACH O WYBRANYCH KSZTAŁTACH

OCENA PORÓWNAWCZA OPORÓW RUCHU TOCZNEGO KULI W BIEŻNIACH O WYBRANYCH KSZTAŁTACH Szybobieżne Pojazdy Gąsienicowe (19) nr 1, 2004 lesander KOWL OCEN PORÓWNWCZ OPORÓW RUCHU TOCZNEGO KULI W BIEŻNICH O WYBRNYCH KSZTŁTCH Streszczenie: Przedstawiono model sił reacji podłoża przy ruchu uli

Bardziej szczegółowo

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów Wykład 2 - Dobór napędów Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 Wstępny dobór napędu: dane o maszynie Podstawowe etapy projektowania Krok 1: Informacje o kinematyce maszyny Krok 2: Wymagania dotyczące

Bardziej szczegółowo

β blok sprzężenia zwrotnego

β blok sprzężenia zwrotnego 10. SPRZĘŻENE ZWROTNE Przypomnienie pojęcia transmitancji. Transmitancja uładu jest to iloraz jego odpowiedzi i wymuszenia. W uładach eletronicznych wymuszenia i odpowiedzi są zwyle prądami lub napięciami

Bardziej szczegółowo

Nasyp z geosyntetycznym wzmocnieniem podstawy posadowiony na pionowych elementach nośnych

Nasyp z geosyntetycznym wzmocnieniem podstawy posadowiony na pionowych elementach nośnych Nasyp z geosyntetycznym wzmocnieniem podstawy posadowiony na pionowych elementach nośnych Dr inż. Angelia Duszyńsa Politechnia Gdańsa, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowisa Mgr inż. Monia Maasewicz-Dziecinia

Bardziej szczegółowo

Dobór silnika serwonapędu. (silnik krokowy)

Dobór silnika serwonapędu. (silnik krokowy) Dobór silnika serwonapędu (silnik krokowy) Dane wejściowe napędu: Masa całkowita stolika i przedmiotu obrabianego: m = 40 kg Współczynnik tarcia prowadnic = 0.05 Współczynnik sprawności przekładni śrubowo

Bardziej szczegółowo

Sterowanie napędów maszyn i robotów

Sterowanie napędów maszyn i robotów Sterowanie napędów maszyn i robotów dr inż. akub ożaryn Wykład Instytut Automatyki i obotyki Wydział echatroniki Politechnika Warszawska, 014 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego

Bardziej szczegółowo

1. STRUKTURA MECHANIZMÓW 1.1. POJĘCIA PODSTAWOWE

1. STRUKTURA MECHANIZMÓW 1.1. POJĘCIA PODSTAWOWE 1. STRUKTURA MECHANIZMÓW 1.1. POJĘCIA PODSTAWOWE 1.1.1. Człon mechanizmu Człon mechanizmu to element konstrukcyjny o dowolnym kształcie, ruchomy bądź nieruchomy, zwany wtedy podstawą, niepodzielny w aspekcie

Bardziej szczegółowo

ANALIZA KINEMATYCZNA ZŁOŻONYCH KONSTRUKCYJNIE PRZEKŁADNI OBIEGOWYCH DO ELEKTROMECHANICZNYCH ZESPOŁÓW NAPĘDOWYCH Z ZASTOSOWANIEM WZORÓW WILLISA

ANALIZA KINEMATYCZNA ZŁOŻONYCH KONSTRUKCYJNIE PRZEKŁADNI OBIEGOWYCH DO ELEKTROMECHANICZNYCH ZESPOŁÓW NAPĘDOWYCH Z ZASTOSOWANIEM WZORÓW WILLISA Maszyny Elektryczne - Zeszyty Problemowe Nr 1/2019 (121) 37 Szczepan Opach Instytut Napędów i Maszyn Elektrycznych KOMEL, Katowice ANALIZA KINEMATYCZNA ZŁOŻONYCH KONSTRUKCYJNIE PRZEKŁADNI OBIEGOWYCH DO

Bardziej szczegółowo

Zadania do rozdziału 5

Zadania do rozdziału 5 Zadania do rozdziału 5 Zad.5.1. Udowodnij, że stosując równię pochyłą o dającym się zmieniać ącie nachylenia α można wyznaczyć współczynni tarcia statycznego µ o. ozwiązanie: W czasie zsuwania się po równi

Bardziej szczegółowo

Komputerowa reprezentacja oraz prezentacja i graficzna edycja krzywoliniowych obiektów 3d

Komputerowa reprezentacja oraz prezentacja i graficzna edycja krzywoliniowych obiektów 3d Komputerowa reprezentacja oraz prezentacja i graficzna edycja rzywoliniowych obietów 3d Jan Prusaowsi 1), Ryszard Winiarczy 1,2), Krzysztof Sabe 2) 1) Politechnia Śląsa w Gliwicach, 2) Instytut Informatyi

Bardziej szczegółowo

NUMERYCZNA SYMULACJA STOPNIOWEGO USZKADZANIA SIĘ LAMINATÓW KOMPOZYTOWYCH NUMERICAL SIMULATION OF PROGRESSIVE DAMAGE IN COMPOSITE LAMINATES

NUMERYCZNA SYMULACJA STOPNIOWEGO USZKADZANIA SIĘ LAMINATÓW KOMPOZYTOWYCH NUMERICAL SIMULATION OF PROGRESSIVE DAMAGE IN COMPOSITE LAMINATES JANUSZ GERMAN, ZBIGNIEW MIKULSKI NUMERYCZNA SYMULACJA STOPNIOWEGO USZKADZANIA SIĘ LAMINATÓW KOMPOZYTOWYCH NUMERICAL SIMULATION OF PROGRESSIVE DAMAGE IN COMPOSITE LAMINATES S t r e s z c z e n i e A b s

Bardziej szczegółowo

Rozjazdy z nieliniową krzywizną toru zwrotnego dla różnych prędkości jazdy pociągów

Rozjazdy z nieliniową krzywizną toru zwrotnego dla różnych prędkości jazdy pociągów PROBLEMY KOLEJNICTWA RAILWAY REPORT Zeszyt 181 (grudzień 018) ISSN 055-145 (dru) ISSN 544-9451 (on-line) Rozjazdy z nieliniową rzywizną toru zwrotnego dla różnych prędości jazdy pociągów Władysław KOC

Bardziej szczegółowo

Sterowanie napędów maszyn i robotów

Sterowanie napędów maszyn i robotów Sterowanie napędów maszyn i robotów dr inż. akub ożaryn Wykład. Instytut Automatyki i obotyki Wydział echatroniki Politechnika Warszawska, 014 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego

Bardziej szczegółowo

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki napisał Michał Wierzbici Równanie Fresnela W anizotropowych ryształach optycznych zależność między wetorami inducji i natężenia pola eletrycznego (równanie materiałowe) jest następująca = ϵ 0 ˆϵ E (1)

Bardziej szczegółowo

(U.3) Podstawy formalizmu mechaniki kwantowej

(U.3) Podstawy formalizmu mechaniki kwantowej 3.10.2004 24. (U.3) Podstawy formalizmu mechanii wantowej 33 Rozdział 24 (U.3) Podstawy formalizmu mechanii wantowej 24.1 Wartości oczeiwane i dyspersje dla stanu superponowanego 24.1.1 Założenia wstępne

Bardziej szczegółowo

Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania

Rekonstrukcja zderzenia dwóch samochodów osobowych podstawowe zasady i praktyka ich stosowania Reonstrucja zderzenia dwóch saochodów osobowch podstawowe zasad i prata ich stosowania dr inŝ. Mirosław Gidlewsi Politechnia Radosa, WŜsza zoła Biznesu, RN RTiRD gr inŝ. Lesze Jeioł Politechnia Radosa

Bardziej szczegółowo

PORÓWNANIE WYBRANYCH ALGORYTMÓW OPTYMALIZACJI ROZPŁYWU MOCY W SYSTEMIE ELEKTROENERGETYCZNYM A COMPARISON OF SELECTED OPTIMAL POWER FLOW ALGORITHMS

PORÓWNANIE WYBRANYCH ALGORYTMÓW OPTYMALIZACJI ROZPŁYWU MOCY W SYSTEMIE ELEKTROENERGETYCZNYM A COMPARISON OF SELECTED OPTIMAL POWER FLOW ALGORITHMS ELEKRYKA 2013 Zeszyt 4 (228) Ro LIX Artur PASIERBEK, Marcin POŁOMSKI, Radosław SOKÓŁ Politechnia Śląsa w Gliwicach PORÓWNANIE WYBRANYCH ALGORYMÓW OPYMALIZACJI ROZPŁYWU MOCY W SYSEMIE ELEKROENERGEYCZNYM

Bardziej szczegółowo

BADANIA WPŁYWU KINEMATYKI RUCHU SKRZYDEŁ ENTOMOPTERA NA JEGO OSIĄGI OGÓLNA KONCEPCJA BADAŃ

BADANIA WPŁYWU KINEMATYKI RUCHU SKRZYDEŁ ENTOMOPTERA NA JEGO OSIĄGI OGÓLNA KONCEPCJA BADAŃ MODELOWANIE INśYNIERSKIE ISSN 1896-771X 37, s. 71-76, Gliwice 2009 BADANIA WPŁYWU KINEMATYKI RUCHU SKRZYDEŁ ENTOMOPTERA NA JEGO OSIĄGI OGÓLNA KONCEPCJA BADAŃ PAWEŁ CZEKAŁOWSKI Załad InŜynierii Lotniczej;

Bardziej szczegółowo

Przykład 1.8. Wyznaczanie obciąŝenia granicznego dla układu prętowego metodą kinematyczną i statyczną

Przykład 1.8. Wyznaczanie obciąŝenia granicznego dla układu prętowego metodą kinematyczną i statyczną Przykład 1.8. Wyznaczanie obciąŝenia granicznego dla układu prętowego metodą kinematyczną i statyczną Analizując równowagę układu w stanie granicznym wyznaczyć obciąŝenie graniczne dla zadanych wartości

Bardziej szczegółowo

METODA OBLICZEŃ TRWAŁOŚCI ZMĘCZENIOWEJ ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH Z ZASTOSOWANIEM DWUPARAMETRYCZNYCH CHARAKTERYSTYK ZMĘCZENIOWYCH

METODA OBLICZEŃ TRWAŁOŚCI ZMĘCZENIOWEJ ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH Z ZASTOSOWANIEM DWUPARAMETRYCZNYCH CHARAKTERYSTYK ZMĘCZENIOWYCH METODA OBLICZEŃ TRWAŁOŚCI ZMĘCZENIOWEJ ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH Z ZASTOSOWANIEM DWUPARAMETRYCZNYCH CHARAKTERYSTYK ZMĘCZENIOWYCH Bogdan LIGAJ *, Grzegorz SZALA * * Katedra Podstaw Konstrucji Maszyn, Wydział

Bardziej szczegółowo

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym 2. Pręt skręcany o przekroju kołowym Przebieg wykładu : 1. Sformułowanie zagadnienia 2. Warunki równowagi kąt skręcenia 3. Warunek geometryczny kąt odkształcenia postaciowego 4. Związek fizyczny Prawo

Bardziej szczegółowo

URZĄDZENIE DO DEMONSTRACJI POWSTAWANIA KRZYWYCH LISSAJOUS

URZĄDZENIE DO DEMONSTRACJI POWSTAWANIA KRZYWYCH LISSAJOUS URZĄDZENIE DO DEMONSTRACJI POWSTAWANIA KRZYWYCH LISSAJOUS Urządzenie słuŝące do pokazu krzywych Lissajous powstających w wyniku składania mechanicznych drgań harmonicznych zostało przedstawione na rys.

Bardziej szczegółowo

FOLIA POMERANAE UNIVERSITATIS TECHNOLOGIAE STETINENSIS Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin. 2009, Oeconomica 273 (56), 7 16

FOLIA POMERANAE UNIVERSITATIS TECHNOLOGIAE STETINENSIS Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin. 2009, Oeconomica 273 (56), 7 16 FOLIA POMERANAE UNIVERSITATIS TECHNOLOGIAE STETINENSIS Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin. 2009, Oeconomica 273 (56), 7 16 Iwona BĄK, Katarzyna WAWRZYNIAK UśYTECZNOŚĆ NAUCZANIA PRZEDMIOTÓW ILOŚCIOWYCH

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie VI KATALIZA HOMOGENICZNA: ESTRYFIKACJA KWASÓW ORGANICZNYCH ALKOHOLAMI

Ćwiczenie VI KATALIZA HOMOGENICZNA: ESTRYFIKACJA KWASÓW ORGANICZNYCH ALKOHOLAMI Zjawisa powierzchniowe i ataliza Ćwiczenie VI ATALIZA HMGNIZNA: STYFIAJA WASÓW GANIZNYH ALHLAMI WPWADZNI stry wasów organicznych stanowią jedną z ważniejszych grup produtów przemysłu chemicznego, ta pod

Bardziej szczegółowo