DYNWIR-W. Dodatkowo program wyprowadza do odpowiednich zbiorów wynikowych następujące wielkości:
|
|
- Martyna Mróz
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 DYNWIR-W 1. Uwagi ogólne Program DYNWIR-W służy do analizy drgań giętnych wymuszonych wirników wielopodporowych i wielomasowych w zakresie liniowym. Warto zauważyć, że potrzebne tu współczynniki sztywności i tłumienia filmu olejowego wyznaczone mogą być w oparciu o zaawansowane programy kinetostatyczne serii KINWIR. Zastosowany model elementu belkowego może uwzględniać odkształcenia wynikające ze ścinania w przekrojach belki (model Timoshenki IB=1 w pliku NAZWA.WDY). Wymuszenia pochodzić mogą od stałej synchronicznie wirującej masy na zadanym promieniu wirowania. Przyłożone one mogą być w miejscu usytuowania dysków (wówczas odpowiadać mogą siłom niewyważenia) lub w dowolnym punkcie układu. Program oblicza parametry elipsy drgań wszystkich węzłów układu globalnego - zbiory NAZWA.TRA. Dodatkowo program wyprowadza do odpowiednich zbiorów wynikowych następujące wielkości: przemieszczenia węzłów zadanych w dodatkowym zbiorze danych NAZWA.DST. Program wyprowadza je w postaci takiej jak programy serii NLDW - zbiory NAZWA. NRW przemieszczenia względne czopów względem panwi - zbiory NAZWA.CP I - dla wszystkich podpór. UWAGA! Przemieszczenia względne są obliczane centralnie względem linii geodezyjnej a więc tak jak w programach serii NLDW. amplitudy drgań - zbiory typu NAZWA.AMP W dalszych rozdziałach podamy szczegółowy opis wszystkich plików stanowiących dane wejściowe i wyjściowe programu DYNWIR-W.
2 Układ współrzędnych i sposoby numeracji węzłów W zagadnieniach dynamiki (inaczej niż w statyce i kinetostatyce) węzły elementów belkowych BES w miejscu podpór posiadają cztery stopnie swobody tak jak każdy inny węzeł (czop wykonuje małe drgania w obrębie luzu łożyskowego a więc drgania względne). Celem wyodrębnienia drgań bezwzględnych panwi łożyskowych wprowadzamy dodatkowo dwa elementy punktowe PES w każdej podporze. Sposób dyskretyzacji i numeracji węzłów podamy dla przypadku gdzie: liczba elementów belkowych LE = 6 liczba podpór LP = 3 gdzie: (1),(2),...,(6) - numery elementów belkowych BES 1,2,3, numery węzłów elementów belkowych BES i punktowych PES 1*,2*,3* - numery podpór
3 o o - belkowy element skończony BES o o - punktowy element skończony PES (NW(I,J),I=1,LE),J=1,2)) - tablica zawierająca numery węzłów belkowych elementów skończonych modelujących wirnik (NL(I,J),I=1,LP),J=1,2)) - tablica zawierająca numery węzłów punktowych elementów skończonych modelujących łożyska (NF(I,J),I=1,LP),J=1,2)) - tablica zawierająca numery węzłów punktowych elementów skończonych modelujących fundament Węzły punktowe oznaczone NF(I,2), a więc w tym przykładzie 1,8,13, są całkowicie unieruchomione (odebrane są więc wszystkie cztery stopnie swobody). Węzły punktowe oznaczone NF(I,1) oraz NL(I,2), a więc w naszym przykładzie 2,7,12, mogą się jedynie przemieszczać a nie obracać mają więc zablokowane odkształcenia kątowe czyli obroty (kierunki parzyste). Ruchy węzłów o numerach 2,7,12 a więc NF (I,1) lub NL (I,2) obrazują drgania bezwzględne panwi. Ruchy węzłów o numerach 3,6,11 a więc NL (I,1) obrazują drgania względne czopa w obrębie luzu łożyskowego. Globalne macierze bezwładności, tłumienia oraz sztywności układu mają strukturę pasmową. Ich suma (lewa strona równań ruchu) przedstawiona jest w programie w postaci jednej macierzy współczynnikach zespolonych, strukturze pasmowej i niesymetrycznej (z uwagi na człony uwzględniające tłumienie). Do rozwiązania zagadnienia (z wykorzystaniem pasmowości macierzy zespolonej) zastosowano specjalną procedurę (CBAND). Skraca to wielokrotnie czas obliczeń i zmniejsza wykorzystanie pamięci operacyjnej komputera. Węzły można numerować w sposób dowolny. Z uwagi na wykorzystanie pasmowej struktury macierzy globalnej, ważne jest, aby różnica numerów dwóch sąsiednich węzłów była mała ( mała jest wówczas szerokość pasma). 2. Opis parametrów wejściowych (dane wejściowe) Do uruchomienia programu DYNWIR-W wymagane są następujące pliki zewnętrzne z danymi wejściowymi: AANAZWA, NAZWA.DST, NAZWA.GAB, NAZWA.GAF, NAZWA.GAU, NAZWA.WDY.
4 AANAZWA - plik zawierający nazwę aktualnie wykonywanych obliczeń - 8 znaków. NAZWA.DST - plik zawierający numery węzłów dla których będą drukowane przemieszczenia w postaci czterokolumnowych zbiorów typu: NAZWA. NRW gdzie: NRW oznacza numer odpowiedniego węzła. NAZWA.GAB - plik określający wartości współczynników sztywności i tłumienia filmu olejowego w kolejnych podporach (jednocześnie wyniki programów typu KINWIR). NAZWA.GAF - plik określający wartości współczynników sztywności i tłumienia podpór łożyskowych w miejscu ich posadowienia na fundamencie. NAZWA.GAU - plik określający wartości współczynników sztywności i tłumienia dla kolejnych uszczelnień (jeśli takowe zamodelujemy w układzie - patrz opis pliku NAZWA.WDY). NAZWA.WDY - plik określający geometrię wirnika wynikającą z dyskretyzacji MES oraz zewnętrzne siły działające na wirnik. Dane wejściowe zawarte w zbiorach typu NAZWA.DST LTRA - ilość węzłów dla których będziemy rejestrować wartości przemieszczeń dla każdego kroku czasowego tal. NWTRA(I),I=1,LTRA- numery odpowiednich węzłów dla których będą tworzone pliki wynikowe typu NAZWA. NRW ; NRW = I, zawierające te przemieszczenia. Dane wejściowe zawarte w plikach typu NAZWA.GAB GAM11,GAM12,GAM21,GAM22 - współczynniki sztywności [ N/M] i tłumienia filmu olejowego BET11, BET12, BET21, BET22 określane przy pomocy [ N*S/M ] obliczeń programami typu KINWIR. Zadajemy dla każdej podpory (łożyska) w układzie.
5 Dane wejściowe zawarte w plikach typu NAZWA.GAF FGAM11,FGAM12,FGAM21,FGAM22 - współczynniki sztywności [ N/M] i tłumienia podpór łożyskowych FBET11, FBET12, FBET21, FBET22 Zadajemy dla każdej podpory [ N*S/M ] w układzie. Dane wejściowe zawarte w plikach typu NAZWA.GAU UGAM11,UGAM12,UGAM21,UGAM22 - współczynniki sztywności [ N/M] i tłumienia uszczelnień jeśli UBET11, UBET12, UBET21, UBET22 takowe istnieją /LU różne od 0 [ N*S/M ] w zbiorze NAZWA.WDY/ Zadajemy tyle razy ile jest uszczelnień w układzie. Jeśli LU=0 zbiór nie jest wymagany do obliczeń. Dane wejściowe zawarte w plikach typu NAZWA.WDY parametry określające rozmiary zagadnienia : LE - liczba elementów belkowych dyskretyzujących wirnik LP - liczba podpór LD - liczba dysków sztywnych na wale wirnika LWS - liczba wymuszeń siłowych od mas niewyważonych (może być różna od ilości dysków) LU - liczba uszczelnień IB - wskaźnik oznaczający typ elementu belkowego o dwóch węzłach i czterech stopniach swobody w węźle /takie elementy stosujemy do dykretyzacji wału wirnika w MES/ IB=0 element typu Bernouliego IB=1 element typu Timoshenki parametry określające: materiał, geometrię, łożyska i obciążenia : MP(I) - masy kolejnych podpór I=1,..,LP [Kg] E - moduł Younga [N/M**2] RO - gęstość materiału wirnika [Kg MASY/M**3] RO1 - gęstość mateiału dysków [Kg MASY/M**3] NI - liczba Poissona ALFA, BETA- współczynniki tłumienia materiałowego wirnika wg. zależności : D = ALFA * M + BETA * K
6 gdzie : M - macierz bezwładności K - macierz sztywności D - macierz tłumienia Wartości ALFA i BETA : ALFA : 1, 10 BETA : , 0.001, 0.01 Wartości podane w przykładzie z ABAQUSA : ALFA = 1 ; BETA = POBR - prędkość obrotowa NW(I,1) - numer węzła początkowego kolejnych elementów belkowych I=1,...,LE NW(I,2) - numer węzła końcowego kolejnych elementów belkowych L(I) - długość elementu belkowego [M] DZM(I) - średnica zewnętrzna dla masy elementu belkowego [M] DWM(I) - średnica wewnętrzna dla masy elementu belkowego [M] DZB(I) - średnica zewnętrzna dla geometrycznego momentu bezwładności elementu belkowego [M] DWB(I) - średnica wewnętrzna dla geometrycznego momentu bezwładności elementu belkowego [M] NWD(I) - numer węzła do którego przymocowany jest dysk I=1,...,LD SDZ(I) - średnica zewnętrzna dysku [M] SDW(I) - średnica wewnętrzna dysku [M] GD(I) - grubość dysku [M] NL(I,1) - numer początku węzła łożyskowego (czop) I=1,...,LP NL(I,2) - numer końca węzła łożyskowego (panew) NF(I,1) - numer początku węzła fundamentu (panew) I=1,...,LP NF(I,2) - numer końca węzła fundamentu (fundament) MNW(I) - masa niewywagi [Kg] I=1,...,LWS RNW(I) - promień niewywagi [M] FI(I) - kąt opóźnienia fazowego dla niewywagi [ST] NOW(I) - numer węzła do którego przymocowane jest niewyważenie NU(I,1) - numer początku węzła uszczelnienia I=1,...,LU NU(I,2) - numer końca węzła uszczelnienia.
7 3. Opis parametrów wyjściowych (pliki wyjściowe) Wynikiem działania programu DYNWIR-W jest powstanie w katalogu WYN następujących plików : NAZWA.AMP, NAZWA. NRW, NAZWA.CP I, NAZWA.TRA, NAZWA.SLD. NAZWA.AMP - amplitudy przemieszczeń (połowa maksymalnej odległości dwóch punktów na trajektorii) dla trajektorii węzłów wyszczególnionych w tablicy 'NWTRA' oraz przemieszczeń względnych ze zbiorów typu NAZWA.CP I NAZWA. NRW - gdzie NRW numer węzła z tablicy NWTRA ze zbioru danych NAZWA.DST. Przemieszczenia węzłów o numerach NRW - są to czterokolumnowe zbiory wyników gdzie : I kolumna - czas rzeczywisty (w sekundach) [SEK}, II kolumna - przemieszczenie x [M], III kolumna - przemieszczenie y [M}, IV kolumna - czas w stopniach [STOP] NAZWA.CP I - gdzie I nr podpory. Względne trajektorie czopa w stosunku do panwi dla kolejnych łożysk, są to: czterokolumnowe zbiory przemieszczeń względnych czopów gdzie: I kolumna - czas rzeczywisty (w sekundach) [SEK}, II kolumna - przemieszczenie x [M], III kolumna - przemieszczenie y [M}, IV kolumna - czas w stopniach [STOP] NAZWA.TRA - współczynniki elipsy drgań (trajektorie ruchu) wszystkich węzłów układu globalnego NAZWA.SLD - ślad działalności programu ewentualne komunikaty emitowane w trakcie obliczeń.
8 4. Przykłady plików wejściowych i wyjściowych do programu DYNWIR-W Podamy postać przykładowych plików wejściowych i odpowiednio wynikowych dla prostego wirnika dwupodporowego. Dane wejściowe **************************************************************************************** * ZBIOR AANAZWA * * ================================================== * * NAZWA ZBIOROW WEJSCIOWYCH I WYNIKOWYCH (8 ZNAKOW) WLASCIWA DLA * * OBLICZANEGO PRZYPADKU. * * * w_teo_2p ************************************************************************************** * zbior w_teo_2p.dst * * ======================================================= * * Zbior zawierajacy numery wezlow dla kt rych rejestrowane beda przemieszczenia * * dla kazdego kroku czasowego tal=0,360,2.5 * * Wirnik teoretyczny 2 - podporowy. * * * ltra 5 (nwtra(i),i=1,ltra) ************************************************************************************ * ZBIOR w_teo_2p.gab WYNIKI OBLICZEN PROG. KINWIR-I * * =================================================== * * ZAWIERA WSPOLCZYNNIKI SZTYWNOSCI I TLUMIENIA FILMU OLEJOWEGO LOZYSK * * W KOLEJNYCH PODPORACH GAM11...[N/M] BETA11...[NS/M] * * * GAM11 GAM12 GAM21 GAM22 BETA11 BETA12 BETA21 BETA E E E E E E E E E E E E E E E E+07 ************************************************************************************* * ZBIOR w_teo_2p.gaf * * =================================================================== * * ZAWIERA WSPOLCZYNNIKI SZTYWNOSCI I TLUMIENIA FUNDAMENTU I STOJAKOW * * W MIEJSCACH KOLEJNYCH PODPOR : FGAM11...[N/M] ; FBET11...[NS/M] * * Wirnik teoretyczny 2 - podporowy. * * * FGAM11 FGAM12 FGAM21 FGAM22 FBET11 FBET12 FBET21 FBET E E E E E E E E E E E E E E E E+00
9 ****************************************************************************** * ZBIOR w_teo_2p.gau - WYNIKI OBLICZEN PROGRAMU xxxx * * ================================================== * * WSPOLCZYNNIKI SZTYWNOSCI I TLUMIENIA USZCZELNIEN * * : UGAM11...[N/M] ; UFBET11...[N*S/M] * * * FGAM11 FGAM12 FGAM21 FGAM22 FBETA11 FBETA12 FBETA21 FBETA22 ******************************************************************************** * ZBIOR w_teo_2p.wdy * * =============================================================== * * DANE OPISUJACE GEOMETRIE I FIZYCZNE WLASNOSCI WIRNIKA ORAZ * * PARAMETRY JEGO DYSKRETYZACJI. DANE OPISUJACE WYMUSZENIA * * ZEWNETRZNE. * * Wirnik teoretyczny 2 - podporowy. * * * LE LP LD LWS LU IB I MP(I)[Kg] E[N/M**2] RO[Kg/M**3] RO1 NI ALFA BETA POBR 2.1E I NW(I,1) NW(I,2) L(I)[M] DZM(I)[M] DWM(I)[M] DZB(I)[M] DWB(I)[M] I NWD(I) SDZ(I) SDW(I) GD(I) I NL(I,1) NL(I,2) NF(I,1) NF(I,2) I MNW(I) RNW(I) FI(I) NOW(I) I NU(I,1) NU(I,2) 1 2
10 Pliki wyjściowe (wyniki obliczeń) w_teo_2p.amp =========== Prawa Autorskie: Jan Kiciński; Nr wezla Amplitudy drgan poprzecznych [M] E E E E E-03 Nr podp. Amplitudy drgan wzglednych ze zbiorow "nazwa.cpi" [M] E E-04 ******************************************************************************** * ZBIOR w_teo_2p.tra WYNIKI OBLICZEN PROG. DYNWIR-W * * =================================================== * * ZAWIERA PARAMETRY ELIPSY DRGAN WSZYSTKICH * * WEZLOW UKLADU GLOBALNEGO WOKOL SRODKOWEJ LINII DRGAN * * JEDNOSTKI : WSPOLRZEDNE [METR] KATY [STOPNIE] * * Prawa Autorskie: Jan Kiciński; kic@imp.gda.pl * * * BELKA TIMOSHENKI ************************NUMER WEZLA = 1 ************************* WEZEL UNIERUCHOMIONY ************************ NUMER WEZLA = 2 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.1402E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.9013E-05 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= 7.66 OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.1399E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.1390E-03 YA=-.1868E-04 A=0.1062E-03 B=-.8964E-04 C=0.2008E-04 D=-.5048E-05 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 3 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.1550E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.5109E-05 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= 2.90 OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.1549E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.1548E-03 YA=-.7833E-05 A=0.9333E-04 B=-.1235E-03 C=0.6363E-06 D=-.9327E-05 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 4 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.2808E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.2817E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.2794E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.2738E-03 YA=-.6251E-04 A=0.1843E-03 B=-.2025E-03 C=0.6301E-04 D=-.2631E-04 FAZA(tau=0)=
11 ************************ NUMER WEZLA = 5 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.4002E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.5447E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.3964E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.3830E-03 YA=-.1160E-03 A=0.2674E-03 B=-.2746E-03 C=0.1201E-03 D=-.4184E-04 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 6 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.4987E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.7489E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.4930E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.4721E-03 YA=-.1606E-03 A=0.3353E-03 B=-.3333E-03 C=0.1669E-03 D=-.5452E-04 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 7 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.5654E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.8836E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.5585E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.5322E-03 YA=-.1909E-03 A=0.3810E-03 B=-.3728E-03 C=0.1985E-03 D=-.6308E-04 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 8 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.5913E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.9335E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.5839E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.5557E-03 YA=-.2022E-03 A=0.3986E-03 B=-.3885E-03 C=0.2102E-03 D=-.6636E-04 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 9 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.5654E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.8836E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.5585E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.5322E-03 YA=-.1909E-03 A=0.3810E-03 B=-.3728E-03 C=0.1985E-03 D=-.6308E-04 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 10 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.4987E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.7489E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.4930E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.4721E-03 YA=-.1606E-03 A=0.3353E-03 B=-.3333E-03 C=0.1669E-03 D=-.5452E-04 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 11 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.4002E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.5447E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.3964E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.3830E-03 YA=-.1160E-03 A=0.2674E-03 B=-.2746E-03 C=0.1201E-03 D=-.4184E-04 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 12 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.2808E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.2817E-04 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.2794E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.2738E-03 YA=-.6251E-04 A=0.1843E-03 B=-.2025E-03 C=0.6301E-04 D=-.2631E-04 FAZA(tau=0)=
12 ************************ NUMER WEZLA = 13 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.1550E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.5109E-05 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= 2.90 OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.1549E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.1548E-03 YA=-.7833E-05 A=0.9333E-04 B=-.1235E-03 C=0.6363E-06 D=-.9327E-05 FAZA(tau=0)= ************************ NUMER WEZLA = 14 ************************* POLOS DUZA ELIPSY AEL=0.1402E-03 POLOS MALA ELIPSY BEL=0.9013E-05 KAT POCH. OSI DUZEJ GEL= 7.66 OGNISKOWA ELIPSY CEL=0.1399E-03 WSPOLRZEDNE OSI DUZEJ XA=-.1390E-03 YA=-.1868E-04 A=0.1062E-03 B=-.8964E-04 C=0.2008E-04 D=-.5048E-05 FAZA(tau=0)= ************************NUMER WEZLA = 15 ************************* WEZEL UNIERUCHOMIONY Przykład zbioru typu : NAZWA. NRW w_teo_2p E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E+02
13 E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E+03
14 E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E+03 *********************************************
15 Przykład zbioru typu: NAZWA.CP I w_teo_2p.cp E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E+03
16 E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E+03
17 E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E E+03 ********************************************* w_teo_2p.sld Prawa Autorskie: Jan Kiciński; PROGRAM DYNWIR-W *************** OBLICZENIA ZAKOŃCZONO POPRAWNIE ***************
KINWIR-I. Układ współrzędnych i sposoby numeracji węzłów
KINWIR-I 1. Uwagi ogólne Program KINWIR-I służy do obliczeń zagadnień kinetostatyki wielopodporowych wirników, bazujący na izotermicznym module do obliczeń łożysk ślizgowych o nazwie IZOTER. Program oparty
PRZYKŁADY CHARAKTERYSTYK ŁOŻYSK
ROZDZIAŁ 9 PRZYKŁADY CHARAKTERYSTYK ŁOŻYSK ŁOŻYSKO LABORATORYJNE ŁOŻYSKO TURBINOWE Przedstawimy w niniejszym rozdziale przykładowe wyniki obliczeń charakterystyk statycznych i dynamicznych łożysk pracujących
Opis preprocesora graficznego dla programu KINWIR -I
Preprocesor graficzny PREPROC (w zastosowaniu do programu KINWIR-I) Interaktywny program PREPROC.EXE oparty jest na środowisku Winteractera sytemu LAHEY. Umożliwia on tworzenie i weryfikację dyskretyzacji
Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są
PODPORY SPRĘŻYSTE Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są wprost proporcjonalne do reakcji w nich
Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.
Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż. Joanna Szulczyk Politechnika Warszawska Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki
NARZĘDZIA BADAWCZE I ICH WERYFIKACJA
ROZDZIAŁ 3 NARZĘDZIA BADAWCZE I ICH WERYFIKACJA ZESPÓŁ PROGRAMÓW KOMPUTEROWYCH MESWIR WERYFIKACJA W SKALI LABORATORYJNEJ WERYFIKACJA NA OBIEKTACH RZECZYWISTYCH Przedstawimy w tym rozdziale zespół programów
Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE
METODY KOMPUTEROWE PRZYKŁAD ZADANIA NR 1: ANALIZA STATYCZNA KRATOWNICY PŁASKIEJ ZA POMOCĄ MACIERZOWEJ METODY PRZEMIESZCZEŃ Polecenie: Wykonać obliczenia statyczne kratownicy za pomocą macierzowej metody
PROBLEMY NIEKONWENCJONALNYCH UKŁADÓW ŁOŻYSKOWYCH Łódź maja 1995 roku NIEKONWENCJONALNE METODY OBLICZANIAWĘZŁÓW ŁOŻYSKOWYCH
PROBLEMY NIEKONWENCJONALNYCH UKŁADÓW ŁOŻYSKOWYCH Łódź 09-10 maja 1995 roku Jan Kiciński (Instytut Maszyn Przepływowych PAN, Gdańsk), NIEKONWENCJONALNE METODY OBLICZANIAWĘZŁÓW ŁOŻYSKOWYCH SŁOWA KLUCZOWE
DRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI
DRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI (Wprowadzenie) Drgania elementów konstrukcji (prętów, wałów, belek) jak i całych konstrukcji należą do ważnych zagadnień dynamiki konstrukcji Przyczyna: nawet niewielkie drgania
DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA
DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPTEROWA Parametry przekrojów belek: E=205MPa=205 10 6 kn m 2 =205109 N m 2 1 - IPE 220 Pręty: 1, 3, 4: I y =2770cm 4 =0,00002770 m 4 EI =5678500 Nm 2 A=33,4 cm 4 =0,00334 m 2 EA=684700000
MODELOWANIE LINII WIRNIKÓW I ŁOŻYSK
ROZDZIAŁ 2 MODELOWANIE LINII WIRNIKÓW I ŁOŻYSK MODEL MES LINII WIRNIKÓW MODELE CIEPLNE ŁOŻYSK ŚLIZGOWYCH PODSTAWOWE RÓWNANIA DYNAMIKI Linia wirników skupia na sobie oddziaływania wszystkich podukładów
Obsługa programu Soldis
Obsługa programu Soldis Uruchomienie programu Po uruchomieniu, program zapyta o licencję. Można wybrać licencję studencką (trzeba założyć konto na serwerach soldisa) lub pracować bez licencji. Pliki utworzone
Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika
Przewodnik Inżyniera Nr 22 Aktualizacja: 01/2017 Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_22.gmk Celem przedmiotowego przewodnika jest przedstawienie analizy osiadania
Modelowanie, sterowanie i symulacja manipulatora o odkształcalnych ramionach. Krzysztof Żurek Gdańsk,
Modelowanie, sterowanie i symulacja manipulatora o odkształcalnych ramionach Krzysztof Żurek Gdańsk, 2015-06-10 Plan Prezentacji 1. Manipulatory. 2. Wprowadzenie do Metody Elementów Skończonych (MES).
P. Litewka Efektywny element skończony o dużej krzywiźnie
4.5. Macierz mas Macierz mas elementu wyprowadzić można według (.4) wykorzystując wielomianowe funkcje kształtu (4. 4.). W tym przypadku wzór ten przyjmie postać: [ m~ ] 6 6 ~ ~ ~ ~ ~ ~ gdzie: m = [ N
ALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA KRATOWNICY
ALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA RATOWNICY Piotr Pluciński e-mail: p.plucinski@l5.pk.edu.pl Jerzy Pamin e-mail: jpamin@l5.pk.edu.pl Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej Wydział
Analiza stateczności zbocza
Przewodnik Inżyniera Nr 25 Aktualizacja: 06/2017 Analiza stateczności zbocza Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_25.gmk Celem niniejszego przewodnika jest analiza stateczności zbocza (wyznaczenie
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie Rozciąganie lub ściskanie Zginanie Skręcanie Ścinanie 1. Pręt rozciągany lub ściskany
PRZYKŁADOWE ZADANIA. ZADANIE 1 (ocena dostateczna)
PRZYKŁADOWE ZADANIA ZADANIE (ocena dostateczna) Obliczyć reakcje, siły wewnętrzne oraz przemieszczenia dla kratownicy korzystając z Metody Elementów Skończonych. Zweryfikować poprawność obliczeń w mathcadzie
WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS
WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS W programie SOLDIS-PROJEKTANT przemieszczenia węzła odczytuje się na końcu odpowiednio wybranego pręta. Poniżej zostanie rozwiązane przykładowe zadanie, które również zostało
Spis treści. Wstęp Część I STATYKA
Spis treści Wstęp... 15 Część I STATYKA 1. WEKTORY. PODSTAWOWE DZIAŁANIA NA WEKTORACH... 17 1.1. Pojęcie wektora. Rodzaje wektorów... 19 1.2. Rzut wektora na oś. Współrzędne i składowe wektora... 22 1.3.
Analiza fundamentu na mikropalach
Przewodnik Inżyniera Nr 36 Aktualizacja: 09/2017 Analiza fundamentu na mikropalach Program: Plik powiązany: Grupa pali Demo_manual_en_36.gsp Celem niniejszego przewodnika jest przedstawienie wykorzystania
MECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ
Zadanie 6 1. Narysować linie wpływu wszystkich reakcji i momentów podporowych oraz momentu i siły tnącej w przekroju - dla belki. 2. Obliczyć rzędne na wszystkich liniach wpływu w czterech punktach: 1)
Jan Awrejcewicz- Mechanika Techniczna i Teoretyczna. Statyka. Kinematyka
Jan Awrejcewicz- Mechanika Techniczna i Teoretyczna. Statyka. Kinematyka SPIS TREŚCI Przedmowa... 7 1. PODSTAWY MECHANIKI... 11 1.1. Pojęcia podstawowe... 11 1.2. Zasada d Alemberta... 18 1.3. Zasada prac
Bryła sztywna Zadanie domowe
Bryła sztywna Zadanie domowe 1. Podczas ruszania samochodu, w pewnej chwili prędkość środka przedniego koła wynosiła. Sprawdź, czy pomiędzy kołem a podłożem występował poślizg, jeżeli średnica tego koła
Joanna Dulińska Radosław Szczerba Wpływ parametrów fizykomechanicznych betonu i elastomeru na charakterystyki dynamiczne wieloprzęsłowego mostu żelbetowego z łożyskami elastomerowymi Impact of mechanical
MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej
MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR Drgania układów mechanicznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami układów drgających oraz metodami pomiaru i analizy drgań. W ramach
Elementy Projektowania Inżynierskiego CALFEM Wybrane funkcje.
Elementy Projektowania Inżynierskiego CALFEM Wybrane funkcje. A B C E F P S assem() beam2d() beam2e() beam2s() coordxtr() eigen() eldia2() eldisp2() eldraw2() elflux2() eliso2() extract() flw2qe() flw2qs()
Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników
Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników 1. Podstawowe pojęcia związane z niewyważeniem Stan niewyważenia stan wirnika określony takim rozkładem masy, który w czasie wirowania wywołuje
Metoda elementów skończonych
Metoda elementów skończonych Wraz z rozwojem elektronicznych maszyn obliczeniowych jakimi są komputery zaczęły pojawiać się różne numeryczne metody do obliczeń wytrzymałości różnych konstrukcji. Jedną
ANALiZA DRGAŃ WAŁU DOPROWADZAJĄCEGO NAPĘD DO PRZEKŁADNi OGONOWEJ ŚMiGŁOWCA ULTRALEKKiEGO
PRACE instytutu LOTNiCTWA 213, s. 148-160, Warszawa 2011 ANALiZA DRGAŃ WAŁU DOPROWADZAJĄCEGO NAPĘD DO PRZEKŁADNi OGONOWEJ ŚMiGŁOWCA ULTRALEKKiEGO WItold PerkoWSkI Instytut Lotnictwa Streszczenie W artykule
INSTRUKCJA do ćwiczenia Wyważanie wirnika maszyny w łożyskach własnych
ZAKŁAD PODSTAW KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN ENERGETYCZNYCH Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych Politechnika Śląska INSTRUKCJA do ćwiczenia Wyważanie wirnika maszyny w łożyskach własnych Wprowadzenie
3. Wstępny dobór parametrów przekładni stałej
4,55 n1= 3500 obr/min n= 1750 obr/min N= 4,55 kw 0,70 1,00 16 37 1,41 1,4 8 30,7 1,41 1. Obliczenie momentu Moment na kole n1 obliczam z zależności: 9550 9550 Moment na kole n obliczam z zależności: 9550
Dla poprawnej oceny stanu technicznego maszyny konieczny jest wybór odpowiednich parametrów jej stanu (symptomów stanu)
74 Dla poprawnej oceny stanu technicznego maszyny konieczny jest wybór odpowiednich parametrów jej stanu (symptomów stanu) Symptomy powinny jak najwierniej oddawać stan maszyny NaleŜy podjąć następujące
Modelowanie układów prętowych
Modelowanie kładów prętowych Elementy prętowe -definicja Elementami prętowymi można modelować - elementy konstrkcji o stosnk wymiarów poprzecznych do podłżnego poniżej 0.1, - elementy, które są wąskie
4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ
4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 1 4. 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 4.1. Elementy trójkątne Do opisywania dwuwymiarowego kontinuum jako jeden z pierwszych elementów
Pierwsze komputery, np. ENIAC w 1946r. Obliczenia dotyczyły obiektów: o bardzo prostych geometriach (najczęściej modelowanych jako jednowymiarowe)
METODA ELEMENTÓW W SKOŃCZONYCH 1 Pierwsze komputery, np. ENIAC w 1946r. Obliczenia dotyczyły obiektów: o bardzo prostych geometriach (najczęściej modelowanych jako jednowymiarowe) stałych własnościach
[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)
PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES wykład 4 Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia) Obszar zdyskretyzowany trójkątami U = [ u v u v u v ] T stopnie swobody elementu P = [ P ]
gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:
1. Metor Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów: węzeł 1 x=[0.000][m], y=[0.000][m] węzeł 2 x=[2.000][m], y=[0.000][m] węzeł 3 x=[2.000][m], y=[2.000][m]
Obszary sprężyste (bez możliwości uplastycznienia)
Przewodnik Inżyniera Nr 34 Aktualizacja: 01/2017 Obszary sprężyste (bez możliwości uplastycznienia) Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_34.gmk Wprowadzenie Obciążenie gruntu może powodować powstawanie
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 7 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Analiza statyczna obciążonego kątownika
3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach
3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach 3.1 Drgania układu o jednym stopniu swobody Rozpatrzmy elementarny układ drgający, nazywany też oscylatorem harmonicznym, składający się ze sprężyny
Równania różniczkowe opisujące ruch fotela z pilotem:
. Katapultowanie pilota z samolotu Równania różniczkowe opisujące ruch fotela z pilotem: gdzie D - siłą ciągu, Cd współczynnik aerodynamiczny ciągu, m - masa pilota i fotela, g przys. ziemskie, ρ - gęstość
1. Dostosowanie paska narzędzi.
1. Dostosowanie paska narzędzi. 1.1. Wyświetlanie paska narzędzi Rysuj. Rys. 1. Pasek narzędzi Rysuj W celu wyświetlenia paska narzędzi Rysuj należy wybrać w menu: Widok Paski narzędzi Dostosuj... lub
8. Metody rozwiązywania układu równań
8. Metody rozwiązywania układu równań [K][u e ]=[F e ] Błędy w systemie MES Etapy modelowania metodami komputerowymi UKŁAD RZECZYWISTY MODEL FIZYCZNY MODEL DYSKRETNY Weryfikacja modelu fiz. Weryfikacja
gruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił
1. Silos Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu Przyjęto przekrój podstawowy: I= 3060[cm4] E= 205[GPa] Globalne EI= 6273[kNm²] Globalne EA= 809750[kN] 2. Ustalenie stopnia statycznej
Dobór silnika serwonapędu. (silnik krokowy)
Dobór silnika serwonapędu (silnik krokowy) Dane wejściowe napędu: Masa całkowita stolika i przedmiotu obrabianego: m = 40 kg Współczynnik tarcia prowadnic = 0.05 Współczynnik sprawności przekładni śrubowo
BIOMECHANIKA KRĘGOSŁUPA. Stateczność kręgosłupa
BIOMECHANIKA KRĘGOSŁUPA Stateczność kręgosłupa Wstęp Pojęcie stateczności Małe zakłócenie kątowe Q Q k 1 2 2 spadek energii potencjalnej przyrost energii w sprężynie V Q k 1 2 2 Q Stabilna równowaga występuje
Symulacja Analiza_wytrz_kor_ra my
Symulacja Analiza_wytrz_kor_ra my Data: 19 września 2016 Projektant: Nazwa badania: Analiza statyczna 1 Typ analizy: Analiza statyczna Opis Brak danych Spis treści Opis... 1 Założenia... 2 Informacje o
ROZOSIOWANIA LINII WIRNIKÓW
ROZDZIAŁ 7 ROZOSIOWANIA LINII WIRNIKÓW PRZEMIESZCZENIA PODPÓR ŁOŻYSKOWYCH MAPY AKCEPTOWALNYCH PRZEMIESZCZEŃ ŚRODKÓW PANWI NIERÓWNOLEGŁOŚCI OSI PANWI W STOSUNKU DO OSI CZOPA ( PRZEKOSZENIA PANWI) Przemieszczenia
SPRZĘGŁA MIMOŚRODOWE INKOMA TYP KWK Inkocross
- 2 - Spis treści 1.1 Sprzęgło mimośrodowe INKOMA Inkocross typ KWK - Informacje ogólne... - 3-1.2 Sprzęgło mimośrodowe INKOMA Inkocross typ KWK - Informacje techniczne... - 4-1.3 Sprzęgło mimośrodowe
Ćw. 4. BADANIE I OCENA WPŁYWU ODDZIAŁYWANIA WYBRANYCH CZYNNIKÓW NA ROZKŁAD CIŚNIEŃ W ŁOśYSKU HYDRODYNAMICZNYMM
Ćw. 4 BADANIE I OCENA WPŁYWU ODDZIAŁYWANIA WYBRANYCH CZYNNIKÓW NA ROZKŁAD CIŚNIEŃ W ŁOśYSKU HYDRODYNAMICZNYMM WYBRANA METODA BADAŃ. Badania hydrodynamicznego łoŝyska ślizgowego, realizowane na stanowisku
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)
Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania
Symulacja Analiza_stopa_plast
Symulacja Analiza_stopa_plast Data: 31 maja 2016 Projektant: Nazwa badania: Analiza statyczna 1 Typ analizy: Analiza statyczna Opis Brak danych Spis treści Opis... 1 Założenia... 2 Informacje o modelu...
MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH
dr inż. Robert Szmit Przedmiot: MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH WYKŁAD nr Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Katedra Geotechniki i Mechaniki Budowli Opis stanu odkształcenia i naprężenia powłoki
Drgania układu o wielu stopniach swobody
Drgania układu o wielu stopniach swobody Rozpatrzmy układ składający się z n ciał o masach m i (i =,,..., n, połączonych między sobą i z nieruchomym podłożem za pomocą elementów sprężystych o współczynnikach
DYNAMIKA KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH
DYNAMIKA KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Roman Lewandowski Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2006 Książka jest przeznaczona dla studentów wydziałów budownictwa oraz inżynierów budowlanych zainteresowanych
1. PODSTAWY TEORETYCZNE
1. PODSTAWY TEORETYCZNE 1 1. 1. PODSTAWY TEORETYCZNE 1.1. Wprowadzenie W pierwszym wykładzie przypomnimy podstawowe działania na macierzach. Niektóre z nich zostały opisane bardziej szczegółowo w innych
Lista zadań nr 6 Środek masy, Moment bezwładności, Moment siły (2h)
Lista zadań nr 6 Środek masy, Moment bezwładności, Moment siły (2h) Środek ciężkości Zaad.6.1 Wyznacz środek masy układu pięciu mas o odpowiednich współrzędnych: m 1 (2,2), m 2 (2,5), m 3 (-4,2), m 4 (-3,-2),
Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skończonych. Element dwuwymiarowy liniowy : rama 2D
Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skończonych Element dwuwymiarowy liniowy : rama D Jest to element dwuwymiarowy o róŝnych współrzędnych lokalnych i globalnych węzłów niezbędne są transformacje
Symulacja Analiza_wytrz_os_kol o_prz
Symulacja Analiza_wytrz_os_kol o_prz Data: 19 września 2016 Projektant: Nazwa badania: Analiza statyczna 1 Typ analizy: Analiza statyczna Opis Brak danych Spis treści Opis... 1 Założenia... 2 Informacje
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Cel ćwiczenia: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego wyznaczenie momentów bezwładności brył sztywnych Literatura
Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymber, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Poznań 2002/2003 MECHANIKA BUDOWLI 1
Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymber, ichał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Poznań 00/003 ECHANIKA UDOWLI WSTĘP. echanika budowli stanowi dział mechaniki technicznej, zajmujący się statyką, statecznością
Mechanika i Budowa Maszyn
Mechanika i Budowa Maszyn Materiały pomocnicze do ćwiczeń Wyznaczanie sił wewnętrznych w belkach statycznie wyznaczalnych Andrzej J. Zmysłowski Andrzej J. Zmysłowski Wyznaczanie sił wewnętrznych w belkach
Badanie i obliczanie kąta skręcenia wału maszynowego
Zakład Podstaw Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn Instytut Podstaw Budowy Maszyn Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Politechnika Warszawska dr inż. Szymon Dowkontt Laboratorium Podstaw Konstrukcji Maszyn
Wyznaczanie współczynnika sztywności sprężyny. Ćwiczenie nr 3
Wyznaczanie. Ćwiczenie nr 3 Metoda teoretyczna Znając średnicę D, średnicę drutu d, moduł sprężystości poprzecznej materiału G oraz liczbę czynnych zwojów N, współczynnik można obliczyć ze wzoru: Wzór
WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH
Część 1 1. WIADOOŚCI WSTĘNE, RACA SIŁ NA RZEIESZCZENIAC 1 1.. 1. WIADOOŚCI WSTĘNE, RACA SIŁ NA RZEIESZCZENIAC 1.1. Wstęp echanika budowli stanowi dział mechaniki technicznej zajmującej się statyką, dynamiką,
Laboratorium Mechaniki Technicznej
Laboratorium Mechaniki Technicznej Ćwiczenie nr 5 Badanie drgań liniowych układu o jednym stopniu swobody Katedra Automatyki, Biomechaniki i Mechatroniki 90-924 Łódź, ul. Stefanowskiego 1/15, budynek A22
Badanie i obliczanie kąta skręcenia wału maszynowego
Zakład Podstaw Konstrukcji i Budowy Maszyn Instytut Podstaw Budowy Maszyn Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Politechnika Warszawska dr inż. Szymon Dowkontt Laboratorium Podstaw Konstrukcji Maszyn Instrukcja
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204 1 DZIAŁ PROGRAMOWY V. PODSTAWY STATYKI I WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
Symulacja Analiza_moc_kosz_to w
Symulacja Analiza_moc_kosz_to w Data: 16 czerwca 2016 Projektant: Nazwa badania: Analiza statyczna 1 Typ analizy: Analiza statyczna Opis Brak danych Spis treści Opis... 1 Założenia... 2 Informacje o modelu...
Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku.
Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku. Definicje: promień fali kierunek rozchodzenia się fali powierzchnia falowa powierzchnia,
WYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA KOŁA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA
ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 2009 Seria: TRANSPORT z. 65 Nr kol. 1807 Tomasz FIGLUS, Piotr FOLĘGA, Piotr CZECH, Grzegorz WOJNAR WYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA
INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5
KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MODELOWANIE UKŁADÓW MECHANICZNYCH Badania analityczne układu mechanicznego
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia statycznie obciążonej belki Szczecin
Styczeń Takie zadanie będzie sygnalizowane komunikatem:
Styczeń 2011 26. W modelach typu Płyta przy obrocie całego modelu względem wybranego punktu (menu Węzły, opcja Obróć węzły) zostaje zachowana konfiguracja słupów i ścian względem siatki. 27. W modelach
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
1. Obliczenia wytrzymałościowe elementów maszyn przy obciążeniu zmiennym PRZEDMOWA 11
SPIS TREŚCI 1. Obliczenia wytrzymałościowe elementów maszyn przy obciążeniu zmiennym PRZEDMOWA 11 1. ZARYS DYNAMIKI MASZYN 13 1.1. Charakterystyka ogólna 13 1.2. Drgania mechaniczne 17 1.2.1. Pojęcia podstawowe
2. Pręt skręcany o przekroju kołowym
2. Pręt skręcany o przekroju kołowym Przebieg wykładu : 1. Sformułowanie zagadnienia 2. Warunki równowagi kąt skręcenia 3. Warunek geometryczny kąt odkształcenia postaciowego 4. Związek fizyczny Prawo
Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)
Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja) Poradnik Inżyniera Nr 37 Aktualizacja: 10/2017 Program: Plik powiązany: MES Konsolidacja Demo_manual_37.gmk Wprowadzenie Niniejszy przykład ilustruje zastosowanie
Mechanika teoretyczna
Wypadkowa -metoda analityczna Mechanika teoretyczna Wykład nr 2 Wypadkowa dowolnego układu sił. Równowaga. Rodzaje sił i obciążeń. Rodzaje ustrojów prętowych. Składowe poszczególnych sił układu: Składowe
DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH
Część 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH... 5. 5. DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH 5.. Wprowadzenie Rozwiązywanie zadań z zaresu dynamii budowli sprowadza
TEORIA MASZYN I MECHANIZMÓW ĆWICZENIA LABORATORYJNE
MiBM. Teoria maszyn i mechanizmów. Ćwiczenie laboratoryjne nr 5 str. 1 MiBM TMiM Akademia Górniczo-Hutnicza Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Mechaniki i Wibroakustyki TEORIA MASZYN I
Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym
Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez
4.1. Modelowanie matematyczne
4.1. Modelowanie matematyczne Model matematyczny Model matematyczny opisuje daną konstrukcję budowlaną za pomocą zmiennych. Wartości zmiennych będą należały to zbioru liczb rzeczywistych i będą one reprezentować
Dynamika układów mechanicznych. dr hab. inż. Krzysztof Patan
Dynamika układów mechanicznych dr hab. inż. Krzysztof Patan Wprowadzenie Modele układów mechanicznych opisują ruch ciał sztywnych obserwowany względem przyjętego układu odniesienia Ruch ciała w przestrzeni
Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania
Sposoby modelowania układów dynamicznych Co to jest model dynamiczny? PAScz4 Modelowanie, analiza i synteza układów automatyki samochodowej równania różniczkowe, różnicowe, równania równowagi sił, momentów,
PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH
PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4 Prowadzący: Dr hab. prof. Tomasz Stręk Wykonali: Nieścioruk Maciej Piszczygłowa Mateusz MiBM IME rok IV sem.7 Spis
8. PODSTAWY ANALIZY NIELINIOWEJ
8. PODSTAWY ANALIZY NIELINIOWEJ 1 8. 8. PODSTAWY ANALIZY NIELINIOWEJ 8.1. Wprowadzenie Zadania nieliniowe mają swoje zastosowanie na przykład w rozwiązywaniu cięgien. Przyczyny nieliniowości: 1) geometryczne:
SYMULACJA OBLICZENIOWA OPŁYWU I OBCIĄŻEŃ BEZPRZEGUBOWEGO WIRNIKA OGONOWEGO WRAZ Z OCENĄ ICH ODDZIAŁYWANIA NA PRACĘ WIRNIKA
SYMULACJA OBLICZENIOWA OPŁYWU I OBCIĄŻEŃ BEZPRZEGUBOWEGO WIRNIKA OGONOWEGO WRAZ Z OCENĄ ICH ODDZIAŁYWANIA NA PRACĘ WIRNIKA Airflow Simulations and Load Calculations of the Rigide with their Influence on
7. ELEMENTY PŁYTOWE. gdzie [N] oznacza przyjmowane funkcje kształtu, zdefinować odkształcenia i naprężenia: zdefiniować macierz sztywności:
7. ELEMENTY PŁYTOWE 1 7. 7. ELEMENTY PŁYTOWE Rys. 7.1. Element płytowy Aby rozwiązać zadanie płytowe należy: zdefiniować geometrię płyty, dokonać podziału płyty na elementy, zdefiniować węzły, wprowadzić
MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 8 Drgania punktu materialnego Prowadzący: dr Krzysztof Polko Wstęp Drgania Okresowe i nieokresowe Swobodne i wymuszone Tłumione i nietłumione Wstęp Drgania okresowe ruch powtarzający
Pale fundamentowe wprowadzenie
Poradnik Inżyniera Nr 12 Aktualizacja: 09/2016 Pale fundamentowe wprowadzenie Celem niniejszego przewodnika jest przedstawienie problematyki stosowania oprogramowania pakietu GEO5 do obliczania fundamentów
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie D-3
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN Ćwiczenie D-3 Temat: Obliczenie częstotliwości własnej drgań swobodnych wrzecion obrabiarek Konsultacje: prof. dr hab. inż. F. Oryński
SKRĘCANIE WAŁÓW OKRĄGŁYCH
KRĘCANIE AŁÓ OKRĄGŁYCH kręcanie występuje wówczas gdy para sił tworząca moment leży w płaszczyźnie prostopadłej do osi elementu konstrukcyjnego zwanego wałem Rysunek pokazuje wał obciążony dwiema parami
Ćwiczenie 6 IZOLACJA DRGAŃ MASZYNY. 1. Cel ćwiczenia
Ćwiczenie 6 IZOLACJA DRGAŃ MASZYNY 1. Cel ćwiczenia Przeprowadzenie izolacji drgań przekładni zębatej oraz doświadczalne wyznaczenie współczynnika przenoszenia drgań urządzenia na fundament.. Wprowadzenie
ALGORYTM OBLICZENIOWY DRGAŃ SWOBODNYCH Ł OPATKI WIRNIKOWEJ
ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ ROK XLIX NR (73) Lesł aw Kyzioł Leszek Kubitz Akademia Marynarki Wojennej ALGORYTM OBLICZENIOWY DRGAŃ SWOBODNYCH Ł OPATKI WIRNIKOWEJ STRESZCZENIE Przedstawiono