Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej

Podobne dokumenty
Rezonans w hybrydowym zagadnieniu 3 ciał

Podstawy astrofizyki i astronomii

Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego

A. Odrzywołek. Dziura w Statycznym Wszechświecie Einsteina

Uogólniony model układu planetarnego

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.)

Stabilność II Metody Lapunowa badania stabilności

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Wstęp do astrofizyki I

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

Jan Awrejcewicz- Mechanika Techniczna i Teoretyczna. Statyka. Kinematyka

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Zagadnienie dwóch ciał

Wstęp do równań różniczkowych

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Wykład Prawa Keplera Wyznaczenie stałej grawitacji Równania opisujące ruch planet

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Ruch obrotowy bryły sztywnej. Bryła sztywna - ciało, w którym odległości między poszczególnymi punktami ciała są stałe

Wykład 9 - Ewolucja przed ciągiem głównym. Ciąg główny wieku zerowego (ZAMS)

ELEMENTY GEOFIZYKI. Atmosfera W. D. ebski

Automatyka i robotyka

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne.

Wstęp do równań różniczkowych

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

czyli o szukaniu miejsc zerowych, których nie ma

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

Prawa ruchu: dynamika

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

Obraz Ziemi widzianej z Księżyca

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2012/13

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

A. Odrzywoªek (IFUJ, 2005) Zagadnienia teorii rotuj cych gwiazd

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

Strumień Prawo Gaussa Rozkład ładunku Płaszczyzna Płaszczyzny Prawo Gaussa i jego zastosowanie

Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.

MiBM sem. III Zakres materiału wykładu z fizyki

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Obliczanie pozycji obiektu na podstawie znanych elementów orbity. Rysunek: Elementy orbity: rozmiar wielkiej półosi, mimośród, nachylenie

FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Definicje i przykłady

Siły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2014/15

Tarcie poślizgowe

Potencjalne pole elektrostatyczne. Przypomnienie

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Rysunek 1: Potencjał wynikający z treści zadania 1. Zaznaczono także punkty powrotu dla ruchu z energią E. Kolokwium I

Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii

Podstawy fizyki wykład 5

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni

Podstawy astrofizyki i astronomii

Równania różniczkowe opisujące ruch fotela z pilotem:

jest rozwiązaniem równania jednorodnego oraz dla pewnego to jest toŝsamościowo równe zeru.

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika

Nasza Galaktyka

znak minus wynika z faktu, że wektor F jest zwrócony

Wykaz oznaczeń Przedmowa... 9

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.1, Mechanika, szczególna teoria względności / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7.

Metody rozwiązania równania Schrödingera

Zasady oceniania karta pracy

Metoda elementów brzegowych

Bryła sztywna. zbiór punktów materialnych utrzymujących stałą odległość między sobą. Deformująca się piłka nie jest bryłą sztywną!

Dynamika relatywistyczna

LXVIII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA

REPREZENTACJA LICZBY, BŁĘDY, ALGORYTMY W OBLICZENIACH

y + p(t)y + q(t)y = 0. (1) Z rozwiązywaniem równań przez szeregi potęgowe związane są pewne definicje.

Plan wynikowy. z fizyki dla klasy pierwszej liceum profilowanego

Grawitacja - powtórka

III Zasada Dynamiki Newtona. Wykład 5: Układy cząstek i bryła sztywna. Przykład. Jak odpowiesz na pytania?

Transkrypt:

Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej Andrzej Odrzywołek Zakład Teorii Względności i Astrofizyki, Instytut Fizyki UJ 14 maja, poniedziałek, 12:15 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 1 / 18

Problem: czy hybrydowy układ podwójny jest stabilny? Rozważamy grawitujący układ podwójny: pierwsze z ciał to kula o masie M i promieniu R (np: gromada kulista gwiazd, R może być nieskończone) masę M traktujemy jak ciało sztywne drugie ciało traktujemy jako masę punktową (czarną dziurę) m w odległości d stosunek mas m/m dowolny, szczególności może być m M M, Ρ r R d m M, Ρ r R d m A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 2 / 18

Model analityczny i jego weryfikacja Zbadanie zagadnienia wymaga odpowiedzi na dwa pytania: 1 Jakie są warunki stabilności w ramach założonego modelu (zrobione dla d R) 2 Konfrontacja modelu analitycznego z symulacjami numerycznymi symulacja N-ciałowa (N 10 3... 10 5 ); astrofizyczny reprezentant to gromada kulista symulacja hydrodynamiczna 3D układu podwójnego gwiazd (w planach) A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 3 / 18

Układ mechaniczny Przyjęta procedura badania stabilności Na prostych przykładach można pokazać, że są sytuacje gdy ω OSC = ω ORB, ale: nie musi to oznaczać realnej niestabilności; w mechanicznym rezonansie pompujemy energię do układu, a tu mamy do czynienia z zachowawczym układem 3 ciał lub N-ciał nie wiemy jaka jest szerokość ewentualnych rezonansów nie można nic powiedzieć o globalnej ewolucji takiego układu nie ma możliwości oceny wpływu rozmaitych źródeł oporów czy masa M (a konkretnie jej astrofizyczny reprezentant ) jest stabilna A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 4 / 18

Układ mechaniczny Założenia i uproszczenia Od tego momentu wszystkie wyniki dotyczą uproszczonego układu mechanicznego składającego się z trzech sztywnych, poruszających się ciał: 1 ciało sztywne o masie M, promień R, rozkład gęstości ρ(r); gęstość centralna ρ(0) = ρ 0 2 masa punktowa m w odległości d > R 3 ciało próbne o masie µ położone początkowo w geometrycznym środku masy M i współporuszające się z nią 4 podstawowy model to planar restricted circular three body problem, czyli: masy M i m poruszają się po orbitach kołowych, natomiast ciało próbne z µ = 0 porusza się tylko w płaszczyźnie orbitalnej A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 5 / 18

Planar restricted circular three body problem gdzie: ω 2 = G m (x d) ẍ 2 ω ẏ + k x+ [(x d) 2 + y 2 ] + G m 3/2 d 2 = 0, (1a) G m y ÿ + 2 ω ẋ + k y+ = 0, [(x d) 2 + y 2 3/2 ] (1b) G (m + M) d 3, k = 4 3 πgρ 0 ω 2, x 2 + y 2 R 2 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 6 / 18

Liniowa stabilność położenia x = 0, y = 0 Wstawiam: x(t) = ɛ ζ(t), y(t) = ɛ ξ(t) rozwijam w szereg potęgowy po ɛ, odrzucam wyrazy rzędu ɛ 2 i wyższe, otrzymując układ liniowy: ζ 2 ω ξ + (k 2q) ζ = 0, (2a) ξ + 2 ω ζ + (k + q) ξ = 0, gdzie: k = 4 3 πgρ 0 ω 2, q = Gm d, ω 2 = G(M+m) 3 d. 3 Podstawiam ξ, ζ e λt i otrzymuję równanie charakterystyczne: ( ) λ Det 2 + k 2q 2ωλ 2ωλ λ 2 = 0. + k + q System uważam za niestabilny, jeżeli dla któregokolwiek λ mamy Re(λ) > 0. Niestabilność pojawia się dla: (2b) M d 3 < 4 3 πρ 0 < M + 3m d 3, lub 4 3 πρ 0 < 1 m M m/8 2 d 3 m + M A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 7 / 18

Sposoby rozwiązywania problemu stabilności Procedura eliminacji kwantyfikatorów Kwestię stabilności rozwiązań układu liniowego mozna zapisać w postaci kwantyfikatora: ( λ 2 M d 3 + 4πρ ) ( λ 2 M 3 d 3 3m d 3 + 4πρ ) + 4λ2 (m + M) 3 d 3 = 0 Re(λ)>0 pierszy algorytm eliminacji dla wyrażeń zawierających dowolne symbole interpretowane jako liczby rzeczywiste i kwantyfikatory podał Tarski obecnie istnieją szybsze metody, np: (algebraiczny) rozkład cylindryczny eliminacja kwantyfikatorów wymaga dużej pamięci i mocy obliczeniowej okazuje się bardzo skuteczna do badania stabilności Hong, Liska, Steinberg, Testing stability by quantifier elimination, Journal of Symbolic Computation, 24, 161, 1997 Resolve w Mathematice (zob. także: CylindricalDecomposition, Reduce, nowe Solve w wer. 8) Adam Strzeboński, Rozwiązywanie systemów równań i nierówności przy pomocy Matematyki 7, Poland Mathematica Conference, Kraków, May 2009 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 8 / 18

Zachowana energia i region Hill a Dla rozważanego układu można podać wyrażenie na zachowaną energię w przypadku dowolnego rozkładu gęstości ρ(r): E = 1 2ẋ 2 + 1 2ẏ2 + U(x, y) (3a) U(x, y) = φ(r) 1 2 ω2 r 2 G m G m(x + d) + (x d)2 + y 2 d 2, r 2 = x 2 + y 2 (3b) φ(r) - potencjał grawitacyjny kuli przesunięty tak aby φ(0) = 0. Potencjał U(x, y) nadaje się do zbadania globalnego charakteru rozwiązań. rozwiązanie spoczywające w x = 0, y = 0 ma energię E = 0 dodajemy małą wartość δe i badamy zachowanie się obszaru Hill a U(x, y) < δe A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 9 / 18

Typowe przypadki 2 d a d 0 M, Ρ r m d 2 d d 0 d 2 d 3 d A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 10 / 18

Typowe przypadki 2 d b d 0 M, Ρ r m d 2 d d 0 d 2 d 3 d A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 10 / 18

Typowe przypadki 2 d c d 0 M, Ρ r m d 2 d d 0 d 2 d 3 d A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 10 / 18

Liniowa stabilność pełnego układu 3 ciał w 3D ciała początkowo na orbitach kołowych dziewięć niewiadomych funkcji, wielomian charakterystyczny 18 stopnia wyrażenia nie mieszczą się na ekranie, ale eliminacja kwantyfikatorów rozwiązuje problem system jest niestabilny dla: lub: M d 3 < 4 M + 3m (1 + µ/m) 1 πρ < 3 d 3 4 3 πρ < 1 m M + µ m/8 2 d 3 M + µ + m (1 + µ/m) 1. wcześniejsze kryterium prawie nie zmienia się: dodatkowy czynnik to stosunek masy jądra µ do masy otoczki M: (1 + µ/m) A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 11 / 18

Masa grawitacyjna i masa bezwładna Jeżeli masa m porusza się wewnątrz masy M (d < R), to dla ruchu po orbitach kołowych mamy: M, Ρ r R d m ω 2 ORB = G M grav + m Mgrav M inert d 3. Jest to najprostszy fizyczny model ciała, dla którego M grav M inert! W przypadku ρ(r) = const możemy pokazać, że: ω 2 ORB = G(M + m) R 3, czyli ω ORB nie zależy od d. A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 12 / 18

Przypadek d < R naiwna (błędna) intuicja fizyczna sugeruje, że zawsze M inert = M grav dla masy próbnej (punktowej) powyższe jest prawdą - wnioskujemy, że niemożliwa jest jej korotacja z obiektem, dla którego M grav M inert popularny model gromady kulistej, czyli sfera Plummera, ma rozkład gęstości rozciągający się do r : ρ(r) = formalnie zawsze jesteśmy wewnątrz ρ 0 (1 + r 2 /R 2 ) 5/2 ograniczny problem 3 ciał będzie miał jakościowo różne rozwiązania dla d < R oraz d > R, co można pokazać analizując położenie punktów libracyjnych (Lagrange a) wyniki zależą od funkcji ρ(r); rozważam następujące przykłady: 1 masa punktowa (jako klasyczny punkt odniesienia) 2 jednorodna kula o promieniu R 3 sfera Plummera o promieniu R A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 13 / 18

Przypomnienie: klasyczne punkty libracyjne 2 1 L 5 0 M m L 3 L 1 L 2 1 L 4 2 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 14 / 18

Przypomnienie: klasyczne punkty libracyjne 2 1 L 5 0 M m L 3 L 1 L 2 1 L 4 2 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 14 / 18

Przypomnienie: klasyczne punkty libracyjne x x CM d 1.0 L 2 0.5 0.0 M L 1 m 0.5 1.0 L 3 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 14 / 18

Rozkład punktów libracyjnych 4 2 L 5 0 M m L 3 L 0L 1 L 2 2 L 4 4 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 15 / 18

Położenie punktów libracyjnych dla q = 2 d R 3.5 3.0 2.5 2.0 1.5 1.0 0.5 L 2 L 0 L 1 CM m 0.0 4 2 0 2 4 3 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 16 / 18

Położenie punktów libracyjnych dla q = 2 d R 3.5 3.0 2.5 2.0 1.5 1.0 0.5 L 2 L 0 L 1 CM m 0.0 4 2 0 2 4 3 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 16 / 18

Położenie punktów libracyjnych dla q = 2 d R 3.5 3.0 2.5 2.0 1.5 1.0 0.5 L 2 L 0 L 1 CM m 0.0 4 2 0 2 4 3 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 16 / 18

Porównanie z symulacją N-ciałową 2 1 2 1 1 2 1 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 17 / 18

Porównanie z symulacją N-ciałową 0.5 0.5 0.5 1.0 1.5 2.0 0.5 1.0 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 17 / 18

Porównanie z symulacją N-ciałową 1.0 0.5 2.5 2.0 1.5 1.0 0.5 0.5 A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 17 / 18

Pytania i odpowiedzi Czy model mechaniczny jest adekwatny do opisu oddziaływania obiekt rozciągły - masa punktowa? (symulacja numeryczna 3D, hydrodynamiczny model analityczny, model N-ciałowy ) TAK (w modelu N-ciałowym) ale: 1 dla d < R prawo Keplera jest zmodywfikowane 2 ilośc i położenie punktów libracyjnych Lagrange a zmienia się jakościowo 3 opór dynamiczny powoduje szybkie zmiany orbity; istotny jest czas narastania niestabilności Czy różnego typu opory, w tym opór falowy, wpływaja na niestabilność? TAK, ale poprzez inspiral (tłumienie nieistotne) Czy i jak opisana niestabilność dla ciągłego ρ(r) jest powiązana z niestabilnością Roche a? TAK, obiekt rozciągły ulega zniszczeniu zanim ujawni się niestabilność dla m/m > 9 Jeżeli niestabilność jest realna, jakie powoduje skutki po wyjściu z reżimu liniowego? Wymianę lżejszego obiektu centralnego na bardziej masywny A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 18 / 18

Pytania i odpowiedzi Czy model mechaniczny jest adekwatny do opisu oddziaływania obiekt rozciągły - masa punktowa? (symulacja numeryczna 3D, hydrodynamiczny model analityczny, model N-ciałowy ) TAK (w modelu N-ciałowym) ale: 1 dla d < R prawo Keplera jest zmodywfikowane 2 ilośc i położenie punktów libracyjnych Lagrange a zmienia się jakościowo 3 opór dynamiczny powoduje szybkie zmiany orbity; istotny jest czas narastania niestabilności Czy różnego typu opory, w tym opór falowy, wpływaja na niestabilność? TAK, ale poprzez inspiral (tłumienie nieistotne) Czy i jak opisana niestabilność dla ciągłego ρ(r) jest powiązana z niestabilnością Roche a? TAK, obiekt rozciągły ulega zniszczeniu zanim ujawni się niestabilność dla m/m > 9 Jeżeli niestabilność jest realna, jakie powoduje skutki po wyjściu z reżimu liniowego? Wymianę lżejszego obiektu centralnego na bardziej masywny A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 18 / 18

Pytania i odpowiedzi Czy model mechaniczny jest adekwatny do opisu oddziaływania obiekt rozciągły - masa punktowa? (symulacja numeryczna 3D, hydrodynamiczny model analityczny, model N-ciałowy ) TAK (w modelu N-ciałowym) ale: 1 dla d < R prawo Keplera jest zmodywfikowane 2 ilośc i położenie punktów libracyjnych Lagrange a zmienia się jakościowo 3 opór dynamiczny powoduje szybkie zmiany orbity; istotny jest czas narastania niestabilności Czy różnego typu opory, w tym opór falowy, wpływaja na niestabilność? TAK, ale poprzez inspiral (tłumienie nieistotne) Czy i jak opisana niestabilność dla ciągłego ρ(r) jest powiązana z niestabilnością Roche a? TAK, obiekt rozciągły ulega zniszczeniu zanim ujawni się niestabilność dla m/m > 9 Jeżeli niestabilność jest realna, jakie powoduje skutki po wyjściu z reżimu liniowego? Wymianę lżejszego obiektu centralnego na bardziej masywny A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 18 / 18

Pytania i odpowiedzi Czy model mechaniczny jest adekwatny do opisu oddziaływania obiekt rozciągły - masa punktowa? (symulacja numeryczna 3D, hydrodynamiczny model analityczny, model N-ciałowy ) TAK (w modelu N-ciałowym) ale: 1 dla d < R prawo Keplera jest zmodywfikowane 2 ilośc i położenie punktów libracyjnych Lagrange a zmienia się jakościowo 3 opór dynamiczny powoduje szybkie zmiany orbity; istotny jest czas narastania niestabilności Czy różnego typu opory, w tym opór falowy, wpływaja na niestabilność? TAK, ale poprzez inspiral (tłumienie nieistotne) Czy i jak opisana niestabilność dla ciągłego ρ(r) jest powiązana z niestabilnością Roche a? TAK, obiekt rozciągły ulega zniszczeniu zanim ujawni się niestabilność dla m/m > 9 Jeżeli niestabilność jest realna, jakie powoduje skutki po wyjściu z reżimu liniowego? Wymianę lżejszego obiektu centralnego na bardziej masywny A. Odrzywołek (ZTWiA) Ruch czarnej dziury w gromadzie kulistej 14 maja, poniedziałek, 12:15 18 / 18