MODELE O PARAMETRACH SKUPIONYCH DYNAMIK! WYMIENNIKÓW CIEPŁA Z RURAMI KONCENTRYCZNYMI

Podobne dokumenty
Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

BIULETYN INFORMACYJNY INSTYTÜTU TECHNIKI CIEPLNEJ POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ

przy warunkach początkowych: 0 = 0, 0 = 0

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

Procedura modelowania matematycznego

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

Lepkosprężystość. Metody pomiarów właściwości lepkosprężystych materii

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

Laboratorium InŜynierii i Aparatury Przemysłu SpoŜywczego

Podstawy Automatyki. wykład 1 ( ) mgr inż. Łukasz Dworzak. Politechnika Wrocławska. Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji (I-24)

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Transmitancje układów ciągłych

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

Politechnika Gdańska

WYMIANA CIEPŁA i WYMIENNIKI CIEPŁA

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

Dyskretne układy liniowe. Funkcja splotu. Równania różnicowe. Transform

J. Szantyr Wykład nr 20 Warstwy przyścienne i ślady 2

Podstawowe człony dynamiczne

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Instrukcja stanowiskowa

Systemy. Krzysztof Patan

3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - matematyczne modelowanie układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Laboratorium z automatyki

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

Aerodynamika I. wykład 3: Ściśliwy opływ profilu. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa A E R O D Y N A M I K A I

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Mechatronika i inteligentne systemy produkcyjne. Modelowanie systemów mechatronicznych Platformy przetwarzania danych

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Rys 1 Schemat modelu masa- sprężyna- tłumik

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

WYDZIAŁ PPT / KATEDRA INŻYNIERII BIOMEDYCZNE D-1 LABORATORIUM Z MIERNICTWA I AUTOMATYKI Ćwiczenie nr 10. Pomiary w warunkach dynamicznych.

ELEMENTY AUTOMATYKI PRACA W PROGRAMIE SIMULINK 2013

LABORATORIUM TERMODYNAMIKI INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ I MECHANIKI PŁYNÓW WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

- prędkość masy wynikająca z innych procesów, np. adwekcji, naprężeń itd.

BIBLIOTEKA PARAMETRÓW CIEPLNYCH FREONU 22 (dla emc R-32)

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Nieustalony wypływ cieczy ze zbiornika przewodami o różnej średnicy i długości

ECHANIKA METODA ELEMENTÓW DRZEGOWYCH W WTBRANTCH ZAGADNIENIACH ANALIZT I OPTYMALIZACJI OKŁADOW ODKSZTAŁCALNYCH NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

Mgr inż. A. Kłopocki Katedra Teorii Maszyn Cieplnych ANALIZA WYMIANY CIEPŁA DROGĄ SWOBODNEJ KONWEKCJI W UKŁADZIE RÓWNOLEGŁYCH PŁYT IZOTERMICZNYCH

Właściwości dynamiczne kolektora słonecznego a efektywność instalacji grzewczej

BADANIA CIEPLNE REKUPERATORA

Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności

WSTĘP DO ELEKTRONIKI

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA WNIKANIA CIEPŁA PODCZAS KONWEKCJI WYMUSZONEJ GAZU W RURZE

UKŁADY JEDNOWYMIAROWE. Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM

Wnikanie ciepła przy konwekcji swobodnej. 1. Wstęp

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu) (1.1) (1.2a)

Analiza wymiarowa jest działem matematyki stosowanej, którego zadaniem jest wyznaczenie, poprawnej pod względem wymiarowym, postaci wzorów fizycznych.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający

Aerodynamika I Efekty lepkie w przepływach ściśliwych.

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

Część 1. Transmitancje i stabilność

Drgania i fale II rok Fizyk BC

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

Ψ(x, t) punkt zamocowania liny zmienna t, rozkład zaburzeń w czasie. x (lub t)

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

ZASTOSOWANIE RACHUNKU OPERATORÓW MIKUS- IŃSKIEGO W PEWNYCH ZAGADNIENIACH DYNAMIKI KONSTRUKCJI

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

1. Podstawowe pojęcia w wymianie ciepła

Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu

Sterowanie Serwonapędów Maszyn i Robotów

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Aerodynamika I. wykład 2: 2: Skośne fale uderzeniowe iifale rozrzedzeniowe. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC.

dn dt C= d ( pv ) = d dt dt (nrt )= kt Przepływ gazu Pompowanie przez przewód o przewodności G zbiornik przewód pompa C A , p 1 , S , p 2 , S E C B

Laboratorium. Hydrostatyczne Układy Napędowe

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.

Przekształcanie schematów blokowych. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

Wykorzystanie programu COMSOL do analizy zmiennych pól p l temperatury. Tomasz Bujok promotor: dr hab. Jerzy Bodzenta, prof. Politechniki Śląskiej

Transmitancje i charakterystyki częstotliwościowe. Krzysztof Patan

dr inż. Paweł Szeptyński materiały pomocnicze do przedmiotu MECHANIKA TEORETYCZNA DYNAMIKA - ZADANIA

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

LABORATORIUM - TRANSPORT CIEPŁA I MASY II

Instytut Politechniczny Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa. Diagnostyka i niezawodność robotów

Transkrypt:

BIULETYN INFORMACYJNY INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ Nr 44 1974 doc.dr hab. Kazimierz Brodowlcz mgrinż.marla Głowacka mgrinż. MieczysławPonlewskl mgr Inż.PrzemysławSzopa Instytut Techniki Cieplnej Politechniki Waiuwiklt) MODELE O PARAMETRACH SKUPIONYCH DYNAMIK! WYMIENNIKÓW CIEPŁA Z RURAMI KONCENTRYCZNYMI WYKAZ OZNACZEŃ A (ω) - moduł transmitanojji operatorowej a = 4<* t g.. - współczynnik w równaniu (7) 1 lt lt 1 4«d a = i 5 - współczynnik w równaniu (7) 2 4oc_d 2 a = =- 5-- współczynnik w równaniu (7) [.- 1 ] [.-4 3 W H * 4«_d d Γ -1 1 8 a - współczynnik w równaniu (7) L 3 J 4 Ъ *ΐΛ.< 4 Η> - wykładnik potęgi występujący przy liczbie Prandtla w równaniu,(8) ρ 1 1 с - ciepło właściwe Jkg С С - stała bezwymiarowa ν równaniu (8).. ' o 1 C' - stałą bezwymiarowa w równaniu (12) _ s V/ C J d., średnice rur wymiennika ciepła określone na rys.1

G(b), S(ju) - tranami tano ja operatorowa, transmitancja h i к m η Ku widmowa - długość wymiennika [ m J - jedność urojona - wykładnik potęgi przy liczbie Reynoldsa w wyrażeniu (8) oraz przy prędkości w wyrażeniu (12) - numer kolejnej sekcji wymiennika wwyrażeniu (30) - ilość seklo ji wymiennika - liczba Nusselta o< θ θ 9 ψ φ φ ω (f Pio 1 -i а г. с - współczynniki w równaniach (19) i (20) 4,5,b Pr - liczba Prandtla Re - liczba Reynoldsa s - zmienna przekształcenia Laplaoe'a względem czasu t - czas ν - zmienny w czasie składnik prędkości czynnika ν - transformata Laplace'a prędkości τ V - prędkość czynnika X - współrzędna osiowa X - transformata Laplace'a wymuszenia harmonicznego Ϋ - transformata Laplaoe'a odpowiedzi obiektu na wymuszenie harmoniczne - współczynnik przejmowania oiepła [w m- 2 V ] - temperatura czynnika - transformata Laplaoe'a temperatury θ - gęstość - przesunięcie fazowe - temperatura ściany - transformata Laplaoe'a temperatury φ - częstotliwość kołowa - oznaczenie operatora transmitancji zmiennej w czasie wielkości θ na wyjściu obiektu, na skutek zmian w czasie wielkości v na wejściu obiektu Μ [a' 1 ] [ ] [m s" 1 ] [m s -1 ] [m s" 1 ] [m] O ] [ d] [ kg m" 3 ] [rad] [ c] [ c] Trad s" 1 ] INDEKSY i - wartość wlotowa do wymiennika 1 - czynnik o - wartość wylotowa z wymiennika t - rura lub od strony rury

Modele o parametrach skupionych... Ό s - płaszcz lub od strony płaszcza se - dana wielkość w stanie ustalonym w - ściana 1. WSTĘP Stale wzrastająca moc produkcyjna instalacji przemysłowych przy,jednoczesnej potrzebie obniżenia kosztów eksploatacji wymaga wprbwadzenia automatyzacji procesów. Do zaprojektowania systemu automatycznej kontroli i regulacji całej nitki technologicznej niezbędne jest dysponowanie _. pełną informacją dotyczącą dynamiki każdego z elementów J czyli informaąj^ o zachowaniu się tych elementów w warunkach nieustalonych, Wymienniki ciepła stanowią istotne elementy składowe pifiwie każdej instalacji przemysłowej,, występując pod wieloma postaciami, np. jako podgrzewacze, chłodnice, skraplacze czy też jako składowe części innych zespołów, np.wyparek, kolumn destylacyjnych itd. Praca zawiera omówienie prostych modeli matematycznych stosowanych w opisie dynamiki rekuperatorowych wymienników ciepła z rurami koncentrycznymi.na podstawie rozwiązania równań, wynijkających z przyjętych modeli matematycznych można uzyskać związki zachodzące między zakłóceniami na wlocie do wymiennika oraz zmianami temperatury na wylocie z wymiennika. Rozważono dwa modele a mianowicie: a) model o parametrach skupionych, w którym temperatury czynników wymieniających ciepło są stałe wzdłuż długości wymiennika; b) model sekcyjny o parametrach skupionych, w którym zastosowano podział całego wymiennika na sekcje,w obrębie których przyjęto założenia zgodnie z modelem o parametrach skupionych. Zaletą tych modeli jest możliwość uzyskania prostego rozwiązania analitycznego. Model sekcyjny pozwala przy tym na lepsz e przybliżenie rzeczywistości. W pracy podanó również zasady sumowania odpowiedzi w modelu sekcyjnym*

6 K.Brodowicz,Μ.Głowacka,Μ.Poniewski,P.Szopa W wymiennikach ciepła częste wielkością regulowaną jest temperatura wylotowa czynnika. Taką regulację można uzyskać przez zmianę temperatury wlotowej lub prędkości albo jtego samego czynnika albo drugiego. Dlatego istotnym jest możliwość określenia odpowiedzi wymiennika,to jest zmian w czasie temperatur wylotowych wywołanych zmiennymi w czasie temperaturami lub prędkościami wlotowymi. Zatem wielkościami wejściowymi wpływającymi na obiekt regulowany dla wymiennika ciepła są: temperatura wlotowa czynnika w rurze prędkość wlotowa czynnika w rurze V.^, temperatura wlotowa czynnika w płaszczu e gi, prędkość wlotowa czynnika w płaszczu V si. DOSKONAŁA IZOLACOA Rys.1. Schemat wymiennika ciepła z rurami koncentrycznymi Wielkości wyjściowe, zmieniające się na skutek działania wielkości wejściowych, to temperatury i prędkości wylotowe czynników: G go, e to, V gq, V tq. 9 ŁL ^» VTI. SN. V "» / N *%o m 'V* N V *» Bys.2. Schemat strukturalny wymiennika ciepła rozważań Jak wynika z powyższych rozpatrywany wymiennik jest obiektem o czterech wejściach i czterech wyjściach (jak na rys.2). Ze związków między wielkościami wyjściowymi a wejściowymi można zestawić następującą macierz, której

Modele o parametrach skupionych... Ό elementy przedstawiają kolejno oddziaływanie zmian jednej tylko wielkości wejściowej ną poszczególne wielkości wyjściowe, zgódnie ze schematem podanym na rys.2 «to so 4Í ti e t 0 so V to e ti V to V so fl ti V so v ti v ti v ti v ti 'to *si *so *si V to V so 9 si *si e to so V to V so V si V si v si V si Wyrazy macierzy (1) są funkcjami czasu, ale ponieważ równania dynamiki wymiennika są równaniami różniczkowymi, to po dokonaniu transformacji Laplace»a względem czasu wyrażenia te staną się transmitancjami operatorowymi. 2. ZAŁOŻENIA UPRASZCZAJĄCE STOSOWANE W OPISIE MATEMATYCZNYM DYNAMIKI WYMIENNIKÓW CIEPŁA Teoretyczne rozwiązanie równań dynamiki wymiennika jest możliwe tylko przy wprowadzeniu szeregu następujących uproszczeń [2], [5], [β]ι a) parametry materiałowe zarówno obu czynników jak i ścian nie zależą od temperatury a zatem i od współrzędnej; b) prędkości i temperatury obu czynników nie są funkcjami promienia; c) spadek ciśnienia na długości wymiennika może być pominięty; d> przewodność cieplna ścian rury w kierunku osiowym jest pomińięta, natomiast w kierunku promieniowym równa nieskończoności; e) nie uwzględnia się pojemności cieplnej ściany płaszcza; f) współczynniki przejmowania wyznaczone z zależności Hu = = Nu(Re, Pr) dla warunków ustalonych obowiązują również w -warunkach nieustalonych;

л. jroaowicz,m.ü:e стаскаем.ťoniewskl^p.szgpa g) wymiennik ciepła jest doskonale izolowany od otoczenia. Przedstawione założenia upraszczające odnoszą się do modelu jednowymiarowego z ciągłym rozkładem temperatur czynników wymieniających ciepło wzdłuż długości wymiennika. Należy podkreślić, że szereg z wyżej poczynionych założeń upraszczających jest do przyjęcia szczególnie dla w pełni rozwiniętego przepływu burzliwego, w którym występują płaskie profile prędkości i temperatur a konwekcja jest na tyle' intensywna, że przewodzenie wzdłużne nie odgrywa roli. Przyjęte założenia prowadzą do uproszczenia uprzednio przedstawionej macierzy!to 9 ti Θ. 80»ti ж h i to e si 'SO 'ti so 9 si (2) to SI so r si Proces wymiany ciepła opisują równania ciągłości, ruchu i energii dla obu czynników oraz równanie energii dla rury. W wyniku przyjętych uproszczeń zanika równanie ciągłości i ruchu. /Bilans energii dla kontrolnej objętości czynnika można wyrazić następująco [2], [3]: Akumulacja energii w kontrolnej objętości Ilość ciepła wpływająca z czynnikiem do kontrolnej objętości Ilość ciepła wypływająca z czynnikiem z kontrolnej objętości ilość ciepła wypływająca (lub wpływająca) z kontrolnej objętości przez przejlmowanie (3)

Modele o parametrach skupionych... Ό i * «4nd,d«t8t-+ t )At Rys.3. Bilans energii dla kontrolnej objętości przepływającego w rurze czynnika я-d? ae ird? 9 it c i t T d x 5tT d1: - 9 it c it ir "t τ - e t dt - i v lt "lt "t 4,2 Td" /,3». dt ' 6 t + Зл dx j Równanie (4) można sprowadzić do postaoi (4) 90 t 30 t +4 «t + V a t 9 lt c lt d ( 1 *t - V " 15) Analogiczną postać przybiera równanie energii dla czynnika przepływającego w płaszczu, и podobny sposób wyprowadza się równanie energii dla ściany rury z tym, że w równaniu tym nie występują człony konwekcyjne: - 1 at +4 π d 1?wt c wt 'Ůl«'Í> rt "' t ~ rt ' 16) W równaniach energii dla obu czynników,jako zmienne niezależne, występują zarówno czas jak i współrzędna osiowa. stępowanie współrzędnej osiowej w bardzo poważnym stopniu utrudnia uzyskanie rozwiązania. Dla przepływu czynników.stosuje się następujące modele: ' a) zakłada się całkowite wymieszanie i stałą temperaturę czynników w całej przestrzeni - model o parametrach skupionych;

10 К.Br od owio z, Μ. Gł owac ka, Μ. Ρ onie wsk i, Ρ. S z opa b) dzieli się układ na sekcje i w każdej z nich zakłada się całkowite wymieszanie, a więc i stałe wartości temperatur - model sekcyjny o parametrach skupionych; c) zakłada się ciągły rozkład temperatur wzdłuż współrzędnej osiowej - model o parametrach rozłożonych. 3. MODEL 0 PARAMETRACH SKUPIONYCH W modelu o parametrach skupionych zakłada się, że czynnik w czasie przepływu przez wymiennik jest całkowicie wymieszany, tak że rozkład temperatur wzdłuż wymiennika zastępuje się rozkładem jak na rys.4: TEMPERATURA WYMIESZANIA MIEDZY MŁOTEM A WYLOTEM PO STRONIE RURY TEMPERATURA WYMIESZANIA MlfPZY WLOTEM A WYLOTEM PO STRONIE PŁASZCZA Rys.4. Rozkład temperatur czynników wzdłuż długości wymiennika opisanego modelem o parametrach skupionych.dla porównania naniesiono rzeczywisty rozkład temperatur

Modele o parametrach skupionych... Ό Model o parametrach skupionych opisuje następujący równań energii [2], [5], [б]: układ - aic# t -8 t ). (7.1) d 1 Г = a 2 (0 t - *Ъ> + a 3 t8 s - (7 2) (7) ' dø ST V + 1Γ- (Θ 3 - - Θ 3 } (7 3) Równanie (7.1) dotyczy czynnika przepływającego w rurze wewnętrznej, równanie (7.2) ściany rury,a (7.3) czynnika przepływającego w płaszczu. W dalszym ciągu przedstawiony zostanie sposób wyznaczenia dwóch transmitancji operatorowych wybranych z macierzy (2), jako charakterystycznych dla dynamiki wymiennika: Sto, š so 1 V ti V ti Przebieg postępowania przy wyznaczaniu transmitancji operatorowych: a. Jeżeli zadane są temperatury wlotowe i prędkości obu czynników, to w stanie ustalonym określić można temperatury wylotowe. Wartości współczynników przejmowania ciepła wyznacza się z zależności Nu = Nu (Re, Pr), którą można przedstawić w postaci k Nu = G Re ťr Pr\. (8) Wówczas układ równań modelu o parametrach skupiorych w stanie ustalonym jest układem równań algebraicznych liniowych:

12 K.Brodowicz tm.głowaoka tm.ponietfski,p«szopa V t S S " ( ' 8 t s s ~ Ø t i ^ = a 1ss^tss " 9 t s s ^» 0 = a 2ss (0 tss - *tss> + a 3 (0 sss - W (9) 1 T ( 0 3 S S - Ö s i ) a 4 ( * t s s - 6 S S S ). Rozwiązanie tego układu stanowią poszukiwane temperatury 9 tss 1 9 sss b. Zmiany w czasie prędkości czynnika w rurze, które można zapisać w następujący sposób: v t - v tss + V ; (10) wywołują zmiany w czasie następujących temperatur: temperatur wylotowych czynników oraz temperatury ściany rury. Zapis tych zmian może być następujący: e t- 0 tea + e t^ 't = 'tss + *t (t > Zgodnie z podaną wcześniej zależnością (8) zmiany prędkości czynnika w rurze pociągają za sobą nieliniową zmianę współczynnika przejmowania ciepła ot^. a to powoduje nieliniowy charakter układu równań wyjściowych (7). Nieliniowość tę można usunąć dokonując linearyzacji zależności na współczynnik przejmowania ciepła od prędkości przez rozwinięcie jej w szereg Taylora w otoczeniu średniej wartości prędkości i uwzględnienie tylko wyrazów liniowych: a t lv) = C'CV tsa + v) k, (12) «t (v). = c'v* ss, (13 J v = o

Modele o parametrach skupionych... Ό doc t (v) dv = C ' k V ts~ü >,v=o (14) * C 4ss + C ' k V tss (15) W wyrażeniu (15) określającym współczynnik przejmowania w warunkach nieustalonych wyodrębnić można część stałą dla warunków ustalonych; c ' v oraz tss' zmienn ^ с ; v tss ŤT * Tak tss zapisany współczynnik przejmowania ot t wprowadzony do współczynników a 1 i a 2 z układu równań (7) zmienia je do postaci: a 1 = a 1ss + a 1v = a 1ss + k a 1ss ' a 2 = a 2ss + a 2v = a 2ss + k a 2ss * (16)' Po wprowadzeniu do układu równan (7) zależności U0),(;11)» (16) i wykorzystaniu rozwiązania dla stanu ustalonego, otrzymuje się: ^ + - a 1ss^t - V - ^ Ą j ^ s s s - W * ^ = W W + * 3 ( W - k V^ sífjjs-3 (8 S33-9 tss^ dø V a (17) «ΓΓ + T T 0 S = a 4 < W ' c. Zastosowanie przekształcenia Laplace'a względem czasu t układu równań (17), przy zerowych warunkach początkowych, sprowadza układ do równań algebraicznych:

XV Q cl sq s + 1Γ Bs = a 4^t- 0 s' ) Z układu równań (.18; drogą kolejnych wyznaczy с poszukiwane transmitancje operatorowe; przekształceń można 8 to v " 9 sss" 8 tss P3 P 4 + P 2P6 V tss P1P4 - P2P5 ' (19) 0 so 9sss" 0 tss Р3Р5 + p 1 p 6 r tsś P1P4 " P2P5 ' (20) tss a 1ss a 2ss gdzie: p^ = s + g + a^ ss - s+a 2ss +a 3 ' Po = a 1ss a 3 s+a 2ss +a 3' P 3 11-W^lSŁi + к u a 1ss a 2ss a 2gs+ a 3 ns + a 2ss+ 3 a 3 ; 2ss +a 3 (21) \ a 3 a 4 = 3 + h - s+a 2ss +a 3 + a 4' a 4 a 2ss Pr β s+a 2ss +a 3 ', a 2ss a 3 a 4. P6 - - (a 2ss +a 3 Us + a 2ss+ a 3 ) Z uzyskanych transmitancji operatorowych można otrzymać zarówno charakterystyki czasowe jak i częstotliwościowe.otrzymanie charakterystyk czasowych wymaga dokonania odwrotnego przekształcenia Laplace'a, które często jest bardzo skomplikowane. Projektowanie układów automatycznej regulacji, jak rów-

Modele ο ρ ευ arne trach skupionych «15. nież badanie ich stabilności, oparte jest na wykorzystani! charakterystyk częstotliwościowych. Teoretyczną podstawę charakterystyk częstotliwościowych stanowi transraitancja widmowa, którą definiuje się [7], [10] następująco: 0Ы - f, G(jco) Y J. s = jw (22) gdzie: Ϋ jest zespoloną wartością odpowiedzi układu wywołanej wymuszeniem harmonicznym, X zespoloną wartością tego wymuszenia. Transmitancję widmową, jako funkcję liczby zespolonej j, można przedstawić w postaci wykładniczej G(j co) = A( W )e^iu), (23; gdzie: Α(ω) jest stosunkiem amplitudy odpowiedzi do amplitudy wymuszenia, φ (co) przesunięciem fazowym. Wykresy A = Α(ω), φ = φ {ω) noszą nazwę charakterystyk częstotliwościowych: amplitudowej i fazowej. Efektywne wyznaczanie charakterystyk przeprowadza się na maszynach cyfrowych, gdyż wyrażenia (19) i (20) należy policzyć kilkadziesiąt razy dla kolejnych wartości zespolonej częstotliwości j<o. Z uwagi na niedostatek opisu jaki daje tak przedstawiony model skupiony istnieją próby poprawienia go, ale w dalszym ciągu w ramach modelu o parametrach skupionych. Próby te polegają na wprowadzeniu do opisu dynamiki wymiennika wg modelu o parametrach skupionych rozwiązania dla stanu ustalonego z uwzględnieniem rzeczywistego rozkładu temperatur obu czynników wzdłuż długości wymiennika. Osiąga się to z&stępując w równaniach (19) i (20) różnicę temperatur 0 tss - 8 SSS powszechnie stosowaną średnią logarytmiczną różnicą temperatur czynników.

16 К.Brodowio zgłowacka,μ»poniewski,ρ.szopa ι я) ft о ьо φ й о >> PS

Modele o parametrach skupionych«.. 17 4. MODEL SEKCYJNY 0 PARAMETRACH SKUPIONYCH W modelu sekcyjnym o parametrach skupionych wymiennika zakłada się całkowite wymieszanie w poszczególnych częściach (sekcjach) wymiennika. Tak więc model ten składa się z.szeregowego ciągu modeli o parametrach skupionych [5],. [2]. Rozkład- temperatur wzdłuż całego wymiennika przedstawiony jest na rys.5. Temperatura wylotowa czynnika z sekcji n-tej jest temperaturą wlotową do sekcji n+1. W wyniku takiego przepływu w warunkach nieustalonych, wywołanych zaburzeniem prędkości wlotowej do rury w każdej sekcji (z wyjątkiem pierwszej) występują jednoczesne -zmiany dwóch wielkości wejściowych: prędkości i temperatury w rurze. Ponieważ zakłada się nieściśliwość cieczy, to zakłócenie prędkości dociera jednocześnie do każdej sekcji wymiennika, więc odpowiednio B t1 0 t2 21;... itd. v v występują też jednocześnie w każdej sekcji.wywołana przez zmianę prędkości zmiana temperatury jest przetwarzana w każdej sekcji. Całkowita odpowiedź temperaturowa na wylocie jest superpozycją wszystkich sygnałów przybywających równocześnie do wylotu. Sposób przeprowadzenia tej superpozycji przedstawia się następująco. Odpowiedź pierwszej sekcji na zaburzenie prędkości wlotowej;do rury określa wyrażenie: 5 t1 * (24j Dla drugiej sekcji, podobnie jak i dla każdej następnej, temperatura wylotowa jest odpowiedzią na jednoczesne działanie dwu zaburzeń na wejściu, prędkości oraz temperatury.wylotowej z sekcji poprzedniej (25;

18 К.Broaowicz,m.GŁowaoKa,м.Ρ oniewski t ρ.s z opa Po podstawieniu (24) do (25) otrzymuje się dla trzeciej sekcji Wyrażenie (27) po wykorzystaniu (26) przyjmuje postać 0 t3 / 0 t3 Schematycznie narastanie tych zaburzeń przedstawiono na rys.6. Z założenia, że wszystkie sekcje mają identyczną geometrię i identyczne współczynniki przejmowania ciepła, wynika fe)-(femkmfc) a stąd zależność 1.27) przyjmuje postać uogólniając to dla dowolnej ilości η sekcji, na jakie myślowo podzielony jest wymiennik, wyjście z ostatniej sekcji щ- miennika (n-tejj określa następująca suma gdzie: η = 2, J, >.. - T~ n. 8 + л Г /lit. (30) m = 1, ν,... η f = 1(ШГ m=-i

Modele o parametrach skupionych... Ό Ш * ж ι o Η & Η чп о о о. a Η я о Η и s «л о д о о I I I Μ J.1 о ю- φ h Ν-Ρ ι & α) Λ! н 5 6 О >5»JŠ Fj 3 Φ +> αϊ ti 3 h φ Η φ ο. τ) S ο φ а * * Φ >> Ν Ц,ο я) ο i φ -га Η φ и I β) 4» Η α Φ η τ) ο Xi Ο Η ο Й φ я Λ ο w ω >> Κ

20 К.Brodowicz,M.GžowaoKa,M.ťoniewsKi > i'.azopa. Model sekcyjny o parametrach skupionych jest doskonalszym przybliżeniem rzeczywistego układu w porównaniu z modelemcf parametrach skupionych. Jednak konieczność sumowania dwóch ro^ dzajów odpowiedzi, zarówno na zmiany temperatury jak i prędkości, czyni go dość złożonym do efektywnego wyliczenia. 5 UWAGI 0 STOSOWANIU MODELI 0 PARAMETRACH SKUPIONYCH W OPISIE DYNAMIKI WYMIENNIKA CIEPŁA Model o parametrach skupionych można stosować w tych przypadkach, gdy zmiany temperatury czynników wzdłuż długości wymiennika są niewielkie* Ten model, oraz model sekcyjny,są szczególnie użyteczne przy analogowym modelowaniu instalacji przemysłowych, w skład których wchodzą wymienniki ciepła [i], [θ{]. Charakterystyki częstotliwościowe otrzymane analitycznie dla przedstawionych modeli, są porównane z wynikami badań eksperymentalnych na rys.7. Eksperyment przeprowadzony został w warunkach [5] : częstotliwością rezonansową. Charakterystyki teoretyczne, zali = 4,57 m, d 1 = 0,0127 ш, d 2 = 0,0147 m, do = 0,022 m, V t V s = 0,33 m/s, = -0,561 m/s, Re t = 3227Ó, Re = 5779, 9 ti = 79,6 C, 9 sl.= 34,4 C. Ba-dany wymiennik pracował w układzie przeciwprądowym.przy analitycznym wyznaczaniu charakterystyk częstotliwościowe]! wprowadzono poprawkę zastępując różnicę temperatur (9-fcss ~ w zależnościach (19) i (20) poprzez średnią logarytmiczną różnicę temperatur. W rozwiązaniu dla modelu sekcyjnego zastosowano podział na sześć sekcji. Na charakterystykach wyznaczonych eksperymentalnie dla pewnej częstotliwości występuje gwałtowny wzrost tłumienia i przesunięcia fazowego. Jest to tzw. efekt rezonansowy Częstotliwość, przy której występuje to zjawisko nazywamy Zjawisko rezonansu szczegółowo omówiono w publikacji [li] przygotowywanej do druku..

Modele o parametrach skupionych... Ό -rt d 4 <» ш I Я Z -o (L O! v TpU I nv«v vi rv írl. χ III b) s " τ Ы z О,СИ. W CZęSTOTLINOSt u»trad/i] Rys.7. Charakterystyki częstotliwościowe wymiennika ciepła [5]s a) charakterystyka fazowa, Ъ) charakterystyka amplitudowa równo dla modelu skupionego jak i sekcyjnego,nie wykazują rezonansu. Są one identyczne zarówno dla współprądu jak i przeciwprądu, gdyż przy formułowaniu równań wyjściowych (7) przyjęto model przepływu z całkowitym wymieszaniem czynnixa. Porównanie przebiegu charakterystyk dla modeli o parametrach skupionych wykazuje, że przy częstotliwościach znacznie niż-

22 К. Brodowicz,M. Głowacka, Μ. Poniewski, P. Szopa szych od częstości rezonansowej, oba modele prowadzą do nieznacznie różniących się wyników od eksperymentu. Przy zbliżeniu się do częstotliwości rezonansowej wyraźnie występuje przewaga modelu sekcyjnego. BIBLIOGRAFU [ i] В a 1 1 S.J.J ISA Transaction, vol. 3, No 1, p. 38, 1964. [ 2] Ρ i η 1 ay J.C.j CPE vol.47, Heat Transfer Survey, p.142,1966. [ 3] G i g η e ι* Η.: Trudy III Mieżdunarodnowo Kongresse Mieżdunarodnoj Federacji po Avtomaticeskomu Uprawleniju - London 20-25 VU 1966, III. IFAC. [4] F i η 1 а у J.C.s NEL Report No 170, November I964. [5]iP inlay J.C., Dangleish N.t NEL Report No 206, November 1965. [ б] F i η 1 а у J.C., D a η g 1 e i s h Ν.» Journal MeohanioalEngineering Science vol. 7, No 3, p.318, I965. [7]żelazny M. : Podstawy Aut omatyki, WFT/. Warszawa 1973. [ 8] Μ o z 1 е/у J.M.s Industrial and Engineering Chemistry, vol.48, No 6, p. 1035, 1956. [íjtakahashi Υ.: Automatic and manual control. In TUSTIN, A. Butterworths, London 19^2. [l0j Ordync ew W.M.; Opis matematyczny obiektów regulacji automatycznej. WNT. Warszawa I968. [II]B r O d OK i β Z K., Głowacka M., Poniewski M., Szopa P., Wiśniewska M.s Biuletyn Infor. Inst. Tech. Cieplnej 44/2, Warszawa 1974. МОДЕЛИ СО СОСРЕДОТОЧЕННЫМИ ПАРАМЕТРАМИ ДИНАМИКИ ТЕПЛООБМЕННИКОВ С КОНЦЕНТРИЧЕСКИМИ ТРУБАМИ К р а т к о е с о д е р ж а н и е В статье описывается применяемые математические модели в изображении динамики теплообменника с концентрическими трубами: модель со сосредоточенными параметрами и секционная модель со сосредоточенными параметрами.

Modele o parametrach skupionych... Ό Приведено метод получения операторных передаточных функции характерных для динамики теплообменников, а с их помощью - частотные характеристики. Проведено анализ свойств теоретических характеристик в сравнении с экспериментальными характеристика;- ми. LUMPED MODELS OF DYNAMKS OF HEAT EXCHANGERS WITH CONCENTRIC TUDES Summary The aim of this article has been to present mathematicaltfiodelsto depiot the dynamic behaviour of heat exchangers with ooncentric tubes. Two models have been presented: an overall lumped model, and a seotion- -lumped one. The method has been quoted herein of obtaining operator transfer funotions characteristic for the dynamics, and of deriving frequency characteristics out of those former. An analysis has been performed herein, of properties of theoretical characteristics in comparison with experimental characteristics. Rękopis dostarczono w lipcu 1974 г.