DIGRAFY. Szkielet digrafu D - graf otrzymany z D po usunięciu strzałek Digraf prosty - gdy wszystkie łuki są parami różne i nie ma pętli

Podobne dokumenty
Digraf. 13 maja 2017

A = {dostęp do konta} = {{właściwe hasło,h 2, h 3 }} = 0, (10 4 )! 2!(10 4 3)! 3!(104 3)!

W takim modelu prawdopodobieństwo konfiguracji OR wynosi. 0, 21 lub , 79. 6

Matematyka dyskretna

Matematyczne Podstawy Informatyki

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI W KLASACH I - III GIMNAZJUM. Rok szkolny 2015/16

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t

MES W ANALIZIE SPRĘŻYSTEJ UKŁADÓW PRĘTOWYCH

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Przestrzeń liniowa R n.

Graf. Definicja marca / 1

G. Wybrane elementy teorii grafów

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania

Suma dwóch grafów. Zespolenie dwóch grafów

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Grafy i Zastosowania. 9: Digrafy (grafy skierowane) c Marcin Sydow

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t

Reprezentacje grafów nieskierowanych Reprezentacje grafów skierowanych. Wykład 2. Reprezentacja komputerowa grafów

Opracowanie prof. J. Domsta 1

TEORIA GRAFÓW I SIECI

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZADAŃ ETAP SZKOLNY KONKURSU GEOGRAFICZNEGO

Przykłady grafów. Graf prosty, to graf bez pętli i bez krawędzi wielokrotnych.

Kolorowanie wierzchołków

MATEMATYKA DYSKRETNA - MATERIAŁY DO WYKŁADU GRAFY

VIII Skalmierzycki Konkurs Interdyscyplinarny Z matematyka w XXI wieku

Algorytmiczna teoria grafów

Matematyczne Podstawy Informatyki

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

Zadania z gwiazdką - seria I, szkice rozwiązań

Algorytmy grafowe. Wykład 1 Podstawy teorii grafów Reprezentacje grafów. Tomasz Tyksiński CDV

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Zadanie 0 Obliczyć całki. Wyniki sprawdzić obliczając pochodne otrzymanych funkcji pierwotnych. x 4. x x. x x 1 , 11)

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j =

Metody dokładne w zastosowaniu do rozwiązywania łańcuchów Markowa

2. ELEMENTY TEORII PRĘTÓW SILNIE ZAKRZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9, 11, 13, 34, 51])

Marek Miszczyński KBO UŁ. Wybrane elementy teorii grafów 1

Zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty.

Matematyka dyskretna - 5.Grafy.

DZIAŁ: HYDRODYNAMIKA ĆWICZENIE B: Wyznaczanie oporów przy przepływie płynów [OMÓWIENIE NAJWAŻNIEJSZYCH ZAGADNIEŃ] opracowanie: A.W.

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne

Wykład 4: Fraktale deterministyczne i stochastyczne

Algorytmiczna teoria grafów

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1.

WYKŁAD 6. MODELE OBIEKTÓW 3-D3 część Powierzchnie opisane parametrycznie. Plan wykładu: Powierzchnie opisane parametrycznie

Grafy. Jeżeli, to elementy p i q nazywamy końcami krawędzi e. f a b c d e γ f {1} {1,2} {2,3} {2,3} {1,3}

Drzewa. Jeżeli graf G jest lasem, który ma n wierzchołków i k składowych, to G ma n k krawędzi. Własności drzew

TEORIA GRAFÓW I SIECI

zane (warunkowe), mnożniki Lagrange a

Postać Jordana macierzy

DS-WPZN-MJ-420/208/2010 Warszawa,xpaździernika 2010 r.

Teoria grafów podstawy. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Algebra liniowa. Zadania przygotowujące do egzaminu: .Wskazówka: Zastosować wzór de Moivre'a;

Algorytmiczna teoria grafów Przepływy w sieciach.

Sortowanie topologiczne skierowanych grafów acyklicznych

Rozdział 9. Baza Jordana

1. Wnikanie ciepła podczas wrzenia pęcherzykowego na zewnętrznej powierzchni rur W (1.1)

Matematyka dyskretna. 1. Relacje

Wykres 1: Liczba szkół do których zgłosili się kandydaci niepełnosprawni w roku 2010/2011

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, A/14

Wielokryteriowa optymalizacja liniowa (WPL)

Wykłady z Matematyki Dyskretnej

Zadania z AlgebryIIr

Fraktale - wprowadzenie

MOSTKI NIEZRÓWNOWAŻONE PRĄDU STAŁEGO

ZAWIADOMIENIE z dnia 8 maja 2015 roku O WYBORZE OFERTY NAJKORZYSTNIEJSZEJ

ZAWARTOŚĆ CEL GRY. v v v v. v w. u v. w Budynek ukończony Budynek w budowie. 40 monet. Przykład karty Robotnika:

Algorytmy z powracaniem

TEORIA GRAFÓW I SIECI

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA Z MATEMATYKI W KLASIE PIERWSZEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

6. Wstępne pojęcia teorii grafów

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 5. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

Podstawowe własności grafów. Wykład 3. Własności grafów

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)

LICEALIŚCI LICZĄ ph różnych roztworów < materiały pomocnicze do sprawdzianu nr 2 > Przykładowe zadania:

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Funkcje zespolone. 2 Elementarne funkcje zespolone zmiennej zespolonej

Elementy teorii grafów Elementy teorii grafów

W płaszczowo-rurowych wymiennikach ciepła pęczek rur umieszczany jest w płaszczu najczęściej o przekroju kołowym.

Drzewa spinające MST dla grafów ważonych Maksymalne drzewo spinające Drzewo Steinera. Wykład 6. Drzewa cz. II

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

PRZEKŁADNIE ZĘBATE CZOŁOWE ŚRUBOWE. WALCOWE (równoległe) STOŻKOWE (kątowe) ŚLIMAKOWE HIPERBOIDALNE. o zebach prostych. walcowe. o zębach.

Document: Exercise-03-manual /12/ :54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

Kolorowanie wierzchołków Kolorowanie krawędzi Kolorowanie regionów i map. Wykład 8. Kolorowanie

E: Rekonstrukcja ewolucji. Algorytmy filogenetyczne

Wykład 12 i 13 Macierz w postaci kanonicznej Jordana , 0 A 2

Grafy. Graf ( graf ogólny) to para G( V, E), gdzie:

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie V Matematyka z plusem

REGULAMIN ORGANIZACYJNY GRY MIEJSKIEJ pt. GRA O WOLNOŚĆ 1 ORGANIZATOR

Pierścień wielomianów jednej zmiennej

ĆWICZENIE 5 BADANIE ZASILACZY UPS

Uniwersytet Zielonogórski Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych

ŚRODA PIĄTEK trening DISCO ŚRODA PIĄTEK po przejściu do nowej siedziby: ŚRODA

REALIZACJA PROGRAMU NAUCZANIA Z MATEMATYKI DLA KLASY IV W ROKU 2015/2016 W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 2 IM. BP KONSTANTYNA DOMINIKA W PELPLINIE

P o z b a w i e n i e w o l n o ś c i. Kara mieszana Doży- Rodzaje przestępstw

Dział 1. Osądzeni wg rodzajów przestępstw i kar

Transkrypt:

DIGRAFY Digraf ( V(D), A(D) ) V(D) - biór ierchołkó A(D) - skońcona rodina porądkoanych par elementó bior V(D) łki P T Q S R Skielet digraf D - graf otrymany D po snięci strałek Digraf prosty - gdy systkie łki są parami różne i nie ma pętli Da ierchołki i digraf D są sąsiednie, gdy rodinie A(D) istnieje łk postaci lb. Wierchołki i są incydentne takim łkiem. Da digrafy są iomorficne, jeżeli istnieje iomorfim ich skieletó achojący kolejność ierchołkó każdym łk. Nie są iomorficne. Barbara Głt

Trasa digrafie D skońcony ciąg łkó... n Podobnie definicja ścieżka, droga, cykl Ścieżka trasa, której systkie łki są różne. Droga ścieżka, której systkie ierchołki są różne. Ścieżka lb droga są amknięte, gdy = m. Cykl droga amknięta aierającą prynajmniej jeden łk. Ale: chociaż ścieżka nie może aierać danego łk ięcej niż jeden ra, to może aierać oba łki i. Ścieżka: Barbara Głt

Stopnie ierchołkó Stopień yjścioy ierchołka d r () otdeg() - licba łkó postaci. Stopień ejścioy ierchołka d s () indeg() - licba łkó postaci. Sma stopni yjścioych systkich ierchołkó D jest róna smie ich stopni ejścioych. Źródło digraf D - ierchołek o stopni ejścioym rónym. Ujście digraf D- ierchołek o stopni yjścioym rónym. Digraf jest spójny (słabo spójny): jeżeli nie może być predstaiony postaci smy dóch rołącnych digrafó skielet digraf jest spójny Digraf jest silnie spójny: dla dóch doolnych ierchołkó i digraf D istnieje droga do. spójny silnie spójny Barbara Głt 3

Macier incydencji Digraf D ma n ierchołkó i m łkó Macier M ymiar n x m m ij = gdy j-ta kraędź jest incydentna i-tego ierchołka gdy j-ta kraędź jest incydentna i-ty ierchołek gdy j-ta kraędź nie jest incydentna i-tym ierchołkiem e e e 3 5 e 5 e 3 e 6 Macier pryległości (Macier sąsiedta, prejść, relacji, poprednikó) D -digrafo n ierchołkach X =[x ij ] nxn x ij = licba łkó od i-tego ierchołka do j-tego ierchołka e e e 3 5 e 5 e 3 e 6 Barbara Głt

Nieeroy element na prekątnej repreentje pętlę Da digrafy są iomorficne tedy i tylko tedy, gdy ich maciere pryległości różnią się jedynie prestaionymi iersami połąconymi prestaieniem odpoiadających kolmn. Jeśli X jest macierą pryległości digraf D, to macier transponoana X T jest macierą pryległości digraf otrymanego pre mianę kiernk każdego łk D. Graf G jest orientoalny, jeśli każdą jego kraędź można skieroać tak, by otrymany digraf był silnie spójny. Doolny graf eleroski jest orientoalny (idąc dłż cykl Elera możemy orientoać kraędie godnie kiernkiem, jaki je prechodimy). Tierdenie: Niech G graf spójny. Graf G jest orientoalny tedy i tylko tedy, gdy każda kraędź graf G jest aarta co najmniej jednym cykl. Barbara Głt 5

Digrafy eleroskie Digraf spójny D jest eleroski, jeżeli istnieje ścieżka amknięta aierająca każdy łk digraf D. digraf eleroski Skielet jest grafem eleroskim. Digraf nie jest eleroski. Digrafy eleroskie Warnkiem koniecnym jest, aby digraf był silnie spójny. W digrafie eleroskim nie ma źródeł ani jść. Tierdenie: Digraf spójny jest digrafem eleroskim tedy i tylko tedy, gdy dla każdego ierchołka digraf D achodi: r s d ( ) = d ( ) Definicja: Digraf nayamy półeleroskim, gdy nie jest digrafem eleroskim ora jeżeli istnieje ścieżka aierająca każdy łk digraf. Barbara Głt 6

Digrafy hamiltonoskie Digraf D nayamy hamiltonoskim, jeżeli istnieje cykl aierający każdy ierchołek D. Digraf D nayamy półhamiltonoskim, gdy istnieje droga prechodąca pre każdy ierchołek D. Trnieje Trniej - digraf, którym każde da ierchołki są połącone dokładnie jednym łkiem. Trnieje mogą mieć źródła i jścia na ogół nie są digrafami hamiltonoskimi. Tierdenie: (a) Każdy trniej nie będący digrafem hamiltonoskim jest półhamiltonoski. (b) Każdy trniej silnie spójny jest hamiltonoski. W doolnym trniej diałem n gracy można pryporądkoać gracom etykiety p, p,..., p n tak, że p pokonał p, p pokonał p 3,..., p n- pokonał p n. Barbara Głt 7

Porónania parami Wymaga się seregoania penej licby obiektó pre porónanie dokonyane a każdym raem na tylko dóch obiektach. Po n ykonani porónań staia się n obiektó porądk ich preferencji. Np. seregoać seść różnych potra dla psó. Każdego dnia podaano ps da prysmakó, a pies stalał yżsość jednego nad drgim (godnie tym, który taler opróżnił najpier). (, 3 ) (, 5, 6 ) ( ) 6 3 Ustaienie drogę Hamiltona tak, że każdy posiłek (grac) pokonał następnego: np. 3 5 6 lb 3 5 6 5 W trniej diałem n gracy,,..., n niech b i onaca licbę gracy pokonanych pre graca i. Wócas b, b,..., b n są ynikami trniej. Tierdenie: Niech b, b,..., b n będą licbami całkoitymi. Licby te są ynikami trniej diałem n gracy tedy i tylko tedy, gdy: n (i) b + b + L+ bn = ora r (ii) dla r n każde r spośród licb smje się do co najmniej Barbara Głt 8

Prykład: Który następjących ciągó może być ektorem ynikó trniej seści gracy? A),,,,, B) 5, 3, 3,,, C) 5,,,,, A) nie, bo + + + + + = 6 (5) (3) B) () (3) C) 5 + + + + + = 5 Ale: roażmy prebieg gier dla trech gracy, dla których yniki,,. Zagrają międy sobą 3 gry, cyli try ycięsta msą być rodielone międy nich, a + + < 3 () () digraf agami Prepłyy sieciach x 3 y Każdem łkoi a prypisjemy niejemną licbę ψ(a) - prepstoość otdeg() - sma prepstoości łkó postaci. indeg() - sma prepstoości łkó postaci. Zakładamy, że digraf ma dokładnie jedno źródło i jedno jście. Barbara Głt 9

Prepły sieci - fnkcja ϕ, która prypisje każdem łkoi a niejemną licbę ϕ(a), nayaną prepłyem dłż łk a tak, by: () dla każdego łk achodiła nieróność ϕ( a) ψ( a) () stopień ejścioy i yjścioy prepły dla każdego ierchołka różnego od źródła i jścia były róne. Łk a, dla którego achodi ϕ ( a) = ψ( a) nayamy nasyconym. Wartość prepły - sma prepłyó dłż łkó chodących do ierchołka jścia = sma prepłyó dłż łkó ychodących ierchołka źródła Prekrój - biór łkó A taki, że każda droga do msi prechodić pre peien łk należący do A. Prepstoość prekroj - sma prepstoości łkó należących do tego prekroj Prekrój minimalny - prekrój o najmniejsej prepstoości 3 y x Prekrój minimalny - łki:, x, y, x Prepstoość: + + + = 6 Barbara Głt

Prepły maksymalny? Wartość doolnego prepły nie może prekrocyć prepstoości żadnego prekroj. Tierdenie (Forda, Flkersona, 955): W każdej sieci artość doolnego prepły maksymalnego jest róna prepstoości doolnego prekroj minimalnego. Algorytmy poskiania prepłyó maksymalnych polegają głónie na toreni dróg poięksających prepły. Drogi składają się łkó nienasyconych x i łkó x mających nieeroy prepły. s 5 t Na pocątk bieremy prepły eroy. Następnie konstrjemy drogi 3 x poięksające prepły: s t, dłż której możemy ięksyć prepły o. y Potem x, dłż której możemy ięksyć prepły o. Wrescie, dłż której s t możemy ięksyć prepły o. Otrymany prepły o artości 5. x 3 y Barbara Głt

Problem dróg krytycnych Dotycy seregoania adań. Sieć dareń, którym każdy łk ma prypisaną agę - np. cas ykonania adania. (Digraf acyklicny) W casie, gdy presamy się digrafie lea na prao, iążemy ierchołkiem licbę l() skającą dłgość najdłżsej drogi A do. A B l(a) + 3 = 3 C l(a) + = D l(b) + = 5 E max{l(a) + 9, l(b) +, l(c) + 6} = 9 F l(c) + 9 = G max{l(d) + 3, l(e) + } = H max{l(e) +, l(f) + } = I l(f) + = 3 J max{l(d) + 3, l(e) + } = K max{l(h) + 6, l(i) + } = 8 L max{l(h) + 9, l(j) + 5, l(k) + 3} = droga krytycna A B C D E F G I H J K L Barbara Głt