v! są zupełnie niezależne.

Podobne dokumenty
I zasada termodynamiki

Podstawy termodynamiki

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

ZADANIA Z CHEMII Efekty energetyczne reakcji chemicznej - prawo Kirchhoffa

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

PLAN WYKŁADU. Ciepło właściwe Proces adiabatyczny Temperatura potencjalna II zasada termodynamiki. Procesy odwracalne i nieodwracalne 1 /35

Ć W I C Z E N I E N R C-3

Ciepło właściwe. Autorzy: Zbigniew Kąkol Bartek Wiendlocha

UZUPEŁNIENIA DO WYKŁADÓW D, E

Temat:Termodynamika fotonów.

Wykład 7. Energia wewnętrzna jednoatomowego gazu doskonałego wynosi: 3 R . 2. Ciepło molowe przy stałym ciśnieniu obliczymy dzięki zależności: nrt

Fizyka cząstek elementarnych

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

1. Cykl odwrotny Carnota reprezentują poniższe diagramy w zmiennych p-v ( ) i T-S

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Fale rzeczywiste. dudnienia i prędkość grupowa

Podstawowe przemiany cieplne

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej

TERMODYNAMIKA. Termodynamika jest to dział nauk przyrodniczych zajmujący się własnościami

Najwygodniej za energię przekazaną materii uważać energię usuniętą z pola promieniowania z wyłączeniem energii zużytej na wzrost masy spoczynkowej.

Stan równowagi chemicznej

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt.

termodynamika fenomenologiczna

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Wykład IV Proste przemiany cd: Przemiana adiabatyczna Przemiana politropowa

Termodynamika Część 3

= = Budowa materii. Stany skupienia materii. Ilość materii (substancji) n - ilość moli, N liczba molekuł (atomów, cząstek), N A

Wykład 7: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

S ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany

u (1.2) T Pierwsza zasada termodynamiki w formie różniczkowej ma postać (1.3)

Własności falowe cząstek. Zasada nieoznaczoności Heisenberga.

Rozkład Maxwell a prędkości cząsteczek gazu Prędkości poszczególnych cząsteczek mogą być w danej chwili dowolne

Podstawy fizyki sezon 1 X. Elementy termodynamiki

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 :

FIZYKA STATYSTYCZNA. d dp. jest sumaryczną zmianą pędu cząsteczek zachodzącą na powierzchni S w

WSTĘP DO ĆWICZEŃ DOTYCZĄCYCH CIEPŁA WŁAŚCIWEGO

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie

C V dla róŝnych gazów. Widzimy C C dla wszystkich gazów jest, zgodnie z przewidywaniami równa w

Wykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały

Przeanalizujmy układ termodynamiczny przedstawiony na rysunku 1. - początkowa, przejściowa i końcowa objętość kontrolnej ilości gazu w naczyniu.

czyli politropa jest w tym przypadku przemianą przy stałym ciśnieniu nazywaną izobarą. Równanie przemiany izobarycznej ma postać (2.

Przemiany termodynamiczne

Podstawy termodynamiki

FIZYKA STATYSTYCZNA. Liczne eksperymenty dowodzą, że ciała składają się z wielkiej liczby podstawowych

W technice często interesuje nas szybkość wykonywania pracy przez dane urządzenie. W tym celu wprowadzamy pojęcie mocy.

Ciśnienie i temperatura model mikroskopowy

Entropia i druga zasada termodynamiki

Wykład FIZYKA I. 15. Termodynamika statystyczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Mol, masa molowa, objętość molowa gazu

Termodynamika fenomenologiczna i statystyczna

TERMODYNAMIKA PROCESOWA

REAKCJE CHEMICZNE. syntezy. analizy. wymiany AB A + B. rodzaje reakcji chemicznych reakcje: H 2 SO NaOH A + B AB 2 H 2 + O 2 = 2H 2 O

GAZ DOSKONAŁY W TERMODYNAMICE TO POJĘCIE RÓŻNE OD GAZU DOSKONAŁEGO W HYDROMECHANICE (ten jest nielepki)

termodynamika fenomenologiczna

Kinetyczna teoria gazów Termodynamika. dr Mikołaj Szopa Wykład

J. Szantyr - Wykład 3 Równowaga płynu

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

BUDOWA I WŁASNOŚCI CZĄSTECZKOWE GAZÓW

Wykład 6 Ciepło właściwe substancji prostych Ciepło właściwe gazów doskonałych Molowe ciepło właściwe gazu doskonałego przy stałej objętości (C )

Budowa materii Opis statystyczny - NAv= 6.022*1023 at.(cz)/mol Opis termodynamiczny temperatury -

Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12

ZEROWA ZASADA TERMODYNAMIKI

W-23 (Jaroszewicz) 20 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego

WARUNKI RÓWNOWAGI UKŁADU TERMODYNAMICZNEGO

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Wykład 6: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Wykład 6: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Obliczenia w chemii ogólnej

ANEMOMETRIA LASEROWA

Termodynamika cz. 2. Gaz doskonały. Gaz doskonały... Gaz doskonały... Notes. Notes. Notes. Notes. dr inż. Ireneusz Owczarek

Teoria kinetyczna gazów

Podstawy fizyki wykład 4

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Wykład V Charakterystyka ośrodków termodynamicznych

Termodynamika Techniczna dla MWT, wykład 5. AJ Wojtowicz IF UMK

Temperatura, ciepło, oraz elementy kinetycznej teorii gazów

Jednostki podstawowe. Tuż po Wielkim Wybuchu temperatura K Teraz ok. 3K. Długość metr m

f s moŝna traktować jako pracę wykonaną przez siłę tarcia nad ślizgającym się klockiem. Porównując

Gaz rzeczywisty zachowuje się jak modelowy gaz doskonały, gdy ma małą gęstość i umiarkowaną

Termodynamika. Energia wewnętrzna ciał

Rozwiązanie zadania 1.

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III

TERMODYNAMIKA Zajęcia wyrównawcze, Częstochowa, 2009/2010 Ewa Mandowska

WYBRANE ZAGADNIENIA Z TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Komentarz 3 do fcs. Drgania sieci krystalicznej. I ciepło właściwe ciała stałego.

GAZ DOSKONAŁY. Brak oddziaływań między cząsteczkami z wyjątkiem zderzeń idealnie sprężystych.

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

Wykład 30 Szczególne przekształcenie Lorentza

2.5. Ciepło właściwe gazów doskonałych

XXI OLIMPIADA FIZYCZNA(1971/1972). Stopień III, zadanie teoretyczne T3

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

Zadanie nr F2 i nr F7

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 2

Mieszaniny. Roztwory. mieszaniny jednorodne. rozdzielanie mieszanin. mieszaniny niejednorodne

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

Mini-quiz 0 Mini-quiz 1

Transkrypt:

Zasada ekwiartyji energii 7-7. Zasada ekwiartyji energii ównowaga termizna układów Zerowa zasada termodynamiki Jeżeli układy A i B oraz A i są arami w równowadze termiznej, to również układy B i są w równowadze termiznej T T i T T T T A B A B Układ składa się z ząstezek o masie m i ząstezki o masie m. Względna rędkość ząstezki m względem jakiejś ząstezki m wynosi w i jest taka sama w każdym układzie odniesienia. Każda z tyh ząstezek ma ęd m i m, a suma tyh ędów + (ęd ałkowity) wyznaza kierunek ruhu środka masy tyh dwóh ząstezek. Kierunki wektorów ( + ) i są zuełnie niezależne. w Wynika to z faktu, że wektor rędkośi względnej jest taki sam w każdym układzie odniesienia, a wektor ałkowitego ędu zależy od wyboru układu odniesienia. o za tym idzie, dowolny jest kąt α między wektorami i osα rzybiera z równym rawdoodobieństwem wartośi symetryzne względem. Średnia wartość osα, uśredniona o wszystkih ząstezkah o masah m wynosi. os α

Zasada ekwiartyji energii 7- Oznaza to dalej, że średni ilozyn skalarny ( ) + w + ) ( ) ( Średnia wartość sumy jest równa sumie średnih, zyli i i + są też równe zeru, bo kierunki wektorów i są zuełnie niezależne. Pozostaje zatem m m oraz zyli średnie energie kinetyzne ząstezek nie zależą od ih masy i są jednakowe dla wszystkih ząstezek w układzie w stanie równowagi. Ponieważ x y z, to m ix o można rzedstawić nastęująo: i W stanie równowagi na każdy stoień swobody ruhu ostęowego rzyada średnio taka sama energia równa kt. Lizba stoni swobody ząstezki lizba niezależnyh wielkośi (wsółrzędnyh) jednoznaznie harakteryzująyh stan ząstezki. Dla ząstezki gazu jednoatomowego jest to sześć wielkośi x, y, z, x, y, z trzy wsółrzędne wektora ołożenia i trzy wsółrzędne wektora rędkośi. Jeżeli ząstezka jest złożona z dwóh atomów, to dohodzą jeszze dwa kąty określająe kierunek rostej rzehodząej rzez środki atomów x, y, z, ϑ, ϕ, x, y, z, ω ϑ, ω ϕ oraz dwie wsółrzędne wektora rędkośi kątowej. kt

Zasada ekwiartyji energii 7- Jednoatomowa ząstezka ma sześć stoni swobody: trzy stonie swobody związane z ołożeniem w rzestrzeni i trzy stonie swobody ruhu ostęowego W ząsteze dwuatomowej dohodzą kolejne dwa stonie swobody związane z orientają w rzestrzeni i odowiadająe im dwa stonie swobody ruhu obrotowego.

Zasada ekwiartyji energii 7-4 W ząsteze trój-, i więej, atomowej dohodzi jeszze jeden stoień swobody związany z orientają w rzestrzeni i odowiadająy mu stoień swobody ruhu obrotowego. Jeżeli na ząstkę nie działają żądne siły zewnętrzne, to jej energia jest tylko energią kinetyzną odowiadająą trzem stoniom swobody ruhu ostęowego i ewentualnie dwóm lub trzem stoniom swobody ruhu obrotowego. Lizba stoni swobody odzaj ząstezki związanyh z energią kinetyzną jednoatomowa dwuatomowa 5 wieloatomowa 6 Zasada ekwiartyji energii W warunkah równowagi na każdy stoień swobody ruhu ostęowego i obrotowego rzyada średnio taka sama ilość energii równa kt.

Zasada ekwiartyji energii 7-5 Kiedy energia ząstezki zależy również od jej ołożenia (energia otenjalna związana z działaniem jakihś sił, n. srężystośi, grawitayjnyh, itd.), to również na te stonie swobody rozkłada się energia ałkowita układu. Dla siły srężystośi i E P k x k x W iele stałym atomy w siei krystaliznej nie oruszają się ruhem ostęowym a jedynie drgają wokół węzłów siei. Energia otenjalna zależy od odhylenia od ołożenia równowagi k k y x x y kz z EP + + E P kt. Energia kinetyzna drgająego atomu wynosi m m x y m z EK + + E K kt. Na jeden atom w siei krystaliznej iała stałego rzyada średnio kt energii. Na jeden atom w gazie (jednoatomowym) rzyada średnio kt. Molowe ieła właśiwe iał stałyh owinny być zatem jednakowe i wynosić, a molowe ieła właśiwe gazów również owinny być 5 jednakowe i wynosić, lub zależnie od lizby atomów tworząyh ząstezkę gazu. kt

Pierwsza zasada termodynamiki 8-8. Pierwsza zasada termodynamiki U Q + W Zmiana energii wewnętrznej układu równa jest dostarzonemu iełu i ray wykonanej nad układem. U Q Oddziaływanie termizne, układy nie wywierają na siebie sił wykonująyh raę U W Oddziaływanie mehanizne, układy są w osłonie adiabatyznej (izolująej ielnie) i mogą wywierać na siebie siły wykonująe raę. W rzyadku układu termodynamiznego raa jest zawsze związana ze zmianą objętośi układu W F x S x dw d F - średnia siła wywierana na tłok rzez układ zewnętrzny dw d - raa wykonywana nad gazem rzez układ zewnętrzny U Q du δ Q d Pierwsza zasada termodynamiki wyraża zasadę zahowania energii w odniesieniu do układu termodynamiznego.

Pierwsza zasada termodynamiki 8- ieło właśiwe układu ieło właśiwe ałego układu ieło właśiwe ieło molowe Q T Q ; Q m T m T Q m ; Q m µ T µ T Przy zmianie temeratury układu mogą zmieniać się również inne arametry układu (, ) i ilość ieła zależy od tego, które się zmieniają, a które nie. ieło właśiwe molowe rzy stałym iśnieniu Q δ ieło właśiwe molowe rzy stałej objętośi Q δ > - raktyznie dla każdego układu, bo objętość zwykle rośnie rzy wzrośie temeratury. ieło właśiwe gazu doskonałego Przy stałej objętośi Jeżeli d i du Q du δ

Pierwsza zasada termodynamiki 8- Dla gazu doskonałego otrzymaliśmy wześniej U NkT o daje Nk du W gazie doskonałym U nie zależy od i zawsze Dla jednego mola gazu doskonałego ieło molowe rzy stałej objętośi wynosi Przy stałym iśnieniu du δq δq du + du + d d d Obiążony tłok wywiera na gaz stałe iśnienie onst du + µ + µ µ T µ T d µ Dla jednego mola + 5

Pierwsza zasada termodynamiki 8-4 Dla gazów jednoatomowyh lizba stoni swobody f Dla gazów dwuatomowyh f 5 5 jeśli uwzględnić dodatkowo drgania atomów wewnątrz ząstezki to f 7 Dla gazów wieloatomowyh (bez drgań) f 6 7 6 5 7 9 8 Wodór ząstezkowy H ma w niskih temeraturah oniżej 9 K. W temeraturah wyższyh, zbliżonyh do okojowej 5, a w temeraturah owyżej K 7