Fizyka Materii Skondensowanej.

Podobne dokumenty
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej. Mateusz Goryca

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Technika laserowa. dr inż. Sebastian Bielski. Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

ZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU MBS

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 4, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

Optyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni

Diagnostyka plazmy - spektroskopia molekularna. Ewa Pawelec wykład dla pracowni specjalistycznej

ZJAWISKA KWANTOWO-OPTYCZNE

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 4, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014.

Model oscylatorów tłumionych

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Fizyka Materii Skondensowanej.

Solitony i zjawiska nieliniowe we włóknach optycznych

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

2. Całkowita liczba modów podłużnych. Dobroć rezonatora. Związek między szerokością linii emisji wymuszonej a dobrocią rezonatora

Oddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-6

Zespolona funkcja dielektryczna metalu

Stałe : h=6, Js h= 4, eVs 1eV= J nie zależy

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Rozmycie pasma spektralnego

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Podstawy fizyki kwantowej

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

E 2 E = 2. Zjawisko Mössbauera. Spoczywające jądro doznaje przejścia e-m z emisją fotonu γ. Zastosujmy zasadę zachowania energii i pędu:

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Magnetyczny Rezonans Jądrowy (NMR)

Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

półprzewodniki Plan na dzisiaj Optyka nanostruktur Struktura krystaliczna Dygresja Sebastian Maćkowski

Falowa natura materii

Widmo fal elektromagnetycznych

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Oddziaływania fundamentalne

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Równania Maxwella. roth t

Właściwości materii. Bogdan Walkowiak. Zakład Biofizyki Instytut Inżynierii Materiałowej Politechnika Łódzka. 18 listopada 2014 Biophysics 1

Właściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków).

Podczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

IV. Transmisja. /~bezet

PODSTAWY FIZYKI LASERÓW Wstęp

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Funkcja rozkładu Fermiego-Diraca w różnych temperaturach

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

1.6. Ruch po okręgu. ω =

Metody Optyczne w Technice. Wykład 2 Fala świetlna

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

Metody rezonansowe. Magnetyczny rezonans jądrowy Magnetometr protonowy

Przejścia optyczne w strukturach niskowymiarowych

Stany skupienia materii

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Stara i nowa teoria kwantowa

Spektroskopia. mössbauerowska

Fizyka 2 Wróbel Wojciech

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

Podsumowanie W9. Wojciech Gawlik - Wstęp do Fizyki Atomowej, 2003/04. wykład 12 1

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań

Wykład 14. Termodynamika gazu fotnonowego

Falowa natura materii

Atomy w zewnętrznym polu magnetycznym i elektrycznym

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Metody analizy pierwiastków z zastosowaniem wtórnego promieniowania rentgenowskiego. XRF, SRIXE, PIXE, SEM (EPMA)

Spektroskopia modulacyjna

Atom wodoru w mechanice kwantowej. Równanie Schrödingera

Transkrypt:

Fizyka Materii Skondensowanej Jacek.Szczytko@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szczytko/nt Uniwersytet Warszawski 11

GryPlan 4.1 Mechanika kwantowa. Stany. Studnia kwantowa, Stany atomu wodoru. Symetrie stanów. 11.1 Pole magnetyczne, sprzężenie spin orbita, J, L, S 18.1 Dipolowe przejścia optyczne. Reguły wyboru, czas życia 5.1 Lasery współczynniki Einsteina 8.11 Optyka powtórzenie, klasyczny współczynnik załamania 14.11 PONIEDZIAŁEK RANO KOLOKWIUM, sala Cyklotron A, godz. 9:-1: 15.11 Wiązania chemiczne i cząsteczki, hybrydyzacje.11 Przejścia optyczne w cząsteczkach, widma oscylacyjno-rotacyjne 9.11 Ciało stałe, kryształy, krystalografia, sieci Bravais 6.1 Pasma, tw. Blocha, masa efektywna, przybliżenie kp 13.1 KOLOKWIUM.1 Elektrony i dziury cz. 1 3.1 Elektrony i dziury cz. Nanotechnologia 1.1 Urządzenia półprzewodnikowe. Diody, tranzystory, komputery 17.1 Fizyka subatomowa

Jacek.Szczytko@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szczytko/nt Optyka - powtórzenie Propagacja fali elektromagnetycznej. Natężenie fali. Oddziaływanie fali e-m z ośrodkiem, Odbicie plazmowe, klasyczny współczynnik załamania, kształt linii widmowych, poszerzenia.

Optyka - powtórzenie Równania Maxwella: ε divε rotε rotβ divβ ρ Β t Ε µ ε + µ t j

Optyka - powtórzenie Równanie falowe: ( rotβ) Ε rot( rotε) µ ε t t µ t j Ε µ ε t Ε Β µ ε t Β c 1 µ ε

Optyka - powtórzenie Równanie falowe: Natężenie fali czyli moc przenoszona na jednostkę powierzchni wyraża się przez wektor Poytinga [W/m ]: S 1 µ Ε Β DC Power flow in a concentric cable Independent E and B fields http://en.wikipedia.org/wiki/poynting_vector

Optyka - powtórzenie Fala elektromagnetyczna w próżni Równania Maxwella: B E rote t E B rotb ε µ t E E µ ε t Β Β µ ε t Równania falowe: Prędkość fali elektromagnetycznej: c 1 µ ε Współczynnik załamania: c 3 1 n 1 8 m s ω k c Fala elektromagnetyczna w dielektryku Równania Maxwella: B E rote t E B rotb ε µ µε t E E µ ε µε t Β Β µ ε µε t Równania falowe: Prędkość fali elektromagnetycznej: υ 1 µ ε µε Współczynnik załamania: n c υ µε c n k nω c

Optyka - powtórzenie Fala elektromagnetyczna w próżni Fala elektromagnetyczna w dielektryku Równania Maxwella: B E rote t E B rotb ε µ t E E µ ε t Β Β µ ε t Równania falowe: Prędkość fali elektromagnetycznej: c 1 µ ε Współczynnik załamania: c 3 1 8 m s Równania Maxwella: B E rote t E B rotb ε µ µε t E E µ ε µε t Β Β µ ε µε t Równania falowe: Ale w jaki sposób ośrodek oddziałuje z falą elektromagnetyczną? Czy e (a więc n) jest stałe? n 1 k ω c Prędkość fali elektromagnetycznej: υ 1 µ ε µε Współczynnik załamania: n c υ µε c n k nω c

Wojtek Wasilewski

Wojtek Wasilewski

Wojtek Wasilewski

Wojtek Wasilewski

Wojtek Wasilewski

Zjawisko Mossbauera Explain it! The most important thing is, that you are able to explain it! You will have exams, there you have to explain it. Eventually, you pass them, you get your diploma and you think, that's it! No, the whole life is an exam, you'll have to write applications, you'll have to discuss with peers... So learn to explain it! You can train this by explaining to another student, a colleague. If they are not available, explain it to your mother or to your cat! Rudolf Ludwig Mössbauer ur. 199 Za Wikipedią

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Dielektryk: E

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Dielektryk: + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + E P polaryzacja ośrodka D ε E + P x -q +q p qx moment dipolowy atomu (cząsteczki)

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Rozważamy przestrzeń wypełnioną oscylatorami o częstotliwości rezonansowej i współczynniku tłumienia ; oscylatory mają masę m, ładunek q są poruszane przez oscylujące pole elektryczne E. x -q +q p qx moment dipolowy atomu (cząsteczki) ( ) polaryzacja ośrodka P N p N E E ε α ε χ polaryzowalność podatność dielektryczna

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Rozważamy przestrzeń wypełnioną oscylatorami o częstotliwości rezonansowej i współczynniku tłumienia ; oscylatory mają masę m, ładunek q są poruszane przez oscylujące pole elektryczne E. x -q +q stąd ( + χ ) E ε ε E D ε E + P ε 1 Tego szukamy: n ε 1+ χ P ( t) N p( t) Nqx( t) χ E( t) ε x ( t) Musimy wyznaczyć!

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Rozważamy przestrzeń wypełnioną oscylatorami o częstotliwości rezonansowej i współczynniku tłumienia ; oscylatory mają masę m, ładunek q są poruszane przez oscylujące pole elektryczne E. d dt x d x + γ dt + ω x siła sprężysta q Ee m iωt siła wymuszająca tłumienie Rozwiązanie dla stanu ustalonego: x x e iω t

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Rozwiązanie dla stanu ustalonego: x Podstawiamy: Amplituda: x exp( iωt) ( ) ω + iγω + ω x x qe qe m ( ) ω + γω m ω i

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Dostajemy: n n ε L Nqx Nq ε ε L + ε L + ε E ε m n' iκ Dla jednej częstości oscylatora w e L 1, ale dla wielu jest to w przybliżeniu stała suma wkładów od pozostałych. ( ω ω + iγω). κ n' ε Nq m γω ε ( ω ω ) + γ ω L Nq + ε m ( ω ω ω ω ) + γ E E exp[ i( ω t knz) ] E exp[ i( ωt kn' z + ikκz) ] π E exp κ z exp i ω t λ ω [ ( kn' z) ]

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): Dostajemy: ) ( ω γ ω ω γω ε κ + m Nq ) ( 1 ' ω γ ω ω ω ω ε + + m Nq n. związki dyspersyjne Kramersa - Kroniga Obszar dyspersji anomalnej

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami: Część rzeczywista opisuje zmianę wektora falowego czynnika oscylującego fali elektromagnetycznej, - rzeczywisty współczynnik załamania ośrodka. Jeżeli przez ośrodek fala propaguje się bez absorpcji, to nn. Część urojona współczynnika załamania charakteryzuje absorpcję ośrodka. Wielkość dn' dω nazywana jest dyspersją ośrodka. Poza rezonansem jest ona funkcją dodatnią - dyspersja normalna. Dla częstości bliskich częstości rezonansowej dyspersja ma znak ujemny - dyspersja anomalna.

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami: Przykład wody:.

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami: Kilka rezonansów w ośrodku: H O.

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami: Kilka rezonansów w ośrodku: H O. ε L Dla jednej częstości oscylatora w e L 1, ale dla wielu jest to w przybliżeniu stała suma wkładów od pozostałych.

Prawo Lamberta-Beera : Pole elektryczne fali przechodzącej przez ośrodek: π E E exp ω λ Natężenie [ i( ωt kn' z + ikκz) ] E exp κ z exp[ i( t kn' z) ] w, k - fala w próżni I E E 4π o exp κ z λ I( z) I exp( αz) Współczynnik absorpcji α κk k k, długość fali w próżni

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): d x dt dx + γ dt + ω x qe m e Rozważamy przestrzeń wypełnioną oscylatorami o częstotliwości rezonansowej i współczynniku tłumienia ; oscylatory mają masę m, ładunek q są poruszane przez oscylujące pole elektryczne E. iωt Rozwiązanie dla stanu ustalonego typu: x x e iωt

Fala w ośrodku wypełnionym oscylatorami (model Lorentza): d x dt dx + γ dt + ω x qe m e Rozważamy siła tłumienie przestrzeń wypełnioną oscylatorami o częstotliwości rezonansowej i harmoniczna współczynniku tłumienia ; oscylatory mają masę m, ładunek q są poruszane przez oscylujące pole elektryczne E. iωt siła wymuszająca Rozwiązanie dla stanu ustalonego typu: x x e iωt

Fala w ośrodku (różnym): d x dt d x dt d x dt dx qe + γ + ω x dt m dx + γ + ω x dt qe iωt + + e m e iωt Model Lorentza Widmo emisji Fala w plazmie Rozwiązanie dla stanu ustalonego typu: x x e iωt

Np. kształt i szerokość linii emisyjnych Przejście między dwoma poziomami układu kwantowego może być z dobrym przybliżeniem opisane za pomocą modelu oscylatora harmonicznego: d x dt dx + γ + ω x dt x -q +q ( t) qx( t) p Widmo emisji Tym razem atomy (cząsteczki) zostały (jakoś) pobudzone do drgań i starają się powrócić do swojej równowagi tracąc energię na emisję promieniowania elektromagnetycznego ( tłumienie ). P moment dipolowy atomu (cząsteczki) ( t) N p( t) Nqx( t) χ E( t) ε

Np. kształt i szerokość linii emisyjnych Analiza tego tłumienia oscylacji daje wgląd w mikroskopowe zjawiska zachodzące podczas (i w okolicach) emisji promieniowania elektromagnetycznego! Charakter zaniku promieniowania w czasie ma wpływ na jego widmo (w domenie częstości). x -q +q Tym razem atomy (cząsteczki) zostały (jakoś) pobudzone do drgań i starają się powrócić do swojej równowagi tracąc energię na emisję promieniowania elektromagnetycznego ( tłumienie ).

Np. kształt i szerokość linii emisyjnych Widmo - transformata Fouriera: Szerokość połówkowa linii: drgania tłumione (naturalna szerokość linii) poszerzenie ciśnieniowe poszerzenie dopplerowskie (profil Voigta) 1.5.5 1 1 3 4 5 6 7 8 9 1

Np. kształt i szerokość linii emisyjnych Widmo - transformata Fouriera: Szerokość połówkowa linii: FWHM Full Width Half Maximum I( ω) I 1 ( ω ω ) + ( γ / )

Np. kształt i szerokość linii emisyjnych Widmo - transformata Fouriera: Szerokość połówkowa linii: FWHM Full Width Half Maximum I( ω) I 1 ( ω ω ) + ( γ / )

Np. propagacja fali w plazmie: d x dt + + qe m e iωt j σ E swobodne ładunki zjonizowane gazy, (np. w lampach gazowych, w atmosferach gwiazd i jonosferach planet), plazma, plazma w ciele stałym - czyli gaz swobodnych nośników znajdujący się w metalach lub półprzewodnikach, ciecze - jak elektrolity czy roztopione przewodniki. Rozwiązanie dla stanu ustalonego: x x e iωt

Np. propagacja fali w plazmie: d x dt + + qe m e iωt j σ E swobodne ładunki zjonizowane gazy, (np. w lampach gazowych, w atmosferach gwiazd i jonosferach planet), plazma, plazma w ciele stałym - czyli gaz swobodnych nośników znajdujący się w metalach lub półprzewodnikach, ciecze - jak elektrolity czy roztopione przewodniki. Rozwiązanie dla stanu ustalonego: x x e iωt

Kształt linii absorpcyjnej [ ] z I z I ) ( )exp ( ), ( ω α ω ω Prawo Lamberta-Beera: Prof. T. Stacewicz gdzie absorbancja a współczynnik absorpcji (w przypadku kształtu lorencowskiego): Gdy jesteśmy blisko rezonansu, gdy, współczynnik absorpcji upraszcza się do postaci opisywanej kształtem Lorenza. ) ( ) ( ) ( ω ω κ ω α k ) ( ) ( ω γ ω ω γω ε ω κ + m Nq ) / ( ) ( 8 ) ( γ ω ω γ ω ε ω κ + m Nq

Efekt Dopplera Relatywistyczny efekt Dopplera (dla światła): 1+ υ / c ν obserw. ν źródła ν źródła + 1 υ / c ( 1 υ / c) υ > gdy źródło się zbliża. Prof. T. Stacewicz

Efekt Dopplera Wizja artysty przedstawia planety orbitujące wokół PSR 157+1 Wikipedia Aleksander Wolszczan

Efekt Dopplera Wolszczan, A., & Frail, D. A. A Planetary System around the Millisecond Pulsar PSR 157+1 199, Nature, 355, 145.

Efekt Dopplera Masses and Orbital Inclinations of Planets in the PSR B157+1 System Maciej Konacki and Alex Wolszczan The Astrophysical Journal, 591:L147-L15, 3 July 1 Best-fit daily averaged time-of-arrival residuals for three timing models of PSR B157+1 observed at 43 MHz.

Efekt Dopplera Przesunięcie ku czerwieni linii spektralnych w zakresie światła widzialnego supergromady odległych galaktyk (po prawej) w porównaniu do Słońca (po lewej) Wikipedia

Kształt linii absorpcyjnej http://www.webexhibits.org/causesofcolor/18a.html

Poszerzenie dopplerowskie Na skutek efektu Dopplera poruszający się obiekt absorbuje lub promieniuje falę o częstości przesuniętej względem częstości własnej obiektu spoczywającego: A (1+V Z /c) V Z jest składową prędkości wzdłuż kierunku rozchodzenia się promieniowania W temperaturze T zależność między liczbą cząstek o masie m a prędkością V Z jest opisywana przez rozkład Maxwella : n i i ( VZ ) dvz exp V N π [ ( ) ] VZ VP dvz p Ten opis jest słuszny dla układu w równowadze termodynamicznej. W przypadku gdy rozkład prędkości nie jest termiczny (np. w wiązkach atomowych) należy zastosować inną funkcję, właściwą dla danego układu kt V P m Prof. T. Stacewicz

Poszerzenie dopplerowskie Po podstawieniu poprzedniego równania otrzymujemy rozkład liczby cząstek promieniujących z daną częstością : n i ( ω ) dω N c i V p ω / ( / )( ')/ π e [ c V P ω ω ω ] dω Ponieważ natężenie promieniowania jest proporcjonalne do ilości promieniujących cząstek, mamy gaussowski kształt linii spektralnej. Po unormowaniu powyższej funkcji : Szerokość linii dopplerowskiej wynosi c( ω ω I ( ω ) I exp ω V P δω D V P ln ω c ω c 8kT ln m Prof. T. Stacewicz

Poszerzenie dopplerowskie W gazach atomowych i molekularnych: naturalne szerokości linii wynoszą od kilku do kilkunastu megaherców, na skutek ruchów cieplnych cząstek linie te ulegają poszerzeniu kilkadziesiąt do kilkuset razy. Prof. T. Stacewicz

Poszerzenie dopplerowskie Kształt lini dopplerowskej jest gaussowski tylko przy założeniu, że naturalna szerokość linii jest bardzo mała (ściślej, że jest detlą Diraca). Jeśli weźmiemy pod uwagę szerokość naturalną linii widmowej (np. w bardzo chłodnych gazach) otrzymamy profil Voigta.

Profil Voigta Rozważmy układ oscylatorów tłumionych. każdy z nich charakteryzuje się widmem Lorentza, którego szerokość nie może być zaniedbana. na skutek ruchu cieplnego i efektu Dopplera częstość centralna każdego oscylatora ulega przesunięciu do wartości i. Wypadkowe natężenie promieniowania jest sumą natężeń pochodzących od poszczególnych oscylatorów: 1 I( ω) I i ( ω ω ) + ( γ / ) C i która w przypadku ciągłego, maxwellowskiego rozkładu prędkości przechodzi w całkę, dając splot funkcji Gaussa i Lorentza [( c / )( ω ω ') / ω ] I( ω) V e P ( ω ω') i + ( γ / ) dω' C γnic 3 V π ω P Prof. T. Stacewicz

Profil Voigta Prof. T. Stacewicz

Zjawisko Mossbauera "for his researches concerning the resonance absorption of gamma radiation and his discovery in this connection of the effect which bears his name" Rudolf Ludwig Mössbauer ur. 199

Zjawisko Mossbauera Explain it! The most important thing is, that you are able to explain it! You will have exams, there you have to explain it. Eventually, you pass them, you get your diploma and you think, that's it! No, the whole life is an exam, you'll have to write applications, you'll have to discuss with peers... So learn to explain it! You can train this by explaining to another student, a colleague. If they are not available, explain it to your mother or to your cat! Rudolf Ludwig Mössbauer ur. 199 Za Wikipedią

Zjawisko Mossbauera Jądro (a więc cały atom) emitując fotony o energii E doznaje pewnego odrzutu. Jego energię można wyznaczyć z prawa zachowania pędu: odrzut atomu masa atomu E R E γ pc p Eγ M Mc Zgodnie z zasadą zachowania energii emitowany foton ma energię mniejszą o E R od energii wzbudzenia jądra E, gdyż ta część energii zostaje zużyta na odrzut. Z kolei w trakcie absorpcji jądro pochłania foton, czego skutkiem jest również odrzut. Wynika stąd, iż niedopasowanie energetyczne między fotonami emitowanymi a absorbowanymi wynosi E R

Zjawisko Mossbauera linia emisyjna linia absorpcyjna intensywność Rudolf Ludwig Mössbauer ur. 199 E - E R E E + E R

Zjawisko Mossbauera To przejście jest odpowiednio wąskie (czyli długożyciowe) E R p M E τ 1 14,4 kev 7 s Γ 1 τ Γ 1 1 E Eγ Mc 8 ev,ev ALE: w przypadku kryształu pęd przejmuje CAŁA sieć, więc można przyjąć, że absorpcja jest bezodrzutowa http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/nuclear/mossfe.html

Zjawisko Mossbauera Efekt Doplera: ν ν 1 obserw. ν źródła υ / c 6,67 1 Źródło 57 Co Absorbent 57 Fe Detektor γ υ υ http://tcc.salon4.pl/11781,efekt-mossbauera-efekt-dopplera-odpowiedz-dla-janusza

Zjawisko Mossbauera Efekt Doplera: mm/s! ν ν 1 obserw. ν źródła υ / c 6,67 1 Źródło 57 Co Absorbent 57 Fe Detektor γ υ υ http://tcc.salon4.pl/11781,efekt-mossbauera-efekt-dopplera-odpowiedz-dla-janusza

Zjawisko Mossbauera Spitit i Opportunity http://www.fas.org/irp/imint/docs/rst/sect19/sect19_13a.html

Zjawisko Mossbauera Spitit i Opportunity http://www.fas.org/irp/imint/docs/rst/sect19/sect19_13a.html

Zjawisko Mossbauera Rozszczepienie poziomów energetycznych jądra 57 Fe na skutek efektu Zeemana.

Zjawisko Mossbauera Test Ogólnej Teorii Względności Harvard Tower Experiment OTW - 1916 http://prl.aps.org/abstract/prl/v3/i9/p439_1 http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/relativ/gratim.html

Zjawisko Mossbauera http://prl.aps.org/abstract/prl/v3/i9/p439_1 ν obserw. ν ν / ν E E E E E mgh down down źródła 1 + 4,9 1 E c E E E E gh c 15 14,4keV 11 gh g,6m 3,5 1 ev c up up Przesunięcie ku czerwieni spowodowane polem grawitacyjnym Ziemi (Ogólna Teoria Względności) ( 11 3,5 1 ev) 15 14,4keV 15 ( 5,1 ±,5) 1 4,9 1 Zysk energii spadającego fotonu Wynik pomiaru http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/relativ/gratim.html

Zjawisko Mossbauera Robert Pound, stationed at the top of a tower in a Harvard physics building (top), communicated by phone with Glen Rebka in the basement during calibrations for their experiment. The team verified Einstein's prediction that gravity can change light's frequency. 196 http://focus.aps.org/story/v16/st1

Zjawisko Mossbauera Test Ogólnej Teorii Względności Harvard Tower Experiment OTW - 1916 http://prl.aps.org/abstract/prl/v3/i9/p439_1 http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/relativ/gratim.html