czyli politropa jest w tym przypadku przemianą przy stałym ciśnieniu nazywaną izobarą. Równanie przemiany izobarycznej ma postać (2.

Podobne dokumenty
u (1.2) T Pierwsza zasada termodynamiki w formie różniczkowej ma postać (1.3)

PLAN WYKŁADU. Ciepło właściwe Proces adiabatyczny Temperatura potencjalna II zasada termodynamiki. Procesy odwracalne i nieodwracalne 1 /35

Entropia i druga zasada termodynamiki

v! są zupełnie niezależne.

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Wykład IV Proste przemiany cd: Przemiana adiabatyczna Przemiana politropowa

Uwagi do rozwiązań zadań domowych - archiwalne

UZUPEŁNIENIA DO WYKŁADÓW D, E

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

PLAN WYKŁADU. Opis powietrza zawierającego parę wodną w stanie nasyconym oraz wodę. Entalpia Energia wewnętrzna Entropia 1 /23

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

Podstawowe pojęcia analizy wektorowej - przypomnienie

Ć W I C Z E N I E N R C-3

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 :

TERMODYNAMIKA PROCESOWA

Układ jednostek miar SI

ZADANIA Z CHEMII Efekty energetyczne reakcji chemicznej - prawo Kirchhoffa

Podstawy termodynamiki

I zasada termodynamiki

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Wielokryteriowa optymalizacja liniowa (WPL)

Fale skrętne w pręcie

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt.

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Wykład V Charakterystyka ośrodków termodynamicznych

Instalacje pompowe. Zadania do samodzielnego rozwiązania v ,1. dr inż. Michał Strzeszewski,

TERMODYNAMIKA. Termodynamika jest to dział nauk przyrodniczych zajmujący się własnościami

nieciągłość parametrów przepływu przyjmuje postać płaszczyzny prostopadłej do kierunku przepływu

1. Cykl odwrotny Carnota reprezentują poniższe diagramy w zmiennych p-v ( ) i T-S

Definicja szybkości reakcji. Szybkości reakcji. Równanie kinetyczne reakcji ...

GAZY DOSKONAŁE I PÓŁDOSKONAŁE

Materiały pomocnicze do ćwiczeń z przedmiotu: Termodynamika techniczna

Definicja szybkości reakcji

Definicja szybkości reakcji

Podstawowe przemiany cieplne

THERMODYNAMICS OF PISTON COMBUSTION ENGINE WORK CYCLE

Temat:Termodynamika fotonów.

Gaz doskonały model idealnego układu bardzo wielu cząsteczek, które: i. mają masę w najprostszym przypadku wszystkie taką samą

Para wodna najczęściej jest produkowana w warunkach stałego ciśnienia.

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

Ćwiczenia do wykładu Fizyka Statystyczna i Termodynamika

Stan równowagi chemicznej

TERMODYNAMIKA PROCESOWA I TECHNICZNA

Rozkład Maxwell a prędkości cząsteczek gazu Prędkości poszczególnych cząsteczek mogą być w danej chwili dowolne

13) Na wykresie pokazano zależność temperatury od objętości gazu A) Przemianę izotermiczną opisują krzywe: B) Przemianę izobaryczną opisują krzywe:

Odkształcalność podłoża gruntowego Compressibility & settlement. Marek Cała Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki

Przeanalizujmy układ termodynamiczny przedstawiony na rysunku 1. - początkowa, przejściowa i końcowa objętość kontrolnej ilości gazu w naczyniu.

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie

WYKŁAD 2_2. 1.Entropia definicja termodynamiczna. przemiana nieodwracalna. Sumaryczny zapis obu tych relacji

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

WARUNKI RÓWNOWAGI UKŁADU TERMODYNAMICZNEGO

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech

prawa gazowe Model gazu doskonałego Temperatura bezwzględna tościowa i entalpia owy Standardowe entalpie tworzenia i spalania 4. Stechiometria 1 tość

Parametry pracy adiabatycznego modelu łożyska krótkiego z panewką pływającą

M10. Własności funkcji liniowej

Zadania domowe z termodynamiki I dla wszystkich kierunków A R C H I W A L N E

Turbinowy silnik odrzutowy obieg rzeczywisty. opracował Dr inż. Robert Jakubowski

II zasada termodynamiki

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

II zasada termodynamiki.

Rozdział 2. Krzywe stożkowe. 2.1 Elipsa. Krzywe stożkowe są zadane ogólnym równaniem kwadratowym na płaszczyźnie

DWUCZĘŚCIOWE ŁOŻYSKO POROWATE

Opis ruchu płynu rzeczywistego

Ø Cząstka powietrza poruszająca się pionowo w płynie jest poddawana sprężaniu lub rozprężaniu adiabatycznemu; zatem jej temperatura ulega zmianie

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

[1] CEL ĆWICZENIA: Identyfikacja rzeczywistej przemiany termodynamicznej poprzez wyznaczenie wykładnika politropy.

MODELOWANIE POŻARÓW. Ćwiczenia laboratoryjne. Ćwiczenie nr 1. Obliczenia analityczne parametrów pożaru

Wykład 7. Energia wewnętrzna jednoatomowego gazu doskonałego wynosi: 3 R . 2. Ciepło molowe przy stałym ciśnieniu obliczymy dzięki zależności: nrt

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III

LICEALIŚCI LICZĄ ph różnych roztworów < materiały pomocnicze do sprawdzianu nr 2 > Przykładowe zadania:

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie ciepła właściwego c p dla powietrza




>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

DZIAŁ: HYDRODYNAMIKA ĆWICZENIE B: Wyznaczanie oporów przy przepływie płynów [OMÓWIENIE NAJWAŻNIEJSZYCH ZAGADNIEŃ] opracowanie: A.W.

Wykład 3. Prawo Pascala

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

11. Termodynamika. Wybór i opracowanie zadań od 11.1 do Bogusław Kusz.

Wykład 13 Druga zasada termodynamiki

Krzywa izobarycznego ogrzewania substancji rzeczywistej. p=const. S wrz. S top. Ttop. Twrz. T dt. top. top. Równanie Clausiusa-Clapeyrona (1)

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Gaz rzeczywisty zachowuje się jak modelowy gaz doskonały, gdy ma małą gęstość i umiarkowaną

STANY SKUPIENIA MATERII

Budowa materii Opis statystyczny - NAv= 6.022*1023 at.(cz)/mol Opis termodynamiczny temperatury -

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

1. Definicje podstawowe. Rys Profile prędkości w rurze. A przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy. Liczba Reynoldsa

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY

Fale rzeczywiste. dudnienia i prędkość grupowa

Funkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd.

2... Pˆ - teoretyczna wielkość produkcji (wynikająca z modelu). X X,..., b b,...,

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie

10 zadań związanych z granicą i pochodną funkcji.

3. Przyrost temperatury gazu wynosi 20 C. Ile jest równy ten przyrost w kelwinach?

5. PRZEMIANY GAZU DOSKONAŁEGO

Dwuprzepływowe silniki odrzutowe. dr inż. Robert JAKUBOWSKI

Transkrypt:

remiany_gau_dosk Charakterystyne remiany gau doskonałego. Premiana oitroowa Premianą oitroową naywamy remianę o równaniu idem (. ub V idem (. gdie V / m. W równaniah (. i (. jest wykładnikiem oitroy. Podstawowe remiany gau doskonałego można roatrywać jako segóe ryadki oitroy. W aeżnośi od wartośi oitroa może być remianą ry stałym iśnieniu, remianą ry stałej objętośi, remianą ry stałej temerature, y remianą ry stałej entroii.. Iobara Da wykładnika oitroy 0 jest 0 idem yi oitroa jest w tym ryadku remianą ry stałym iśnieniu naywaną iobarą. ównanie remiany iobarynej ma ostać idem (. Na rys. 4.4 i 4.5 redstawiono eksansję iobaryną. Podas eksansji iobarynej więksa się objętość gau ora wrasta temeratura. Cieło jest dorowadane do gau a raa wyrowadana. Na rys. 4.5 da orównania narysowano też remianę iohoryną, która jest inią bardiej stromą. Funkja (s da = idem ub 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk = idem jest funkją wykładnią. Premianę iobaryną można reaiować w yindre amkniętym resuwnym tłokiem, na który diała stała siła, dorowadają (eksansja ub odrowadają (komresja ieło. ermine równanie stanu da oątku remiany iobarynej - (. ermine równanie stanu da końa remiany iobarynej - (.3 Po odieeniu równania (.3 re równanie (. dostajemy (.4 ównanie (.4 można rekstałić do ostai (.5 Z równania (.5 wynika, że objętość gau odgrewanego iobarynie wrasta roorjonaie do temeratury. Jeżei temeratura gau wrośnie dwukrotnie, to również jego objętość wrośnie dwukrotnie. Jednostkową raę bewgędną remiany wynaymy ogóej aeżnośi ( d [J/kg] (.6 gdie da remiany iobarynej funkja ( ma ostać idem (.7 Po odstawieniu (.7 do równania (.6 i sałkowaniu otrymujemy ( (.8 ównanie (.8 jest słusne da dowoego ynnika termodynaminego, yi także da gaów reywistyh, iey i iał stałyh. Jednostkowa raa tehnina remiany t ( d ( d 0 [J/kg] (.9 Cieło właśiwe ry stałym iśnieniu,, ma da okreśonego gau doskonałego wartość stałą. Stąd jednostkowe ieło remiany iobarynej jest równe q ( [J/kg] (.0 Pryrost właśiwej energii wewnętrnej 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk u ( [J/kg] (. Zaeżność (. jest słusna da dowoej remiany gau doskonałego, onieważ energia wewnętrna jest arametrem stanu, yi jej ryrost nie aeży od rodaju remiany. Pryrost entaii właśiwej i ( [J/kg] (. Zaeżność (. jest słusna da dowoej remiany gau doskonałego, onieważ entaia jest arametrem stanu, yi jej ryrost nie aeży od rodaju remiany. Pierwsa ostać ierwsej asada termodynamiki (I Z q u (.3 Druga ostać ierwsej asada termodynamiki q i t i (.4 Pryrost entroii właśiwej można obiyć aeżnośi s [J/(kg K] (.5 ub s [J/(kg K] (.6 Zaeżnośi (.5 i (.6 są słusne da dowoej remiany gau doskonałego, onieważ entroia jest arametrem stanu, yi jej ryrost nie aeży od rodaju remiany. Da remiany iobarynej równanie (.6 urasa się do ostai s (.7 Ponieważ równanie (.7 wykorystuje aeżność, jego stosowaość ostała ograniona do remiany iobarynej gau doskonałego. Da ałkowitej iośi substanji w układie L J mkg J / kg n t t 3 3 kmo J / kmo V um J / um u (.8 L m (.9 Q mq (.0 U mu (. I mi (. S ms (.3 3 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk 3. Iohora idem (3. idem Wykładnik oitroy (3. (3.3 ównanie remiany idem (3.4 Premiana redstawiona na rys. 4. ora 4.3 jest srężaniem iohorynym, onieważ odas remiany wrasta iśnienie. Premianę iohoryną można reaiować w biorniku o stałej objętośi dorowadają do ynnika (srężanie ub wyrowadają (rorężanie ieło. ermine równanie stanu da stanu oątkowego (3.5 ermine równanie stanu da stanu końowego (3.6 Po odieeniu stronami równania (3.6 re równanie (3.5 dostajemy (3.7 4 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk (3.8 Z równania (3.8 wynika, że iśnienie gau odgrewanego iohorynie wrasta roorjonaie do temeratury. Jeżei temeratura gau wrośnie dwukrotnie, to również jego iśnienie wrośnie dwukrotnie. Jednostkowa raa bewgędna remiany ( d ( d 0 [J/kg] (3.9 Jednostkowa raa tehnina remiany t ( d ( [J/kg] (3.0 Praa tehnina dana równaniem (3.0 nie ma sensu fiynego da ojedynej remiany. Praę taką naeżałoby dorowadić (w ryadku srężania do masyny reływowej, aby retłoyć ynnik e biornika, w którym anuje iśnienie, do biornika, w którym anuje iśnienie. W ryadku remiany iohorynej wrost iśnienia wynika nie e miany objętośi, e e miany temeratury (odgranie gau od temeratury do temeratury. Jednostkowe ieło remiany q ( [J/kg] (3. Pryrost właśiwej energii wewnętrnej u ( [J/kg] (3. Pryrost entaii właśiwej i ( [J/kg] (3.3 Pierwsa asada termodynamiki (I Z q u u (3.4 q i (3.5 t Pryrost entroii właśiwej s [J/(kg K] (3.6 s [J/(kg K] (3.7 4. Ioterma idem (4. Nieh wykładnik oitroy będie równy (4. 5 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk Wówas równanie remiany oitroowej (4. ma ostać idem (4.3 ermine równanie stanu da oątku i końa roważanej remiany (4.4 (4.5 Z równania (4.3 wynika, że ewe strony równań (4.4 i (4.5 są sobie równe (4.6 stąd również rawe strony tyh równań są sobie równe (4.7 yi remiana oitroowa wykładnikiem oitroy jest równy jednośi jest remianą, odas której nie mienia się temeratura gau. Premiana taka naywana jest iotermą. idem (4.8 Jednostkowa raa bewgędna remiany ( d (4.9 Z równania (4.6 wynaamy funkję ( 6 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk ( (4.0 Prawą stronę równania (4.0 odstawiamy do równania (4.9 i ałkujemy d (4. Jednostkowa raa tehnina remiany t ( d (4. Z (4.6 ( (4.3 (4.3 do (4. t d (4.4 Z (4.6 (4.5 (4.5 do (4.4 t (4.6 Z orównania (4.6 (4. wynika, że t (4.7 Cieło właśiwe remiany ioterminej q q (4.8 Pryrost właśiwej energii wewnętrnej u ( ( 0 (4.9 Pryrost entaii właśiwej i ( ( 0 (4.0 Pierwsa asada termodynamiki (I Z q u (4. q i t (4. t Pryrost entroii właśiwej 7 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk 8 9.09.06 0:4:00 s (4.3 s (4.4 5. Adiaterma odwraaa - ientroa idem (5. Wykładnik oitroy (5. ównanie remiany idem (5.3 Z (5.3 da dwóh dowoyh stanów (5.4 ermine równanie stanu (5.5 (5.6 (5.6/(5.5 (5.7 (5.4 do (5.7 (5.8 (5.9 (5.9 do (5.7 (5.0 (5.0 // (5.

remiany_gau_dosk 9 9.09.06 0:4:00 Jednostkowa raa bewgędna remiany ( d (5. Z (5.4 ( (5.3 Prawą stronę równania (5.3 odstawiamy do rawej strony równania (5. a funkję ( d (5.4 Jednostkowa raa tehnina remiany ( t d (5.5 Z (5.4 ( (5.6 (5.6 do (5.5 d t (5.7 Porównanie (5.4 (5.7 rowadi do aeżnośi t (5.8 Da gaów doskonałyh jest (5.9 Po rowiąaniu układu (5.9 e wgędu na i otrymujemy (5.0 (5. Pryrost entroii właśiwej s (5.

remiany_gau_dosk (5.8 do (5. s Po uwgędnieniu (5.0 dostajemy (5.3 s 0 (5.4 yi s s s idem (5.5 Cieło remiany ientroowej s s s s q ( s ds ( s ds 0 (5.6 Cieło właśiwe remiany ientroowej q 0 s 0 (5.7 Pryrost właśiwej energii wewnętrnej u ( (5.8 Pryrost entaii właśiwej i ( (5.9 Pierwsa asada termodynamiki (I Z 0 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk 9.09.06 0:4:00 u q (5.30 t i q (5.3 Po uwgędnieniu (5.6 u u u (5.3 Z (5.3 ( (5.33 (5. do (5.33 (5.34 6. Poitroa - ogóie idem (6. Z (6. da dwóh dowoyh stanów (6. ermine równanie stanu (6.3 (6.4 (6.4/(6.3 (6.5 (6. do (6.5 (6.6 (6.7 (6.7 do (6.5 (6.8 (6.8 //

remiany_gau_dosk 9.09.06 0:4:00 (6.9 Jednostkowa raa bewgędna remiany ( d (6.0 Z (6. ( (6. (6. do (6.0 d (6. (6.6 i (6.3 do (6. (6.3 Jednostkowa raa tehnina remiany ( t d (6.4 Z (6. ( (6.5 (6.5 do (6.4 t d (6.6 Porównanie (6. (6.6 ry uwgędnieniu (6. daje t (6.7 Pryrost właśiwej energii wewnętrnej ( u (6.8 Pryrost entaii właśiwej ( i (6.9 Cieło remiany

remiany_gau_dosk q (6.0 gdie jest iełem właśiwym remiany oitroowej. Pierwsa asada termodynamiki (I Z q u (6. q i (6. t (6.0 i rawa strona (6.3 do (6. ( ( ( (6.3 (6.3/ (6.4 Wniosek: ieło właśiwe oitroy jest wiekośią stałą. ( do (6.4 (6.5 7. Cieło właśiwe oitroy gau doskonałego (7.. 0 ( = idem, iobara 0 0. ( = idem, iohora 3. ( = idem, ioterma (7. (7.3 (7.4 4. (s = idem, ientroa 3 9.09.06 0:4:00

remiany_gau_dosk 0 (7.5 Na rys. 5.4 ora 5.5 wykładnik oitroy jest onaony jako m. Na rys. 4.9 wykładnik oitroy jest onaony jako n. 4 9.09.06 0:4:00