EKSPERTYZA BUDYNKU MIESZKALNEGO POD KĄTEM MOZLIWOŚCI WYKONANIA REMONTU i DOCIEPLENIA ELEWACJI

EKSPERTYZA BUDYNKU MIESZKALNEGO POD KĄTEM MOZLIWOŚCI WYKONANIA REMONTU i DOCIEPLENIA ELEWACJI Obiekt: Budynek mieszkalny Adres: ul. Hołdu Pruskiego 3; 72-600 Świnoujście Inwestor: Wspólnota Mieszkaniowa ul. Wyspiańskiego 4; 72-600 Świnoujście Opracowali: mgr inż. Marcin Kubiczak Uprawnienia budowlane nr ewid. ZAP/0008/POOK/03 do projektowania bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej mgr inż. Mirosław Hamberg Uprawnienia budowlane z art. 362 Nr 4662/61 do projektowania bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej RZECZOZNAWCA BUDOWLANY Dec. Nr1/Rz/2000, Centr. Rej. Poz. 120/00/R Szczecin, sierpień 2007 roku

Zawartość opracowania EKSPERTYZA TECHNICZNA 1.0. Dane ogólne 2.0. Opis stanu istniejącego 3.0 Analiza stanu elementów konstrukcji 4.0. Wnioski i zalecenia Załączniki Załącznik nr 1 Fotografie Załącznik nr 2 Rysunki archiwalne Załącznik nr 3 Obliczenia statyczne Załącznik nr 4 Dokumenty formalno-prawne 2

1.0. DANE OGÓLNE 1.1. PRZEDMIOT ORZECZENIA : Przedmiotem opracowania jest budynek mieszkalny wielorodzinny przy ul. Hołdu Pruskiego 3 w Świnoujściu. 1.2. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA : Celem opracowania jest : - ogólna ocena stanu technicznego elementów budynku - analiza możliwości i zakresu przeprowadzenia remontu elementów konstrukcji, naprawy elewacji oraz wykonania izolacji - zalecenia dotyczące przeprowadzenia niezbędnych prac naprawczych 1.3. MATERIAŁY WYKORZYSTANE DO OPRACOWANIA : 1.3.1. Wizja lokalna obiektu dokonana w miesiącu lipcu i sierpniu 2007r. 1.3.2. Inwentaryzacja architektoniczna budynku mieszkalnego przy ul. Hołdu Pruskiego 3 w Świnoujściu sporządzona w czerwcu 1964 roku przez mgr inż. arch. K. Hoffmana i mgr inż. arch. Bertranda oraz inż. Twardowskiego. 1.3.3. Archiwalne materiały projektowe; - Projekt techniczny remontu i przebudowy budynku mieszkalnego przy ul. Hołdu Pruskiego 3 w Świnoujściu branża architektura, konstrukcja oraz instalacje sporządzony w Poznaniu w listopadzie i grudniu 1964 roku przez mgr inż. arch. K. Hoffmana i inż. K. Mikułę. 1.3.4. Projekt techniczny przebudowy budynku mieszkalnego przy ul. Hołdu Pruskiego 3 w Świnoujściu branża architektura i konstrukcja projekt wykonawczy, sporządzony w Poznaniu w listopadzie i grudniu 1964 roku przez mgr inż. arch. K. Hoffmana i mgr inż. K. Mackiewicza. 1.3.5. Inwentaryzacja architektoniczno-budowlana budynku mieszkalnego przy ul. Hołdu Pruskiego 3 w Świnoujściu sporządzona przez Łukasza Stankiewicza oraz Adriana Misiaka w maju 2006 roku. 1.3.3. Ustawa Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 roku (Dz. U. Nr 207, poz. 2016 z późniejszymi zmianami). 1.3.4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, z dnia 15 czerwca 2002 roku, poz. 690 ). 1.3.6. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz.401). 3

1.3.7. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 października 1998 roku w spr awie książki obiektu budowlanego (Dz. U. Nr 135, poz.882). 1.3.8. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 roku w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 47, poz.401). 1.3.9. Pismo okólne Nr 3 MB i PMB z dnia 15. 07. 1977 r. w sprawie zabezpieczenia materiałów i elementów drewnianych przed korozją biologiczną ( Dz. Urz. MB i PMB z dnia 25. 10. 1977r. ). 1.3.10.Normy polskie. 2.0. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO. 2.1. Opis ogólny Budynek mieszkalny przy ul. Hołdu Pruskiego 3 w Świnoujściu jest wolnostojący, posiada trzy kondygnacje nadziemne, jest niepodpiwniczony z częściowo adaptowanym użytkowym strychem mieszczącym lokal mieszkalny. Budynek powstał w na przełomie XIX i XX wieku. Budynek został wybudowany w technologii tradycyjnej. Pierwotnie budynek był częściowo podpiwniczony. W drugiej połowie lat sześćdziesiątych budynek poddano kapitalnemu remontowi w trakcie którego: podzielono mieszkania na mniejsze, usunięto bramę frontową oraz przejściową klatkę schodową, usunięto wykusz elewacji frontowej, wymieniono części stropów i elementów więźby dachowej, wykonano modernizację klatki schodowej wykonano nowe blacharki, stolarkę oraz pokrycie dachu poddano modernizacji instalację wod.-kan. elektryczną oraz gazową. W celu wymurowania nowych ścian wykonano nowe ławy fundamentowe. W trakcie wykonywanego remontu zasypano istniejące piwnice. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych część pomieszczeń strychu adaptowano na pomieszczenia mieszkalne. Elewacja frontowa została częściowo podwyższona a dwuspadowy dach o konstrukcji drewnianej przebudowany. 2.2. Opis stanu istniejącego. 2.2.1. POSADOWIENIE I PIWNICA : W trakcie remontu wykonanego w drugiej połowie lat sześćdziesiątych pomieszczenia piwniczne pod częścią południową budynku zasypano. Jak wynika z opracowań archiwalnych w pomieszczeniach piwnicznych stwierdzono wodę stojącą na poziomie ok.25cm powyżej powierzchni posadzki. Obecnie nie ma dostępu do pomieszczeń 4

piwnicznych. Na podstawie odkrywek oraz analizy materiałów archiwalnych (pkt.1.3.2. i 1.3.3.) stwierdza się że obiekt posadowiono na dwóch poziomach. W części niepodpiwniczonej poziom posadowienia stwierdzono -0,80m poniżej poziomu terenu. W części podpiwniczonej fundamenty budynku sięgają poziomu -2,3~-2,5m pod poziomem terenu. W wyniku wykonanej odkrywki stwierdza się że fundamenty bez odsadzek wykonano z ciosanego granitu spojonego zaprawą. Zaprawa jest powierzchniowo skorodowana jednak fundamenty pozostają w stanie zwartym. Grunt pod fundamentem bud ują morskie i wydmowe piaski średnie i drobne wilgotne i nawodnione, średniozagęszczone, koloru jasnożółtego. Są to grunty nośne, budują przeważającą część utworów wydmowych. W poziomie przyziemia ściany fundamentowe wykonano z ciosanego granitu spojonego zaprawą dodatkowo wykonano opaskę o grubości 8~10cm i wysokości 35cm wykończoną betonem. Ponad kamiennym murem ściany wykonano z cegły ceramicznej pełnej. W trakcie przeprowadzonej wizji lokalnej stwierdzono ślady silnego zawilgocenia ścian przyziemia. Posadzka cementowa w korytarzu klatki schodowej wykazuje ślady lokalnych przebarwień świadczących o wilgoci przedostającej się od spodu posadzki. Ściany zewnętrzne w strefie przyziemia w wielu miejscach pozbawione są wyprawy tynkarskiej a cementowa opaska odspoiła się od muru. Wyraźny podsiąk kapilarny ścian widoczny jest na wewnętrznych ścianach nośnych. Liczne ślady zawilgoceń powodują silną korozję wyprawy tynkarskiej (odspojenia i skruszenie) na poziomie 30~40cm powyżej poziomu posadzek. W kilku miejscach (głównie mieszkaniach) stwierdzono występowanie kolonii grzybów i pleśni. 2.2.2. KONDYGNACJE NADZIEMNE: Ściany pomieszczeń nadziemnych wykonano jako murowane z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej. Wykończenie ścian stanowią tynki cementowo-wapienne pokryte powłokami malarskimi. Pomieszczenia mieszkalne wykończono indywidualnie powłokami malarskimi, tapetami lub drewnianą boazerią. W trakcie wizji lokalnej stwierdzono liczne zawilgocenia ścian mieszkań, głównie w części północno-zachodniej. Ogólnie ściany w strefie posadzek wykazują w wielu miejscach zawilgocenia świadczące o podsiąku kapilarnym ścian. Doraźne próby napraw i remontów nie dają rezultatów. W mieszkaniach części wschodniej i północnej na powierzchni ścian stwierdzono zagrzybien ie oraz odspojenie tapety naroży o znacznie większej powierzchni. Negatywne skutki potęgują powłoki z tapet zmywalnych oraz brak dostatecznej wentylacji pomieszczeń, głównie w 5

okresach zimowych. Od wewnętrznej strony elewacji północnej oraz na ścianach szczytowych nie stwierdzono wyraźnych pęknięć czy zarysowań. W mieszkaniu od strony zachodniej stwierdzono niewielkie zarysowania ściany w partiach podokiennych. W obrębie klatki schodowej stwierdzono pionowe rysy i pęknięcia ścian wewnętrznych. W partii podokiennych murów klatki schodowej stwierdzono wyraźne pionowe pęknięcia muru widoczne również od strony elewacji. W budynku wymieniono stolarkę okienną na nową dwuszybową z profili PCV. Stropy międzypiętrowe wykonano jako drewniane z tzw. ślepym pułapem. W trakcie przeprowadzonego remontu drewniane stropy częściowo zastąpiono półciężkimi płytami ceramicznymi typu Kleina na dwuteowych belkach stalowych. Wykończenie spodu stropów stanowi tynk cementowo - wapienny (na trzcinie w pomieszczeniach ze stropem drewnianym). W trakcie wizji lokalnej stwierdzono niską chłonność akustyczną oraz podatność na oddziaływania dynamiczne drewnianych stropów belkowych. Klatkę schodową stanowią biegi schodowe na płytach ceramicznych i belkach stalowych. Wykończenie stopni wykonano z drewnianych okładzin. Spoczniki wykończono płytkami ceramicznymi. Przekrycie klatki schodowej stanowi odcinkowy ceglany strop na belkach stalowych. Poza śladami wytarcia drewnianych okładzin stopni nie stwierdzono uszkodzeń biegów schodowych. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych część poddasza adaptowano na cele mieszkalne. W trakcie wizji lokalnej w mieszkaniu stwierdzono całkowite zakrycie elementów konstrukcji więźby i ścian. Jak wynika z relacji mieszkańców ścianę konstrukcyjną elewacji wykonano jako murowaną z gazobetonu ocieplonego płytą suprema. W części pomieszczeń wykonano dodatkowe legary na istniejącym stropie i wykonano podkład z płyt ze sklejki wykończenie stanowią panele drewniane. W pomieszczeniach mokrych wykonano wylewkę cementową a wykończenie stanowi terakota. W części mieszkalnej nie stwierdzono nieszczelności czy przecieków pokrycia dachu. Jak wynika z relacji mieszkańców podczas silnych opadów występuje lekkie zawilgocenie stropu przy elewacji północnej. W części poddasza nieużytkowego stwierdzono iż dach stanowi drewniana konstrukcja płatwiowo-krokwiowa. Część elementów więźby dachowej zostało wymienione najprawdopodobniej w trakcie gruntownego remontu kamienicy. Elementy konstrukcji drewnianej więźby wykazuj ą lokalnie i powierzchniowo ślady korozji biologicznej (larwy kołatka i spuszczela). Ponadto stwierdzono korozję w miejscach starych wyschniętych zacieków. Wykończenie drewnianego stropu poddasza stanowią drewniane deski, które 6

są wytarte i zużyte. Pokrycie dachu stanowi papa na deskowaniu. W trakcie oględzin dachu stwierdzono lokalne pofałdowanie pokrycia. Ponadto stwierdzono znaczne uszkodzenia i spękanie kominów. Brak jest odpowiedniego wykończenia murowanych kominów. W miejscach połączenia kominów z pokryciem nie stwierdzono odpowiedniego opierzenia. Stwierdzono doraźne naprawy pokrycia dachu. Opierzenie oraz rynny i rury wykazują ślady korozji. 2.2.3. ELEWACJE: Przegląd elewacji budynku wykazał szereg powierzchniowych i dogłębnych uszkodzeń elewacji. Widoczne są wyraźne regularne zarysowania i spękania muru oraz rozległe uszkodzenia wyprawy. Powierzchnia wykończenia wyprawy elewacji frontowej (północnej) jest w stosunkowo najlepszym stanie. W wielu miejscach stwierdzono liczne i regularne spękania i zarysowania. W strefie nadproży oraz partii podokiennych widoczne są pęknięcia przechodzące w rysy. W wielu miejscach założone zostały szklane marki, brak ich pęknięć i uszkodzeń świadczy o powolnym procesie postępowania uszkodzeń. W strefach gzymsów stwierdzono zawilgocenia powierzchni wyprawy. W strefie przyziemia ponad kamiennym cokołem niemal na całej długości elewacji występuje zawilgocenie wyprawy, lokalne odspojenie i ubytki. Na elewacji południowej stwierdzono występowanie największej ilości dogłębnych pęknięć muru przechodzących w rysy. Układ pęknięć jest regularny i ma charakter powtarzalny na kolejnych kondygnacjach. Rysy przechodzą ze stref podokiennych wyższych kondygnacji w strefy nadproży okien niższych. Założone marki nie wykazują gwałtownego postępu uszkodzeń. Stwierdzono również szereg uszkodzeń powierzchniowych tynku a w partiach przyziemia całkowitych ubytków wyprawy. Powierzchnia odkrytych cegieł i spoin jest powierzchniowo skorodowana. Spoiny miejscowo kruszą się w palcach. Elewacja wschodnia pozostaje stosunkowo mało zarysowana jednak widoczne są wyraźne uszkodzenia powierzchni wyprawy. Uszkodzenia potęgują się w strefie przyziemia. Powierzchnia odkrytych cegieł i spoin jest powierzchniowo skorodowana. Spoiny lokalnie kruszą się w palcach. Brak wyprawy tynkarskiej odsłania pozostałości niesprawnej instalacji mającej na celu wykonanie osuszenia murów za pomocą elektroosmozy. 7

Elewacja zachodnia wykazuje szereg uszkodzeń zarówno dogłębnych pęknięć i rys muru jak i uszkodzeń wyprawy. Stwierdza się całkowity brak wyprawy w wielu miejscach i na znacznych powierzchniach. W znacznym stopniu tynk pozostaje powierzchniowo skorodowany. Widoczne są liczne drobne rysy i odpaczenia tynku. W strefie przyziemia stwierdza się szereg uszkodzeń muru. Wykończenie cokołu jest niemalże na całej długości odspojone od muru. Rysy przechodzą ze stref podokiennych wyższych kondygnacji w strefy nadproży. Największe uszkodzenia w postaci zawilgoceń elewacji stwierdzono w narożach budynku, głownie w miejscu rur spustowych. Obecnie założone są prowizoryczne nakładki odprowadzające wodę bezpośrednio ze strefy posadowienia budynku. W poziomie przyziemia stwierdza się pozostałości bitumicznej izolacji elewacji i ściany fundamentowej. Stolarka okienna wymieniona na nową z PCV. Opierzenie okapów, gzymsu czy parapetów zewnętrznych w wielu miejscach uszkodzone i skorodowane. Rynny i rury spustowe w wielu miejscach nieszczelne lokalnie skorodowane. 3.0. ANALIZA STANU ELEMENTÓW KONSTRUKCJI W wyniku wykonanej odkrywki i przeprowadzonej analizy wytrzymałościowej (załącznik NR3) stwierdzono że istniejące kamienne fundamenty nie zapewniają wystarczającej nośności. Przeprowadzone obliczenia wykazują że poszczególne ławy obliczeniowo wyczerpują całkowicie warunek stanu granicznego nośności, natomiast ławy podlegające większemu obciążeniu (np. ze stropów) przekraczają obliczeniowy warunek stanu granicznego nośności. Potwierdzają to ponadto wyraźne pionowe pęknięcia kamiennego cokołu wykończonego cementową okładziną. W miejscach gdzie nastąpiła koncentracja naprężeń tj. filary nastąpiły regularne ukośne rysy i pęknięcia muru świadczące o utracie nośności fundamentów. Znaczny wpływ na utratę nośności posadowienia może mogą mieć procesy zachodzące w gruncie strefy posadowienia. Grunty niespoiste są wrażliwe na wypłukiwanie drobniejszych frakcji. Wody opadowe były przez szereg lat odprowadzane rurami spustowymi bezpośrednio w strefę posadowienia. Ponadto budynek posadowiony jest nieznacznie powyżej obecnego zwierciadła wód gruntowych. W miesiącach o podwyższonym stanie wód gruntowych spowodowanych obfitymi opadami lub tzw. cofką- stan podwyższonego poziomu morza i Świny wokół wyspy Uznam powodować może ruch wód podziemnych powodujących wypłukiwanie drobniejszych frakcji piasku bezpośrednio spod fundamentów i lokalnie obniżając nośność 8

gruntu. Proces postępu uszkodzeń jest jednak powolny, świadczą o tym nieuszkodzone marki szklane zamocowane na większych pęknięciach elewacji. Fundament, ściana fundamentowa i ściana przyziemia do wysokości 79cm powyżej poziomu terenu nie posiada izolacji pionowej i poziomej. Odkrywka fundamentów wykazała pozostałości bitumicznej izolacji poziomej ław i ścian kamiennych do poziomu terenu. W trakcie wizji lokalnej stwierdzono zawilgocone i lokalnie porażone grzybem i pleśnią ściany przyziemia pomieszczeń mieszkalnych oraz klatki schodowej. Poziom i zakres występowania zawilgocenia świadczy o występowaniu podsiąku kapilarnego murów przyziemia. Nie bez znaczenia pozostało zasypanie piwnic oraz wykonani e cementowej opaski wokół budynku. W wyniku zasypania piwnic wypełnienie pomieszczeń uległo zawilgoceniu a ściany piwniczne w wyniku braku wentylacji (zamurowano otwory wentylacyjne piwnic) pozbawione zostały możliwości naturalnej wentylacji i osuszania. Ponadto stwierdzono występowanie pierwotnych otworów wentylacyjnych ściany przyziemia. Wykonanie betonowej opaski i zabetonowanie w/w otworów skutecznie uniemożliwiło wentylacje ścian przyziemia. W efekcie podwyższono poziom występowania zawilgocenia konstrukcji ceramicznych ścian, potęgując proces korozji ścian oraz posadzek. Doraźne naprawy i wyprawy powierzchniowe od strony pomieszczeń mieszkalnych nie eliminują postępu procesu korozji ścian, ponieważ nie eliminują przyczyn zawilgocenia. Nie bez znaczenia pozostało również wieloletnie zalewanie powierzchni elewacji wodami opadowymi z nieszczelnych rur spustowych oraz odprowadzenie tych wód bezpośrednio w strefę przymurza. W wyniku oględzin elewacji i ścian wewnętrznych konstrukcji stwierdza się szereg regularnych pęknięć muru, rys oraz braku i korozji wyprawy tynkarskiej. Obecnie zewnętrzne ściany budynku nie spełniają wymogów normy obowiązującej od 1 stycznia 1992 roku Ochrona cieplna budynków PN-91/B-02020. Przeprowadzona wizja wskazuje że stan konstrukcji stropów miedzypiętrowych jest dość dobry. Stropy drewniane pozostają podatne na działanie dynamiczne i wykazują niską chłonność akustyczną. Nie stwierdzono wyraźnych ugięć czy uszkodzeń mechanicznych stropów. Nie stwierdzono uszkodzeń biegów klatki schodowej czy spoczników. Drewniane stopnice są wytarte zaleca się poddać renowacji. Drewniana więźba dachowa pozostała częściowo 9

wymieniona w trakcie remontu pod koniec lat sześćdziesiątych. Elementy konstrukcji więźby dachowej zaleca się oczyścić, dokonać dokładnego przeglądu i zaimpregnować solnymi środkami zabezpieczającymi. Ewentualne lokalne porażenia należy wyciąć i wykonać plomby ciesielskie. Pokrycie dachu nie wykazuje widocznych nieszczelności. W trakcie wizji pokrycia dachu stwierdzono lokalne pofałdowanie i odspojenie pokrycia, ponadto stwierdzono uszkodzenia fragmentów murowanych kominów. Zaleca się wykonać naprawy muru oraz wykonanie odpowiednich czapek kominowych. Rynny, rury spustowe oraz opierzenie budynku jest częściowo niesprawne, i lokalnie skorodowane zaleca się wymianę opierzenia i uzupełnienie np. odpowiednie obróbki blacharskie kominów czy gzymsów. Wymienione okna na PCV powodują możliwość zjawiska przeszczelnienia pomieszczeń mieszkalnych w połączeniu z zawilgoceniem, występowania punktu rosy w miesiącach zimowych i w konsekwencji zagrzybienia ścian, głównie w narożach przy zewnętrznych ścianach. Wyżej wymienione uszkodzenia oraz ślady zawilgocenia ścian stwarzają konieczność wykonania kompleksowego remontu budynku przed niezbędnym wykonaniem ocieplenia. 4.0. WNIOSKI I ZALECENIA. 4.1. Na podstawie przeprowadzonych wizji lokalnych, oraz analizy istniejącego stanu technicznego budynku stwierdza się, że ogólny stan techniczny elementów konstrukcji jest dostateczny do przeprowadzenia prac mających na celu ocieplenie budynku. Stwierdzone w trakcie badania uszkodzenia elementów konstrukcji ścian nie stanowią bezpośredniego zagrożenia utraty stateczności konstrukcji budynku lub jego elementów. 4.2. Przed przystąpieniem do ocieplenia, w ymagana jest naprawa i renowacja uszkodzonych elementów konstrukcji ścian (tzn. rysy i pęknięcia ścian, ubytki spoin) oraz kompleksowe oczyszczenie i przegląd pozostałych ścian głównie w strefie oparć nadproży czy stref podokiennych. 4.3. Zaleca się wykonanie naprawy i zabezpieczenie muru w postaci iniekcji zaprawami naprawczymi - rysy o rozwarciu do 1mm lub klamer z prętów 10 mocowanych w spoinach poziomych co ok.50cm dla pęknięć powyżej rozwarcia 1mm. Powierzchnie odspojonych, zwietrzałych wypraw i spoin należy usunąć i uzupełnić systemowymi spoinami i zaprawami naprawczymi np. systemu Deitermann. W celu dokładnego wyeliminowania uszkodzeń zaleca się wykonanie programu naprawczego murów. 4.4. Zaleca się wykonanie wzmocnienia istniejącego fundamentu po obwodzie budynku. 4.5. Aby wyeliminować przyczyny zawilgocenia zaleca się przede 10

wszystkim wykonać zewnętrzną izolację ścian poprzedzoną kilkutygodniowym osuszaniem murów ścian piwnicznych. Konieczne jest wykonanie poziomej przepony izolacyjnej oraz wykonaniem prac naprawczych mających na celu usunięcie porażenia biologicznego i renowację wyprawy tynkarskiej ścian przyziemia. 4.6. Konieczne jest wykonanie odpowiedniego odprowadzenia wód opadowych z bezpośredniego sąsiedztwa ścian fundamentowych i przyziemia w postaci osypki materiałem przepuszczalnym. Celowe jest wykonanie odprowadzenia wód opadowych z rur spustowych do kolektora rozsączającego lub sieci kanalizacji deszczowej. 4.7. Prace renowacyjne muszą być poprzedzone wykonaniem projektu naprawczego oraz wykonaniem napraw elementów konstrukcji wymienionych w punktach powyższych, zgodnie z polskimi normami, warunkami technicznymi odbioru robót budowlanych oraz sztuką budowlaną. 4.8. Zgodnie z Art. 64 Prawa Budowlanego zaleca się założyć Książkę obiektu budowlanego stanowiącą dokum ent przeznaczony do zapisów dotyczących przeprowadzonych badań i kontroli stanu technicznego, remontów i przebudowy. 11

ZAŁĄCZNIK NR 1 FOTOGRAFIE: Fot. nr 1 Elewacja frontowa budynku od ulicy Hołdu Pruskiego (elewacja północna) widok ogólny. Fot. nr 2 Fragment elewacji frontowej - północnej, widoczny fragment górnych kondygnacji. Symetrycznie wykonana nadbudowa w końcu lat osiemdziesiątych. Fot. Nr 3 Fragment elewacji frontowej od ulicy Hołdu Pruskiego, widoczny narożnik elewacji wschodniej i frontowej (północnej). Widoczna powierzchniowa korozja wyprawy, oraz pęknięcia i zarysowania strefy podokiennej. Fot. nr 4 Fragment elewacji frontowej od ulicy Hołdu Pruskiego, widoczny narożnik elewacji wschodniej i frontowej (północnej). Widoczna powierzchniowa korozja wyprawy, zacieki w partiach nad cokołem nad parterem w strefie gzymsu. Pęknięcie muru pod oknem pierwszego piętra. Fot. nr 5 Fragment elewacji frontowej od ulicy Hołdu Pruskiego, widoczna przemurowana część pierwotnej bramy wejściowej. Widoczna powierzchniowa korozja wyprawy, zacieki i uszkodzenia w partiach nad cokołem nad parterem w strefie gzymsu. Pęknięcie muru pod oknem pierwszego piętra (z lewej strony). Fot. nr 6 Fragment elewacji frontowej od ulicy Hołdu Pruskiego, widoczny narożnik elewacji zachodniej i frontowej (północnej). Widoczna powierzchniowa korozja wyprawy, oraz pęknięcia i zarysowania strefy podokiennej. Fot. nr 7 Fragment elewacji frontowej od ulicy Hołdu Pruskiego narożnik północno-wschodni, poziom I piętra widok pęknięć opaski i rys strefy nadproża oraz podokiennej. Powierzchniowe ubytki połaci wyprawy tynkarskiej. Nowa stolarka okienna z PCV. Fot. nr 8 Fragment elewacji frontowej, poziom I piętra widok pęknięcia strefy 12

podokiennej. Założona szklana marka. Fot. nr 9 Fragment elewacji frontowej, okno wymurowane wtórnie w miejscu drzwi wejściowych. Widoczny kanał wentylacji muru. Fot. nr 10 Fragment elewacji frontowej, narożnik północno-zachodni. Rura spustowa odprowadza wodę bezpośrednio w strefę posadowienia. Fot. nr 11 Fragment elewacji frontowej, poziom I piętra widok pęknięcia strefy podokiennej. Założone szklane marki. Fot. nr 12 Fragment elewacji frontowej, poziom I piętra widok pęknięcia strefy podokiennej drugiego piętra - przechodzi w strefę nadproża I piętra. Fot. nr 13 Fragment tylnej elewacji południowej kondygnacje pięter. Widoczne ubytki wyprawy. Fot. nr 14 Fragment tylnej elewacji poziomu parteru. Rysy strefy nadproży okien. Fot. nr 15 Fragment tylnej elewacji narożnik południowo-zachodni. Rysy strefy nadproża okna I piętra i parteru przechodzące w strefę podokienną poziomu II pietra i pierwszego piętra. Korozja muru nad cokołem. Fot. nr 16 Fragment tylnej elewacji narożnik południowo-wschodni. Rysy strefy podokiennej okien poziomu I i II pietra przechodzą w strefy nadproży. Widoczne przemurowanie okna I piętra. Fot. nr 17 Fragment tylnej elewacji poziomu pięter klatki schodowej. Rysy strefy nadproży okien. Liczne uszkodzenia wyprawy. Fot. nr 18 Fragment tylnej elewacji poziomu parteru. Widok uszkodzenia narożnika oraz zawilgocenie strefy przy rurze spustowej. Obecnie prowizoryczne odprowadzenie wody. Fot. nr 19 Fragment tylnej elewacji poziomu parteru. Widok uszkodzenia wyprawy narożnika oraz zawilgocenie strefy przy rurze spustowej. Pęknięcia strefy przyziemia. Fot. nr 20 Fragment tylnej elewacji narożnik południowo-zachodni. Silna i dogłębna korozja muru nad cokołem oraz narożnika kamiennego w przyziemiu. Fot. nr 21 Fragment tylnej elewacji - zachodnia strona. Rysy strefy podokiennej. Rozległy ubytek tynku. Fot. nr 22 Fragment tylnej elewacji - zachodnia strona, poziom I piętra. Rysy strefy podokiennej. Rozległy ubytek tynku. 13

Fot. nr 23 Fragment tylnej elewacji - wschodnia strona. Rysy strefy podokiennej. Fot. nr 24 Fragment tylnej elewacji - wschodnia strona. Rysy strefy podokiennej. Fot. nr 25 Elewacja zachodnia budynku widok ogólny. Widoczne liczne ubytki i uszkodzeni wyprawy. Fot. nr 26 Fragment elewacji zachodniej budynku widok ogólny. Widoczny rozległy ubytek wyprawy naroża oraz zawilgocenie i uszkodzenie strefy przyziemia. Fot. nr 27 Fragment elewacji zachodniej budynku widok na górne kondygnacje. Widoczne uszkodzenia wyprawy. Fot. nr 28 Fragment elewacji zachodniej budynku widok na górne kondygnacje. Widoczne uszkodzenia wyprawy. Fot. nr 29 Fragment elewacji zachodniej budynku widok na poziom przyziemia. Widoczne uszkodzenia wyprawy. Fot. nr 30 Fragment elewacji zachodniej budynku narożnik północno-zachodni widok na poziom przyziemia. Widoczne rozległe uszkodzenie wyprawy oraz zawilgocenie muru. Fot. nr 31 Fragment elewacji zachodniej budynku widok na poziom przyziemia. Widoczne rozległe uszkodzenie wyprawy, odspojenie cokołu oraz zawilgocenie muru. Fot. nr 32 Fragment elewacji zachodniej budynku narożnik południowozachodni widok na poziom przyziemia. Widoczne rozległe uszkodzenie wyprawy, muru, spoin oraz zawilgocenie. Fot. nr 33 Fragment elewacji zachodniej budynku narożnik południowozachodni widok na poziom II piętra. Widoczne zacieki naroża. Fot. nr 34 Fragment elewacji zachodniej budynku narożnik południowozachodni widok ogólny. Widoczne zacieki naroża i uszkodzenie wyprawy zewnętrznego naroża. Fot. nr 35 Fragment elewacji zachodniej budynku narożnik południowozachodni widok na poziom II piętra. Widoczne zacieki naroża i uszkodzenie wyprawy. Fot. nr 36 Fragment elewacji zachodniej budynku przyziemie. Widoczne otwory piwniczne. Obecnie zamurowane oraz zasypane. Fot. nr 37 Widok ogólny elewacji wschodniej budynku. 14

Fot. nr 38 Widok ogólny elewacji wschodniej budynku południowa wnęka. Fot. nr 39 Widok ogólny elewacji wschodniej budynku południowa wnęka. Widoczne zawilgocenia i zacieki naroża. Fot. nr 40 Widok ogólny elewacji wschodniej budynku południowa wnęka. Widoczne zawilgocenia i zacieki naroża i gzymsu poziomu pięter. Fot. nr 41 Fragment elewacji wschodniej budynku narożnik południowowschodni widok na poziom przyziemia. Widoczne uszkodzenie wyprawy oraz zawilgocenie muru. Widoczne uszkodzenie wyprawy naroża cokołu kamiennego. Fot. nr 42 Fragment elewacji wschodniej budynku widok na poziom przyziemia. Widoczne uszkodzenie wyprawy oraz zawilgocenie muru. Widoczne ślady po instalacji osuszającej mur. Fot. nr 43 Fragment elewacji wschodniej budynku narożnik północnowschodni widok na poziom przyziemia. Widoczne uszkodzenie wyprawy oraz zawilgocenie muru. Fot. nr 44 Fragment elewacji wschodniej budynku widok na poziom przyziemia. Widoczne uszkodzenie wyprawy oraz zawilgocenie muru. Widoczne resztki instalacji osuszającej mur metodą elektroosmozy. Fot. nr 45 Fragment elewacji wschodniej budynku miejsce wykonania odkrywki fundamentu. Fot. nr 46 Odkrywka fundamentu. Prawej strony fotografii widoczna powierzchnia fundamentu kamiennego. Widoczne resztki bitumicznej izolacji pionowej. Fot. nr 47 Odkrywka fundamentu. Widoczna powierzchnia fundamentu kamiennego. Widoczne resztki bitumicznej izolacji pionowej oraz rodzimy grunt pod fundamentem. Fot. nr 48 Fragment elewacji północnej budynku pierwotny otwór wentylacyjny ściany fundamentowej. Fot. nr 49 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej mieszkania NR1 - odsłonięty zawilgocony muru przyziemia. Fot. nr 50 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej mieszkania NR1 - odsłonięty zawilgocony muru przyziemia. Fot. nr 51 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej mieszkania NR1 (kuchnia) - odsłonięty zawilgocony i zagrzybiony mur przyziemia. Fot. nr 52 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej mieszkania NR3 15

(przedpokój) - zawilgocony i zagrzybiony mur przyziemia. Fot. nr 53 Fragment zewnętrznej (elewacja północna) ściany konstrukcyjnej mieszkania NR2 - zawilgocony mur przyziemia. Fot. nr 54 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej mieszkania NR2 - zawilgocony mur przyziemia. Fot. nr 55 Fragment zewnętrznej (narożnik północno-zachodni) ściany konstrukcyjnej mieszkania NR2 - zawilgocony mur kolonie pleśni i grzybów. Fot. nr 56 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej mieszkania NR2 - zawilgocony mur przyziemia kuchni. Fot. nr 57 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej klatki schodowej - zawilgocony mur przyziemia, odsłonięta konstrukcja ściany. Fot. nr 58 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej klatki schodowej - zawilgocony mur przyziemia. Fot. nr 59 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej klatki schodowej - zawilgocony mur przyziemia. Fot. nr 60 Fragment zewnętrznej ściany konstrukcyjnej klatki schodowej elewacja południowa. Pękniecie muru i parapetu. Fot. nr 61 Fragment zewnętrznej (narożnik północno-zachodni) ściany konstrukcyjnej mieszkania NR6 - zawilgocony mur, kolonie grzybów są usunięte, mur zaimpregnowany. Fot. nr 62 Fragment zewnętrznej (narożnik południowo-zachodni) ściany konstrukcyjnej mieszkania NR6 - zawilgocony mur, kolonie grzybów są usunięte, mur zaimpregnowany. Fot. nr 63 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej mieszkania NR6 zarysowanie narożnika muru. Fot. nr 64 Fragment wewnętrznej ściany konstrukcyjnej klatki schodowej zarysowanie muru. Fot. nr 65 Poddasze części nieużytkowej. Widok na wykończenie deskami stropu oraz okna zewnętrznej ściany szczytowej. Fot. nr 66 Poddasze zachodniej części nieużytkowej. Widok na konstrukcje płatwiowo-krokwiową. Widoczne stare wyschnięte zacieki powierzchni krokwi i płatwi. Fot. nr 67 Poddasze zachodniej części nieużytkowej. Widok na konstrukcje 16

płatwiowo-krokwiową. Widoczne wyschnięte zawilgocenie połączenia płatew-krokiew-miecz. Fot. nr 68 Poddasze zachodniej części nieużytkowej. Widok na konstrukcje ściany poddasza. Widoczne porażenie słupa. Fot. nr 69 Dach wschodniej części użytkowej. Widok na doraźne naprawy pokrycia bitumicznego. Brak odpowiedniej blacharki komina. Komin jest spękany. Fot. nr 70 Dach zachodniej części nieużytkowej. Kominy są spękane, wyprawa odspojona. Fot. nr 71 Dach zachodniej części użytkowej. Lokalne pofałdowania pokrycia. Fot. nr 72 Dach południowej części. Lokalne naprawy pokrycia bitumicznego. 17

ZAŁĄCZNIK NR 2 RYSUNKI: Rys. E-1 PLAN SYTUACYJNY Rys. E-2 RZUT PARTERU rys. archiwalny Rys. E-3 ODKRYWKA FUNDAMENTU 18

ZAŁĄCZNIK NR 3 OBLICZENIA STATYCZNE: 1.1. Obliczenie nośności fundamentu pod wschodnią ścianą zewnętrzną 1.2. Obliczenie nośności fundamentu pod północną ścianą zewnętrzną 19

ZAŁĄCZNIK NR 4 DOKUMENTY FORMALNO PRAWNE 4. 1. Zał. 1 Uprawnienia budowlane 4. 2. Zał. 2 Zaświadczenia Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa 20