SYSTEM AKREDYTACJI IZBY COACHINGU PROJEKT*

SYSTEM AKREDYTACJI IZBY COACHINGU PROJEKT* * Treści zawarte w niniejszym materiale stanowią własność Izby Coachingu i są chronione prawem autorskim. Cytowanie fragmentów bądź całości dokumentu wymaga zgody Prezydium Izby Coachingu. Osoby pragnące powołać się na niniejszy dokument, jako na źródło, proszone są o kontakt pod adresem email: biuro@izbacoachingu.com Izba Coachingu przedstawia roboczą wersję założeń systemu akredytacji coachów indywidualnych, programów i Szkół Coachingu. Przyjęto, że system akredytacji coachów indywidualnych jest systemem jednostopniowym. Zaproponowane zasady są dopasowane do zasad uzyskania zawodu oraz pozwalają dochodzić do zawodu coacha zarówno poprzez studia jak i kształcenie w szkołach pozauczelnianych. Grupa zajmująca się akredytacją indywidualną przejrzała różne systemy akredytacji w Europie, Usa i Australii dotyczące akredytacji coachów life, business lub bez podziału. Na podstawie danych z International Coaching Federation, International Coaching Community, ECI obecnie International Institute of Coaching, European Mentoring & Coaching Council, Austrian Coaching Counsil, International Association of Coaching-Institutes, Worldwide Association of Business Coaches określiła zasady akredytacji, które spełniają gros warunków różnych organizacji i zostały dostosowane do statutowego zadania IC uchwalenia zawodu coacha. Grupa zajmująca się akredytacją programów przyglądała się różnym zasadom akredytowania programów w ICF, ACC, IAC. Badała zakresy programowe różnych szkół coachingu w Polsce. Porównywała standardy szkoleniowe różnych szkół i instytucji akredytujących. Na tej podstawie stworzyła spis podstawowych kompetencji coacha i zawartość programową, która te kompetencje winna realizować. Izba Coachingu korzystała także z materiałów wypracowanych wcześniej przez zespół coachów reprezentujących różne szkoły i podejścia, powołany i pracujący pod auspicjami Polskiej Izby Firm Szkoleniowych, przekazanych Izbie Coachingu po jej powołaniu do istnienia. - 1 / 30 -

Podzespół ds. opisu zawodu coacha Anna Srebrna Rafał Górski Piotr Fijewski Przewodnicząca Komisji ds. Akredytacji Monika Zubrzycka-Nowak Zespół korzystał z materiałów opracowanych przez Komisję Coachingu przy Polskiej Izbie Firm Szkoleniowych OPIS ZAWODU COACHA I Definicja Coach wspiera klienta w odkrywaniu i efektywnym wykorzystaniu osobistego potencjału celem podnoszenia jakości jego życia. Coaching to metoda wpierania rozwoju realizowana w formie cyklu spotkań pomiędzy coachem a klientem, podczas których coach, poprzez aktywne słuchanie, zadawanie pytań oraz stosowanie innych specyficznych narzędzi i zadań rozwojowych, towarzyszy klientowi w wyznaczaniu ważnych dla niego celów, odnajdywaniu wewnętrznych zasobów potrzebnych do ich realizacji oraz ustalaniu i wdrażaniu planów działań. Coaching może mieć formę pracy indywidualnej, z grupą lub zespołem. II Założenia Coaching definiują następujące założenia: 1. Coaching bazuje na posiadanej przez klienta postawie, wiedzy i umiejętnościach, a jednym z istotnych celów coachingu jest uwolnienie i rozwinięcie potencjału kompetencji klienta. 2. Klient jest traktowany integralnie i całościowo, z poszanowaniem i uwzględnieniem wszystkich istotnych dla niego wartości i obszarów funkcjonowania. 3. Klient jest osobą posiadającą wystarczające zasoby, możliwości i zdolności do samodzielnego podejmowania i realizowania wyzwań, znajdowania rozwiązań swoich problemów oraz wybierania sposobów działania. Coaching nie jest naprawianiem klienta na jakimkolwiek poziomie jego funkcjonowania. Natomiast służy usprawnieniu jego myślenia i działania zgodnie z potrzebami i celami zgłoszonymi w procesie coachingu. - 2 / 30 -

4. Relacja w coachingu zbudowana jest na zaufaniu, poszukiwaniu i otwieraniu się na informację zwrotną oraz umiejętności bycia skoncentrowanym i uważnym, tak ze strony coacha jak i klienta. 5. Coaching jest oparty na relacji - równorzędnej między coachem a klientem i na zaangażowaniu obydwu stron. 6. Klient przyjmuje odpowiedzialność za swoje zaangażowanie, decyzje, działania i rezultat. W tym sensie jest autorem procesu coachingu i jego efektów. 7. Coach odpowiada za swoje zaangażowanie w relację z klientem oraz za stworzenie mu bezpiecznych warunków do odkrywania, kreowania i eksperymentowania. Coach odpowiada ponadto za własny rozwój i poziom swoich umiejętności oraz za rzetelność metodologiczną procesu coachingu, do którego zaprasza klienta. 8. Coaching łączy proces poszerzania świadomości klienta ze stymulowaniem go do przyjmowania odpowiedzialności i planowania konkretnych działań. Coach inspiruje klienta do konkretnych działań m.in. poprzez zachęcanie go do podejmowania decyzji, zobowiązań, tworzenia planów, realizowania zadań przynoszących zmianę na lepsze. 9. Coach pracuje m.in. poprzez aktywne słuchanie, zadawanie pytań, dzielenie się własnymi obserwacjami i wiedzą, a także poprzez wzmacnianie klienta podkreślanie jego możliwości i zalet oraz poprzez docenianie jego sukcesów, także stosuje interwencje wprowadzające zmiany w sposobie myślenia, emocjach, zachowaniach klienta. 10. Coach proponuje klientowi ogólną strategię i strukturę pracy w procesie coachingu, a następnie towarzyszy klientowi w jego procesie zmiany modyfikując tę strategię i strukturę stosownie do jego potrzeb. 11. Coach w swojej pracy kieruje się etyką zawodową, której filarem jest zasada poufności. W przypadku programów sponsorowanych przez organizacje coach może informować sponsora- zleceniodawcę jedynie ogólnie o przebiegu procesu, bez wtajemniczania go w treść sesji, chyba, że sam klient je ujawni. 12. Relacja coachingowa jest przedmiotem obustronnej woli i zgody. Klient powinien mieć możliwość odmówienia współpracy z konkretnym coachem. Również coach może odmówić pracy z klientem, jeśli to jest sprzeczne z wyznawanymi przez niego wartościami, bądź w sytuacji gdy klient zamierza zrealizować cel niezgodny z interesem sponsora, z prawem czy powszechnie uznanymi normami społecznymi. III Cele coachingu: 1. Wsparcie klienta w formułowaniu oraz doprecyzowaniu celów zawodowych i osobistych, a także sposobów ich realizacji. 2. Poszerzenie przez klienta świadomości siebie, swoich celów i kontekstu, w jakim działa. 3. Pełniejsze korzystanie z naturalnych zdolności, potencjału i zasobów. 4. Podejmowanie bardziej świadomych decyzji. - 3 / 30 -

5. Usunięcie zarówno przeszkód wewnętrznych (np. przekonań, nastawień) jak i zewnętrznych (np. presji otoczenia) w procesie realizacji celów. 6. Przyjmowanie odpowiedzialności za swoją przyszłość i za aktywne jej kształtowanie. 7. Udoskonalanie dotychczasowego działania, aby przynosiło ono oczekiwane efekty. IV Przykładowe obszary zastosowań coachingu ze względu na cel: Coaching przywódczy (leadership coaching) koncentruje się na pracy z kierownikami, kadrą zarządzającą przedsiębiorstw i organizacji w zakresie rozwoju potencjału związanego z przewodzeniem innym; jednym z możliwych do wykorzystania narzędzi przez coachów jest ocena 360. Coaching umiejętności (skills coaching) koncentruje się na pracy ze specjalistami w danej dziedzinie (sprzedawcami, pracownikami działów obsługi klienta itp.), jest ukierunkowany na rozwój umiejętności i jest procesem wyposażania ludzi w narzędzia, wiedzę i szanse, jakich potrzebują, aby się rozwijać i pracować coraz wydajniej; często wykorzystywanym sposobem pracy coacha, jest obserwacja klienta w miejscu jego pracy. Coaching strategiczny (strategic coaching, executive coaching) jest ukierunkowany na pracę z najwyższą kadrą zarządzającą w obszarze określania kierunku rozwoju i tworzenia strategii przedsiębiorstw i organizacji. Coaching biznesowy (business coaching) koncentruje się na biznesowym rozwoju organizacji - może dotyczyć również pracy z klientami rozpoczynającymi lub prowadzącymi własną działalność przedsiębiorcami. Coaching kariery (career coaching) jest skierowany do osób potrzebujących wsparcia w doprecyzowaniu ścieżki kariery zawodowej pozwalającej na wykorzystanie potencjału zawodowego klienta, przy jednoczesnym osiąganiu pełnej satysfakcji z wykonywanej pracy; coachowie kariery pracują wykorzystując między innymi różne narzędzia badania potencjału i predyspozycji zawodowych. Coaching osobisty/życiowy (personal/life coaching) jest realizowany poza kontekstem organizacji, na zlecenie prywatnej osoby. Temat coachingu zależy od indywidualnych potrzeb klienta i może dotyczyć realizacji wizji w życiu, przygotowywania planów, budowania zadowalających relacji, zdrowia i prezencji, kreatywności, wolności finansowej, wychowywania dzieci, młodzieży, podejmowania decyzji w kluczowych dla klienta sprawach itd. Coaching zespołu (team coaching) - jest procesem interaktywnym, koncentruje się na obszarach i celach istotnych z punktu widzenia całego zespołu, jego istotą jest wzięcie odpowiedzialności przez członków zespołu za zespół jako całość, za realizowanie wspólnych celów i wartości. Coaching grupowy (group coaching) jest procesem prowadzonym metodami pracy warsztatowej, nastawionym na indywidualną pracę każdego członka grupy nad istotnymi dla niego obszarami i celami. IV Proces coachingu Na proces coachingu składają się cztery kluczowe elementy obecne w całym procesie, występujące naprzemiennie podczas jego trwania: - 4 / 30 -

1. Określanie i redefiniowanie celów i obszaru pracy uzgadnianie z klientem i zleceniodawcą przed rozpoczęciem coachingu obszaru i celów pracy; określenie przez klienta/sponsora przy wsparciu coacha zachowań pożądanych po zakończeniu procesu, jako mierzalnych kryteriów świadczących o realizacji założonych celów; określenie spodziewanego wkładu planowanej/planowanych sesji w realizację przyjętego celu/obszaru pracy; bieżące doprecyzowywanie bądź redefiniowanie obszaru i celów coachingu zgodnie ze zmieniającymi się wymaganiami klienta, będącymi efektem procesu coachingu. 2. Zawieranie i dostosowywanie kontraktu wyczerpujące przedstawienie, przed rozpoczęciem właściwych sesji coachingu, informacji na temat coachingu, zasad obowiązujących w całym procesie, roli klienta i coacha oraz obowiązującej zasadzie poufności w relacji klient coach; kontraktowanie coachingu jako usługi, co wyraża się w zawarciu umowy definiującej m.in. liczbę spotkań, czas ich trwania; zasady obowiązujące w przypadku odwołania spotkania przez którąś ze stron; a także poufność, w ramach której coach zobowiązuje się (w przypadku programów sponsorowanych), że informacje przekazywane sponsorowi mogą dotyczyć jedynie samego procesu, a nie przebiegu poszczególnych sesji i poruszanych w trakcie ich trwania tematów; możliwość wyboru, bądź zmiany coacha; kontraktowanie coachingu jako procesu ustalanie ról, zasad, celów i trybu a także uzyskanie zgody klienta na udział w coachingu i pełne zaangażowanie się w proces; honorowanie kontraktu w pracy z klientem i przeprojektowywanie go, zgodnie z wymaganiami procesu, bądź zmienionymi celami klienta; zarządzanie (w przypadku programów sponsorowanych przez pracodawców) relacjami z wszystkimi stronami zaangażowanymi w proces coachingu (z przełożonym klienta, działem HR, zarządem itp.), a w szczególności dbanie o spójność między kontraktem dotyczącym coachingu jako procesu, zawartym z klientem a kontraktem coachingu jako usługą, zawartym z innymi przedstawicielami organizacji klienta. 3. Realizacja coachingu proces coachingu może składać się z sesji coachingowych, zadań wykonywanych pomiędzy sesjami, przeprowadzonych obserwacji w miejscu pracy klienta w trakcie realizacji jego zadań służbowych, a także z innych metod zaproponowanych przez coacha przydatnych w gromadzeniu informacji o kliencie i pomocnych w realizacji zamierzonego przez klienta celu; - 5 / 30 -

sesje coachingu cyklicznie odbywające się spotkania coacha i klienta, które obejmują: o analizę sytuacji, w jakiej znajduje się klient w chwili rozpoczęcie coachingu, udzielanie informacji zwrotnych klientowi przez coacha, formułowanie wniosków opartych na uzyskanych informacjach w trakcie trwania procesu, wybór strategii dojścia do celów, planowanie działań prowadzących do realizacji założonych celów o zadania pomiędzy sesjami wynikające z zobowiązań podjętych przez klienta podczas sesji lub powstałe w wyniku tej sesji; o gromadzenie informacji o kliencie może mieć miejsce po uzyskaniu wyraźnej zgody klienta możliwymi metodami jest obserwacja klienta w miejscu jego pracy, analiza dokumentów związanych z wykonywaniem zadań oraz wywiady przeprowadzone z interesariuszami. 4. Dokonywanie przeglądu wyników i postępów określanie wkładu danej sesji w realizację założonego celu/wybranego obszaru pracy; przegląd wyników i postępów coachingu w trakcie jego trwania, a także na zakończenie procesu; wyciąganie wniosków na podstawie dokonanego przeglądu oraz planowanie stosownych działań. - 6 / 30 -

Coaching szkolenie a Szkolenie to działanie, którego celem jest dostarczenie wiedzy i/lub ćwiczenie umiejętności i/lub zmiana postaw. Trener jest ekspertem w dziedzinie i w czasie szkolenia stymuluje proces uczenia się w dużej mierze poprzez zasilenie go treścią. Szkolenie jest ukierunkowane, to praca nad konkretnie wyodrębnionym obszarem, oddziaływanie na poziomie zachowań przydatnych w konkretnym środowisku. Z założenia trener ma ograniczone możliwości towarzyszenia uczestnikom szkolenia we wdrażaniu umiejętności na stanowisku pracy. Cechą wspólną coachingu i szkolenia jest motywowanie do zmiany i wspieranie rozwoju umiejętności. Jedna i druga metoda wykorzystuje zadawanie pytań i słuchanie. Coaching w odróżnieniu od szkolenia jako efekt stawia sobie osiąganie konkretnych celów na stanowisku pracy /w życiu klienta. Coach towarzyszy klientowi w przechodzeniu do działania i wdrażania. Klient jest ekspertem w dziedzinie swojego życia, coach stymuluje proces odkrywania zasobów klienta i uczenia się. Z tego względu w procesie coachingu szczególną rolę odgrywa osobista odpowiedzialność klienta oraz jego osobiste zaangażowanie. W ramach coachingu jest możliwość pracy nad tymi wszystkimi czynnikami wpływającymi na realizację założonego celu np. motywacją, wartościami, środowiskiem, organizacją pracy, równowagą pomiędzy życiem osobistym a zawodowym. Coaching powstał jako metoda pracy z jednostkami i jest też stosowany w pracy z grupami/zespołami. Szkolenia dedykowane są przede wszystkim grupom; w specyficznych okolicznościach przeprowadzane są szkolenia indywidualne. Coaching a psychoterapi a Psychoterapia jest całościowym, celowym i zaplanowanym oddziaływaniem stosowanym w leczeniu zaburzeń psychospołecznych i psychosomatycznych oraz stanów Cechą wspólną coachingu i psychoterapii jest fakt, że nie można się spodziewać gotowych odpowiedzi i recept oraz że jako cel wyznaczają sobie one poprawę - 7 / 30 -

Coaching mentoring a Coaching a poradnictwo psychologicz ne cierpienia przy pomocy metod psychologicznych. Jej zadaniem jest także promowanie zdrowia, rozumianego nie tylko jako brak choroby, ale jako całkowity, fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan ludzi (WHO). Psychoterapia stanowi odrębną profesję, wymagającą specjalistycznego szkolenia podyplomowego, które oprócz warsztatów, seminariów, studiowania teorii, obejmuje wiele elementów praktycznych, jak staże kliniczne, superwizje, tzw. doświadczenie własne, które w większości podejść jest rozumiane jako własna psychoterapia itd. Mentoring jest procesem wspierania podopiecznego w realizacji celów zawodowych w oparciu o relację mistrzuczeń. Mentor jest patronem z dużym doświadczeniem zawodowym w zakresie profesjonalnych zainteresowań podopiecznego. Mentoring zakłada zarówno przekaz wiedzy i doświadczenia mentora, jak i rozwijanie potencjału podopiecznego przy wykorzystaniu technik coachingowych. Poradnictwo psychologiczne pomoc polegająca głównie na rozmowach, które mają na celu wyjaśnienie natury problemów zgłaszanych przez klientów, odnalezienia właściwych kierunków poszukiwania ich rozwiązań (lub przedstawienia klientowi zestawu takich możliwych rozwiązań do jego samodzielnego wyboru), rozwikłania kryzysów i konfliktów interpersonalnych, podjęcie właściwych decyzji, wyborów, stylu życia itp. funkcjonowania danej osoby, co dokonuje się poprzez wzrost samoświadomości oraz zmianę zachowań, wzorów myślenia i reakcji emocjonalnych. Coaching koncentruje się na pracy z osobami, które poszukują wsparcia w zwiększeniu ich efektywności, realizacji celów oraz rozwoju w dziedzinie zawodowej i osobistej. Natomiast psychoterapia skupia się na leczeniu zaburzeń, uwalnianiu od cierpienia, uzyskiwaniu poprawy funkcjonowania w codziennym życiu i w relacjach, lepszym radzeniu sobie z emocjami etc. Cechą wspólną coachingu i mentoringu jako cel wyznacza sobie wspierania klienta w realizowaniu jego celów. Coaching w odróżnieniu od mentoringu zakłada, że coach nie przyjmuje za kluczowe działanie przkazywanie wiedzy i doświadczeń z danej dziadziny w pracy z klientem. Coaching opiera się na relacji w pełni partnerskiej, natomiast mentoring na relacji mistrz-uczeń. Cechą wspólną coachingu i poradnictwa psychologicznego jest wsparcie, jakie klient uzyskuje w odniesieniu do konkretnego, wybranego przez siebie tematu i raczej ma krótkoterminowy charakter, szczególnie w porównaniu z psychoterapią. Różnica polega na tym, że podczas poradnictwa klient uzyskuje ważne informacje, wskazówki i sugestie dotyczące poszukiwania możliwych - 8 / 30 -

Coaching doradztwo a Skutkiem jest uwolnienie się od ograniczających sposobów rozumienia siebie, swoich problemów i reagowania na nie oraz zwiększenie psychologicznego dobrostanu klienta i jego efektywniejsze funkcjonowanie w życiu. Oprócz rozmowy, poradnictwo psychologiczne okazjonalnie wykorzystuje inne metody, przede wszystkim wymagające samodzielnego wykonania przez klienta (zadania domowe, podjęcie konkretnych działań i wprowadzenie konkretnych zmian w wybranym obszarze życia itp.) Z reguły poradnictwo tego rodzaju ma charakter krótkoterminowy. Doradztwo jest to działanie lub proces, w którym doradca jako ekspert i specjalista w konkretnej dziedzinie dostarcza klientowi gotowe warianty rozwiązań dotyczących wskazanego przez klienta obszaru i dostosowane do jego aktualnych potrzeb. Efektami doradztwa mogą być specjalistyczna wiedza, konkretna opinia, diagnoza sytuacji, różne wersje rozwiązań oraz pomoc przy ich wdrożeniu. kierunków rozwiązań. W efekcie klient może się dowiedzieć jaką dalszą formę wsparcia czy rozwoju wybrać, do jakich źródeł wiedzy sięgnąć itp. Gdy się tego dowie, a tym bardziej kiedy podejmuje konkretne działania w celu poprawy swojej sytuacji, zadanie poradnictwa zostaje spełnione i na tym ono się kończy. W odróżnieniu od poradnictwa psychologicznego, jednym z istotnych elementów coachingu jest współpraca w trakcie dokonywanych przez klienta zmian, wspólne omawianie ich skutków, wyciąganie wniosków, korygowanie na bieżąco działań i poszukiwanie dalszych możliwości. Coach aktywnie i wspierająco towarzyszy klientowi w procesie zmiany, aż do momentu, gdy założone przez klienta cele zostaną osiągnięte, lub przynajmniej rozpocznie ich realizację wiedząc, że dalej poradzi sobie już sam. Cechą wspólną coachingu i doradztwa jest to, że jako cel wyznaczają sobie zwiększenie skuteczności i efektywności działań klienta poprzez znalezienie nowych rozwiązań. Coaching w odróżnieniu od doradztwa zakłada, że klient samodzielnie wypracowuje i wdraża własne rozwiązania, bazując na całej posiadanej przez siebie wiedzy, umiejętnościach i doświadczeniu. Coach jest partnerem, który wspiera klienta podczas tego procesu. - 9 / 30 -

Podzespół ds. akredytacji coachów indywidualnych: Adam Aduszkiewicz Agnieszka Kasprzycka Olaf Żylicz Kacper Godlewski Anna Pacholak ZAŁOŻENIA MODELU AKREDYTACJI COACHÓW INDYWIDUALNYCH IC Celem systemu akredytacji przyjętego w Izbie Coachingu jest potwierdzenie kwalifikacji osób, które chcą uprawiać zawód coacha. Potwierdzenie kwalifikacji przez IC jest dokonywane na czas określony 5 lat. Przedłużenie akredytacji wymaga potwierdzenia aktywności zawodowej oraz stałego podnoszenia kwalifikacji (udział w szkoleniach, warsztatach, seminariach, konferencjach) a także poddawania się superwizji. Przedstawione niżej założenia dotyczą docelowych wymagań dla akredytacji w IC. Wprowadzenie systemu będzie wymagało zastosowania przepisów przejściowych w okresie tworzenia pierwszej listy akredytowanych coachów, gdy jeszcze nie istnieją listy akredytowanych programów szkoleniowych i akredytowanych superwizorów. Gdziekolwiek w dokumencie jest mowa o godzinach, oznacza to godziny zegarowe AKREDYTACJA członków Izby Coachingu (właścicieli/pracowników firm należących do IC lub członków zrzeszonych w organizacjach należących do IC) I Wymagania dla coachów 1. Dyplom ukończenia: a/ studiów wyższych magisterskich oraz dwa lata pracy b/ studiów wyższych licencjackich oraz cztery lata pracy c/szkoły średniej (matura) oraz siedem lat pracy w zarządzaniu ludźmi lub firmą, konsultingu/trenerstwie lub edukacji 2. Ukończenie kursu coachingu obejmującego co najmniej 125 godzin, którego program spełnia wymaganą podstawę programową (określoną przez zespół ds. programów szkoleń coachingowych). Szkolenie/kurs, który odbędzie zainteresowany, nie musi być jednym szkoleniem ale ma tworzyć spójną całość i zawierać podstawę programową. - 10 / 30 -

3. Przeprowadzenie 90 godzin (rejestrowane godziny) coachingu, w tym minimum pięć coachingów wielosesyjnych (minimum trzy sesje) dowodzących umiejętności prowadzenia procesu coachingowego. Z tego 30 godzin może (ale nie musi ) stanowić praca z ludźmi w formie: a. Udział w grupach ćwiczeniowych w roli prowadzącego proces coachingu rzeczywiste godziny pełnienia roli coacha w rejestrowanych zajęciach. b. Prowadzenie szkoleń warsztatowych lub grup ćwiczeniowych dotyczących coachingiu(rejestrowane godziny warsztatu) 4. Odbycie 20 godzin superwizji indywidualnej lub grupowej, w tym minimum 5 godzin superwizji indywidualnej. 5. Udział we własnym coachingu (co najmniej 6 godzin). 6. Akceptacja Kodeksu Etycznego IC. 7. Referencje zastępujące egzamin od minimum dwóch superwizorów (akredytowanych/uznanych przez IC) prowadzących superwizję częściowo w formie uczestniczącej (audio, video, obecność w czasie sesji). 8. Uzyskanie pozytywnej oceny przedstawionych dokumentów przez Komisję Akredytacyjną IC. Dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań: 1. Szkolenia zaświadczenia lub certyfikaty ze szkół coachingu wraz z programem szkolenia, wykazem liczby godzin szkoleniowych oraz liczby godzin i rodzaju praktyki w ramach szkolenia. 2. Doświadczenie własne: a. Coaching dla klientów pisemne oświadczenie coacha, listy referencyjne (liczba godzin, liczba klientów), zaświadczenie podpisane przez klienta lub sponsora (fakultatywnie). b. Szkolenia warsztatowe z zakresu coachingu, coaching grupowy, coaching zespołu - pisemne oświadczenie coacha zawierające liczbę godzin, krótki opis warsztatu, nazwę i dane kontaktowe jednostki w której był przeprowadzony warsztat. 3. Superwizja oświadczenie coacha potwierdzone przez superwizorów. 4. Własny coaching oświadczenie coacha ubiegającego się o rejestrację potwierdzone przez coacha prowadzącego proces coachingu. 5. Podpisane przez coacha oświadczenie o akceptacji kodeksu etycznego IC. 6. Opłacenie składek członkowskich i wniesienie opłaty za akredytację IC. II Przedłużenie akredytacji Akredytacja w IC jest przyznawana na 5 lat. Przed upływem terminu coach jest zobowiązany przesłać do IC dokumenty potwierdzające aktywność zawodową oraz własny rozwój zawodowy. Po złożeniu i przyjęciu przez IC dokumentów (także drogą elektroniczną) akredytacja jest przedłużana automatycznie. - 11 / 30 -

Wymagania dla przedłużenia akredytacji: 1. Przeprowadzenie co najmniej 100 godzin coachingu, w tym minimum pięć coachingów wielosesyjnych dowodzących umiejętności prowadzenia procesu coachingu. 2. Udział w szkoleniach rozwojowych, seminariach, warsztatach, konferencjach, także jako wykładowca lub trener (Stworzona zostanie lista wydarzeń, szkoleń, seminariów, w których udział będzie odpowiednio punktowany. Przedłużenie akredytacji będzie wymagało określonej liczby punktów.) 3. 25 godzin superwizji indywidualnej lub grupowej, w tym co najmniej 5 godzin z superwizorem akredytowanym w IC. 4. Opłacanie składek członkowskich i wniesienie opłaty za przedłużenie akredytacji. Złożenie dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań będzie podstawą do automatycznego przedłużenia akredytacji. V Przepisy przejściowe Zostanie stworzona komisja akredytacyjna złożona z członków Izby aktywnie działających w pracach izbowych i spełniających kryteria wymagane do akredytacji na superwizora.zarząd IC przeprowadzi proces sprawdzenia zgodności złożonych przez kandydatów dokumentów z wymaganiami wymienionymi w obecnym dokumencie akredytacyjnym. Propozycja rocznego działania tej komisji zostanie poddana pod głosowanie na Walnym Zebraniu. Działanie Komisji przewidziane jest na jeden rok. Komisja zostanie zobowiązana do stworzenia przepisów wykonawczych pozwalających rozpocząć proces akredytacyjny od jesieni 2012r. Po roku zostanie powołana docelowa Komisja Akredytacyjna. - 12 / 30 -

Podzespół ds. akredytacji programów coachingowych i szkół coachingu Leszek Zawlocki zarządzający zespołem Piotr Fijewski Anna Ratajczyk Bożena Pieskiewicz Lidia Czarkowska Benedykt Peczko Robert Zych Jacek Jakubowski PROJEKT AKREDYTACJI PROGRAMÓW SZKOLENIA COACHÓW 1. Akredytacja w Izbie Coachingów jest przyznawana programom służącym kształceniu i rozwijaniu kompetencji coachnga, jeśli opis i realizacja spełniają lub przekraczają standardy minimalne wymagane w aplikacji. Akredytacja jest przyznawana na pięć lat, po tym czasie musi być odnowiona. I Wymagania dla programu podstawowego Konstrukcja szkolenia winna sprzyjać zarówno nabywaniu potrzebnej wiedzy jak i rozwijaniu niezbędnych umiejętności. Powinno to być połączenie treningu rozwojowego z treningiem kompetencyjnym. Starając się o akredytację przez Izbę Coachingu programu szkolenia coachów, należy dostarczyć i udokumentować wymagane informacje: 1. Program zawiera i uczy zaaprobowanych przez Izbę Coachingu: definicji coachingu, kodeksu etycznego oraz kluczowych kompetencji przyjętych przez Izbę Coachingu. 2. Program obejmuje przynajmniej 80% wymienionych poniżej zagadnień Specyfika coachingu. Funkcja coachingu korzyści dla jednostki i organizacji. Standardy etyczne coachingu. Kontrakt w coachingu. Struktura sesji coachingu. Modele i poziomy uczenia się. Model rozwoju człowieka. Nawiązanie i utrzymywanie kontaktu (budowanie zaufania, dopasowanie, odwzorowanie, prowadzenie). Aktywne słuchanie. Rodzaje pytań w coachingu i sposoby ich zadawania. Formułowanie celu i myślenie rozwiązaniami. Praca z rozwijaniem zasobów Klienta. - 13 / 30 -

Skuteczne strategie działania: zmiana zachowań, przebudowa strategii myślenia, wyłanianie i transformacja ograniczających przekonań, budowanie motywacji opartej na wartościach, praca z rolą/tożsamością, wyłanianie i zmiana w kierunku realizowania misji, myślenie w kategoriach systemowych. Zadania dawane klientowi na czas pomiędzy sesjami rozwijające jego kompetencje. Proces coachingu i monitorowanie postępów osiągania celów coachingu. Różnorodne podejścia w coachingu. Rozwijanie indywidualnego stylu pracy coacha. 3. Program obejmuje min 125 godzin zegarowych (tj. 167 dydaktycznych) szkolenia, na które może składać się praca w sali szkoleniowej, bezpośrednia obserwacja, telekonferencje, szkolenia internetowe, etc. Program zawiera minimum 100 godzin zegarowych bezpośredniej interakcji uczestnika z trenerem (trenerami). Bezpośrednia interakcja jest definiowana jako kontakt osobisty z trenerem; nie zalicza się do niej kursów internetowych, pracy własnej uczestnika. Wymagane jest, aby program realizowany był w formie warsztatowej z zastosowaniem elementów doświadczenia i aktywizacji uczestników (stosunek teorii do praktyki 30% : 70%) lub treningowej (maksimum 20% teorii). 4. Wymagane jest wskazanie osób odpowiedzialnych za organizację i za stronę merytoryczną szkoleń (np. Dyr. Organizacyjnego, Dyr. Merytorycznego może być to jedna osoba). Stanowisko osoby odpowiedzialnej za stronę merytoryczną szkoleń może być obsadzone jedynie przez certyfikowanego coacha z doświadczeniem trenerskim obejmującym co najmniej 250 godzin zegarowych szkoleń w tym połowa winna dotyczyć szkoleń z zakresu coachingu. 5. Wielkość grupy nie może przekraczać 15 osób. W celu efektywnej nauki, należy zagwarantować kontakt trenera z każdym uczestnikiem zwłaszcza w obszarze oceniania postępów uczestnika 6. Program zawiera pisemne procedury dotyczące rekrutacji, przyjmowania, rezygnacji i refundacji, dyscypliny uczestnictwa, okresu próbnego, szkolenia, oceny, warunków nauczania, zapobiegania dyskryminacji i zapewniania równych szans, dostosowania do wymagań niepełnosprawnych trenerów i uczących się. 7. Program musi zawierać przynajmniej dwie obserwowane przez trenera/ów sesje coachingu, a wynik obserwacji musi mieć postać pisemnej oceny poziomu biegłości kandydata i wskazania obszarów do rozwoju. 8. Szkoła realizująca program zobowiązana jest do przedstawienia sposobu przeprowadzania i kryteriów zdania egzaminu przez uczestnika szkolenia. 9. W programie wskazana jest ścieżka dalszego rozwijania kompetencji dla osób, które nie zaliczyły egzaminu oraz warunki, których spełnienie uprawnia do ponownego przystąpienia do egzaminu. 10. Program w minimum 70% czasu składa się z działań praktycznych - warsztatowych (ćwiczenia, dzielenie się doświadczeniami, burza mózgów, omawianie przypadków, analiza sesji lub nagrań z sesji, itp.) i w maksimum 30% czasu z teorii. - 14 / 30 -

11. Program jest reklamowany wyłącznie jako program szkolenia coachów, nie zaś program o innym charakterze. 12. Program musi być zgodny z prawem autorskim danego kraju i krajów, na terenie których działa. Dotyczy to pochodzenia i własności materiałów i treści szkoleniowych wykorzystanych w programie. Jeśli nie wszystkie one zostały wypracowane w całości w danej firmie, należy przedstawić dokument potwierdzający prawo do ich używania (upoważnienie, licencja, itp.). 13. Program musi zapewnić przechowywanie w sposób trwały dokumentów studentów przez trzy lata po ukończeniu przez uczącego się programu, włączając w to wszystkie oceny studentów oraz dokumentację uczestnictwa w poszczególnych programach a także wymogi programowe. 14. Izba Coachingu ma prawo do audytu zewnętrznego przez osobę delegowaną przez IC w celu badania zgodności dostarczonych informacji z realiami (wgląd w materiały szkoleniowe i dotyczące uczestników, proces szkoleniowy, zbieranie informacji od uczestników i absolwentów na temat szkolenia, przeprowadzanie rozmów z trenerami). Zadanie to Izba Coachingu będzie realizować w ramach Komisji ds. Akredytacji. 15. Aplikujący wnosi składkę aplikacyjną związana z certyfikacją programu podstawowego.izba Coachingu powiadamia o wysokosci i zmianach składki w biuletynie Izby Coachingu i na stronie internetowej IC. W przypadku nieprzyznania akredytacji następuje zwrot połowy wpłaconej sumy. Akredytacja jest przyznawana na pięć lat, po tym czasie musi być odnowiona. 17. Akredytacja jest przyznawana na pięć lat, po tym czasie musi być odnowiona. Wymagane dokumenty aplikacyjne dla programu podstawowego 1. Oświadczenie podpisane przez osobę do spraw merytorycznych, że dany program jest zgodny, zawiera i uczy zaaprobowanych przez Izbę Coachingu: definicji coachingu, kodeksu etycznego oraz kluczowych kompetencji ustalonych przez Izbę Coachingu. 2. Szczegółowy opis programu, podejścia i metodyki szkolenia, agenda, materiały reklamowe, wymagania dotyczące uzyskiwania certyfikatu (opis metodologii oceny rozwoju i poziomu biegłości uczestników, kopia dokumentów egzaminacyjnych i opis procedury egzaminacyjnej), godziny szkolenia. 3. Opis zasad rekrutacji uczestników z podaniem okresu próbnego, formy rezygnacji i refundacji, dyscypliny uczestniczenia w zajęciach. 4. Podpisane przez osobę do spraw merytorycznych zobowiązanie do przechowywania dokumentów uczestników przez trzy lata po ukończeniu przez uczestników programu, włączając w to wszystkie oceny studentów oraz dokumentację uczestnictwa w poszczególnych programach a także wymogi programowe. 5. Dokumentacja poświadczająca spełnianie przez osobę do spraw merytorycznych wymagań opisanych w wymaganiach dotyczących programu (dowody akredytacji, kopie dyplomów, opis doświadczenia). - 15 / 30 -

6. Oświadczenie podpisane przez osobę do spraw merytorycznych o zapobieganiu dyskryminacji i zapewnieniu równych szans. 7. Pisemne oświadczenie, stwierdzające, że program jest zgodny z prawem autorskim danego kraju i krajów, na terenie których działa. 8. Podpisany przez osobę do spraw merytorycznych dokument pt. Przyjęcie i Zobowiązanie do Spełniania Standardów Izby Coachingu przyznający Izbie Coachingu prawo do oceniania rzetelności jakiejkolwiek i/lub wszystkich informacji dostarczonych w procesie aplikacyjnym. oraz przeprowadzenie zewnętrznego audytu wszystkich materiałów i/lub dokumentacji studentów przez uprawnionego Audytora z ramienia Izby Coachingu (na koszt aplikującego). 9. Potwierdzenie wpłaty składki aplikacyjnej związanej z certyfikacją programu podstawowego. II Wymagania dla programu specjalistycznego Starając się o akredytację przez IC programu szkolenia coachów, należy dostarczyć następujące informacje i precyzyjnie udowodnić (poprzez szczegółowy opis, dokumentację oraz materiały audiowizualne), że Państwa program spełnia lub przekracza wymagania ustanowione przez IC dla programu specjalistycznego: 1. Program jest zgodny, zawiera i uczy zaaprobowanych przez IC: definicji coachingu, kodeksu etycznego oraz kluczowych kompetencji przyjętych przez IC. 2. Program jest adresowany do osób, które mają opanowane podstawy coachingu. Jego celem jest pogłębienie rozumienia zagadnień coachingowych, wprowadzanie nowych technik, rozwijanie zarządzania procesem zmiany, ugruntowywanie postawy coacha. Przez słowo specjalistyczny rozumiemy program skierowany na rozwijanie umiejętności pracy coachingowej w specyficznym środowisku (np. coaching w edukacji), nad określonymi zagadnieniami (np. coaching projektowy), określonymi technikami (np. metafora w coachingu) lub z określoną grupą ludzi (np.coaching lekarzy). 3. Program obejmuje min 24 godziny zegarowe szkolenia, na które może składać się praca w klasie, bezpośrednia obserwacja, telekonferencje, szkolenia internetowe etc. Program zawiera minimum?? godzin bezpośredniej interakcji uczestnika z trenerem(trenerami). Bezpośrednia interakcja jest definiowana jako kontakt osobisty z trenerem; nie zalicza się do niej kursów internetowych, pracy własnej uczestnika. 4. Wymagane jest wskazanie osoby odpowiedzialnej za organizację i stronę merytoryczną szkoleń (np. Dyrektora Merytorycznego), spełniającej wymagania przewidziane przez Izbę Coachingu dla coacha ternera i coacha superwizora? - 16 / 30 -

5. Wielkość grupy nie może przekraczać 15 osób. W celu efektywnej nauki, należy zagwarantować kontakt trenera z każdym uczestnikiem zwłaszcza w obszarze oceniania postępów uczestnika. 6. Program musi zawierać przynajmniej jedną na 24 godz. zajęć obserwowaną przez trenera/ów sesję coachingu, a wynik obserwacji musi mieć postać pisemnej oceny poziomu biegłości kandydata i wskazania obszarów do rozwoju. 7. Szkoła realizująca program zobowiązana jest do przedstawienia sposobu przeprowadzania i kryteriów zdania egzaminu przez uczestnika szkolenia. 8. W programie wskazana jest ścieżka dalszego rozwijania kompetencji i warunki, których spełnienie uprawnia do ponownego zweryfikowania umiejętności coachingowych celem uzyskania dokumentu potwierdzającego zaliczenie kursu. 9. Program zawiera pisemne procedury dotyczące rekrutacji, przyjmowania, rezygnacji i refundacji, dyscypliny, okresu próbnego, szkolenia/oceny, warunków nauczania, zapobiegania dyskryminacji i zapewniania równych szans, dostosowania do wymagań niepełnosprawnych trenerów i uczących się. 10. Program jest reklamowany wyłącznie jako program szkolenia coachów, nie zaś program o innym charakterze. 11. Program musi być zgodny z prawem autorskim danego kraju i krajów, na terenie których działa. Dotyczy to pochodzenia i własności materiałów i treści szkoleniowych wykorzystanych w programie. Jeśli nie wszystkie one zostały wypracowane w całości w danej firmie, należy przedstawić upoważnienie, np. licencję itp. prawo do ich używania. 12. Program musi zapewnić przechowywanie dokumentów studentów przez trzy (3) lata po ukończeniu przez uczącego się programu, włączając w to wszystkie oceny studentów oraz dokumentację uczestnictwa w poszczególnych programach a także wymogi programowe. 13. IC ma prawo do audytu zewnętrznego przez uprawnioną przez IC osobę w celu badania zgodności dostarczonych informacji z realiami (wgląd w materiały szkoleniowe, proces szkoleniowy, zbieranie informacji od uczestników i absolwentów na temat programu, przeprowadzanie rozmów z trenerami) (szczegóły do dopracowania). 14. Aplikujący wnosi składkę aplikacyjną związana z certyfikacją programu specjalistycznego. IC powiadamia o wysokości i zmianach składki w biuletynie IC i na stronie internetowej IC. W przypadku nieprzyznania akredytacji następuje zwrot połowy wpłaconej sumy. Akredytacja jest przyznawana na pięć lat, po tym czasie musi być odnowiona. Wymagane dokumenty aplikacyjne dla programu specjalistycznego 1. Oświadczenie podpisane przez osobę odpowiedzialną za organizację i stronę merytoryczną szkoleń, że dany program jest zgodny, zawiera i uczy zaaprobowanych przez IC: definicji coachingu, kodeksu etycznego oraz kluczowych kompetencji ustalonych przez IC. - 17 / 30 -

2. Sczegółowy opis programu, podejścia i metodyki szkolenia, godzin szkolenia i warunków nauczania, agenda, materiały reklamowe. 3. Opis zasad rekrutacji uczestników z podaniem okresu próbnego, formy rezygnacji i refundacji, dyscypliny uczestniczenia w zajęciach. 4. Opis wymagań dotyczących uzyskiwania certyfikatu (opis metodologii oceny rozwoju i poziomu biegłości uczestników, kopia dokumentów egzaminacyjnych i opis procedury egzaminacyjnej). 5. Podpisane przez przez osobę odpowiedzialną za organizację i stronę merytoryczną szkoleń zobowiązanie do przechowywania dokumentów uczestników przez trzy (3) lata po ukończeniu przez uczącego się programu, włączając w to wszystkie oceny studentów oraz dokumentację uczestnictwa w poszczególnych programach a także wymogi programowe. 6. Dokumentacja poświadczająca spełnianie przez Dyrektora Szkoleń i wszystkich członków kadry dydaktycznej kryteriów opisanych w wymaganiach dotyczących programu (dowody akredytacji, kopie dyplomów, opis doświadczenia). 7. Oświadczenie podpisane przez osobę odpowiedzialną za organizację i stronę merytoryczną szkoleń o zapobieganiu dyskryminacji i zapewnieniu równych szans. 8. Pisemne oświadczenie, stwierdzające, że program jest zgodny z prawem autorskim danego kraju i krajów, na terenie których działa. 9. Podpisany przez osobę odpowiedzialną za organizację i stronę merytoryczną szkoleń dokument pt. Przyjęcie i Zobowiązanie do Spełniania Standardów IC przyznający IC prawo do *oceniania rzetelności jakiejkolwiek i/lub wszystkich informacji dostarczonych w procesie aplikacyjnym. oraz *poddaniu zewnętrznemu audytowi wszystkich materiałów i/lub dokumentacji studentów przez uprawnionego Audytora z ramienia IC (szczegóły do dopracowania). 10. Potwierdzenie wpłaty składki aplikacyjnej związanej z certyfikacją programu specjalistycznego. 11. Akredytacja jest przyznawana na pięć lat, po tym czasie musi być odnowiona. REKOMENDACJE IZBY COACHINGU DLA SZKÓŁ COACHINGU Izba Coachingu może rekomendować szkoły coachingu. Aby otrzymać rekomendację szkoła winna spełnić następujące warunki: 1. Szkoła/kurs promuje i rozwija coaching, w szczególności wspiera projekty związane z rozwojem osób i organizacji, prowadzi badania w zakresie metod rozwoju i coachingu, współpracuje z innymi podmiotami, rozszerza i podnosi standardy pracy coacha, stwarza możliwości praktyki jako coache i wspiera wejście absolwentów na rynek. 2. Program kursu, obejmujący zarówno program podstawowy, jak i program specjalistyczny musi być akredytowany przez Izbę Coachingu. 3. Przynajmniej część kadry dydaktycznej powinna składać się z coachów praktyków, zrzeszonych i aktywnie współpracujących z Izbą Coachingu. - 18 / 30 -

4. Szkoła /kurs oraz jej kadra cieszy się dobrą opinią, a jej absolwenci potwierdzają rzetelność kształcenia w danej instytucji/firmie. - 19 / 30 -

Podzespół ds. kompetencji i superwizji Katarzyna Ramirez-Cyzio Anna Syrek-Kosowska Grażyna Kucharska Monika Zubrzycka-Nowak KOMPETENCJE COACHA WG IZBY COACHINGU I Postawa 1. Stosowanie kodeksu etycznego IC 2. Stały rozwój zawodowy w tym podleganie superwizji II Wiedza 1. Wiedza dotycząca coachingu przekazywana na szkoleniu dotyczącym coachingu. 2. Znajomość fachowej literatury coachingowej (z zakresu wskazanego przez IC). 3. Znajomość podstaw psychologicznych coachingu (do opisania). 4. Znajomość dynamiki systemu, jakim jest organizacja; wiedza na temat planowania i realizacji coachingu w organizacji. 5. Znajomość przynajmniej 2 modeli zmiany w procesie coachingu. 6. Znajomość kodeksu etycznego IC. 7. Znajomość podstaw prawnych dotyczących odpowiedzialności coacha. III Umiejętności 1. Zbudowanie i utrzymywanie relacji zaufania. 2. Zawieranie kontraktu, określanie celów i utrzymywanie procesu prowadzącego do ich realizacji 3. Tworzenie oraz utrzymywanie relacji partnerskiej równorzędnej 4. Zadawanie pytań ukierunkowanych na uruchamianie potencjału klienta i na wspieranie rozwiązanń oraz rozważenie konsekwencji; udzielanie informacji zwrotnej. 5. Wspieranie zmiany oraz praca z obiekcjami czy oporem. 6. Wyznaczanie i kontrolowanie przebiegu procesu coachingu. 7. Motywowanie klienta do działania. 8. Systemowe podejście do człowieka (człowiek jako system oraz jako element szerszego systemu). 9. Wykorzystanie superwizji do rozwoju zawodowego - 20 / 30 -