Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podobne dokumenty
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Niezwykłe światło. ultrakrótkie impulsy laserowe. Piotr Fita

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 22, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

WYBRANE TECHNIKI SPEKTROSKOPII LASEROWEJ ROZDZIELCZEJ W CZASIE prof. Halina Abramczyk Laboratory of Laser Molecular Spectroscopy

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Struktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

LASERY NA CIELE STAŁYM BERNARD ZIĘTEK

n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe

Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach)

że w wyniku pomiaru zmiennej dynamicznej A, której odpowiada operator αˆ otrzymana zostanie wartość 2.41?

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Wykład Budowa atomu 3

Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

Radosław Chrapkiewicz, Piotr Migdał (SKFiz UW) Optyczny wzmacniacz parametryczny jako źródło splątanych par fotonów

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

VI. Elementy techniki, lasery

Wprowadzenie do optyki nieliniowej

Podstawy chemii obliczeniowej

Metody optyczne w medycynie

Chemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Teorie wiązania chemicznego i podstawowe zasady mechaniki kwantowej Zjawiska, które zapowiadały nadejście nowej ery w fizyce i przybliżały

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

Fotonika kurs magisterski grupa R41 semestr VII Specjalność: Inżynieria fotoniczna. Egzamin ustny: trzy zagadnienia do objaśnienia

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Promieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

POLARYZACJA ŚWIATŁA. Uporządkowanie kierunku drgań pola elektrycznego E w poprzecznej fali elektromagnetycznej (E B). światło niespolaryzowane

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Metody badań spektroskopowych

Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej. O: Wojciech Wasilewski FMS: Mateusz Goryca

TEORIA PASMOWA CIAŁ STAŁYCH

Piotr Targowski i Bernard Ziętek GENERACJA II HARMONICZNEJ ŚWIATŁA

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wysokowydajne falowodowe źródło skorelowanych par fotonów

w obszarze linii Podziały z różnych punktów widzenia lasery oscylatory (OPO optical parametric oscillator)

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

Model wiązania kowalencyjnego cząsteczka H 2

GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO

Badanie dynamiki rekombinacji ekscytonów w zawiesinach półprzewodnikowych kropek kwantowych PbS

Optyka liniowa i nieliniowa

Spektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy)

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Optyczny dualizm przestrzenno-czasowy: zastosowania w optyce kwantowej

c) prawdopodobieństwo znalezienia cząstki między x=1.0 a x=1.5 jest równe

Atom wodoru i jony wodoropodobne

L4- Laser barwnikowy

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

III. EFEKT COMPTONA (1923)

półprzewodniki Plan na dzisiaj Optyka nanostruktur Struktura krystaliczna Dygresja Sebastian Maćkowski

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Repeta z wykładu nr 11. Detekcja światła. Fluorescencja. Eksperyment optyczny. Sebastian Maćkowski

Podczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)

Prawa optyki geometrycznej

LASER BARWNIKOWY. Indywidualna Pracownia dla Zaawansowanych. Michał Dąbrowski

SPEKTROSKOPIA MOLEKULARNA 2015/16 nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

Ponadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Cząsteczki. 1.Dlaczego atomy łącz. 2.Jak atomy łącz. 3.Co to jest wiązanie chemiczne? Jakie sąs. typy wiąza

Fizyka Laserów wykład 11. Czesław Radzewicz

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu

Optyka. Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat. Dyfrakcja. Laser. Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

WYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE.

Zjawisko interferencji fal

IV. Transmisja. /~bezet

Transkrypt:

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 8 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Aneta Drabińska, Barbara Piętka, Paweł Kowalczyk Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2016/17

Plan 1 2 Wiazanie chemiczne Metoda orbitali molekularnych

Nieliniowa polaryzacja oscylator harmoniczny oscylator anharmoniczny F(x) = kx F (x) = k(x + a 2 x 2 + a 3 x 3 +...) Polaryzacja ośrodka pod wpływem elektrycznego: ) P = ɛ 0 (χe + χ (2) E 2 + χ (3) E 3 +... = P 1 + P NL χ (m) podatność nieliniowa m-tego rzędu P NL polaryzacja nieliniowa

Generacja drugiej harmonicznej Fala płaska o częstości ω 0 E(t) = E 0 cos ω 0 t = E 0 2 Polaryzacja nieliniowa drugiego rzędu ( e iω 0 t + e iω 0t ) P NL = ɛ 0 χ (2) E(t) 2 = ɛ 0 χ (2) E 2 0 4 ( e 2iω 0 t + e 2iω 0t + 2 ) = = ɛ 0 χ (2) E 0 2 2 (cos 2ω 0t + 1) Polaryzacja nieliniowa oscyluje z częstościa 2ω 0 emisja fali E-M o podwojonej częstości ω ośrodek nieliniowy ω 2ω

Generacja drugiej harmonicznej Pierwsza obserwacja drugiej harmonicznej: [P. Franken et al., Phys. Rev. Lett. 7, 118-120 (1961)]

Generacja drugiej harmonicznej Wi azka za kryształem nieliniowym rozszczepiona w siatce dyfrakcyjnej

Wskaźnik laserowy Wewnatrzwnękowa generacja drugiej harmonicznej [wikipedia.org]

Dopasowanie fazowe na przykładzie generacji drugiej harmonicznej Jeśli n(ω) = n(2ω), to λ 2ω = 1 2 λ ω zgodne fazy Proces generacji zachodzi wydajnie, bo przyczynki wygenerowane w różnych miejscach kryształu dodaja się w fazie (idealne dopasowanie fazowe)

Dopasowanie fazowe brak dopasowania Zazwyczaj n(ω) < n(2ω), czyli λ 2ω < 1 2 λ ω niezgodne fazy Proces generacji zachodzi z mała wydajnościa, bo przyczynki wygenerowane w różnych miejscach kryształu znosza się (niedopasowanie fazowe)

Dopasowanie fazowe w ośrodkach dwójłomnych Konieczne jest zapewnienie dopasowania fazowego, n(ω) = n(2ω) W krysztale: promień zwyczajny polaryzacja do osi optycznej n = n o stałe promień nadzwyczajny polaryzacja do osi kryształu n zależy od kata θ pomiędzy kierunkiem wiazki a osia kryształu: n o n e n (θ) = no 2 sin 2 θ + ne 2 cos 2 θ n pomiędzy n o a n e Dla odpowiedniego θ n (ω) = n (2ω)

Dopasowanie fazowe jako zasada zachowania pędu Pęd fotonu p = k Dla fotonu fundamentalnego k ω = n ω ω c Dla fotonu drugiej harmonicznej k 2ω = n 2ω 2ω c W warunkach dopasowania fazowego n 2ω = n ω : (geometria współliniowa) k 2ω = k ω + k ω (zasada zachowania pędu) hω 2hω k ω k ω hω k 2ω

Procesy parametryczne Parametryczna downkowersja Z jednego fotonu powstaja dwa o mniejszej energii kryształ nieliniowy ω 1 +ω 2 ω 2 ω 1 h(ω 1 +ω 2 ) hω 1 k ω1 k ω2 hω 2 k ω1 +ω 2

Wzmacniacz parametryczny kryształ nieliniowy wiązka pompująca wiązka sygnałowa wiązka jałowa Szerokie pasmo wzmocnienia umożliwia wzmacnianie (generację) impulsów ultrakrótkich oraz budowę układów przestrajalnych

Procesy wyższego rzędu Generacja światła białego W 3 mm płytce szklanej, z wiazki impulsów 800 nm ze wzmacniacza szafirowego Sposób na otrzymanie impulsów o bardzo szerokim widmie

Generacja światła białego w światłowodach Natężenie światła wprost z lasera jest zbyt małe, by wygenerować światło białe w cienkiej płytce, ale możliwa jest generacja w światłowodach fotonicznych

Komercyjne źródła światła białego Fianium Źródło światła białego w zakresie 450-2500 nm o własnościach wiazki laserowej (spójność, kolimacja) [www.photonicsonline.com] Power Spectral Density (mw/nm) 18 16 14 12 10 8 6 4 2 WL-SC48 WL-SC48 0 400 600 800 1000 1200 1400 1600 1800 2000 2200 2400 Wavelength (nm) [www.fianium.com]

Generacja wysokich harmonicznych Atom w polu silnego impulsu femtosekundowego [swinburne.edu.au]

Widmo wysokich harmonicznych [www.intechopen.com]

Absorpcja dwufotonowa Możliwe jest wzbudzenie atomu (czasteczki) przez jednoczesna absorpcję dwóch fotonów Prawdopodobieństwo absorpcji dwufotonowej jest proporcjonalne do kwadratu natężenia światła wzbudzenie zachodzi tylko w ognisku wiazki [www.setabiomedicals.com] [www.tavernarakislab.gr]

Mikroskop dwufotonowy Umożliwia obserwację obrazu z rozdzielczościa wyższa niż mikroskop jednofotonowy i bez tła pochodzacego z fluorescencji próbki poza płaszczyzna ostrości laser femtosekundowy lustro skanujące Zwierciadło dichroiczne detektor obiektyw Płaszczyzna ostrości [wikipedia.org]

Obrazy z mikroskopu dwufotonowego [www.utoledo.edu]

Literatura Literatura dotyczaca struktury i spektroskopii czasteczek chemicznych: Paweł Kowalczyk, Fizyka czasteczek, PWN, Warszawa 2000 Hermann Haken, Hans C. Wolf, Fizyka molekularna z elementami chemii kwantowej, PWN, Warszawa 1998

Pytania Dlaczego atomy łacz a się w czasteczki? (przecież sa elektrycznie obojętne!) Jaka jest struktura energetyczna czasteczek? Dlaczego jedne czasteczki sa bardziej trwałe od innych? W jaki sposób czasteczki oddziałuja ze światłem?

Dlaczego atomy tworza wiazania chemiczne? Quasi-fenomenologiczny opis chemiczny: atomy przekazuja sobie lub uwspólniaja elektrony, daż ac do zapełnienia powłok elektronowych [www.yenka.com] [www.school-for-champions.com]

Energia wiazań

Energia elektronów w czasteczce Hamiltonian elektronowy w polu nieruchomych jader: H = i T i + i V i + i<j V ij Energia kinetyczna i-tego elektronu: T i = 2 2m 2 i Energia oddziaływania i-tego elektronu z jadrami: V i = 1 4πɛ 0 N Z N e 2 r i R N Energia oddziaływania i-tego elektronu z j-tym: V ij = 1 4πɛ 0 e 2 r i r j

Metoda pola samouzgodnionego Aby uniknać problemów wynikajacych z tego, że ruch jednego elektronu wpływa na wszystkie inne, wprowadzamy przybliżenie, mówiace że elektron porusza się w uśrednionym polu elektrostatycznym wszystkich innych elektronów Zastępujemy i<j V ij i U i U i energia potencjalna i-tego elektronu w polu pozostałych Wtedy H = i T i + i V i + i U i = i H 0 i H 0 i hamiltonian jednoelektronowy

Rozwiazania jednoelektronowe Równanie Schrődingera z pełnym hamiltonianem: H Ψ = E Ψ H = i H0 i a Hi 0 działaja na różne zmienne, więc Ψ = i ψ i E = i E i gdzie ψ i i E i sa rozwiazaniami jednolektronowych równań: H 0 i ψ i = E i ψ i ψ i orbitale molekularne Czyli możemy się zajać tylko jednym elektronem uff...

Orbitale molekularne przybliżenie kombinacji liniowej orbitali atomowych Elektron "przebywa częściowo" przy każdym z atomów tworzacych wiazanie, więc możemy przybliżyć orbital molekularny kombinacja liniowa orbitali atomowych φ A : ψ i >= A c i A φ A φ A sa centrowane na odpowiednich atomach Jest to przybliżenie, które nie daje dokładnych wyników liczbowych, ale wnioski sa zgodne jakościowo i łatwe w interpretacji!

Metoda orbitali molekularnych w zastosowaniu do czasteczki dwuatomowej homojadrowej ψ = c A φ A + c B φ B Z symetrii c A = ±c B Orbitale molekularne (unormowane, ψ ψ = 1): ψ + = φ A + φ B ψ = φ A φ B 2(1 + S) 2(1 S) Całka nakrywania S = φ A φ B (Szczegóły na tablicy)