Podstawy fizyki subatomowej

Podobne dokumenty
FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

magnetyzm ver

Elektrostatyka. + (proton) - (elektron)

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

OSERWACJE POLA MAGNETYCZNEGO Pole magnetyczne wytwozone jest np. pzez magnes stały......a zauważyć je można np. obsewując zachowanie się opiłków żelaz

Oddziaływania fundamentalne

dr inż. Zbigniew Szklarski

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

LITERATURA Resnick R., Holliday O., Acosta V., Cowan C. L., Graham B. J., Wróblewski A. K., Zakrzewski J. A., Kleszczewski Z., Zastawny A.

Komputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Magnetyzm. A. Sieradzki IF PWr. Pole magnetyczne ŁADUNEK ELEKTRYCZNY ŁADUNEK MAGNETYCZNY POLE ELEKTRYCZNE POLE MAGNETYCZNE

ZJAWISKA ELEKTROMAGNETYCZNE

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

G < 0 (tak jak na rysunku), to występuje efekt ogniskowania w kierunku pionowym (y) i rozpraszania w kierunku poziomym (x).

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

Mechanika ruchu obrotowego

MAGNETYZM. PRĄD PRZEMIENNY

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

Jądra atomowe jako obiekty kwantowe. Wprowadzenie Potencjał jądrowy Spin i moment magnetyczny Stany energetyczne nukleonów w jądrze Prawo rozpadu

Wykład Półprzewodniki

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Źródła pola magnetycznego

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Rozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Ładunki elektryczne. q = ne. Zasada zachowania ładunku. Ładunek jest cechąciała i nie można go wydzielićz materii. Ładunki jednoimienne odpychają się

Ramka z prądem w jednorodnym polu magnetycznym

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1

Wybrane zagadnienia fizyki jądrowej i cząstek elementarnych. Seweryn Kowalski

Ruch ładunków w polu magnetycznym

Magnetyzm cz.i. Oddziaływanie magnetyczne Siła Lorentza Prawo Biote a Savart a Prawo Ampera

Karta wybranych wzorów i stałych fizycznych

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

Guma Guma. Szkło Guma

WPROWADZENIE. Czym jest fizyka?

IV.4.4 Ruch w polach elektrycznym i magnetycznym. Siła Lorentza. Spektrometry magnetyczne

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA; PRAWO FARADAYA

Teoria Względności. Czarne Dziury

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Odp.: F e /F g = 1 2,

Przygotowanie do Egzaminu Potwierdzającego Kwalifikacje Zawodowe

II.6. Wahadło proste.

ver magnetyzm

Wykład FIZYKA II. 4. Indukcja elektromagnetyczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Fizyka 2 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Seminarium. -rozpad α -oddziaływanie promienowania z materią -liczniki scyntylacyjne. Konrad Tudyka

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

Wiązka elektronów: produkcja i transport. Sławomir Wronka

Kinematyka: opis ruchu

Elementy fizyki czastek elementarnych

5. (2 pkt) Uczeń miał za zadanie skonstruował zwojnicę do wytwarzania pola magnetycznego o wartości indukcji

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Podstawy fizyki sezon 2 7. Układy elektryczne RLC

MAGNETYZM, INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. Zadania MODUŁ 11 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY

Magnetyzm cz.i. Oddziaływanie magnetyczne Siła Lorentza Prawo Biote a Savart a Prawo Ampera

IV.2. Efekt Coriolisa.

Metody i narzędzia. Tydzień 2

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Wykład 14: Indukcja cz.2.

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

41R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do końca)

26 MAGNETYZM. Włodzimierz Wolczyński. Indukcja magnetyczna a natężenie pola magnetycznego. Wirowe pole magnetyczne wokół przewodnika prostoliniowego

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Elektrostatyka, cz. 1

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Elektrodynamika Część 4 Magnetostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

II prawo Kirchhoffa Obwód RC Obwód RC Obwód RC

II.3 Rozszczepienie subtelne. Poprawka relatywistyczna Sommerfelda

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Theory Polish (Poland)

dr inż. Zbigniew Szklarski

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

VIII. VIII.1. ORBITALNY MOMENT MAGNETYCZNY ELEKTRONU, L= r p (VIII.1.1) p=m v (VIII.1.2) L= L =mvr (VIII.1.1a) r v. r=v (VIII.1.3)

PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 7 PRZEWODNIKI OPÓR OBWODY Z PRADEM STAŁYM. Piotr Nieżurawski. Wydział Fizyki. Uniwersytet Warszawski

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

Oddziaływanie jonów z powierzchnią

Pracownia fizyczna i elektroniczna. Wykład lutego Krzysztof Korona

Transkrypt:

Podstawy fizyki subatomowej Wykład 6 Zenon Janas 11 kwietnia 018.

Współzędne sfeyczne położenie punktu: (, θ, ϕ) Z sin θ ( 0, ) θ ( 0, π ) ϕ ( 0, π ) cosθθ X ϕ θ Y (, θ, ϕ) ( x, y, z) x sinθcosϕ y sinθsinϕ z cosθ

Element powiezchni na sfeze o pomieniu R Z Rsin θ θ R sinθdϕ Rdθ ds R sinθ dθdϕ ϕ Y X Element kąta byłowego d Ω ds R sinθ dθdϕ

Różniczkowy pzekój czynny dω θ x Liczba cząstek ozposzonych w element kąta byłowego dω jest ówna I I 0 dσ nxdω dω Jednostką óżniczkowego pzekoju czynnego jest ban/steadian 1 b/s 10-4 cm /s 10-8 m /s

Związek pomiędzy całkowitym i óżniczkowym pzekojem czynnym σ dσ dω dω π π 0 0 dσ sinθdθdϕ dω

Odkycie jąda atomowego Enest Ruthefod 1911. Badanie ozpaszania cząstek alfa na folii ze złota. folia Au obsewacja scyntylacji źódło cząstek alfa E. Ruthefod (1871-1937) Nagoda Nobla 1908. Atom zwiea w sobie dodatnio naładowane centum (jądo), w któym skupia się pawie cała jego masa.

Różniczkowy pzekój czynny na ozpaszanie Ruthefoda Z p θ Z t Różniczkowy pzekój czynny na ozpaszanie cząstki o ładunku Z p e na cząstce o ładunku Z t e wynosi: dσ dω e Z pzt 4 4 0 4 πε K p sin 1 ( θ /)

Pzykład Różniczkowy pzekój czynny na ozpaszanie cząstek alfa o enegii 5 MeV na jądach złota. 10 6 Z t 79 10 5 Z p K p 5 MeV 10 4 dσ/dω (b) 10 3 10 10 1 10 0 0 0 40 60 80 100 10 140 160 180 Theta

Pzykład Jaka część cząstek alfa o enegii 5 MeV padających na taczę o gubości 1 µm wykonaną ze złota zejestuje detekto o pomieniu 1 cm, umieszczony w odległości 10 cm od taczy, pod kątem 90 względem padającej wiązki? 1cm R 10 cm dω S R π R 3.14 1cm 100cm 0.03 s α θ90 Au ρ Au 19.3 g/cm 3 ρ n Au N µ A 19 3 g/cm 3 3.3 197 g/mol 6.0 10 1/mol 5.9 10 cm x 1 µm 10-4 cm

Różniczkowy pzekój czynny na ozpaszanie cząstek alfa o enegii 5 MeV na jądach złota. 10 6 Z t 79 10 5 Z p K p 5 MeV dσ/dω Ω (b) 10 4 10 3 10 dσ o ( θ 90 ) dω 5. b 10 1 10 0 0 0 40 60 80 100 10 140 160 180 Theta

N N 0 dσ nxdω dω dσ o ( θ 90 ) 5. b 5. 10 dω n Au 5.9 10 cm x 1 µ m 10-4 cm 3-4 cm dω 0.03 s I I 0 5. 10-4 cm 5.910 3 4 cm 10 cm 0.03 9 10 7

Różniczkowy pzekój czynny dla ozpaszania cząstek alfa o enegii 4.7 MeV na jądach niklu dσ dω (mb / s ) dσ dω Ruth zetknięcie jąde smin α+ni Odstępstwo od pzewidywań dla ozpaszania Ruthefoda jest spowodowane działaniem sił jądowych na odległościach mniejszych niż α + Ni. Znając ganiczny kąt ozposzenia można wyznaczyć pomień pocisku/taczy. θcm

Rozpaszanie cząstek alfa na jądach ołowiu θ 60 dσ dω e Z pzt 4 4 0 4 πε K p sin 1 ( θ /) Odstępstwo od pzewidywań dla ozpaszania Ruthefoda jest spowodowane działaniem sił jądowych na odległościach mniejszych niż α + Pb. Enegia cząstek alfa (MeV) Znając enegię ganiczną dla danego kąta ozposzenia można wyznaczyć pomień pocisku/taczy.

Akceleatoy cząstek naładowanych Akceleatoy liniowe stałego napięcia wysokiej częstości Akceleatoy kołowe cyklotony klasyczne stałe pole magnetyczne, stała częstość napięcia pzyspieszającego, zmieniający się pomień obity synchotony - zmienne pole magnetyczne, zmienna częstość napięcia pzyspieszającego, stały pomień obity

Akceleacja w polu elektycznym E + U Cząstka o ładunku q pzemieszczając się między punktami o óżnicy potencjału U zyskuje enegię kinetyczną ówną: K qu

Akceleato Van de Gaaffa

Akceleato Van de Gaaffa typu tandem

Akceleato liniowy wysokiej częstości (typu Wideöe) źódło jonów elektody dyfowe wiązka jonów Cząstki są pzyspieszane w pzewach pomiędzy elektodami geneato w.cz. L n n T, U 0 okes i amplituda v T / n K nqu napięcia pzyspieszającego Długość n-tej elektody dyfowej m 1 0 v n L n nqu m 0 1/ T

Siła działająca na ładunek w polu magnetycznym Siła Loentza F L q v ( B ) gdzie q - ładunek cząstki v - wekto pędkości cząstki B - wekto indukcji pola magnetycznego [ B ] 1 tesla 1T 1 N C m/s 1T 10 4 Gs 1 N A m

Siła Loentza F L q v ( B ) kieunek i zwot v α F L B α + + q B q v F L watość F L q vbsin α

Ruch cząstki naładowanej w polu magnetycznym B v B F 1) ) L v v 0 B B v v F L uch postoliniowy uch po okęgu

Równanie uchu v m qvb / v stąd m v mω qb ω qb m Częstość kołowa (cyklotonowa) Pomień okęgu ω c qb m m v qb p qb - nie zależy od pędkości cząstki

Ruch cząstki z pędkością v v + v B Paamety uchu m v qb v v v d ω d qb T π m m qb v T πm qb v Linia śubowa o pomieniu i skoku d

Toy cząstek w komoze pęchezykowej m v qb p qb p qb B - sztywność magnetyczna

Paca siły Loentza dw F dl q v L ( B ) dl wiedząc, że dl v dt otzymujemy dw q dt ( v B ) v 0 ( ) ponieważ v B v Siła Loentza nie wykonuje pacy.

Cykloton klasyczny - stałe pole magnetyczne, - stała częstość napięcia pzyspieszającego B duanty Enest O. Lawence (1901-1958), Nagoda Nobla w 1939. źódło jonów ~ geneato zmiennego napięcia o stałej częstotliowości

Pzyspieszanie jonów w cyklotonie B U ~ ( t ) 1 U ~ ( t ) U ~ ( t ) 3 U(t) t 1 t t3 t T π π ω c m qb T

Częstość obiegu jonów c qb m ω - nie zależy od pędkości jonu (dla v << c) Pomień obity jonu o pędkości v mv v qb qb m ω c Enegia kinetyczna na obicie końcowej max mvmax m qb K max max m q m ( B ) max

K max q m ( B ) max Podstawiając otzymujemy m Au, q Ze K A max Z A e u ( B max ) k Z A gdzie k e u ( B ) max jest tzw. jednostkową enegią maksymalną, zależną od paametów konstukcyjnych cyklotonu

Maksymalna enegia do jakiej mogą być pzyspieszone cząstki w cyklotonie klasycznym jest oganiczona elatywistyczną zależnością masy od pędkości, co powadzi do zmiany częstości obiegu: ω c qb m qb m 0 1 (v/ c) W paktyce maksymalne enegie wynoszą: 10 MeV dla potonów 0 MeV dla deuteonów 40 MeV dla cząstek alfa

Cykloton w Śodowiskowym Laboatoium Ciężkich Jonów w Waszawie m cykloton izochoniczny k10 wiązki: B, C, N, S, Ne, A U pzysp 70 kv, f c 1-0 MHz K max 10 MeV / nukleon I max 100 pat. na 6 10 11 jonów / s

Synchoton cząstki są pzyspieszane na obicie o stałym pomieniu podczas pzyspieszania zmieniana jest częstość napięcia pzyspieszającego i watość pola magnetycznego

Akceleatoy w GSI Damstadt, Niemcy ESR FRS UNILAC - akceleato liniowy długość: 10 m pzyspiesza jony od H do U enegia: - 11 MeV/u natężenie wiązki do 1 ema SIS-18 synchoton obwód: 16 m pzyspiesza jony od H do U enegia do 1 GeV/u Natężenie wiązki 10 10 jonów/s SIS

Akceleatoy w CERN 7 TeV 50 MeV 5 GeV 450 GeV 1.4 GeV

Paamety LHC obwód 7 km Póżnia 10-13 atm Liczba magnesów 9300 Pole magnetyczne 8 Tesli Liczba ezonatoów RF 8 Maksymalne enegia potonów x7 TeV Liczba paczek potonów 808 Liczba potonów w paczce 10 11

Histoia wzostu enegii maksymalnych akceleatoów

Magnes odchylający / analizujący wiązkę

Soczewka magnetyczna S F L v v F L F L v F L N S N S N S N Pojedyncza magnetyczna soczewka kwadupolowa ogniskuje w kieunku jednej osi (x), ozogniskowuje w kieunku dugiej (y).