OPIS PATENTOWY. FMent dodatkowy do patentu mmamm_mm_m_mm. Zgłoszono: (P ) Zgłoszenie ogłoszono: * ''.

Transkrypt

1 POLSKA IZECZPOSPOUH LUDOWA w OPIS PATENTOWY FMent dodatkowy do patentu mmamm_mm_m_mm Zgłoszono: (P ) i Int.Cl2. C07C 103/31 //A01N 9/20 WRZAO PATEKTOWT Pil Zgłoszenie ogłoszono: * ''. Opis patentowy opublikowano: T l Twórcawynalazku; Uprawniony z patentu: Eli Lilly and Company, Indianapolis, Indiana (Stany Zjednoczone Ameryki) i ' i, 'H Sposób wytwarzania nowych podstawionych w pierścieniu N-(2,2-dwufluoroalkanoilo)-o-fenylenodwuamin Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych podstawionych w pierścieniu N-(2,2-dwufluoroalkanoilo)-o-fenylenodwuamin. Związki wytwarzane sposobem według wynalazku są użyteczne jako środki chwastobójcze, owadobójcze, poasoźytobójcze, przeciwrobaczne i pajęczakobójcze. Zwalczanie pasożytów zwierząt jest jednym z najstarszych i najpoważniejszych problemów w przemysłowej hodowli zwierząt. Wiele gatunków pasożytów szkodzi w rzeczywistości wszystkim gatunkom zwierząt. Większości zwierząt szkodzą wolno-fruwające pasożyty, takie jak pasożyty zewnętrzne, takie jak wszy i roztocze, pasożyty drążące, takie jak larwy gzów i czerwie oraz mikroskopijne pasożyty wewnętrzne takie jak ziarniaki, jak również większe endoparazyty, takie jak robaki. Zwalczanie pasożytów nawet w przypadku pojedynczych gatunków zwierząt jest więc złożonym i rozgałęzionym problemem. Szczególnie szkodliwe są owady i roztocze pasożytnicze, które zżerają żywe tkanki zwierząt. Do tej grupy należą pasożyty wszystkich zwierząt hodowlanych, a w tym zwierząt przeżuwających i jednożołądkowych oraz drobiu, jak również takich zwierząt jak psy. Próbowano wielu metod zwalczania takich pasożytów. Cochliomyia hominivorax praktycznie usunięto na Florydzie przez wypuszczenie wielkie), liczby sterylnych samców much stajennych z rośliny Calliphoridae. Tę metodę można oczywiście stosować tylko na łatwo izolowanych obszarach. Wolno-fruwające owady zwalcza się <, zazwyczaj typowymi metodami takimi jak użycie dyspergowanych w powietrzu i stykających się z owadami insektycydów oraz zastawianie pułapek na muchy. Pasożyty skóry, zwalcza się zazwyczaj przez zanurzanie, zamoczenie lub natryskiwanie zwierząt odpowiednim środkiem pasożytobójczym. Pewien postęp osiągnięto w zakresie systemowego zwalczania niektórych pasożytów, a zwłaszcza tych, które wwiercają się lub przemieszczają się przez zwierzę. Systemowe zwalczanie pasożytów zwierzęcych osiąga się przez absorbowanie środka pasożytobój czego w strumieniu krwi lub innych tkankach zwierzęcia. Pasożyty, które jedzą lub stykają się z tkaniną zawierającą środek pasożytobójczy giną z uwagi na spożycie lub zetknięcie się z tym środkiem. Odkryto niewiele insektycydów i środków roztoczobójczych typu fosforanowego, fosforoamidowego i fosforotionianowego, które są wystarczająco nietoksyczne do systemowego zastosowania u zwierząt.

2 Romanowski w patencie Stanów Zjednoczonych nr opisał N,N-bis(acetylo)-o-fenylenodwuaminy użyteczne do zwalczania roślin, owadów i grzybów. Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych związków stanowiących skuteczne, systemowi środki pasożytobójcze. Sposobem według wynalazku wytwarza się nowe, podstawione w pierścieniu N-(2,2-dwufluoroalkanoilo)-o- -fenylenodwuaminy o wzorze 1, w którym R oznacza grupę 2,2-dwufluoroalkanoilową o wzorze C(=0)CF2 Y, w którym Y oznacza atom wodoru, chloru, fluoru, grupę dwufluorometylową, nadfluotoalkilową o 1 6 atomach węgla lub grupę o wzorze 2, w którym każdy z symboli Z niezależnie oznacza atom wodoru lub chlorowca oraz n oznacza liczbę O lub 1, R1 oznacza atom wodoru, grupę o wzorze -C(=0)0-Y1 w którym Y1 oznacza grupę alkilową o 1 4 atomach węgla lub grupę fenylową, grupę benzoilową, furoilową, naftoilową lub podstawioną grupą benzoilową o wzorze 3, w którym każdy z symboli Z' niezależnie oznacza atom chlorowca lub grupę nitrową, Z" oznacza grupę alkilową o 1 4 atomach węgla lub alkoksylową o 1 4 atomach węgla, p oznacza 0, 1 lub 2, q oznacza O lub 1 a suma p i q wynosi 1-3, R4 oznacza grupę nitrową, R5 oznacza grupę trójfluorometylową, dwufluorometylową lub dwufluorochlorometylową. przy czym R4 ir5 znajdują się w stosunku do siebie w położeniu meta, z tym, że w przypadku gdy R1 oznacza atom wodoru pozycja orto w pierścieniu w stosunku do grupy -NH-R1 jest podstawionajedną z g,» R4 lub R5. Sposób według wynalazku polega na tym, że związek o wzorze 4, w którym R1, R4 i R5 mają wyżej podane znaczenie poddaje się reakcji ze środkiem acylującym o wzorze HOC(=0)CF2 Y w którym Y ma wyżej podane znaczenie lub z jego aktywną pochodną. Związki o wzorze 1 otrzymuje się przez wprowadzenie charakterystycznej grupy 2,2-dwufluoroalkanoilowej do odpowiedniej wyjściowej dwuaminy. Grupę tę można wprowadzić w wielu reakcjach acylowania przy użyciu któregokolwiek z wielu środków acylujących o wzorze HOC(=0)CF2-Y, w którym Yma powyżej podane znaczenie, lub ich aktywnych pochodnych. Charakter środka acylującego nie ma istotnego znaczenia, przy czym odpowiednimi środkami acylującymi są halogenki 2,2-dwufluoroalkanoilu o wzorze chlorowiec C(=0)CF2 Y oraz bezwodniki kwasu 2,2-dwufluoroalkanokarboksylowego o wzorze 0-[C(~0)CF2 Y]2, w których Yma wyżej podane znaczenie. W reakcji acylowania stosuje się różne dwuaminy jako substancje wyjściowe. W przypadku związków o wzorze 1, w którym R1 oznacza atom wodoru, jako wyjściową dwuaminę stosuje się związek o wzorze 5 i wprowadza się jedną grupę acylową (R1 nadal oznacza atom wodoru) lub dwie identyczne grupy acylowe (R oznacza grupę o wzorze C(=0)CF2-Y. Jeśli jednak R1 oznacza inną grupę niż atom wodoru, to odpowiednią wyjściową dwuaminą jest związek posiadający już żądaną grupę R1 o wzorze 4, w którym symbole zdefiniowano powyżej, a grupę R wprowadza się podobnie przez acylowanie. Choć opisane tu metody syntezy są dogodne i korzystne można również stosować inne sposoby. Jeśli na przykład grupa R! oznacza grupę acylową grupę tę wprowadza się w pewnych przypadkach łatwiej już po wprowadzeniu grupy R. Jednak z uwagi na aktywujący wpływ na acylowanie atomów fluoru w pozycji alfa korzystne jest zazwyczaj, aby grupy inne niż grupa 2,2-dwufluoroalkanoilowa były już obecne w otrzymywanym związku. Otrzymywanie amidów przez acylowanie odpowiednich amin przy użyciu środków acylujących jest dobrze znaną metodą syntezy. Opisane tu reakcje przeprowadza się według tych znanych metod. Itak, jeśli środkiem acylującym jest bezwodnik, to reakgę przeprowadza się dogodnie w temperaturze pokojowej, w rozpuszczalniku, którym za wyjątkiem przypadków gdy R1 w amidach oznacza atom wodoru, może być nadmiar bezwodnika. Jeśli jako środek acylujący stosuje się halogenek acylu to reakcję trzeba przeprowadzić w obecności akceptora chlorowcowodoru i korzystnie w obecności obojętnego rozpuszczalnika, przy czym mieszaniną reakcyjną korzystnie oziębia się do temperatury 0-10 C. W przypadku użycia każdego ze środków acylujących produkt wydziela się znanymi metodami i ewentualnie oczyszcza również w znany sposób. W celu ujednolicenia nazewnictwa substancje wyjściowe i produkty określa się tu, jeśli to możliwe Jako o-fcnylenodwuaminy. Zgodnie z przyjętą powszechnie nomenklaturą, różne podstawione pozycje określa się tak jak to przedstawia wzór 6, w którym atom azotu podstawiony jest grupą alkanoilową lub innym podstawnik em (R, Rl) a numery pozycji pierścienia oznacza się liczbami oznaczonymi w celu odróżnienia ich od numerów pozycji przy podstawnikach R lub R1. W podanej definicji związków o wzorach 1, jak również w całym opisie, każdy z terminów chlorowiec'a użyty samodzielnie lub w określeniu złożonym na przykład chlorowcowana grupa alkanoilową*', oznacza jedynie atom bromu, chloru, fluoru lub jodu. Podstawową i odmienną cechą związków o wzorze 1 jest rodnik 2,2-dwufluoroalkanolowy (R K

3 Przykładami takich rodników są następujące grupy: dwufluroacetylowa, 2,2-dwufluoropropionylowa, trójfluoroacetylowa 2,2-dwufluorobutrylowa, dwufluorochloroacetylowa, 2,2-dwufluoro-3-bromopropionylowa, pięciofluoropropionylowa, 2,2-dwufluoro-3-chloropropionylowa, sześciofluorobutyrylowa, 2,2-dwufluoro-3,4-dwuchlorobutrylowa, dziewie ciofluorowalerylowa, 252-dwufluoro4-bromobutrylowa, 2,2,2,3-czterofluoropropionylowa, 2,2,3-trójfluoropropionylowa, udekafluoroheksanoilowa, 2,2,3-trójfluorobutrylowa, tridekafluoroheptanoilowa, 2,2,3,4-tetrafluorobutrylowa, pentadekafluorooktanoilowa, 2,2-dwufluoro-3-bromo-4-chlorobutrylowa. Korzystnymi podstawnikami R są grupy: trójfluoroacetylowa, dwufluoroacetylowa, dwufluoroacetylowa, dwufluorochloroacetylowa ł i 2,2,3,4-czterofluoropropionylowa. Związki wyjściowe stosowane w sposobie według wynalazku otrzymuje się znanymi metodami, a niektóre z nich są dostępne w handlu. Związki wyjściowe, o wzorze 5 otrzymuje się w wielu etapach syntezy niezbędnych do wprowadzenia żądanych grup. Najdogodniej jedną lub obie grupy NH2 wprowadza się na drodze konwersji atomu chlorowca. Grupę lub grupy aminowe można również wprowadzać przez nitrowanie a następnie redukcję. Te różne etapy syntezy przeprowadza się na ogół i najkorzystniej przy użyciu substancji wyjściowych, które posiadają już żądane grupy R4 i R5. W pewnych przypadkach korzystne jest jednak aby te podstawniki, na przykład grupę nitrową lub atom chlorowca, wprowadzać jednocześnie z wprowadzaniem grup aminowych. Związki o wzorze 1 w którym R1 oznacza grupę inną niż atom wodoru otrzymuje się z dwuamin zawierających już grupę R1. Te substancje wyjściowe otrzymuje się z odpowiednich, opisanych powyżej dwuamin na drodze reakcji z odpowiednim halogenkiem acylu lub w przypadku gdy R1 oznacza grupę -C(=0)0-Y,> w reakcji z chlorowcomrówczanem odpowiedniego niższego alkilu lub fenylu. Ewentualnie te związki wyjściowe można otrzymać z o-nitroanilin o wzorze 7 na drodze acylowania i późniejszej redukcji. Obydwie metody są znane. Związki o wzorze 1, są użyteczne jako środki chwastobójcze, owadobójcze, pajęczakobójcze, środki przeciw pasożytom i robakom. Podane przykłady ilustrują syntezę związków o wzorze 1. < Przykład'I. 2,2 g starannie rozdrobnionej 3-trójfluorometyleno-5-nitro-o -fenylenodwuaminy, 1,0 ml trójetyloaminy i 10 ml chloroformu miesza się i dodaje 2-3 ml bezwodnika kwasu trójfluorooctowego w 20 ml ^hlcroformu. Dodawanie to przeprowadza się porqami w ciągu 20 minut w temperaturze pokojowej. Uzyskaną mieszaninę reakcyjną przesącza się i produkt oddziela się oraz krystalizuje z benzenu. Otrzymuje się N1 -trójfluoroacetylo- 3'-trójfluorometylo-5'- nitro-o-fenylenodwuaminę o temperaturze topnienia C. Wyniki analizy elementarnej. Wartości obliczone dla C9H5P6N303 :C- 34,0,8, H-1,58, N-13,24%. Wartości oznaczone: C-34,24, H - 1,60, N-13,24%. Przykład II. 5,0g 3-nitro-5-trójfluorometyloo-fenylenodwuaminy miesza się z 15ml pirydyny i mieszaninę oziębia się do temperatury 0 C. Następnie mieszając wciągu 20 minut-dodaje się 3 ml chlorku chlorodwufluoroacetylu. Mieszaninę pozostawia się wciągu 1,5 godziny w temperaturze 20 C, mieszaninę reakcyjną miesza się z 150 g lodu i 20 ml kwasu solnego oraz uzyskany osad odsącza się i krystalizuje z benzenu. Otrzymuje się Nl-chlorodwufluoroacetylo-3* nitro- 5'- trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę, o temperaturze topnienia C. Przykład III. 3,2 g N2-benzoilo-6-nitro4-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy miesza się z nadmia rem bezwodnika kwasu trójfluorooctowego i pozostawia się na noc. Nadmiar bezwodnika kwasu trójfluoroocto wego i odpowiedniego będącego produktem ubocznym kwasu odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem oddzielając produkt, który krystalizuje się z benzenu. Otrzymuje się N1 -trójfluoroacetylo-n2 -benzoilo- 6'-nitro- 4'- trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę o temperaturze topnienia C. Postępując w wyżej opisany sposób i stosując analogiczne związki wyjściowe otrzymuje się inne związki o wzorze 1. Należą do nich następujące pochodne: N1 -trójfluoroacetylo- 3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuamina o temperaturze topnienia C otrzymywana na drodze reakcji bezwodnika kwasu trójfluorooc towego z 3-nitro-5-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminą. N1-(2,2-dwufluoro-3-bromopropionylo)-N2- (2-chloro-4-III rz.-butyłobenzoilo)- 3'-nitro- 5'- trójfluorome-

4 tylo-o-fenylenodwuamina otrzymywana rsna drodze reakcji chlorku 2,2-dwufluoro-3-bromopropionylu z N2-(2-chloro-4-III rz.-butylobenzoilo)- 3-nitro- 5-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminą. N1 -dwufluorochloroacetylo-n2- (fenoksykarbonylo)-3'-nitro-5'-dwufluorometylo-o-fenylenodwuamina otrzymywana na drodze reakcji bezwodnika kwasu dwufluorochlorooctowego z N2-(fenoksykarbonylo)- 3-nitro- 5- dwufluorometylo-o-fenylenodwuaminą. N1-trójfluoroacetylo-N2 -naftoilo- 6'-nitro-4'4rójfluorometylo-o-fenylenodwuamina o temperaturze topnie nia C otrzymywaną na drodze reakcji bezwodnika kwasu trójfluorooctowego z N2-naftailo- 6-nitro- 44rójfluorometylo-o-fenylenodwuaminą. I1-trójfluoroacetylo-N2- (p-n-butoksybenzoilo)- 4'-trójfiuorometylo- 6'-nitro-fenylenodwuamina o tempe raturze topnienia C. N1 -trójfluoroacetylo-n2- (p-nitrobenzoilo)- 4*-trójfluorometylo- 6'-nitro-c-fenylenodwuamina o temperatu rze topnienia C. N1-siedmiofluorobutyrylo- 3'-nitro- 5ł-trójfluorometylo-o-fenylenodwuamina o temperaturze topnienia C. N1 -piędofluoropropionylo-3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylen dwuamina o temperaturze topnienia C- N1-trójfluoroacetylo-N2- metoksykarbonylo-4' -trójfluorometylo-6'-nitro-o-fenylenodwuamina o tempera turze topnienia C. N1 -pentadekafluorooktanoilo- 3'-nitro-5' -trójfluorometylo-o-fenylenodwuamina o temperaturze topnienia C, N1 -trójfluoroacetylo-n2- benzoilo- 3'-trójfluorometylo- 5'-nitro-o-fenylenodwuamina. N1-trójfluoroacetylo-N2-naftoilo4' -trójfluorometylo- 6'-nitro-o-fenylenodwuamina. N1 «dwufluoroacetylo-n2 -furoilo- 3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuamina. N!r(2,2,3,3-czterofluoropropionylo)-N2-metoksykarbonylo- 6'-nitro- 4'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuamina o temperaturze topnienia C. N1 -(2,2,3,3<zterofluoropropionylo)- 3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuamina. N1 -(2,2,3,3-czterofluoropropionylo- 3*-nitro- 5Mrójfluorometylo-o-fenylenodwuamina o temperaturze top nienia C otrzymywana na drodze reakcji bromku 2,2,3,3-czterofluoropropionylu z 3-nitro- 5-trójfliiorometylo-o-fenylenodwuaminą N1-pięciofluoropropionylo- 3'-nitro- 5'-trójfluoropropionylo- 3'-nitro- 5'4rójfluorometylo-o-fenylenodwuaminą o temperaturze topnienia C otrzymywana na drodze reakcji bromku pięciofluoropropionylu z 3-nitro-5-t:5;fluorometylo-o-fenylenodwuaminą. N1*trójfluoroacetylo-N2- (3,6-dwuchloro-2-metoksybenzoilo)- 6'-nitro- 4'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuamina o temperaturze topnienia C otrzymywana na drodze reakcji N2- (3,6-dwuchloro- 2-metoksybenzoilo- 6-nitro-4- trójfluorometyloo-fenylenodwuaminy z bezwodnikiem kwasu trójfluorooctowego. Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych podstawionych pierścieniu N-(2,2<iwufluoroalkanoilo)- o-fen; knodwuamin o wzorze 1, w którym R oznacza grupę 2,2-dwufluoroalkanoilową o wzorze -C(=0)CF2-Y, w którym Y oznacza atom wodoru, chloru, fluoru, grupę dwufluorometylową, nadfluoroalkilową o 1-6 atomach węgla lub grupę o wzorze 2, w którym każdy podstawnik Z oznacza niezależnie atom wodoru lub chlorowca a n oznacza liczbę o lub 1, R1 oznacza atom wodoru, grupę o wzorze -C^OJO-Y1, w którym Y1 oznacza grupę alkilową atomach węgla lub grupę fenylową, grupę benzoiłową, furoilową, naftoilową lub podstawioną grupę benzoilową o wzorze 3, w którym każdy podstawnik T oznacza niezależnie atom chlorowca lub grupę nitrową, Z" oznacza grupę alkilową o 1 4 atomach węgla lub alkoksylową o 1 -A atomach, p oznacza liczbę 0,1 lub 7 ą oznacza liczbę O lub 1 a suma piq wynosi 1 3, R4 oznacza grupę nitrową, R5 oznacza grupę trójfluorometylową, dwufluorometylową lub dwufluorochlorometylową, przy czym R4 ir5 znajdują się w stosunku do siebie w położeniu meta z tym, że jeżeli R1 oznacza atom wodoru pozycja orto w pierścieniu w stosunku do grupy -NH-R1 jest podstawiona jednym z podstawników R4 lub R5, z n a m i e n n y tym, że związek o wzorze 4, w którym R1, R4 i R5 mają wyżej podane znaczenie poddaje się reakcji ze środkiem acylującym o wzorze HOC(=0)CF2 Y, w którym Y ma wyżej podane znaczenie lub z jego reaktywną pochodną. 2. Sposób według zastrz. 1,znamienny, tym, żew przypadku wytwarzania N1 -trójfluoroacetylo- 3'-nitro- 5*-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy, 3-nitro- 5-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę poddaje się

5 reakcji z bezwodnikiem trójfluorooctowym.. 3. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 -(2,2,3,3-czterofluoropropionylo- 3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy, 3-nitro- 5-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bromkiem 2,2,3,3-czterofluoropropionylu. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania N1 -trójfluoroacetylo- 3ł4rójfluorometylo- 5'-nitro-o-fenylenodwuaminy, 3-trójfluorometylo- 5-nitro-o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bezwodnikiem trójfluorooctowym. 5. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, że w przypadku wytwarzania N1 -chlorodwufluoroacetylo- 3*-nitro- 5'4rójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy, 3-nitro- 5-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę poda je się reakcji z chlorkiem chlorodwufluoroacetylu. 6. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 -trójfluoroacetylo-n2 - -benzoilo- 6*-nitro- 4-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy, N2-be:.zoilo-6-nitro- 4-trójfluorometyloo-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bezwodnikiem trójfluorooctowym. 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania N1 -trójfluoroacetylo- N2-naftoilo- 6'-nitro- 4'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy, N2-naftoilo- 6-nitro- 4-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bezwodnikiem trójfluorooctowym. 8. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, że w przypadku wytwarzania N1 -trójfluoroacetylo- N2-(p-n-butoksybenzoilo)- 4?-trójfl uorometylo- 6'-nitro-o-fenylenodwuaminy N2 -(p-n-butoksybenzouo)- 4-trójfluorometylo- 6-nitro-o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bezwodnikiem trójfluorooctowym. 9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 -trójfluoroacetylo- N2-(p-nitrobenzoilo)- 4'-trójfluorometylo- 6'-nitro-o-fenylenodwuaminy, N2-{p-nitrobenzoilo)- 4-trójfluorometylo- 6-nitro-o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bezwodnikiem trójfluorooctowym. 10. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 -siedmiofluorobutyrylo-3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy, 3-nitro- 5-trójfluorometyloo-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bromkiem siedmiofluorobutyrylu. 11. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 *plęciofluoropropionylo- 3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy, 3-nitro- S-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę podda je się reakcji z bromkiem pięciofluoropropionylu. 12. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 -trójfluoroacetylo- N2-metoksykarbonylo- 4'-trójfluorometylo- 6'-nitro-o-fenylenodwuaminy, N2-metoksykarbonylo- 4-trójfluorometylo- 6-nitro-o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji bezwodnikiem trójfluorooctowym. 13. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 -pentadekafluorooktanoilo- 3'-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminy 3-nitro-5- trójfluorometylo- o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bromkiem pentadekafluorooktanoilu. 14. Sposób według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 (2,2,3,3-czterofluoropropionylo)- N2-metoksykarbonylo- 6'-nitro- 4'-trójfluorometylo-o- fenylenodwuaminy, N2-metoksykarbonylo- 6-nitro- 4-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę podaje się reakcji z bromkiem 2,2,3,3-czterofluoropropio nylu. 15. Sposób, według zastrz. 1,znamienny tym, żew przypadku wytwarzania N1 -pięciofluoropropionylo- 3*-nitro- 5'-trójfluorometylo-o-fenylenodwuaminę poddaje się reakcji z bromkiem pięciofluoropropionylu.

6 NH-R NH-R1 Wzór t H C I Z H Wzór 2 -UsC' i\ h/zór 3 NHt NH-R' Wzór 4 R4> R h/zór S W NH, NH, Wzór 6 h/zór? Prac. Poligraf. UP PRL nakład Cond 45 *ł