pierwiastkowymi r(:,i) i-ta kolumna tablicy r z wartościami w II ćwiartce płaszczyzny (Re s, Im s) odpowiadająca linii
|
|
- Milena Cieślik
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 5. PROJEKTOWANIE METODĄ LINII PIERWIASTKOWYCH Regulator P Problem dane: szukane: Tok projektowania Linie pierwiastkowe dla Spośród nich wybiera się linię przecinającą prostą nachyloną pod kątem (do ujemnej półosi rzeczywistej). punkt przecięcia linii z prostą nachyloną pod kątem (5.) Matlab k=kmin:δk:kmax wektor wartości wzmocnienia (zwykle około elementów) r=rlocus(l,m,k) tablica, której kolumny są liniami pierwiastkowymi r(:,i) i-ta kolumna tablicy r z wartościami w II ćwiartce płaszczyzny (Re s, Im s) odpowiadająca linii [k r(:,i) 8-angle(r(:,i))*8/pi] trójkolumnowa tablica, której wiersze zawierają wartości wzmocnienia, odpowiadające im punkty linii oraz kąty nachyleń prostych prowadzących do tych punktów (kąty mierzone od ujemnej półosi) 65
2 wiersz w tablicy trójkolumnowej odpowiadający przecięciu linii z prostą nachyloną pod kątem, ponieważ 8-angle( )*8/pi =. Wartość odczytana z powyższego wiersza jest szukaną wartością wzmocnienia. Czas regulacji oblicza się na podstawie. Przykład Uwaga. W praktyce ze względu na wartości wzmocnienia różniące się o krok, wiersz określający rozwiązanie wybiera się tak, aby kąt 8-angle( )*8/pi był jak najbliższy. Z 5.. Wyznaczyć linie pierwiastkowe dla serwomechanizmów pokazanych na rysunkach oraz znaleźć wzmocnienia i czasy regulacji dla przebiegów aperiodycznych krytycznych. a) b) Rozwiązanie Uwaga. W przypadku przebiegów aperiodycznych krytycznych wystarczy utworzyć tablicę [k r(:,i)] lub [k r] i wybrać wiersz, w którym wartości linii przechodzą z rzeczywistych na zespolone. a) bieguny x:, -, zero o: -4/3 66 Matlab L=[.75 ]; M=[ ]; k=:.:; r=rlocus(l,m,k); plot(r,'*');
3 [k' r] i i i i i i Czas regulacji Spośród dwóch wzmocnień, dla których uzyskuje się przebiegi aperiodyczne krytyczne należy wybrać ze względu na trzykrotnie krótszy czas regulacji. L=4; M=[ 4 4] roots(m) t=:.:5; y=step(l,m,t); plot(t,y);grid Punkty rozwidlenia wyznaczone analitycznie
4 (ew. roots([.75 2 ])) b) x:,, o: - L=[ ]; M=[ ]; k=:.:; r=rlocus(l,m,k); plot(r,'*'); [k' r] i i L=4; M=[ 4 4] roots(m) t=:.:4; y=step(l,m,t); plot(t,y);grid Punkt rozwidlenia
5 Z 5.2. Dany jest układ z regulatorem PI o transmitancji. Dobrać α tak, aby przeregulowanie wynosiło %. Jak wygląda odpowiedź skokowa? Rozwiązanie Wskazówka. Równanie należy przekształcić do postaci i przeprowadzić projektowanie dla transmitancji z traktowanym jako pseudo-wzmocnienie. Matlab L=; M=[ 6 ]; k=::; r=rlocus(l,m,k); plot(r,'*');grid roots(m),-3 ±i [k' r(:,) 8-angle(r(:,))*8/pi].e+2 * [ i.5396] Zatem
6 alpha= Lotw=[ alpha]; Motw=[ 6 ]; Lzamk=Lotw; Mzamk=Motw+[ Lotw]; t=:.:; y=step(lzamk,mzamk,t); plot(t,y);grid max(y) Punkty rozwidlenia Regulator PI (5.2) Problem dane: szukane: Tok projektowania Zero z eliminacja dominującego bieguna (największej stałej czasowej) 7 (5.3a)
7 (5.3b) Dalej projektowanie prowadzi się jak dla regulatora P z obiektem o transmitancji Przykład Z 5.3. Dobierz najprostszy regulator zapewniający przeregulowanie 2.2% oraz zerowy uchyb ustalony w odpowiedzi na skokową zmianę wartości zadanej. Rozwiązanie Najprostszym regulatorem, który zapewni zerowy błąd ustalony będzie regulator PI (regulator typu I jest stosowany dla obiektów z dominującym opóźnieniem). eliminacja dominującego bieguna (jednego z dwóch identycznych biegunów) Matlab L=[ 2]; M=[ 3 2 ]; k=:.:; r=rlocus(l,m,k); [k' r(:,) 8-angle(r(:,))*8/pi] Wiersz z kątem najbliższym 7
8 .e+2*[ i.56] t=:.2:2; L=k*L; y=step(l,m+l,t); plot(t,y);grid max(y) Regulator PD (5.4) Problem dane: szukane: Wyjaśnienie. Regulator PD zapisywany w postaci jest często nazywany korektorem. Dla typowych danych mamy. Mówi się wtedy o korektorze przyspieszającym, bo skraca on czas regulacji w stosunku do regulatora P. Tok projektowania punkt docelowy (5.5) Metoda I wybór z na podstawie kąta 72
9 ) (5.6a) Warunek realizowalności: lub (5.6b) a) zero z pod punktem (5.6c) ( pionowo w dół ), lub, (5.6d) gdzie (5.6e) b) wybór arbitralny jak wyżej Metoda II eliminacja dominującego bieguna (5.7a) (5.7b) (5.7c) 73
10 Warunek realizowalności: lub (5.7d) (5.7e) Przykład Uwaga. Rozwiązania uzyskane metodami I i II zazwyczaj nieco się różnią. Jeżeli rozwiązanie uzyskane metodą I musi spełniać warunek, to metoda II nie daje wtedy rozwiązania (potrzebny byłby korektor podwójny, zob. dalej). Praktycznie oznacza to, że metodą I udaje się uzyskać krótszy czas regulacji. Z 5.4. Układ automatyki ma postać jak na rysunku. Należy dobrać korektor tak, aby w układzie zamkniętym przeregulowanie było mniejsze od 2%, a czas narastania mniejszy od sekundy. Rozwiązanie Wskazówka. W ciągu czasu narastania odpowiedź skokowa rośnie od do 9%. Dla standardowego układu II rzędu czas ten szacuje się jako. Wobec można dla ułatwienia przyjąć, bo wtedy.. Można wybrać np.. 74
11 Wtedy Metoda I z na podstawie s=-+sqrt(-3); G=/(s*(s+2)^2) i angle(g)*8/pi 2 dpsi=8-angle(g)*8/pi 6 Ponieważ, więc z pod ( pionowo w dół ) z=; p=z+imag(s)*tan(dpsi*pi/8) 4 k=-(s+p)/(s+z)*/g k=real(k); t=:.:; L=[ ] M=[ 4 4 ] L=k*conv([ z],l); M=conv([ p],m); y=step(l,l+m,t); plot(t,y);grid max(y) Metoda II eliminacja dominującego bieguna z=2; Gp=(s+z)*G Gp=(s+z)*G i fip=8-angle(gp)*8/pi Po wprowadzeniu zera z do transmitancji układu otwartego punkt znajduje się na liniach pierwiastkowych. Można więc zastosować regulator PD postaci gdzie , bądź korektor podwójny. 75
12 Rozwiązanie dla regulatora PD podano poniżej, a dla korektora podwójnego dalej. k=-/gp k=real(k); 4 t=:.:; L=[ ] M=[ 4 4 ] L=k*conv([ z],l); y=step(l,l+m,t); plot(t,y);grid max(y) Regulator PID I. PID jako PI PD (5.8a) dla, gdzie (5.8b) Problem dane: szukane: Tok projektowania PI eliminacja dominującego bieguna: Po eliminacji układ wygląda następująco: (5.8c) 76
13 PD projektowanie dla obiektu o transmitancji Przykład Z 5.5. Dla obiektu opisanego transmitancją należy dobrać regulator PID jako PI PD tak, aby uzyskać przeregulowanie 6.3% i czas regulacji 3 sekundy. Rozwiązanie PI: PD: Metoda I z na podstawie s=4/3*(-+sqrt(-3)); fi=6; Gprim=/(s*(s+2)); angle(gprim)*8/pi 66. dpsi=8-angle(gprim)*8/pi 3.89 z=abs(real(s)).333 I=imag(s) p=z+i*tan(dpsi*pi/8).948 k=-(s+p)/((s+z)*gprim) k=real(k) L=[ ] M=[ 2 ] L=k*conv([ z],l); M=conv([ p],m); t=:.:; 77
14 y=step(l,l+m,t); plot(t,y);grid max(y) Metoda II eliminacja dominującego bieguna z=2; Gpp=/s; fip=8+angle(gpp)*8/pi 6 p=abs(real(s))+imag(s)/tan(fip*pi/8) k=-(s+p)/gpp k=real(k) L=[ ]; M=[ 2 ]; L=k*conv([ z],l); M=conv([ p],m); t=:.:; y=step(l,l+m,t); plot(t,y);grid max(y) II. PID o podwójnym zerze (5.9a) 78
15 (5.9b) Wyjaśnienie. Warunek. w praktyce sprowadza się do Problem dane: szukane: Tok projektowania (5.a) (5.b) (5.c) Uwaga. Takie same wyniki dają następujące wzory: Przykład Z 5.6. Dla obiektu należy dobrać regulator PID o podwójnym zerze tak, aby uzyskać przeregulowanie 6.3% i czas regulacji 5 sekund. 79
16 Rozwiązanie Matlab fi=6; s=4/5*(-+sqrt(-3)); R=real(s); I=imag(s); G=/((s+)*(s+2)^2) i psiz=.5*(-angle(g)*8/pi-fi) 6 z=abs(r)+i/tan(psiz*pi/8).6 k=-s/((s+z)^2*g) k=real(k) L=k*conv([ z],[ z]); M=[conv([,], [ 4 4]) ]; t=:.:; y=step(l,m+[ L],t); plot(t,y);grid max(y) Korektor podwójny Jest stosowany, gdy wymaga się szczególnie krótkiego czasu regulacji. Typową realizacją jest szeregowe połączenie dwu regulatorów PD. Korektor podwójny można więc również nazwać regulatorem PD 2. W metodzie I modyfikacji ulegają dwa wzory 8
17 (5.a) W metodzie II eliminuje się dwa bieguny korektorem postaci. Wtedy (5.b) Nieco krótsze czasy realizacji udaje się uzyskać metodą I. Przykład Z 5.7. Dla obiektu należy dobrać regulator PD lub PD 2, tak aby uzyskać przeregulowanie 4.3% i czas regulacji 3 sekundy. Rozwiązanie Próba zastosowania korektora pojedynczego s=4/3*(-+sqrt(-)) G=/(s*(s+)*(s+2)) i dpsi=8-angle(g)*8/pi Wniosek. Ponieważ, więc korektor przy wyborze ( pionowo w dół ) nie jest w stanie spełnić wymagań projektowych. dpsi2=dpsi/ z=abs(real(s)).3333 I=imag(s).3333 p=z+i*tan(dpsi2*pi/8)
18 k=-((s+p)/(s+z))^2*/g k=real(k) L=k*conv([ z],[ z]); M=conv([ 2*p p^2], [ 3 2 ]); t=:.:6; y=step(l, M+[ L],t); plot(t,y);grid max(y) Układy z opóźnieniem Projektowanie przeprowadza się zastępując opóźnienie przybliżeniem Padé I stopnia, tj. (5.2) Następnie, w zależności od danych i ew. wymaganego typu regulatora, wybiera się jeden z przypadków przedstawionych wyżej. Do sterowania obiektami z opóźnieniem służą regulatory P, I, PI, PID, ale raczej nie PD. Symulacje przeprowadza się dla aproksymacji Padé wysokiego stopnia, np. 7. Przykład Z 5.8. Dla układu pokazanego obok dobrać nastawy regulatora PID tak, aby uzyskać przeregulowanie 4.3%. Rozwiązanie dla 82
19 Ponieważ dane jest tylko, a nie także, więc można dobrać eliminując obydwa bieguny obiektu, tzn.. Pade [Lp,Mp]=pade(.2,); L=[ Lp]; M=[Mp ]; k=:.:; r=rlocus(l,m,k); plot(r,'*');grid 5-5 kolumna (r:,) w II ćwiartce r [k' r(:,) 8-angle(r(:,))*8/pi] e+2 * i i i k=2.7 [Lp, Mp]=pade(.2,8); L=k*Lp;
20 M=[Mp ]; t=:.2:2; y=step(l,m+[ L],t); plot(t,y);grid max(y) Sterowanie podwójnym integratorem Serwomechanizm ze sterowaniem prądowym Struktura zawiera regulator PI w torze głównym i PD w torze sprzężenia. Problem dane: szukane: Chodzi zatem o uzyskanie przebiegów aperiodycznych krytycznych o zadanym czasie regulacji. Wzory projektowe PI i PD tworzą teraz odpowiednik regulatora PID o podwójnym zerze (5.3) Przykład Dane 84
21 Pierwiastkami równania charakterystycznego są oraz. Zatem Ramię robota skierowane ku dołowi Stosując przybliżenie można wykorzystać wzory dotyczące serwomechanizmu ze sterowaniem prądowym, czyli: (5.4) Ramię robota skierowane ku górze dane: szukane: 85
22 Tok projektowania eliminacja bieguna leżącego w lewej półpłaszczyźnie wyznaczenie z (5.5) rozwiązując równanie (Matlab) punkt rozwidlenia Przykład Dane: równanie dla z Matlab rozwiązanie przez utworzenie tablicy wartości lewej strony równania i wybór wiersza, gdy jest ona równa prawej. z=.5:.:; [z (z+sqrt(z.*(z+))) ] Zadania domowe D 5.. Dany jest serwomechanizm pokazany na rysunku. Wykreślić linie pierwiastkowe 86
23 względem współczynnika sprzężenia tachometrycznego α. Dla jakiego α uzyskuje się przebiegi aperiodyczne krytyczne? Po jakim czasie odpowiedź skokowa ustali się z dokładnością %? Odp.: Wskazówka. Czas regulacji odpowiadający ustaleniu odpowiedzi z dokładnością % jest dany wzorem. D 5.2. Dla układu pokazanego na rysunku dobrać nastawy k, z regulatora PI, aby uzyskać odpowiedź skokową o danym przeregulowaniu Jaki będzie wtedy czas regulacji i faktyczne przeregulowanie? a) Odp.: b) Odp.: D 5.3. Dobrać nastawy k, z, p korektora PD zapewniającego zadane przeregulowanie i czas regulacji. a), Odp.: metoda I (kąt ) i metoda II (eliminacja bieguna) dają w tym przypadku jednakowe rozwiązania. 87
24 b), Odp.: Ile wynosi ustalona wartość wyjścia y, jeżeli w jest skokiem jednostkowym? Wskazówka. D 5.4. Dobrać nastawy k, z regulatora PID o podwójnym zerze zapewniające dane przeregulowanie i czas regulacji. a), Odp.: b), Odp.: D 5.5. Dobrać nastawy regulatora PI zapewniające przebiegi aperiodyczne krytyczne. Jaki będzie wtedy czas regulacji? Odp.: D 5.6. Jakie nastawy k, z, z 2 powinien mieć regulator PID, aby uzyskać przeregulowanie 4.3%? Jaki będzie wtedy czas regulacji? Odp.: 88
25 D 5.7. Regulator PID o podwójnym zerze steruje oscylatorem w układzie pokazanym na rysunku. Dobierz nastawy k, z tak, aby uzyskać przebiegi aperiodyczne krytyczne, a czas regulacji wynosił 3. Ile wynosi rzeczywisty czas regulacji i przeregulowanie? Odp.: D 5.8. Ramię robota skierowanego ku górze jest sterowane przez regulator PID. Dobierz nastawy tak, aby uzyskać przebiegi aperiodyczne krytyczne o czasie regulacji sekundy. Odp.: 89
4. UKŁADY II RZĘDU. STABILNOŚĆ. Podstawowe wzory. Układ II rzędu ze sprzężeniem zwrotnym Standardowy schemat. Transmitancja układu zamkniętego
4. UKŁADY II RZĘDU. STABILNOŚĆ Podstawowe wzory Układ II rzędu ze sprzężeniem zwrotnym Standardowy schemat (4.1) Transmitancja układu zamkniętego częstotliwość naturalna współczynnik tłumienia Odpowiedź
3. WRAŻLIWOŚĆ I BŁĄD USTALONY. Podstawowe wzory. Wrażliwość Wrażliwość transmitancji względem parametru. parametry nominalne
3. WRAŻLIWOŚĆ I BŁĄD USTALONY Podstawowe wzory Wrażliwość Wrażliwość transmitancji względem parametru (3.1a) parametry nominalne (3.1b) Wrażliwość układu zamkniętego (3.2a) (3.2b) Uwaga. Dla Zmiana odpowiedzi
1. Transformata Laplace a przypomnienie
Transformata Laplace a - przypomnienie, transmitancja operatorowa, schematy blokowe, wprowadzenie do pakietu Matlab/Scilab i Simulink, regulatory PID - transmitancja, przykłady modeli matematycznych wybranych
REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ. T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia
REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ Y o (s) - E(s) B(s) /T I s K p U(s) Z(s) G o (s) Y(s) T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia
Automatyka i Regulacja Automatyczna Laboratorium Zagadnienia Seria II
Automatyka i Regulacja Automatyczna Laboratorium Zagadnienia Seria II Zagadnienia na ocenę 3.0 1. Podaj transmitancję oraz naszkicuj teoretyczną odpowiedź skokową układu całkującego z inercją 1-go rzędu.
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA PRZEDMIOT : : LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI 7. Metoda projektowania
K p. K o G o (s) METODY DOBORU NASTAW Metoda linii pierwiastkowych Metody analityczne Metoda linii pierwiastkowych
METODY DOBORU NASTAW 7.3.. Metody analityczne 7.3.. Metoda linii pierwiastkowych 7.3.2 Metody doświadczalne 7.3.2.. Metoda Zieglera- Nicholsa 7.3.2.2. Wzmocnienie krytyczne 7.3.. Metoda linii pierwiastkowych
analogowego regulatora PID doboru jego nastaw i przetransformowanie go na cyfrowy regulator PID, postępując według następujących podpunktów:
Cel projektu. Projekt składa się z dwóch podstawowych zadań, mających na celu zaprojektowanie dla danej transmitancji: G( s) = m 2 s 2 e + m s + sτ gdzie wartości m 2 = 27, m = 2, a τ = 4. G( s) = 27s
Automatyka i robotyka
Automatyka i robotyka Wykład 5 - Stabilność układów dynamicznych Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 43 Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli
Badanie stabilności liniowych układów sterowania
Badanie stabilności liniowych układów sterowania ver. 26.2-6 (26-2-7 4:6). Badanie stabilności liniowych układów sterowania poprzez analizę równania charakterystycznego. Układ zamknięty liniowy i stacjonarny
Podstawy Automatyki. Wykład 7 - Jakość układu regulacji. Dobór nastaw regulatorów PID. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 7 - Jakość układu regulacji. Dobór nastaw regulatorów PID Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Jakość układu regulacji Oprócz wymogu stabilności asymptotycznej, układom regulacji stawiane
Dobór typu regulatora i jego nastaw w procesie syntezy układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Robotyki
WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego Dobór typu regulatora i jego nastaw w procesie syntezy układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Robotyki mgr
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Do opisu członów i układów automatyki stosuje się, oprócz transmitancji operatorowej (), tzw. transmitancję widmową. Transmitancję widmową () wyznaczyć można na podstawie
Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy układ ten wytrącony ze stanu równowagi
Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności
Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności y o e G c (s) z z 2 u G o (s) y () = () ()() () H(s) oraz jego wartością w stanie ustalonym. Transmitancja układu otwartego regulacji: - () = ()
Automatyka i Regulacja Automatyczna, PRz, r.a. 2011/2012, Żabiński Tomasz
Wykład 8 Transformata Laplace a - przypomnienie, transmitancja operatorowa, scematy bloko, wprowadzenie do pakietu Matlab/Scilab, regulatory PID - transmitancja, modele matematyczne wybranyc obiektów regulacji,
Podstawowe człony dynamiczne
. Człon proporcjonalny 2. Człony całkujący idealny 3. Człon inercyjny Podstawowe człony dynamiczne charakterystyki czasowe = = = + 4. Człony całkujący rzeczywisty () = + 5. Człon różniczkujący rzeczywisty
FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c
FUNKCJA KWADRATOWA 1. Definicje i przydatne wzory DEFINICJA 1. Funkcja kwadratowa lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax + bx + c taką, że a, b, c R oraz a 0. Powyższe wyrażenie
1. Regulatory ciągłe liniowe.
Laboratorium Podstaw Inżynierii Sterowania Ćwiczenie: Regulacja ciągła PID 1. Regulatory ciągłe liniowe. Zadaniem regulatora w układzie regulacji automatycznej jest wytworzenie sygnału sterującego u(t),
Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ
Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ Wprowadzenie Metody projektowania w dziedzinie częstotliwości mają wiele zalet: stabilność i wymagania
Podstawy Automatyki. Wykład 9 - Dobór regulatorów. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 9 - Dobór regulatorów. Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 Dobór regulatorów Podstawową przesłanką przy wyborze rodzaju regulatora są właściwości dynamiczne obiektu regulacji. Rysunek:
1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI
Podstawy automatyki / Józef Lisowski. Gdynia, 2015 Spis treści PRZEDMOWA 9 WSTĘP 11 1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI 17 1.1. Automatyka, sterowanie i regulacja 17 1.2. Obiekt regulacji
Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ
Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ Kształtowanie charakterystyki częstotliwościowej Kształtujemy charakterystykę układu otwartego aby uzyskać: pożądane
Laboratorium z podstaw automatyki
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Analiza stabilności, dobór układów i parametrów regulacji, identyfikacja obiektów Kierunek studiów: Transport, Stacjonarne
Korekcja układów regulacji
Korekcja układów regulacji Powszechnym sposobem wpływania na jakość procesów regulacji jest wprowadzenie urządzeń (członów) korekcyjnych. W przeważającej większości przypadków niezbędne jest umieszczenie
Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność - definicja 1 O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy wytrącony ze stanu równowagi
Matematyka licea ogólnokształcące, technika
Matematyka licea ogólnokształcące, technika Opracowano m.in. na podstawie podręcznika MATEMATYKA w otaczającym nas świecie zakres podstawowy i rozszerzony Funkcja liniowa Funkcję f: R R określoną wzorem
, (2.1) A powierzchnia przekroju zbiornika, Równanie bilansu masy cieczy w zbiorniku ma postać. , gdzie: q i dopływ,
2. MODELE OBIEKTÓW STEROWANIA Równania bilansowe Bilans masy Bilans ten dotyczy wszelkich obiektów z przepływem cieczy, gazów, par, materiałów sypkich, takich jak zbiorniki, mieszalniki, kotły, reaktory
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA AUTOMATYKI I ELEKTRONIKI. Badanie układu regulacji dwustawnej
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA ATOMATYKI I ELEKTRONIKI ĆWICZENIE Nr 8 Badanie układu regulacji dwustawnej Dobór nastaw regulatora dwustawnego Laboratorium z przedmiotu: ATOMATYKA
Analiza ustalonego punktu pracy dla układu zamkniętego
Analiza ustalonego punktu pracy dla układu zamkniętego W tym przypadku oznacza stałą odchyłkę od ustalonego punktu pracy element SUM element DIFF napięcie odniesienia V ref napięcie uchybu V e V ref HV
Dla naszego obiektu ciągłego: przy czasie próbkowania T p =2.
1. Celem zadania drugiego jest przeprowadzenie badań symulacyjnych układu regulacji obiektu G(s), z którym zapoznaliśmy się w zadaniu pierwszym, i regulatorem cyfrowym PID, którego parametry zostaną wyznaczone
Inżynieria Systemów Dynamicznych (5)
Inżynieria Systemów Dynamicznych (5) Dokładność Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 2 grudnia 2010 O czym będziemy mówili? 1 DOKŁAD 2 Uchyb Podstawowy strukturalny
Laboratorium z podstaw automatyki
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Dobór parametrów układu regulacji, Identyfikacja parametrów obiektów dynamicznych Kierunek studiów: Transport, Stacjonarne
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (Postać kierunkowa) Funkcja liniowa jest podstawowym typem funkcji. Jest to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości
PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.
Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny jeżeli jego odpowiedź na wymuszenie (zakłócenie)
3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach
3 Podstawy teorii drgań układów o skupionych masach 3.1 Drgania układu o jednym stopniu swobody Rozpatrzmy elementarny układ drgający, nazywany też oscylatorem harmonicznym, składający się ze sprężyny
PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.
PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. Sebastian Korczak Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia.
Technika regulacji automatycznej
Technika regulacji automatycznej Wykład 5 Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 38 Plan wykładu Kompensator wyprzedzający Kompensator opóźniający
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (postać kierunkowa) Funkcja liniowa to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe Szczególnie ważny w postaci
Regulatory o działaniu ciągłym P, I, PI, PD, PID
Regulatory o działaniu ciągłym P, I, PI, PD, PID Regulatory o działaniu ciągłym (analogowym) zmieniają wartość wielkości sterującej obiektem w sposób ciągły, tzn. wielkość ta może przyjmować wszystkie
Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe
Wstęp teoretyczny Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk częstotliwościowych układu regulacji oraz korekta nastaw regulatora na
Obliczenia iteracyjne
Lekcja Strona z Obliczenia iteracyjne Zmienne iteracyjne (wyliczeniowe) Obliczenia iteracyjne wymagają zdefiniowania specjalnej zmiennej nazywanej iteracyjną lub wyliczeniową. Zmienną iteracyjną od zwykłej
u (0) = 0 i(0) = 0 Obwód RLC Odpowiadający mu schemat operatorowy E s 1 sc t = 0 i(t) w u R (t) E u C (t) C
Obwód RLC t = 0 i(t) R L w u R (t) u L (t) E u C (t) C Odpowiadający mu schemat operatorowy R I Dla zerowych warunków początkowych na cewce i kondensatorze 1 sc sl u (0) = 0 C E s i(0) = 0 Prąd I w obwodzie
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA PRZEDMIOT : : LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI 6. Badanie
Języki Modelowania i Symulacji
Języki Modelowania i Symulacji Projektowanie sterowników Marcin Ciołek Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 4 stycznia 212 O czym będziemy mówili? 1 2 3 rlocus Wyznaczanie trajektorii
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 207/208
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 206/207
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki
Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 207/208
układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej. Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:
Kryterium Nyquista Kryterium Nyquista pozwala na badanie stabilności jednowymiarowego układu zamkniętego na podstawie przebiegu wykresu funkcji G o ( jω) układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej.
4. Właściwości eksploatacyjne układów regulacji Wprowadzenie. Hs () Ys () Ws () Es () Go () s. Vs ()
4. Właściwości eksploatacyjne układów regulacji 4.1. Wprowadzenie Zu () s Zy ( s ) Ws () Es () Gr () s Us () Go () s Ys () Vs () Hs () Rys. 4.1. Schemat blokowy układu regulacji z funkcjami przejścia 1
Automatyka i robotyka
Automatyka i robotyka Wykład 8 - Regulator PID Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 29 Plan wykładu regulator PID 2 z 29 Kompensator wyprzedzająco-opóźniający
Sterowanie napędów maszyn i robotów
Wykład 7b - Układy wieloobwodowe ze sprzężeniem od zmiennych stanu Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2014 Układy wieloobwodowe ze sprzężeniem od zmiennych stanu Zadanie przestawiania Postać modalna
Idea metody LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA. Idea metody. Przykład. 1 s1,2 k
LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA Idea metody Definicja linii pierwiatowych. Silni terowany napięciowo. PRz Idea metody Atualne zatoowanie metody linii pierwiatowych: amotrojenie w regulatorach przemyłowych (automatyczne
Regulator P (proporcjonalny)
Regulator P (proporcjonalny) Regulator P (Proportional Controller) składa się z jednego członu typu P (proporcjonalnego), którego transmitancję określa wzmocnienie: W regulatorze tym sygnał wyjściowy jest
Opis matematyczny. Równanie modulatora. Charakterystyka statyczna. Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy. dla 0 v c.
Opis matematyczny Równanie modulatora Charakterystyka statyczna d t = v c t V M dla 0 v c t V M D 1 V M V c Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy v c (t )=V c + v c (t ) d (t
FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(
Zad Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej Przykład y = ( x ) + 5 (postać kanoniczna) FUNKCJA KWADRATOWA Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;( a 0) Aby ją uzyskać pozbywamy się
Transmitancje układów ciągłych
Transmitancja operatorowa, podstawowe człony liniowe Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia, G(s)) stosunek transformaty Laplace'a sygnału wyjściowego do transformaty Laplace'a sygnału wejściowego
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA PRZEDMIOT : : LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI 2. REPREZENTACJA
Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej
Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej Przygotowanie: Dariusz Pazderski Liniowe przekształcenie równania stanu Rozważmy liniowe równanie stanu i równanie wyjścia układu niesingularnego
Definicja obrotu: Definicja elementów obrotu:
5. Obroty i kłady Definicja obrotu: Obrotem punktu A dookoła prostej l nazywamy ruch punktu A po okręgu k zawartym w płaszczyźnie prostopadłej do prostej l w kierunku zgodnym lub przeciwnym do ruchu wskazówek
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Podsta Automatyki Transmitancja operatorowa i widmowa systemu, znajdowanie odpowiedzi w dziedzinie s i w
Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI
Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI 12. Regulacja dwu- i trójpołożeniowa (wg. Holejko, Kościelny: Automatyka procesów ciągłych)
Technika regulacji automatycznej
Technika regulacji automatycznej Wykład 3 Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 32 Plan wykładu Wprowadzenie Układ pierwszego rzędu Układ drugiego
Techniki regulacji automatycznej
Techniki regulacji automatycznej Metoda linii pierwiastkowych Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 25 Plan wykładu Podstawy metody linii pierwiastkowych
Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów
Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Laboratorium Sterowania Procesami Ciągłych Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów. Obliczanie
PODSTAWY AUTOMATYKI. Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki.
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki. Materiały pomocnicze do
Wstęp do analizy matematycznej
Wstęp do analizy matematycznej Andrzej Marciniak Zajęcia finansowane z projektu "Rozwój i doskonalenie kształcenia na Politechnice Poznańskiej w zakresie technologii informatycznych i ich zastosowań w
Programowanie celowe #1
Programowanie celowe #1 Problem programowania celowego (PC) jest przykładem problemu programowania matematycznego nieliniowego, który można skutecznie zlinearyzować, tzn. zapisać (i rozwiązać) jako problem
Podstawy Automatyki. Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Regulacja zadajnik regulator sygnał sterujący (sterowanie) zespół wykonawczy przetwornik pomiarowy
Interpolacja. Marcin Orchel. Drugi przypadek szczególny to interpolacja trygonometryczna
Interpolacja Marcin Orchel 1 Wstęp Mamy daną funkcję φ (x; a 0,..., a n ) zależną od n + 1 parametrów a 0,..., a n. Zadanie interpolacji funkcji φ polega na określeniu parametrów a i tak aby dla n + 1
Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 6 Teoria funkcje cz. 2
1 FUNKCJE Wykres i własności funkcji kwadratowej Funkcja kwadratowa może występować w 3 postaciach: postać ogólna: f(x) ax 2 + bx + c, postać kanoniczna: f(x) a(x - p) 2 + q postać iloczynowa: f(x) a(x
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki Badanie i synteza kaskadowego adaptacyjnego układu regulacji do sterowania obiektu o
Kryterium miejsca geometrycznego pierwiastków
7.5.3. Kryterium miejsca geometrycznego pierwiastków Wprowadzenie Miejsce geometryczne pierwiastków równania charakterystycznego układu zamkniętego (mgp) umożliwia między innymi wyznaczenie wymaganego
III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.
III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. Analiza stabilności rozwiązań stanowi ważną część jakościowej teorii równań różniczkowych. Jej istotą jest poszukiwanie odpowiedzi
Stabilność. Krzysztof Patan
Stabilność Krzysztof Patan Pojęcie stabilności systemu Rozważmy obiekt znajdujący się w punkcie równowagi Po przyłożeniu do obiektu siły F zostanie on wypchnięty ze stanu równowagi Jeżeli po upłynięciu
Metoda eliminacji Gaussa
Metoda eliminacji Gaussa Rysunek 3. Rysunek 4. Rozpoczynamy od pierwszego wiersza macierzy opisującej nasz układ równań (patrz Rys.3). Zakładając, że element a 11 jest niezerowy (jeśli jest, to niezbędny
7.2.2 Zadania rozwiązane
7.2.2 Zadania rozwiązane PRZYKŁAD 1 (DOBÓR REGULATORA) Do poniŝszego układu (rys.1) dobrać odpowiedni regulator tak, aby realizował poniŝsze załoŝenia: -likwidacja błędu statycznego, -zmniejszenie przeregulowania
1. Opis teoretyczny regulatora i obiektu z opóźnieniem.
Laboratorium Podstaw Inżynierii Sterowania Ćwiczenie:. Opis teoretyczny regulatora i obiektu z opóźnieniem. W regulacji dwupołożeniowej sygnał sterujący przyjmuje dwie wartości: pełne załączenie i wyłączenie...
Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.
Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcja homograficzna. Definicja. Funkcja homograficzna jest to funkcja określona wzorem f() = a + b c + d, () gdzie współczynniki
= Zapiszemy poniższy układ w postaci macierzy. 8+$+ 2&=4 " 5 3$ 7&=0 5$+7&=4
17. Układ równań 17.1 Co nazywamy układem równań liniowych? Jak zapisać układ w postaci macierzowej (pokazać również na przykładzie) Co to jest rozwiązanie układu? Jaki układ nazywamy jednorodnym, sprzecznym,
FUNKCJE. Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Teoria funkcje cz.1. Definicja funkcji i wiadomości podstawowe
1 FUNKCJE Definicja funkcji i wiadomości podstawowe Jeżeli mamy dwa zbiory: zbiór X i zbiór Y, i jeżeli każdemu elementowi ze zbioru X przyporządkujemy dokładnie jeden element ze zbioru Y, to takie przyporządkowanie
ROZWIĄZANIA DO ZADAŃ
TURNIRJ MATEMATYCZNY ELIPSA dla klas LO ROZWIĄZANIA DO ZADAŃ Zadanie. (2 pkt.) Dla jakich wartości parametru m (m R), część wspólna przedziałów A = (, m m i B = 2m 2, + ) jest zbiorem pustym? / Jeśli A
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Kierunek: ENERGETYKA Rodzaj przedmiotu: kierunkowy ogólny Rodzaj zajęć: wykład, laboratorium I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE C1. Zapoznanie studentów z własnościami
Zaawansowane metody numeryczne
Wykład 11 Ogólna postać metody iteracyjnej Definicja 11.1. (metoda iteracyjna rozwiązywania układów równań) Metodą iteracyjną rozwiązywania { układów równań liniowych nazywamy ciąg wektorów zdefiniowany
Ćwiczenia nr 7. TEMATYKA: Krzywe Bézier a
TEMATYKA: Krzywe Bézier a Ćwiczenia nr 7 DEFINICJE: Interpolacja: przybliżanie funkcji za pomocą innej funkcji, zwykle wielomianu, tak aby były sobie równe w zadanych punktach. Poniżej przykład interpolacji
Plan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza
Plan wykładu Wykład 3 Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady 1. Rzutowanie prostokątne - geneza 2. Dwa sposoby wzajemnego położenia rzutni, obiektu i obserwatora, metoda europejska i amerykańska
2. Wyznaczenie parametrów dynamicznych obiektu na podstawie odpowiedzi na skok jednostkowy, przy wykorzystaniu metody Küpfmüllera.
1. Celem projektu jest zaprojektowanie układu regulacji wykorzystującego regulator PI lub regulator PID, dla określonego obiektu składającego się z iloczynu dwóch transmitancji G 1 (s) i G 2 (s). Następnym
Lekcja 2. Pojęcie równania kwadratowego. Str Teoria 1. Równaniem wielomianowym nazywamy równanie postaci: n
Lekcja 1. Lekcja organizacyjna kontrakt. Podręcznik: A. Ceve, M. Krawczyk, M. Kruk, A. Magryś-Walczak, H. Nahorska Matematyka w zasadniczej szkole zawodowej. Wydawnictwo Podkowa. Zakres materiału: Równania
= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3
ZESTAW I 1. Rozwiązać równanie. Pierwiastki zaznaczyć w płaszczyźnie zespolonej. z 3 8(1 + i) 3 0, Sposób 1. Korzystamy ze wzoru a 3 b 3 (a b)(a 2 + ab + b 2 ), co daje: (z 2 2i)(z 2 + 2(1 + i)z + (1 +
Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.
Regulator PID w sterownikach programowalnych GE Fanuc
Regulator PID w sterownikach programowalnych GE Fanuc Wykład w ramach przedmiotu: Sterowniki programowalne Opracował na podstawie dokumentacji GE Fanuc dr inż. Jarosław Tarnawski Cel wykładu Przypomnienie
Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.
Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił. Wektor główny układu sił jest równy Moment główny układu wynosi Przykład
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania KOMPUTEROWE SYSTEMY STEROWANIA I WSPOMAGANIA DECYZJI Rozproszone programowanie produkcji z wykorzystaniem
Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \
Zaliczenie - zagadnienia (aktualizacja )
Tomasz Żabiński Ocena 3.0 Zaliczenie - zagadnienia (aktualizacja 23.01.2017) 1. Podaj na jakie dwie główne grupy dzieli się układy przełączające. 2. Scharakteryzuj układy kombinacyjne. 3. Scharakteryzuj
METODY ROZWIĄZYWANIA RÓWNAŃ NIELINIOWYCH
METODY ROZWIĄZYWANIA RÓWNAŃ NIELINIOWYCH Jednym z zastosowań metod numerycznych jest wyznaczenie pierwiastka lub pierwiastków równania nieliniowego. W tym celu stosuje się szereg metod obliczeniowych np:
O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ
O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ Problem Jak rozwiązać podany układ równań? 2x + 5y 8z = 8 4x + 3y z = 2x + 3y 5z = 7 x + 8y 7z = Definicja Równanie postaci a x + a 2 x 2 + + a n x n = b gdzie a, a 2, a
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa.
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa. 1. Wprowadzenie Regulator PID (regulator proporcjonalno-całkująco-różniczkujący,
Metody numeryczne I Równania nieliniowe
Metody numeryczne I Równania nieliniowe Janusz Szwabiński szwabin@ift.uni.wroc.pl Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/66 Równania nieliniowe 1. Równania nieliniowe z pojedynczym pierwiastkiem