ĆWICZENIE 7 OBRAZOWANIE
|
|
- Gabriela Niemiec
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska ĆWICZENIE 7 OBRAZOWANIE Celem ćwiczenia jest zasmulowanie działania układów obrazującch w świetle monochromatcznm oraz przeprowadzenie operacji poprawiania niedoskonałch zdjęć prz użciu metod splotowej. Jako obraz testow posłuż nam wzór USAF test pattern, któr jest powszechnie stosowan w pracach z dziedzin przetwarzania obrazów (Rsunek 1). Rsunek 1 Obraz testow USAF Obraz jest binarn, co pozwala na ocenę kontrastu uzskiwanch obrazów, natomiast zawarte w nim coraz gęściej narsowane białe prostokąt pozwalają na ocenę rozdzielczości obrazowania. Układ obrazujące Układ obrazujące wkorzstwane w niniejszm ćwiczeniu formują obraz rzeczwist przedmiotu z powiększeniem równm 1. Najprostszm układem tego tpu jest tzw. układ f-f, w którm wkorzstuje się pojednczą cienką soczewkę skupiającą o znanej ogniskowej f. Schemat układu przedstawia Rsunek. 1
2 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Rsunek Schemat układu obrazującego f-f W celu osiągnięcia powiększenia jednostkowego istotne jest b zarówno przedmiot (przeźrocze z matówką), jak i płaszczzna macierz światłoczułej znajdował się w odległości równej podwójnej ogniskowej soczewki, według równania soczewki: = 1 = 1 f = = f W praktce układ zestawion na ostro, czli z rozogniskowaniem równm 0, pozwala na uzskanie obrazu ostrego, lecz rozmtego ze względu na skończoną aperturę elementu obrazującego (czli soczewki). W przpadku układu rozogniskowanego płaszczzna akwizcji obrazu rzeczwistego jest przesunięta wzdłuż osi optcznej układu (tak, jak pokazuje Rsunek 3). Rsunek 3 Schemat układu obrazującego f-f z rozogniskowaniem
3 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Obraz uzskan w takim układzie będzie nieostr. Wielkość rozogniskowania układu można wrazić liczbowo prz użciu parametru w 0, zdefiniowanego według poniższch zależności: ε = w f ε d =, 8λ gdzie: odległość przedmiotowa, odległość obrazowa, f ogniskowa soczewki, d średnica soczewki, λ długość fali światła. Bardziej skomplikowanm układem obrazującm jest układ 4f. Charakterzuje się on wkorzstaniem dwóch identcznch soczewek skupiającch, którch ogniska pokrwają się. Schemat układu przedstawia Rsunek 4. Rsunek 4 Schemat układu obrazującego 4f W przpadku tego układu obrazującego istnieje szereg możliwości niedokładnego zestawienia dwóch soczewek, co powoduje zniekształcenia w otrzmwanm obrazie. Celem ćwiczenia jest zasmulowanie tch efektów na przkładzie niedopasowania soczewek wzdłuż i w poprzek osi optcznej (Rsunek 5). 3
4 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Rsunek 5 Deformacje układu 4f, polegające na złm ustawieniu wzajemnm soczewek. Odpowiedź impulsowa układu Odpowiedź impulsową układu można zdefiniować, jako obraz punktowego źródła światła uzskan w badanm układzie obrazującm. W rzeczwistch układach optcznch odpowiedź impulsową można zbadać poprzez umieszczenie w płaszczźnie przedmiotowej quasipunktowego źródła światła takiego, jak pinhola. Drugim sposobem jest użcie soczewki skupiającej dobrej jakości i wpozcjonowanie jej tak, ab ognisko znalazło się w płaszczźnie przedmiotowej badanego układu obrazującego. Można powiedzieć, że liniow układ optczn prz oświetleniu quasi-monochromatcznm i koherentnm przestrzennie jest liniow ze względu na zespoloną amplitudę. Układ taki opisujem przez podanie odpowiedzi impulsowej układu h, która jest funkcją zespoloną. Natomiast liniow układ optczn oświetlon światłem quasi-monochromatcznm i niekoherentnm przestrzennie jest układem liniowm ze względu na natężenie światła. Wted opisujem go za pomocą funkcji rozmcia punktu (czli z ang. PSF Point Spread Function). PSF = h 4
5 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Przkładow kształt funkcji PSF dla układu bez rozogniskowania przedstawia Rsunek 6. Rsunek 6 Kształt funkcji PSF dla układu bez rozogniskowania. W przpadku idealnm funkcja PSF powinna bć punktem, jednakże w wniku ograniczonch rozmiarów apertur układu obrazującego jest ona zawsze rozmta. Poniższa ilustracja prezentuje wniki ekspermentalnego pomiaru kształtu PSF prz zwiększającm się rozogniskowaniu układu optcznego. Pokazan jest też wpłw rozogniskowania na ostrość uzskanego obrazu przeźrocza zawierającego cfrę 4. w 0 PSF Obraz 0,5 λ 1 λ λ Rsunek 7 Kształt funkcji PSF (z lewej) i otrzman obraz (z prawej) dla układu o zwiększającm się rozogniskowaniu. 5
6 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Transformata Fouriera funkcji PSF nosi nazwę optcznej funkcji przenoszenia (z ang. OTF Optical Transfer Function), a jej moduł to funkcja przenoszenia modulacji (czasem też nazwana funkcją przenoszenia kontrastu, czli z ang. MTF - Modulation Transfer Function). Funkcja OTF pokazuje stopień przenoszenia kontrastu dla poszczególnch częstości przestrzennch, co ilustruje Rsunek 8. Rsunek 8 Przkładow wkres funkcji OTF dla trzech różnch parametrów rozogniskowania (gdzie f 0 to częstość odcięcia dla oświetlenia koherentnego przestrzennie). Smulacja obrazowania przez splot W liniowch układach izoplanarnch obraz wjściow jest splotem funkcji opisującej obraz wejściow z odpowiedzią impulsową układu. f(,) h(,) g(,) Rsunek 9 Sgnał wjściow g jako splot sgnału wejściowego f z odpowiedzią impulsową układu h. 6
7 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Układ izoplanarn to układ, w którm kształt odpowiedzi impulsowej nie zależ od położenia punktowego źródła światła. Wted spełnione są poniższe zależności pozwalające na obliczenie funkcji wjściowej g, prz założeniu znajomości funkcji odpowiedzi impulsowej h: G g + +, = d1 d1 ( ) f (, ) h(, ) G( ν, ν ) = H ( ν, ν ) F( ν, ν ) ( ν, ν ) = I{ g(, ) }; H ( ν, ν ) = I{ h(, ) }; F( ν, ν ) = I f (, ) { }; Smulacja obrazowania przez propagację światła Obrazowanie przez splot funkcjonuje poprawnie jednie w układach izoplanarnch. W przeciwnm razie uzskiwane wniki są niezgodne z ekspermentem. Ograniczeniem tm nie jest natomiast obarczona metoda obliczania obrazowania polegająca na numercznm propagowaniu światła od przeźrocza, poprzez element obrazujące, aż do płaszczzn akwizcji, gdzie obraz natężeniow jest eksportowan do bitmap. W tm ćwiczeniu jako przedmiot traktować będziem zaimportowan rozkład natężenia z pliku USAF.BMP z nałożoną matówką o losowm rozkładzie faz, wielkości ziarna 1p i modulacji faz π. Użwam propagacji on-ais, double window. Dstans RMS Root Mean Square Distance Funkcja ta jest powszechnie użwana w branż przetwarzania obrazów i opisuje numercznie różnicę (odległość) pomiędz dwoma tablicami liczb. W naszm przpadku rozkładami liczb będą wartości natężenia światła w poszczególnch pikselach plików TAB w programie LightSword. Przjmując to założenie wartość RMS można zdefiniować, jako: N 1 RMS( f, g) = ( f i g i ), N i gdzie: f plik TAB zawierając orginaln plik USAF.BMP wcztan jako natężenie; g plik TAB zawierając wnik obrazowania. Funkcji RMS Distance należ użć w celu oszacowania wierności uzskanch obrazowań w stosunku do orginalnego obrazu USAF. 7
8 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Element Miecz Świetln i powiększona głębia ostrości Transmitancja fazowa takiego elementu może zostać zdefiniowana w następując sposób: gdzie: R współrzędna radialna, T- współrzędna azmutalna. πr Pha( R, T ) =, f ( T π ) λ f + π Element ten posiada właściwość skupiania wiązki nie w punkt, ale w odcinek ogniskow tworząc wzdłuż osi optcznej linię śrubową o długości zależnej od parametru f. W związku z tm, jako element obrazując charakterzuje się on zwiększoną głębią ostrości, co ilustruje Rsunek 10. Transmitancję tę można stworzć w programie LightSword użwając interpretera poleceń we współrzędnch radialnch wpisując jako fazę: Pha(R,T)= -1*PI*R*R/0,000638/(6+0,*(T-PI)/PI), prz założeniu f=6mm; f=0,mm; λ=63,8nm. Soczewka Miecz świetln Ognisko quasipunktowe Ognisko rozciągłe Rsunek 10 Porównanie biegu promieni światła za soczewką (po lewej) i za elementem Miecz Świetln (po prawej). Zaznaczono obszar powiększonej głębi ostrego obrazowania. W ćwiczeniu należ zaobserwować i zapisać kształt odpowiedzi impulsowej układu obrazującego f-f wkorzstującego element Miecz Świetln dla różnch parametrów rozogniskowania. Kształt PSF to plamka z charakterstcznm ogonem, którego długość i kierunek zmienia się dla różnch wartości w 0. Uzskane funkcje PSF należ wkorzstać do obliczenia obrazowania obrazu testowego. 8
9 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Poprawianie obrazów Prz oświetleniu quasi-monochromatcznm, ale niekoherentnm przestrzennie, układ jest liniow ze względu na natężenie światła. Dlatego w płaszczźnie wejściowej i w płaszczźnie wjściowej rozważam rozkład natężenia światła, a układ opisujem poprzez funkcję rozmcia punktu PSF. PSF = oraz funkcji { } Zakładając znajomość funkcji rozmcia punktu h OTF = I PSF (oznaczonej jako H ( ν, ν ) ) układu obrazującego, możem w pewnm zakresie poprawić jakość uzskanch obrazów. Załóżm, że widmo uzskanego rozkładu natężenia światła obrazu G jest opisane jako iloczn widma rozkładu natężenia w płaszczźnie przedmiotowej F i funkcji OTF układu - H. G ( ν, ν ) = H ( ν, ν ) F( ν, ν ) Zatem, ab uzskać sgnał niezaburzon należ widmo rozkładu natężenia obrazu podzielić przez funkcję OTF: F ( ν, ν ) G = H ( ν, ν ) ( ν, ν ) Jak łatwo zauważć, ab dzielenie wkonało się poprawnie, funkcja OTF nie może zawierać wartości 0. W takim przpadku istnieje możliwość dokładnego poprawienia obrazu. W przpadku, gd np. rozogniskowanie bło na tle duże, że OTF posiada zera, doszło do odwrócenia kontrastu i niezaburzon sgnał nie da się już w pełni odtworzć. W takim przpadku również można przeprowadzić dzielenie widm po dodaniu cznnika normującego w mianowniku (K>0): F ( ν, ν ) G( ν, ν ) H ( ν, ν ) * = H ( ν, ν ) + K Wartość K dobierana jest indwidualnie do każdego przpadku. Tm niemniej, jeżeli oba widma są znormalizowane do wartości 1 (menu Operations->Intensit Normalization), można powiedzieć, że wartość K jest rzędu 0,01 0,001. Ab zilustrować na przkładach proces poprawiania zdjęcia poruszonego przeanalizujm następujące zdjęcia. Rsunek 11 przedstawia poruszon obraz (rozmt) oraz jego widmo fourierowskie. 9
10 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Rsunek 11 Przkład poruszonego obrazu (z lewej) oraz jego widmo fourierowskie (z prawej). Rsunek 1 przestawia funkcję PSF w kształcie odcinka (wąskiego prostokąta) i jej widmo. Łatwo zauważć, że położenie zer w obu widmach (Rsunek 11 i Rsunek 1) jest takie samo. Rsunek 1 PSF poruszonego obrazu (z lewej) oraz jego widmo fourierowskie OTF (z prawej). Poprzez podzielenie widma obrazu przez znan OTF (tzw. filtr inwersjn) uzskujem poprawione widmo fourierowskie. Po wkonaniu transformat Fouriera (FFT) uzskujem poprawion, nieporuszon obraz (Rsunek 13). 10
11 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Rsunek 13 Widmo fourierowskie poprawionego obrazu (z lewej) i sam obraz pozbawion poruszenia (z prawej). Na zajęciach poprawiane będą zdjęcia dostarczone przez prowadzącch ćwiczenie. Każde ze zdjęć posiada niedoskonałość polegającą na poruszeniu zdjęcia podczas ekspozcji lub jego rozogniskowanie (zdjęcie nieostre). Należ wkonać analizę widma fourierowskiego nieostrch zdjęć w celu identfikacji funkcji PSF, która decduje o charakterze defektu zdjęcia. Następnie należ wgenerować funkcję PSF i przeprowadzić operację odsplatania. W tm celu trzeba wkonać operację matematczną dzielenia widma zdjęcia przez widmo funkcji PSF. Tak przekształcone widmo zdjęcia powinno zostać pozbawione tch częstości przestrzennch, które odpowiedzialne są za pojawienie się defektów. W celu zaobserwowania wniku odsplatania należ wkonać odwrotną transformatę Fouriera. W dalszej kolejności należ ocenić stopień popraw jakości zdjęcia metodą statstczną. W tm celu należ obliczć wartość RMS (Root Mean Square), czli stopień odstępstwa uzskanego zdjęcia od orginału. RMS obliczam pomiędz zdjęciami zniekształconmi a orginałami oraz pomiędz zdjęciami poprawionmi a orginałami. Wartości uzskane należ stabelarzować i sformułować wnioski. Metoda kontrastu fazowego Ludzkie oko oraz kamer CCD wrażliwe są na natężenie światła uśrednione w czasie, natomiast bezpośrednio nie dostrzegają faz światła. Metoda kontrastu fazowego wnaleziona przez Zernike go jest stosowana w mikroskopii do obserwowania obiektów przeźroczstch dla światła. Pozwala ona na wizualizację rozkładu faz obiektu w postaci natężeniowej. Bazuje na spostrzeżeniu, że światło nieugięte (tło) jest skupiane w płaszczźnie fourierowskiej układu obrazującego w centrum (on-ais), podczas gd światło ugięte przez próbkę (obiekt fazow) jest skupiane poza centrum (w obszarze wższch częstości przestrzennch). Światło skupiane w tch dwóch regionach interferuje ze sobą dając jednostkową amplitudę, tak jak w tradcjnej mikroskopii. 11
12 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Załóżm, że obiekt posiada transmitancję: t(, ) = ep[ iϕ (, )] 1+ iϕ(, ) Użte przbliżenie jest prawdziwe dla zmian faz mniejszch niż 1 radian, stąd poprawnie wizualizowane są obiekt modulujące fazę w niepełnm zakresie, np. 0-0,5π. Obraz formowan przez tradcjn mikroskop można wrazić jako: I i 1+ iϕ 1, czli natężenie jednorodne nieniosące informacji o obiekcie. Jeżeli jednak obszar centraln w płaszczźnie fourierowskiej opóźnim w fazie o 0,5π, wted zmienim wnik interferencji regionów przosiowch z pozaosiowmi, przez co natężenie będzie można opisać wzorem: I i = ep[ i( π / )] + iϕ = i(1 + ϕ) 1+ ϕ Wnika z tego, że natężenie w tm przpadku zależ liniowo od opóźnienia fazowego wprowadzonego przez obserwowan obiekt. Opóźnienie fazowe obszaru on-ais realizuje się w praktce poprzez umieszczenie małej płtki dielektrka o odpowiednim współcznniku załamania i grubości wprowadzającej odpowiednią różnicę faz. W numercznej smulacji wkonwanej w tm ćwiczeniu można wkorzstać strukturę Band Pass Filter w wersji fazowej. 1
13 Komputerowe Metod Optki lab. Wdział Fizki, Politechnika Warszawska Zadania do wkonania: Smulacje obrazowania proszę przeprowadzić w aplikacji LightSword (dostępnej w laboratorium) na macierz punktów, z próbkowaniem 1 1 µm dla długości fali światła 0,638 µm. Do obrazowania wkorzstujem testow obraz USAF.BMP. 1) Obliczenie funkcji PSF i OTF dla układu f-f dla rozogniskowania w 0 =0 λ i w 0 =4 λ. Przjąć następujące parametr soczewki: ogniskowa f=6mm i średnica d=mm. Odległość obrazową należ obliczć ze wzorów na parametr rozogniskowania w 0. ) Zasmulowanie obrazowania w świetle niekoherentnm przestrzennie w układzie f-f dla obiektu USAF poprzez obliczenie splotu bitmap wejściowej z funkcją PSF dla przpadku w 0 =0 λ i w 0 =4 λ. Obliczć wartość RMS pomiędz uzskanm obrazem, a orginałem. 3) Poprawienie zdjęcia nieostrego. Zdjęcie nieostre z punktu należ wcztać z pliku BMP i dokonać filtracji inwersjnej z funkcją PSF uzskaną z punktu. Obliczć wartość RMS pomiędz uzskanm obrazem, a orginałem. 4) Zasmulowanie obrazowania w świetle koherentnm przestrzennie przeźrocza USAF w układzie f-f o powższch parametrach poprzez propagację światła od przeźrocza z matówką przez element obrazujące do płaszczzn obrazowej. 5) Zasmulowanie obrazowania elementem miecz świetln o parametrach: f=6mm; f=0,mm; d=mm. Obrazowanie obliczam poprzez splot obrazu wejściowego z funkcją OTF uzskaną dla w 0 =0 λ, w 0 = λ, w 0 =4 λ. 6) Metoda kontrastu fazowego. Zasmulowanie obrazowania obiektu fazowego Gwiazda Siemensa w układzie f-f z użtą wcześniej soczewką przez umieszczenie w płaszczźnie ogniskowej za soczewką płtki fazowej o promieniu pieli, opóźnieniu faz 0,5π. Poziom faz Gwiazd Siemensa od 0 do 0,5π oraz od 0 do π. Sformułować wnioski dotczące jakości wizualizacji faz dla poszczególnch przpadków. 7) Poprawienie zdjęcia poruszonego. Widmo zdjęcia należ podzielić przez widmo funkcji rectus o rozmiarach =p, =n*10p. Ustalić n na podstawie analiz widma poruszonego zdjęcia. 8) Zasmulowanie funkcji PSF i OTF układu 4f prz użciu dwóch soczewek o powższch parametrach. Układ zestawion: a) na ostro ; b) z rozsunięciem soczewek o 0,5mm wzdłuż osi optcznej; c) z przesunięciem poprzecznm drugiej soczewki o 0,1mm. 9) Zasmulowanie obrazowania poprzez obliczenie splotu bitmap wejściowej z funkcją PSF dla powższch ustawień układu obrazującego. Obliczć wartości RMS pomiędz uzskanmi obrazami, a orginałem. 10) Zasmulowanie obrazowania w świetle koherentnm przestrzennie przeźrocza USAF w układzie 4f o powższch parametrach poprzez propagację światła od przeźrocza z matówką przez element obrazujące do płaszczzn obrazowej. Pracownia Informatki Optcznej WF PW Maj
Rys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f
Ćwiczenie 15 Obrazowanie. Celem ćwiczenia jest zbudowanie układów obrazujących w świetle monochromatycznym oraz zaobserwowanie różnic w przypadku obrazowania za pomocą różnych elementów optycznych, zwracając
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4. Część teoretyczna
Ćwiczenie 4 Badanie aberracji chromatycznej soczewki refrakcyjnej i dyfrakcyjnej. Badanie odpowiedzi impulsowej oraz obrazowania przy użyciu soczewki sferycznej. Zbadanie głębi ostrości przy oświetleniu
Bardziej szczegółowoLaboratorium Optyki Falowej
Marzec 2019 Laboratorium Optyki Falowej Instrukcja do ćwiczenia pt: Filtracja optyczna Opracował: dr hab. Jan Masajada Tematyka (Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia): 1. Obraz fourierowski
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek
Nazwisko... Data... Wdział... Imię... Dzień tg.... Godzina... Ćwiczenie 36 Badanie układu dwóch soczewek Wznaczenie ogniskowch soczewek metodą Bessela Odległość przedmiotu od ekranu (60 cm 0 cm) l Soczewka
Bardziej szczegółowoOptyka Fourierowska. Wykład 7 Filtracja przestrzenna
Optka Fourierowska Wkład 7 Filtracja przestrzenna Optczna obróbka inormacji Układ liniowe są bardzo użteczne w analizie układów obrazującch Koncepcja ta pozwala na analizę pól optcznch w dziedzinie częstości
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 11. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 11 Komputerowy hologram Fouriera. I Wstęp Wprowadzenie teoretyczne W klasycznej holografii w wyniku interferencji wiązki światła zmodyfikowanej przez pewien przedmiot i spójnej z nią wiązki odniesienia
Bardziej szczegółowoLaboratorium Informatyki Optycznej ĆWICZENIE 2. Koherentne korelatory optyczne i hologram Fouriera
ĆWICZENIE 2 Koherentne korelatory optyczne i hologram Fouriera 1. Wprowadzenie Historycznie jednym z ważniejszych zastosowań korelatorów optycznych było rozpoznawanie obrazów, pozwalały np. na analizę
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12/13. Komputerowy hologram Fouriera. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 12/13 Komputerowy hologram Fouriera. Wprowadzenie teoretyczne W klasycznej holografii w wyniku interferencji dwóch wiązek: wiązki światła zmodyfikowanej przez pewien przedmiot i spójnej z nią
Bardziej szczegółowoPROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE
PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Przedmiotem tej części wykładu są podstawowe transformacje fazowe
Bardziej szczegółowoObrazowanie w świetle quasi-monochromatycznym, niekoherentnym przestrzennie dodają się natężenia.
Obrazowanie w świetle quasi-monochromatycznym, niekoherentnym przestrzennie dodają się natężenia. Przy wprowadzonych oznaczeniach mamy: h u,v 2 - natężeniowa odpowiedź impulsowa (natężeniowy obraz z punktu
Bardziej szczegółowoZadania do rozdziału 10.
Zadania do rozdziału 0. Zad.0.. Jaką wsokość musi mieć pionowe zwierciadło ab osoba o wzroście.80 m mogła się w nim zobaczć cała. Załóżm, że ocz znajdują się 0 cm poniżej czubka głow. Ab prawidłowo rozwiązać
Bardziej szczegółowoOptyka instrumentalna
Optyka instrumentalna wykład 7 11 kwietnia 2019 Wykład 6 Optyka geometryczna Równania Maxwella równanie ejkonału promień zasada Fermata, zasada stacjonarnej fazy (promienie podążają wzdłuż ekstremalnej
Bardziej szczegółowoMikroskop teoria Abbego
Zastosujmy teorię dyfrakcji do opisu sposobu powstawania obrazu w mikroskopie: Oświetlacz typu Köhlera tworzy równoległą wiązkę światła, padającą na obserwowany obiekt (płaszczyzna 0 ); Pole widzenia ograniczone
Bardziej szczegółowoODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM
ODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Przedmiotem tej części wykładu jest model matematyczny procesu formowania obrazu przez pojedynczy układ optyczny w oświetleniu
Bardziej szczegółowoRys. 1 Geometria układu.
Ćwiczenie 9 Hologram Fresnela Wprowadzenie teoretyczne Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie optycznym, zarówno amplitudowej, jak i fazowej. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe
Bardziej szczegółowoOptyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Optka Projekt współinansowan przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funuszu Społecznego Optka II Promień świetln paając na powierzchnię zwierciała obija się zgonie z prawem obicia omówionm w poprzeniej
Bardziej szczegółowoOptyka instrumentalna
Optyka instrumentalna wykład 7 20 kwietnia 2017 Wykład 6 Optyka geometryczna cd. Przybliżenie przyosiowe Soczewka, zwierciadło Ogniskowanie, obrazowanie Macierze ABCD Punkty kardynalne układu optycznego
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 9 Y HOLOGRAM. Punkt P(x,y) emituje falę sferyczną o długości, której amplituda zespolona w płaszczyźnie hologramu ma postać U R exp( ikr)
Ćwiczenie 9 Hologram Fresnela Wprowadzenie teoretyczne Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie optycznym, zarówno amplitudowej jak i fazowej. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.. Wprowadzenie Soczewką nazywamy ciało przezroczyste ograniczone
Bardziej szczegółowoWyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje.
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek wygodnie
Bardziej szczegółowoLaboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 6. Badanie właściwości hologramów
Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii Ćwiczenie 6. Badanie właściwości hologramów Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdańska Gdańsk 2006 1. Cel
Bardziej szczegółowoPomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela
Ćwiczenie O4 Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela O4.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie ogniskowych soczewek skupiających oraz rozpraszających z zastosowaniem o metody Bessela. O4.2.
Bardziej szczegółowoPomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Bardziej szczegółowoLaboratorium Informatyki Optycznej ĆWICZENIE 1. Optyczna filtracja sygnałów informatycznych
ĆWICZENIE 1 Optyczna filtracja sygnałów informatycznych 1. Wprowadzenie Przyjmijmy że znamy pole świetlne w płaszczyźnie ( ) czyli że znamy rozkład jego amplitudy i fazy we wszystkich punktach gdzie określony
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Podstawy Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek
Bardziej szczegółowoObrazowanie za pomocą soczewki
Marcin Bieda Obrazowanie za pomocą soczewki (Instrukcja obsługi) Aplikacja została zrealizowana w ramach projektu e-fizyka, współfinansowanym przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Bardziej szczegółowoLaboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 4. Badanie optycznej transformaty Fouriera
Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii Ćwiczenie 4. Badanie optycznej transformaty Fouriera Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdańska Gdańsk
Bardziej szczegółowoScenariusz lekcji Zwierciadła i obrazy w zwierciadłach
Scenariusz lekcji. Temat lekcji: Zwierciadła i obraz w zwierciadłach 2. Cele: a) Cele poznawcze: Uczeń wie: - co to jest promień świetln, - Ŝe światło rozchodzi się prostoliniowo, - na czm polega zjawisko
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 12 Hologram cyfrowy. I. Wstęp Wprowadzenie teoretyczne Ze względu na sposób zapisu i odtworzenia, hologramy można podzielić na trzy grupy: klasyczne, syntetyczne i cyfrowe. Hologramy klasyczny
Bardziej szczegółowoLaboratorium Informatyki Optycznej ĆWICZENIE 3. Dwuekspozycyjny hologram Fresnela
ĆWICZENIE 3 Dwuekspozycyjny hologram Fresnela 1. Wprowadzenie Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie, zarówno amplitudowej, jak i fazowej. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe
Bardziej szczegółowoPiotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO
Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Piotr Targowski i Bernard Ziętek Pracownia Optoelektroniki Specjalność: Fizyka Medyczna WYZNAZANIE MAIERZY [ABD] UKŁADU OPTYZNEGO Zadanie II Zakład Optoelektroniki
Bardziej szczegółowoRysunek 4.1. Odwzorowanie przez soczewkę. PołoŜenie obrazu znajdziemy, korzystając z równania (3.41). Odpowiednio dla obu powierzchni mamy O C
Temat 4: Podstaw optki geometrcznej-3 Ilość godzin na temat wkładu: Zagadnienia: Cienka soczewka sferczna. Wzór soczewkow. Konstrukcja obrazu w soczewce cienkiej. Powiększenie soczewki cienkiej. Soczewka
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-3
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-3 WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK ZA POMOCĄ METODY BESSELA I.
Bardziej szczegółowoWyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 23 III 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona Nr.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Podstawy Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek
Bardziej szczegółowoProjektowanie naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. Dokładność - specyfikacja techniczna projektu
Projektowanie naziemnego pomiaru fotogrametrycznego Dokładność - specyfikacja techniczna projektu Aparat cyfrowy w fotogrametrii aparat musi być wyposażony w obiektyw stałoogniskowy z jednym aparatem można
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Raał Kasztelanic Wykład 4 Obliczenia dla zwierciadeł Równanie zwierciadła 1 1 2 1 s s r s s 2 Obliczenia dla zwierciadeł
Bardziej szczegółowoĘŚCIOWO KOHERENTNYM. τ), gdzie Γ(r 1. oznacza centralną częstotliwość promieniowania quasi-monochromatycznego.
OBRAZOWANIE W OŚWIETLENIU CZĘŚ ĘŚCIOWO KOHERENTNYM 1. Propagacja światła a częś ęściowo koherentnego prof. dr hab. inŝ. Krzysztof Patorski Krzysztof PoniŜej zajmiemy się propagacją promieniowania quasi-monochromatycznego,
Bardziej szczegółowoRys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.
Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.
Bardziej szczegółowoLaboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 3. Częstotliwości przestrzenne struktur okresowych
Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii Ćwiczenie 3. Częstotliwości przestrzenne struktur okresowych Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdańska
Bardziej szczegółowoGWIEZDNE INTERFEROMETRY MICHELSONA I ANDERSONA
GWIEZNE INTERFEROMETRY MICHELSONA I ANERSONA Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zestawienie i demonstracja modelu gwiezdnego interferometru Andersona oraz laboratoryjny pomiar wymiaru sztucznej gwiazdy.
Bardziej szczegółowoPropagacja światła we włóknie obserwacja pól modowych.
Propagacja światła we włóknie obserwacja pól modowych. Przy pomocy optyki geometrycznej łatwo można przedstawić efekty propagacji światła tylko w ośrodku nieograniczonym. Nie ukazuje ona jednak interesujących
Bardziej szczegółowoINTERFERENCJA WIELOPROMIENIOWA
INTERFERENCJA WIELOPROMIENIOWA prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski W tej części wykładu rozważymy przypadek koherentnej superpozycji większej liczby wiązek niż dwie. Najważniejszym interferometrem wielowiązkowym
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4. Filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej (SOI)
Politechnika Wrocławska Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Przetwarzanie sygnałów laboratorium ETD5067L Ćwiczenie 4. Filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej (SOI) 1. Filtracja cyfrowa podstawowe
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska
Politechnika Warszawska Wydział Elektryczny Laboratorium Teletechniki Skrypt do ćwiczenia T.02. Woltomierz RMS oraz Analizator Widma 1. Woltomierz RMS oraz Analizator Widma Ćwiczenie to ma na celu poznanie
Bardziej szczegółowoProgramowanie nieliniowe optymalizacja funkcji wielu zmiennych
Ekonomia matematczna II Ekonomia matematczna II Prowadząc ćwiczenia Programowanie nieliniowe optmalizacja unkcji wielu zmiennch Modele programowania liniowego często okazują się niewstarczające w modelowaniu
Bardziej szczegółowoDoświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej
Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej skupiającej Wprowadzenie Soczewka ciało przezroczyste dla światła ograniczone zazwyczaj dwiema powierzchniami kulistymi lub jedną kulistą i jedną płaską 1.
Bardziej szczegółowoPomiar bezpośredni przyrządem wskazówkowym elektromechanicznym
. Rodzaj poiaru.. Poiar bezpośredni (prost) W przpadku poiaru pojednczej wielkości przrząde wskalowan w jej jednostkach wartość niedokładności ± określa graniczn błąd przrządu analogowego lub cfrowego
Bardziej szczegółowoOpis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki.
Opis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki. 1. Równanie soczewki i zwierciadła kulistego. Z podobieństwa trójkątów ABF i LFD (patrz rysunek powyżej) wynika,
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 6 Optyka promieni 2 www.zemax.com Diafragmy Pęk promieni świetlnych, przechodzący przez układ optyczny
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 53. Soczewki
Ćwiczenie 53. Soczewki Małgorzata Nowina-Konopka, Andrzej Zięba Cel ćwiczenia Pomiar ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek (skupiająca i rozpraszająca), obliczenie ogniskowej soczewki rozpraszającej.
Bardziej szczegółowoKlucz odpowiedzi i schemat punktowania do próbnego zestawu egzaminacyjnego z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych
Klucz odpowiedzi i schemat punktowania do próbnego zestawu egzaminacjnego z zakresu przedmiotów matematczno-przrodniczch Z a d a n i a z a m k n i ę t e Numer zadania 3 4 5 6 7 8 9 0 3 4 5 6 7 8 9 0 3
Bardziej szczegółowoGrafika 2D. Przekształcenia geometryczne 2D. opracowanie: Jacek Kęsik
Grafika 2D Przekształcenia geometrczne 2D opracowanie: Jacek Kęsik Wkład obejmuje podstawowe przekształcenia geometrczne stosowane w grafice komputerowej. Opisane są w nim również współrzędne jednorodne
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ POMIAR OGNISKOWYCH SOCZEWEK CIENKICH 1. Cel dwiczenia Zapoznanie z niektórymi metodami badania ogniskowych soczewek cienkich. 2. Zakres wymaganych zagadnieo: Prawa odbicia
Bardziej szczegółowoĆ w i c z e n i e K 2 b
Akademia Górniczo Hutnicza Wdział Inżnierii Mechanicznej i Robotki Katedra Wtrzmałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji Nazwisko i Imię: Nazwisko i Imię: Wdział Górnictwa i Geoinżnierii Grupa nr: Ocena:
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 6 Temat: Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej i dyfrakcja światła na otworach kwadratowych i okrągłych. 1. Wprowadzenie Fale
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI
LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 4.Wstęp - DOBÓR NASTAW REGULATORÓW opr. dr inż Krzsztof Kula Dobór nastaw regulatorów uwzględnia dnamikę obiektu jak i wmagania stawiane zamkniętemu
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-4
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-4 BADANIE WAD SOCZEWEK I Zagadnienia do opracowania Równanie soewki,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.
Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ Wprowadzenie teoretyczne. Soczewka jest obiektem izycznym wykonanym z materiału przezroczystego o zadanym kształcie i symetrii obrotowej. Interesować
Bardziej szczegółowoHologram gruby (objętościowy)
Hologram gruby (objętościowy) Wprowadzenie teoretyczne Holografia jest bardzo rozległą dziedziną optyki i na pewno nie dziwi fakt, że istnieją hologramy różnego typu. W zależności od metody zapisu hologramu,
Bardziej szczegółowoSoczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R 1 i R 2.
Optyka geometryczna dla soczewek Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski Soczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R i R 2. Nasze rozważania własności
Bardziej szczegółowoPrzedziały ufności i testy parametrów. Przedziały ufności dla średniej odpowiedzi. Interwały prognoz (dla przyszłych obserwacji)
Wkład 1: Prosta regresja liniowa Statstczn model regresji liniowej Dane dla prostej regresji liniowej Przedział ufności i test parametrów Przedział ufności dla średniej odpowiedzi Interwał prognoz (dla
Bardziej szczegółowoOptyka. Matura Matura Zadanie 24. Soczewka (10 pkt) 24.1 (3 pkt) 24.2 (4 pkt) 24.3 (3 pkt)
Matura 2006 Zadanie 24. Soczewka (10 pkt) Optyka W pracowni szkolnej za pomocą cienkiej szklanej soczewki dwuwypukłej o jednakowych promieniach krzywizny, zamontowanej na ławie optycznej, uzyskiwano obrazy
Bardziej szczegółowoInterferencyjny pomiar krzywizny soczewki przy pomocy pierścieni Newtona
Interferencyjny pomiar krzywizny soczewki przy pomocy pierścieni Newtona Jakub Orłowski 6 listopada 2012 Streszczenie W doświadczeniu dokonano pomiaru krzywizny soczewki płasko-wypukłej z wykorzystaniem
Bardziej szczegółowoScenariusz lekcji matematyki z wykorzystaniem komputera
Scenariusz lekcji matematki z wkorzstaniem komputera Temat: Wpłw współcznników a i b na położenie wkresu funkcji liniowej. (Rsowanie wkresów prz użciu arkusza kalkulacjnego EXCEL.) Czas zajęć: 9 min Cele:
Bardziej szczegółowoRejestracja i rekonstrukcja fal optycznych. Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie.
HOLOGRAFIA prof dr hab inŝ Krzysztof Patorski Krzysztof Rejestracja i rekonstrukcja fal optycznych Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie a) Laser b) odniesienia
Bardziej szczegółowoNajprostszą soczewkę stanowi powierzchnia sferyczna stanowiąca granicę dwóch ośr.: powietrza, o wsp. załamania n 1. sin θ 1. sin θ 2.
Ia. OPTYKA GEOMETRYCZNA wprowadzenie Niemal każdy system optoelektroniczny zawiera oprócz źródła światła i detektora - co najmniej jeden element optyczny, najczęściej soczewkę gdy system służy do analizy
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA
Celem ćwiczenia jest: BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA 1. poznanie podstawowych właściwości interferometru z podziałem czoła fali w oświetleniu monochromatycznym i świetle białym, 2. demonstracja możliwości
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA
ZDNIE 11 BDNIE INTERFERENCJI MIKROFL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSON 1. UKŁD DOŚWIDCZLNY nadajnik mikrofal odbiornik mikrofal 2 reflektory płytka półprzepuszczalna prowadnice do ustawienia reflektorów
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3. Koherentne korelatory optyczne
Ćwiczenie 3 Koherentne korelatory optyczne 1. Wprowadzenie Historycznie jednym z waŝniejszych zastosowań korelatorów optycznych było rozpoznawanie obrazów, pozwalały np. na analizę zdjęć lotniczych lub
Bardziej szczegółowoBADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA
BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA Celem ćwiczenia jest: 1. demonstracja dużej liczby prążków w interferometrze Lloyda z oświetleniem monochromatycznym,
Bardziej szczegółowoĆw.6. Badanie własności soczewek elektronowych
Pracownia Molekularne Ciało Stałe Ćw.6. Badanie własności soczewek elektronowych Brygida Mielewska, Tomasz Neumann Zagadnienia do przygotowania: 1. Budowa mikroskopu elektronowego 2. Wytwarzanie wiązki
Bardziej szczegółowoBIBLIOTEKA PROGRAMU R - BIOPS. Narzędzia Informatyczne w Badaniach Naukowych Katarzyna Bernat
BIBLIOTEKA PROGRAMU R - BIOPS Narzędzia Informatyczne w Badaniach Naukowych Katarzyna Bernat Biblioteka biops zawiera funkcje do analizy i przetwarzania obrazów. Operacje geometryczne (obrót, przesunięcie,
Bardziej szczegółowoAndrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 7 1/7 ĆWICZENIE 7. Splot liniowy i kołowy sygnałów
Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 7 1/7 ĆWICZEIE 7 Splot liniowy i kołowy sygnałów 1. Cel ćwiczenia Operacja splotu jest jedną z najczęściej wykonywanych operacji na sygnale. Każde przejście
Bardziej szczegółowoODWZOROWANIE I PRZETWARZANIE SYGNAŁU OPTYCZNEGO W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM
Podstawy Inżynierii Fotonicznej - Laboratorium Ćwiczenie 2 ODWZOROWANIE I PRZETWARZANIE SYGNAŁU OPTYCZNEGO W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM 2.1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie z teorią dwustopniowego
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic
TELEDETEKCJA A źródło B oddziaływanie z atmosferą C obiekt, oddziaływanie z obiektem D detektor E zbieranie danych F analiza G zastosowania A D TELEDETEKCJA UKŁADY OPTYCZNE Najprostszym elementem optycznym
Bardziej szczegółowoRóżne sposoby widzenia świata materiał dla ucznia, wersja z instrukcją
CZĘŚĆ A CZŁOWIEK Pytania badawcze: Różne sposoby widzenia świata materiał dla ucznia, wersja z instrukcją Czy obraz świata jaki rejestrujemy naszym okiem jest zgodny z rzeczywistością? Jaki obraz otoczenia
Bardziej szczegółowoZasady konstrukcji obrazu z zastosowaniem płaszczyzn głównych
Moc optyczna (właściwa) układu soczewek Płaszczyzny główne układu soczewek: - płaszczyzna główna przedmiotowa - płaszczyzna główna obrazowa Punkty kardynalne: - ognisko przedmiotowe i obrazowe - punkty
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI Z WYKORZYSTANIEM TIK
SCENARIUSZ LEKCJI Z WYKORZYSTANIEM TIK Temat: Soczewki. Zdolność skupiająca soczewki. Prowadzący: Karolina Górska Czas: 45min Wymagania szczegółowe podstawy programowej (cytat): 7.5) opisuje (jakościowo)
Bardziej szczegółowoPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 6 Wyznaczanie ogniskowych soczewek ze wzoru soczewkowego i metodą Bessela Kalisz, luty 2005 r. Opracował: Ryszard
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennch Wkres i warstwice funkcji wielu zmiennch. Przeglad powierzchni stopnia drugiego. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennch. Małgorzata Wrwas Katedra Matematki Wdział Informatki Politechnika
Bardziej szczegółowoDiagnostyka obrazowa
Diagnostyka obrazowa Ćwiczenie szóste Transformacje obrazu w dziedzinie częstotliwości 1 Cel ćwiczenia Ćwiczenie ma na celu zapoznanie uczestników kursu Diagnostyka obrazowa z podstawowymi przekształceniami
Bardziej szczegółowo6. Badania mikroskopowe proszków i spieków
6. Badania mikroskopowe proszków i spieków Najprostszy układ optyczny stanowią dwie współosiowe soczewki umieszczone na końcach tubusu (rysunek 42). Odwzorowanie mikroskopowe jest dwustopniowe: obiektyw
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Zagadnienia optyki"
Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1.
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
POMIARY OPTYCZNE Wykład Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej Pokój 8/ bud. A- http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ OPTYKA GEOMETRYCZNA Codzienne obserwacje: światło
Bardziej szczegółowoAnaliza szeregów czasowych: 2. Splot. Widmo mocy.
Analiza szeregów czasowych: 2. Splot. Widmo mocy. P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2006/07 Splot Jedna z najważniejszych własności transformaty Fouriera jest to, że transformata
Bardziej szczegółowof = -50 cm ma zdolność skupiającą
19. KIAKOPIA 1. Wstęp W oku miarowym wymiary struktur oka, ich wzajemne odległości, promienie krzywizn powierzchni załamujących światło oraz wartości współczynników załamania ośrodków, przez które światło
Bardziej szczegółowoZintegrowany analizator widma. (c) Sergiusz Patela Zintegrowany Analizator Widma 1
Zintegrowan analizator widma (c) Sergiusz Patela 998-003 Zintegrowan Analizator Widma Drakcja Bragga i Ramana-Natha ugięt sinθ B λ o ΛN e Eektwność oddziałwania: η sin η0 Gdzie: η P akust p 0. ijkl (c)
Bardziej szczegółowoOptyka w fotografii Ciemnia optyczna camera obscura wykorzystuje zjawisko prostoliniowego rozchodzenia się światła skrzynka (pudełko) z małym okrągłym otworkiem na jednej ściance i przeciwległą ścianką
Bardziej szczegółowoAnaliza szeregów czasowych: 2. Splot. Widmo mocy.
Analiza szeregów czasowych: 2. Splot. Widmo mocy. P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2007/08 Splot Jedna z najważniejszych własności transformaty Fouriera jest to, że transformata
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki
Bardziej szczegółowoCyfrowe Przetwarzanie Obrazów i Sygnałów
Cyfrowe Przetwarzanie Obrazów i Sygnałów Laboratorium EX Lokalne transformacje obrazów Joanna Ratajczak, Wrocław, 28 Cel i zakres ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z własnościami lokalnych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3. Wybrane techniki holografii. Hologram podstawy teoretyczne
Ćwiczenie 3 Wybrane techniki holografii Hologram podstawy teoretyczne Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie optycznym. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe obiekty w ich naturalnym,
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Podsta Automatyki Transmitancja operatorowa i widmowa systemu, znajdowanie odpowiedzi w dziedzinie s i w
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Interferometr Ronchiego - badanie jakości soczewek. Sensor Shack ahartmann a badanie frontów sferycznych i porównanie z falą płaską.
Ćwiczenie 2 Interferometr Ronchiego - badanie jakości soczewek. Sensor Shack ahartmann a badanie frontów sferycznych i porównanie z falą płaską. Interferometr Twymana-Greena. Test ostrza noża.. Część teoretyczna
Bardziej szczegółowoMotto. Czy to nie zabawne, że ci sami ludzie, którzy śmieją się z science fiction, słuchają prognoz pogody oraz ekonomistów? (K.
Motto Cz to nie zabawne, że ci sami ludzie, którz śmieją się z science fiction, słuchają prognoz pogod oraz ekonomistów? (K. Throop III) 1 Specfika szeregów czasowch Modele szeregów czasowch są alternatwą
Bardziej szczegółowo2. Próbkowanie Sygnały okresowe (16). Trygonometryczny szereg Fouriera (17). Częstotliwość Nyquista (20).
SPIS TREŚCI ROZDZIAŁ I SYGNAŁY CYFROWE 9 1. Pojęcia wstępne Wiadomości, informacje, dane, sygnały (9). Sygnał jako nośnik informacji (11). Sygnał jako funkcja (12). Sygnał analogowy (13). Sygnał cyfrowy
Bardziej szczegółowoBadamy jak światło przechodzi przez soczewkę - obrazy. tworzone przez soczewki.
1 Badamy jak światło przechodzi przez soczewkę - obrazy tworzone przez soczewki. Czas trwania zajęć: 2h Określenie wiedzy i umiejętności wymaganej u uczniów przed przystąpieniem do realizacji zajęć: Uczeń:
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowo