10. Teoria względności
|
|
- Wacława Borowska
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 . Teoria wzglęnośi 95 osulay inseina: I. Prawa rzyroy są ienyzne we wszyskih inerjalnyh ukłaah oniesienia. II. Prękość świała w różni jes sała i aka saa we wszyskih inerjalnyh ukłaah oniesienia /s wzorze era Prękość żanego iała rzenosząego energię lub inforaję nie oże rzekrozyć rękośi graniznej (niezależnie o zasu rzysieszania!). kseryen Berozziego (964) rzysieszanie elekronów. Szzególna eoria wzglęnośi oyzy jeynie inerjalnyh ukłaów oniesienia... Transforaja Lorenza. 89 hioeza Fizgerala, że wszyskie oruszająe się wzglęe eeru rzeioy ulegają skróeniu w y say kierunku, w kóry obywa się ruh rzeiou. 895 Lorenz wzory ransforayjne la ukłau oruszająego się: Y Z Z Y V X X x' ( x ) y y z z ' x Posawiają γ orzyay la ransforaji owronej wyrażenia: x γ(x ) y y z z x' γ ' Ozywiśie gy << o orzyujey wzory ransforaji Galileusza: x x y y z z Z osulaów inseina wynika koniezność innego niż oyhzas sosobu oisywania zasu i rzesrzeni.
2 Obserwaor sieząy w rakieie oblizy rękość iulsu świelnego ierzą w zasie rzebyą rzez iuls rogę s. Naoias la obserwaora sojąy nieruhoo, iuls w zasie rzebęzie oinek s. s' s Ale: wynika z ego, że s < s (roga ' rzebya w ukłazie oruszająy się usi być krósza niż w ukłazie sozywająy) oraz < (zas łynąy w ukłazie oruszająy się usi łynąć wolniej niż w ukłazie sozywająy). Drugą ważną konsekwenją osulaów inseina jes swierzenie, że zarzenia jenozesne w jeny ukłazie oniesienia nie uszą być jenozesne gy obserwujey je z innego ukłau! Świało z lay uieszzonej w sufiie aają na zujniki owiera rzwi w obu końah wagonu. Dla obserwaora oruszająego się rzwi oworzą się jenoześnie, ale la obserwaora nieruhoego najierw oworzą się ylne rzwi (kóre oganiają iuls świelny). Obaj aja raję!!.. Konrakja ługośi, ylaaja zasu. Skróenie (konrakja) ługośi y y V l Prę jes nieruhoy wzglęe ukłau O oruszająego się z szybkośią wzglęe sozywająego ukłau O. z O z O x x x x Długość oinka zierzona w ukłazie O : l x x γ(x - ) - γ(x - ) l γ (x x ) γ l A wię l lo - zierzona w ukłazie sozywająy, ługość oruszająego się ręa γ jes niejsza o ługośi zierzonej w ukłazie O.
3 Jeżeli syuaje owróiy: y y V Prę nieruhoy w ukłazie O orusza się w sosunku o ukłau O z O l x x z O x x l x x γ (x ) - γ(x ) l γ (x x ) γ l l γ l o Długość ręa w oenie obserwaora oruszająego się wzglęe niego jes niejsza. Wniosek zgoność z I osulae inseina, że ukłay inerjalne są sobie równoważne we wszyskih ukłaah oniesienia. W yłużenie (ylaaja) zasu y y Zegar jes nieruhoy wzglęe ukłau O Δ V Δ W ukłazie O ierzony jes rzeział zasu Δ z O z O x x x' Δ gzie γ ' Δ γ ' x' x' ( ' ) γ ' Δ γ ' Czyli Δ γ Δ Czas rwania zjawiska wzglęe obserwaora w ukłazie O jes łuższy. Cząski eleenarne (o króki zasie żyia) oruszająe się z użyi rękośiai ają ługi zas żyia la obserwaora w laboraoriu. Pyanie w znany araoksie bliźnią, lazego asronaua wyruszająy w kosos bęzie łoszy o bliźniaka ozosająego na Ziei skoro la niego o właśnie Zieia bęzie się oruszać? Przykłay. W jaki sosób i z jaką szybkośią owinien oruszać się rosoałośienny konener o wyiarah L x L x,5l aby nieruhoy obserwaor wiział go jako sześian?
4 O. Ruh zgony z najłuższy wyiare,5 L. Wiziana ługość L,5 L a być,5 L 4 5 równa L, a wię L L są γ,5 zyli γ 9 9 Osaeznie,75. Saek kosizny orusza się z szybkośią,7. na saku usawiono sół konferenyjny wzłuż osi saku. Długość sołu, jak zierzył ozas lou asronaua wynosiła 5. A. Jaka była ługość sołu zierzona rze oloe z Ziei 46 la wześniej? B. O ile krószy sół wizieliby ozas lou obserwaorzy z Ziei? C. Ile la wg zasu okłaowego inęło o saru? O. A. O ile sół się nie skurzył ze sarośi, o w każy ukłazie wzglęe kórego sół jes nieruhoy, jego ługość wynosi 5. O. B. LS,49 LZ ;,74 γ γ są L Z,57 ΔL,4 O. C. Δ Z γ Δ S są Δ S,74 46 la,84 roku. W wyniku oziaływania roieniowania kosiznego na górne warswy aosfery owsają ząsezki eleenarne ezony π, kóryh zas żyia lizony w ukłazie własny (związany z ząską) wynosi,6-8 s (,94). Zakłaają, że owsająe ezony ają rękość V,769 8 /s, oblizyć: A. Czas żyia ezonu w ukłazie związany z laboraoriu na Ziei. B. Długość rogi rzebyej rzez owsały ezon o hwili jego rozau ierzonej w ukłazie laboraoryjny oraz w ukłazie własny ezonu. O. A. Δ L γ Δ 8,6 8 Δ L 6,8 s (ona,5 razy łuższy zas!!),94 O.B. S L Δ L 8,8 naoias w ukłazie własny ezonu: S Δ 7,9 4. Długość nieruhoego oiągu jes aka saa jak ługość unelu i wynosi L. Poiąg en jezie z rękośią V,. Czy oząek i konie oiągu iną końe unelu w y
5 say zasie la obserwaorów w oiągu i unelu? Jak ługo rwał rzejaz oiągu la yh obserwaorów? O. Dla obserwaora sojąego na ziei ługość oiągu bęzie niejsza niż ługość unelu: L < L L L L.995 L L Czas rzejazu ałego oiągu rzez unel:, Z, 5 L L, 995L L L L Dla obserwaora w oiągu ługość unelu bęzie niejsza niż oiągu: L > L L L są L.5 L L Czas rzejazu ałego oiągu rzez unel:,, 499 L L, 5L L L L.. Prękość w ukłaah inerjalnyh. Z Z V V Wzglęe ukłau O unk aerialny a szybkość x ' Y Y V X X Naoias wzglęe ukłau O a szybkość x. Skoro x γ (x ) o x γ (x ) Naoias x' x' γ ' wię γ ' A zae x x' ' x' ' x' ' x' '
6 Osaeznie la (ukła O w sozynku) Przykłay. Dwa akel eraory ają sruienie ząsek oruszająe się w rzeiwne srony - każy z szybkośią,9. Oblizyć wzglęną szybkość sruieni ząsek. Klasyzna suerozyja: wzgl,8 wynik zły!! wzgl > Doawanie relaywisyzne:,8, 9945,8. Pozas zbliżania rakiey leąej z szybkośią,7 o ewnego ukłau słoneznego, wysrzelono z niej sonę, kórej szybkość wzglęe słońa ego ukłau wynosiła,8. Jaka była szybkość sony wzglęe rakiey? Dane:,7;,8 Klasyzne oawanie rękośi: wzgl są, - źle! Warość zaniżona!! Doawanie relaywisyzne:,7,8,7 są o rzekszałeniu,8,7 (,56) a zae,.4. Masa, energia. II zasaa ynaiki w ujęiu relaywisyzny: Przyros ęu iała jes roorjonalny o warośi ziałająej na iało siły wyakowej i r Δ r zasu ziałania siły: F gzie warość ęu iała wyraża się wzore: Δ r r insein założył, że la użyh rękośi rzesaje być słuszny wzór gyż oznazałoby o, że owolna siła ziałają rzez oowienio ługi zas byłaby w sanie rozęzić iało nawe o rękośi rzekrazająyh rękość świała.
7 Ze wzoru inseina na ę wynika, że zgonie z eoria wzglęnośi asa iała rośnie wraz z rękośią ukłau, w kóry iało się znajuje. Tak wię warość asy oruszająego się obieku ożna oblizyć ze wzoru: ( ) γ gzie jes zw. asą sozynkow ą asą iała ierzoną w ukłazie, w kóry iało sozywa. Ozywiśie, la << a wzory na ę iała rzybierają osać klasyzną. Przykłay. Sona, kóra znalazła się na orbiie wokółsłoneznej zarejesrowała uerzenia elekronów ohoząyh z wiaru słoneznego, kóre oruszały się wzglęe słońa z rękośią,8. Ile razy asa yh elekronów była większa o asy elekronów sony?,64,67,6. Z jaką o najwyżej rękośią oże oruszać się ojaz kosizny, aby asa oróżująej ni kosonauki była aksyalnie o 5% większa o jej (niewielkiej zaewne) asy sozynkowej?,5,9 zyli aksyalna rękość o,. Związek ięzy asą a energią. k k F x x Pę relaywisyzny osawiają
8 Różnizkują o orzyujey Czyli A wię k Skoro Posawiają orzyujey: ( ) k ( ) k Całkują k Po osawieniu grani ałkowania orzyujey: k Osaeznie Każa ziana energii związana jes ze zianą asy - Δ jes o energia sozynkowa energia ałkowia A wię Δ Δ { ) ( k γ γ k Δ
9 Przykłay. Wykazać, że relaywisyzna energia kineyzna rzehozi la << w klasyzną wyrażenie γ w szereg: energię kineyzną. Rozwijay...!! A wię energia kineyzna: k k o było o uowonienia. e rzysieszająe elekron aby uzyskał on rękość? k ałk la >>. Ile owinno wynosić naięi e U wynika są, że jeżeli o U ę na wa, o asah sozynkowyh oraz. W relaywisyzne.. Sozywająe iało o asie M rozaa si yznazyć energie kineyzne owsałyh fragenów uwzglęniają efeky Założenie F zew {. M sozynkowa en Gzie i energie a łkowie PB
10 Skoro wię 4 A zae Są Czyli Osaeznie 4 4 ( ) 4 ( )( ) ( ) k k ( M ) 44 M ( ) M M M ( ) M M ( ) M M [( M ) ] [( M ) ] ( ) M 4. Słońe eiu je w iągu sekuny energię równą 6,5 kwh. Przyjują, że roieniowanie Słońa jes niezienne, oblizyć o jaki zasie asa Słońa zaleje o ołowy. ΔM Ponieważ oraz P Δ M M M Są rzyjują asę Słońa M,99 kg P orzyujey:, la - a wię bez obaw!!
14. Teoria względności
. Teoria wzglęnośi.. Prękość w ukłaah inerjalnyh. Y Z Z Y V V V X X Wzglęe ukłau O unkt aterialny a szybkość x t' Natoiast wzglęe ukłau O a szybkość x t. Skoro x γ (x t ) to x γ (x t ) Natoiast x' x' t
Bardziej szczegółowoWykład 3: Kinematyka - względność ruchów. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 3: Kinemayka - względność ruhów dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl hp://layer.ui.agh.edu.pl/z.szklarski/ Wzgledność ruhów Każdy ruh opisujemy względem jakiegoś układu odniesienia W hwili
Bardziej szczegółowoWykład 4: Względność ruchów. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 4: Względność ruhów dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl hp://layer.ui.agh.edu.pl/z.szklarski/ Wzgledność ruhów Każdy ruh opisujemy względem jakiegoś układu odniesienia W hwili 0 rusza samohód
Bardziej szczegółowo7. Szczególna teoria względności. Wybór i opracowanie zadań : Barbara Kościelska Więcej zadań z tej tematyki znajduje się w II części skryptu.
7 Szzególna eoria względnośi Wybór i opraowanie zadań 7-79: Barbara Kośielska Więej zadań z ej emayki znajduje się w II zęśi skrypu 7 Czy można znaleźć aki układ odniesienia w kórym Chrzes Polski i Biwa
Bardziej szczegółowoSzczególna teoria względności i jej konsekwencje
W-7 (Jaroszewiz) slajdy Na odsawie rezenaji rof. J. Ruowsiego Szzególna eoria względnośi i jej onsewenje Szzególna eoria względnośi Konsewenje wyniająe z ransformaji Lorenza: względność równozesnośi dylaaja
Bardziej szczegółowo3.5. Transformacja Lorentza
3.5. Transformaja Lorenza Informayka 0/ Rozważmy wa inerjalne kłay oniesienia: Waka S i porszająy się wzglęem niego kła Jaka S. Przyjmijmy, że w hwili 0 poząki ob kłaów pokrywają się, osie są o siebie
Bardziej szczegółowoi j k Oprac. W. Salejda, L. Bujkiewicz, G.Harań, K. Kluczyk, M. Mulak, J. Szatkowski. Wrocław, 1 października 2015
WM-E; kier. MBM, lisa za. nr. p. (z kary przemiou): Rozwiązywanie zaań z zakresu: ransformacji ukłaów współrzęnych, rachunku wekorowego i różniczkowo-całkowego o kursu Fizyka.6, r. ak. 05/6; po koniec
Bardziej szczegółowoElementy szczególnej teorii względności
Elementy szzególnej teorii względnośi Podstawowe założenia szzególnej teorii względnośi: Albert Einstein 195 Prawa fizyzne są takie same dla wszystkih obserwatorów któryh kłady odniesienia porszają się
Bardziej szczegółowoKO OF Szczecin:
XXXI OLIMPIADA FIZYCZNA (1981/198) Stopień III, zaanie teoretyczne T Źróło: Nazwa zaania: Działy: Słowa kluczowe: Komitet Główny Olimpiay Fizycznej; Anrzej Kotlicki; Anrzej Naolny: Fizyka w Szkole, nr
Bardziej szczegółowoELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI. I. Zasada względności: Wszystkie prawa przyrody są takie same we wszystkich
ELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI Postulaty Einsteina (95 r) I Zasada względnośi: Wszystkie prawa przyrody są takie same we wszystkih inerjalnyh układah odniesienia lub : Równania wyrażająe prawa
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 4. WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY PRZY POMOCY PIKNOMETRU Kraków, 2016
Krystyna Gronostaj Maria Nowotny-Różańska Zakła Fizyki, Uniwersytet Rolniczy o użytku wewnętrznego ĆWICZENIE 4 WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY PRZY POMOCY PIKNOMETRU Kraków, 016 Spis treści:
Bardziej szczegółowo2.5. Ciepło właściwe gazów doskonałych
Gazy dosonałe i ółdosonałe /3.. ieło właśiwe gazów dosonałyh Definija ieła właśiwego: es o ilość ieła orzebna do ogrzania jednosi asy subsanji o. W odniesieniu do g ieło właśiwe ilograowe; wyraża się w
Bardziej szczegółowoTransformacja Galileusza ( )
Tansfomaja Galileusza (564-64) z z y y Zasada względnośi Galileusza: pawa mehaniki są jednakowe we wszyskih inejalnyh układah odniesienia. F F a a Uwaga: newonowskie dodawanie pędkośi: u u S S, S S Poblem
Bardziej szczegółowoUwagi do rozwiązań zadań domowych - archiwalne
Uwagi do rozwiązań zadań doowyh - arhiwalne ROK AKADEMICKI 07/08 Zad. nr 8 [08.0.8] Przeiana nie była izohorą. Wykładnik oliroy ożna było oblizyć z równania z z Zad. nr 6 [07..9] Końową eeraurę rzeiany
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych
Wykład II lementy szzególnej teorii względnośi W fizye ząstek elementarnyh mamy zwykle do zynienia z obiektami oruszająymi się z rędkośiami orównywalnymi z rędkośią światła o owoduje koniezność stosowania
Bardziej szczegółowoPowstanie i rola Szczególnej Teorii Względności (STW)
Powsanie i rola Szzególnej Teorii Względnośi (STW Co znał Einsein przed 905 rokiem? Równania Maxwella, Problem eeru (doświadzenie Mihelsona Morleya?, Aberaje świała, Wlezenia eeru Fresnela, Znał praę orenza
Bardziej szczegółowocx siła z jaką element tłumiący działa na to ciało.
Drgania układu o jedny sopniu swobody Rozparzy układ składający się z ciała o asie połączonego z nierucoy podłoże za poocą eleenu sprężysego o współczynniku szywności k oraz eleenu łuiącego o współczynniku
Bardziej szczegółowoświatła, G stała grawitacji. Proszę wyznaczyć wartości wykładników a i b korzystając z tego, że jednostki miar
Praca omowa nr. Meoologia Fizyki. Grupa. Szacowanie rzęów warości wielkości fizycznych Za... A) Jeśli jeseś suenką, proszę oszacować ile merów kwaraowych maeriału krawieckiego zosałoby zużye oakowo, gyby
Bardziej szczegółowoTransformacja Galileusza ( )
Tansfomaja Galileusza (564-64) z z y y Zasada względnośi Galileusza: pawa mehaniki są jednakowe we wszyskih inejalnyh układah odniesienia. F F a a Uwaga: newonowskie dodawanie pędkośi: u u S S, S S Poblem
Bardziej szczegółowoZasada zachowania pędu i krętu 5
Zasada zachowania pęd i krę 5 Wprowadzenie Zasada zachowania pęd pnk aerialnego Jeżeli w przedziale, sa sił działających na pnk aerialny kład pnków aerialnych jes równa zer, o pęd pnk aerialnego kład pnków
Bardziej szczegółowoMetoda wyprowadzania licznych dynamik w Szczególnej Teorii Względności
Metoda wyrowadzania liznyh dynaik w Szzególnej Teorii Względnośi Karol Szostek, Roan Szostek Politehnika Rzeszowska, Katedra Terodynaiki i Mehaniki Płynów, Rzeszów, Polska kszostek@rz.edu.l Politehnika
Bardziej szczegółowoV OGÓLNOPOLSKI KONKURS Z FIZYKI Fizyka się liczy I Etap ZADANIA 27 lutego 2013r.
V OGÓLNOPOLSKI KONKURS Z FIZYKI Fizka się licz I Etap ZDNI 7 lutego 3r.. Dwa pociski wstrzeloo jeocześie w tę saą stroę z wóch puktów oległch o o. Pierwsz pocisk wstrzeloo z prękością o po kąte α. Z jaką
Bardziej szczegółowoSiły centralne, grawitacja (I)
Pojęcia Gawitacja postawowe (I) i histoia Siły centalne, gawitacja (I) Enegia potencjalna E p B A E p ( ) E p A W ( ) F W ( A B) B A F Pawo gawitacji (siła gawitacji) - Newton 665 M N k F G G 6.6700 F,
Bardziej szczegółowoPraca omowa nr. Meoologia Fizyki Grupa. Szacowanie warości wielkości fizycznych i posawy analizy wymiarowej W wielu zaganieniach ineresuje nas przybliżona warość wielkości fizycznej X. Może o być spowoowane
Bardziej szczegółowoWłasności falowe cząstek. Zasada nieoznaczoności Heisenberga.
Własnośi falowe ząstek. Zasada nieoznazonośi Heisenberga. Dlazego ząstka o określonej masie nie moŝe oruszać się z rędkośią równą rędkośi światła? Relatywistyzne równanie określająe energię oruszająego
Bardziej szczegółowoWstęp do szczególnej teorii względności.
Wsęp do szzególne eorii względnośi. o o nam szzególna eoria względnośi?? Drogi Uzni! omiaą aspeky nakowe akie ak na przykład fale elekromagneyzne, ząski elemenarne, asrofizyka, mehanika kwanowa, fizyka
Bardziej szczegółowoPODSTAWY TELEDETEKCJI-ćwiczenia rachunkowe
PODSTAWY TELEDETEKCJI-ćwiczenia rachunkowe Tema.eoy omiaru oległości i rękości raialnej. Zaanie. Na jakiej oległości znajuje się obiek, gy czas oóźnienia sygnałów wynosi:μs, ms, min O.50m, 50km, 9 9 0
Bardziej szczegółowoFIZYKA R.Resnick & D. Halliday
FIZYKA R.Resnick & D. Halliday rozwiązania zadań (część IV) Jacek Izdebski 5 stycznia 2002 roku Zadanie 1 We wnętrzu zakniętego wagonu kolejowego znajduje się aratka wraz z zapase pocisków. Aratka strzela
Bardziej szczegółowoKrystyna Gronostaj Maria Nowotny-Różańska Katedra Chemii i Fizyki, FIZYKA Uniwersytet Rolniczy do użytku wewnętrznego ĆWICZENIE 4
Kystyna Gonostaj Maia Nowotny-Różańska Katea Cheii i Fizyki, FIZYKA Uniwesytet Rolniczy o użytku wewnętznego ĆWICZENIE 4 WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY PRZY POMOCY PIKNOMETRU Kaków, 2004-2012
Bardziej szczegółowoElementy mechaniki relatywistycznej
Podstawy Proesów i Konstrukji Inżynierskih Elementy mehaniki relatywistyznej 1 Czym zajmuje się teoria względnośi? Teoria względnośi to pomiary zdarzeń ustalenia, gdzie i kiedy one zahodzą, a także jaka
Bardziej szczegółowoFig. 1. Interferometr A. A. Michelsona.
Efek Sagnaa dr Janusz. Kępka Wsęp. Jednym z najbardziej reklamowanyh eksperymenów był i jes eksperymen lbera brahama Mihelsona zapoząkowany w 88, i nasępnie powarzany po roku 880 we współpray z Ewardem
Bardziej szczegółowoMetoda wyprowadzania licznych dynamik w Szczególnej Teorii Względności
Metoda wyrowadzania liznyh dynaik w Szzególnej Teorii Względnośi Roan Szostek Politehnika Rzeszowska, Katedra Metod Ilośiowyh, Rzeszów, Polska rszostek@rz.edu.l Streszzenie: W artykule okazałe swoją nowatorską
Bardziej szczegółowoFizyka Procesów Klimatycznych Wykład 9 proste modele klimatu
Fizyka Procesów Kliaycznych Wykład 9 prose odele kliau prof. dr hab. Szyon Malinowski Insyu Geofizyki, Wydział Fizyki Uniwersye Warszawski alina@igf.fuw.edu.pl dr hab. Krzyszof Markowicz Insyu Geofizyki,
Bardziej szczegółowoOSCYLATOR HARMONICZNY
OSCYLTOR HRMONICZNY Dgania swobone oscylaoa haonicznego negia oencjalna sęŝysości Dgania łuione oscylaoa haonicznego Dgania wyuszone oscylaoa haonicznego Rezonans aliuowy Rezonans ocy Doboć ukłau gającego
Bardziej szczegółowoODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY
1 ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM OZSZEZONY 1. ozwiązania poszczególnych zadań i poleceń oceniane są na podsawie punkowych kryeriów oceny.. Podczas oceniania rozwiązań zdających, prosiy o zwrócenie
Bardziej szczegółowoWykłady z Hydrauliki- dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD 3
WYKŁAD 3 3.4. Postawowe prawa hyroynamiki W analizie problemów przepływów cieczy wykorzystuje się trzy postawowe prawa fizyki klasycznej: prawo zachowania masy, zachowania pęu i zachowania energii. W większości
Bardziej szczegółowoWyk lad 3 Grupy cykliczne
Wyk la 3 Grupy cykliczne Definicja 3.1. Niech a bezie elementem grupy (G,, e). Jeżeli istnieje liczba naturalna k taka, że a k = e, to najmniejsza taka liczbe naturalna k nazywamy rzeem elementu a. W przeciwnym
Bardziej szczegółowoOryginalna metoda wyprowadzania transformacji dla kinematyk z uniwersalnym układem odniesienia
Oryginalna meoda wyprowadzania ransformaji dla kinemayk z uniwersalnym układem odniesienia Roman Szosek Poliehnika Rzeszowska Kaedra Meod Ilośiowyh Rzeszów Polska rszosek@prz.edu.pl Sreszzenie: Arykuł
Bardziej szczegółowoTeoretyczne podstawy udarów wspinaczkowych
Teoretyzne postawy uarów wspinazkowyh Marek Kujawiński Współzesny sprzęt wspinazkowy jest tak mony, że na pewno wytrzyma - to oraz zęśiej wypowiaana i promowana przez wielu wspinazy opinia, a przeież nie
Bardziej szczegółowoPrzykład: Obliczanie efektywnych charakterystyk przekroju ceownika giętego na zimno z usztywnieniami poddanego ściskaniu
ARKUSZ OBLICZENIOWY Dokumen: SX03a-PL-EU Srona z 9 Przykła: Olizanie efekywnyh harakerysyk rzekroju Do. Eurokou EN 993--3 Wykonał V. Ungureanu A. Ruff Daa gruzień 005 Srawził D. Duina Daa gruzień 005 Przykła:
Bardziej szczegółowo- obliczyć względne procentowe odchylenie otrzymanej wartości od wartości tablicowej:
Kila uwa: - Doświadczenia przeprowadzay w rupach - osobowych (nie więszych), jedna w raach rupy ażdy suden wyonuje swoje osobne poiary i obliczenia. - Na zajęcia przychodziy z wydruowanyi wybranyi ćwiczeniai
Bardziej szczegółowoPodwaliny szczególnej teorii względności
W-6 (Jarosewi) 7 slajdów Na podsawie preenaji prof. J. Rukowskiego Podwalin sególnej eorii wględnośi asada wględnośi Galileusa ekspermen Mihelsona i Morle a ransformaja Lorena pierwsa spreność współesnej
Bardziej szczegółowo13. Zjawiska transportu w gazach. Wybór i opracowanie zadań.13.1-13.11.bogumiła Strzelecka
Zjawiska transortu w gazach Wybór i oracowanie zaań-boguiła trzelecka Ile razy zieni się wsółczynnik yfuzji gazu wuatoowego, jeżeli w wyniku : a) izotericznego, b) aiabatycznego rozrężania gazu jego ciśnienie
Bardziej szczegółowo18. Falowa natura promieniowania elektromagnetycznego.
8 Falowa natura proieniowania elektroagnetycznego Autor zaań 8-86 Bogusław Kusz Wybór i opracowanie zaań 87-8 Barbara Kościelska 8 W telefonii koórkowej pozio bezpieczeństwa (w oniesieniu o szkoliwości
Bardziej szczegółowoSzkoła z przyszłością. szkolenie współfinansowane przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Szkoła z przyszłośią szkolenie współfinansowane przez Unię Europejską w ramah Europejskiego Funduszu Społeznego Narodowe Cenrum Badań Jądrowyh, ul. Andrzeja Sołana 7, 05-400 Owok-Świerk ĆWICZENIE a L A
Bardziej szczegółowoλ c λ c λ m asa hc h λ h λ h W lasnosci fotonu = = m = = = c h p c Oblicz energię, pęd i masę fotonu o długości fali λ = 500 nm. + kg m kg m = 1,6 10
W lasosi fotou eergia hv h + p p p p h p h pęd h p h asa h h hv Obliz eergię, pęd i asę fotou o długośi fali 5. D h h p h 3 6,6 J s 6,6 3 7 7 9 + kg kg p,3 5 5 s s 7 8 h p,3 3 J 9 3,9 J ev,6 9 xev 3,9
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-równoległe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego
Intrukcja o ćwiczeń laboratoryjnych Sterowanie ławieniowe-równoległe rękością ruchu obiornika hyraulicznego Wtę teoretyczny Niniejza intrukcja oświęcona jet terowaniu ławieniowemu równoległemu jenemu ze
Bardziej szczegółowoSzczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)
Szzególna i ogólna teoria względnośi (wybrane zagadnienia) Mariusz Przybyień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górnizo-Hutniza Wykład 1 M. Przybyień (WFiIS AGH) Szzególna Teoria Względnośi
Bardziej szczegółowo1. Dane do ćwiczenia. n3 n2. hp n4
. Dane o ćwiczenia - szerokość tunelu w świetle : a t 5 [cm] - grubość ścian tunelu : b 8 [cm] - grubość łyty ennej : c 0 [cm] - grubość łyty stroowej : 5 [cm] 0,5 [m] - wysokość tunelu w świetle : h t
Bardziej szczegółowov! są zupełnie niezależne.
Zasada ekwiartyji energii 7-7. Zasada ekwiartyji energii ównowaga termizna układów Zerowa zasada termodynamiki Jeżeli układy A i B oraz A i są arami w równowadze termiznej, to również układy B i są w równowadze
Bardziej szczegółowoFizyka 1- Mechanika. Wykład 6 9.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów
izya 1- Mechania Wyład 6 9.XI.17 Zygun Szeflińsi Środowisowe Laboraoriu Ciężich Jonów szef@fuw.edu.l h://www.fuw.edu.l/~szef/ Równania ruchu ole agneyczne,, r,, v Sałe jednorodne ole w chwili = w uncie
Bardziej szczegółowoDynamika relatywistyczna, czasoprzestrzeń
Kuala Lupur, Malesia, Febuary 4 W-8 (Jarszewiz) 3 slajdów Na pdstawie prezentaji prf. J. Rutkwskieg Dynaika relatywistyzna, zasprzestrzeń Siła relatywistyzna Pęd relatywistyzny Energia relatywistyzna:
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrotechniki
Wydział Mechaniczno-Energeyczny Podsawy elekroechniki Prof. dr hab. inż. Juliusz B. Gajewski, prof. zw. PWr Wybrzeże S. Wyspiańskiego 27, 50-370 Wrocław Bud. A4 Sara kołownia, pokój 359 Tel.: 71 320 3201
Bardziej szczegółowoAnalityczne metody kinematyki mechanizmów
J Buśkiewicz Analityczne Metoy Kinematyki w Teorii Mechanizmów Analityczne metoy kinematyki mechanizmów Spis treści Współrzęne opisujące położenia ogniw pary kinematycznej Mechanizm korowo-wozikowy (crank-slier
Bardziej szczegółowoP O D S T A W Y E L E K T R O D Y N A M I K I Ć W I C Z E N I A Semestr zimowy r. ak. 2018/2019 PIERWSZE ZAJĘCIA ZADANIA
P O D S T W Y E L E K T R O D Y N M I K I Ć W I C Z E N I Semestr zimowy r ak 8/9 PIERWSZE ZJĘCI Ukła kartezjański, wektory jenostkowe wersory Skalary, wektory, tensory Iloczyn skalarny, iloczyn wektorowy
Bardziej szczegółowoMECHANIKA RELATYWISTYCZNA
MCHANIKA RLATYWISTYCZNA MCHANIKA RLATYWISTYCZNA (SZCZGÓLNA TORIA WZGLĘDNOŚCI TRANSFORMACJA LORNTZA WSPÓŁRZĘDNYCH CZĄSTKI (93r. Rys.. S y y S z z z Układy S i S są inerjalnymi kładami odniesienia z ( m
Bardziej szczegółowoelektryczna. Elektryczność
Pojemność elektryczna. Elektryczność ść. Wykła 4 Wrocław University of Technology 4-3- Pojemność elektryczna Okłaki konensatora są przewonikami, a więc są powierzchniami ekwipotencjalnymi: wszystkie punkty
Bardziej szczegółowoFizyka 1- Mechanika. Wykład 6 10.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów
izya 1- Mechania Wyład 6 1.XI.16 Zygun Szeflińi Środowiowe Laboraoriu Ciężich Jonów zef@fuw.edu.l h://www.fuw.edu.l/~zef/ Praca i energia Najrozy rzyade: Sała iła działa na ciało P owodując jego rzeunięcie
Bardziej szczegółowoSzeregi Fouriera (6 rozwiązanych zadań +dodatek)
PWR I Załad eorii Obwodów Szeregi ouriera (6 rozwiązanych zadań +dodae) Opracował Dr Czesław Michali Zad Znaleźć ores nasępujących sygnałów: a) y 3cos(ω ) + 5cos(7ω ) + cos(5ω ), b) y cos(ω ) + 5cos(ω
Bardziej szczegółowoteoria wzgl wzgl dności
ver-8.6.7 teoria względnośi interferometr Mihelsona eter? Albert Mihelson 85 Strzelno, Kujawy 93 Pasadena, Kalifornia Nobel - 97 http://galileoandeinstein.physis.virginia.edu/more_stuff/flashlets/mmexpt6.htm
Bardziej szczegółowoRelacje Kramersa Kroniga
Relacje Kramersa Kroniga Relacje Kramersa-Kroniga wiążą ze sobą część rzeczywistą i urojoną każej funkcji, która jest analityczna w górnej półpłaszczyźnie zmiennej zespolonej. Pozwalają na otrzymanie części
Bardziej szczegółowoMatematyka ubezpieczeń majątkowych r. ma złożony rozkład Poissona. W tabeli poniżej podano rozkład prawdopodobieństwa ( )
Zadanie. Zmienna losowa: X = Y +... + Y N ma złożony rozkład Poissona. W abeli poniżej podano rozkład prawdopodobieńswa składnika sumy Y. W ejże abeli podano akże obliczone dla k = 0... 4 prawdopodobieńswa
Bardziej szczegółowoWarunek równowagi bryły sztywnej: Znikanie sumy sił przyłożonych i sumy momentów sił przyłożonych.
Warunek równowag bryły sztywnej: Znkane suy sł przyłożonych suy oentów sł przyłożonych. r Precesja koła rowerowego L J Oznaczena na poprzench wykłaach L L L L g L t M M F L t F Częstość precesj: Ω ϕ t
Bardziej szczegółowoU.1 Elementy szczególnej teorii względności
UZUPEŁNIENIE Uzupełnienie Elementy szzególnej teorii względnośi U.1 Elementy szzególnej teorii względnośi Mehanika klasyzna oparta na zasadah dynamiki Newtona poprawnie opisuje zjawiska, w któryh prędkośi
Bardziej szczegółowofizyka Pierwszy próbny egzamin w trzeciej klasie gimnazjum część matematyczno-przyrodnicza Przedmioty przyrodnicze Karty pracy
fizyka Pierwszy próbny egzain w trzeciej klasie ginazju część ateatyczno-przyrodnicza Przedioty przyrodnicze Karty pracy opyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013 Pierwszy
Bardziej szczegółowoSkładowe wektora y. Długość wektora y
FIZYKA I Wykła II Rachunek Pojęcia postawowe wektorowy i (I) historia b a Skłaowe wektora y n = n cos(α) y n = n sin(α) y b Ԧa = a, y a a b = b, y b b a Długość wektora y Ԧa = a + y a y b b = b + y b b
Bardziej szczegółowoMAKROEKONOMIA 2. Wykład 3. Dynamiczny model DAD/DAS, część 2. Dagmara Mycielska Joanna Siwińska - Gorzelak
MAKROEKONOMIA 2 Wykład 3. Dynamiczny model DAD/DAS, część 2 Dagmara Mycielska Joanna Siwińska - Gorzelak E i E E i r r 1 1 1 ) ( R. popyu R. Fishera Krzywa Phillipsa Oczekiwania Reguła poliyki monearnej
Bardziej szczegółowoProjektowanie Systemów Elektromechanicznych. Przekładnie dr inż. G. Kostro
Projektowanie Systemów Elektromechanicznych Przekłanie r inż. G. Kostro Zębate: Proste; Złożone; Ślimakowe; Planetarne. Cięgnowe: Pasowe; Łańcuchowe; Linowe. Przekłanie Przekłanie Hyrauliczne: Hyrostatyczne;
Bardziej szczegółowoPrecesja koła rowerowego
Precesja koła rowerowego L L L L g L t M M F L t F O y [( x ( x s r S y s Twerene Stenera y r s s ] x Z efncj ukłau śroka asy: y s s - oent bewłanośc wgęe os równoegłej o os prechoącej pre śroek cężkośc
Bardziej szczegółowoC d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:
Zadanie. Obliczyć przebieg napięcia na pojemności C w sanie przejściowym przebiegającym przy nasępującej sekwencji działania łączników: ) łączniki Si S są oware dla < 0, ) łącznik S zamyka się w chwili
Bardziej szczegółowoPodstaw Elektroniki Cyfrowej Wykonał zespół w składzie (nazwiska i imiona): Generator Rigol DG1022
Wydział EAIiIB Laboraoriu Kaedra Merologii i Elekroniki Podsaw Elekroniki Cyrowej Wykonał zespół w składzie (nazwiska i iiona: Ćw.. Wprowadzenie do obsługi przyrządów poiarowych cz. Daa wykonania: Grupa
Bardziej szczegółowoWykład 30 Szczególne przekształcenie Lorentza
Wykład Szzególne przekształenie Lorentza Szzególnym przekształeniem Lorentza (właśiwym, zahowująym kierunek zasu) nazywa się przekształenie między dwoma inerjalnymi układami odniesienia K i K w przypadku
Bardziej szczegółowodopuszczalna prędkość zmiany przyspieszenia na krzywej przejściowej dopuszczalne przyśpieszenie niezrównoważone dla pociągów pasażerskich
Oznaczenia : V max V t f op φ op maksymalna prękość (pąciągi pasażerskie) km maksymalna prękość (pąciągi towarowe) h opuszczalna prękość ponoszenia się koła po rampie przechyłkowej opuszczalna prękość
Bardziej szczegółowoP O D S T A W Y E L E K T R O D Y N A M I K I Ć W I C Z E N I A Semestr zimowy r. ak. 2016/2017 ZADANIA
Semestr zimowy r ak 6/7 ZDNI I Pokazać, że iv rot =, rot gra f =, iv (gra f gra g) =, gzie wektor i skalary f i g owolne funkcje różniczkowalne Wykazać tożsamości wektorowe (f, g wektory, B owolne funkcje
Bardziej szczegółowoSzczególna Teoria Eteru
Szzególna Teoria eru FRAGMNTY KSIĄŻKI Karol Szoek Roman Szoek wydanie I Rzezów wrzeień 5 Szzególna Teoria eru www.e.om.l Coyrigh by Karol Szoek and Roman Szoek Wzelkie rawa zarzeżone. Cała kiążka oraz
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II. 10. Szczególna teoria względności. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYK II 10. Szzególna teoria względnośi Dr hab. inż. Władysław rtur Woźniak Instytut Fizyki Politehniki Wroławskiej http://www.if.pwr.wro.pl/~wozniak/ MECHNIK RELTYWISTYCZN Mehanika newtonowska
Bardziej szczegółowo3. Prąd elektryczny. 3.1Prąd stały. 3.2Równanie ciągłości, 3.3Prawo Ohma. 3.4Prawa Kirchhoffa. 3.5Łączenie oporów
3 Prą elekryczny 3Prą sały 3ównanie ciągłości, 33Prawo Ohma 34Prawa Kirchhoffa 35Łączenie oporów 45 3Prą sały Prą elekryczny o uporząkowany ruch nośników Prą może płynąć w przewonikach, ale akże elekroliach
Bardziej szczegółowo1.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWNE STRONA FIZYCZNA
.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWN STRONA FIZYCZNA.5.. Wprowazenie Wyprowazone w rozziałach.3 (strona statyczna i.4 (strona geoetryczna równania (.3.36 i (.4. są niezależne o rozaju ciała aterialnego, które oże
Bardziej szczegółowo3. Pokazać z definicji, że iloczyn wektorowy dwóch wektorów ma postać:
Wyział PPT; kierunek Inż. Biomeyczna. Lisa nr o kursu Fizyka.3A, r. ak. 04/5. Lisa po koniec zawiera zaania przeznaczone o samozielnego rozwiązania Suia. sopnia na kierunku Inżynieria Biomeyczna obywają
Bardziej szczegółowoOPTOELEKTRONIKA IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.
1 IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH. Cel ćwiczenia: Wyznaczenie postawowych parametrów spektralnych fotoprzewozącego etektora poczerwieni. Opis stanowiska: Monochromator-SPM- z
Bardziej szczegółowoII.1. Zagadnienia wstępne.
II.1. Zagadnienia wsępne. Arysoeles ze Sagiry wyraźnie łączy ruch z czasem: A jes niemożliwe, żeby zaczął się albo usał ruch, gdyż jak powiedzieliśmy ruch jes wieczny, a ak samo i czas, bo czas jes albo
Bardziej szczegółowoMETODY WYZNACZANIA CHARAKTERYSTYK PRZEPŁYWOWYCH DŁAWIKÓW HYDRAULICZNYCH
METODY WYZNACZANIA CHARAKTERYSTYK PRZEPŁYWOWYCH DŁAWIKÓW HYDRAULICZNYCH Małgorzata SIKORA 1 1. WPROWADZENIE Łożyska oraz prowanice hyrostatyczne jako ukłay hyrauliczne zasilane olejem o stałym ciśnieniu
Bardziej szczegółowoGrupa A. Sprawdzian 2. Fizyka Z fizyką w przyszłość 1 Sprawdziany. Siła jako przyczyna zmian ruchu
Szkoły ponadginazjalne Iię i nazwisko Data Klasa Grupa A Sprawdzian 2 Siła jako przyczyna zian ruchu 1. Przyspieszenie układu przedstawionego na rysunku a wartość (opory poijay) a. 1 7 g b. 2 7 g c. 1
Bardziej szczegółowoNiezawodność elementu nienaprawialnego. nienaprawialnego. 1. Model niezawodnościowy elementu. 1. Model niezawodnościowy elementu
Niezawodność elemenu nienarawialnego. Model niezawodnościowy elemenu nienarawialnego. Niekóre rozkłady zmiennych losowych sosowane w oisie niezawodności elemenów 3. Funkcyjne i liczbowe charakerysyki niezawodności
Bardziej szczegółowoPęd ciała. ! F wyp. v) dt. = m a! = m d! v dt = d(m! = d! p dt. ! dt. Definicja:! p = m v! [kg m s ]
Pęd ciała Definicja: p = v [kg s ] II zasada dynaiki Newtona w oryginalny sforułowaniu: F wyp = a = d v = d( v) = d p F wyp = d p Jeżeli ciało zienia swój pęd to na ciało działa niezerowa siła wypadkowa.
Bardziej szczegółowo1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie zależności współczynnika strat liniowych λ w funkcji liczby Reynolsa i porównanie uzyskanych wyników
ZAKŁAD MECHANIKI PŁYNÓW I AERODYNAMIKI LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW ĆWICZENIE NR 3 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LINIOWYCH λ opracował: Piotr Strzelczyk Rzeszów 1999 1 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoBudowa materii Opis statystyczny - NAv= 6.022*1023 at.(cz)/mol Opis termodynamiczny temperatury -
ermoynamika Pojęcia i zaganienia ostawowe: Buowa materii stany skuienia: gazy, ciecze, ciała stale Ois statystyczny wielka liczba cząstek - N A 6.0*0 at.(cz)/mol Ois termoynamiczny Pojęcie temeratury -
Bardziej szczegółowoFotometria. F. obiektywna = radiometria: Jaka ENERGIA dopływa ze źródła. F. subiektywna: Jak JASNO świeci to źródło? (w ocenie przeciętnego człowieka)
Fotoetria F. obiektyna = raioetria: Jaka NRGIA opłya ze źróła F. subiektyna: Jak JASNO śiei to źróło? ( oenie przeiętnego złoieka) Potrzebujey kilku efiniji: efinija Gęstość spektralna (io) o proienioania
Bardziej szczegółowoLaboratorium fizyki CMF PŁ
Laboraoriu fizyki CMF PŁ Dzień 8.03.06 godzina 10 15 grupa 8 Kod ćwiczenia W5_b Tyuł ćwiczenia Absorpcja elekronów w róŝnych aeriałach sałych Wydział Elekroechniki, Elekroniki, Inforayki i Auoayki seesr
Bardziej szczegółowoINSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr
Na prawach rękopisu o użytku służbowego INSTYTUT ENEROEEKTRYKI POITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr ABORATORIUM UKŁADÓW IMPUSOWYCH la kierunku AiR Wyziału Mechanicznego INSTRUKCJA ABORATORYJNA
Bardziej szczegółowoPOMIAR WSPÓŁCZYNNIKA PRZEWODNOŚCI CIEPLNEJ ALUMINIUM
POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA PRZEWODNOŚCI CIEPLNEJ ALUMINIUM I. Cel ćwiczenia: pomiar współczynnika przewoności cieplnej aluminium. II. Przyrząy: III. Literatura: zestaw oświaczalny złożony z izolowanego aluminiowego
Bardziej szczegółowoć Ź Ę ź Ó ż ż Ś Ć Ś
Ż Ę Ę Ó Ę Ś ż ć Ź Ę ź Ó ż ż Ś Ć Ś Ż ć Ć ć Ś ć Ó Ń Ż ć Ć Ż Ą Ę Ż Ż Ż Ó Ż Ó Ó Ś Ż Ć Ę Ź ć ż Ó ÓĘ ż Ż Ó Ę Ż ż Ą Ą Ż Ś Ć ż Ź Ż ć ć Ś ć ż Ą Ś Ó ć Ź ć Ó Ó Ść ż Ó Ó Ć Ó Ó Ść ć Ś ć ż ć Ó Ó ć ć ć Ó ć Ó ć Ó ć Ó
Bardziej szczegółowoStudia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 6. Wyznaczanie przepływu przez rurociągi II
Sia maiserskie ENERGETYKA Jan A. Sanyr Wyrane aanienia meaniki płynów Ćwienia 6 Wynaanie prepływ pre rroiąi II Prykła W owarym iornik najje się prosokąny owór o serokośi i wysokośi, amykany aswą. Olełość
Bardziej szczegółowoFizyka 1- Mechanika. Wykład Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów
Fizka - Mehanika Wkład..7 Zgmun Szefliński Środowiskowe Laboraorium Ciężkih Jonów szef@fuw.edu.pl hp://www.fuw.edu.pl/~szef/ Transformaja Galileusza Wbór układu odniesienia Dwa idenzne działa usawione
Bardziej szczegółowo1 OPTOELEKTRONIKA 3. FOTOTRANZYSTOR
1 3. FOORNZYSOR Wprowazenie. Konstrukcja fototranzystora jest zbliżona o konstrukcji zwykłego tranzystora wzmacniającego z tą różnicą, że obuowa umożliwia oświetlenie obszaru jego bazy (rysunek 1). W większości
Bardziej szczegółowoTeoria względności Szczególna teoria względności dr Mikołaj Szopa wykład
Teoria względnośi Szzególna teoria względnośi dr Mikołaj Szopa wykład 9.0.6 Teoria względnośi Transformaje Galileusza Przyspieszenie układu S : a = 0 S S y y t x = x - t y = y z = z t = t () x = x - t
Bardziej szczegółowoMAKROEKONOMIA 2. Wykład 3. Dynamiczny model DAD/DAS, część 2. Dagmara Mycielska Joanna Siwińska - Gorzelak
MAKROEKONOMIA 2 Wykład 3. Dynamiczny model DAD/DAS, część 2 Dagmara Mycielska Joanna Siwińska - Gorzelak ( ) ( ) ( ) i E E E i r r = = = = = θ θ ρ ν φ ε ρ α * 1 1 1 ) ( R. popyu R. Fishera Krzywa Phillipsa
Bardziej szczegółowoMetody obliczeniowe. wykład nr 5. metody Monte Carlo zastosowanie metod do obliczenia całek wielokrotnych. Nr: 1
Nr: Metoy obliczeniowe wykła nr 5 etoy Monte Carlo zastosowanie eto o obliczenia całek wielokrotnych Nr: Obliczanie całek wielokrotnych... f (,..., n... n? kubatury - wielowyiarowe opowieniki kwaratur
Bardziej szczegółowoWyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8
Wnacanie reakcji dnaicnch ora wważanie ciała w ruchu oroow wokół sałej osi 8 Wprowadenie Jeśli dowolne ciało swne o asie jes w ruchu oroow wokół osi, o na podporach powsają reakcje A i B. Składowe ch reakcji
Bardziej szczegółowo