Metoda wyprowadzania licznych dynamik w Szczególnej Teorii Względności
|
|
- Kacper Kołodziej
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Metoda wyrowadzania liznyh dynaik w Szzególnej Teorii Względnośi Roan Szostek Politehnika Rzeszowska, Katedra Metod Ilośiowyh, Rzeszów, Polska rszostek@rz.edu.l Streszzenie: W artykule okazałe swoją nowatorską etodę wyrowadzania dynaik w Szzególnej Torii Względnośi. Metoda ta ozwala na wyrowadzenie w ehanie relatywistyznej nieskońzenie wielu dynaik. Pokazałe ięć rzykładów takih wyrowadzeń. Wykazałe w ten sosób, że dynaika znana dzisiaj jako dynaika Szzególnej Teorii Względnośi jest tylko jedną z nieskońzenie wielu ożliwyh. Nie a także żadnej odstawy, aby tą obowiązująą dynaikę relatywistyzną traktować jako wyjątkową, ani z owodów ekseryentalnyh, ani z owodów teoretyznyh. W związku z ty rozstrzygnięie, która z ożliwyh dynaik ehaniki relatywistyznej jest rawidłowy odele rzezywistośi ozostaje otwarty roblee fizyki.. Wrowadzenie Kineatyka zajuje się ruhe iał bez uwzględniania ih eh fizyznyh. Podstawowe ojęia kineatyki to: zas, ołożenie, transforaja, rędkość i rzysieszenie. Dynaika zajuje się ruhe iał aterialnyh od działanie sił. Podstawowe ojęia dynaiki to: asa bezwładna, siła, ęd i energia kinetyzna. Kineatyka i dynaika składają się na ehanikę. W artykule zajuję się ehaniką relatywistyzną, zyli Szzególną Teorią Względnośi, która w odróżnieniu do ehaniki klasyznej dotyzy także dużyh rędkośi. Obenie znana jest tylko jedna dynaika Szzególnej Teorii Względnośi. W artykule rzedstawiłe autorską etodę wyrowadzania liznyh dynaik dla tej teorii. Dynaikę relatywistyzną wyrowadza się na odstawie kineatyki relatywistyznej oraz jednego dodatkowego założenia, które ozwala wrowadzić do teorii ojęia: asy, ędu oraz energii kinetyznej.. Założenia kineatyki Szzególnej Teorii Względnośi Kineatyka Szzególnej Teorii Względnośi oarta jest na nastęująyh założeniah: I. Wszystkie układy inerjalne są równoważne. Założenie to oznaza, że nie a takiego zjawiska fizyznego, które wyróżnia jakiś układ inerjalny. W szzególny rzyadku oznaza ono, że nie a takiego zjawiska, do którego wyjaśnienia otrzebne jest ojęie bezwzględnego sozynku. Mateatyznie z założenia tego wynika, że każda transforaja zasu i wsółrzędnyh ołożenia a wsółzynniki o dokładnie takih sayh wartośiah lizbowyh jak transforaja odwrotna (z dokładnośią do znaku wynikająego z kierunku rędkośi oiędzy układai.
2 II. Prędkość światła w różni jest taka saa w każdy kierunku oraz w każdy układzie inerjalny. III. Transforaja zasu i wsółrzędnyh ołożenia oiędzy układai inerjalnyi jest liniowa. Często założenia te są zaisywane w innyh równoważnyh ostaiah. Na odstawie wyienionyh założeń ożna wyrowadzić transforaję Lorentza, na której oiera się Szzególna Teoria Względnośi. Istnieje wiele różnyh wyrowadzeń tej transforaji. Dwa wyrowadzenia zostały rzedstawione w onografii [3]. Dla naszyh otrzeb wygodne będą oznazenia rzyjęte na rysunku. Układy inerjalne oruszają się wzdłuż swoih osi. Prędkość / jest rędkośią układu U ierzoną rzez obserwatora z układu U. Prędkość / jest rędkośią układu U ierzoną rzez obserwatora z układu U. W Szzególnej Teorii Względnośi zahodzi, że / / Rys.. Względny ruh układów inerjalnyh U oraz U ( / /. Transforaja Lorentza z układu U do układu U a ostać / t ( t + ( ( / / ( /t + ( ( / / y (3 y, z z Transforaja Lorentza z układu U do układu U a ostać t t / t ( t + (4 ( / / ( / t + (5 ( / / y (6 y, z z Transforaja (-(3, a także (4-(6, zawiera ełną inforaję o kineatye relatywistyznej. / / U U 3. Wybrane własnośi kineatyki relatywistyznej Przy wyrowadzaniu dynaik otrzebne na będą dwa wzory z kineatyki, zyli ( oraz (3. Wyrowadziy je z transforaji (-(3.
3 3.. Transforaja rędkośi Wyznazyy różnizki z transforaji (-(3 / ( + d (7 ( / / d ( / + d (8 ( / / dy (9 dy, dz dz Z układu inerjalnego U oraz układu inerjalnego U obserwowane jest oruszająe się iało U 3. W układzie U a ono rędkość 3/, natoiast w układzie U a rędkość 3/. Składowe tyh rędkośi zostały rzedstawione na rysunku. y U y 3/ / 3/ y t t y 3/ 3/ z 3 / 3 / z z U z 3/ / 3/ Rys.. Ruh iała widziany z dwóh układów inerjalnyh U oraz U. U Wsółrzędne ołożenia iała U 3 w układzie U wynoszą, y, z. W tej saej hwili zasu w układzie U wsółrzędne te wynoszą, y, z. Ponieważ iało U 3 orusza się, dlatego wsółrzędne te zieniają się w zasie. Gdy w układzie U uływa zas wtedy w układzie U uływa zas. Dla takih oznazeń ziany wsółrzędnyh ołożenia iała U 3 w układzie U w rzedziale zasu wynoszą d, dy, dz. Ziany wsółrzędnyh ołożenia iała U 3 w układzie U w rzedziale zasu wynoszą d, dy, dz. Prędkość iała U 3 w układzie inerjalny U a nastęująe składowe d dy y z 3 /, 3/, 3/ ( Prędkość iała U 3 w układzie inerjalny U a nastęująe składowe d dy y z 3 /, 3/, 3/ ( Gdy do równań ( wstawiay różnizki (7-(9 wtedy otrzyay ( / + d ( // 3/ / ( + d ( // y dy 3/ / ( + d ( // z dz 3/ / ( + d ( / / dz dz ( 3
4 Czyli 3/ y 3/ z 3/ /+ d / / + ( d / dy / ( // / + ( d / dz / ( // / + ( d / (3 Na odstawie ( otrzyujey szukaną transforaję rędkośi z układu U do układu U 3/ y 3/ z 3/ + 3/ / 3/ / + ( ( / / / / + + y 3/ 3/ / z 3/ 3/ / W szzególny rzyadku, gdy iało U 3 orusza się równolegle do osi zahodzi (4 y y z z,, (5 3 / 3/, 3/ 3/ 3/ 3/ 3/ 3/ Wtedy transforaja rędkośi (4 rzyjuje ostać wzoru na suowanie rędkośi równoległyh + 3/ / 3/ (6 3/ / Ziana rędkośi widziana z różnyh układów inerjalnyh Ciało sozywająe w układzie U 3 a hwilowe rzysieszenie do układu U 3'. Ruh tego iała jest obserwowany z układów U oraz U. Prędkośi układów inerjalnyh są do siebie równoległe. Przyjujey oznazenia okazane na rysunku 3. d 3/ 3'/ 3/ d 3/ 3'/ 3/ 3'/ 3'/ U 3' d 3/ d 3/ d 3/3 3'/3 3/ 3/ U 3 3'/ 3/ / U 3'/ 3/ / onstans U Rys. 3. Przyrosty rędkośi widziane w układah inerjalnyh U oraz U. 4
5 Wyznazyy różnizki z wzoru (6 d d + 3/ / 3/ / / + ( 3/ + / + ( 3/ // 3/ d3/ d 3/ (7 d3/ 3/ / + d 3/ / d 3/ (8 3/ / + Jeżeli układ U 3 jest układe U wtedy należy indeks 3 zaienić indekse. Otrzyujey d, d d (9 3 / d/ 3/ /, Na tej odstawie wzór (8 rzyjuje ostać d d 3/ / / / ( ( // Zależność ( wiąże ze sobą zianę rędkośi iała widzianą w układzie inerjalny U, w który znajduje się iało (d /, oraz zianę rędkośi widzianą z innego układu inerjalnego U (d /. układu U 3.3. Dylataja zasu Jeżeli w układzie U znajduje się nieruhoo iało, wtedy dla jego wsółrzędnyh zahodzi d Na odstawie transforaji zasu (7 otrzyujey ( d /d (+ // ( Na tej odstawie otrzyujey wzór na dylataję zasu dla iała nieruhoego względe d ( // / / ( ( (3 Zaisanie dylataji zasu w ostai (3 jest reyzyjniejsze od zaisu owszehnie stosowanego, onieważ a forę ilikaji. Dzięki takieu zaisowi jednoznaznie wiadoo, że taka dylataja obwiązuje, tylko dla iał nieruhoyh względe układu U (lub dla zdarzeń zahodząyh w ty say ołożeniu względe układu U. 4. Dynaiki w Szzególnej Teorii Względnośi Wszystkie rozważania będą rowadzone tylko dla odelu jednowyiarowego, zyli wszystkie analizowane wielkośi wektorowe będą równoległe do osi. Każdą wyrowadzoną dynaikę ożna łatwo uogólnić na rzyadki trójwyiarowe. 5
6 Aby w Szzególnej Teorii Względnośi wyrowadzić dynaikę koniezne jest rzyjęie dodatkowego założenia, które ozwala wrowadzić do teorii ojęia: asy, ędu oraz energii kinetyznej. W zależnośi od rzyjętego założenia otrzyuje się różne dynaiki iał. Masę bezwładną iała sozywająego w inerjalny układzie odniesienia oznazyy rzez (asa sozynkowa. Masę sozynkową ustala się na odstawie wzora jednostki asy oraz etody orównania dowolnej asy z ty wzore jednostki. Masę bezwładną iała nieruhoego w układzie U, widzianą z układu U oznazyy rzez / (asa relatywistyzna. Warto zwróić uwagę, że asa relatywistyzna jest w ty rzyadku asą bezwładną wystęująą w II zasadzie dynaiki Newtona, a nie asą wystęująą we wzorze na ęd, jak rzyjęto w Szzególnej Teorii Względnośi. W ten sosób rzyjęliśy inną definiję asy relatywistyznej niż ta, jaką rzyjęto w Szzególnej Teorii Względnośi. Taka definija asy relatywistyznej jest wygodniejsza rzy wyrowadzaniu dynaik. Ciało o asie bezwładnej znajduje się w układzie U. Działa na nie siła / owodująa rzysieszenie d / /. Stąd dla obserwatora z układu U, II zasada dynaiki Newtona a ostać d / / : a/ (4 Dla obserwatora z układu U asa bezwładna tego saego iała wynosi /. Dla tego obserwatora na iało działa siła / owodująa rzysieszenie d / /. Stąd dla obserwatora z układu U, II zasada dynaiki Newtona a ostać / / : f ( / a/ / a/ / (5 Równanie (5 oznaza, że ostulujey uogólnioną ostać II zasady dynaiki Newtona. Ta uogólniona ostać zawiera dodatkowy araetr f (. Z (4 wynika, że zawsze f (. W ehanie klasyznej f (, natoiast w obowiązująej dzisiaj dynaie STW f ( γ 3 (wzór (3. Ustalenie innej ostai araetru f ( rowadzi do innyh dynaik dla STW. Bezwładna asa relatywistyzna / jest ilozyne tego dodatkowego araetru f ( oraz bezwładnej asy sozynkowej. W ty artykule nie będziey osługiwali się araetre f ( tylko bezwładną asą relatywistyzną /. Dla ędu oraz energii kinetyznej rzyjujey definije identyzne jak w ehanie klasyznej. Dla obserwatora z układu U zianę ędu tego iała ożna zaisać w ostaiah d d (6 / / : / a/ d/ Dla obserwatora z układu U zianę ędu tego iała ożna zaisać w ostaiah d d (7 / / : / / a/ / / d/ gdzie: - d / jest zianą ędu iała o asie sozynkowej znajdująego się w układzie inerjalny U, jaką ierzy obserwator z tego saego układu inerjalnego U, - d / jest zianą ędu iała znajdująego się w układzie inerjalny U, jaką ierzy obserwator z układu inerjalnego U. nergia kinetyzna iała jest równa włożonej ray do jego rzysieszania. Dla obserwatora z układu U ziana energii kinetyznej tego iała wynosi d 6
7 d d d (8 / / / : / d/ / a/ d/ / d/ / d/ / / d/ gdzie: - d / jest zianą energii kinetyznej iała znajdująego się w układzie inerjalny U, jaką ierzy obserwator z układu inerjalnego U. 4.. Dynaika STW ze stałą siłą, zyli STW/ W ty odrozdziale zostanie wyrowadzony odel dynaiki iał oarty na założeniu, że siła rzysieszająa iało (równoległa do osi jest taka saa dla obserwatora z każdego inerjalnego układu odniesienia (stąd oznazenie. W odelu STW/ rzyjujey założenie, że Po odstawieniu (4 oraz (5 otrzyay 4... Masa relatywistyzna w STW/ (9 d Na odstawie ( oraz (3 otrzyujey / d / / : / d / / / (3 d (3 / ( // ( // Stąd asa relatywistyzna iała znajdująego się w układzie U, widziana z układu U, gdy sełnione jest założenie (9, wyraża się wzore 3/ / (3 ( / / 4... Pęd w STW/ Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Aby wyznazyć ęd tego iała względe układu U odstawiay (3 do (7 d 3/ 3 / / d/ d/ d 3/ / (33 ( // ( / Pęd iała jest suą rzyrostów jego ędu, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli Z ray [] (wzór 7, s. 67 ożna odzytać, że / 3 / d 3/ / (34 ( / d, a 3/ a a a ( (35 7
8 Po zastosowaniu ałki (35 do (34 otrzyujey wzór na ęd iała znajdująego się w układzie U i ierzony rzez obserwatora z układu U w ostai 3 / / / (36 / ( / / Wzór ten jest identyzny jak wzór na ęd znany ze Szzególnej Teorii Względnośi. Jest tak dlatego, że dynaika znana ze Szzególnej Teorii Względnośi jest wyrowadzona właśnie rzy założeniu (9. Zostało ono rzyjęte nieświadoie, gdyż uważano, że jest ono koniezne. Świadoość tego założenia ozwala na jego zianę i wyrowadzenie innyh dynaik. Jak już zostało wsoniane wześniej, rzyjęta rzez nas definija asy relatywistyznej jest inna niż definija rzyjęta w Szzególnej Teorii Względnośi. W naszy rzyadku asa relatywistyzna jest tą, która wystęuje w II zasadzie dynaiki Newtona (5. W ty konkretny rzyadku wyraża się ona zależnośią (3. W Szzególnej Teorii Względnośi asa relatywistyzna jest tą, która wystęuje we wzorze (36 na ęd Pęd w STW/ dla ałyh rędkośi Dla ałej rędkośi / << ęd (36 srowadza się do ędu z ehaniki klasyznej, gdyż / / / << ( nergia kinetyzna w STW/ Wyznazyy wzór na energię kinetyzną. Do wzoru (8 odstawiay zależność na asę relatywistyzną odaną w (3 d 3/ 3 / / / / d/ /d/ d 3/ / (38 ( // ( / nergia kinetyzna iała jest suą rzyrostów jego energii kinetyznej, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli / / 3 / ( / Z ray [] (wzór 74, s. 67 ożna odzytać, że d 3/ / (39 d (4 3/ ( a a Po zastosowaniu ałki (4 do (39 otrzyujey wzór na energię kinetyzną iała znajdująego się w układzie U i ierzoną rzez obserwatora z układu U w ostai / 3 3 / (4 / ( // Wzór ten jest identyzny jak wzór na energię kinetyzną znana ze Szzególnej Teorii Względnośi, z takih sayh owodów jak w rzyadku ędu (
9 4..5. nergia kinetyzna w STW/ dla ałyh rędkośi Zależnośi (4 ożna zaisać również w ostai ( / + ( / / / / (4 ( // + ( // / Na tej odstawie dla ałyh wartośi / << otrzyujey / / (43 / / + / / << / ( Siła w STW/ Ze względu na założenie (9 oiar wartośi tej saej siły rzez dwóh różnyh obserwatorów jest identyzny. 4.. Dynaika STW ze stałą zianą ędu, zyli STW/ W ty odrozdziale zostanie wyrowadzony odel dynaiki iał oarty na założeniu, że ziana ędu iała (równoległa do osi jest taka saa dla obserwatora z każdego inerjalnego układu odniesienia (stąd oznazenie. Ta dynaika wydaje się szzególnie interesująa, onieważ rawo zahowania ędu jest rawe fundaentalny. Założenie, że ziana ędu iała jest taka saa dla każdego obserwatora wydaje się być naturalny rozszerzenie tego rawa. W odelu STW/ zakładay, że 4... Masa relatywistyzna w STW/ d Po odstawieniu (6 oraz (7 otrzyay Na odstawie ( otrzyujey / / : d/ d /d/ d/ / d/ ( / Stąd asa relatywistyzna iała znajdująego się w układzie U, widziana z układu U, gdy sełnione jest założenie (45, wyraża się wzore / ( / / / (45 (46 (47 (48 9
10 4... Pęd w STW/ Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Aby wyznazyć ęd tego iała względe układu U odstawiay (48 do (7 d / / d / ( / / d / Pęd iała jest suą rzyrostów jego ędu, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli Z ray [] (wzór 5, s. 6 ożna odzytać, że / d / (49 / / d / (5 / d a+ ln, a a a a Po zastosowaniu ałki (5 do (5 otrzyujey wzór na ęd iała znajdująego się w układzie U i ierzony rzez obserwatora z układu U w ostai (5 / + + / ln ln / / ( Pęd w STW/ dla ałyh rędkośi Zależnośi (5 ożna zaisać również w ostai / / + / + / / ( // / ln ln (53 / / / / ( / / / / + / / / / ln / (54 / / / Na tej odstawie dla ałyh wartośi / << otrzyujey << e / e / / / / ln ln( e nergia kinetyzna w STW/ Wyznazyy wzór na energię kinetyzną. Do wzoru (8 odstawiay zależność na asę relatywistyzną odaną w (48 d / / / d / ( / / / d / / / / d / (55 (56
11 nergia kinetyzna iała jest suą rzyrostów jego energii kinetyznej, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli / / / / Z ray [] (wzór 56, s. 6 ożna odzytać, że d lna a Po zastosowaniu ałki (58 do (57 otrzyujey wzór na energię kinetyzną iała znajdująego się w układzie U i ierzoną rzez obserwatora z układu U w ostai d / (57 (58 / / ln ln( ln( / + / ln ln / ( // (59 ( nergia kinetyzna w STW/ dla ałyh rędkośi Zależnośi (6 ożna zaisać również w ostai / / / ln ln ( / / / ( // [ ( // ] / / ln ( / / ( / Na tej odstawie dla ałyh wartośi / << otrzyujey / << / / / ln / e / (6 (6 ( Siła w STW/ Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Działa na nie siła owodująa rzysieszenie. Dla obserwatora z tego układu siła rzysieszająa a zgodnie z (4 wartość d / / (64 Dla obserwatora z układu U siła rzysieszająa a zgodnie z (5 wartość d / / / (65 Jeżeli odzieliy stronai równanie (65 rzez (64, to na odstawie ( i (3 otrzyay
12 d / / / / 3/ ( ( // / d/ Na odstawie (48 uzyskay związek oiędzy oiarai tej saej siły rzez dwóh różnyh obserwatorów (66 iało. / ( / / Największą wartość siły ierzy obserwator z układu inerjalnego, w który znajduje się / ( Dynaika STW ze stałą asą, zyli STW/ W ty odrozdziale zostanie wyrowadzony odel dynaiki iał oarty na założeniu, że asa iała jest taka saa dla obserwatora z każdego inerjalnego układu odniesienia (stąd oznazenie. W odelu STW/ zakładay, że Masa relatywistyzna w STW/ (68 / : Z tego względu dla obserwatora z układu inerjalnego U asa iała znajdująego się w układzie U, jest taka saa jak asa sozynkowa Pęd w STW/ Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Aby wyznazyć ęd tego iała względe układu U odstawiay (68 do (7 d / / d/ d/ (69 Pęd iała jest suą rzyrostów jego ędu, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli / / d (7 W tej dynaie relatywistyznej ęd wyraża się taki say wzore jak w ehanie klasyznej. / / nergia kinetyzna w STW/ Wyznazyy wzór na energię kinetyzną. Do wzoru (8 odstawiay zależność na asę relatywistyzną odaną w (68 d / / / d/ /d/ (7 nergia kinetyzna iała jest suą rzyrostów jego energii kinetyznej, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli
13 / / / /d/ (7 W tej dynaie relatywistyznej energia kinetyzna wyraża się taki say wzore jak w ehanie klasyznej Siła w STW/ Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Działa na nie siła owodująa rzysieszenie. Dla obserwatora z tego układu siła rzysieszająa a zgodnie z (4 wartość iało. d / / (73 Dla obserwatora z układu U siła rzysieszająa a zgodnie z (5 wartość d d / / / / (74 Jeżeli odzieliy stronai równanie (74 rzez (73, to na odstawie ( i (3 otrzyay Czyli / d / 3/ ( ( / / / d/ (75 3/ / ( / / ( (76 Największą wartość siły ierzy obserwator z układu inerjalnego, w który znajduje się / Dyskusja na teat dynaiki STW/ Uzyskanie dynaiki relatywistyznej, w której nie wystęuje asa relatywistyzna oraz wzory na ęd i energię kinetyzną są identyzne jak w ehanie klasyznej oże być zaskakująe, onieważ w ehanie relatywistyznej uważa się, że rozędzane iało oże uzyskać aksyalnie rędkość. Jednak ta dynaika jest foralnie orawna. Jeżeli rędkość / iała zbliża się do wartośi, wtedy zgodnie z (76 3/ (77 / ( / W układzie inerjalny U, w który znajduje się iało, oże na nie działać siła rzysieszająa / o dowolnej, ale skońzonej wartośi. Jednak z ersektywy układu inerjalnego U, względe którego iało a rędkość, ta saa siła a wartość zerową. Oznaza to, że z ersektywy układu U nie jest ożliwe wykonanie nad iałe ray, która będzie zwiększała jego energię kinetyzną w nieskońzoność. Z zależnośi (7 wynika, że energia kinetyzna jaką osiada iało o asie i rędkośi a wartość a (78 3
14 4.4. Dynaika STW ze stałą siłą na zas jej działania, zyli STW// W ty odrozdziale zostanie wyrowadzony odel dynaiki iał oarty na założeniu, że siła rzysieszająa iało (równoległa do osi odzielona rzez zas jej działania jest taka saa dla obserwatora z każdego inerjalnego układu odniesienia (stąd oznazenie / Masa relatywistyzna w STW// W odelu STW// rzyjujey założenie, że / / : Po odstawieniu (4 oraz (5 otrzyay d / / t / Na odstawie ( oraz (3 otrzyujey / t / / / d / / d/ d ( // ( ( / Stąd asa relatywistyzna iała znajdująego się w układzie U, widziana z układu U, gdy sełnione jest założenie (79, wyraża się wzore / t / (79 (8 (8 ( // ( Pęd w STW// Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Aby wyznazyć ęd tego iała względe układu U odstawiay (8 do (7 d / / / / d / ( // d / Pęd iała jest suą rzyrostów jego ędu, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli Z ray [] (wzór 54, s. 6 ożna odzytać, że 4 ( / d / (83 / / 4 / d / (84 ( d a+ + ln, a 3 ( a a ( a 4a a Po zastosowaniu ałki (85 do (84 otrzyujey wzór na ęd iała znajdująego się w układzie U i ierzony rzez obserwatora z układu U w ostai / (85 4
15 / / / ( + + / ( / + ln + ln 3 ( 4 ( ( / 4 ( / 4 (86 + / / t / + / / ln (87 ( / / / Pęd w STW// dla ałyh rędkośi Zależnośi (87 ożna zaisać również w ostai / / / (+ // / / + ln / (88 / ( ( // 4 ( / / / / + / / / / / + ln / (89 / ( ( // 4 / / Na tej odstawie dla ałyh wartośi / << otrzyujey e / e / / << / / + ln / + ln( e nergia kinetyzna w STW// Wyznazyy wzór na energię kinetyzną. Do wzoru (8 odstawiay zależność na asę relatywistyzną odaną w (8 d / / / / / d / ( / / / d / nergia kinetyzna iała jest suą rzyrostów jego energii kinetyznej, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli / / / 4 / ( / Z ray [] (wzór 58, s. 6 ożna odzytać, że d / 4 ( / / d / / (9 (9 (9 d (93 ( a ( a Po zastosowaniu ałki (93 do (9 otrzyujey wzór na energię kinetyzną iała znajdująego się w układzie U i ierzoną rzez obserwatora z układu U w ostai / / 4 ( / 4 ( / 4 (94 5
16 / / / ( // ( // Wzór na energię kinetyzną (95 został wyrowadzony w ray [], dzięki teu, że autor rzyjął ta inne założenie niż to, na który oarta została dynaika znana ze Szzególnej Teorii Względnośi. ( nergia kinetyzna w STW// dla ałyh rędkośi Dla ałej rędkośi / << energia kinetyzna (95 srowadza się do energii kinetyznej z ehaniki klasyznej, gdyż / << / / / / ( Siła w STW// Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Działa na nie siła owodująa rzysieszenie. Dla obserwatora z tego układu siła rzysieszająa a zgodnie z (4 wartość d / / (97 Dla obserwatora z układu U siła rzysieszająa a zgodnie z (5 wartość d / t / / / / (98 Jeżeli odzieliy stronai równanie (98 rzez (97, to na odstawie ( i (3 otrzyay d / / / / / / / 3/ ( ( / / / d/ Na odstawie (8 uzyskay związek oiędzy oiarai tej saej siły rzez dwóh różnyh obserwatorów iało. / / ( / / / (99 ( Najniejszą wartość siły ierzy obserwator z układu inerjalnego, w który znajduje się 4.5. Dynaika STW ze stałą asą na uływ zasu obserwatora (zyli STW// W ty odrozdziale zostanie wyrowadzony odel dynaiki iał oarty na założeniu, że asa iała odzielona rzez uływ zasu w układzie obserwatora jest taka saa dla obserwatora z każdego inerjalnego układu odniesienia (stąd oznazenie /. W odelu STW// zakładay, że Masa relatywistyzna w STW// 6
17 Na odstawie (3 otrzyujey / t / / t / : ( // ( ( Stąd asa relatywistyzna iała znajdująego się w układzie U, widziana z układu U, gdy sełnione jest założenie (, wyraża się wzore / t / ( / / ( Pęd w STW// Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Aby wyznazyć ęd tego iała względe układu U odstawiay (3 do (7 d / / / / d / ( / / d / / d / (4 Pęd iała jest suą rzyrostów jego ędu, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli Z ray [] (wzór 7, s. 67 ożna odzytać, że / / / d / (5 a d arsin, a / a> (6 Po zastosowaniu ałki (6 do (5 otrzyujey wzór na ęd iała znajdująego się w układzie U i ierzony rzez obserwatora z układu U w ostai / / / / / arsin arsin ( Pęd w STW// dla ałyh rędkośi Zależnośi (7 ożna zaisać również w ostai / / / arsin / Na tej odstawie dla ałyh wartośi / << otrzyujey / / / << / / (8 (9 7
18 nergia kinetyzna w STW// Wyznazyy wzór na energię kinetyzną. Do wzoru (8 odstawiay zależność na asę relatywistyzną odaną w (3 d / / / / / d / ( / / / d / / / d / ( nergia kinetyzna iała jest suą rzyrostów jego energii kinetyznej, gdy iało jest rzysieszane z układu inerjalnego U (iało a rędkość do układu inerjalnego U (iało a rędkość /, zyli / / / / / Z ray [] (wzór 73, s. 67 ożna odzytać, że a d a d / ( ( Po zastosowaniu ałki ( do ( otrzyujey wzór na energię kinetyzną iała znajdująego się w układzie U i ierzoną rzez obserwatora z układu U w ostai / / / / / + (3 / / / ( ( // ( nergia kinetyzna w STW// dla ałyh rędkośi Zależnośi (4 ożna zaisać również w ostai / / ( ( / (+ / / / + ( // ( / / (5 / / ( ( / / / / / + ( // + ( // Na tej odstawie dla ałyh wartośi / << otrzyujey / << / / / / (6 ( Siła w STW// Ciało o asie sozynkowej jest związane z układe U. Działa na nie siła owodująa rzysieszenie. Dla obserwatora z tego układu siła rzysieszająa a zgodnie z (4 wartość d / / (8 Dla obserwatora z układu U siła rzysieszająa a zgodnie z (5 wartość 8
19 d / t / / / / (9 Jeżeli odzieliy stronai równanie (9 rzez (8, to na odstawie ( i (3 otrzyay d / / / / / / / 3/ ( ( // / d/ ( Na odstawie (3 uzyskay związek oiędzy oiarai tej saej siły rzez dwóh różnyh obserwatorów iało. / / ( // ( / ( Największą wartość siły ierzy obserwator z układu inerjalnego, w który znajduje się 5. Ogólna ostać dynaiki W rzedstawionyh rzykładah rzyjęte zostały założenia, które ożna zaisać w ostaiah (3, (46, (68, (8 oraz (. Na tej odstawie widać, że założenie dla dynaiki relatywistyznej a ostać a a { a, b} d/ d / /, a, b R b ( b Znazenie fizyzne wzoru ( zależy od tego jakie ustali się wartośi araetrów a oraz b. Na rzykład, jeżeli a b, wtedy ten wzór rzyjuje ostać (9, równoważną ostai (3, z rzykładu ierwszego. Na odstawie ( oraz (3 otrzyujey Przyjujey oznazenia { a, b} / d a / b a d/ a ( ( / / (3 b/ ( ( / / b { } { a, b} a+ R (4 Teraz na odstawie (3 relatywistyzna asa bezwładna iała znajdująego się w układzie U, widziana z układu U, gdy sełnione jest założenie (, wyraża się w dynaie {} wzore { } / ( / / b (5 Każda taka asa relatywistyzna definiuje inną dynaikę relatywistyzną. Zgodnie z rzedstawionyi rzykładai ęd w dynaie {} wyraża się wzore (na odstawie foruł (7 oraz (5 / / / { } { } { } / d/ / d/ d/ (6 ( / / 9
20 / { } / d / (7 ( Zgodnie z rzedstawionyi rzykładai energia kinetyzna w dynaie {} wyraża się wzore (na odstawie foruł (8 oraz (5 / / / / { } { } { } / d/ / / d/ /d/ (8 ( // / { } / / d / (9 ( Zgodnie z rzedstawionyi rzykładai zależność oiędzy siłai w dynaie {} wyraża się wzore (na odstawie foruł (4, (5 oraz (, (3 { } / { } / { } / / { } / / 3/ ( ( // d / / d/ ( // ( // / d d (3 Na odstawie (5 otrzyujey { } / / ( / / ( ( / / 3/ ( / / 3 (3 6. Zestawienie wyrowadzonyh dynaik Zestawienie wyrowadzonyh wzorów na ęd oraz energię kinetyzną: Dynaika (3 / / / / (33 Dynaika / arsin / / / / arsin( // / / (34 / / ( ( / / / + ( / / (35
21 Dynaika / + / / ln /ln / + / ln ln ( / ( // [ ( // ] / / / / (36 (37 Dynaika 3/ (uznawana obenie dynaika STW / / (38 ( / / / ( / / / / + / (39 Dynaika + / / t / + / / ln (4 ( // / / / / ( / / (4 Na rysunku 4 zostały zestawione ędy z wyrowadzonyh dynaik. / / [ 8 /s] STW// STW/ STW/ STW// STW/ 3/ / / [ 8 /s] Rys. 4. Moduł ędu w dynaikah: STW/ (, STW// (/, STW/ (, STW/ (3/ oraz STW// (.
22 Na rysunku 5 zostały zestawione energie kinetyzne z wyrowadzonyh dynaik. / / [ 7 J/kg] Rys. 5. nergie kinetyzne w dynaikah: STW/ (, STW// (/, STW/ (, STW/ (3/ oraz STW// (. Na rysunku 6 zostały zestawione zależnośi oiędzy siłai z wyrowadzonyh dynaik. / / / STW/ STW// STW/ Rys. 6. Związki oiędzy oiarai tej saej siły rzez dwóh różnyh obserwatorów w dynaikah: STW/ (, STW// (/, STW/ (, STW/ (3/ oraz STW// (. 7. Jeszze ogólniejsza ostać dynaiki Zależność (5 na asę relatywistyzną ożna jeszze bardziej uogólnić. W ogólny rzyadku ożna bowie rzyjąć, że asa relatywistyzna wyraża się wzore { } f / / f ( (4 Gdzie f ( / jest dowolną funkją iągłą o nastęująyh własnośiah f STW// STW/ STW/ STW// STW/ STW// / f ( (43 / STW/ f ( (44 ( / / 3/ / 3/ / [ 8 /s] / [ 8 /s] f ( (45 Każda funkja f ( / definiuje inną dynaikę Szzególnej Teorii Względnośi.
23 8. Wnioski końowe W artykule rzedstawiona została oja autorska etoda wyrowadzania dynaik w Szzególnej Teorii Względnośi. Pokazanyh zostało ięć rzykładów takiego wyrowadzenia. Wyrowadzenie dynaiki oiera się na dwóh wzorah obowiązująyh w kineatye STW, zyli ( oraz (3. Aby wyrowadzić dynaikę STW koniezne jest rzyjęie do kineatyki dodatkowego założenia, które ozwala wrowadzić do teorii ojęia: asy, energii kinetyznej oraz ędu. Dynaika STW/ jest obenie uznawaną dynaiką Szzególnej Teorii Względnośi. Oiera się ona na założeniu, że każda siły równoległa do osi a taką saą wartość dla obserwatora z każdego inerjalnego układu odniesienia. Możliwe są jednak inne dynaiki zgodne z kineatyką Szzególnej Teorii Względnośi. Aby je wyrowadzić należy orzeć sie na inny założeniu. Rozstrzygnięie, która ze wszystkih ożliwyh dynaik Szzególnej Teorii Względnośi jest rawidłowy odele rzezywistyh roesów owinno być jedny z ważniejszyh zadań rzyszłej fizyki. Do weryfikaji różnyh dynaik użytezny oże być kaloryetr. Urządzenie to uożliwia oiar ilośi ieła wydzielanego odzas zatrzyania ząstek rozędzonyh do dużyh rędkośi. Na tej odstawie ożna wyznazyć wykresy energii kinetyznej rozędzonyh ząstek w funkji ih rędkośi, analogizne do tyh okazanyh na rysunku 5. Na tej odstawie ożna wskazać dynaikę, w której energia kinetyzna ząstek jest zgodna z ekseryentai. akt, że w raah Szzególnej Teorii Względnośi ożna wyrowadzić lizne dynaiki bardzo odważa rawdziwość wzoru. Według oih badań na odstawie ehaniki relatywistyznej nie ożna wyrowadzić wzoru wyrażająego energię wewnętrzną aterii [4]. Wszystkie wyrowadzenia tego wzoru są błędne. Związek oiędzy asą oraz energią ( ożna wrowadzić do STW jako niezależne założenie, ale nie wynika on z transforaji Lorentza, ani z założenia (9, na który oarta jest dynaika STW. Wtedy jednak istnieje otrzeba ekseryentalnego wykazania, jaka dokładnie jest ostać takiej zależnośi (n. dlazego nie / oraz ekseryentalnego zbadania, zy zasai ostać takiej zależnośi nie zależy od rodzaju aterii, której ona dotyzy. Przedstawiona etoda wyrowadzania dynaik oże zostać wykorzystana także w innyh teoriah kineatyki iał. W onografii [3] wykorzystano ją do wyrowadzania ztereh dynaik w Szzególnej Teorii teru. Bibliografia [] Воднев Владимир, Наумович Адольф и Наумович Нил. Основные математические формулы. Справочник. Минск, Издательство «Вышэйшая школа» Государственного комитета БССР, 988, ISBN [] Osiak Zbigniew, nergy in Seial Relatiity, Theoretial Physis, Isaa Sientifi Publishing, Vol. 4, No., -5, 9, ISSN [3] Szostek Karol,, Szzególna Teoria teru (język olski. Wydawnitwo Aelia, Rzeszów, Polska, 5, ( ISBN Szostek Karol,, Seial Theory of ther (język angielski. Publishing house AMLIA, Rzeszów, Poland, 5, ( ISBN [4] Szostek Karol,, jako składowa energii kinetyznej w rawie dla energii kinetyznej, 44 Zjazd izyków Polskih, Uniwersytet Wroławski, Wroław, Polska, -5 września 7. [5] Szostek Karol,, The deriation of the general for of kineatis with the uniersal referene syste (w języku angielski: Wyrowadzenie ogólnej ostai kineatyki z 3
24 uniwersalny układe odniesienia, Results in Physis, Volue 8, 8, , ISSN: -3797, htts://doi.org/.6/j.rin Deriation ethod of nuerous dynais in the Seial Theory of Relatiity Roan Szostek Rzeszow Uniersity of Tehnology, Deartent of Quantitatie Methods, Rzeszow, Poland Abstrat: The artile resents y innoatie ethod of deriing dynais in the Seial Theory of Relatiity. This ethod enables to derie infinitely any dynais in relatiisti ehanis. I hae shown fie eales of these deriations. In this way, I hae shown that the dynais known today as the dynais of Seial Theory of Relatiity is only one of infinitely ossible. There is also no reason to treat this relatiisti dynais as eetional, either for eeriental or theoretial reasons. Therefore, deterination of whih ossible dynais of relatiisti ehanis is a orret odel of reality reains an oen roble of hysis. 4
Metoda wyprowadzania licznych dynamik w Szczególnej Teorii Względności
Metoda wyrowadzania liznyh dynaik w Szzególnej Teorii Względnośi Karol Szostek, Roan Szostek Politehnika Rzeszowska, Katedra Terodynaiki i Mehaniki Płynów, Rzeszów, Polska kszostek@rz.edu.l Politehnika
Bardziej szczegółowo14. Teoria względności
. Teoria wzglęnośi.. Prękość w ukłaah inerjalnyh. Y Z Z Y V V V X X Wzglęe ukłau O unkt aterialny a szybkość x t' Natoiast wzglęe ukłau O a szybkość x t. Skoro x γ (x t ) to x γ (x t ) Natoiast x' x' t
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych
Wykład II lementy szzególnej teorii względnośi W fizye ząstek elementarnyh mamy zwykle do zynienia z obiektami oruszająymi się z rędkośiami orównywalnymi z rędkośią światła o owoduje koniezność stosowania
Bardziej szczegółowoElementy szczególnej teorii względności
Elementy szzególnej teorii względnośi Podstawowe założenia szzególnej teorii względnośi: Albert Einstein 195 Prawa fizyzne są takie same dla wszystkih obserwatorów któryh kłady odniesienia porszają się
Bardziej szczegółowoWłasności falowe cząstek. Zasada nieoznaczoności Heisenberga.
Własnośi falowe ząstek. Zasada nieoznazonośi Heisenberga. Dlazego ząstka o określonej masie nie moŝe oruszać się z rędkośią równą rędkośi światła? Relatywistyzne równanie określająe energię oruszająego
Bardziej szczegółowoElementy mechaniki relatywistycznej
Podstawy Proesów i Konstrukji Inżynierskih Elementy mehaniki relatywistyznej 1 Czym zajmuje się teoria względnośi? Teoria względnośi to pomiary zdarzeń ustalenia, gdzie i kiedy one zahodzą, a także jaka
Bardziej szczegółowoELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI. I. Zasada względności: Wszystkie prawa przyrody są takie same we wszystkich
ELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI Postulaty Einsteina (95 r) I Zasada względnośi: Wszystkie prawa przyrody są takie same we wszystkih inerjalnyh układah odniesienia lub : Równania wyrażająe prawa
Bardziej szczegółowov! są zupełnie niezależne.
Zasada ekwiartyji energii 7-7. Zasada ekwiartyji energii ównowaga termizna układów Zerowa zasada termodynamiki Jeżeli układy A i B oraz A i są arami w równowadze termiznej, to również układy B i są w równowadze
Bardziej szczegółowo2.5. Ciepło właściwe gazów doskonałych
Gazy dosonałe i ółdosonałe /3.. ieło właśiwe gazów dosonałyh Definija ieła właśiwego: es o ilość ieła orzebna do ogrzania jednosi asy subsanji o. W odniesieniu do g ieło właśiwe ilograowe; wyraża się w
Bardziej szczegółowoWykład 30 Szczególne przekształcenie Lorentza
Wykład Szzególne przekształenie Lorentza Szzególnym przekształeniem Lorentza (właśiwym, zahowująym kierunek zasu) nazywa się przekształenie między dwoma inerjalnymi układami odniesienia K i K w przypadku
Bardziej szczegółowoFIZYKA R.Resnick & D. Halliday
FIZYKA R.Resnick & D. Halliday rozwiązania zadań (część IV) Jacek Izdebski 5 stycznia 2002 roku Zadanie 1 We wnętrzu zakniętego wagonu kolejowego znajduje się aratka wraz z zapase pocisków. Aratka strzela
Bardziej szczegółowoEntropia i druga zasada termodynamiki
Entroia-drga zasada- Entroia i drga zasada termodynamiki.9.6 :5: Entroia-drga zasada- Przemiana realizowana w kładzie rzedstawionym na rys. 3.7 jest równowagową rzemianą beztariową. Jest ona wię odwraalna.
Bardziej szczegółowoStan równowagi chemicznej
Stan równowagi hemiznej Równowaga hemizna to taki stan układu złożonego z roduktów i substratów dowolnej reakji odwraalnej, w którym szybkość owstawania roduktów jest równa szybkośi ih rozadu Odwraalność
Bardziej szczegółowodr Bartłomiej Rokicki Katedra Makroekonomii i Teorii Handlu Zagranicznego Wydział Nauk Ekonomicznych UW
dr Bartłoiej Rokicki Katedra akroekonoii i Teorii Handlu Zagranicznego Wydział Nauk konoicznych UW dr Bartłoiej Rokicki Założenia analizy arshalla-lernera Chcey srawdzić, czy derecjacja waluty krajowej
Bardziej szczegółowoFizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Wykład IV Proste przemiany cd: Przemiana adiabatyczna Przemiana politropowa
Fizykoheizne odstawy inżynierii roesowej Wykład IV Proste rzeiany d: Przeiana adiabatyzna Przeiana olitroowa Przeiana adiabatyzna (izentroowa) Przeiana adiabatyzna odbywa się w układzie adiabatyzny tzn.
Bardziej szczegółowoMECHANIKA RELATYWISTYCZNA
MCHANIKA RLATYWISTYCZNA MCHANIKA RLATYWISTYCZNA (SZCZGÓLNA TORIA WZGLĘDNOŚCI TRANSFORMACJA LORNTZA WSPÓŁRZĘDNYCH CZĄSTKI (93r. Rys.. S y y S z z z Układy S i S są inerjalnymi kładami odniesienia z ( m
Bardziej szczegółowoDynamika relatywistyczna, czasoprzestrzeń
Kuala Lupur, Malesia, Febuary 4 W-8 (Jarszewiz) 3 slajdów Na pdstawie prezentaji prf. J. Rutkwskieg Dynaika relatywistyzna, zasprzestrzeń Siła relatywistyzna Pęd relatywistyzny Energia relatywistyzna:
Bardziej szczegółowoPodstawy Obliczeń Chemicznych
odstawy Oblizeń Cheiznyh Autor rozdziału: aiej Walewski Z korektą z dnia 050009 009 korekta odowiedzi do zadania 56 000 korekta treśi zadania 577 Rozdział 5: Stężenia roztworów Stehioetria reakji w roztworah
Bardziej szczegółowoUZUPEŁNIENIA DO WYKŁADÓW D, E
. Hofman, Wykłady z Chemii fizyznej I - Uzuełnienia, Wydział Chemizny PW, kierunek: ehnologia hemizna, sem.3 2017/2018 D. II ZASADA ERMODYNAMIKI UZUPEŁNIENIA DO WYKŁADÓW D, E D.1. Warunki stabilnośi, określająe
Bardziej szczegółowoFizyka 1- Mechanika. Wykład stycznia.2018 PODSUMOWANIE
Fizyka - Mechanika Wykład 5 5 stycznia.08 PODSUMOWANIE Zygunt Szefliński Środowiskowe Laboratoriu Ciężkich Jonów szef@fuw.edu.l htt://www.fuw.edu.l/~szef/ Prędkość chwilowa Wykres oniżej okazuje jak ożey
Bardziej szczegółowoElementy dynamiki relatywistycznej r r
Elementy dynamiki relatywistyznej r r F ma - nieaktualne r r d p F - nadal aktualne dt ale pod warunkiem, że r r m r p γ m gdzie m - masa spozynkowa. Możliwa interpretaja: r r m p m gdzie masa zależy od
Bardziej szczegółowoTemat:Termodynamika fotonów.
Temat:Termodynamika fotonów. I Wstę Jak już sam temat sugeruje ostaram się rzedstawić 'termodynamikę' fotonów. Skąd taki omysł? Przez ewien zas hodziłem śieżki termodynamiki gazu doskonałego, lizyłem srawnośi
Bardziej szczegółowoPLAN WYKŁADU. Ciepło właściwe Proces adiabatyczny Temperatura potencjalna II zasada termodynamiki. Procesy odwracalne i nieodwracalne 1 /35
PLAN WYKŁADU Cieło właśiwe Proes adiabatyzny emeratura otenjalna II zasada termodynamiki Proesy odwraalne i nieodwraalne 1 /35 Podręzniki Salby, Chater 2, Chater 3 C&W, Chater 2 2 /35 CIEPŁO WŁAŚCIWE 3
Bardziej szczegółowoUwagi do rozwiązań zadań domowych - archiwalne
Uwagi do rozwiązań zadań doowyh - arhiwalne ROK AKADEMICKI 07/08 Zad. nr 8 [08.0.8] Przeiana nie była izohorą. Wykładnik oliroy ożna było oblizyć z równania z z Zad. nr 6 [07..9] Końową eeraurę rzeiany
Bardziej szczegółowoMechanika relatywistyczna
Mehanika relatywistyzna Konepja eteru Eter kosmizny miał być speyfiznym ośrodkiem, wypełniająym ałą przestrzeń, który miał być nośnikiem fal świetlnyh (później w ogóle pola elektromagnetyznego). W XIX
Bardziej szczegółowoSzczególna Teoria Eteru
Szzególna Teoria eru FRAGMNTY KSIĄŻKI Karol Szoek Roman Szoek wydanie I Rzezów wrzeień 5 Szzególna Teoria eru www.e.om.l Coyrigh by Karol Szoek and Roman Szoek Wzelkie rawa zarzeżone. Cała kiążka oraz
Bardziej szczegółowoZjawisko Comptona opis pół relatywistyczny
FOTON 33, Lato 06 7 Zjawisko Comtona ois ół relatywistyczny Jerzy Ginter Wydział Fizyki UW Zderzenie fotonu ze soczywającym elektronem Przy omawianiu dualizmu koruskularno-falowego jako jeden z ięknych
Bardziej szczegółowoPROSTA I ELIPSA W OPISIE RUCHU DWU CIAŁ
D I D A C T I C S O F M A T H E M A T I C S No. 4 (8) 007 (Wrocław) PROSTA I ELIPSA W OPISIE RUCHU DWU CIAŁ Abstract. In this aer is shown a concet of exlanation of the oveent and collision of two objects
Bardziej szczegółowoWyznaczanie ciepła właściwego powietrza metodą rozładowa- nia kondensatora I. Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV.
Ćwiczenie -5 Wyznaczanie cieła właściwego owietrza etodą rozładowania kondensatora I. el ćwiczenia: oznanie jednej z etod oiaru cieła właściwego gazów, zjawiska rozładowania kondensatora i sosobu oiaru
Bardziej szczegółowoPowtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego
Powtórzenie na olowiu nr 4 Dynaia puntu aterialnego 1 zadanie dynaii: znany jest ruh, szuay siły go wywołująej. Znane funje opisująe trajetorię ruhu różnizujey i podstawiay do równań ruhu. 2 zadanie dynaii:
Bardziej szczegółowo2... Pˆ - teoretyczna wielkość produkcji (wynikająca z modelu). X X,..., b b,...,
Główne zynniki produkji w teorii ekonoii: praa żywa (oznazenia: L, ), praa uprzediotowiona (kapitał) (oznazenia: K, ), zieia (zwłaszza w rolnitwie). Funkja produkji Cobba-Douglasa: b b b P ˆ b... k 0 k
Bardziej szczegółowoU.1 Elementy szczególnej teorii względności
UZUPEŁNIENIE Uzupełnienie Elementy szzególnej teorii względnośi U.1 Elementy szzególnej teorii względnośi Mehanika klasyzna oparta na zasadah dynamiki Newtona poprawnie opisuje zjawiska, w któryh prędkośi
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ
INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSTRUKCJA LABORATORYJNA Temat ćwenia: WYZNACZANIE WYKŁADNIKA IZENTROPY κ DLA POWIETRZA Wyznazanie wykłnika
Bardziej szczegółowoFUNKCJA KWADRATOWA. Poziom podstawowy
FUNKCJA KWADRATOWA Poziom podstawowy Zadanie ( pkt) Wykres funkji y = ax + bx+ przehodzi przez punkty: A = (, ), B= (, ), C = (,) a) Wyznaz współzynniki a, b, (6 pkt) b) Zapisz wzór funkji w postai kanoniznej
Bardziej szczegółowou (1.2) T Pierwsza zasada termodynamiki w formie różniczkowej ma postać (1.3)
obl_en_wew_enal-2.do Oblizanie energii wewnęrznej i enalii 1. Energia wewnęrzna subsanji rosej Właśiwa energia wewnęrzna, u[j/kg] jes funkją sanu. Sąd dla subsanji rosej jes ona funkją dwóh niezależnyh
Bardziej szczegółowoRozkład Maxwell a prędkości cząsteczek gazu Prędkości poszczególnych cząsteczek mogą być w danej chwili dowolne
Rozkład Maxwll a rędkośi ząstzk gazu 9-9. Rozkład Maxwll a rędkośi ząstzk gazu Prędkośi oszzgólnyh ząstzk ogą być w danj hwili dowoln 3 a tylko rędkość śrdnia kwadratowa wynosi sk. Można się jdnak sodziwać,
Bardziej szczegółowoMasa relatywistyczna niepotrzebny i szkodliwy relikt
FOTON 14, Wiosna 014 1 Masa relatywistyzna niepotrzebny i szkodliwy relikt Aleksander Nowik Nauzyiel fizyki, matematyki i informatyki Siemianowie Śląskie Ouh! The onept of relatiisti mass is subjet to
Bardziej szczegółowoZrozumieć Einsteina, czyli jak uczę szczególnej teorii względności
strona 1/17 Motto: Geniusz jest potrzebny do tworzenia dzieł, a nie do ih podziwiania. Zrozumieć Einsteina, zyli jak uzę szzególnej teorii względnośi Aleksander Nowik aleksander.nowik@neostrada.pl Szzególna
Bardziej szczegółowoFale rzeczywiste. dudnienia i prędkość grupowa
Fale rzezywiste dudnienia i rędkość gruowa Czysta fala harmonizna nie istnieje. Rzezywisty imuls falowy jest skońzony w zasie i w rzestrzeni: Rzezywisty imuls falowy (iąg falowy) można rzedstawić jako
Bardziej szczegółowoSzczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)
Szzególna i ogólna teoria względnośi (wybrane zagadnienia) Mariusz Przybyień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górnizo-Hutniza Wykład 1 M. Przybyień (WFiIS AGH) Szzególna Teoria Względnośi
Bardziej szczegółowoFIZYKA I ASTRONOMIA - POZIOM ROZSZERZONY Materiał diagnostyczny. SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ 60 punktów
FIZYKA I ASRONOMIA - POZIOM ROZSZERZONY Materiał diagnostyczny SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMA OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ unktów UWAGA: Jeżeli zdający rozwiąże zadanie inną, erytorycznie orawną etodą, to za rozwiązanie
Bardziej szczegółowoWIBROIZOLACJA DWUSTOPNIOWA NA PRZYKŁADZIE WSTRZĄSARKI
WIBROIZOLACJA DWUSTOPNIOWA NA PRZYKŁADZIE WSTRZĄSARKI Wiesław Fieig Instytut Konstrukji i Eksploataji Maszyn Politehnika Wroławska, ul. Łukasiewiza 7/9, 5-377 Wroław wieslaw.fieig@pwr.wro.pl SUMMARY In
Bardziej szczegółowoWyjaśnienie wyników eksperymentu Michelsona-Morleyaa przy pomocy uniwersalnego układu odniesienia
Artykuł ukazał się w języku angielskim w otwartym dostępie w zasopiśmie Journal of Modern Physis Szostek Karol, Szostek Roman 07 The Explanation of the Mihelson-Morley Experiment Results by Means Uniersal
Bardziej szczegółowo2.14. Zasada zachowania energii mechanicznej
Wykład 6 14 Zasada zachowania energii mechanicznej Informatyka 011/1 Stajesz na szczycie góry Mocujesz deskę, zakładasz gogle i zaczynasz szaleńczy zjazd W miarę jak twoja energia otencjalna zamienia się
Bardziej szczegółowoteoria wzgl wzgl dności
ver-8.6.7 teoria względnośi interferometr Mihelsona eter? Albert Mihelson 85 Strzelno, Kujawy 93 Pasadena, Kalifornia Nobel - 97 http://galileoandeinstein.physis.virginia.edu/more_stuff/flashlets/mmexpt6.htm
Bardziej szczegółowoProcedura wyznaczania niepewności pomiarowych
Proedura wyznazania niepewnośi poiarowyh -0 Zakład Elektrostatyki i Elektroterii Dr inŝ Dorota Nowak-Woźny Proedura wyznazania niepewnośi poiarowyh Wstęp KaŜdy poiar lub obserwaja obarzona jest pewną niepewnośią
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania
Politechnia Gdańsa Wydział Eletrotechnii i Autoatyi Katedra Inżynierii Systeów Sterowania MODELOWANIE I PODSTAWY IDENTYFIKACJI Systey ciągłe budowa odeli enoenologicznych z praw zachowania Materiały poocnicze
Bardziej szczegółowoAlbert Einstein SZCZEGÓLNA I OGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI. Szczególna Teoria Względności
Szzególna Teoria Względnośi SZCZEGÓLNA I OGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI Albert Einstein 1879 1955 1905 szzególna teoria względnośi 1915 ogólna teoria względnośi (teoria grawitaji) PRZESTRZEŃ CZAS ŚWIATŁO MASA
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II. 10. Szczególna teoria względności. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYK II 10. Szzególna teoria względnośi Dr hab. inż. Władysław rtur Woźniak Instytut Fizyki Politehniki Wroławskiej http://www.if.pwr.wro.pl/~wozniak/ MECHNIK RELTYWISTYCZN Mehanika newtonowska
Bardziej szczegółowoWyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.
Cel ćwiczenia: WYZNACZANIE GĘSTOŚCI CIECZY ZA POMOCĄ WAGI HYDROSTATYCZNEJ Wyznaczenie gęstości cieczy za poocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), koplet odważników, obciążnik,
Bardziej szczegółowoZajęcia wyrównawcze z fizyki -Zestaw 3 dr M.Gzik-Szumiata
Prjekt Inżynier mehanik zawód z przyszłśią współfinanswany ze śrdków Unii Eurpejskiej w ramah Eurpejskieg Funduszu Spłezneg Zajęia wyrównawze z fizyki -Zestaw 3 dr M.Gzik-Szumiata Kinematyka,z.. Ruhy dwuwymiarwe:
Bardziej szczegółowoPodstawy termodynamiki
Podstawy termodynamiki Wykład Wroław University of ehnology 8-0-0 Podstawy termodynamiki 0 ermodynamika klasyzna Ois układu N ząstek na grunie mehaniki klasyznej wymaga rozwiązania N równań ruhu. d dt
Bardziej szczegółowoSzczególna Teoria Względności
Szzególna Teoria Względnośi Prędkość światła klzowa dla fndamentalnyh pytań o natrę Wszehświata Starożytność bardzo dża lb prędkość dźwięk określona (IV w. B.C. Arystoteles = ) XI w. A.D. Arabowie (Awienna)
Bardziej szczegółowoELEMENTY MECHANIKI RELATYWISTYCZNEJ
ELEMENTY MECHANIKI RELATYWISTYCZNEJ Wykład 9 Pamiętaj, że najmniejszy krok w stronę elu jest więej wart niż maraton dobryh hęi. H. J. Brown ELEMENTY MECHANIKI RELATYWISTYCZNEJ Szzególna teoria względnośi
Bardziej szczegółowoZasada zachowania pędu
Zasada zachowania pędu Fizyka I (B+C) Wykład XIII: Zasada zachowania pędu Zasada zachowania oentu pędu Ruch ciał o ziennej asie Zasada zachowania pędu Układ izolowany Każde ciało oże w dowolny sposób oddziaływać
Bardziej szczegółowoFizyka relatywistyczna
Fizyka relatywistyzna Zadania z rozwiązaniami Projekt współfinansowany przez Unię uropejską w ramah uropejskiego Funduszu Społeznego Zadanie Na spozywająą ząstkę zazyna działać stała siła. Jaką prędkość
Bardziej szczegółowoO ciężarkach na bloczku z uwzględnieniem masy nici
46 FOTON 3, ato O ciężarkach na bloczku z uwzględnienie asy nici Mariusz Tarnopolski Student fizyki IF UJ Rozważy klasyczne zadanie szkolne z dwoa ciężarkai zawieszonyi na nici przerzuconej przez bloczek,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 362. Wyznaczanie ogniskowej soczewek metodą Bessela i pomiar promieni krzywizny za pomocą sferometru. Odległość przedmiotu od ekranu, [m] l
Nazwisko Data Nr na liśie Imię Wydział Ćwizenie 36 Dzień tyg Godzina Wyznazanie ogniskowej sozewek metodą Bessela i pomiar promieni krzywizny za pomoą serometr I Wyznazanie ogniskowej sozewki skpiająej
Bardziej szczegółowoTeoria względności Szczególna teoria względności dr Mikołaj Szopa wykład
Teoria względnośi Szzególna teoria względnośi dr Mikołaj Szopa wykład 9.0.6 Teoria względnośi Transformaje Galileusza Przyspieszenie układu S : a = 0 S S y y t x = x - t y = y z = z t = t () x = x - t
Bardziej szczegółowoWprowadzenie: Dynamika
Wprowadzenie: Dynaika dr inż. ebastian Pakuła Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Mechaniki i Wibroakustyki ail: spakula@agh.edu.pl www: hoe.agh.edu.pl/~spakula/ dr inż. ebastian Pakuła
Bardziej szczegółowoSzczególna teoria względności i jej konsekwencje
W-7 (Jaroszewiz) slajdy Na odsawie rezenaji rof. J. Ruowsiego Szzególna eoria względnośi i jej onsewenje Szzególna eoria względnośi Konsewenje wyniająe z ransformaji Lorenza: względność równozesnośi dylaaja
Bardziej szczegółowoZADANIA Z CHEMII Efekty energetyczne reakcji chemicznej - prawo Kirchhoffa
ZADANIA Z HEII Efekty energetyzne reakji hemiznej - rawo Kirhhoffa. Prawo Kirhhoffa Różnizkują względem temeratury wyrażenie, ilustrująe rawo Hessa: Otrzymuje się: U= n r,i U tw,r,i n s,i U tw,s,i () d(
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI SPRĘŻYNY ŚRUBOWEJ ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 7 Z PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Oraowali: mgr
Bardziej szczegółowoZADANIE ST S A T T A E T C E Z C N Z OŚĆ Ś Ć UK U Ł K AD A U D 53
ZDNE TTECZNOŚĆ UKŁDU 5 Treść zadania Wyznazyć najniejszą wartość siły, przy której nastąpi utrata stateznośi. kn 54 Układ podstawowy etody przeieszzeń aa jest trzykrotnie geoetryznie niewyznazalna 55 Dobór
Bardziej szczegółowoWprowadzenie: Dynamika
Wprowadzenie: Dynaika dr inż. ebastian Pakuła Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Mechaniki i Wibroakustyki ail: spakula@agh.edu.pl www: hoe.agh.edu.pl/~spakula/ dr inż. ebastian Pakuła
Bardziej szczegółowoĆw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań
KAEDRA FIZYKI SOSOWANEJ PRACOWNIA 5 FIZYKI Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na ores drgań Wprowadzenie Ruch drgający naeży do najbardziej rozpowszechnionych ruchów w przyrodzie.
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Autoatyki Katedra Inżynierii Systeów Sterowania Metody otyalizacji Metody rograowania nieliniowego II Materiały oocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych T7 Oracowanie:
Bardziej szczegółowoKrzywe stożkowe. 1 Powinowactwo prostokątne. 2 Elipsa. Niech l będzie ustaloną prostą i k ustaloną liczbą dodatnią.
Krzywe stożkowe 1 Powinowatwo prostokątne Nieh l będzie ustaloną prostą i k ustaloną lizbą dodatnią. Definija 1.1. Powinowatwem prostokątnym o osi l i stosunku k nazywamy przekształenie płaszzyzny, które
Bardziej szczegółowoPęd ciała. ! F wyp. v) dt. = m a! = m d! v dt = d(m! = d! p dt. ! dt. Definicja:! p = m v! [kg m s ]
Pęd ciała Definicja: p = v [kg s ] II zasada dynaiki Newtona w oryginalny sforułowaniu: F wyp = a = d v = d( v) = d p F wyp = d p Jeżeli ciało zienia swój pęd to na ciało działa niezerowa siła wypadkowa.
Bardziej szczegółowoFizyka 1- Mechanika. Wykład 3 19.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów
Fizyka - Mechanika Wykład 3 9.X.07 Zygunt Szefliński Środowiskowe Laboratoriu Ciężkich Jonów szef@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szef/ Stałe przyspieszenie Przyspieszenie charakteryzuje się ziana prędkości
Bardziej szczegółowoW-23 (Jaroszewicz) 20 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego
Bangkok, Thailand, March 011 W-3 (Jaroszewicz) 0 slajdów Na odstawie rezentacji rof. J. Rutkowskiego Fizyka kwantowa fale rawdoodobieństwa funkcja falowa aczki falowe materii zasada nieoznaczoności równanie
Bardziej szczegółowoRys. 1. Rozwiązanie zadania rozpoczniemy od wyznaczenia wartość momentów zginających wywołanych działaniem siły 20[kN]. Rys. 2
Dynaika Drgania wyuszone nietłuione - Raa /9 Dynaika Drgania wyuszone nietłuione Raa Wyznaczyć siły kinetyczne działające na raę jak na rysunku, obciążoną zienna haronicznie siłą P o. Przyjąć następujące
Bardziej szczegółowoPorównanie nacisków obudowy Glinik 14/35-POz na spąg obliczonych metodą analityczną i metodą Jacksona
dr inż. JAN TAK Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie inż. RYSZARD ŚLUSARZ Zakład Maszyn Górniczych GLINIK w Gorlicach orównanie nacisków obudowy Glinik 14/35-Oz na sąg obliczonych metodą
Bardziej szczegółowo3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości
3. Kinematya odstawowe ojęcia i wielości Kinematya zajmuje się oisem ruchu ciał. Ruch ciała oisujemy w ten sosób, że odajemy ołożenie tego ciała w ażdej chwili względem wybranego uładu wsółrzędnych. Porawny
Bardziej szczegółowo120 mm MOŹDZIERZOWY POCISK ODŁAMKOWO-BURZĄCY
gr inż. Zbigniew KUPIDURA Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia 120 MOŹDZIERZOWY POCISK ODŁAMKOWO-BURZĄCY W artykule przeanalizowano charakterystyki taktycznotechniczne 120 oździerzowych pocisków odłakowoburzących
Bardziej szczegółowoMECHANIKA BUDOWLI 12
Olga Koacz, Kzysztof Kawczyk, Ada Łodygowski, Michał Płotkowiak, Agnieszka Świtek, Kzysztof Tye Konsultace naukowe: of. d hab. JERZY RAKOWSKI Poznań /3 MECHANIKA BUDOWLI. DRGANIA WYMUSZONE, NIETŁUMIONE
Bardziej szczegółowoLista 2 + Rozwiązania BLiW - niestacjonarne
Dynaika 1. Oblicz wartość siły, z jaką siłacz usiałby działać na cięŝar o asie 100 kg, jeŝeli chciałby podnieść go na wysokość 0,5 w czasie 1 sekundy ruche jednostajnie przyspieszony. ( g Q + b g + a a
Bardziej szczegółowoPRACE. Instytutu Ceramiki i Materia³ów Budowlanych. Nr 7. Scientific Works of Institute of Ceramics and Construction Materials ISSN 1899-3230
PRACE Instytutu Ceramiki i Materia³ów Budowlanyh Sientifi Works of Institute of Ceramis and Constrution Materials Nr 7 ISSN 1899-3230 Rok IV Warszawa Oole 2011 EWA JÓŚKO * PAWEŁ SKOTNICKI ** W ray rzedstawiono
Bardziej szczegółowoANEMOMETRIA LASEROWA
1 Wstęp ANEMOMETRIA LASEROWA Anemometria laserowa pozwala na bezdotykowy pomiar prędkośi zastezek (elementów) rozpraszajayh światło Źródłem światła jest laser, którego wiazka jest dzielona się nadwiewiazki
Bardziej szczegółowoFIZYKA CZĄSTECZKOWA I TERMODYNAMIKA
FIZYKA CZĄSTECZKOWA I TERMODYNAMIKA Fizyka - cząsteczkowa Dział fizyki badający budowę i własności aterii przy założeniu, że każde ciało składa się z dużej liczby bardzo ałych cząsteczek. Cząsteczki te
Bardziej szczegółowoKatedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie stosunku c p /c v metodą Clementa-Desormesa.
Katedra Siników Sainowyc i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Wyznaczanie stosunku c /c v etodą Ceenta-Desoresa. Wrowadzenie teoretyczne Stosunek cieła właściwego rzy stały ciśnieniu do cieła właściwego
Bardziej szczegółowoNara -Japonia. Yokohama, Japan, September 2014
Nara -Japonia Yokohaa, Japan, Septeber 4 -7 (Jaroszewicz slajdów Zasady zachowania, zderzenia ciał Praca, oc i energia echaniczna Zasada zachowania energii Zasada zachowania pędu Zasada zachowania oentu
Bardziej szczegółowoTERMODYNAMIKA PROCESOWA
ERMODYNAMIKA PROCESOWA Wykład IV Charakterystyka ośrodków termodynamiznyh Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemizny Politehniki Wroławskiej Charakterystyka ośrodków termodynamiznyh właśiwośi termodynamizne
Bardziej szczegółowoFizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Wykład V Charakterystyka ośrodków termodynamicznych
Fizykohemizne odstawy inżynierii roesowej Wykład V Charakterystyka ośrodków termodynamiznyh Charakterystyka ośrodków termodynamiznyh Z inżynierskiego unktu widzenia bardzo ważny jest ois ośrodka który
Bardziej szczegółowoFunkcje IV. Wymagania egzaminacyjne:
Wymagania egzaminacyjne: a) określa funkcję za pomocą wzoru, tabeli, wykresu, opisu słownego, b) odczytuje z wykresu funkcji: dziedzinę i zbiór wartości, miejsca zerowe, maksymalne przedziały, w których
Bardziej szczegółowoRówna Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym
Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 4 KRZ: A B A B A B A A METODA TABLIC ANALITYCZNYCH
ĆWICZENIE 4 Klasyczny Rachunek Zdań (KRZ): metoda tablic analitycznych, system aksjomatyczny S (aksjomaty, reguła dowodzenia), dowód w systemie S z dodatkowym zbiorem założeń, tezy systemu S, wtórne reguły
Bardziej szczegółowoĆw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej
Ćw. Wyznaczanie rędkości rzeływu rzy omocy rurki siętrzającej. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zaoznanie się z metodą wyznaczania rędkości rzeływu za omocą rurek siętrzających oraz wykonanie charakterystyki
Bardziej szczegółowoPodstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA
Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Teoria kinetyczna Kierunek Wyróżniony rzez PKA 1 Termodynamika klasyczna Pierwsza zasada termodynamiki to rosta zasada zachowania energii, czyli ogólna reguła
Bardziej szczegółowoDefinicja szybkości reakcji
Definija szybkośi reakji Szybkość reakji definiuje się jako stosunek zmiany stężenia substratów lub produktów reakji do zasu potrzebnego do zajśia tej zmiany. v zas zmiana stężenia potrzebny do zajśia
Bardziej szczegółowoOryginalna metoda wyprowadzania transformacji dla kinematyk z uniwersalnym układem odniesienia
Oryginalna meoda wyprowadzania ransformaji dla kinemayk z uniwersalnym układem odniesienia Roman Szosek Poliehnika Rzeszowska Kaedra Meod Ilośiowyh Rzeszów Polska rszosek@prz.edu.pl Sreszzenie: Arykuł
Bardziej szczegółowoSzczególna Teoria Eteru
Szzególna Teoria eru FRAGMNTY KSIĄŻKI Karol Szoek Roman Szoek Wydanie I Rzezów wrzeień 5 Szzególna Teoria eru www.e.om.l Coyrigh by Karol Szoek and Roman Szoek Wzelkie rawa zarzeżone. Cała kiążka oraz
Bardziej szczegółowoWYZNACZENIE OKRESU RÓWNOWAGI I STABILIZACJI DŁUGOOKRESOWEJ
Anna Janiga-Ćmiel WYZNACZENIE OKRESU RÓWNOWAGI I STABILIZACJI DŁUGOOKRESOWEJ Wrowadzenie W rozwoju każdego zjawiska niezależnie od tego, jak rozwój ten jest ukształtowany rzez trend i wahania, można wyznaczyć
Bardziej szczegółowoSposoby badania efektywności układu suszącego maszyn tissue
Sosoby badania efektywnośi układu susząego maszyn tissue Testing methods for effetiveness of tissue mahine drying system Aleksander Kleazka To have effetive aer rodution roesses on the aer mahine the measurement
Bardziej szczegółowoUkład termodynamiczny
Uład terodynaiczny Uład terodynaiczny to ciało lub zbiór rozważanych ciał, w tóry obo wszelich innych zjawis (echanicznych, eletrycznych, agnetycznych itd.) uwzględniay zjawisa cieplne. Stan uładu charateryzuje
Bardziej szczegółowoWyjaśnienie wyników eksperymentu Michelsona-Morleya przy pomocy teorii z eterem
Wyjaśnienie wyników ekperymentu Mihelona-Morleya przy pomoy teorii z eterem Karol Szotek, Roman Szotek Politehnika Rzezowka, Katedra Termodynamiki i Mehaniki Płynów, Rzezów, Polka kzotek@prz.edu.pl Politehnika
Bardziej szczegółowodr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 5: Dynaika dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Przyczyny ruchu - zasady dynaiki dla punktu aterialnego Jeśli ciało znajduje się we właściwy iejscu,
Bardziej szczegółowop t F F Siła. Zasady dynamiki Siły powodują ruch ciał materialnych i zmiany stanu ruchu.
Siła. Zasady dynaiki kg s Siła jest wielkością wektorową. Posiada określoną wartość, kierunek i zwrot. Jednostką siły jest niuton (N). 1N 1 A Siła przyłożona jest do ciała w punkcie A, jej kierunek oraz
Bardziej szczegółowoPęd. Pędem ciała nazywamy iloczyn jego masy i jego prędkości. Pęd, podobnie jak prędkość, jest wielkością wektorową.
Pęd Pęde ciała nazyway iloczyn jego asy i jego prędkości. Pęd, podobnie jak prędkość, jest wielkością wektorową. p v v Zgodnie z powyższą definicją jednostką pędu jest kilogra razy etr na sekundę: [kg*/s]
Bardziej szczegółowo