, to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi.

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download ", to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi."

Transkrypt

1 Zestaw 1 Liczby zespolone 1 Zadania do przeliczenia Nie będziemy robić na ćwiczeniach S 1 Policz wartość 1 + i + (2 + i)(i 3) 1 i Zadania domowe x y(1 + i) 1 Znajdź liczby rzeczywiste x, y takie, że + = i Uzasadnij, że istnieje nieskończenie wiele 3 + 4i 10 rozwiązań tego równania zespolonych 2 Policz możliwie krótkim sposobem wartość (1 + 2i) 9 a2 a2 +b 3 Pokaż, że jeśli γ = 2 +a +b 2 oraz δ = sgn(b) 2 a 2, to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi Uwaga: W powyższych wzorach 1 dla b < 0, x dla dodatniego x jest liczbą dodatnią, zaś sgn(b) = 0 dla b = 0, 1 dla b > 0 4 Korzystając z poprzedniego zadania rozwiąż równania: z 2 2z + 5 = 0, (1 + i)z 2 2z i = 0, z 3 + (3i 2)z + (3i 1) = 0 5 (Wymaga znajomości pierwszego wykładu) Znajdź rozwiązanie rekurencji 6 Proszę zrobić zadania z wykładu (o ile będą) x 0 = 1, x 1 = 2, x n+1 = x n 2x n 1, x 0 = 1, x 1 = 2, x n+1 = x n 2x n Zestaw 2 Scilab Podane w nawiasach strony w tutorialu ( zawierają przydatne do zadań informacje (A) Zrób zadania domowe o liczbach zespolonych za pomocą Scilaba, jeśli to możliwe (B) Utwórz tablicę zawierającą wartości log x y dla x, y {2, 3,, 10} Można zrobić to korzystając z podwójnej pętli for (52), lub pojedynczej tworząc całe wiersze macierzy (39) (C) 1 Zaimplementuj funkcje liczące wartości n! = 1 2 n oraz n!! = n (n 2) (n 4) (iloczyn liczb nieprzekraczających n o tej samej co n parzystości) Przygotuj dwie wersje każdej funkcji wykorzystaj konstrukcję for (52) oraz while (53) 2 Utwórz tablicę zawierającą w pierwszym wierszu argumenty od 1 do 10, w drugim wartości n!, zaś w trzecim n!! (D) 1 Utwórz tablicę liczb rzeczywistych o jednym wierszu i trzech kolumnach (32) 2 Utwórz funkcję (57), która pobiera jako argument tablicę o jednym wierszu, traktuje kolejne jej elementy (patrz 34) jako współczynniki trójmianu kwadratowego i wypisuje tekst mówiący o liczbie pierwiastków oraz ich rodzaju (rzeczywiste, zespolone) podając te pierwiastki wynikiem funkcji może być na przykład liczba rozwiązań Przydatne mogą być słowa kluczowe if/then/else (49), return (63), funkcje pierwiastek sqrt, disp (12) Proszę przetestować działanie funkcji na różnych macierzach Można dodać sprawdzanie, czy tablica zawiera dokładnie 3 elementy 3 Utwórz tablicę o trzech kolumnach i dowolnej liczbie wierszy Dla każdego wiersza (patrz 37) wywołaj funkcję z poprzedniego punktu Użyj funkcji sprawdzającej rozmiar tablicy (34) oraz pętli utworzonej za pomocą for (52) Warto na bieżąco wypisywać numery wierszy tablicy (E) Zdefiniuj wybraną przez siebie rosnącą funkcję f : R R (57) Zbuduj tablice zawierające potrzebne informacje do narysowania wykresów funkcji f, f 2 i narysuj je na jednym wykresie (67) Narysuj wykresy funkcji f i funkcji odwrotnej do f na jednym wykresie (F) Skonstruuj tablice zawierające wartości pierwszych 15 wyrazów ciągów zdefiniowanych w zadaniu 5 z poprzedniego zestawu (G) Narysuj na wykresie wartości log(x n ), gdzie (x n ) jest ciągiem Fibonacciego, x n = n! i x n = n!! dla co najmniej kilkudziesięciu początkowych wartości dodatnich n

2 (A) Policz wartość wyrażenia ( 1 3 i) 12 Zestaw 3 Liczby zespolone 2; Geometria 1 (B) Korzystając z przedstawienia z w postaci trygonometrycznej znajdź rozwiązanie równania z 3 = z 5 (C) Znajdź zbiór punktów płaszczyzny spełniających poniższe zależności: {z C : 2z > 1}, {z C : Arg(z(1 + i)) (0, π)}, {z C : z = z + 1 }, {z C : Arg z = Arg(z + 1)}, {z C : z + 2 z i < 1}, {z C : Arg z4 = Arg z}, {z C : Re z(1 i) > 1}, {z C : Im z 3 < 0}, {z C : Re z 2 > Re z}, {z C : Im(z + 1) 2 < 1} (D) Znajdź wszystkie punkty płaszczyzny X o tej własności, że trójkąt ABX ma pole powierzchni 11, zaś A = (1, 3) i B = (3, 0) (E) Znajdź wszystkie wektory na płaszczyźnie, które tworzą kąt π 6 z wektorem (1, 2) (F) Znajdź pole powierzchni pięciokąta ABCDE o wierzchołkach A = (10, 6), B = (8, 2), C = (0, 0), D = ( 5, 7), E = ( 2, 7) Korzystając z funkcji trygonometrycznych określ, które z kątów pięciokąta są ostre, a które rozwarte Grupa I 22 XI 2011 z+ w z w (A) Niech z = 2 3i, zaś w = 3 2i Policz wartość v = i narysuj z, w oraz v na płaszczyźnie zespolonej (B) Znajdź rozwiązanie rekurencji x n+2 = 2x n+1 2x n spełniające x 0 = 0, x 1 = 1 Sprawdź poprawność rozwiązania dla x 4 (C) Znajdź wszystkie liczby zespolone z spełniające zależność z 2 = z Zestaw 4 Geometria 2 Macierze 1 (A) Korzystając z iloczynu skalarnego napisz równanie dwusiecznej kąta AOB, gdzie O = (0, 0), A = (1, 2), B = (3, 1) (B) Znajdź współrzędne środka okręgu wpisanego i opisanego na trójkącie o wierzchołkach ( 1, 1), (3, 2), (4, 1) korzystając z metod rozważanych na ćwiczeniach (C) Znajdź macierz A o wyznaczniku 1 mającą wszystkie współrzędne różne od 0, oraz trzy punkty płaszczyzny x 1, x 2, x 3 tworzące trójkąt Narysuj trójkąty x 1, x 2, x 3 oraz A x 1, A x 2 A x 3 Powtórz rozumowanie dla macierzy o wyznaczniku 2 Wyciągnij wnioski [ 1/2 3/2 3/2 1/2 (D) Rozważmy macierze następujące: A 1 = [ , A 2 = [ , A3 = [ , A4 = [ , A5 = Policz dla różnych wektorów v R 2 wartość wyrażenia A i v i spróbuj wywnioskować regułę (E) Sprawdź na przykładach, że dla macierzy 2 2 nie jest prawdziwa zależność AB = BA Spróbuj znaleźć takie macierze A, że dla dowolnych B ta zależność jest spełniona Zestaw 5 Macierze 2 (A) Znajdź metodą operacji elementarnych macierze odwrotne do [ [ , [ sin x cos x cos x sin x, x y + z = 0 (B) Rozwiąż układ równań 2x + y z = 3 3x 2y + 2z = 1 x + y + z = 0 3x + 2y z = 1 (C) Znajdź wartość a taką, że układ równań ma dokładnie 1 rozwiązanie Rozwiąż ten układ y + z x = a 2x + 3y + z = a równań { 2x 3y + z = 4 (D) Rozważmy układ równań Znajdź metodą z wykładu rozwiązania (x, y) w zależności od z, x + y z = 2 następnie (x, z) w zależności od y oraz (y, z) w zależności od x (E) Korzystając z metod z wykładu uzasadnij, że jeśli macierz jest trójkątna, tzn postaci a 11 a 12 a 13 a 1n a a 22 a 23 a 2n a 21 a A = 0 0 a 33 a 3n lub A = a 31 a 32 a a nn a n1 a n2 a n3 a nn to det A = a 11 a 22 a nn

3 (F) Wiadomo że mnożenie wiersza lub kolumny macierzy A przez stałą k daje macierz o wyznaczniku k det A; zamiana miejscami 2 wierszy lub kolumn zmienia wyznacznik na przeciwny; dodanie do wiersza (kolumny) innego wiersza (kolumny) nie zmienia wyznacznika macierzy a) Sprawdź na prostych przykładach, że powyższe własności są prawdziwe b) Spróbuj uzasadnić, że te własności są prawdziwe c) Policz wyznacznik macierzy z zadania (A) sprowadzając je do postaci trójkątnej Zestaw 6 Macierze 3 (A) Niech macierz A o n wierszach i kolumnach spełnia a ij = a ji Uzasadnij, że jeśli n jest nieparzyste, to det A = 0 i pokaż na przykładach, że założenie nieparzystości n jest istotne (B) Jaki wyznacznik ma macierz mająca 0 na przekątnej, 1 powyżej oraz 1 poniżej przekątnej? (C) Jeśli na wykładzie nie pojawiło się pojęcie rzędu macierzy, to zdefiniujmy je następująco: rzędem macierzy A nazywamy taką najmniejszą liczbę n, że za pomocą operacji elementarnych można doprowadzić macierz do postaci, w której n wierszy zawiera jakieś wyrazy niezerowe, zaś pozostałe same zera (Analogicznie można definiować rząd używając kolumn zamiast wierszy lub też operacji na wierszach i kolumnach równocześnie) (A) Uzasadnij, że macierz identycznościowa ma rząd równy wymiarowi (B) Uzasadnij, że macierz kwadratowa o wyznaczniku 0 ma rząd mniejszy niż wymiar (C) Uzasadnij, że macierz ma rząd 0 wtedy i tylko wtedy, gdy jest zerowa (D) Policz rząd macierzy następujących: a a + 1 a , , 1, a 2a 3a (a R) [ 0 1 (D) Znajdź ogólną postać macierzy A n, gdzie A = (E) Proszę zrobić wcześniejsze zadania, które nie zostały przedstawione dotychczas na ćwiczeniach Zestaw 7 Wartości i wektory własne (A) Znajdź wartości i wektory własne macierzy [ a b b a b (B) Znajdź wartości własne i wektory własne macierzy i b a b b a b b a (C) Pokaż, że macierz jest odwracalna wtedy i tylko wtedy, gdy ma zerową wartość własną (D) Jeśli znane są wartości własne macierzy A, to jakie wartości własne mają macierze 2A i A? (E) Sprawdź na przykładzie macierzy A wymiaru 2 2 wybranej tak, aby miała 2 różne wartości własne λ 1, λ 2 R, że wartości własne macierzy A 2 3A + I to λ 2 i 3λ i + 1 dla i = 1, 2 (F) Pokaż na przykładach, że jeśli λ jest wartością własną A zaś µ wartością własną B, to λ + µ może, ale nie musi być wartością własną A + B (G) Uzasadnij, że jeśli λ jest wartością własną dla A, to λ 2 jest wartością własną A 2, oraz jeśli λ 0 to λ 1 jest wartością własną A 1 (H) Uzasadnij, że jeśli v jest wektorem własnym macierzy A, to jest również wektorem własnym dla A 2 i A 1 o ile A jest odwracalna Zestaw A 1 (I) Napisz równanie kwadratowe, którego pierwiastkami są i 1 oraz 2 i (II) Narysuj zbiór {z C : z z = 2 z 1} (III) Jaka macierz A ma taką własność, że dla dowolnego wektora v wektory v i Av mają taką samą długość, ale kąt między nimi wynosi π 4? (IV) Znajdź pole trójkąta o wierzchołkach (cos( π 3 ), sin( π 3 )), ( 1, 0), (sin π 3, cos π 3 ) Czy trójkąt ten jest ostrokątny? (V) Rozwiąż układ równań: [ (VI) Policz wyznacznik macierzy (VII) Policz rząd macierzy z zadania (IX) (VIII) Znajdź A 1 i A 9, jeśli A = [ 1 0 { x y z = 1, 2y 2x z = Podaj wyznacznik, wektory i wartości własne A2012 (IX) Znajdź wartości własne i wektory własne macierzy [ (X) Uzasadnij, że jeśli v jest wektorem własnym macierzy A, to jest też wektorem własnym macierzy A I Zestaw B 1 (I) Napisz równanie kwadratowe, którego pierwiastkami są oraz 2 i i 1 (II) Narysuj zbiór {z C : z z = z z }

4 (III) Jaka macierz A ma taką własność, że dla dowolnego wektora v wektory v i Av mają taką samą długość, ale kąt między nimi wynosi π 3? (IV) Znajdź pole trójkąta o wierzchołkach (cos( π 6 ), sin( π 6 )), ( 1, 0), (sin π 6, cos π 6 ) Czy trójkąt ten jest ostrokątny? (V) Rozwiąż układ równań: { x + y 2z = 1, 2y x + 2z = 2 [ (VI) Policz wyznacznik macierzy (VII) Policz rząd macierzy z zadania (IX) (VIII) Znajdź A 1 i A 9, jeśli A = [ 2 0 [ Podaj wyznacznik, wektory i wartości własne A2012 (IX) Znajdź wartości własne i wektory własne macierzy (X) Uzasadnij, że jeśli v jest wektorem własnym macierzy A, to jest też wektorem własnym macierzy A + I Zestaw 8 Bazy Prostopadłość Ortogonalizacja (A) Zapisz wektor w = (1, 2) jako kombinację liniową wektorów v 1 = (2, 3), v 2 = (3, 4) i v 3 (4, 5) (czyli w = α i v i ) na co najmniej 2 sposoby, w tym jeden ze wszystkimi niezerowymi współczynnikami α i, a drugi z możliwie największą liczbą zerowych współczynników (B) Znajdź ortogonalizację i ortonormalizację ciągu wektorów (2, 1, 0, 0), (1, 0, 2, 0), (0, 1, 1, 1) (C) Znajdź rzut prostokątny wektora w = (1, 0, 0) na płaszczyznę π rozpiętą przez wektory (2, 1, 1) i ( 1, 1, 1) Jaki jest kąt między w a π? (D) Znajdź wektor prostopadły do wektorów (2, 0, 1) i (1, 1, 2) (E) Pokaż, że ortogonalizacje wektorów v 1, v 2,, v n oraz v 1, v 2,, v n takich, że v i = v i+1, v i+1 = v i, v k = v k dla k i, i + 1 różnią się co najwyżej dwoma wektorami (F) Wskaż dwa różne zestawy po 3 wektory w R 3 dające takie same ortogonalizacje (G) Znajdź bazę {v 1, v 2, v 3 } ortogonalnych wektorów w R 3 mających wszystkie współrzędne niezerowe Zapisz w tej bazie wektor w taki, że i-ta współrzędna wektorów w i v i jest taka sama dla i = 1, 2, 3 Zestaw 9 Bazy ortogonalne (A) Sprawdź, że podane na wykładzie układy wektorów w C n są istotnie bazami ortonormalnymi (B) Znajdź bazy w C 3 i C 4 zgodnie z definicjami z wykładu Zapisz w postaci kombinacji tych wektorów wybrane przez siebie wektory C 3 i C 4 (C) Niech v 1 = (0, 1, 1), v 2 = (1, 0, 1), v 3 = (1, 1, 0) Znajdź ortogonalizację (v 1, v 2, v 3) tych wektorów Zapisz wektory bazy kanonicznej w postaci kombinacji liniowej v i (D) Wybierz w R 2 dwie różne bazy (v 1, v 2 ), (w 1, w 2 ) Znajdź α ij i β ij takie, że w [ 1 = α 11 v 1 +α [ 12 v 2 i w 2 = α 21 v 1 +α 22 v 2, α11 α oraz v 1 = β 11 w 1 + β 12 w 2 i v 2 = β 21 w 1 + β 22 w 2 Znajdź iloczyn macierzy 12 β11 β i 12 α 21 α 22 β 21 β 22 (E) Niech (v 1, v 2 ) (w 1, w 2 ) = v 1 w 1 + 4v 2 w 2 Znajdź ortogonalizację wektorów (1, 1) i (1, 1) używając zamiast zwykłego iloczynu skalarnego operacji Uwaga: również normy nie są standardowe, ale liczone jako v = v v Zestaw A/B Niech v 1 = (1, 0, 1), v 2 = (2, 1, 0) i v 3 = (0, 0, 1) [v 1 = (1, 2, 0), v 2 = (3, 1, 1) i v 3 = (0, 0, 1) (1) Zortogonalizuj wektory v 1, v 2, v 3 (2) Zapisz wektor (1, 0, 0) jako kombinację wektorów v 1, v 2, v 3 (3) Znajdź kąt między wektorem v 3 a płaszczyzną rozpiętą przez wektory v 1 i v 2 (4) Znajdź wektor o normie 1 prostopadły do v 2 i v 3 (5A) Znajdź macierz A o tej własności, że Aw 1 = w 2 oraz Aw 2 = w 1 dla wektorów w 1 = (1, 2) i w 2 = (1, 1) (5B) Znajdź macierz A o tej własności, że Aw 1 = w 2 oraz Aw 2 = w 1 dla wektorów w 1 = (1, 3) i w 2 = (2, 1) Zestaw 10 Grupy i pierścienie (A) Policz lub uzasadnij, że to niemożliwe, wartość wyrażenia ( )/(2 4) w Z, Z 5, Z 6, Z 9 (B) Narysuj wykres wielomianu x 3 + x w Z 5 (C) Wykonaj działania w iloczynie (x 2) 2 (x + 4)(x 2 + 1) w Z 5 i Z 6 (D) Znajdź pierwiastki wielomianu x w Z 6 i Z 7 (E) Policz 3 53 w Z 7 i Z 22 możliwie małym kosztem obliczeniowym (F) Sprawdź, czy są izomorficzne grupy Z 4 i Z 2 Z 2 oraz Z 6 i Z 2 Z 3 Odpowiedź pozytywna oznacza wskazanie izomorfizmu i uzasadnienie; negatywna oznacza zwykle znalezienie własności działania dodawania w jednej z nich, której nie ma w drugiej (G) Które z liczb w Z 15 mają elementy odwrotne dla mnożenia? (H) Pokaż, że element odwrotny [ może być co najwyżej [ jeden 2 0 (I) Policz (A 2 + B) B dla A = oraz A = używając działań w Z (J) Dla macierzy A, B z poprzedniego zadania spróbuj znaleźć macierze odwrotne Powtórz wyliczenia dla tych samych macierzy, ale z działaniami w Z 6

5 Zestaw 11 Grupy i pierścienie II (A) Pokaż, że każda trzyelementowa grupa jest izomorficzna z (Z 3, +) Czy podobnie jest dla grupy pięcioelementowej i (Z 5, +)? (B) Zdefiniujmy relację równoważności na zbiorze funkcji następująco: f g x : f(x) = g(x) Znajdź wszystkie klasy równoważności dla wielomianów określonych na Z 2 (Z 3 ) i wszystkich współczynnikach w tym samym zbiorze Pokaż, że każda funkcja jest równoważna z pewnym wielomianem (Warto poszukać na początek przykładów) (C) Pokaż, że każda macierz o współczynnikach w Z k i wyznaczniku względnie pierwszym z k ma macierz odwrotną w Z k Znajdź macierz odwrotną do dowolnej takiej macierzy wymiaru 3 3 Zestaw 12 Wielomiany Przestrzenie liniowe, cd (A) Metodami aproksymacji Lagrange a i Newtona, znaleźć aproksymacje wielomianami stopnia 1, 2 i 3 dla podanych funkcji oraz punktów (wybieramy tyle punktów, ile potrzeba do danej aproksymacji z podanych): x 4 x (x i {0, 1, 2, 3}), 2 x (x i {0, 1, 2, 3}), sin x (x i {0, π/3, 2π/3, π}) (B) Dla poniższych funkcji znajdź aproksymację Hermite a zgadzającą się z funkcją co do wartości i pochodnej w podanych punktach: x 4 x, x i {0, 1}; 2 x, x i {0, 2}; sin x, x i {0, π/2} (C) Znajdź aproksymację funkcjami sklejanymi dla wybranej funkcji z poprzedniego zadania oraz kilku wybranych węzłów (D) W przestrzeni wielomianów stopnia co najwyżej 3 rozważamy następujące bazy (proszę sprawdzić, że to są rzeczywiście bazy!): {1, x, x 2, x 3 }, {1, x 1, (x 1)(x 2), x(x 1)(x 2)} Znajdź macierz operacji różniczkowania w tych bazach (E) Powtórz zadanie poprzednie dla wielomianów stopnia co najwyżej 2 i baz B 1 = {1, x, x 2 }, B 2 = {(x 1) 2, x 2, (x + 1) 2 } Znajdź macierz P odwzorowania identycznościowego w którym w dziedzinie rozpatrujemy bazę B 1, zaś w przeciwdziedzinie B 2 Pokaż, że zachodzi równość M 1 = P 1 M 2 P, gdzie M i są macierzami pochodnej w odpowiednich bazach (F) Opisz jądro i obraz operacji pochodnej z poprzedniego zadania w bazach B 1 i B 2 Zestaw 13 Przestrzenie liniowe Iloczyn skalarny (A) Znajdź rząd macierzy odwzorowania pochodnej z zadania 12D w obu bazach odwzorowania (B) Rozpatrzmy odwzorowanie liniowe f : R 3 R 3 o macierzy [ Znajdź wektory własne tego Znajdź jądro i obraz tego odwzorowania oraz jego rząd (C) Znajdź wektory i wartości własne macierzy z poprzedniego zadania Znajdź macierz tego odwzorowania w bazie składającej się z wektorów własnych (D) Sprawdź, że odwzorowanie (v, w) v 1 w 1 + 2v 2 w 2 v 1 w 2 v 2 w 1 jest iloczynem skalarnym w R 2 Znajdź wektory o normie 1 ortogonalne do wektorów (0, 1), (1, 0),(1, 1) (E) Sprawdź (jeśli to nie zostało zrobione na wykładzie oraz mieli Państwo całki na analizie), że dla wielomianów operacja (p, q) 1 0 p(t)q(t)dt jest iloczynem skalarnym Znajdź ortogonalizację bazy B 1 z zadania 12E Sprawdź, że jeśli w całce zmienimy granice całkowania, pojęcie prostopadłości się zmieni (F) Sprawdź, że operacja (p, q) p(0)q(0) + p(1)q(1) + p( 1)q( 1) jest iloczynem skalarnym na przestrzeni wielomianów stopnia co najwyżej 2, ale nie jest na przestrzeni wielomianów stopnia co najwyżej 3 Zortogonalizuj bazę B 1 z zadania 12E Powtórz wyliczenia dla (p, q) p(x 0 )q(x 0 ) + p(x 1 )q(x 1 ) + p(x 2 )q(x 2 ) oraz wartości x i innych niż podane wyżej (G) W R 2 rozpatrujemy odwzorowanie v v v v 1 v 2 Pokaż, że jest to norma sprawdź, czy jest ona zadawana przez iloczyn skalarny i, w przypadku pozytywnej odpowiedzi, znajdź ten iloczyn

Zadania egzaminacyjne

Zadania egzaminacyjne Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę

Bardziej szczegółowo

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: (N, ), (Z, +) (Z, ), (R, ), (Q \ {}, ) czym jest element neutralny i przeciwny w grupie?,

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna

Indukcja matematyczna Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa. 1. Macierze.

Algebra liniowa. 1. Macierze. Algebra liniowa 1 Macierze Niech m oraz n będą liczbami naturalnymi Przestrzeń M(m n F) = F n F n będącą iloczynem kartezjańskim m egzemplarzy przestrzeni F n z naturalnie określonymi działaniami nazywamy

Bardziej szczegółowo

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i + Teoria na egzamin z algebry liniowej Wszystkie podane pojęcia należy umieć określić i podać pprzykłady, ewentualnie kontrprzykłady. Ponadto należy znać dowody tam gdzie to jest zaznaczone. Liczby zespolone.

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, MAT00405 PRZEKSZTAL CANIE WYRAZ EN ALGEBRAICZNYCH, WZO R DWUMIANOWY NEWTONA Uprościć podane wyrażenia 7; (b) ( 6)( + ); (c) a 5 6 8a ; (d) ( 5 )( 5 + ); (e) ( 45x 4 y

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Zadania Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna Geometria analityczna na płaszczyźnie Liczby zespolone 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone

Bardziej szczegółowo

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4 Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4 jeżeli x jest podzielne przez 4 to jest podzielne przez

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5

Bardziej szczegółowo

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1,

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1, Lista Algebra z Geometrią Analityczną Układy równań. Zadanie 1 Wyjaśnij na czym polega metoda elininacji Gaussa rozwiązując układ równań: { x + 2y = 5 x y = 9 Zadanie 2 Rozwiąż układ równań metodą eliminacji

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometrią

Algebra liniowa z geometrią Algebra liniowa z geometrią Maciej Czarnecki 15 stycznia 2013 Spis treści 1 Geometria płaszczyzny 2 1.1 Wektory i skalary........................... 2 1.2 Macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych.........

Bardziej szczegółowo

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory; Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia

Bardziej szczegółowo

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B 1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =

Bardziej szczegółowo

1 Macierze i wyznaczniki

1 Macierze i wyznaczniki 1 Macierze i wyznaczniki 11 Definicje, twierdzenia, wzory 1 Macierzą rzeczywistą (zespoloną) wymiaru m n, gdzie m N oraz n N, nazywamy prostokątną tablicę złożoną z mn liczb rzeczywistych (zespolonych)

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone i

1. Liczby zespolone i Zadania podstawowe Liczby zespolone Zadanie Podać część rzeczywistą i urojoną następujących liczb zespolonych: z = ( + 7i)( + i) + ( 5 i)( + 7i), z = + i, z = + i i, z 4 = i + i + i i Zadanie Dla jakich

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

Wykład 14. Elementy algebry macierzy Wykład 14 Elementy algebry macierzy dr Mariusz Grządziel 26 stycznia 2009 Układ równań z dwoma niewiadomymi Rozważmy układ równań z dwoma niewiadomymi: a 11 x + a 12 y = h 1 a 21 x + a 22 y = h 2 a 11,

Bardziej szczegółowo

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Lista nr 1 - Liczby zespolone Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić

Bardziej szczegółowo

1 Elementy logiki i teorii mnogości

1 Elementy logiki i teorii mnogości 1 Elementy logiki i teorii mnogości 11 Elementy logiki Notatki do wykładu Definicja Zdaniem logicznym nazywamy zdanie oznajmujące, któremu przysługuje jedna z dwu logicznych ocen prawda (1) albo fałsz

Bardziej szczegółowo

Macierze i Wyznaczniki

Macierze i Wyznaczniki dr Krzysztof Żyjewski MiBM; S-I 0.inż. 0 października 04 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Definicja. Iloczynem macierzy A = [a ij m n, i macierzy B = [b ij n p nazywamy macierz

Bardziej szczegółowo

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3 ZESTAW I 1. Rozwiązać równanie. Pierwiastki zaznaczyć w płaszczyźnie zespolonej. z 3 8(1 + i) 3 0, Sposób 1. Korzystamy ze wzoru a 3 b 3 (a b)(a 2 + ab + b 2 ), co daje: (z 2 2i)(z 2 + 2(1 + i)z + (1 +

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1 Algebra liniowa II Lista Zadanie Udowodnić, że jeśli B b ij jest macierzą górnotrójkątną o rozmiarze m m, to jej wyznacznik jest równy iloczynowi elementów leżących na głównej przekątnej: det B b b b mm

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie wektorowe

Przestrzenie wektorowe Rozdział 4 Przestrzenie wektorowe Rozważania dotyczące przestrzeni wektorowych rozpoczniemy od kilku prostych przykładów. Przykład 4.1. W przestrzeni R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} wprowadzamy dwa działania:

Bardziej szczegółowo

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 SPIS TREŚCI Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo

Bardziej szczegółowo

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania. 10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych

Bardziej szczegółowo

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Macierze. Rozdział Działania na macierzach Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i, j) (i 1,..., n; j 1,..., m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F R lub F C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy

Bardziej szczegółowo

1 Zbiory i działania na zbiorach.

1 Zbiory i działania na zbiorach. Matematyka notatki do wykładu 1 Zbiory i działania na zbiorach Pojęcie zbioru jest to pojęcie pierwotne (nie definiuje się tego pojęcia) Pojęciami pierwotnymi są: element zbioru i przynależność elementu

Bardziej szczegółowo

Aby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania

Aby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Aby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania rozwiązywane na wykładzie, rozwiązywane na ćwiczeniach, oraz samodzielnie

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ WSHE, O/K-CE 10. Homomorfizmy Definicja 1. Niech V, W będą dwiema przestrzeniami liniowymi nad ustalonym ciałem, odwzorowanie ϕ : V W nazywamy homomorfizmem

Bardziej szczegółowo

1 Działania na zbiorach

1 Działania na zbiorach Algebra liniowa z geometrią /4 Działania na zbiorach Zadanie Czy działanie : R R R określone wzorem (x x ) (y y ) := (x y x y x y + x y ) jest przemienne? Zadanie W dowolnym zbiorze X określamy działanie

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści 0 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 2 1 Geometria analityczna w R 2 3 3 3 2 Liczby zespolone 4 4 4 3

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c, Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \

Bardziej szczegółowo

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr :

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : Lista Przestrzenie liniowe Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : V = R[X], zbiór wielomianów jednej zmiennej o współczynnikach rzeczywistych, wraz ze standardowym dodawaniem

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią Lista 1 - Liczby zespolone

Algebra z geometrią Lista 1 - Liczby zespolone Algebra z geometrią Lista 1 - Liczby zespolone 1. Oblicz a) (1 + i)(2 i); b) (3 + 2i) 2 ; c) (2 + i)(2 i); d) (3 i)/(1 + i); e) (1 + i 3)/(2 + i 3); f) (2 + i) 3 ; g) ( 3 i) 3 ; h) ( 2 + i 3) 2 2. Korzystając

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Lista zadań dla kursów mających ćwiczenia co dwa tygodnie. Zadania po symbolu potrójne karo omawiane są na ćwiczeniach rzadko, ale warto też poświęcić im nieco uwagi. Przy

Bardziej szczegółowo

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same 1 Macierz definicja i zapis Macierzą wymiaru m na n nazywamy tabelę a 11 a 1n A = a m1 a mn złożoną z liczb (rzeczywistych lub zespolonych) o m wierszach i n kolumnach (zamiennie będziemy też czasem mówili,

Bardziej szczegółowo

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008 Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Liczby zespolone. x + 2 = 0. Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy Zadania z algebry liniowej - sem I Przestrzenie liniowe bazy rząd macierzy Definicja 1 Niech (K + ) będzie ciałem (zwanym ciałem skalarów a jego elementy nazywać będziemy skalarami) Przestrzenią liniową

Bardziej szczegółowo

1 Macierz odwrotna metoda operacji elementarnych

1 Macierz odwrotna metoda operacji elementarnych W tej części skupimy się na macierzach kwadratowych. Zakładać będziemy, że A M(n, n) dla pewnego n N. Definicja 1. Niech A M(n, n). Wtedy macierzą odwrotną macierzy A (ozn. A 1 ) nazywamy taką macierz

Bardziej szczegółowo

1. Równania i nierówności liniowe

1. Równania i nierówności liniowe Równania i nierówności liniowe Wykonać działanie: Rozwiązać równanie: ( +x + ) x a) 5x 5x+ 5 = 50 x 0 b) 6(x + x + ) = (x + ) (x ) c) x 0x (0 x) 56 = 6x 5 5 ( x) Rozwiązać równanie: a) x + x = 4 b) x x

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.

Bardziej szczegółowo

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,. 1 WYKŁAD 3 3. FUNKCJA LINIOWA FUNKCJĄ LINIOWĄ nazywamy funkcję typu : dla, gdzie ; ół,. Załóżmy na początek, że wyraz wolny. Wtedy mamy do czynienia z funkcją typu :.. Wykresem tej funkcji jest prosta

Bardziej szczegółowo

2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I

2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Liniowa niezależno ność wektorów Przykład: Sprawdzić czy następujące wektory z przestrzeni 3 tworzą bazę: e e e3 3 Sprawdzamy czy te wektory są liniowo niezależne: 3 c + c + c3 0 c 0 c iei 0 c + c + 3c3

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j), ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j

Bardziej szczegółowo

R n = {(x 1, x 2,..., x n ): x i R, i {1,2,...,n} },

R n = {(x 1, x 2,..., x n ): x i R, i {1,2,...,n} }, nazywa- Definicja 1. Przestrzenią liniową R n my zbiór wektorów R n = {(x 1, x 2,..., x n ): x i R, i {1,2,...,n} }, z określonymi działaniami dodawania wektorów i mnożenia wektorów przez liczby rzeczywiste.

Bardziej szczegółowo

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie Wersja z dnia 23 stycznia 2014 Paweł Bechler 1 Formy hermitowskie Niech X oznacza przestrzeń liniową nad ciałem K. Definicja 1. Funkcję φ : X X K nazywamy

Bardziej szczegółowo

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ Problem Jak rozwiązać podany układ równań? 2x + 5y 8z = 8 4x + 3y z = 2x + 3y 5z = 7 x + 8y 7z = Definicja Równanie postaci a x + a 2 x 2 + + a n x n = b gdzie a, a 2, a

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe Rozdział 4 Przestrzenie liniowe 4.1. Działania zewnętrzne Niech X oraz F będą dwoma zbiorami niepustymi. Dowolną funkcję D : F X X nazywamy działaniem zewnętrznym w zbiorze X nad zbiorem F. Przykład 4.1.

Bardziej szczegółowo

Met Me ody numer yczne Wykład ykład Dr inż. Mic hał ha Łanc Łan zon Instyt Ins ut Elektr Elektr echn iki echn i Elektrot Elektr echn olo echn

Met Me ody numer yczne Wykład ykład Dr inż. Mic hał ha Łanc Łan zon Instyt Ins ut Elektr Elektr echn iki echn i Elektrot Elektr echn olo echn Metody numeryczne Wykład 3 Dr inż. Michał Łanczont Instytut Elektrotechniki i Elektrotechnologii E419, tel. 4293, m.lanczont@pollub.pl, http://m.lanczont.pollub.pl Zakres wykładu Pojęcia podstawowe Algebra

Bardziej szczegółowo

Geometria Lista 0 Zadanie 1

Geometria Lista 0 Zadanie 1 Geometria Lista 0 Zadanie 1. Wyznaczyć wzór na pole równoległoboku rozpiętego na wektorach u, v: (a) nie odwołując się do współrzędnych tych wektorów; (b) odwołując się do współrzędnych względem odpowiednio

Bardziej szczegółowo

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje Funkcje Andrzej Musielak 1 Funkcje Funkcja liniowa Funkcja liniowa jest postaci f(x) = a x + b, gdzie a, b R Wartość a to tangens nachylenia wykresu do osi Ox, natomiast b to wartość funkcji w punkcie

Bardziej szczegółowo

Własności wyznacznika

Własności wyznacznika Własności wyznacznika Rozwinięcie Laplace a względem i-tego wiersza: n det(a) = ( 1) i+j a ij M ij (A), j=1 gdzie M ij (A) to minor (i, j)-ty macierzy A, czyli wyznacznik macierzy uzyskanej z macierzy

Bardziej szczegółowo

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem. 1 Wektory Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem. 1.1 Dodawanie wektorów graficzne i algebraiczne. Graficzne - metoda równoległoboku. Sprowadzamy wektory

Bardziej szczegółowo

Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności

Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności I. Pojęcie funkcji definicja różne sposoby opisu funkcji określenie dziedziny, zbioru wartości, miejsc zerowych. Należy

Bardziej szczegółowo

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

Repetytorium z matematyki ćwiczenia Spis treści 1 Liczby rzeczywiste 1 2 Geometria analityczna. Prosta w układzie kartezjańskim Oxy 4 3 Krzywe drugiego stopnia na płaszczyźnie kartezjańskiej 6 4 Dziedzina i wartości funkcji 8 5 Funkcja liniowa

Bardziej szczegółowo

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

Baza w jądrze i baza obrazu ( ) Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem

Bardziej szczegółowo

Rozdział 2. Liczby zespolone

Rozdział 2. Liczby zespolone Rozdział Liczby zespolone Zbiór C = R z działaniami + oraz określonymi poniżej: x 1, y 1 ) + x, y ) := x 1 + x, y 1 + y ), 1) x 1, y 1 ) x, y ) := x 1 x y 1 y, x 1 y + x y 1 ) ) jest ciałem zob rozdział

Bardziej szczegółowo

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 23 października 2018 Definicja iloczynu skalarnego Definicja Iloczynem skalarnym w przestrzeni liniowej R n nazywamy odwzorowanie ( ) : R n R n R spełniające

Bardziej szczegółowo

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009 Formy kwadratowe Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, 2009 1 / 15 Definicja Niech V, W,

Bardziej szczegółowo

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. Analiza stabilności rozwiązań stanowi ważną część jakościowej teorii równań różniczkowych. Jej istotą jest poszukiwanie odpowiedzi

Bardziej szczegółowo

Dr inż. Janusz Dębiński Mechanika ogólna Wykład 2 Podstawowe wiadomości z matematyki Kalisz

Dr inż. Janusz Dębiński Mechanika ogólna Wykład 2 Podstawowe wiadomości z matematyki Kalisz Dr inż. Janusz Dębiński Mechanika ogólna Wykład 2 Podstawowe wiadomości z matematyki Kalisz Dr inż. Janusz Dębiński 1 2.1. Przestrzeń i płaszczyzna Podstawowe definicje Punkt - najmniejszy bezwymiarowy

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych

Układy równań liniowych Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem. Niech n, m N. Równanie liniowe nad ciałem K z niewiadomymi (lub zmiennymi) x 1, x 2,..., x n K definiujemy jako formę zdaniową zmiennej (x 1,..., x n ) K

Bardziej szczegółowo

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna Arkusz A04 2 Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna odpowiedź Zadanie 1. (0-1) Liczba π spełnia nierówność: A. + 1 > 5 B. 1 < 2 C. + 2 3 4

Bardziej szczegółowo

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami: 9 Wykład 9: Przestrzenie liniowe i podprzestrzenie Definicja 9 Niech F będzie ciałem Algebrę (V, F, +, ), gdzie V, + jest działaniem w zbiorze V zwanym dodawaniem wektorów, a jest działaniem zewnętrznym

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas ALGEBRA LINIOWA 2 Lista zadań 23/24 Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz dr Zbigniew Skoczylas Lista pierwsza Zadanie Uzasadnić z definicji że zbiór wszystkich rzeczywistych macierzy trójkątnych górnych stopnia

Bardziej szczegółowo

3. Operacje na zbiorach (1) Sprowadź poniższe zdania dotyczące zbiorów do postaci zdań logicznych i sprawdź ich prawdziwość.

3. Operacje na zbiorach (1) Sprowadź poniższe zdania dotyczące zbiorów do postaci zdań logicznych i sprawdź ich prawdziwość. 1. Zapis matematyczny i elementy logiki matematycznej (1) Zapisz, używając symboliki matematycznej zdania: (a) Liczby x i y mają wspólny dzielnik większy od 2. (b) Jeśli x i y różnią się o 1, to nie mają

Bardziej szczegółowo

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań Przekształcenia liniowe, diagonalizacja macierzy 1. Podano współrzędne wektora v w bazie B. Znaleźć współrzędne tego wektora w bazie B, gdy: a) v = (1,

Bardziej szczegółowo

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne. Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne. Definicja. Niech a i b będą dodatnimi liczbami rzeczywistymi i niech a. Logarytmem liczby b przy podstawie

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współczynnikach Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 12 maja 2016 Równanie liniowe n-tego rzędu Definicja Równaniem różniczkowym liniowym

Bardziej szczegółowo

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU Agata Boratyńska Zadania z matematyki Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU. Korzystając z definicji granicy ciągu udowodnić: a) n + n+ = 0 b) n + n n+ = c) n + n a =, gdzie a

Bardziej szczegółowo

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u W ) Rzeczywiście U W jest podprzetrzenią przestrzeni

Bardziej szczegółowo

? 14. Dana jest funkcja. Naszkicuj jej wykres. Dla jakich argumentów funkcja przyjmuje wartości dodatnie? 15. Dana jest funkcja f x 2 a x

? 14. Dana jest funkcja. Naszkicuj jej wykres. Dla jakich argumentów funkcja przyjmuje wartości dodatnie? 15. Dana jest funkcja f x 2 a x FUNKCE FUNKCJA LINIOWA Sporządź tabelkę i narysuj wykres funkcji ( ) Dla jakich argumentów wartości funkcji są większe od 5 Podaj warunek równoległości prostych Wyznacz równanie prostej równoległej do

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski Uniwersytet Śląski 23 marca 2012 Ciało liczb zespolonych Rozważmy zbiór C = R R, czyli C = {(x, y) : x, y R}. W zbiorze C definiujemy następujące działania: dodawanie: mnożenie: (a, b) + (c, d) = (a +

Bardziej szczegółowo

Wstęp do analizy matematycznej

Wstęp do analizy matematycznej Wstęp do analizy matematycznej Andrzej Marciniak Zajęcia finansowane z projektu "Rozwój i doskonalenie kształcenia na Politechnice Poznańskiej w zakresie technologii informatycznych i ich zastosowań w

Bardziej szczegółowo

Dział I FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI

Dział I FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI MATEMATYKA ZAKRES PODSTAWOWY Rok szkolny 01/013 Klasa: II Nauczyciel: Mirosław Kołomyjski Dział I FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI Lp. Zagadnienie Osiągnięcia ucznia. 1. Podstawowe własności funkcji.. Podaje określenie

Bardziej szczegółowo

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ... Wykład 15 Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem i niech α 1, α 2,, α n, β K. Równanie: α 1 x 1 + α 2 x 2 + + α n x n = β z niewiadomymi x 1, x 2,, x n nazywamy równaniem liniowym. Układ: a 21 x

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach. WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

Bardziej szczegółowo

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i,j) (i = 1,,n;j = 1,,m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F = R lub F = C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy F

Bardziej szczegółowo

Zastosowania wyznaczników

Zastosowania wyznaczników Zastosowania wyznaczników Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 7.wykład z algebry liniowej Warszawa, listopad 2012 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, listopad 2012 1 / 17

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI

WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie I. ZBIORY I.1. Działania na zbiorach I.2. Relacje między

Bardziej szczegółowo

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zajęcia 1 Pewne funkcje - funkcja liniowa dla gdzie -funkcja kwadratowa dla gdzie postać kanoniczna postać iloczynowa gdzie równanie kwadratowe pierwiastki równania kwadratowego: dla dla wzory Viete a

Bardziej szczegółowo

Pytania i polecenia podstawowe

Pytania i polecenia podstawowe Pytania i polecenia podstawowe Liczby zespolone a) 2 i 1 + 2i 1 + 2i 3 + 4i, c) 1 i 2 + i a) 4 + 3i (2 i) 2, c) 1 3i a) i 111 (1 + i) 100, c) ( 3 i) 100 Czy dla dowolnych liczb z 1, z 2 C zachodzi równość:

Bardziej szczegółowo

Wykład 5. Ker(f) = {v V ; f(v) = 0}

Wykład 5. Ker(f) = {v V ; f(v) = 0} Wykład 5 Niech f : V W będzie przekształceniem liniowym przestrzeni wektorowych Wtedy jądrem przekształcenia nazywamy zbiór tych elementów z V, których obrazem jest wektor zerowy w przestrzeni W Jądro

Bardziej szczegółowo

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ). Zad (0p) Zaznacz na płaszczyźnie zespolonej wszystkie z C, które spełniają równanie ( iz 3 z z ) Re [(z + 3) ( z 3) = 0 Szukane z C spełniają: iz 3 = z z Re [(z + 3) ( z 3) = 0 Zajmijmy się najpierw pierwszym

Bardziej szczegółowo

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcja homograficzna. Definicja. Funkcja homograficzna jest to funkcja określona wzorem f() = a + b c + d, () gdzie współczynniki

Bardziej szczegółowo

Równania poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie = Rozwiąż układ równań: (( + 1 ( + 2 = = 1

Równania poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie  = Rozwiąż układ równań: (( + 1 ( + 2 = = 1 Równania poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie http://www.zadania.info/). Rozwiąż układ równań: (( + ( + 2 = 3 = 4. http://www.zadania.info/d38/2287 2. Rozwiąż układ równań: ( + 2 (

Bardziej szczegółowo

Ostatnia aktualizacja: 30 stycznia 2015 r.

Ostatnia aktualizacja: 30 stycznia 2015 r. Ostatnia aktualizacja: 30 stycznia 2015 r. Spis treści 1. Funkcja liniowa 5 2. Funkcja kwadratowa 7 3. Trygonometria 11 4. Ciagi liczbowe 13 5. Wielomiany 15 6. Funkcja wykładnicza 17 7. Funkcja wymierna

Bardziej szczegółowo

Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze

Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze I. Funkcja i jej własności POZIOM PODSTAWOWY Pojęcie

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe

Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe Definicja 1 (Iloczyn skalarny). Niech V będzie rzeczywistą przestrzenią liniową. Iloczynem skalarnym w przestrzeni V nazywamy funkcję

Bardziej szczegółowo

SPIS TREŚCI WSTĘP... 8 1. LICZBY RZECZYWISTE 2. WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE 3. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI

SPIS TREŚCI WSTĘP... 8 1. LICZBY RZECZYWISTE 2. WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE 3. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI SPIS TREŚCI WSTĘP.................................................................. 8 1. LICZBY RZECZYWISTE Teoria............................................................ 11 Rozgrzewka 1.....................................................

Bardziej szczegółowo

1) 2) 3) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25)

1) 2) 3)  5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25) 1) Wykresem funkcji kwadratowej f jest parabola o wierzchołku w początku układu współrzędnych i przechodząca przez punkt. Wobec tego funkcja f określona wzorem 2) Punkt należy do paraboli o równaniu. Wobec

Bardziej szczegółowo

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Ostatnie zmiany 23.05.2009 r. 1. Niech F będzie podciałem ciała K i niech n N. Pokazać, że niepusty liniowo niezależny podzbiór S przestrzeni F n jest także

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe ALGEBRA LINIOWA 2 Wydział Mechaniczny / AIR, MTR Semestr letni 2009/2010 Prowadzący: dr Teresa Jurlewicz Przestrzenie liniowe Uwaga. W nawiasach kwadratowych podane są numery zadań znajdujących się w podręczniku

Bardziej szczegółowo

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j =

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j = 11 Algebra macierzy Definicja 11.1 Dla danego ciała F i dla danych m, n N funkcję A : {1,..., m} {1,..., n} F nazywamy macierzą m n (macierzą o m wierszach i n kolumnach) o wyrazach z F. Wartość A(i, j)

Bardziej szczegółowo

Zapisujemy:. Dla jednoczesnego podania funkcji (sposobu przyporządkowania) oraz zbiorów i piszemy:.

Zapisujemy:. Dla jednoczesnego podania funkcji (sposobu przyporządkowania) oraz zbiorów i piszemy:. Funkcja Funkcją (stosuje się też nazwę odwzorowanie) określoną na zbiorze o wartościach w zbiorze nazywamy przyporządkowanie każdemu elementowi dokładnie jednego elementu. nazywamy argumentem, zaś wartością

Bardziej szczegółowo

2. Układy równań liniowych

2. Układy równań liniowych 2. Układy równań liniowych Grzegorz Kosiorowski Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie zima 2017/2018 rzegorz Kosiorowski (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie) 2. Układy równań liniowych zima 2017/2018 1 /

Bardziej szczegółowo